Theorie les....

Norwood zat achter zijn bureau en keek naar Eyolf. Zijn witte wolf werd langzaam aan groter en groeide al wat meer uit tot een volwassen wolf. Leerlingen was hij dol op. Altijd kreeg hij wel aandacht van een leerling. Norwood had er weinig problemen mee. Eyolf liep kalm naar zijn vaste stek in de kassen en ging daar liggen. Hij wist al dat er een les zou beginnen dus zou hij zich koest moeten houden. Hij mocht de leerlingen immers niet afleidden. Deze keer moest hij toch echt een theorie-les geven. Anders schoten ze ook niet echt op. Norwood liep naar het bord en schreef met een net handschrift wat op het bord. De levencyclus. kalm keek hij naar de deur. Gillan zou ieder moment kunnen komen en de leerlingen ook. Glimlachend sloeg hij zijn boek open en las wat door. Kalm wachtte hij op de leerlingen en liet de deur open staan.

Gina liep langzaam aan in de richting van het Klaslokaal van Master Norwood. Het Klaslokaal Wood magic. Master Norwood was alleen maar aanwezig, afwezig was Gillian. Geen leerlingen? Ze liep dichterbij bij Master Norwood. Ze keek eventjes maar in de richting van Eyolf, en terug in de richting van Master Norwood. "Goedemorgen Master Norwood" zei ze. Ze keek in de richting van het bord. "De levencyclus" mompelde ze. "Wat bedoelt u met de levencyclus?" vroeg ze in de richting van Master Norwood, en wachtte zijn antwoord af. Ze liep langzaam aan in de richting van een tafeltje en ging zitten. Afwachtend op uitleg over De levencyclus, van Master Norwood.

Andorias liep met kalme passen door de gangen. Hij had zijn handen in zijn broekzakken en zijn tas hing over een schouder. Hij zag eruit als wat anderen hier op school waarschijnlijk een kakker zouden noemen. Maar dat kon Andorias vrij weinig schelen. Hij was ook wel een kakker. Zijn ouders waren rijk en hij was daarmee opgevoed. Met het feit dat hij nooit iets tekort zou komen. Hij voelde zich niet beter dan anderen want ook Andorias had onder dat nette smoelwerk van hem een duistere kant zitten. Die toonde hij enkel haast nooit. Hij dacht weer even terug aan welke naam er op zijn rooster had gestaan. Hij zou nu les hebben van ene Master Norwood. ''Nooit van gehoord'' mompelde Andorias zachtjes in zichzelf. Of wacht, misschien toch wel. Als hij het zich goed herinnerde dan was Norwood de opvolger van Ferost, Heer van het Woud. Dat kon nog interessant worden. Over het algemeen was Andorias niet zo geïnteresseerd in woud magie. Door zijn Raziaanse afkomst zette hij alles wat groen was altijd in vuur het vlam. Maar ach, wat deed je eraan.
In de deuropening van het lokaal bleef hij even stilstaan en liet zijn blik door het lokaal glijden. Hij was de leraar, of in elk geval een volwassene dus hij ging er maar van uit dat dat de leraar was. En een meisje, wat overduidelijk een leerlinge was. Kennelijk was hij vroeg want op deze twee na was er verder nog niemand. Andorias liep verder het lokaal in. Zijn blik bleef hangen bij de man. ''Andorias Avarante De la Belloisoir, Master'' stelde hij zichzelf voor en maakt, naar gebruik van zijn Raziaanse opvoeding, een kleine, maar gepaste en beleefde buiging waarna hij ging zitten en zijn tas naast zich op de grond zette.

Norwood keek kalm naar Gina die binnen kwam lopen. "Ik zal zo uitleggen wat dat allemaal inhoudt..." zei hij. Hij zou eerst de leerlingen wat uitleggen over die cyclus. En daarna ze aan het werk zetten aan een paar opdrachten. Verder zouden ze, als ze eventueel nog tijd hadden een praktische opdracht uitvoeren. Norwood keek glimlachend naar de tweede leerling die binnen kwam. Een wat netgeklede jongen. Maar dat deerde hem niet. Een leerling bleef een leerling. Hij glimlachte. "Goedendag..." zei hij kalm. Op het moment dat de jongen zich voorstelde viel zijn mond haast open. Wat een lange naam, die zou hij overingens ook nooit helemaal onthouden. "Aangenaam. Mijn naam is Master Norwood.." stelde hij zich netjes voor. "Al zou je dat vast wel op je rooster gezien hebben..." zei hij kalm er achter. De buiging deed hem glimlachen. "Het is misschien een gewoonte in je opvoeding, maar voor mij hoef je helemaal niet te buigen hoor..." zei hij kalm. Daarna ging zijn blik kort naar de deur en wachtte op de volgende leerlingen.

