Even tijd om na te denken.

Antony wandelde rustig over het groene gras en keek kalm voor zich uit. Hoewel hij helemaal niet kalm was,in zijn hoofd spookte de twee mogelijke antwoorden op de vraag die zijn leven voorgoed zou veranderen. Hij wist dat Diva hem wou helpen,maar ergens had hij een gevoel dat het niet echt zou gaan verlopen zoals ze wilden. Zelkor was mentaal krachtiger als hem,fysiek had hij een pluspunt,maar door een naaste van de familie was hij makkelijk te beinvloeden. En vandaag was het dan de dag waarop hij 17 werd,nog net niet volwassenen,maar wel al klaar volgens zijn familie om die te leiden. Maar hij had ook Celedë nog niet gezien om het uit te gaan leggen,ach hij zou haar nog wel tegenkomen.

Ineens stond Celedë achter Antony. Ze legde haar handen voor zijn ogen en bracht haar gezicht dicht naar zijn oor. ''Ik heb een verassing voor je'' fluisterde ze zachtjes in zijn oor. Ze gaf zachtjes een kusje in zijn nek. ''Maar je mag nog niet kijken hoor'' zei ze daarna zachtjes. Ze pakte een langwerpig voorwerp ingewikkeld in pakpapier dat ze even achter zich in het gras had neergelegd. Ze had voor Antony's verjaardag een nieuw zwaard voor hem gekocht. Ze legde het pakje in zijn handen en sloot zijn vingers eromheen. ''Oke, nu mag je kijken'' zei ze tegen hem.

Toen hij opeens niets meer zag spande hij zich op,maar toen hij de stem van Celedë hoorde ontspande hij gelijk weer. Al snel voelde hij iets in zijn handen en opende hij zijn ogen toen hij mocht. Hij keek haar even aan en maakte het papier dan los van elkaar. Toen hij merkte dat het een zwaard was grijnsde hij even,hij nam het dan uit het papier en bekeek het even. Toen draaide hij zich naar haar toe en grijnsde even. "Dit is het beste kado dat me ooit is gegeven,door het prachtigste meisje dan nog ook"zei hij tegen haar en drukte een kusje op haar lippen.

Celedë glimlachte even. Ze bloosde ook licht om zijn andere woorden. ''Ik ben blij dat je het mooi vind'' zei ze met diezelfde glimlach. Het was niet makkelijk geweest een mooi zwaard te zoeken. De meeste had Celedë niet goed genoeg gevonden. Antony verdiende een heel speciaal zwaard. Ze streek even een lange zwarte lok haar achter haar oor.

Antony keek haar aan en glimlachte even. Dan legde hij het zwaard neer op het papier en nam haar handen vast. "Ik vind het heel mooi,en mijn oude zwaard was nodig aan een vernieuwing toe"zei hij tegen haar. Hij keek haar even in de ogen en streek zachtjes met zijn vingers over haar hand. "Maar het mooiste cadeau staat hier voor mijn neus,en dat zal altijd zo blijven"zei hij tegen haar en glimlachte eventjes. Antony zou het haar later wel gaan vertellen,deze dag nog ja,maar gewoon op een ander tijdstip.

Celedë glimlachte opnieuw naar Antony. Ze kuste hem op zijn lippen. Maar ergens had ze een bekneld gevoel. Iets voelde niet helemaal goed. Celedë wou er niet lang over nadenken. ''Wij zouden nog een keer gaan zwemmen met z'n tweeen'' zei ze daarna grijnzend tegen Antony. Hij had het haar een keer belooft. En Celedë vond het nu het juiste moment. Vooral omdat ze dan iets anders aan haar hoofd had dan dat beklemmende gevoel.

"Inderdaad,wij zouden nog gaan zwemmen"zei hij met een grijnsje tegen haar. Hij keek haar even een tijdje aan en gaf haar dan nog een kusje. "Dan neem ik aan dat we naar het meer zullen gaan"zei hij tegen haar en rekte zich even uit. Dan sloot hij zijn handen om de hare en keek even rond. Opeens hoorde hij een vogel kraaien en keek dan even naar de kraai die iets verdeerop in een boom zat.

PROFILE MAGICIAN

» Tijd om te denken.
» denken
» Censored; Deze persoon moet minder aan hét denken
» Het is tijd
» Het is tijd.

Even tijd om na te denken.

Even tijd om na te denken.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen