Van de gevangenis naar school. Hij moest naar school zodat hij later niet weer crimineel word, aangezien hij zonder kennis over het universum niet of weinig aan geld komt. Alleen door illegale praktijken, zo blijkt het. Hij werd vastgepakt door een van de gevangenisbewakers om hem dus naar zijn nieuwe plekje te brengen. Eerst verweerde hij zich hiertegen, doormiddel van de bewaker een flinke smak te geven door hem over zich heen te gooien. Hij was dan ook een goede vechter, die meerdere vechtkunsten beheerste. Dit was zijn specialiteit: vechten. Combat in het Engels. Ook had hij een scherp zicht, hij zag namelijk of je ergens bepaald last van hebt. Ook weet hij hoe hij zichzelf tehulp kan schieten. Hij had veel geleerd van zijn tijd op Razen. Als het moest kon hij zichzelf hechten met zijn schoenveter.

- Auto in en onderweg naar de school -

Twee bewakers naast hem, hij zat in een zwarte SUV met getinte ramen. Tijdens de weg naar de school zei Jaqen niks.

- Aankomst -

Hij werd de auto uitgezet en begeleid door een persoon in pak. Stap voor stap kwam het gebouw dichter en dichterbij. Rondom het gebouw waren kleinere gebouwen. Plantenkassen, en ook een soort arena leek het wel, colosseum achtig. Ook was er een donker woud, waar zowat geen zonnestraaltje doorheen kwam, of zo leek het.

''Is dit wel veilig voor al die andere kinderen?'' zei Jaqen met een spottende toon. Hij lachte vals maar kort. Hij zag een persoon staan bij de poort.

[Hoi en sorry voor de late reactie, maar ik had de afgelopen week veel te doen.
Je post was redelijk goed, de lengte was zeker ok. Je interpunctie etc klopt over het algemeen, maar let op je zinsbouw, aangezien die soms een beetje vreemd loopt. Bijvoorbeeld deze zin: Ook had hij een scherp zicht, hij zag namelijk of je ergens bepaald last van hebt. Dat laatste klopt niet helemaal en leest onhandig.
Ook is het niet nodig je post in stukjes te verdelen met kopjes, al mag het natuurlijk wel. Zelf maak ik er liever een lopend verhaal van. Bij het stukje over hoe Jaqen in de auto naar school zit gebeurt niet echt iets, wellicht had je Jaqen's gedachten uit kunnen diepen. Dat zou sowieso leuk zijn, omdat ik vermoed dat Jaqen heel wat interessante dingen denkt en observeert. 
Verder zijn bewegingen, details van uiterlijk/omgeving en gedachten altijd fijn.
Hieronder mijn reactie.]
Dominic sloeg met een geïrriteerd gezicht over de zijkant van zijn gitzwarte kas. De prachtige stof was bevuild geraakt door de ranzige sporen van de lente. Stofjes, stuifmeel, zonneschijn en vrolijkheid. Heerlijk. Dominic had geen hooikoorts, maar was desondanks zwaar allergisch voor de algemene lichtvoetige luchtigheid die in het kasteel hing.
Hij ontweek de vrolijk kwebbelende meisjes in hun zomerjurkjes vandaag maar, wetend dat hij zich niet in zou kunnen houden. Dat zou problemen opleveren en daar had hij geen behoefte aan vandaag. Tenminste, niet met een van de lieflijke jongedames die Master Savador zo graag rond zag huppelen. Problemen met lelijke snotapen waren een heel ander ding, daarvan wist Dominic dat hij ver kon gaan voor de hoofdmeester ook maar de motivatie zou hebben uit zijn heerlijk luie stoel op te staan en straf uit te delen.
De zwartharige jongen leunde tegen het koele marmer van de pilaar aan, met zijn hemelsblauwe ogen de omgeving afstruinend. In zijn hoofd had hij honderden verhalen tegelijk lopend, die allemaal verstoord werden toen een idioot zijn bek open trok.
''Is dit wel veilig voor al die andere kinderen?'' De spottende ondertoon was niet te negeren, evenals de lach die zo van een stereotype disneyfilm slechterik overgenomen leek te zijn. Dominic duwde zichzelf soepel weg van zijn standplaats en kwam iets maar voren, waardoor zijn marmeren gezicht niet langer in schaduwen gehuld was. In en in vriendelijk bracht Dominic een zoete glimlach naar voren. "Ik hoop het wel, we zouden niet willen dat er iemand gewond raakte, nietwaar?" De schijnheiligheid van zijn opmerking was zo goed uitgevoerd dat de mannen naast de gozer hem overdonderd aankeken. Die waren zeker niet gewend aan zogenaamd zachtaardige types. Dominic liep naar het groepje toe, zijn ravenzwarte lokken uit zijn gezicht strelend. "Wat grappig, een echte criminéél?" Ongelofelijk. De jongeman kon het niet laten om een zacht tikje op de neus van de ander te geven, met een duivels spottend lachje wat enkel voor de veroordeelde zichtbaar was. 
Wat een afschuwelijk figuur was dat zeg, qua uiterlijk tenminste. Dominic moet de neiging onderdrukken om zijn mes tevoorschijn te halen en provisorisch kappertje te spelen om zo de ander kaal te maken. Misschien zou hij dat nog doen ook.. Later. Als die bewakers weg waren en de arme jongen niemand had om hem te beschermen, behalve zijn eigen ego.

- Dankjewel voor je uitleg en kritiek, dit zal me zeer zeker helpen! -

Stap voor stap liep hij met twee wachters naast hem. Ze zouden hem begeleiden tot de poort. Daar zou hij eindelijk met rust worden gelaten door die twee asociale personen in pak, zonnebril en zelfs met zo'n oortje in hun oor. Special Agent stuff. Hij ging een keer met zijn hand door zijn bijna gelijk verdeelde rood en witte haren. Je hoorde zijn boeien, zijn ketenen bij elke beweging die hij met zijn hand maakte. Zelfs bij elke stap hoorde je de kettingen die de twee ketenen die om zijn handen vastzaten met elkaar verbonden op en neer bungelen, af en toe op de ketenen kletterend. Hij gaapte en keek rond. Het zag er oud uit, deze school. Het leek niet zo'n speciale school maar dat was het zeer zeker wel. Magie werd hier aan kinderen van 12 tot en met 18 (of ouder ginds je bent blijven zitten) geleerd. Hij heeft nooit iets van magie geleerd, maar tóch werd hij naar deze school gestuurd. Het zou hem niet schelen. Zowiezo beter dan de Shadraanse jeugdgevangenis. De wachters antwoordde niet op zijn vraag of het wel veilig was voor die andere kinderen. De omgeving onderzoekend zag Jaqen een spierwitte jongen, of dat leek zo. Glow in the dark crème had de jongen op want ondanks dat hij in de schaduw zat leek hij wel op te vallen. Hij zei wat alsof hij elk moment uit elkaar kon klappen om dan de omgeving te omhulsen in jellybeans en confetti. Nooit dat iemand echt zó praatte. ''Zeker niet.'' antwoordde Jaqen. Hij beweegde wat met zijn kaken op een intimiderende manier terwijl hij de jongeman aankeek. Of ja, jongeman. Hij leek ouder dan Jaqen zelf. ''Ik heb hier niet voor gekozen, jochie.'' Zijn stem veranderde naarmate de zin dichterbij het slot kwam. Vooral de spottende nadruk op het woord jochie zou dit ventje zijn ware bedoelingen of intenties naar boven halen. De reis naar de ''Starshine Academy'' was geen fijne trip, en ook duurde hij zeer lang. Zo heeft hij echt veelsteveel energie om ongespaard in zijn lichaam te laten dwalen. Ze waren ondertussen al bij de poort waar de bewakers Jaqen aan zijn lot over zouden laten. Na een paar seconden waren ze alweer uit het zicht verdwenen. Hij draaide zijn hoofd minimaal, tot hij de jongen zijn ogen kon doorboren met zijn bloedrode ogen. Een neerbuigende glimlach verscheen op Jaqen zijn gezicht terwijl hij de jongen aankeek.

