Volledige naam: Chimmukí "Solus" Bishamon
Geslacht: Mannelijk
Planeet van herkomst: Puffoon
Leeftijd: 27
Lengte: 1.79
Haarkleur: Rood
Oogkleur: groen
Lichaamsbouw: Niet extreem gespierd, redelijk tenger zelfs.
Tatoeages/Piercings: Geen
Littekens: Eén op zijn arm, een zware balk is daarop gevallen en een spijker haalde zijn arm open.
Seksuele geaardheid: Heel sneu, maar... hij is nog nooit verliefd geweest, dus hij heeft geen idee.
Transformatiedier: geen
Huisdier: Een klein, wit konijntje met vleugels, die hij Slagtand heeft genoemd. Niemand weet waarom hij die naam heeft gegeven aan zo'n schattig beestje.
Karakter: Hij houdt verschrikkelijk veel van kunst en schilderen en kan zich soms erin verliezen. Hij is soms... licht geobsedeerd door kunst, laten we het zo zeggen. Niet alleen kunst trouwens, ook boeken. Kennis is iets heiligs voor hem en bijna heel zijn leven heeft hij besteed in het vastleggen en vergaren van kennis. Dat is helaas niet altijd goed gelukt, hij is behoorlijk vaak de bibliotheek uit getrapt omdat hij tot lang na sluitingstijd wilde lezen, gefrustreerd kon rake als hij niet vond wat hij zocht en omdat hij vruchtensap morste op de boeken. Hij is gek op vruchtensap. Als hij schildert drinkt hij daar liters van.
Inmiddels is Solus wat meer volwassen en door al die informatie wat wijzer. Hij is doortastend en bedachtzaam, maar daardoor soms te voorzichtig en zelfs bang. Omdat hij als kunstenaar gewend is voor zichzelf te werken, kan hij niet zo goed met bevelen omgaan. Hij raakt verward van rangorde.
Solus is soms wat lomp, je kan hem al van verre horen aankomen. Een sluiper is hij niet, en bovendien kan hij weinig met zijn magie. Daar staat tegenover dat hij taai is. Hij houdt van de zon, de "aanstuurder van alles wat er is", volgens hem. Tegen kou kan hij niet erg goed, hij verkleumt in de winter en trekt dan het liefst überdikke mantels aan. Van die lange mantels draagt hij het liefst. Ook als het warm is. Hij houdt van warmte.
Familie: Hij heeft een broer (Macrai "Nox" Bishamon) waar hij gek op is. Ze schrijven elkaar brieven. Zijn vader is gestorven en zijn moeder is sindsdien niet meer haarzelf. Zij woont bij Solus' broer op Puffoon.
Magie: Hij heeft lang geoefend op het laten verschijnen en verdwijnen van zijn vleugels en het vliegen zelf, omdat hij verder niet zo heel veel anders kan. Ja, een klein windvlaagje oproepen misschien. Dat weet hij en daarom richt hij zich vooral op de kunst, wijsheid en het vliegen. Want geloof me, op de grond is hij misschien langzaam, in de lucht zwemt hij zoals vissen in water.
Verleden: Hij groeide op rond de evenaar van Puffoon, een warm, woestijnachtig gebied. Zijn vader stierf op mysterieuze wijze. Men vond zijn lichaam in het zand en niemand wist waaraan hij dood was gegaan, totdat er meer sterfgevallen plaatsvonden. Het bleek een nog onbekende ziekte. Solus' familie trok weg, voordat de ziekte het hele dorp uitroeide. Ze verhuisden naar een grote stad waar Solus de vertrouwde zon nauwelijks meer zag tussen de grijze gebouwen, en waar hij zich voelde zoals een vogeltje in een kooi. Hij ging er kunstgeschiedenis studeren, maar de druk die de stad al die tijd op hem uitoefende, werd hem uiteindelijk teveel. Hij kreeg woedeaanvallen en gebruikte soms per ongeluk zijn magie op mede-studenten. Niemand raakte gewond (Solus' krachten zijn niet zo geweldig), maar Solus werd wel van school gestuurd. De thuissituatie werd er ook al niet beter op: zijn moeder was laaiend. Ze wilde hem naar een andere school sturen en dwong hem om dit keer iets nuttigers te gaan studeren. Rechten of zoiets. Een hel voor Solus. Hij wachtte er niet op en liep weg van huis. De enige aan wie hij vertelde waar hij heen ging, was zijn broertje. Hij verliet in zijn eentje de stad om naar Starshine Academy te gaan. Eigenlijk niet om er te studeren, maar om daar naar iemand te zoeken. Hij was ervan overtuigd dat er iemand was die hem beschermde, namelijk. Iemand die op mysterieuze wijze zijn pestkoppen tegenhield met een onzichtbare hand toen ze hem op straat overvielen. Hij had diegene gevolgd, maar had alleen maar een schim gezien. En later, toen zijn geliefde broertje in levensgevaar verkeerde, dacht hij dezelfde schim te hebben gezien die zijn broertje hielp. Hij is de schim eeuwig dankbaar en denkt te weten wie het is. Hij wil diegenen op Starshine Academy gaan zoeken.
Maar hij bereikte nooit het lanceringsplatform, want onderweg kwam hij een oude studiegenoot tegen die hem en aanbod deed wat hij eigenlijk niet kon weigeren: een baantje in de grootste en meest belangrijke kunstbibliotheek van de planeet. Het was een droom die uitkwam. Hij zou eindelijk aan zijn moeder en aan zijn pestkoppen kunnen laten zien wat hij waard was. Hij werd het hoofd van de administratie en zijn toekomst lag open: hij verdiende veel, zijn schilderwerken werden populairder en hij had voor het eerst in zijn leven wat aanzien. Het steeg hem een beetje naar zijn hoofd. Hij zag niet hoe zijn functie langzaam maar zeker door anderen werd overgenomen en hoe hij zelf steeds meer de vuile klusjes moest opknappen. Toen hij het zag, was het te laat. Hij was al zover gezakt in de rangorde dat hij alleen nog maar schoonmaakte. Hij was weer een absolute nul.
Bedroefd nam hij ontslag en hij besloot een nieuw leven te beginnen. Hij zou nu eindelijk eens naar Starshine Academy gaan om die mysterieuze schim te zoeken. Hij zou schilderen alsof zijn leven er vanaf hing en misschien daarmee een plekje verwerven op de Academy. Misschien zou hij dan eindelijk zijn moeder en broertje trots kunnen maken.

Likes
(Schilder)kunst
Bibliotheken, hoe stoffiger, hoe beter
Vruchtensap
Verhalen vertellen over hoe gevaarlijk Slagtand wel niet is
Roomijs
De zon
Hoge ruimten (lekker vliegen)
Mantels

Dislikes
Cultuurbarbaren
Pittig eten
Kou
Kleine kamertjes
Vrouwen
Kleine kinderen ("wat moet ik daar nou mee?")
Strenge leiders
Fotografie ("Dat is geen echte kunst, je creëert niets, je laat alleen iets zien wat er al was!")