Silence (OPEN)

Sanji was van Cassia, de waterplaneet. De planeet waarvan hij afkomstig was en waarvan hij een deel van zijn krachten had geeërft, het andere deel was van Shadra. Met een sigaret in zijn mond stapte hij de shuttle op en nam hij afscheid van zijn planeet. Hij had zowat zijn hele inboedel bij en de sigaret die hij in zijn mond had, zou gauw veranderen in tandenstokers want immers dat was zijn laatste. Hij trapte ze uit in de shuttle die van metaal was gemaakt en hij stopte een tandenstoker in zijn mond. Hij verveelde zich echt al snel hier en hij viel dus gewoon in slaap. Met een knal werd hij wakkergemaakt en hij keek geschokt om zich heen, wat was er gebeurd? Hij haalde zijn schouders op, hij zou het toch nooit te weten komen. Al snel arriveerde hij eindelijk in de school waar hij moest zijn. HIj stapte uit en besloot zijn koffers mee te sleuren naar het eerste biome dat hij tegenkwam: het grasveld. Hij kauwde verveeld op zijn tandenstoker en hij legde zijn hutkoffer neer. Hij ging er met een plof op zitten en hij staarde voor zich uit. Hij draaide zich maar pas om eenmaal hij een geluid hoorde. Het geluid van een kleine vogel. Hij stak zijn vinger uit "Kom maar kleintje" zei hij op een zachte toon en het vogeltje aarzelde geen seconde en hopte op zijn vinger. Sanji hield het vogeltje voor zijn gezicht. Het was een ijsblauw vogeltje, een prachtige kleur natuurlijk. Hij glimlachtje "Jij bent een prachtig klein beestje" mompelde hij en hij keek even om toen hij voetstappen hoorde.

(Open voor iedereen)

Tsukimiya geeuwde even verveeld. Wat moest ze vandaag doen? weer een dag dat ze niks te doen had. Tegenwoordig waren dat veel dagen. als ze niet naar de les moest natuurlijk. En af en toe een keer in je kamer zitten niksen...nee dat is niks dus zoals gewoonlijk had ze haar spullen-waar ze mee bezig was geweest- aan de kant gelegt en de deur open gesmeten. Het verontwaardigde gekras van de raaf Agramon negerend en met een lichte grijns op haar lippen. Met sierlijke passen stapte ze van de trap, het leek er bijna op dat ze de grond niet eens raakte want je hoorde haar voetstappen niet. Dat deed ze alleen hier. Want ze had niet veel zin om andere mensen hun aandacht te krijgen. Meteen had ze al een plek in gedachten het grasveld. Ja dat was een rustige gebied, een open plaats ook. Dat was goed genoeg voor haar. Met sierlijke passen ging ze voort, bewoog sierlijk tussen de menigte en belande zo uiteindelijk toch nog buiten. Haar zwart witte jurk dat ze aan had wapperde sierlijk door de wind dat ermee speelde. Wat verderop zag ze een jonge gast dat op zijn koffers zat. Geamuseerd trok ze een wenkbrauw op. Een sluwe maar speelse grijns was nu op haar gezicht verschenen. Meteen stapte ze op de nieuweling af. Zat hij nu te praten met de vogel? Niet dat zij dat niet deed, want ze had Agramon maar die is niet zo klein als deze."Is het niet de bedoeling dat je eerst nara je kamer ga voor je spullen en pas dan met..euh... kleine vogeltjes praten?" Sprak ze sarcastich en keek hem geamuseerd aan.

De vogel vloog al piepend weg toen de stem van een meisje zei: "Is het niet de bedoeling dat je eerst nara je kamer ga voor je spullen en pas dan met..euh... kleine vogeltjes praten?" Sprak ze sarcastich en keek hem geamuseerd aan. Hij keek haar aan en zijn ogen werden groot, wauw zij was een echte goddelijke verschijning. Hij slikte even en keek weer voor zich uit. "Als iemand of iets prachtig is dan zeg ik dat gewoon, ook al is het een diertje. Je hebt haar wel weggejaagd" mompelde hij en hij keek dan weer naar het meisje en hij nam zijn tandenstoker uit zijn mond alsof het een sigaret was en hij ademde uit maar er kwam geen rook tot zijn grote spijt. Hij had vandaag zichzelf de belofte gemaakt om niet meer te roken en dat zou zwaar worden sinds hij vrij zwaar verslaafs was aan zijn sigaretten. Hij stak zijn tandenstoker weer met een zielige blik in zijn mond "De naam is Sanji trouwens mooie dame." Hij kuste haar hand als teken van respect en hij keek haar met een lichte glimlach aan. "Ik ben hier nogal... Nieuw en ik heb dus geen oriëntatie hier, dus ik heb ook geen flauw benul waar de etages zijn enzo." Hij keek beschaamd naar de grond en hij greep naar zijn bril en zette die op. "Ben jij hier al lang genoeg om me de weg te zeggen straks? Ik zit hier voorlopig nog goed." Hij grijnsde eventjes, binnenmonds lachend om zijn laatste zin.