Diva kwam vlak na Andorias binnenlopen. ''Goedendag, Master'' glimlachte ze even naar hem. Ze knikte naar de rest die er al was en ging op haar gebruikelijke plek zitten. Haar aandacht was uitgegaan naar de jongen die voor haar binnen was gekomen. Andorias, met die naam had hij zich voorgesteld als ze het goed gehoord had. Andorias en dan nog een hele mond vol. Aan de naam alleen al was te horen dat hij uit een rijk gezin kwam net als zij. Haar volledige naam was Daivana Aloisia Cherelice Nevenka Lenore. Maar Daivana hadden haar ouders afgekort tot Diva en die naam had ze daarna dan ook altijd gehouden.
Ze ging ondertussen kalm aan een tafeltje zitten en pakte haar spullen uit haar tas. Haar blik gleed naar het bord waar Master Norwood de woorden 'de levenscyclus' op had geschreven. Het zou haar benieuwen waar hij het vandaag over wou hebben.

Gillan kwam het lokaal ook binnenlopen. Hij keek naar Master Norwood. ''Excuseer me dat ik laat ben. Roxas' heeft zijn vleugel gebroken dus dat moest ik eerst even verzorgen'' verontschuldigde hij zich tegenover Norwood. Roxas was zijn Goud-adelaar. Gillan had hem al sinds hij nog maar in het ei had gezeten. Hij wierp even vluchtig een blik op het bord en was er vrijwel zeker van dat hij wist wat Norwood wou behandelen met de klas. Gillan liep naar het raam en leunde tegen de vensterbank aan terwijl hij net als Master Norwood wachtte tot er meer leerlingen binnen zouden komen. Zo heel laat was hij eigenlijk nog niet zag hij nu pas. Er waren pas drie leerlingen. Gina, Diva en nog een jongen die voor Gillan nog onbekend was.

Norwood keek op toen hij een bekende stem hoorde. Hij keek Diva aan en glimlachte kalm. "Welkom..." zei hij kalm. Norwood keek daarna op toen hij Gillan binnen zag komen. "Maak je niet druk. Ik ben allang blij dat je er bent. En bovendien een vogel met een gebroken vleugel heeft ook verzorging nodig..." zei hij kalm. Hij glimlachte. Daarna ging zijn blik naar de deur. Was dit het enige van de klas. "Heeft iemand nog meer leerlingen dit lokaal zien naderen?" vroeg hij in het algemeen. Als dat niet zo was zou hij binnen enkele minuten de les gaan starten. Hij glimlachte en sloeg het boek open. Kalm ging zijn blik naar Gillan. Opnieuw leunde hij tegen de vensterbank. Norwood had er niet op tegen. Misschien kon hij Gillan eens een keer voor de klas laten staan en hem eens een les laten geven. Na dat zou Norwood eventueel een evaluatie kunnen hebben met Gillan. Het zou hem in iedergeval wel ervaring op doen. Al wist hij niet zeker of Gillan het zelf wilde. Glimlachend ging zijn blik weer naar de klas en wachtte geduldig af op de rest van de leerlingen.

Haar pas was gehaast, wild vlogen haar blonde lokken rond toen ze de bocht om scheerde en met één haal haalde ze haar tas weer over haar schouder. Het ding had namelijk de neiging de andere kant om te slingeren toen ze een te scherpe hoek maakte in haar tempo. Vlak voor een volgende hoek hield ze opeens halt, haalde een keer diep adem en stapte toen de laatste bocht om. De laatste gang liep ze alsof ze geen enkele haast had, nog 20 meter en ze was in het lokaal waar ze hoorde te zijn. Met een relaxt tempootje stapte ze door. Soepeltjes maakte ze de laatste bocht en stapte het lokaal van haar les binnen. ‘Goede morgen Master Norwood.’ Haar blik schoot naar de man die aan het hoofd van het lokaal stond en ze haalde een licht, lief en schijnheilig glimlachje omhoog. Ja, ze had haar huiswerk goed gedaan. Ze kende de naam van haar leermeester. Met een lichte zucht plofte ze neer op één van de bankjes in de meest linker rij. Ze liet haar schouder tas op de grond zakken en boog zich er vervolgens naar toe om haar boeken eruit te grabbelen. Toen ze zich weer ophief viel haar blik op een meisje wat aan een andere tafel zat met groene lokken. Nu pas nam ze de tijd om haar medeleerlingen is in zich op te nemen. Toen haar blik uiteindelijk bleef hangen op een verschrikkelijk kakkerrig uitziende jongen kwam er prompt een glimlachje omhoog. Nieuwsgierig en met een geamuseerde glimlach bleef ze er naar kijken.

PROFILE MAGICIAN

» theorie vleugels
» Air Magic; Kennismaking + Theorie
» Well done, look the lakepug licked you! (Theorie + Praktijk)

Theorie les....

Theorie les....

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen