Nice to see you ( Raffin and yoki)

"Ik wi dat drakenmeisje" zei de stem sissend. Raffin keek naar Yuno en myra. "eh..Yuno?" zei ze en er schoot weer pijn door haar heen. Haar haar begon zwart te kleuren en haar ogen ook.

Yuno keek naar raffin. ze was aan het veranderen. Yuno keek er angstig naar. ze vondt het niet leuk om te zien. ze legde haar hand op de schouder van raffin neer en stelde haar gerust. " we beschermen je wel" zei ze. ze bedacht zich wat er in haar tas zat. ze opende het pakketje.

Yoki hoorde het antwoord aan. " en wat is er bijzonder aan haar?" zei hij kalm. zijn gedachte voelde het aan.Yuno had het geopend. hij knikte goedkeurend. yuno zou haar wapen goed gebruiken. hij wachte op het teken van yuno

Raffin voelde dat ze de controle over haar zelf steeds meer verloor. "Yuno....ga nu naar Yoki..ik..ik.."zei ze en haar haar werd nog zwarter. Ze voelde een stekende pijn in haar hoofd. "yuno.. ga nu asjeblieft.." ze keek naar haar haar dat steeds zwarter werd.

yuno schudde haar hoofd. "ik blijf bij je" zei ze rustig. ze trok haar wapen met het teken er op. ze zuchte diep. "ga we!" zei ze. ze knuffelde raffin. "het komt wel goed" zei ze. ze had vertrouwen in Raffin en yoki. ze zouden het gaan redden. Ze voelde dat de demoon bezitting van Raffin nam maar het maakte haar niet meer uit. Haar zwaard begon te gloeien net zoals haar medallion deed. het was begonnen

Raffin, het is hier de regel dat je RPG berichten minimaal vier regels lang moeten zijn - alles wat korter is valt onder spam. Gelieve hier op te letten.
Excuses voor het onderbreken van het topic.

Met vriendelijke groet,
Nice to see you ( Raffin and yoki) - Pagina 2 2n1rmtu

Nice to see you ( Raffin and yoki) - Pagina 2 2n1rmtu

Raffin voelt zich steeds zwakker worden ,haar haar wordt steeds zwarter. "Ze heeft speciale krachten voor een watermagicain." siste de angstdemon naar Yoki. Er schoot weer pijn door haar heen maar dit keer door haar hart. "Y-yuno..." zei ze. al haar haar was bijna zwart en ze voelde zich steeds beroerder. Alles draaide om haar heen.

De angstdemon heeft starfire nog steeds in haar nachtmerrie gevangen.

De warme lucht nam haar in een vreemde duisternis. Haar moeder verscheen voor haar. "mam?" zei ze zachtjes. ze zag dat haar moeder naar haar wees en toen naar het medallion. ze hield het wapen voor yuno en toen pas zag ze dat de medallion in het gat paste. de duisternis en de warme lucht verdween. ze kreeg van myra door wat de angstdemoon over Raffin had gezegd. Ze haalde haar medalloin van haar nek en zette het in haar zwaard. haar zwaard begon een enorme warme licht af te geven van alle goedheid die ze had. "hier kan je niet tegen op" zei ze.

Raffin's haar werd volledig zwart en haar ogen ook. De angstdemon had haar nu volledig in zijn macht. De maan kwam op ,maar kleurde zwart. "Zo jij denk mij te kunnen verslaan?" hoorde ze zichzelf zeggen , en zonder dat ze het wou begon ze duivels te lachen. De maan scheen een zwart licht op haar. "Je kunt me nooit verslaan,je zou dit meisje nooit wat aan doen." Raffin voelde hoe ze veranderde in een draak en zag hoe ze zwarte vuurballen stuurde naar Yuno. In haar gedachte was ze zich zelf nog. Ze zei in zich zelf: "neeh ,dit wil ik niet laat me gaan!!! Ik wil hun geen pijn doen!!"