Miya wachtte geduldig op zijn antwoord. Ondertussen keek ze toe hoe het vogeltje wegvloog. En daar had die een goede reden voor. maar goed Tsukimiya was niet van plan om die reden ooit nog eens aan iemand te vertellen. Nee ze had haar lesje nu wel geleerd. En nog hard ook. Behendig streek ze even door haar blonde haren en keek hem ontspannen en wat koeltjes aan.Als iemand of iets prachtig is dan zeg ik dat gewoon, ook al is het een diertje. Je hebt haar wel weggejaagd" mompelde de jonge gast. Ze keek hem wat vaagjes aan. Hij sprak in raadsels voor haar ook al begreep ze zijn woorden maar al te goed."Sorry daarvoor, ik heb nu eenmaal zo'n invloed over dieren die nogal snel ergens voor schrikken." Sprak ze schouder ophalend. Ja de diertjes die snel angstig werden voelden de eigenzinnige magie dat rond haar zweefde. Haar beschermde als een waakhond voor zijn baasje. Alleen is die van haar oncontroleerbaar. Miya merkte nu maar de tandenstoker in zijn mond op. Is dat bedoeld als iets anders. Daar dacht ze toen wel aan nadat ze hem had zien blazen. "De naam is Sanji trouwens mooie dame." Stelde hij zich voor, nam toen haar hand vast en kuste die. Verbaasd trok ze een wenkbrauw op door zijn beweging. "Aangenaam." Sprak ze liefjes met haar rustgevende stem."Ik heet Tsukimiya, maar iedereen mag Miya zeggen. Dat is veel korter" Stelde ze zich nu ook rustig voor. Miya had zo een gedachte dat hij deftig was opgevoed...Ah ze zal wel zien. "Ik ben hier nogal... Nieuw en ik heb dus geen oriëntatie hier, dus ik heb ook geen flauw benul waar de etages zijn enzo." Hij keek beschaamd naar de grond en hij greep naar zijn bril en zette die op. "Ben jij hier al lang genoeg om me de weg te zeggen straks? Ik zit hier voorlopig nog goed." Hij grijnsde eventjes. Even keek ze wat voorzich. Er verscheen een sierlijke grijns haar lippen."yep ik ben hier al een tijdje. Jammer genoeg..maar goed. Wanneer je van plan bent om naar je kamer te gaan moet je maar zeggen. Dan breng ik je er wel heen." Stelde ze op een lieve toon voor en ging toen met een zucht naast hem zitten."Sow, waarvoor die tandestoker" Vroeg ze grinnikend en keek hem rechtaan met haar twee verschillende kleur ogen.

Sanji's vogeltje vloog weg en hij keek wat teleurgesteld naar de lucht. Ja zijn prachtige vogeltje was weg. "Sorry daarvoor, ik heb nu eenmaal zo'n invloed over dieren die nogal snel ergens voor schrikken." Sprak ze schouder ophalend. "Klaarblijkelijk." mompelde hij. "De naam is Sanji trouwens mooie dame." Stelde hij zich voor, nam toen haar hand vast en kuste die. Verbaasd trok ze een wenkbrauw op door zijn beweging. "Aangenaam." Sprak ze liefjes met haar rustgevende stem."Ik heet Tsukimiya, maar iedereen mag Miya zeggen. Dat is veel korter" Stelde ze zich nu ook rustig voor. "Je mag vrij zijn mij een bijnaam de geven zoals krulwenkbrauw, blondje, sigarettenexverslaafde... maar ik prefereer Sanji." zei hij met een lichte glimlach. "Ik ben hier nogal... Nieuw en ik heb dus geen oriëntatie hier, dus ik heb ook geen flauw benul waar de etages zijn enzo." Hij keek beschaamd naar de grond en hij greep naar zijn bril en zette die op. "Ben jij hier al lang genoeg om me de weg te zeggen straks? Ik zit hier voorlopig nog goed." Hij grijnsde eventjes. Even keek ze wat voorzich. Er verscheen een sierlijke grijns haar lippen."yep ik ben hier al een tijdje. Jammer genoeg..maar goed. Wanneer je van plan bent om naar je kamer te gaan moet je maar zeggen. Dan breng ik je er wel heen." Stelde ze op een lieve toon voor en ging toen met een zucht naast hem zitten."Sow, waarvoor die tandestoker" Vroeg ze grinnikend en keek hem rechtaan met haar twee verschillende kleur ogen, die hem nu maar pas opvielen. "Bedankt dat je me wilt helpen als ik het hier beu ben en die tandenstoker, afkickmethode die ze me hebben aanbevolen maar ze werkt niet echt..." Hij rolde met zijn ogen "En ik zit zonder sigaretten, dus ik moet wel afkicken." Zei hij en hij wreef vrij hevig door zijn haar.

PROFILE MAGICIAN

» It would be fun, they said || Open
» Getting to know each other ll Open
» < Open > Don't take it away from me!
» All alone (OPEN)
» Let's try! Again.. {Open}

Silence (OPEN)

Silence (OPEN)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen