Lucy was chagrijnig. Het was een pure eersteklas prutochtend, school was stom en alles was stom. Haar haar zat stom, het pluiste en werd te lang, waardoor het nu tussen kort schouderlang in zweefde. Ze had bijna de neiging om een schaar te pakken en alles maar weg te snoeien, dan was ze kaal en had ze er geen last meer van. Zichzelf in bedwang houdend schoof ze echter twee grijze klipjes in haar haar en hield het zo uit haar gezicht.
Ze sjokte in haar standaard outfit naar beneden, kort donkerblauw rokje, wit overhemd met blauwe details en een groot warm bruin vest, donkergrijze stockings en simpele schoentjes. Hoe andere mensen haar zouden beschrijven? Schattig, nerdy en rustig. Alleen omdat ze een bril droeg en er nogal kinderlijk uitzag. Kon zij het helpen dat de pubertijd bij haar fysiek nog niet had toegeslagen..
Tja, en dan had je haar moeder, de vieze vuile slet, die rondingen had als overrijp fruit. Het leven was oneerlijk en genetica was soms nogal ondoorgrondelijk. Ze schoof haar rode bril recht op haar neus en sloot aan in de rij van mensen bij de eetzaal. Algauw had ze drie broodjes en een flesje drinken weten te bemachtigen, maar besloot die toch maar om te ruilen voor een bak cornflakes met melk. ze nam haar eten en haastte zich door de drukte naar een tafeltje. Moe en grumpy als ze was ontweek ze haar klasgenootjes en nam plaats aan een tafeltje zo dicht mogelijk bij de uitgang.
Daar roerde ze wat in haar bakje met fruit en granen en probeerde een gaap in te houden. Ze draaide zich half om en bekeek de mensen lusteloos. Slungels en miniscule meiden, giechelende trutjes en gothics, ze waren allemaal aanwezig. Bah, ze haatte school op dit soort momenten echt. Waarom had haar o zo lieve pappie nou geen thuisonderwijs kunnen betalen, de gierige klootzak. Nukkig nam Lucy een hapje van haar ontbijt en kauwde het langzaam weg, tot ze in haar ochtendhumeur gestoord werd door iemand.
[Open ^^''?]