De strijd.

Ferost bleef nu echt liggen. Hij vond de kracht niet meer eigenhandig op te staan. Hij voelde zich dood al kon hij zelf aan zijn eigen zware ademhaling horen dat hij nog leefde. Clera's woorden drongen maar half tot hem door. Hij beet op zijn tanden toen hij coor Celebrian overeind werd getild. Ferost keek vermoeid naar Clera. ''Clera, dit had je kunnen verwachten'' zei hij zacht. ''De spanning was zo groot tussen mij en Deshas dat de bom wel een keer moest barsten'' zei hij tegen haar. Niettemin was Ferost onverstandig geweest zo ver door te slaan in het gevecht. Ze hadden alles en iedereen kunnen vernietigen. Ferost keek even naar Deshas en Fennon verderop en blade even zijn vuist, maar veel spanning stond er niet op. Het voelde toch alsof hij verloren had. Die woede om alles wat Deshas had gezegd gedurende het gevecht en zijn verslagen gevoel van nu zorgde ervoor dat Ferost nog iets ondoordachts deed. Met zijn blik strak op Deshas taste Ferost naar de dolk tussen zijn riem. Hij moest Deshas nog ergens hard mee raken. Alleen maar om het hem betaalt te zetten. Ferost blik ging even naar Savador verderop. ''Het spijt me'' fluisterde hij zacht tegen Clera en Celebrian. Daarna, in een fractie van een seconde smeet Ferost de dolk richting Savador.

Deshas leunde nog steeds op de staf van Fennon. Tot hij plots Ferost' bewegingen opmerkte. Hij zag hem grijpen nar zijn dolk en die naar Savador gooide. Voor een laatste keer liet Deshas zijn vleugels verschijnen en stoof op Savador af. Hij duwde hem aan de kant maar ving zelf de klap van de dolk op. Deshas viel neer op de grond en greep naar zijn longen waar de dolk hem geraakt had. Hij hoeste wat bloed uit terwijl hij zo op zijn knieen zat.

Savador had zich vooral gefocust op de pas verschenen personen. Voor Deshas en Ferost had hij even geen oog meer gehad. Hij had dan ook niet de dolk die plotseling in zijn richting werd geworpen op tijd opgemerkt. Zijn vlammende handen die hij uit automatisme voor zich uit had gestoken om zich er tegen af te weren, hadden het messcherpe wapen waarschijnlijk ook niet op tijd tegen kunnen houden als Deshas hem niet opeens had weggeduwd. Savador viel voor een tweede keer neer in het gras en keek met een ernstige blik naar Deshas, die nu voorovergebogen op de grond zat. Hij snelde naar hem toe en knielde met een hand op zijn rug bij hem neer. Hij zag dat hij door de dolk geraakt was en nu wat bloed ophoestte. Hij hief zijn hoofd in een ruk op en staarde Ferost met een vernietigende blik aan. 'Ben jij gek!' snauwde Savador hem kwaad toe.

Aiden was meteen zodra Ferost gooide in beweging gekomen.Nu stond hij voor hem,met een gespannen boog,de pijl op de woudmagiers keel.Nu was neutraliteit geen optie meer."Nu ben je te ver bent gegaan,Ferost."Aiden haalde zijn ogen niet van hem af."Een opvolger aanvallen?Jij bent nog minderwaardiger dan een stuk rot hout."Zijn stem was een bizare mengeling van zowel kille als vurige woede."Ga kijken wat je voor Des kan doen,Clera."Hij had even geen tijd voor beleefdheid.Toen richte hij zich weer tot ferost."Het is dat Norwood er nog niet klaar voor is,want anders was je as geweest."

Ferost had geen tijd om op Savador te reageren. Hij bleef Aiden strak aankijken maar bewoog zich niet. Hij was te zwak om nog tegen hem te kunnen vechten. ''Ik ben het niet die te ver gegaan is Aiden. Deshas heeft de streef al overschreden. Al driehonderd jaar geleden toen hij het idiote idee kreeg om de macht te grijpen. En toen hij net vrij was en de regels lieten voor wat ze waren en zijn macht gebruikte om het bestuur van de school om te gooien. Dit is zijn eigen schuld'' zei hij hard. Ferost kon er niks aan doen dat Deshas er nu zo bij lag. Hij was er zelf voorgesprongen.

Clera knikte en snelde meteen naar Deshas toe. Ook zij vond dat Ferost dit niet kon maken. Het kwam maar heel zelden voor dat Clera de kant van Deshas koos. Maar ditmaal deed ze dat wel. Ze knielde bij Deshas neer en keek hem bezorgd aan. Ze kon hem niet op zijn rug leggen, dan zouden zijn longen zich vullen met bloed en zou hij stikken. Clera trok allereerst de dolk uit Deshas' borstkas. Hij had bijna in zijn hart gezeten. Daarna scheurde ze een stuk van haar jurk af en depte het bloed. Clera keek over haar schouder naar Aiden. ''Hij verliest teveel bloed AIden. Hij gaat het zo niet halen. Ik kan hem op deze manier niet genezen ik heb de materialen niet'' riep ze naar hem.