Zwarte vuurballen kwamen op haar af. Ze grinnikte. perfect dacht ze. Ze dumde het zwaard en stak haar handen voor uit. De zwarte vurubal kwam percies in der handen terecht. ze speelde er een beetje mee en grinnikte. Ze was toch niks voor niks een vuur magier met talent voor dark. Ze draaide de bal rond en liet hem toen verdwijnen. Ze glimlachte. weer een goede oefening gehad dacht ze. De andere ballen deed ze net zo makkelijk over. haar zwaard begon nog meer te gloeien en ze wist wat te doen moest. ze pakte het zwaard en hield het voorzich. * De zon zal herijzen en u zal ten onder gaan. bij het licht van de vurige maan ,Verdwijn uit het lichaam.* zei ze en er de maan veranderde in een vuurkleur. Een straal kwam uit het zwaard en ging naar Raffin. Ze wist dat de straal alleen de demoon iets aan zou kunnen doen. Ze werdt er rustig van en verwachte iets speciaals.

"Ik krijg jullie nog wel!!"zei de angstdemoon. Rood,gouden vlammen kwamen om Raffin heen , de maan veranderde terug en scheen een blauw,zilver licht over het gebied. Raffin haar en ogen kleurden weer blauw, maar hadden een zilveren glans. De mist trok weg en de angstdemoon loste op.

Raffin knipperde een paar keer en keek Yuno aan. "Wat was dat?" zei ze en keek toen op naar de maan die op haar begon te schijnen. Ze voelde iets op haar schouder branden. Ze keek naar haar schouder en zag dat er een teken op stond, het was een zilveren maan. Het gloeide met een zilver licht. "Wat is.."

Yuno keek naar het teken op de arm van Raffin. er stond duidelijk een zilveren maan op. ze legde haar rood gloeiende zwaard aan de kant en ging naast Raffin zitten. ze was erg nieuwschierig naar wat dat teken betekende. Ze pakte haar rode boek met een zachte kaft en deed het voorzichtig open. het was een oud boek. het stamde uit 5 generaties ervoor en het was gemaakt met stukken perkament verbonden met een zwart touw. Ze bladerde het voorzichtig door en zoch alle spreuken en afbeeldingen af maar niks daarvan zag er zo uit als dit. ze werdt er zeer geirriteerd van. Jaren lang had haar gezin alles er aan gedaan om zulkse dingen op de bodem uit te zoeken maar het was hun duidelijk nog steeds niet gelukt. zelf zij was door gegaan met het zoeken naar dingen. ze tekende het symbool er bij en zette er een vraagteken neer. "ik weet niet wat het is"zei ze treurig.

Raffin keek naar Yuno die in een rood boekje bladerde."Ik weet niet wat het is." zei ze en ze keek treurig."Dat geeft niet, we zoeken het wel uit." Ze keek naar het teken op haar schouder. Starfire kwam naar haar. "Wow,wat is dat?" zei ze. "Geen idee..." De maan scheen nog steeds een zilver licht op Raffin. "waar is Yoki?" vroeg ze aan Yuno.

Yoki was op een magishe weze verdwenen. Hij keek vanaf boven af naar Yuno en Raffin. " dat is.." zei hij maar zijn stem haakte en hij kon niks meer zeggen. Hij wilde naar hun toe maar iets hield hem tegen. "HELP!" schreeuwde hij maar ze leken hem niet te horen. " waar ben ik?" zei hij toen zachtjes naar het niets. Het niets kreeg ogen in een rode kleur. " in het niets. niemand kan je horen of zien. je kunt je eigen werled maken.

Yuno keek met een verbaast en angstig gezich om der heen, "yokiiiiiii!" schreeuwde ze hard. ze wou yoki hebben, "waar ben je?"schreeuwde ze nog harder. zelf myra en kay miauwde mee. niemand zag hem.

Raffin keek onrustig naar Yuno. Dit is niet goed dacht ze bij zichzelf. De maan scheen opeens op haar. Haar symbool begon te gloeien. "wat?!" Haar haar en ogen begonnen ook te gloeien. Starfire zag het als eerste en schrok enorm. "Wat heb jij nou?!" "ik weet het niet.." zei ze terug en keek paniekerig naar haar haar. "Yuno? Ik heb denk ik een probleem.."

Yuno keek nog steeds met een angstige blik rond. haar roze haren gloeide meer naar rood in het lichte maanlicht. Ze hoorde Raffin tegen der praten maar ze was zo gefocust op het zoeken naar Yoki en besteedde even geen aandacht aan haar. Haar ogen veranderde in gele katten ogen zodat ze een betere kijkzicht had. "Yoki!" dacht ze en riep myra. " Myra zoek Yoki, er zijn nog andere dingen te doen." zei ze en ze zag hoe haar witte kat naar de maan keek. " Kay?" zei ze rustig maar kay bleeft gefocusd op de maan. Ze keek toen naar Raffin en knikte haar bemoedigend toe. "het komt goed"

Kay keek met zijn groene katten oogjes naar de maan. iets in die richting had zijn groene oogjes afgeleid. Het was een schaduw geweest maar van een zuiver soort. Hij wist niet exact wat het was maar hij blijf kijken. " Yoki!" zei hij toen is zijn schattige katten taaltje.

Yoki hoorde Kay roepen en keek toen naar beneden. "Kay, het niets komt er aan. het symbool! Veretl aan yuno dat het komt van de Moonlagie stam. Een eeuwen oude stam die nog niet door hun familie is ondekt maar geheim gehouden is." zei hij en toen keek hij kay doordringend aan. Zijn ogen werden donkerzwart en de blokade was verdwenen. Yoki viel uit de lucht keihard op de grond neer precies voor Raffin

Ze zag Yoki precies voor haar op de grond vallen en schrok zich dood. "Y-yoki? Ben je ok?" Ze staarde naar Yoki en haar ogen veranderde in draken ogen. Haar ogen waren zilver en blauw. Ze hoorde een stem in haar hoofd. "Raffin.." Zei de stem. Ze herkende de stem niet, maar toch klonk de stem vertrouwd. "Yuno.." zei ze, ze schrok van haar stem. Het was grommerig als dat van een draak. Wat?! dacht ze. Waarom klinkt mijn stem zo. Ze zag haar haar, het was niet meer helemaal blauw maar had zilveren lokken.

Starfire keek naar Yoki en toen naar Raffin. "wow.." zei ze en keek met grote ogen naar Raffin. "Wat is.." zei ze ,maar stopte midden in haar zin. Een zilver teken verscheen achter Raffin en brande op de grond met zilveren vlammen.

Verbaast en angstig keek Yuno naar Raffin. Haar medaillon begon rood te kleuren en ze keek er met haar roze ogen naar. De kleur van gevaar dacht ze direct en keek toen weer naar Raffin. Het zilveren teken scheen achter op de grond maar dan ook net voor yuno haar voeten. Ze raakte het met haar hand aan maar toen kwam het teken in de vorm van vuur in haar hand. Ze keek er naar en liet het zo op haar hand. Ze maakte het vuurtje hoger door in te ademen en het veranderde van kleur. Het werdt zilver. Toen de maan er op begon te schijnen werdt het eenn soort van steek vlam maar nog steeds in de zelfde teken. " ik weet niet wat het is...maar Kay vertelde me net iets' zei ze en keek toen naar de nog bewusteloze Yoki. Ze deed het teken terug op zijn plek en daar bleef het branden. Ze ging naast yoki zitten en legde zijn hoofd op haar benen neer en deed toen haar jas over hem heen. "Het teken komt van Moonlagie, Dit is een eeuwen oude stam die door Yoki's familie geheim gehouden is. Yoki is vervloekt door deze stam" zei ze met een brok in haar keel en keek bezorgd naar Yoki. " we moeten er iets aan doen. De vloek opheven en het niets verdwijven"zei ze en begon te huilen.

Ze keek geschrokken naar Yuno die begon te huilen. "Yoki..is vervloekt?"Ze was bleek geworden. Ze keek van het teken op de grond naar het teken op haar schoulder. "M-maar wat doet dat teken van die moonlagie dan op mijn.." ze stopte midden in haar zin en keek met grote ogen naar het teken op de grond. "Ik.." ze kon geen woord meer uitbrengen. De maan begon op het teken te schijnen op haar schouder. Plotseling voelde ze zich duizelig en had een vreemd gevoel.