- Ik voel gewoon dat mijn post beter is, nogmaals bedankt. -

Dominic keek met smalle glimlach op toen hij rumoer hoorde. Wat een parade, wat een feest. Ze werden door bijzonder bezoek vereerd, zo veel was meteen duidelijk. Een verachtelijk crimineeltje, een domme jeugddeliquent die te slecht in zijn gekozen professie was geweest om justitie te ontwijken. Geboeid keek Dominic naar het gebeuren, niet letterlijk natuurlijk. Nee, dat gold enkel voor de geketende zielenpoot. 
Op mierzoete toon testte de jonen het geduld van de nieuweling. Sinds wanneer liet Starshine zulke derderangs diefjes binnen? Was de standaard o zo ver gedaald dat er zelfs voor een lapzwans als deze plek was? Ja dus... Jippie. De rood-witte gozer vond het nodig om zijn zogenaamd gevaarlijke status duidelijk te maken. Yeah right, alsof hij op deze manier iets kon beginnen tegen wie dan ook. Geboeid met dingen die zo te zien anti-magie gecoat waren zou de gast nog geen kans hebben tegen een eerstejaars watermagie student. Brute kracht werd ernstig belemmerd door boeien, zo lang je uit de grijpgrage handjes van meneer bleef zou je heus wel veilig zijn. 
''Ik heb hier niet voor gekozen, jochie.'' Niet?? Wow, verrassing. Moest hij nu trouwens bang worden? Ja, dit was het moment om terug te deinzen en te bibberen. Hij had 'hier' niet voor gekozen, echt niet. De neiging om grote ogen op te zetten en zijn hand voor zijn mond te slaan kwam op. Alles aan deze situatie was zo cliché en idioot dat hij zich bijna zo ging gedragen. "Jeetje, ja, heftig man, je misstappen waren zeker de schuld van paps en mams,'die je nooit te eten gaven? Arme jij..." Die laatste uithaal werd gerekt met een zuchtend geluid. Sarcasme gemengd met een bijna eng gelijkende geëmotioneerd stem. Eens zien of er daddy-issues speelden. Bijna kon je je voorstellen hoe Dominic's hand in een opbeurende beweging klopjes gaf op het walgelijke haar van deze ex-delinquent. Nee bedankt, voordat een vlooienbehandeling ingezet was ontweek Dominic dat deel liever, net als de vodden die voor kleding door moesten gaan. "Of- Oh, wacht, bedoel je de werkelijk uitstekende keuze om ons met je aanwezigheid te verblijden? Tjaaa-" Dominic liet zijn stem afdwalen, op geen enkele manier geïntimideerd door de jongen. Met een vlug gebaar veegde Dominic wat vuiltjes weg van de schouder des crimineels. De zachte geur van perzikbloesem vulde zijn neus toen hij met zijn voet over de grond gleed. Nadenkend keek hij Starshine's nieuwste aanwinst aan. "Vuur nietwaar? Hoe is je magie beheersing?" Vroeg Dominic dan luchtig, met zijn lichtblauwe ogen de trekken van de ander bestuderend. Wat hygiëne, nette kleren en een knipbeurt zouden dit geval goed doen. Meiden vonden zijn haardos vast bijzonder. Maar wie was hij om op uiterlijk te oordelen? Nee nee, eerst wilde hij zijn speeltje beter leren kennen voor hij deze vredige middag verstoorde.


[Ik ben het met je eens, stukken beter!
Je verleden tijd klopt soms niet, uit m'n hoofd stond er geloof ik ergens 'beweegde' wat bewoog moet zijn. De foutjes zijn niet heel storend, maar erop letten is fijn.
Inhoudelijk miste ik eigenlijk maar één ding: Zijn Jaqen's handboeien afgedaan of niet? Oh en misschien welke kleren hij aanheeft.

Verder prima, je krijgt vanzelf meer handigheid in het beschrijven van alles wat je personage waarneemt/denkt.
Ps: ik heb gezegd dat Dominic dacht dat Jaqen's handboeien magie remmend waren, maar dat is gewoon een verzinsel. Je kan zelf beslissen hoe dat zit~]

Hij keek de jongen raar aan. ''Misstappen van paps en mams? Nee hoor, nam perongeluk het leven van iemand die niet oplette met zijn taalgebruik.'' antwoordde Jaqen. ''Arme jij.'' ''En wie ben jij trouwens om zich zo machtig te gedragen hier, witje?'' zei Jaqen vervolgens, doelend op zijn huidskleur. Hij legde zijn handen over elkaar bij zijn nek om daarop te leunen. Zijn shirt wapperde in de wind die opeens opdook uit het niets. Een heftige windvlaag kwam even langs. Hij keek de jongen vuil aan, terwijl zijn zwarte hangerige shirt nogsteeds in de wind wapperde, samen met een deel van zijn wijde bruine broek die omhelst werd door zijn wat donkerder bruine laarzen. De broek ging verder in zijn laarzen en zat er niet overheen, alsof hij voetbalsokken aanhad leek het wel. Hij liet een geïrriteerde zucht achter en liep voort richting het gebouw. Hij liep tegen de jongen aan met een aangespande arm (niet te zien) zodat hij de jongen misschien zelfs kon laten vallen. Zijn gedachtes dwaalde kort af dat je het niet eens als bijstander merkte. Dit was een van zijn vele misdaden. Hij liep een diplomaat omver terug in zijn jaren op Shadra, die vervolgens de trap afviel en wat ribben brak ofzo.

- Kort, maar had geen idee om dit wat verder uit te bouwen. Als je wil kunnen we de ''arena-dobbelsteen'' gebruiken en ze even laten knokken!

''Misstappen van paps en mams? Nee hoor, nam perongeluk het leven van iemand die niet oplette met zijn taalgebruik.'' Ah ja, stel je toch eens voor. Iemand zei iets wat je niet beviel. Tjongejonge, dan zat er niets anders op dan je hooivork pakken en diegene op de brandstapel dumpen. Of met alleen je blote vuisten erop los timmeren. Er bestond geen betere oplossing dan dat. Geweld was het antwoord, de oplossing voor al je zorgen, werkelijk waar. Per ongeluk ook nog. Net als een mes dat per ongeluk uitschoot en zo, oeps, in je keel eindigde.

Dominic was zelf ook geen lieverdje, maar hij was subtieler. Een geavanceerdere soort misdadiger, al zag hij zijn eigen daden als rechtvaardig. Wanneer domme mensen zich door andere mensen lieten bespelen was het niet zijn schuld. Dat was hun eigen verantwoordelijkheid en hij leerde hen alleen maar de gevolgen van hun naïeve gedrag kennen.

''En wie ben jij trouwens om zich zo machtig te gedragen hier, witje?'' Een schamper lachje weerklonk. Hij hoefde geen verklaring af te leggen tegenover dit derderangs diefje. Oh nee. Die zou vanzelf wel uitvinden waarom hij zich zo gedroeg. Omdat Dominic een reputatie vol mysterie en populariteit had opgebouwd, waardoor leraren hem probleemloos geloofden. Omdat hij een excellente acteur was, die met ieder mensenleven een spelletje speelde. Omdat deze roodwitte agressieveling voor hem niet meer was dan een tijdelijk vermaak en hij wilde zien hoe ver hij kon gaan voordat er een uitbarsting zou volgen. Dat duurde niet al te lang. Een zijdelingse botsing, Dominic hield zijn evenwicht en zette volkomen kalm een stapje opzij. Dat zou in een dag of twee een rpachtige blauwe blek zijn, maar pijn voelde hij op een veel lager niveau dan normale mensen, dus de bleke jongen gaf geen krimp. ''Lieverdje toch, er is geen enkele reden om zo kwaad te worden. Ik wil je alleen maar helpen.'' De sarcastische ondertoon was duidelijk te horen. Hij had geen zin zich lief voor te doen tegen dit figuur, maar dat maakte het spel niet minder interessant.

''Ik vroeg naar je nationaliteit, pumpkin.. En als je toch bezig bent, je naam misschien?'' Een bemoedigend knikje en een glimlach die niets liet merken van de irritatie die Dominic vanbinnen voelde. Daarna wachtte hij enkel, wel op zijn hoede voor als de idioot tegenover hem besloot dat hem aanvallen een fantastisch goed plan was.