Het was tegen de middag. Er viel een kleine zonnestraal naar binnen door de weinige ramen de deze kamer had. Het was een rommelige kamer, waar overal blaadjes op de grond lagen. Op de posters aan de muur, waren allemaal bewegende beelden te zien van konijnen. Op eentje at er 1 een wortel, op een andere ging er 1 op twee poten staan, kijk even rond, en daarna weer op vier. Echter, kon dat Garu weinig schelen. Hij was namelijk druk bezig met iets aan zijn bureau. Wacht, Garu die druk met iets bezig was? Dat kon haast niet. Echter, leek het toch zo te zijn. Hij was druk bezig om iets te schrijven op stuk perkament. Hij doopte de zwarte ravenveer die standaard bij het vertrek hoorde, weer in de inkt, en begon weer druk te schrijven. Als het aan Garu het gelegen, had hij een witte ganzenveer gebruikt. Echter, kon hij dat helaas niet, aangezien deze standaard in het vertrek had gelegen toen hij hier voor het eerst kwam. Hij had al geprobeerd om deze uit de kamer te doen, echter, lag deze gewoon weer op zijn bureau als hij later die dag weer terug kwam. Alsof de veer wou dat er met deze geschreven werd. Ook had Garu andere veren geprobeerd, maar deze raakten altijd maar weer kwijt. Ach, de veer schreef tenminste, dus opzich had Garu daar eigenlijk geen moeite mee.
Na een tijdje was hij klaar. Hij keek even tevreden naar zijn resultaat. Hij moest zeggen, niet slecht, voor een eerste keer. Hij deed de veer terug in de inktpot, vouwde het papier op, en stopte deze in zijn borstzak. Hij moest dit 1 deze dagen misschien maar eens aan Niah laten zien. Misschien zat er wel een aanstormend talent in hem. Toen keek hij op de klok. Het was een konijnen gezicht dat bij iedere seconde met zijn ogen naar links of naar rechts ging. Vijf voor twee. Om twee uur had hij een afspraak met de stagiaire hier om deze beter te leren kennen. Hij was ergens wel benieuwd naar deze man. Hij had hem al gezien tijdens zijn eerste les, en hij was in zijn ogen zo'n typische Shadraan. Ongezellig..ach, hij moest nu toch naar Garu luisteren, omdat hij inmiddels hoger was in rang dan hem..wat was zijn naam ook alweer..Hij keek even vlug over zijn bureau, en kon toen het dossier van de stagiaire spotten. Hij deed deze open. Ah ja...Ghirahim Nerith...Een demoon? Garu trok zijn wenkbrauwen even op. Verder stond er niet echt veel over hem in zijn dossier. Toen gooide hij dit uiteindelijk naar achteren, en sloeg zijn voeten op tafel, terwijl hij rustig om zich heen keek, en wachtte tot het twee uur werd. Toen hoorde hij uiteindelijk geklop op de deur. "Binnen!"

Zijn witte laarzen maakten weinig geluid op de stenen vloer en zijn rode mantel ruiste achter hem aan. Wel, wel. Een gezellig theekransje met zijn mentor. Hoe opwindend. Hij rolde met zijn ogen en negeerde twee giegelende meisjes die om de volgende hoek stonden. Waarom kon hij zich niet gewoon verplaatsen door middel van teleportatie? Het werd zo nu en dan gewoon vervelend. Hij wierp zijn haar opzij en zijn ogen lichten even felpaars op. Irritatie...
Hij naderde de toren waar hij moest zijn. Nu nog een stuk omhoog naar de lerarenetage en dan de kamer van master Garu. De konijnenidioot, zoals Ghirahim hem zelf noemde. Deze halve gare had het tot leraar geschopt. Hij vroeg zich af wat Savador ertoe had bewogen deze nietsnut aan te nemen, net zoals vele anderen trouwens. Miss Katherine was weliswaar een irritant wijf geweest, ze had manieren gehad en wist zich gepast te gedragen. Maar goed, wie was hij om daarover te oordelen?
Hij hief zijn vuist om een roffel op de deur te slaan, maar hield zich even in. Waar ging dat heen met de hele zooi... Leerlingen pleegden zelfmoord, mensen die in een gekkenhuis hoorde werden op een school aangenomen, leraren slachtten elkaar af... Hij kon nog wel doorgaan maar zijn afspraak wachtte. Hij bonkte drie keer op de deur. "Binnen!" klonk het. Hij zwaaide de deur, misschien niet zo elegant als hij zelf wilde, open en stapte naar binnen. Ach kijk, daar zat ''mister clown and his bunny collection''. Hij deed moeite zijn ene wenkbrauw niet op te trekken. 'U wilde mij spreken.' zei hij totaal onverschillig. Hij deed de deur dicht en hield zijn minachtende lach in toen hij de collectie van rondhuppelende kangaroeratten zag. Konijnen waren wel het allerminst waar hij om gaf. Niet zo zwaar dat hij überhaupt om iets gaf.

Zijn assistent stond in de deuropening. Hij zag er nogal uit alsof hij uit zijn hum was. Waarom? Was hij niet blij dat hij zijn nieuwe stagebegeleider ontmoette? Ach, ja, het was zo'n stereotype Shadraan..even vergeten. "U wilde mij spreken?" Garu knikte en haalde zijn voeten van tafel. "Zeg maar jij, ik ben geen u, maar toch waardeer ik je beleefdheid." Dat ge "u" liet hem zo oud voelen. Hij glimlachte. Hij snapte de beleefdheid ook weer wel. Dat was hij immers ook geweest toen hij stage liep bij bedrijven die zich specialiseerde in donkere magie. Hij wees naar de stoel voor zijn bureau. "Neem plaats zou ik zeggen, wil je iets te drinken?" Hij nam een slok van zijn koffie. "Wel, Ghirahim, de reden dat ik je hier heb geroepen is dat ik het eens met je wil hebben over je stageopdrachten. Zie je, ik zag namelijk tot mijn verbazing dat je die nog niet echt had." Hij wou het meer spannender maken voor Ghirahim. Hem laten zien dat donkere magie meer was dan alleen maar een beetje toveren. Dat was immers zijn taak als zijn begeleider niet? Hij had al iets leuks in gedachten. Maar, eerst maar even kijken hoe dat met Ghirahim zat. De man zag er immers uit alsof hem net was gevraagd om een bezoek aan Nova te brengen. Niet dat hij veel tegen Novanen had, maar Ghirahim zag er wel zo uit als iemand die een hekel aan diens bevolking had. Nou waren de meeste Shadranen ook niet de meest spraakzaamste en blijste mensen, dus misschien zal het gesprek hierdoor wel bemoeilijkt worden. Echter, Ghirahim zag er ook uit als iemand die manieren had. Dat was goed om te weten. Ach, hij had in ieder geval zijn beeld van Ghirahim nu. Echter, wist hij dat hij dit zou moeten bijstellen, naarmate hij de man beter leerde kennen.

Het viel hem ook op dat zijn gastheer zijn voeten op zijn bureau had gelegd. Juist ja, weerzinwekkend. Hij liet een onhoorbare zucht glippen en liep verder naar binnen. "Zeg maar jij, ik ben geen u, maar toch waardeer ik je beleefdheid." Goh, wat voelde hij zich nu vereerd. Heel gezellig. "Neem plaats zou ik zeggen, wil je iets te drinken?" Hij nam een slok van zijn koffie. Ghirahim ging zitten, na eerst gekeken te hebben of er een konijn op zijn stoel zat. Je kon nooit weten... "Wel, Ghirahim, de reden dat ik je hier heb geroepen is dat ik het eens met je wil hebben over je stageopdrachten. Zie je, ik zag namelijk tot mijn verbazing dat je die nog niet echt had." Hij schudde zijn hoofd ter bevestiging. 'Ik heb een aantal proeflessen gehad en dat was voornamelijk vanwege een tekort aan een darkmagic-docent.' Hij sloeg zijn benen over elkaar. Misschien was deze man een gek, hij had manieren, voor zover te zeggen. 'Bovendien bemoeit mijn universiteit zich niet met de stages. We regelen alles zelf en een school als deze is vaak diegene waar we terecht komen na onze opleiding.' Hij gooide zijn witte haar opzij zodat ook zijn andere oog even zichtbaar was. De zwarte kartels die eroverheen liepen, staken scherp af naast zijn grijze huid.
Hij zou na een lange opleiding hier terugkeren en zijn studie voltooien. Dan kon hij pas echt invloed gaan uitoefenen, dan kon heel Kovomaka profiteren van zijn heerschappij.

(kort sorry)

'Ik heb een aantal proeflessen gehad en dat was voornamelijk vanwege een tekort aan een darkmagic-docent.' Garu knikte instemmend. Dus hij had al een beetje ervaring kunnen opdoen wat betreft lesgeven..Dat bespaarde hem weer wat moeite. Goed. 'Bovendien bemoeit mijn universiteit zich niet met de stages. We regelen alles zelf en een school als deze is vaak diegene waar we terecht komen na onze opleiding.' Weer knikte Garu instemmend. Dat was mooi. Zo leerde de studenten sneller zelfstandig te zijn. Echter, leverde dat extra moeite op bij de studiebegeleiders, in dat geval Garu, want nu moest hij dus een leuke opdracht voor Ghirahim bedenken. Het was immers de bedoeling van stages, om voor de nodige praktijkervaring voor stagiaires te zorgen niet? Ghirahim had dan weliswaar wat proeflessen al zelf gedraaid, maar leraar zijn was meer dan alleen maar lessen geven. Je moet een band opbouwen met waar je les in geeft. Hij mocht dan wel zelf hartstikke lui zijn, hij wou wel een voorbeeldfunctie zijn voor leerlingen. In de klas dan wel. Buiten de klas kon het hem eigenlijk weinig schelen.
"Dat is mooi om te horen. Echter, wil ik je toch nog 1 stage opdracht geven. Zie je, leraar zijn is niet alleen maar les geven. Het is meer dan dat. Je moet ook echt interesse hebben in wat je les geeft, anders kun je net zo goed een andere baan kiezen. Je moet weten waar het omgaat. Maar goed, ik ga je niet opzadelen met een saaie schrijf opdracht, want dat is niet waar duistere magie om gaat. Nee, bij duistere magie gaat het vooral om er goed praktijk mee om te gaan. Daarom, heb ik een leuke opdracht voor je." Hij pakte uit en lade een stuk papier, en gaf deze aan Ghirahim. Toen, gaf hij ook meteen deze een inktpot en de veer. Toen ging hij achterover zitten en legde zijn handen op zijn buik. "Schrijf op: Ga op verschillende tijd stippen naar buiten s'nachts, kijk hoe de maan staat, en wat voor invloed dat heeft op je magie. Oefen bijvoorbeeld op een struik of een boom ofzo. Kijk of je magie sterker wordt, naarmate de maan voller is. Schrijf ook meteen op, waarom je dat denkt." Af en toe laste Garu een korte pauze in om Ghirahim de mogelijkheid te geven mee te schrijven. "Verder nog vragen?" Hij nam een slok van zijn koffie.