Yuno keek naar Yoki en toen naar Raffin. "J-je bent een afstammeling van de eeuwen oude stam." zei ze met een beetje geirriteerde stem. Ze kon het niet laten. Telkens werdt Yoki gepakt door het niets en het liet hem niet met rust. Ze hield van Yoki, het was haar neefje. Ze tilde Yoki naar een boom toen en zette hem daar neer. Ze legde zo alles neer dat hij geen spierpijn zou hebben als die weer wakker werdt. Ze keek naar Raffin en haar ogen werden geel. Haar medaloin begon ook geel te kleuren maar ze veranderde niet. Ze bleef met die ogen emotieloos naar Raffin staren. " We zorgen er voor dat die vloek verbroken wordt" zei ze.

Ze was nog steeds bleek. Yuno was zo te horen geïrriteerd, ze voelde zich schuldig nu. Maar wat kon zij er aan doen, ze had nooit geweten dat ze een afstammeling was van een eeuwen oude stam was, die toevallig Yoki's familie vervloekt had. "Ja,ok maar hoe?" Ze keek naar Yoki en voelde zich nog schuldiger. Zonder dat ze het wou vormden er rond haar handen waterballen die zilver gloeiden.

Yoki opende langzaam zijn ogen en voelde zich wat misselijk. "Het niet heeft me weer gehad" zei hij hard op en keek toen naar Raffin. Hij had amper de kracht om te staan maar deed het toch. hij was erg bleek en liep naar Raffin toe. Hij legde een arm op haar schouder. "Het maakt mij niet uit, ik weet dat je je schuldig voelt. Het is al eeuwen oud kun jij niks aan doen" zei hij zachtjes en ging er toen naast zitten. Hij woelde even door het haar van Yuno. "Alles is oke" zei hij tegen der en gaf haar even een knuffel. Toen keek hij weer naar Raffin. Hij stak zijn hand in de zilvere water bal en het bleef aan hem kleven. "Herhalend" zei hij zachtjes en hij speelde met de bal. Hij wist dat als Raffin de bal niet weg zou halen zijn handen zouden verbranden.

Ze keek verbijsterd naar Yoki die zijn hand in de zilveren water bal stopte. Opeens voelde ze een brandende pijn in haar hoofd. Het water verloor het zilveren en viel op de grond en spatte uit elkaar.
De zon kwam op. Het voelde alsof alles om haar heen draaide en ze voelde zich heel erg duizelig. Alles werd zwart voor haar ogen en het voelde alsof de grond onder haar voeten vandaan ging.

Starfire zag hoe raffin omviel op de grond. "Raffin!" Ze rende naar Raffin. "nee..wat is er met haar? Yoki?"

Ze zag hoe raffin op de grond viel en ging naar haar toe. "Raff?" zei ze vragend. Ze hoorde op een of andere manier starfire tegen Yoki praten. Ze chekte de tempratuur van Raffin en ze voelde hoe warm ze was. Ze wist direct dat het 38 graden was en ze maakte zich zorgen. Ze zocht naar water en zag toen een klein riviertje. Ze pakte uit haar tas het zwaard. "help me" zei ze in het Raziaans en het veranderde in een emmer. Ze rende naar het riviertje en deed water in de emmer. Toen rende ze het weer terug en gooide het over Raffin. (ze dacht dat dat heilp XD) Ze keek vol verwchting er na.

Het water wat Yuno over Raffin heen gooide ,hielp niet echt. Raffin bleef doodstil liggen en haar ogen waren gesloten. "Yoki ,we moeten echt iets doen!!" zei Starfire ,die helemaal in paniek raakte en haar ogen en tekens kleurden blauw, er kwam ijs op de grond. De zon stond nu hoog in de lucht en scheen over het hele gebied.

Raffin hoorde stemmen ver weg van de anderen en probeerde haar ogen te openen, maar het lukte haar niet.

PROFILE MAGICIAN

» (closed) {with Kirito,Yoki,Yuno) A old friend.
» Shadows in the light (Yuno,Yoki,Liv,Raffin)
» raffin
» Yoki and Yuno
» Yoki Zahn.

Nice to see you ( Raffin and yoki)

Nice to see you ( Raffin and yoki)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen