Name: Taint Vanderwell
Age: 16
Gender: Mannelijk
Planet Erd

Magic: Terrakinese [controle over aarde] & Kristallokinese [controle over kristallen]
Use of Magic: Taint’s aardmagie is typisch Erds. Bruut, krachtig, onbeweeglijk. Hoewel zijn controle over aarde aardig sterk is, gebruikt hij deze magie echter slechts in noodgevallen. Het andere deel van zijn magie, de controle over kristallen, is veel subtieler. De jongen creëert kristallen uit de aarde rond hem, gemengd met zijn eigen energie. Hoe meer energie, hoe puurder en harder het kristal wordt. Hij kan dit kristal manipuleren, hoewel hij daar nog niet erg goed in is. Op dit moment kan hij ze al wel als een soort kogels gebruiken, waarbij een heleboel kleine kristallen snel op zijn tegenstander af vliegen.
Extra: Taint heeft een erfelijke eigenschap waardoor zijn spierkracht ontzettend is verhoogd. Door dit genetische defect stroomt er permanent magie in zijn spieren, wat hem bijna onmenselijk sterk maakt. Hij tilt met gemak een volwassen man of twee op.
Beast: Een dacelo, ook wel een kookaburra genoemd. Hoewel een niet erg Erdse dierlijke vorm, past hij perfect bij Taint. Hij wordt ook wel de lachvogel genoemd.

Voice: Megumi Ogata
Songs: Soul for Sale, Flesh, Sarcasm, Move your Body, etc. I might add some more later
OOC Trivia: Taint’s achternaam is een woordspeling op het woord wonderwel, omdat de jongen ondanks alles nog steeds overeind staat.

Skin: Taint is bleek, erg bleek. Hij zit vol kleine en grote littekens van keren dat hij in elkaar is geslagen en geschopt. De jongen kan niet ontkennen dat sommige van die littekens door zijn eigen toedoen komen.
Posture: Hoewel je anders zou verwachten, staat hij verrassend rechtop. Hoewel hij zeker niet gespierd is, kan je de jongen ook niet uitgemergeld noemen. Pezig is vaak het woord waarmee je hem omschrijft. Hij heeft een aantrekkelijk gezicht, maar niet direct heel knap.

Eyes: Grijs, grijsblauw, grijsgroen, groenblauw, het is niet helemaal duidelijk wat Taint’s ogen nu voor een kleur zijn. Het ligt een beetje aan zijn humeur.
Hair: Het is wit, piekerig en reikt tot halverwege zijn nek. Soms zitten er korte stukken waar er in geknipt is, andere keren heeft hij hele kale plekken waar het haar gewoon uit zijn huid is gerukt.

Clothes: Hoewel hij op Erd vooral rondliep in overhemden en keurige broeken, geeft Taint de voorkeur aan T-shirts en spijkerbroeken. Het zit vaak wat los aangezien hij niet al te breed is. Zijn kleurenpalet verandert nogal, maar hij blijft vaak hangen bij legergroen, donkerrood en wit.

De meest extroverte introvert die je ooit zal leren kennen. Hoewel karakter en gedrag bij de meesten hetzelfde zijn, is er bij Taint een duidelijke grens tussen wat hij is en hoe hij zich gedraagt. Hoewel hij zich wreed, opdringerig en dominant gedraagt, ziet hij zichzelf juist zacht, vriendelijk en passief.
De eerste eigenschap die duidelijk wordt is Taint’s hyperseksualiteit. De jongen is vreselijk touchy-feely, al vanaf het eerste moment. Hij weet zijn gevoelens moeilijk in woorden te uiten en is dus veel fysieker dan de meeste mensen. Dit leidt vaak tot ongelukken, aangezien de jongen zijn eigen kracht niet goed in de hand heeft.
Ten tweede is Taint masochistisch, passief. Hij plaatst zich liever in de volgende rol dan in de leidende rol. Hij heeft er geen problemen mee om zelf te leiden, maar zijn natuur is passief. Hij geniet van pijn, zij het fysiek, zij het mentaal. Taint is volgzaam als de ander een leider is, maar heeft weinig moeite met zelf de leiding nemen in zijn spelletjes van pijn en aanrakingen.
De jongen is wreed. Hij doet mensen pijn. Taint doet het echter vanuit de opvatting dat pijn een manier is van zijn liefde betuigen; hij geloofd werkelijk dat ware liefde schuilt in pijn, aangezien het de enige vorm van aandacht is die hij ooit heeft gekregen. Hoewel hij meer geniet van gemarteld worden, heeft de jongen ook een speciaal plekje in zijn hart voor het pijn doen van anderen.
Een ander punt is dat hij moeite heeft met grenzen. Hij gaat vaak te ver en te lang door, heeft geen respect voor personal space of ademruimte. Ook zijn eigen grenzen overschrijdt hij vaak, niet wetende dat hij grenzen heeft. Zowel menselijke grenzen als regels zijn moeilijk voor hem aangezien hij gewend is ze te overschrijden voor aandacht.
Als laatste is hij aanhankelijk. Hij klemt zich aan je vast, maakt niet uit of je hem al jaren kent of pas een minuut. Zijn onverdeelde aandacht is de jouwe en hij is, ergens diep vanbinnen, een goede vriend, ware het niet dat hij je pijn zal doen om dat te bewijzen. Bezitterig is hij echter niet. Goed, hij zal het misschien niet leuk vinden als je met een ander persoon omgaat, maar de jongen weet heus wel dat mensen geen bezit zijn.

Likes: Zowel fysieke als mentale pijn, aggressieve mensen, aandacht, bordspelletjes.
Dislikes: Vragen, genegeerd worden, blondines ~

Er zijn vele manieren om een zonde te omschrijven en nog meer manieren om er een te begaan. Niet iedereen is het eens over wat een zonde is en wanneer iets een zonde is. Wat echter zeker is, is dat de verwekking van Taint Vanderwell een zonde was die men niet had mogen begaan. Neef drong zich op aan nicht, dronken en beschadigd van de pas uitgevochten oorlog.
De zwangerschap, ongepland en ongewild, was een moeilijke voor het zestienjarige kind wat Taint’s moeder zou zijn. Haar familie, in de wetenschap dat het meisje zwanger was van haar neef, gaf haar weinig steun. De bevalling was zwaar, te zwaar. Een keizerssnede redde zowel het meisje als haar zoon, maar veel liefde was er niet tussen de twee. Het bleek al uit zijn voornaam: Taint. Smet, bezoedeling, bederf. De jongen was een smet op het leven van zijn moeder en een bezoedeling van de familie. Dat zou hij zijn hele leven blijven, een smet op alles wat leeft.

Ik hoef je niet te vertellen dat er aan Taint’s kindertijd weinig kind-zijn zat. Tegen de tijd dat hij kon lopen werd van hem verwacht dat hij ging meehelpen in het huishouden. De jongen woonde bij zijn moeder, die op haar beurt bij haar ouders woonde, die dan weer in het gigantische huis van de overgrootouders van Taint. Een grote familie was het zeker, want naast Taint’s grootouders woonden ook de ouders van Taint’s vader in het huis. Zijn vader zelf was echter vertrokken, een andere oorlog aan het vechten.
Hoewel de jongen zeker op het armste continent van Erd is opgegroeid was zijn familie rijk en dat heeft hem geholpen, zowel direct als indirect. Hij heef nooit honger geleden, heeft nooit van de kou niet kunnen slapen. Hij miste niets, nooit. Er was niets om over te klagen behalve het complete gebrek aan liefde dat de jongen voelde.
Tot de kleuterschool kwam de jongen nooit buiten zijn tuin. Er was niemand die zich om het jochie bekommerde, tenzij hij zijn opgedragen taken niet volbracht. En toen hij uiteindelijk naar de dorpsschool ging, was het daar niet veel beter. Met veertig kinderen opgepropt in een klaslokaal besteedde niemand aandacht aan hem.

Langzaamaan begon de jongen het zat te worden. Hij begon om aandacht te bedelen. En hoe doen kinderen dat? Dat doen ze door dingen te doen die niet mogen. Door anderen te pesten, aan haren te trekken, door zijn klusjes niet te doen. En het leverde hem inderdaad aandacht op, voor de eerste keer in zijn leven.
Hier ging het echter mis met de jongen. Hij had normaal kunnen opgroeien, ontvreemd van de rest en een beetje introvert, als hij niet in de problemen raakte. Maar nee, de negatieve aandacht die hij kreeg liet hem een andere weg in slaan.
Voor het eerst in zijn leven was hij niet onzichtbaar. De pijn die met de straffen was voor hem geen marteling, het was een teken van liefde. Voor een jongen die verlaten was vanaf het moment dat hij geboren werd was elk teken van aandacht liefde. Zelfs als het pijn deed. Vóóral als het pijn deed.
Taint begon, op zesjarige leeftijd, pijn met liefde te verbinden. Het was het begin van zijn neerwaartse spiraal van zijn verdraaide geest.

Terwijl Taint, aandachtszoekend, genietend van de pijn, ouder werd, werd hij aanhankelijker. Hij wilde delen wat hij voelde. Het begon met dieren, die hij onbewust martelde. In zijn ogen was de pijn echter de puurste vorm van aanhankelijkheid tonen. Het maakte hem onbewust wreed.
Ook werd hij aanhankelijker, ongemakkelijk, stalkerig. De jongen, die nooit had geleerd hoeveel aandacht je aan iemand moest geven, begon mensen lastig te vallen, hun persoonlijke cirkel te doorbreken. Daarvoor scholden ze hem uit, wat hem alleen maar verder deed gaan, want hij hield van die pijn. Zelfs de emotionele pijn.
In zijn vroege puberjaren werd duidelijk dat Taint, naast zijn masochisme, nog een probleem had: hypersexualiteit. Nu zijn alle tienerjongens net atoombommen gevuld met hormonen, maar Taint had er net wat meer last mee.
Hij begon problemen te veroorzaken voor zijn familie en hoewel de pater familias de jongen niet erkende als zijn achterkleinzoon, besloot hij dat de jongen weg moest. Er waren twee opties: de jongen kon het leger in, net als zijn vader, of hij kon naar een kostschool. Het was Taint’s keuze. Hij ging voor het tweede.