Spijt?

Diva zat aan de tafel op de etage van Shadra. De gordijnen waren nog gesloten, het was nog vroeg. Diva zat met een glas in haar hand aan de tafel. Ze liet de vloeistof in het glas rondwalsen. Ze had haar zus laatst weer gesproken. Die kon ook niet meer stuk sinds Antony terug gekeerd was. Ze dacht aan de laatste gesprekken met Celede. Ze begonnen steeds meer afstand van elkaar te nemen besefte Diva bedroefd.

Antony kwam door de gang van Shadra en kwam dan in de zaal waar normaal elke Dark magican. En daar zag hij dan ook Diva zitten. Hij liep naar haar toe en zette zich naast haar neer. "Lange tijd niet meer gezien Diva"zei hij tegen haar en grijnsde eventjes. Antony keek het meisje met het zwarte haar aan en keek dan even rond,het was hier niets veranderd. Allesins nog niet. Met die Savador wist je nooit,maar toch was hij verwonderd van de verandering van haar in de korte tijd dat hij weg was geweest.

Diva keek niet op toen er iemand binnen kwam lopen. Dat was doodnormaal en Diva was nogal in gedachten verzonken. Ze keek op toen ze de stem herkende. Ze was even verward door het zwarte haar, de rode ogen en de witte kleding. Maar ze herkende daarna Antony's gelaats trekken. ''Antony. Dat is inderdaad lang geleden'' zei ze afwezig. ''Je bent veel veranderd'' zei ze. Ze nam daarna een slok uit haar glas.

Antony keek voor zich uit en keek niet naar Diva,dan zou ze hem waarschijnlijk kunnen doorgronden. "Ach,mensen veranderen met een gevecht Diva. Jij zelf bent ook wel veranderd hoor"zei hij tegen haar en keek dan naar het schilderij waar ze voor zaten. Hij wreef even kort in zijn ogen. "Dus ik heb vernomen dat Savador nu schoolhoofd is"zei hij tegen haar en streek dan even kort over zijn kin. Dan keek hij naar zijn zwaard dat in zijn zwarte schede zat.

Diva had wel gemerkt dat Antony haar niet rechtstreeks aankeek. Ze had ook iets te lang met haar vader opgetrokken om niet te weten wat dat betekende. Antony wist dat zij dwars door hem heen kon kijken en zijn echte gevoelens kon zien. Ze deed net of ze het niet zag. ''Inderdaad'' antwoordde ze enkel op Antony's bevestiging dat Savador nu schoolhoofd was.

Antony keek nog steeds naar het schilderij. Dan wist hij zijn ware aard te verbergen,en zijn gevoelens weer weg te stoppen voor haar. Hij keek haar dan weer aan en voeg dan "Heeft Madeline hier eigenlijk nog gezag." Hij keek haar met een vragende blik aan en wachte op een antwoord van Diva. Dan wreef hij in zijn ogen,de laatste tijd was hij echt wel moe geworden. "En die Imeth heeft die hier eigenlijk nog wat aangericht in de tijd dat ik weg was"vroeg hij dan weer aan haar. Hij stond op en liep naar een kruik met water en goot dat dan ook in een glas,dan liep hij ook weer glijk naar haar met het gevulde glas water in zijn hand.

''Niet echt. Madeline schijnt het allemaal wel best te vinden. Ze is allang blij dat Savador haar niet van het schoolterrein wegstuurt nu zij geen schoolhoofd meer is'' zei Diva kalm terwijl ze in haar glas staarde. Toen Antony over Imeth begon zweeg ze even. ''Niet veel in elk geval. Het bleven bij spelden prikjes maar dat is juist wat me zorgen baart. Op het moment dat je het niet verwacht valt hij juist aan'' zei ze. Nu keken Diva's felblauwe ogen recht naar Antony. ''Jij wilt Savador tegen houden en Madeline weer als schoolhoofd krijgen hè?'' vroeg ze zonder haar blik af te wenden of te knipperen.

Antony keek haar aan en streek over zijn kin. "Dus hij heeft nog aangevallen"zei hij tegen haar. Hij snoof even kort en toen ze over Savador wegkrijgen als schoolhoofd begon keek hij even weg. "Inderdaar dat wil ik,Diva je weet hoe ik over hem denkt,en hij over mij. Dat is nog niet veranderd neem ik aan. Madeline moet weer schoolhoofd worden want sinds Savador schoolhoofd is doe jij anders tegen over je zus,en dat speelt me meer parten dan wat dan ook"zei hij eerlijk tegen haar. Liegen kon hij toch niet tegen haar dus hij sprak de waarheid tegen haar.

Diva zuchtte even zacht. Ze keek Antony daarna strak aan. ''Antony. Ik vind het erg nobel van je dat je dit doet. Maar ik hoop ook dat je weet dat ik je niet zal helpen. Het spijt me maar ik blijf aan Savador's kant'' zei ze. Diva stond op van de tafel. ''Ik vind het verschrikkelijk voor Celede maar soms moeten offers gebracht worden om je doel te bereiken'' zei ze. Zij was ook niet van plan tegen Antony te liegen. Ze spraken al jaren de waarheid tegen elkaar dus ook nu zou ze niet tegen hem liegen.

Antony luisterde naar haar woorden. En hij stond gelijk op met haar. "Je zou Celedë opofferen voor Savador. Diva ik vraag je niet dat je aan mijn kant staat,maar offer de band met je zus niet op. En als er ooit een gevecht moest komen tussen mij en Savador en geloof me dat gaat er nog komen,vecht niet mee. Jij hoeft niet gewond te raken in dat gevecht."zei hij tegen haar. De eerlijkheid straalde gewoon van hem af. Hij wou Celedë en Diva weer samen zien zoals eerst. "Ze is je zus in godsnaam,ik zou alles over hebben om mijn broers terug uit de dood te halen,maar dat licht niet in mijn macht"zei hij tegen haar.

''Diva hij heeft gelijk. Jij hebt een fantastische band met je zus. Niet zoals ik met Amshel. Het is tegenwoordig vrij zeldzaam om zo met familie op te kunnen schieten. Laat dat niet enkel verpesten vanwege Savador.'' Solomon was ongemerkt binnen gekomen en had Antony's woorden gehoord. Hij kende de jongen niet maar Diva kennelijk wel. En Solomon wist in elk geval dat hij gelijk had. Hij knikte de jongen even toe met een vriendelijke, warme glimlach. ''Mijn naam is Solomon Goldsmith. Ik ben Diva's beschermer'' zei hij kalm.

Antony keek op toen hij een kalme stem hoorde. Hij merkte een blonde jongen op. Toen hij zich voorstelde knikte hij naar hem. Dan maakte hij een korte buiging,niet echt een hele lage maar wel om te laten merken dat hij zelf ook zijn status had,maar Solomon stond dichter bij Diva dan hij. Hij zelf stond dichter bij Celedë dan hem of Haji. "Ik ben Antony Desperado. Ik ken haar en Celedë al vanaf kleins af aan."zei hij tegen hem en glimlachte kort.

Diva keek om toen ze een bekende stem hoorde. Iets in haar blik leek te smelten toen ze Solomon aankeek. Dat had ze al gehad sinds ze samen hadden gedanst op het kerstbal. Iedere keer opnieuw lukte het hem haar hart een beetje te laten smelten. Met een pijnlijke blik keek Diva naar de grond. ''Hoe moet ik kiezen tussen mijn zus en Savador. Ik hou van beide zielsveel en ik wil niet de een veraden voor de ander. Ook jou niet Antony'' zei ze en keek hem nu aan.

"Diva,het doet me pijn om je zo te zien,maar het doet me nog meer pijn om je zus pijn te zien lijden. Ik ga niet beslissen voor wie je moet kiezen maar weet wel,de band tussen familie blijft,of liefde blijft dat kan ik niet beantwoorden."zei hij tegen haar en keek dan naar de grond. Hij zuchte even diep en dacht aan zijn dode broers,er waren nog maar drie broers van hem in leven. Degene die getrouwd was en de andere twee die altijd gingen vechten als hij er niet was. Antony keek de twee dan even aan en wachte af.

PROFILE MAGICIAN

» Spijt

Spijt?

Spijt?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen