Het was een basisprincipe dat zich afspeelde bij zijn werk. Altijd dezelfde procedure die zich afspeelde en toch verveelde het niet. Hij mocht de vrijheid zelf bepalen, de omgeving was zijn keuze en de positie, acties en dergelijke waren ook naar zijn smaak in te richten. 'Jij bent de expert' galmde de woorden van de redacteur nog door zijn hoofd. Het was ook niets verbazend, hij had gewoon net een andere kijk op de wereld, een kijk door een camera. Details, ja dat viel hem wel op. Het ene sproetje bij je linkeroog kon hij zich dood aan ergeren, terwijl je hele gezicht bij lange na niet zo verkeerd was. Hetzelfde proces; kleding ontvangen in een kartonnen doos die nog niet eens in de collectie lagen van Oak's Field. Vervolgens met Noëla een hoop goede plaatjes schieten en ze opsturen om daarna een exemplaar te ontvangen van het magazine. Hij werkte het rijtje altijd weer netjes keurig af en ontving samen met Noëla een redelijk bedrag aan geld er door. Het was meestal ook te zien aangezien zowel hij als zij kleding droegen die soms onbetaalbaar leken voor een gemiddelde tiener laat staan de ouders. Het was gewoon een zegen na een kwart jaar op de harde straat te hebben geslapen. Net als de bedden hier was dat een hele vooruitgang op zijn comfort. Hij was na een kwart jaar ontdekt doordat hij een fotograaf hielp aan een debuut. Simpel door te zeggen dat die fotograaf een foto van een andere kant af moest schieten. Sinds dien was zijn leven in sneltrein vaart gegaan. De opdrachtgever van de baas had hem ingehuurd en samen met Noëla op pad gestuurd. Vanaf dat moment werkte ze samen, dag in dag uit. Tot na een paar weken de eigenaar van het modeblad hen de opdracht gaven te studeren, om hun basis in magie bij te schrapen. Met hevige tegenzin had Fwinn er naar geluisterd en was samen met Noëla gegaan. De enige rede was de hoop dat er hier voldoende foto's geknipt konden worden. Hij had gehoord van het overweldigende landschap die zich uitspreidde onder het kasteel. Het kasteel zelf deed hem niets en daarom was hij toch maar gegaan. Eenmaal aangekomen was binnen het kasteel nog een hoop locaties te vinden die toch bruikbaar leken voor een mooie achtergrond. Zo ook de gymzaal, een mooie plek om de nieuwe sportcollectie te fotograferen, al vond Fwinn dat zelf. Misschien zouden ze buiten in het mooie weer nog een aantal kleding kunnen schieten, maar voor nu hielden ze het in de gym zaal.

'Dus dit wordt onze locatie?' werd er gesproken terwijl een vragende blik op Fwinn werd gericht. De gymzaal was verlaten en dat was alleen maar mooi zo. 'Jap...' kwam er kalm uit en Fwinn klapte tweemaal in zijn handen. Twee zwaar aan ondergewicht leidende figuren werden uit de schaduw zichtbaar en liepen naar het rek om een paar toestellen op hun plaats te zetten en uit de grond kwam een zwart scherm gerezen wat zou dienen als omkleed ruimte voor Noëla. Noëla pakte de stapel kleding en verdween er gelijk achter. Ondertussen liep Fwinn naar de zijkant waar een enkele banken stonden die verplaatsbaar waren. Hij legde zijn koffer die hij bij had er op neer en klikte deze open. Hij haalde een uitneembare laag uit de koffer waarin verschillende lenzen netjes opgeborgen waren. Vanonder deze laag kwamen een drietal camera's tevoorschijn. Rustig begon Fwinn met alles te controleren, beginnend bij de rolletjes. Vervolgens of de camera's werkte en nog een aantal andere handelingen voor hij de eerste camera weglegde. De procedure ging zo drie keer door en werd tevens uitgevoerd door de camera die standaard aan zijn heup hing in de eenvoudige houder. Fwinn geeuwde even en keek verveeld richting de kleedruimte. Niet veel later kwam Noëla er uit. Fwinn grinnikte even toen hij haar zag en glimlachte toen lichtjes. 'Zoals altijd staat de nieuwe collectie je voortreffelijk...' sprak hij plagend. Fwiihin! sprak ze wetend dat hij het deed om haar te plagen. Ze stond in een lange zwarte joggingbroek waarvan de rechterpijp een aantal schuine witte strepen bevatte. Haar bovenlichaam had een strak roze hemdje wat haar rondingen nogal duidelijk naar voren bracht en aan beide polsen zat een zweetbandje. Voor het gemak had Noëla haar haar in een staart gedaan en ze liep kalm naar een van de toestellen en ging er op zitten. Een stel witte schoenen met spekzolen kwamen er onder aan. Fwinn was inmiddels druk bezig met iets anders. Hij mompelde een lange spreuk uit waardoor er zwarte lijnen zich over de vloer tekende. De camera's lagen in een driehoek om hem heen. Om de toestellen heen kwam een cirkel en om iedere camera op hun beurt weer een driehoek. De zwarte lijnen kwamen toen langzaam los van de grond en werden boller. Niet veel later zweefde er drie zwarte driehoeken om de cirkel heen en lieten geen blinde hoek meer over binnen de cirkel. Fwinn knikte tevreden met het resultaat en greep zijn vierde camera. 'Ik ben klaar om te starten..' sprak hij kalm en knikte naar Noëla die zijn hint begreep. Ze moest zich in de rol van een sporster verplaatsen om de foto's zo natuurlijk mogelijk te laten lijken en ze deed het aardig goed. Ze begon met een voetbal die ze hoog begon te houden. Fwinn stond op een vijftal meter afstand met zijn camera voor zijn gezicht en knipte regelmatig een foto. Na een vijftal minuten maakte hij een handgebaar en gingen ze over naar een van de andere sporten die ze hadden neergezet; basketbal. Echter hoorde Fwinn achter zich een deur openzwaaien en zuchtte licht geërgerd. Het was weekend momenteel dus geen lessen. Een docent zou ze dus niet weg kunnen sturen hooguit dit verbieden en dat ze toestemming moesten vragen bij het schoolhoofd, wat Fwinn na alle roddels in de gangen dus totaal niet zag zitten. Hij draaide zich langzaam om te kijken wie het was die hun rust kwam verstoren. Hopelijk geen meisje dat gelijk andere ging roepen, want een publiek zag Fwinn al helemaal niet zitten. Zijn blik vestigde zich op de deur die de gymzaal met de kleedruimtes verbond en zwijgzaam keek hij toe. Noëla had het door en liet de basketbal vallen en richtte tevens haar aandacht op die deur.

[Woops hij was wat langer dan verwacht]

[ N I N A | O N L Y]

Is het dan eindelijk weekend? Leek geen einde aan te komen. Een vreselijke week was het. School was weer aan het beginnen. Sommige lessen waren al van start gegaan en sommige begonnen aankomende week. Gelijk natuurlijk weer bij die Pedovador gezeten, en WAAROM? Een ruzie met een kantine mokkel. Jaaa daar moest je tegenwoordig dus al 'bang' voor zijn. Gezeur, gezanik. Dat mens moest eens opkrassen. Oud vervelend mokkel was het. Nina kon het totaal niet vinden met dat mens. Zij kon het gewoon niet hebben dat Nina een schoonheidje was. Dat mocht je best van haar zeggen. Strak afgetraind lichaam, perfecte rondingen en een lichtgebruinde huid. Jaa Nina moest toegeven, ze zag er geweldig uit. Niemand die zou zien dat ze zwanger was geweest. Niemand zou dat ook ooit kunnen zien. Striemen had ze, thank god, niet gehad. Het was allemaal perfect gegaan en na de bevalling was ze uren in de sportschool te vinden. Misschien was het ook omdat ze zich rot voelde dat ze continu haar lichaam uitputte. Gewoon zodat ze de andere pijn niet voelde, maar alleen de pijn van haar lichaam. Een lichaam die hevig protesteerde tegen haar workout. Gezond zal het ook allemaal niet zijn geweest. Ze ging en ging maar. En de dokter had gezegd, ach wat kon haar die dokter schelen. Ja tot een ziekenhuis opnamen. Haar lichaam was helemaal op. Maar, strak wassie weer. God, als ze die tijd kon overslaan, zou ze dat zo doen, wissen? Zou ze zo doen. Een rottijd was het, zeg maar gerust een klote tijd. Maar Nina was door een paar simpele redenen gewoon verslaafd geraakt. Verslaafd aan de alcohol, de wiet en het spel van verleiden. Hoeveel mannen had ze wel niet verleid, en op het hoogtepunt liep ze weg. Die koppen waren altijd heerlijk om te zien. Een keer liep het niet helemaal geweldig. Te veel joints, een aantal pillen en alcohol en hij had haar.

Nina zuchtte even aan de gedachten. Alice. Die kleine Alice. Laatst had ze nog gebeld met haar ouders, ze groeide als kool. Het was fijn om ze af en toe te kunnen zien. Ook al was ze haar biologische moeder, het voelde voor Nina niet meer haar kind. Ze hoorde bij haar ouders. Een vrolijk meisje, Nina had haar niks te bieden, en zij alleen maar meer. Goh, het was een heerlijk meisje, de zelfde zwarte haren, zelfde bouw. Het was een pracht meisje. Nina glimlachte.
Met een flinke pas stapte Nina richting de gymzaal. Niet was beter dan op een vrije dag jezelf af te matten. Iets wat ze vaak deed. Soms buiten, maar vaak was haar voorkeur in de gymzaal. Niet veel mensen gingen er heen en het was vrijwel altijd lekker stil en rustig. Ze kon er gewoon haar ding doen.
Met een zwaai opende ze de kleedkamer deur open. Hmm, vreemd. Ze was niet de enige hier. In de kleedkamer lagen allemaal spullen. Kleding enzovoorts. Het leek wel voor een hele groep. Nina fronste even. Ze ging naar de hoek van de kamer en begon zich om te kleden, ach als er meerdere bezig waren dan kon ze vast wel aansluiten. Het is ook wel eens leuk om met andere te sporten. Nina verruilde haar skinny voor een lange joggingbroek en haar hemdje ging in de tas. Een kort topje, die alleen haar buste verborg met stof, ging aan. Haar strakke gebruinde huid kwam mooi uit, net als haar vormen. Nina glimlachte lichtjes. Haar navelpiercing, die ze nog niet heel lang had, glinsterde in het licht. Nina liep richting de deur naar de gymzaal. Ze zwaaide de deur open en bleef verbijsterd staan. Sinds wanneer was de gymzaal een foto studio geworden? Wat was dit voor een grap. Nina leunde tegen de deurpost aan en bekeek het tafereeltje. Zowel de dame als de heer keken haar aan. Nina fronste. “Sinds wanneer is het hier een fotostudio?”

De driehoeken met in het centrum de camera's bleven rustig rond draaien om het hele gebeuren. Fwinn stond op verschillende punten en verschillende perspectieven foto's te schieten. Hij grinnikte het zou nog even duren voor hij een pauze zou inlassen dus ze hadden nog tijd zat. Zijn gezicht stond neutraal. Hij was aan het werk en dat betekende dat het serieuze persoontje in hem te boven kwam. Fwinn had zelf niet meer aan dan een strak zwart hemd en een donker blauwe spijkerbroek. Behendig dribbelde Noëla de bal langs haar alsof ze het vaker had gedaan keek ze met een vastberaden blik naar de ring die klaar stond om de bal op te vangen. Ze dribbelde eenmaal wat scheef en ving hem op met haar andere hand om hem weer naar beneden te duwen en op de ring af te rennen. Fwinn flitste een paar goede foto's en met een goede lay up kwam de bal in de ring. Regelmatig klonk een klikkend geluid uit een van de driehoeken. Tot op een gegeven moment eentje ophield. Fwinn maakte een draaiende beweging met een vinger naar Noëla die het teken maar wat goed begreep. 'Onderhoudspauze?' stamelde ze. Nu al, dat was redelijk snel. De camera's hadden laatst nog een onderhoudsbeurt gekregen in de winkel, ze moesten er minstens een paar fotosessies tegenaan kunnen. Maar dit plande je niet in. Fwinn knikte verveeld en liep naar een van de driehoeken die langzamer begonnen te draaien. Hij klikte de camera uit de magische houder en liep naar een van de banken. Noëla wilde verder lopen naar het omkleed scherm, ze konden dan het beste gelijk een nieuw setje aantrekken. Echter klonk de deur van de kleedruimte. Fwinn wist dat er nog een aantal kledingstukken lagen dus ze zouden wel zien dat er al iemand was en vermoedde dat ze weg zouden gaan. Maar gezien de deur niet nogmaals klonk keek hij nieuwsgierig naar de deur. Tevens keek Noëla er wat gespannener naar.

Fwinn zuchtte toen de deur open ging en keek naar zijn camera om verder onderhoud te gaan plegen. Het was maar een meisje in sportkleding niets bijzonders dus. Noëla liep weer verder en maakte een simpel handgebaar dat ze zich om ging kleden. Fwinn knikte en pakte een schroevendraaier uit een van de tassen. Hij keek op toen de dame sprak en legde zijn camera neer op de bank en stond op. 'Euh....' sprak hij alsof hij hevig nadacht. 'niet...' kwam er droogjes uit en hij spreidde zijn handen alsof het zo klaar als een klontje was. Fwinn pakte rustig de camera en tasje met gereedschap op. Hij liep rustig richting de dame die net binnen was gekomen en leunde rustig tegen de muur terwijl hij een voet er tegenaan zette. Hij steunde met zijn andere voet rustig op de grond en hield zonder moeite zijn balans. Hij ging rustig verder met het schroeven aan een van de camera's en hield een nonchalante houding alsof het hem niet kon schelen dat hij geen toestemming had. 'Het is en blijft een gymzaal. Het is maar voor een dagje als achtergrond voor de fotosessie...' legde hij kalm en keek even opzij om daarna zijn camera weer verder te schroeven. 'Daarnaast heb ik toestemming van de hoofdmeester...' loog hij glashard. Hij had de lijkbleke man nog niet eens gezien op de gangen, noch in zijn kantoor. Hij had dus absoluut geen toestemming voor dit hele gebeuren. Zwijgzaam zakte hij door zijn knieën en haalde het bovenste gedeelte los van de camera om er daarna in te kijken. 'Tsk, het draadje is doorgebrand. Dat is verdomd snel...' mompelde hij en klikte het bovenste weer vast en schroefde de schroefjes weer vast en borg de schroevendraaier op. 'Noëla, we doen het maar met drie...deze gaat vandaag niet meer werken...' riep Fwinn richting Noëla terwijl hij zijn hand vlak langs zijn mond hield om het geluid lichtelijk te versterken. 'Komt goed~!' kwam er vanuit de kleedruimte. Fwinn richtte zijn blik op de dame en kon het niet laten om haar even van top tot teen te bekijken. Goede bouw, slank en licht gebruinde huid. Hij grijnsde lichtjes en keek even richting de kleedruimte. Als Noëla die grijns zag had het persoon die de grijns zag waarschijnlijk de volle laag gekregen. 'Zeg eens.' sprak hij toen ineens op geheimzinnige toon terwijl hij met zijn armen over elkaar geslagen tegen de muur leunde. 'Je kwam om hier te sporten?' klonk het van zijn kant. 'Wacht, beantwoord hem maar niet ik weet dat ik op het goede spoor ben. Wat zou je er van vinden om door simpel te sporten wat geld binnen te slepen.' verduidelijkte hij zijn bedoelingen. 'Lijkt het je leuk deel te nemen aan de sessie.' vroeg hij toen en keek even opzij om te controleren of Noëla het gehoord had. Zo te zien niet want dan stond ze nu al tegenover Nina met een gezicht groen als jaloezie. Die jaloezie kwam met name omdat Fwinn in het begin weigerde om Noëla te fotograferen met de simpele reden dat hij haar niet mooi genoeg vond. Als iemand op het eerste aanzicht dit voorstel voorgeschoteld kreeg vatte Noëla het op dat Fwinn die persoon mooier vond dan haar en daar kon ze slecht tegen. Fwinn keek naar Nina en wachtte geduldig om een antwoord van de dame. Hij zou wel naar haar naam vragen als ze er op in ging.

Nina had gewoon zin om een workout te doen. Soms ging ze dansen, een soort zumba, naar haar eigen ingevingen. Soms ging ze turnen. En als er meerdere waren deed ze graag mee aan een potje basketbal. Of volleybal. Of wat dan ook. Nina's voorkeur lag vaak bij het turnen of het dansen. Onmogelijke salto's proberen. Flikflakken, handstanden, en ga zo maar door. Een paar matten voor tegen het vallen, al kwam dat over het algemeen niet erg vaak voor. Ze had gewoon simpele kleding aan, voor Nina precies goed, niet te veel, niet te weinig. Hoewel de bovenkant best wat meer stof kon hebben, Nina was gewoon trots op haar lichaam. Daarbij deed ze niet aan turnpakjes. Het verstopte te veel en het zat gewoon niet lekker. Een broek en een top was voldoende. Maar helaas leek er vandaag niks van te komen. Hoewel ze de hoop had door de kleding die ze tegen was gekomen. Bleek een of andere muppet een fotosessie te houden. Fijn, daar gingen de plannen. Dan werd het maar afmatten buiten, oh wat had ze daar dus zo geen zin in. Ze had gewoon zin in een dans work out, of gewoon lekker op de lange mat het een en ander aan turnen te doen, Of misschien wel gewoon dat springkussen, tumblingbaan, uitleggen. Maar nee. Nina zuchtte toen Meneer aankondigde dat het geen fotostudio was. Hoewel het was het ook niet echt. Het was een gymzaal met foto apparatuur, vind je er ook dagelijks.. "Oow, dus die camera's zijn gewoon voor de sier ofzo?" Nina fronste en ging anders staan. Ze hupte naar haar andere voet en hield zo haar evenwicht weer onder controle. 'Het is en blijft een gymzaal. Het is maar voor een dagje als achtergrond voor de fotosessie...' Nina maakte een kort "Uhu" geluidje en keek hem nog steeds met een frons aan. 'Daarnaast heb ik toestemming van de hoofdmeester...' Nina knikte. "Alsof Pedovador jou zomaar toestemming geeft om hier een 'fotosessie' te houden. Geloof je het zelf?" Nina keek weg van de jongen, verder de zaal in. "Je moet echt met iets beters komen, vriend." Nina snoof even. Friemelde wat verveeld aan haar navelpiercing. Hij begon een of ander saai verhaal te schreeuwen naar dat mokkel in de kleedkamer. Vervolgens ging hij staan. Vanuit haar ooghoek zag ze dat hij haar bekeek. Ze ging weer even verstaan zodat haar figuur weer helemaal top eruit zag. Tsja, ze verleerde het niet, en aandacht vond ze eenmaal heerlijk.
"Wat sta je nou stom te grinniken?" Nina's woorden kwamen haast nors uit haar mond, toen ze hem hoorde grinnikten. "Laat ook maar." Ze draaide zich om en liep de kleedkamer in. Ze ging wel naar buiten. Ze wilde verdomd gewoon sporten en verder niks. Geen vervelende mannetjes die haar in de weg stonden. 'Zeg eens.' Nina draaide zich om en keek verveeld naar de jongen. 'Je kwam om hier te sporten? Wacht, beantwoord hem maar niet ik weet dat ik op het goede spoor ben. Wat zou je er van vinden om door simpel te sporten wat geld binnen te slepen.' Nina fronste. "No shit sherlock. Nee ik kom hier eigenlijk om een boek te lezen, Dit was de bieb toch?." Nina rolde kort met haar ogen. 'Lijkt het je leuk deel te nemen aan de sessie.' Uit Nina haar mond kwam een "Ha.." met een duidelijke ondertoon. Een niet al te geamuseerde ondertoon. "Ja, nee tuurlijk wil ik dat." Kwam er sarcastisch uit. Ze liep op hem af en bleef vlak voor zijn neus staan. "En hoe weet ik dan of meneer geen gekke dingen doet met die foto's." Ze fronste even. "Nee hoor, je hebt je eigen vriendinnetje toch. Zou niet willen dat zij straks zit te janken als een klein kindje." Ze draaide zich om, waardoor er een sliert zwarte haren als een zweep in zijn gezicht kwam. "Ik hoef niet te weten wat die Pedovador er mee zou doen als hij zo'n foto in zijn handen kreeg." Mompelde ze zachtjes, maar waarschijnlijk hard genoeg voor meneer Perfect. Het idee alleen al dat Pedovador zo'n foto in zijn handen kreeg. Was al een reden genoeg om het niet te doen. Daarbij hield ze niet van vieze oude mannetjes die zich helemaal opgewonden gingen voelen door een eventuele foto van haar.

Fwinn schroefde rustig het schroefje los terwijl hij tegen de muur aan leunde met een nonchalante houding. Hij loog glashard over het feit dat hij toestemming had van de hoofdmeester, de man die hij immers nog nooit had gezien. 'Hmmm, de camera's zijn niet voor de sier..' sprak hij kalmpjes op haar woorden. Hij keek opzij en zag de frons op haar gezicht. Dus het was zo'n type; het was niet anders te verwachten. Meestal waren de dames die de knapste waren gelijk de arrogantste en wisten meestal zichzelf beter te voelen dan andere. Gelukkig gaf Fwinn zichzelf niet zo snel gewonnen en bleef rustig bij de woorden van de persoon. 'Pedovador?' sprak hij vragend. 'Aparte naam voor een hoofdmeester. Maar goed, je zag er doorheen. Ik heb geen officiele toestemming nee..' gaf hij toe terwijl hij het vierde schroefje losdraaide en het bovenste gedeelte losmaakte en even keek. Het losgebrande draadje deed hem even zuchtten. Die dingen gingen veel te snel stuk. Hij legde zijn spullen neer en bekeek Nina nu eens volledig. Hij grinnikte bij de gedachten dat ze een beter figuur had dan Noëla. Hij kreeg gelijk de volle laag en rolde met zijn ogen en leunde opnieuw tegen de muur en sloeg zijn armen over elkaar. 'Een binnenpretje...' sprak hij kalm op haar woorden. Ze draaide om en wilde aanstalten maken om weg te lopen, maar Fwinn liet dat niet zomaar toe. Hij sprak haar aan en stelde voor dat ze mee kon doen. De sarcastische woorden deden zijn schouders ophalen. 'Is dit de bieb? Dan zal ik maar eens moeten verhuizen...' kaatste hij de bal net zo terug naar Nina. Je had hem niet zo snel op zijn tenen getrapt, daarvoor had hij te vaak met dit soort types gevochten op de straat. De sarcastische woorden deden hem zuchten. Kom maar op met je sceptische riddeltje; Nee ik ga niet voor je poseren omdat je er alleen maar vieze dingen mee uithaalt, of niet? schoot het door zijn hoofd. 'Omdat ik aan het werk ben en er serieus mee omga...' kwam er licht geraakt uit. Hij kon het niet hebben dat dames hem aanzagen als een of andere viezerik die ging waterbekken op foto's van andere dames. Nee daarvoor had hij ook manieren. Hij had dan misschien een half jaar op de straat geleefd maar dat wilde niet zeggen dat hij gelijk een rat was. Hij hoorde haar woorden en zuchtte. 'Alsof ik ga lopen janken dat je meer aandacht krijgt dan mij' kwam er ineens van de richting van Noëla. Fwinn keek opzij en rolde met zijn ogen toen hij de strakke blik in de ogen van Noëla zag en liet haar voor wat ze was. Fwinn richtte zijn hand op een van de tassen terwijl het een zwarte gloed om zich kreeg. De tas ritste zich open en een catalogus schoot richting zijn hand die hij opving. 'Om te beginnen werk ik voor een discreet en net modeblad.' sprak hij kalm en sloeg het open waardoor Nina zag wat er in stond. Het was een simpele catalogus met kledij er in waarvan een deel Noëla was. 'Ten tweede, het is een vrouwenblad. De kans dat een man jou foto hierin ziet is nihil en daarbij is je tweede probleem ook opgelost...' sprak hij kalm en sloeg het blad dicht en liet het voor haar op de grond vallen. Hij sloot zijn ogen in een ergerlijke trek toen de dame het lef had haar rug naar hem toe te keren en haar haren in het omdraaien respectloos ten zijn gezicht aan te slaan. 'En ik heb meneer Pedovador nooit ontmoet. Deze foto's worden simpel opgeslagen op een magieversterkende steen in de camera...' sprak hij zo kalm mogelijk.. 'De enige die in kan lezen is het personeel van het blad die de foto's moeten in zien. Dat houdt in dat het gaat om mij, Noëla en de redacteur.' sprak hij simpel en haalde zijn schouders op om zich wat te kalmeren. Hij draaide zich naar Noëla. 'Onderhoudspauze is over...' sprak hij bars en keek nog even naar Nina. 'Het is jou keuze. Je mag een aantal setjes van de kledij uitzoeken wanneer je bedenkt...' sprak hij en pakte zijn spullen op om verder te lopen naar de bank en ze daar neer te zetten. Hij moest zich echt kalmeren of het kon nog verkeerd aflopen. Dat wicht liep gewoon een paar honderd goudstukken mis, niet zijn probleem dan had hij tenminste nog wat extra toch? Hij pakte zijn camera die hij bij het begin vast had en liep naar de toestellen. 'Noëla, basketballen is het volgende.' sprak hij en keek niet meer om naar Nina. Noëla richtte nog even een benijdende blik op Nina en draaide zich toen parmantig om een van de basketballen te pakken en haar werk verder door te zetten. Fwinn zakte door zijn knieën en richtte de camera op Noëla en grijnsde, tijd om zijn werk verder te zetten. Nina zou zelf wel bepalen wat ze zou doen.