Vreemd heel vreemd zelfs die Sasuke-dude deed ineens anders minder als een ijsblok. Jep bijten doet ie zeker. En hard ook en als ie een vinger afbijt krijg je die mooi niet terug dat eet ie gewoon op. Zei ze met een duister geamusseerd stemmetje. Gastjes bang maken toch ooh zo leuk. Rhine draaide met haar ogen toen hij vroeg of hij slim was. Voor een jongen ben je best slim ja. Zei ze met een grijns zijn richting uit. Ze gooide haar hoofd in haar nek en ze lachtte luid bij het zien van Sasukes blik en het horen van zijn opmerking. Goed plan. Want wie weet is mijn huisdier wel niiet zo gevaarlijk als ik ben hmmm? Zei ze met een geheimzinnih stemmetje.

alois keek erg verbaast.hij huisdier was eerst wel gevaarlijk en nu weer niet...?alois werd een beetje ongeduldig.Zeg nou gewoon wat er in dat buisje zit.alois hield er niet echt zo van als andere geheimzinnig deden.hij zuchte.waarom gaf ze gewoon geen antwoord.hij was duidelijk gerriteert.ik wil het zo graag weten!hij glimlachte.

Freddy merkte dat Rhine wat regen in haar nek kreeg en snel probeerde hij z'n lach in te houden maar dat was lachtiger dan hij had gedacht. Snel deed hij z'n hand voor z'n mond en keek weg van Rhine. Maar ze leek al door te hebben dat Freddy er voor gezorgd had en duwde hem in de modder. "Oké, ik mag dus al zeker niets met je uithalen, ik wil niet in de modder belanden" zei Sasuke. Toen begon Rhine over haar huisdier te praten dat nog in het buisje zat, en ze leek vergeten te zijn dat de arme Freddy nog in de modder lag. ''Jep bijten doet ie zeker. En hard ook en als ie een vinger afbijt krijg je die mooi niet terug dat eet ie gewoon op.'' zei Rhine met een duister stemmetje. ''Voor een jongen ben je best slim ja.'' zei Rhine tegen Sasuke. Toen gooide ze haar hoofd in haar nek en begon te lachen.''Goed plan. Want wie weet is mijn huisdier wel niiet zo gevaarlijk als ik ben hmmm? '' zei Rhine met een geheimzinnig stemmetje toen de blik van Sasuke even verandere. Freddy lag nog steeds met z'n rug in de modder en keek onder z'n paraplu uit. De wolken leken donkerder te zijn dan eerst. De regen voelde koud op z'n gezicht maar Freddy was te lui om weer onder de paraplu te gaan. Z'n rode haar was al klets nat door de regen. Af en toe moest Freddy z'n ogen dicht doen omdat er dan bijna een regendruppel in z'n oog kwam. Maar dat begon irritant te worden dus hij sloot z'n ogen. ''Zeg nou gewoon wat er in dat buisje zit.'' zei Alois, die ook negeerde dat Freddy nog zielig op de grond lag. ''ik wil het zo graag weten!'' zei Alois. ''Volgens mij was dat al gezegd?'' Mompelde Freddy terwijl hij z'n hand boven z'n mond moest doen want anders zou er regen in vallen. ''Het is haar huisd..'' Mompelde Freddy maar toen viel er een regendruppel in z'n mond. ''Wat ik wilde zeggen was, het is haar huisdier'' Mompelde Freddy grinnikent.

"Oké, ik mag dus al zeker niets met je uithalen, ik wil niet in de modder belanden" Sasuke's ogen werden groot, ja daarin wou hij dus NIET belanden. Rhine grinnikte en maakte een opmerking over haar huisdier: Goed plan. "Want wie weet is mijn huisdier wel niiet zo gevaarlijk als ik ben hmmm?" Zei ze met een geheimzinnih stemmetje. "Hmm meisjes zijn altijd gevaarlijk naar mijn mening, ik kan jullie niet doorgronden." zei Sasuke en hij haalde zijn schouders op. "Zeg nou gewoon wat er in dat buisje zit." zei Alois en Sasuke reageerde "Kijk het beweegt, dus het leeft en ze ging het uitlaten, dus wat is het? Haar huisdier." Volgens mij was dat al gezegd?'' Mompelde Freddy terwijl hij z'n hand boven z'n mond moest doen want anders zou er regen in vallen. ''Het is haar huisd..'' Mompelde Freddy maar toen viel er een regendruppel in z'n mond. ''Wat ik wilde zeggen was, het is haar huisdier'' Mompelde Freddy grinnikent. Sasuke stond op en trok Freddy uit de modder. "Je ziet er niet uit Freddy" mompelde Sasuke en hij zette zich weer neer. Sasuke keek weer naar het buisje en ging met zijn hand naar het stopje. Hij was te nieuwsgierig geworden en hij wou gewoon de stop uit het buisje te trekken. "Wat zou er uitkomen als ik nu die stop eruit trek.." mompelde hij en hij kon het niet weerstaan, maar toch trok hij zijn hand weg en hij greep naar zijn maag. HONGER. Hij greep naar zijn tas en haalde er een sandwich uit die al snel in zijn mond verdween.

Rhine keek duister bij Sasukes opmerking over meisjes. Mischien wel ja maar laten we het erop houden dat ik nog ingewikkelder ben dan de gemiddelde griet. Zeg maar een dubbele bodem. Blijkbaar werd onze Alois een beetje ongeduldig het was wel duidelijk dat hij niet zo van Rhines spelletjes hield. Maar Rhine was niet van plan om zo snel op te geven. Ooh nee daarvoor was dit veel te leuk. Ze keek over haar schouder naar freddy die nog steeds in demodder aan het ploeteren was. Blijkbaar wilde hij er niet uitkomen of hij was gewoon te lui ook een mogelijkheid natuurlijk. Waarschijnlijk optie 2 jep want jongens waren nu eenmaal luie wezens. Rhine grinnikte bij Freddy's antwoord. Ja er was inderdaad al gezegd dat het haar huisdier was maar dat bedoelde Alois vast niet. Ik denk dat Alois bedoelde wat er precies inzit weet je wel specifieker zoiets als een konijn ofzo. Zei ze om haar uitleg te verduidelijken. Freddy's hoofd was al helemaal nat en ze schudde even haar hoofd met een tss geluid ze wilde freddy net rechttrekken maar Sasuke was haar voor. Dat was voor de modder ook al hoor. Gaf ze als commentaar dat hij er niet uitzag. Het was natuuurlijk een grapje maar toch. Zei ze met een grijns Sasuke ging met zijn hand naar haar buisje hij wilde de dop eraf halen ze wilde net zijn hand wegslaan toen hij ze zelf al wegtrok en naar zijn maag greep. Ze zuchtte even. Oké ik zal hem laten zien maar jullie wouden het zelf dus niet gaan gillen oké? Rhine deed de dop open en rook kwam eruit het zweefde langs hun hoofden onder de paraplu uit tot de rook/mist samen hoopte en een wolf vormde helemaal gemaakt v an die mistige rook met blauw/groene ogen zonder pupil. Rhine grinnikte. Mag ik jullie voorstellen aan mijn wolf? Het enige stukje van mijn verleden dat nog intakt is? Zei ze met een geheimzinnig lachje. Ja zo was ze nu eenmaal Rhine was een raadsel. Haar wolf ging naar Freddy toe zijn snuit een paar centimeter voor freddy's hoofd hij gromde en Rhine schoot in haar lach. Hij is een beetje boos door al dat getik. Zei ze voor ze een hand gebaar maakte waardoor de wolf weer achteruit ging en uit elkaar spatte allemaal mist verspreidde zich rondom hen. Rhine bleef dood kalm ze was dit al zo gewoon.

"Je ziet er niet uit Freddy" mompelde Sasuke terwijl hij Freddy overeind hielp. Freddy wilde hem bedanken maar Rhine prate al. ''Dat was voor de modder ook al hoor.'' zei Rhine. Freddy keek met een beledigde blik naar Rhine, hij kon het niet geloven dat zij het keer op keer weer voor elkaar kreeg om Freddy te pesten. Terwijl Freddy z'n plannen telkens mislukte. "Wat zou er uitkomen als ik nu die stop eruit trek.." zei Sasuke en Sasuke ging met z'n hand naar de dop van het buisje maar toen greep hij naar z'n maag. En toen pakte hij een broodje en at het op. Rhine zuchte even. ''Oké ik zal hem laten zien maar jullie wouden het zelf dus niet gaan gillen oké?'' zei Rhine. ''Yay..Wacht, hoezo gillen?'' mompelde Freddy en keek naar het buisje. Rhine deed de dop van het flesje waardoor er rook uit kwam dat uiteindelijk een wolf werdt. '' Mag ik jullie voorstellen aan mijn wolf? Het enige stukje van mijn verleden dat nog intakt is?'' zei Rhine met een geheimzinninge glimlach. Opeens ging de wolf naar Freddy toe, de snuit van de wolf was niet meer dan een paar centimeter van Freddy. Freddy keek naar de blauwgroene ogen van de wolf en glimlachte ongemakkelijk. De wolf gromde even waardoor Freddy meteen stopte met glimlachen en met grote ogen naar de wolf keek. ''Hij is een beetje boos door al dat getik.'' Zei Rhine. Even maakte Rhine een handgebaar waardoor haar wolf naar achteren ging. Freddy z'n ogen waren nog steeds groot van de schok dat de wolf eigenlijk toch best eng was. Maar toen glimlachte hij. ''Ik ben meer een katten persoon'' Zei Freddy terwijl hij zich ontspande en een katte pootje na deed met z'n hand. Freddy was dol op katten, dus hij was echt een katten mens. Eigenlijk was hij al bang voor honden, dus hij zou helemaal bang moeten zijn voor wolven. Maar Freddy is goed in acteren en tot nu toe weet niemand dat Freddy bang is voor honden. Maar hij acteerde niet alleen als er een hond of wolf was maar ook als hij zich niet lekker of ziek voelde of als er eigenlijk iets ergs was. Daarom heeft haast nog nooit iemand Freddy verdrietig gezien. Freddy glimlachte vrolijk.

Freddy keek met een beledigde blik naar Rhine. Rhine grijnsde en gooide een kusje om hem nog eens wat extra te plagen. Hij was ook zo'n makkelijk doelwit. Rhine was eigenlijk niet echt ergens bang voor maar dat kwam omdat ze al zoveel enge dingen had gezien dat ze er nu eigenlijk emum was voor angst.Rhine had weer last van een lachbui toen ze freddy's kop zag die grote ogen van angst echt H-I-L-A-R-I-S-C-H! Rhine was nog steeds aan het nagrinniken toen Freddy bekende dat hij meer een kattenmens was. Rhine haalde haar schouders op. tja iedereen zijn voorkeuren zeker? Nee Rhine was dol op wolven en eigenlijk ook op de maan. Gewoon omdat die de duisterni wegjoeg. Rhine had een tevreden grijns op haar gezicht. Maar zeg eens hmmm. Ik heb mijn huisdier laten zien na een hoop gezeur en hoe zit het dan wel met jullie huisdieren? Vroeg ze koeltjes terwijl ze een madeliefje tussen haar vingers liet doorrollen ze concentreerde zich zodat het niet zou gaan verwelken maar helaas lukte dat niet echt goed Rhine hoopte dat niemand had gezien wat er met het kleine bloemetje was gebeurd en ze nam haaar zwarte leren handschoenen die ze voorzichtig aandeed.

''Maar zeg eens hmmm. Ik heb mijn huisdier laten zien na een hoop gezeur en hoe zit het dan wel met jullie huisdieren?'' zei Rhine. Freddy glimlachte. ''Mijn hele familie zijn echte katten mensen, dus bij mijn huis hebben we er een stuk of 6. Maar ze zijn niet van mij, maar van m'n moeder'' mompelde Freddy. Hij had wel een favoriete kat, pluisje. Het was een zwarte kat met witte sokjes, en het puntje van de staart was wit. Ook het snuitje van Pluisje was wit. Freddy had de naam bedacht, de rest van de katten hadden allemaal aparte en rare namen. ''Dus we hebben 1 kat die pluisje heet, een kat heet sneeuwitje omdat die helemaal wit is, en nog een heet..'' Freddy begon te grinniken alsof hij bezig was om de clou van een grap te vertellen. '' deze namen heeft m'n moeder bedacht hoor, een kat heet schatje'' Zei freddy, hij vond het zo grappig omdat als hij thuis was soms ineens ''schatje, schatje!'' door het hele huis heen hoorde. ''tulpje omdat toen ze de kat kocht at hij altijd van de tulpen uit onze tuin. Ook een kat heet Minescias dat is spaans als je het los zegt, mi ne scias en dat betekend weet ik niet, mijn moeder had geen ideen meer hoe ze de katten wilde noemen en toen we vroegen hoe de kat zou heten en ze zei Minescias'' zei Freddy, hij had nu 5 van de 6 namen gezegd en hij had nu al heel lang gepraat. Je kon duidelijk merken dat Freddy echt een katten mens was.

Rhine keek hem met grote ogen aan toen hij alle katten namen ging lopen opsommen. Dat waren een hele hoop viervoeters. Dus hij was vast en zeker een kattenmens. Vandaar waarschijnlijk ook die reactie op haar wlf, of hij was gewoon echt bang geweest. Hmmm...dat zijn een hoop katten. zei ze bedachtzaam. Jep een hééle hoop poezebeesten. rhine legde haar hoofd in het gras en sloot haar ogen even. Wat was met mensen praten soms toch vermoeiend. Maar wacht dus toen je ouders je hier heen stuurde mocht je zelfs...pluisje? niet meenemen? Freaky... Mompelde ze zachtjes. Nu ze eigenlijk toch dingen aan het vragen was kon ze evengoed door gaan aangezien de andere kereltjes toch niet erg spraakzaam waren. Waarom ben jij eigenlijk naar deze afschuwelijke plek gestuurd? Vroeg ze met één oog open en op hem gericht voor ze ook dat oog weer sloot.

''Hmmm...dat zijn een hoop katten.'' zei Rhine bedachtzaam. Freddy knikte, maar het lieftst zou hij nog een paar katten willen. Die mocht hij tenminste wel hier naar toe brengen. Maar als hij nog een kat zou kopen, pakte z'n moeder die meteen af. Want dan vond ze de kat lief en schattig en ze zei ''Koop maar een nieuwe''. Rhine legde haar hoofd in het gras en sloot haar ogen. '' Maar wacht dus toen je ouders je hier heen stuurde mocht je zelfs...pluisje? niet meenemen? Freaky...'' Mompelde Rhine zachtjes. Toen knikte Freddy en glimlachte vrolijk. ''Nee, maar de katten zijn ook van m'n moeder. Als het mocht zou ik pluisje wel meenemen, maar het mocht niet'' mompelde Freddy. '' Waarom ben jij eigenlijk naar deze afschuwelijke plek gestuurd?'' Vroeg Rhine opeens. Freddy keek verbaast, hij had niet verwacht dat Rhine het een afschuwlijke plek vond. ''Hoezo vreselijk...? Zei Freddy verbaast maar reageerde wel meteen op haar vraag. ''Je moet leren tot je 18, het is verplicht'' Zei Freddy en grinnikte.


-Het kan ook zijn dat je tot je 16 leerplicht hebt, maar dan zou freddy nog steeds moeten blijven want hij is 15

nu keek alois eventjes verbaast op naar dat hij het huisdier had gezien.hij was er niet bang van geworden maar hij dacht nou ook weer niet aan een wolf als huisdier.hij glimlachte.eigelijk had hij het ook wel kunnnen weten dat er een wolf in zat.het is een mistues wezen en dat bast wel bij haar dacht hij.nu hoorde hij iets anders dan praten over het huisdier van rhine hij hoorde iets leerplichtent.hijzuchte.hoezo vind je dit een afschuwlijke plek dan?hij snapte er niks van sinds hij hier was zagen mensen hem neit als een arrogant kind.en hij was zelf een beetje vrienden geworden met ciel.hij glimlachte.dat ciel en hij aardsvijande waren wist iedereen maar ja dacht hij.hij begon weer rustig te nurien.


-gelijk heb je freddy!-

Rhine keek hen beide aan toen ze vroegen waarom ze het hier zo vreselijk vond. Ze zuchtte even en ze ging rechter zitten. Haar hoofd rustte op haar knieën en ze staarde voor zich uit. "Jullie gaan het waarschijnlijk niet begrijpen maar ik ga het proberen uitteleggen goed?" Zei ze rustig voor ze even diep inademde en nadacht over de woorden die ze kon gebruiken. "Ik ben al sinds mijn 12de alleen op deze wereld en ik heb zeg maar de afgelopen 5 jaar rondgereisd en alle leuke fijne dingen gemeden. Een soort van persoonlijke straf die ik mezelf had opgelegd. Maar helaas natuurlijk was het mijn ouders laatste wens om me hier heen te sturen je weet wel zodat ik geen domme dingen zou doen. Ze hebben me zeg maar letterlijk naar hier gesleept." Ze zuchtte even bij die gedachtte ja ze had een politieagent zijn neus gebroken door er met haar volle vuist op te timmeren. "Wel en door die jaren eenzaamheid kan ik echt niet meer tegen autoriteit, tot grote ergenis van onze ooh zo lieve headmaster." Ze draaide met haar ogen. Haar vuisten waren gebald als ze aan Savador dacht ze haatte die vent echt verrot. "En reden 2 is natuurlijk dat practisch alles hier mij doet herinneren aan hoe mijn leven vroeger was..." Haar blik werd even hard haar kaak verstarde daarna grijnsde ze even maar haar ogen deden niet mee die stonden eigenlijk nogal triest. En dat boys is the story of my life and the reason that I hate this place." Zei ze kalm terwijl ze weer ging liggen en haar ogen sloot ze moest even haar gedachten op een rijtje zetten.

"Jullie gaan het waarschijnlijk niet begrijpen maar ik ga het proberen uitteleggen goed?" zei Rhine. Freddy knikte en luisterde naar wat Rhine te vertellen had. "Ik ben al sinds mijn 12de alleen op deze wereld en ik heb zeg maar de afgelopen 5 jaar rondgereisd en alle leuke fijne dingen gemeden. Een soort van persoonlijke straf die ik mezelf had opgelegd. Maar helaas natuurlijk was het mijn ouders laatste wens om me hier heen te sturen je weet wel zodat ik geen domme dingen zou doen. Ze hebben me zeg maar letterlijk naar hier gesleept." zei Rhine. Freddy slikte, hij wist wel dat de meeste mensen het slechter hebben dan hij maar zoiets had hij niet aan zien komen. "Wel en door die jaren eenzaamheid kan ik echt niet meer tegen autoriteit, tot grote ergenis van onze ooh zo lieve headmaster." zei Rhine en draaide haar ogen. "En reden 2 is natuurlijk dat practisch alles hier mij doet herinneren aan hoe mijn leven vroeger was..." zei Rhine en het was even stil. Freddy kon geen woord meer uitbrengen, hij had het eigenlijk nog nooit slecht gehad in z'n hele leven, iedereen van z'n familie leefde nog die zou moeten leven en met iedereen kon hij even goed opschieten. ''En dat boys is the story of my life and the reason that I hate this place." zei Rhine kalm. Freddy knikte weer. ''Oke'' mompelde Freddy, dat was het enige wat hij kon zeggen.

Ze keek naar Freddy die ineens niet meer zoveel te vertellen had ergens vond ze het wel grappig maar haar mood was zeg maar een beetje naar beneden gehaald door dit hele verhaal. Tja herinneringen aan vroeger hadden nu eenmaal dat effect op haar. ''Oke'' mompelde Freddy. Ze haalde haar schouders op. Er zijn ergere dingen hoor. Zei ze nonchalant met een kleine grijns ze was op eigen houdje haar mood weer aan het herstellen ze ging even onder de paraplu vandaan recht in de gietende regen al snel kleefde haar haar in één grote klit tegen haar rug maar waat je wat het kon haar niet schelen dezez koude "douche" hielp haar haar hoofd weer leeg te maken ze aaide haar wolf. Zij was zo goed als de enige die hem kon aanraken. Ze ging net voor de paraplu zitten zodat ze nog steeds natgeregend werd. Gelukkig droeg ze zwart dus dat werd niet doorschijnend als het nat werd. En jij hmm? Hoe zit het met jouw familie? vroeg ze Freddy aankijkend met een schuin hoofd.

Sasuke vond dat alles meisjes ondoorgrondbaar waren en daarom keek Rhine hem duister aan en reageerde ze daar meteen op: “Mischien wel ja maar laten we het erop houden dat ik nog ingewikkelder ben dan de gemiddelde griet. Zeg maar een dubbele bodem.” Alois dringde zich dan ook meteen op want hij wou PERSÉ het huisdier van Rhine zien dat in het buisje zat. “Je ziet er niet uit Freddy zei Sasuke tegen hem toen hij hem rechttrok uit de modder. “Dat was voor de modder ook al hoor.” Gaf ze als commentaar dat hij er niet uitzag, maar het was een grap en dat had Sasuke al door. Sasuke ging met zijn hand naar haar buisje hij wilde de dop eraf halen ze wilde net zijn hand wegslaan toen hij ze zelf al wegtrok en naar zijn maag greep. Ze zuchtte even.” Oké ik zal hem laten zien maar jullie wouden het zelf dus niet gaan gillen oké?”. Sasuke keek haar afwachtend aan “Ik vrees dat je me niet zo snel bang zult maken.”
'Yay..Wacht, hoezo gillen?'' mompelde Freddy en keek naar het buisje. En Sasuke had gelijk. De wolf schrok hem niet af. “Mag ik jullie voorstellen aan mijn wolf? Het enige stukje van mijn verleden dat nog intact is?” Zei ze met een geheimzinnig lachje. “Aangenaam.. Wolf” zei Sasuke met een droge stem en hij geeuwde eens, hij verveelde zich, het beest zou hem toch niets kunnen aandoen. Haar wolf ging naar Freddy toe zijn snuit een paar centimeter voor freddy's hoofd hij gromde en Rhine schoot in haar lach. Freddy was doodsbang voor het beest eenmaal het naar hem had gegromd. “Hij is een beetje boos door al dat getik.” Zei ze voor ze een hand gebaar maakte waardoor de wolf weer achteruit ging en uit elkaar spatte allemaal mist verspreidde zich rondom hen. Maar toen glimlachte hij. ''Ik ben meer een katten persoon''Zei Freddy terwijl hij zich ontspande en een katte pootje na deed met z'n hand. Sasuke grijnsde “Ik ben niet zo onder de indruk van de mist eigenlijk.” Hij bleef ook kalm onder de mist die zich verspreidde. “En freddy, moet ik je in een illusie brengen dat je door honderden katten wordt geplet? Dan zal je katten ook niet meer leuk vinden vrees ik.” Mompelde hij, maar het was nog compleet verstaanbaar. “Maar zeg eens hmmm. Ik heb mijn huisdier laten zien na een hoop gezeur en hoe zit het dan wel met jullie huisdieren?” Vroeg ze koeltjes terwijl ze een madeliefje tussen haar vingers liet doorrollen en het madeliefje verwelkte en zij deed snel haar handschoenen aan. Sasuke negeerde wat hij had gezien. Freddy vertelde een heel verhaal over zijn katten: ''Mijn hele familie zijn echte katten mensen, dus bij mijn huis hebben we er een stuk of 6. Maar ze zijn niet van mij, maar van m'n moeder'' Freddy glimlachte en vertelde dan de namen van de katten: “Sneeuwwitje, schatje, tulpje, minescias” Sasuke constateerde dat Freddy een echte kattenfreak was en hij moest er om grinniken. Rhine haalde de woorden uit Sasuke’s mond voor dat hij het kon zeggen: “Hmmm...dat zijn een hoop katten.” zei ze bedachtzaam. Ze ging er nog bij liggen ook nog. . “Maar wacht dus toen je ouders je hier heen stuurde mocht je zelfs...pluisje? niet meenemen? Freaky...” Mompelde ze zachtjes. ''Hoezo vreselijk...? Zei Freddy verbaast maar reageerde wel meteen op haar vraag. ''Je moet leren tot je 18, het is verplicht'' Zei Freddy en grinnikte. Freddy had gelijk en Sasuke glimlachte “Zo erg is het hier toch niet Rhine?” en Alois vroeg dan meteen waarom ze deze plek zo afschuwelijk vond. Sasuke knikte naar Alois, hij wou het ook eigenlijk weten. "Jullie gaan het waarschijnlijk niet begrijpen maar ik ga het proberen uitteleggen goed?" Zei ze rustig voor ze even diep inademde en nadacht over de woorden die ze kon gebruiken. "Ik ben al sinds mijn 12de alleen op deze wereld en ik heb zeg maar de afgelopen 5 jaar rondgereisd en alle leuke fijne dingen gemeden. Een soort van persoonlijke straf die ik mezelf had opgelegd. Maar helaas natuurlijk was het mijn ouders laatste wens om me hier heen te sturen je weet wel zodat ik geen domme dingen zou doen. Ze hebben me zeg maar letterlijk naar hier gesleept." Sasuke reageerde daarop “Rhine, mijn broer heeft mijn familie uitgemoord toen ik 10 was, ik begrijp hoe je je voelt.”
"Wel en door die jaren eenzaamheid kan ik echt niet meer tegen autoriteit, tot grote ergenis van onze ooh zo lieve headmaster." Ze draaide met haar ogen. "En reden 2 is natuurlijk dat practisch alles hier mij doet herinneren aan hoe mijn leven vroeger was..." Haar blik werd even hard haar kaak verstarde daarnagrijnsde ze even maar haar ogen deden niet mee die stonden eigenlijk nogal triest. En dat boys is the story of my life and the reason that I hate this place." Zei ze kalm terwijl ze weer ging liggen en haar ogen sloot. “ Bij mij is het gewoon simpel, ik heb geen familie meer buiten mijn fantastische moordenaar van een broer… Itachi.” Zei Sasuke en zijn blik verhardde weer. Freddy’s simpele reactie was een “Oké”. Hij kon vast niet meer zeggen omdat hij niet wist hoe dat voelde, je familie kwijtraken. Alles kwijtraken wat je liefhebt. “Er zijn ergere dingen hoor.” Zei ze nonchalant met een kleine grijns, ze probeerde haar humeur weer te verbeteren. “En jij hmm? Hoe zit het met jouw familie?” vroeg ze Freddy aankijkend met een schuin hoofd. Sasuke had niets meer te vertellen sinds hij geen familie meer had buiten zijn broer. Hij zuchtte en staarde even naar de verte “Mijn familie is uitgemoord buiten mijn broer “ herhaalde hij nogmaals, ook al was de vraag niet aan hem gesteld. Hij keek dan weer even naar Rhine “Ik heb geen huisdier trouwens, dus ik kan er niets over vertellen.” Hij grijnsde lichtjes en keek naar de lucht. Het was weer droog aan het worden, misschien tot vreugde van anderen.

(Als jullie zo hard verdergaan met posten, verwacht dan maar lange posten van mij, *beetje pissed off* Amuseer jullie met mijn 1.004 woorden door te lezen)

Rhine keek verbaasd toen Sasuke er gewoon uitflapte dat zijn broer zijn familie had uitgemoord. Ja oké dat was toch even iets dat ze niet varwacht had. Maar haar gezicht bleef in de plooi ze wilde hem niet afschrikken door hem aan te gapen. Dus hij begreep maar al te goed hoe het was. Rhine keek hem even recht in zijn ogen ze staarde naar hem,maar ze stopte er net op tijd mee voor het ongemakkelijk werd. Waarom heeft hij dat gedaan? Wat bezielde hem?! Vroeg ze zo kalm mogelijk. maar het was niet simpel om kalm te blijven bij dat nieuws, ze had geluk dat haar ppokerface best wel goed was. Ze was niet van plan om zelf te zeggen hoe haar familie dood was gegaan nee dat lag te gevoelig voor haar. Ze had zichzelf nog steeds niet vergeven daarvoor. Oké deidara en sasori zeiden beide dat het niet haar schuld was maar toch ze bleef zichzelf er wel voor beschuldigen! zij was degene die zo dom was geweest om in die val te trappen. Rhine keek naar Sasuke toen hij zei dat hij geen huisdier had. Dat verbaasde haar wel ze zou niet weten hoe ze die jaren overleefd zou hebben zonder haar trouwe viervoeter. Maar als hij liever niet in het gezelschap van een dier vertoefde was dat zijn volste recht uiteraard. Ze grijnsde ook lichtjes en ze sloeg zachtjes op een speelse manier met haar vuist op zijn schouder. Wel ik ben ergens wel blij dat ik niet de enige wees ben hier. Vandaar dus dat je zo'n koele kikker bent. Zei ze met een kleine grijns op haar gezicht. Ze was opgelucht dat iemand haar begreep maar ze vond het ook erg voor hem, familie verliezen was niet iets wat je goed deed. Als je eens een depi moment hebt en er met iemand over wilt praten kkan je naar mij komen als je wilt. Stelde ze voorzichtig en twijfelend voor. waarom ze dat zei wist ze niet maar toch deed ze het het was vreemd, en het liet een rare smaak na in haar mond.

Sasuke kijk naar de spoiler

Spoiler:

Alois keek verbaast.hun hadden het nu over familie maar eht enige wat hij van zijn eigen familie wist was dat alles over zijn kleine broertje.hij zuchte.ik kan me alleen herinderen dat ik een klein broertje had luka.opeen dag was er een brand in de stad.ik was super happy want ik haatte de meeste mensen die daar woonde.je zag de lijken door de rivier drijven.ik en me kleine broertje gingen de stad in.we pakte de spullen die over waren.me broertje ging verder op zoeken.op een duur merkte ik dat me broertje was afgedwaalt.ik riep hem maar er kwam geen antwoord.ik liep in de richting waar hij heen ging en toen vond ik hem.hij was dood.hij keek eventjes verdrietig.maar ja dat is over mijn familie.hij hoopte dat ze geen medelijde met hem kregen want dara had hij geen behoefde aan.

Rhine keek verbaasd toen Sasuke er gewoon uitflapte dat zijn broer zijn familie had uitgemoord. "Waarom heeft hij dat gedaan? Wat bezielde hem?!" Vroeg ze zo kalm mogelijk. "Ik vraag het me ook nog steeds af Rhine, maar ik wens hem de dood niet toe, hij is het enigste familielid dat ik nog heb. Ik ga hem later om uitleg vragen geloof ik." zei hij met een best neutraal gezicht ook al was het woordje broer voor hem nogal een emotioneel onderwerp. Ze grijnsde ook lichtjes en ze sloeg zachtjes op een speelse manier met haar vuist op zijn schouder. Wel ik ben ergens wel blij dat ik niet de enige wees ben hier. "Vandaar dus dat je zo'n koele kikker bent." Zei ze met een kleine grijns op haar gezicht. Daar reageerde hij niet echt op. "Als je eens een depi moment hebt en er met iemand over wilt praten kkan je naar mij komen als je wilt." Stelde ze voorzichtig en twijfelend voor. Hij glimlachte even en knikte naar Rhine.
Sasuke trok zijn wenkbrauw omhoog toen Alois over zijn verhaal begon. "ik kan me alleen herinderen dat ik een klein broertje had luka.opeen dag was er een brand in de stad.ik was super happy want ik haatte de meeste mensen die daar woonde.je zag de lijken door de rivier drijven.ik en me kleine broertje gingen de stad in.we pakte de spullen die over waren.me broertje ging verder op zoeken.op een duur merkte ik dat me broertje was afgedwaalt.ik riep hem maar er kwam geen antwoord.ik liep in de richting waar hij heen ging en toen vond ik hem.hij was dood." Sasuke begon zich te irriteren aan hem "Hoe kan jij in godsnaam zo harteloos zijn? Maar ja, blijkbaar vind jij het leuk om mensen die je haat dood te zien. In godsnaam... Ik wens de dood zelfs mijn ergste vijand niet toe, jij bent echt... Bah!" Hij keek Alois met een heftige afkeer aan. Ja, nu had hij een oordeel over Alois geveld dat niet snel uit zijn hoofd zou gaan en hij keek Alois met een razende blik aan. Hij had iets gezegd dat Sasuke gewoon razend maakte, zelfs Sasuke wenstte zijn grootste vijand, zijn broer niet de dood toe. Hoe kon je nu zo harteloos zijn?

(ik moest posten, sorry Freddy)

Freddy keek verbaast naar de rest, was hij echt de enige met een perfect leven. “Er zijn ergere dingen hoor.” zei Rhine nonchalant met een kleine grijns. “En jij hmm? Hoe zit het met jouw familie?” zei Rhine maar voor dat Freddy kon antwoorden zei Sasuke al wat. “Mijn familie is uitgemoord buiten mijn broer “ zei Sasuke. Freddy keek verbaast, Even was hij blij dat hij niks had gezegd want het leek er op dat de vraag aan Sasuke was gesteld. “Ik heb geen huisdier trouwens, dus ik kan er niets over vertellen.” zei Sasuke tegen Rhine en keek even naar de lucht. Freddy deed het zelfde en zag dat het gestopd was met regenen. ''Eindelijk'' Zei Freddy vrolijk, dan hoefde hij zich niet te irriteren dat hij misschien nog eens schok van de regen. Freddy bloosde nog bij die gedachten, hoe kon hij zo dom zijn. ''Waarom heeft hij dat gedaan? Wat bezielde hem?! '' vroeg Rhine kalm. "Ik vraag het me ook nog steeds af Rhine, maar ik wens hem de dood niet toe, hij is het enigste familielid dat ik nog heb. Ik ga hem later om uitleg vragen geloof ik." zei Sasuke. ''Wel ik ben ergens wel blij dat ik niet de enige wees ben hier. Vandaar dus dat je zo'n koele kikker bent. Als je eens een depi moment hebt en er met iemand over wilt praten kkan je naar mij komen als je wilt.'' zei Rhine. ''ik kan me alleen herinderen dat ik een klein broertje had luka.opeen dag was er een brand in de stad.ik was super happy want ik haatte de meeste mensen die daar woonde.je zag de lijken door de rivier drijven.ik en me kleine broertje gingen de stad in.we pakte de spullen die over waren.me broertje ging verder op zoeken.op een duur merkte ik dat me broertje was afgedwaalt.ik riep hem maar er kwam geen antwoord.ik liep in de richting waar hij heen ging en toen vond ik hem. hij was dood.'' zei Alois en keek een beetje verdrietig. "Hoe kan jij in godsnaam zo harteloos zijn? Maar ja, blijkbaar vind jij het leuk om mensen die je haat dood te zien. In godsnaam... Ik wens de dood zelfs mijn ergste vijand niet toe, jij bent echt... Bah!"Zei Sasuke. Freddy schrok van z'n reactie maar vond wel dat hij gelijk had. Freddy keek met een ongemakkelijke glimlach rond, hij had geen idee wat hij moest doen of hoe hij moest reageren. ''He he, niet zo boos reageren'' Mompelde Freddy terwijl hij zachtjes op Sasuke z'n schouder sloeg. Freddy keek ongemakkelijk naar de grond en sloeg z'n armen om z'n knieen. Waarom moesten ze per sé over dit onderwerp hebben. Freddy glimlachte altijd, maar nu was z'n glimlach verdwenen. Moesten ze het echt over zo'n deprimerend onderwep hebben.

-Freddy gaat zielig doen ^^
- maakt niet uit Sasuke, nu heb ik een langer bericht XD
-sorry voor de spellings fouten -.-

Rhine knikte bij sasukes antwoord. Ja ze begreep hem zij zou zo iemand ook nooit de dood toewensen, want de dood was erger dan je zou verwachten. Ze wist er alles over ze had hem al vaak genoeg gezien. Freddy had nog niet echt geantwoord op haar vraag maar voor hij dat kon doen was alois hem al voor.Toen Alois zijn verhaal begon te vertellen keek ze hem verbaasd, nee zelfs verbijsterd aan. Hoe kon hij genieten van zo’n ramp?! Oké hij had zijn broertje verloren maar ergens was dat ook hun eigen schuld, nee Rhine had geen medelijden dat lag niet in haar aard niet bij zoiets. Rhine wou net haar mond opentrekken maar sasuke was haar dus voor en ze gaf hem groot gelijk haar vuisten waren gebald en haar blik stond vernietigend op Alois gericht. Freddy reageerde niet echt nee hij probeerde Sasuke wat te kalmeren, de vrede te bewaren maar dat was al te laat voor Rhine ze stond zeg maar op ontploffen. “Sasuke heeft gelijk weet je. Het is harteloos en monsterlijk dat je gennoot van de dood van anderen ookal mocht je ze niet. Ik denk zelfs dat het jouw schuld is dat je broertje dood is. Dat is nu karma jij doet iets slechts en er gebeurd iets slechts….” Zei ze doodserieus met zo’n kille stem dat het makkelijk een paar graden kouder werd in haar nabijheid. Rhine bleef maar naar Alois staren. “Je zou niet genieten van de dood van anderen als je de dood al in levende lijve gezien had dan zou je zoiets zelfs nooit meer denken….” Zei ze nog steeds kil voordat ze haar blik van hem afwendde ze kon gewoon niet meer naar hem kijken zo walgde ze van hem….Maar ze was nog niet klaar ooh nee haar woede was gewekt en die ging niet zomaar weg nu wilde ze haar "vijand" lezen zijn diepste geheimen weten. dus voor iemand er erg in had was ze al naar Alois toegegaan en had ze zijn hand beet genomen ze las elke fout, elke vreselijke gebeurtenis uit zijn leven. Een gave die ze had ontwikkeld na de dood van zijn ouders ze kon iedere duistere gebeurtenis van iemands leven zien door hem slechts met haar handen aan te raken. Ze liet hem weer los ze gunde hem geen blik meer waardig ze stond met haar rug naar hem toe en ze zei met zo'n achteloze haast spottende stem : Geen wonder dat Taiga je liefde niet wil beantwoorden als je zo geniet van de dood van anderen.Ooh ja dat had ze gezien i zijn verleden de keren dat ze hem afwees dat was een duistere gebeurtenis. Ze kon er niets aan doen dat ze zo fel reageerde dat lag gewoon in haar aard.

Kijk nu is Rhine dus heel erg boos XD

“Sasuke heeft gelijk weet je. Het is harteloos en monsterlijk dat je gennoot van de dood van anderen ookal mocht je ze niet. Ik denk zelfs dat het jouw schuld is dat je broertje dood is. Dat is nu karma jij doet iets slechts en er gebeurd iets slechts….” zei Rhine met een kille stem. Freddy bleef stil en keek naar de grond, hij probeerde weer te glimlachen maar z'n mondhoeken bleven naar beneden staan. Dit was niet echt wat hij had gedacht wat hij vandaag zou meemaken, hij wilde gewoon fijn in het gras zitten en muziek luisteren. Een gesprek vond hij altijd gezelig maar dit vond hij gewoon niet leuk. “Je zou niet genieten van de dood van anderen als je de dood al in levende lijve gezien had dan zou je zoiets zelfs nooit meer denken….” zei Rhine nog steeds kil. “Je zou niet genieten van de dood van anderen als je de dood al in levende lijve gezien had dan zou je zoiets zelfs nooit meer denken….” zei Rhine kil. Freddy beet hard op 'z'n lip, zodat het bijna ging bloeden. Hij was gewend dat iedereen bij z'n huis wel zou luisteren als hij een keer stop had gezegd maar hier was het duidelijk anders. ''Geen wonder dat Taiga je liefde niet wil beantwoorden als je zo geniet van de dood van anderen'' Zei Rhine. Freddy merkte dat er een straaltje bloed uit z'n lip kwam, maar bleef net zo stil zitten als eerst.


Ik reageer weer!
Aaah z'n lip, het bloed TT,TT

snappen jullie dan niet hoe het is om als slaaf behandelt te worden dat iedereen je slaat en je in donkere kamers laat zitten tot je bijna zelf dood bent!gilde hij.alois was woendend echt woendend.en trouwens wat weet je van taiga en mij af!taiga heeft allang gezegt dat ze van me houd!hij glimlachte weer toen hij aan zijn lieve taiga dacht.en je bedoelt dat het mijn schuld is dat me broertje dood is.het is de schuld van hannah hoor.zij had een contract met hem om de mensen in de stad uitteroeien behalve mij en luka's moeder.het is niet mijn schuld!hij was woendend.hij liep een stukje verder van de groep af.

Rhine bleef woedend nee niets kon haar momenteel kalmeren niet naar alois woorden. Die hadden een zéér gevoelige snaar bij haar geraakt. freddy leek niet echt te kunnen zien wat hij het beste kon doen hij beet alleen maar op zijn lip. En het toppunt was nog wel dat Alois nu zelf ook kwaad werd. Rhine keek hem met opeengeklemde kaken aan. Dan nog is het geen reden om zo ongeloofelijk blij te zijn met de dood van anderen! Schreeuwde Rhine terug ze trilde helemaal van woede schaduw was zich rond haar aan het vormen haar knokels werd wit omdat ze zo hard opspande. Rhine ging hem niet vertellen hoe ze het over Taiga wist nee hij was haar uitleg niet waard en toen ze die glimlach op zijn gezicht zag werd ze pas echt pissig haar ogen werden zwart iris en pupil niet meer van elkaar te onderschijden. Bij zijn laatste woorden raakte ze een beetje verward. Contract? Hannah waar had hij het ineens over Rhine schudde haar hoofd even en ze draaide van hem weg ze draaide van hen allemaal weg maar dat was meer voor hun eigen veiligheid ze stond een paar meter bij hen vandaan de schaduw vormde een cirkel om haar een zo bleef ze een tijdje staan alle planten in haar buurt gingen dood door alle negativiteit die zich de afgelopen paar minuten hadden opgestapeld. Je kon nu beter uit haar buurt blijven tot de schaduw verdwenen was tenzij je graag je jeugd wilde verliezen en een versnelde ouderdom wilde natuurlijk....

Sasuke stond op toen Alois hem zei: "snappen jullie dan niet hoe het is om als slaaf behandelt te worden dat iedereen je slaat en je in donkere kamers laat zitten tot je bijna zelf dood bent!"gilde hij. Sasuke tilde Alois op aan zijn kraag. "Jij snapt juist niet van hoe ik denk dobe. Ik weet goed genoeg hoe het voelt om er alleen voor te staan. Hoe het voelt als niemand je kan hebben, jij bent blind om te denken dat jij de enigste bent die pijn voelt of heeft gevoeld!" zijn stem klonk ijzig en hij smeet Alois tegen de grond. "en trouwens wat weet je van taiga en mij af!taiga heeft allang gezegt dat ze van me houd!"hij glimlachte weer. Sasuke activeerde zijn Sharingan en mompelde 'tsukuyomi en hij keek Rhine recht aan en vroeg de details aan Rhine door een illusie. "Blijkbaar behandel jij de andere partij als stront, je behandelt dat andere meisje als stront omdat zij jou liefheeft. Eerst toenadering zoeken naar dat meisje en dan haar als een baksteen laten vallen... Hm nog steeds ben je... Bah" Hij liet zijn woedende rode ogen naar Alois gaan. en je bedoelt dat het mijn schuld is dat me broertje dood is.het is de schuld van hannah hoor.zij had een contract met hem om de mensen in de stad uitteroeien behalve mij en luka's moeder.het is niet mijn schuld!hij was woendend.hij liep een stukje verder van de groep af. Sasuke liep tot achter Alois "De waarheid is wreed. Je had die Hannah..." Hij wist wie Hannah was" ... Anefeloz kunnen tegenhouden. Je had haar kunnen tegenhouden. Maar dat deed je niet, ik ken je hele verhaal niet, maar je had haar kunnen tegenhouden." Hij was een kop groter dan Alois en hij keek hem razend aan. "Ugh, je bent echt iets verschrikkelijk, alleen jijzelf telt, jij kwetst anderen en je denkt alleen aan jezelf. Je vind het leuk als andere mensen doodgaan die je niet kan hebben omdat het in jouw voordeel werkt. Jij hebt geen greintje respect voor anderen." Hij liep weg richting de andere twee en hij ging zitten terwijl er bloed uit zijn rechter ooglid kwam. Hij had het zelfs nog niet eens door. Dan stond hij op eenmaal hetgene doodging dat zich rond Rhine bevond, ja hij had al door wat er gebeurde dus hij maakte dat hij van haar een eindje uit de buurt bleef. Hij wreef over zijn wang en een streep bloed bleef achter op de rug van zijn hand. Hij rolde met zijn ogen.

Hoezo ik had haar tegen kunnen houden?ze heeft me pas de waarheid gezegt toen ik rijk was geworden door claude mijn eigen butler.ik wist daarvoor helemaal neit dat ze luka's ziel had opgezogen.alois zuchte weer.was claude hier maar dacht hij.hij wist wel dat claude hem snel zo redden als er iets emt hem was.maar hij wist net oz goed dat claude meer gestelt was op ciel omdat ciel zo'n zuiverre ziel had.hij riep claude in zijn gedachte maar wist dat hannah het zo merken.natuurlijk komt hannah er over paar seconden aan dacht hij.