Savador bleef met een zorgwekkende blik naar Deshas kijken toen Clera zich bij hen voegde. Voor nu wierp hij geen afkeurende blik op haar. Daar was nu geen tijd voor. Haar woorden baarde hem nog meer zorgen dan hij al had. 'HET IS ZIJN SCHULD!' barstte hij woedend uit terwijl hij met een priemende vinger op Ferost overeind sprong. In een aantal ferme passen stond hij vlak voor zijn neus. 'Aan de kant!' snauwde hij Aiden hijgend toe. Hij duwde de Heer van het Vuur opzij en greep Ferost hardhandig bij zijn kraag beet. Een onverstandige zet, maar zijn woede was nu groter dan zijn brein. 'Die hersenloze woudmagiërs ook! Besef jij wel wat je hebt gedaan!' schreeuwde Savador woedend terwijl hij Ferost' gezicht tot vlak voor zijn neus naar zich toe trok. 'Ik kan je assureren dat ik jouw opvolger niet zal sparen als hij en ik net als jullie ooit op een dag als Legendarische Magicans in gevecht raken. Jij bent de titel niet waardig!' Het klonk meer als hels gesis dan normale woorden. Savador liet Ferost in een ruk los en spuugde een keer vlak voor zijn schoenen. Daarna draaide hij zich in een ruk om en beende kwaad terug naar Deshas.

"Zijn opvolger heeft niks te maken met vroeger,"kaatste Aiden terug.Hij liet zijn boog langzaam zakken,maar was daardoor niet minder gevaarlijk."Waardeloze worm,"mompelde hij verafschuwd."Zelfs mijn pijl zou nog te goed voor je zijn."Toen hij bruut door Savador werd weggeduwd,draaide hij zich om,en haaste zich naar Clera.Hij nam hem niks kwalijk.Hij zou zich ook zo voelen in zo'n situatie.Vreemd genoeg was hij het eens met bijna alles wat Savador schreewde.Toen hij naast Deshas stond,hij bekeek even de wond."Ik zou de wond kunnen dichtschroeien.Dat zou het bloeden stoppen,en het word ook meteen ontsmet.Maar meer kan ik niet doen.De rest van de heling is dan voor jouw rekening."Hij zuchte even."Ik weet niet of je me kunt horen Des,maar dit word pijnlijk.Tanden op elkaar."Aiden legde zijn hand op de wond.Iets wat nog wel het meeste leek op draad van gesmolten staal stroomde uit zijn handen,en begon de wonden te hechtenToen hij klaar was,zei hij tegne haar:"Ik vertrouw dat je vanuit hier verder kan,Clera?"

Deshas trilde over zijn hele lichaam terwijl hij aan iets, wat dan ook, houvast probeerde te zoeken. De aarde draaide en duizelde om hem heen. Er ging een stekende pijn door zijn borstkas toen Clera de dolk eruit trok. Deshas legde zijn ijskoude hand even op de hare toen ze probeerde het bloed te deppen. Hij keek haar even van tussen zijn haarlokken aan maar plaatste al gauw zijn handen plat tegen de grond. Hij kokhalzde en spugde nog meer zwartkleurig bloed uit. De woorden van Clera waren amper tot hem doorgedrongen. Hij begon mompelend te ijlen. Sprak namen van mensen die niet bestonden. Hij schreeuwde het uit toen Aiden zijn wond dichtschroeide. Ademhalen ging steeds pijnlijker en moeilijker.

Clera keek even zwijgend toe. Daarna pakte ze de arm van Deshas en legde die om haar nek zodat ze hem kon helpen opstaan. Ze legde haar andere arm om zijn middel en keek naar Aiden. ''Ik zal alles doen wat ik kan Aiden. Maar hij heeft heel veel bloed verloren. Als hij niet snel genoeg kan aansterken, en gezien zijn vele wonden van het gevecht zal die kans groot zijn, dan haalt hij het alsnog niet'' zei ze tegen hem. ''Ik waarschuw je maar vast. Ik zal mijn uiterste best doen, maar ik kan geen wonderen verrichten'' zei ze. Daarna loodse ze de ijlende Deshas mee terwijl ze hem zacht geruststellende woorden toesprak.

Ferost keek Savador kil aan toen die hem bij zijn kraag greep. Terug vechten was nu onverstandig. Hij moest eerst zijn wonden genezen. Kon niemand van deze achtelijke mensen dan begrijpen dat Ferost niet om het minste of gerinste een dolk naar Savador had gesmeten? Ferost was niet makkelijk zo ver te krijgen. Maar Deshas was in het gevecht veel te ver gegaan en Ferost had zich niet kunnen beheersen. Nou en! Deshas weet zich zo vaak niet te beheersen maar bij hem is het nooit een probleem geweest. Ferost negeerde de stekende pijn van zijn wonden en de rest van het gezelschap. Hij liep zo goed en zo kwaad hij kon terug naar de Toren, naar zijn eigen kamer.

Savador vond het vreselijk om te zien hoe Deshas in een overduidelijke helse pijn verkeerde. Omdat hij in de loop der tijd toch wel een belangrijke band met hem had geschept. Een vriendschappelijke wel te verstaan, iets wat in zijn haast vriendloze leven maar weinig voorkwam. Hij kon niets anders doen dan toekijken; hij was niet gewijd of gespecialiseerd in heelkunde. Hij liet Aiden en Clera daarom hun gang maar gaan. Ze moesten vast weten waar ze mee bezig waren. Savador wierp over zijn schouder nog een vuile blik op Ferost voor hij zich omdraaide en Clera zwijgend volgde.

PROFILE MAGICIAN