Naam: Valkenhayn R. Hellsing
Roepnaam: Valkenhayn
Leeftijd:800
Afkomst: Shadra
Magie:Duister
Grootte:In mensen vorm: 1.91.
In Wolfvorm: 3 meter
Gewicht: In mensen vorm: 78 kg
In wolvenvorm: 208 kg
Bouw: In mensenvorm: Gespierd, lang, statig.
In wolvenvorm: Gedrongen, atletisch
Vachtkleur.: In wolvenvorm: lila achtig met donkere poten en snuit
Kleur ogen: Blauw
Likes: Volle maan, thee, beleefdheid, Queralena
Dislikes: Spelletjes, drukte, onbeleefdheid, daglicht.
Angst: Dat hij ontdekt zal worden
Geaardheid: Hetro
Partner: Sorry? I’m a wolf, not a human..try again would you?
Afbeelding:
Extra:
Is eigenlijk een wolf in mensenvorm
Is zeer tijdsgebonden, en kijkt daarom vaak op zijn zakhorloge


Karakter:
Beleefd
Dit is iets die Valkenhayn al zijn hele leven heeft gehouden. Hij is een onwijs voorstander van beleefdheid. Zeker tegenover dames. Dit is omdat hij al een lange tijd butler was geweest van de Alucard familie, die met name uit vrouwen bestond. Hij zal daarom ook sneller vrouwen tot dienst zijn dan mannen. Niet om te flirten, maar simpelweg omdat hij sneller vrouwen dan mannen dient.

Licht minachtend
Onder zijn beleefde uiterlijk, heeft hij eigenlijk een zekere minachting voor mensen in het algemeen. Hij vind ze ondankbare wezens. Veel lager dan Vampieren. Toch zal hij nooit mensen echt haten. Hij doogt ze voorlopig

Trots
Hij is diep van binnen nog altijd trots om een beastkin te zijn. Als mensen ernaar vragen, legt hij het ook graag uit, en laat hij dan ook gelijk zien wat hij kan.

Rustig
Als hij zich iets heeft aangeleerd, dan is het wel om rustig te blijven. Met name omdat als hij boos is, zijn Wolfvorm nog wel eens de overhand wilt nemen. Valkenhayn zal daarom ook niet snel boos worden.

Berekenend
Door zijn duizenden jaren aan levenervaring, kent hij het leven goed. Hij zal eerst dingen overdenken voordat hij deze gaat doen. Dit kan hem wel af en toe arrogant doen overkomen.

Machtsbelust
Hij zou niets liever willen dan over Kovomaka heersen. Over de minderwaardige mensen heersen. Hij wilt ze laten zien hoe hij vindt dat ze zich moeten gedragen.


 
Geschiedenis:
Valkenhayn werd geboren in een kleine roedel van wolven, die de gave hadden zich in een mens te veranderen. Zogenaamde Beastkins. Hij leefde een zorgeloos leventje in zijn roedel. Totdat hij op een dag een ander mens tegenkwam, die niet in een Wolf kon veranderen. Ook sprak deze een taal die hij niet kon verstaan. Het volgende moment was er ene net over hem heen en was alles zwart.
Toen hij zijn ogen weer open deed, was hij in een stoel. Geboeid. Er kwam een man aan. Die met een zwaar accent zei dat hij gevangen was genomen voor onderzoek. Valkenhayn, natuurlijk niet eens met deze beslissing, veranderde in zijn wolfvorm, waardoor hij met gemak uit de stoel kwma, en vield de man aan. Hierna ontstanpte hij uit het instituut. In de woede van zijn wolfvorm, keek hij niet waar hij was, maar rende hij. Hij rende totdat hij ver weg was van het intituut.
Toen hij weer bijkwam, was hij weer in zijn mensenvorm.. Echter, kon hij zich niet meer herrineren waar hij precies gelopen had, dus het enige wat hij kon doen, was hopen op iemand die hem beter de weg kon wijzen. Hij herkende namelijk helemaal niets van de omgeving. Toen verscheen er een man voor hem. Deze stelde zich voor als Clavis Alucard. Hij had de transformatie van Valkenhayn gezien, en zei dat hij erg geintreseerd was in hem als bodyguard. Valkenhayn, die een zekere kalmte van deze Clavis af voelde komen, vertrouwde hem. Valkenhayn stemde in, hopend op meer duidelijkheid. Clavis leek erg gestemmed, en nodigde hem uit voor een diner op zijn kasteel. Ook hiermee stemde hij in, en volgde Clavis naar zijn kasteel. Onderweg vertelde hij dat hij het hoofd was van 1 van de laatste Vampierfamillies van Kovomaka, en dat ze een beastkin goed konden genruiken als beschermer van de famillie. In ruil daarvoor bood hem hem onderdak en voedsel aan.
Het was Valenkayn al snel duidelijk dat dit duidelijk een zeer deftige familie was, die compleet het tegenover gestelde was van wat hij gewend was. Bovendien was hij er ook l achter gekomen dat hij zijne echte vorm beter niet kon laten zien. Toch doogde de familie zijn nogal primitieve manier van doen. Met name de enige dochter van Clavis, Rachel was erg gesteld geraakt op Valkenhayn. Zij leerde hem goede manieren en hoe een echte heer zich moest gedragen. Ook leerde ze hem dat mensen minderwaardige wezens waren, die niets minder wouden dan boven andere rassen staan. Daarom was de Alucard familie ook de laatste van de Vampierfamillies. De rest was uitgeroeid door de mensen. Uit angst.
Een paar jaar kater werd Valkenhayn “gepromoveerd” tot butler en adviseur van de Alucard famillie. Enkele honderden jaren ginngen voorbij. In de jaren, ging Clavis dood van ouderdom, en was Rachel nu het hoofd van de familie. Echter, was Rachel nu de enige erfgenaam van de Alucard familie, en er was niemand anders waarmee ze zich kon voortplanten om nog een zuivervampierras te behouden. Daarom besloot Rachel dat het goed zo was. Ze ging naar haar doodskist toe die vampieren altijd gebruiken om te slapen. Valkenhayn volgde haar, niets begrijpend. Voordat Rachel ging slapen zei ze dat ze niet meer wakker zou worden. Dat hij altijd een goede adviseur was geweest, en de lekkerste thee van Kovomaka maakte. Rachel vroeg aan Valkanhayn voor een laatste wens. De mensheid op de knieën dwingen. Ze laten voelen hoe het is om opgejaagd te worden. Valkenhayn stemde in met dit plan. Rachel vertelde hem ook over de Legendarische magiërs. Rachel lachte, en sloot toen haar ogen, om deze verolgens nooit meer open te doen. Valkenhayn knikte, en kon het niet laten om een traan te laten. Nu had hij weer niets meer…nee..hij had wel wat. Een doel. Een doel om op zoek te gaan naar de vrouwe van duisternis.