Shiro to Kuro

Kanda was om een of andere reden heel kwaad. Hij moest stoom afblazen. Normaal zou hij dat doen om te trainen met Mugen of om te mediteren. Helaas voor hem was er geen enkele dojo of training plaats vrij. En mediteren was ook geen optie door het lawaai overal. Zelfs zijn eigen kamer was niet meer rustig. Hij kreeg een idee. Muziek. Kanda liep door de gangen richting het muzieklokaal. Er waren geen lessen omdat het weekend was. Het was weekend maar de gangen waren niet compleet leeg. Hier en daar stonden wat mensen rond de etages. Een voor een schrokken ze af van Kanda's kwaadaardige aura. Uiteindelijk was hij bij het muziek lokaal aangekomen wat helemaal leeg stond op wat instrumenten na. Hij liep naar binnen en zag een vleugel, akoestische gitaren en wat blaasinstrumenten. Verder stond er een grote geluidsbox. Precies wat hij nodig had. Kanda pakte uit zijn schaduw een elektrische gitaar en een snoer. Hij begon alles in te pluggen waaronder ook een microfoon. Het duurde maar een paar minuten voordat alles klaar stond om ook daadwerkelijk te spelen. Het lied begon met een indrukwekkende intro op de gitaar van ongeveer en halve minuut. Zijn noten vulden de ruimte. Het volume stond niet op zijn zachts. Absoluut niet. Het stond bijna op zijn hardst zodat waarschijnlijk de hele school het zou horen. Vervolgens kwamen de eerste regels. Een zwoele lage stem kwam er uit de boxen. Het was Kanda's zangstem. Mensen die hem zouden kennen, konden waarschijnlijk hem niet herkennen met die stem. Zo anders dat het was zond hij de coupletten en refreinen voor de laatste coupletten was er nog een gitaar solo. Het was perfect. Kanda kon al zijn energie en kwaadheid loslaten door de verbluffende muziek. Muziek die bijna niemand nog gehoord had. Hij vond het maar niets om in de spotlights te staan. Het was niet zijn ding. Maar toch kon hij spelen. Waarom? Hij had geen idee waarom hij er ooit mee begonnen was. Ach, belangrijk was het niet. Kanda zat helemaal in de muziek en dus merkte hij niets van zijn omgeving. De laatste noten vlogen nog door de ruimte voordat hij zijn ogen opende. Er was iets anders.

ERZAHIERKOMENMETJEKIST

(Btw zijn gitaar en het lied (wat gezongen is door de stemacteur van Kanda dus hoor je exact wat hij doet XD))

Spoiler:

Spoiler:

Lightning geeuwde. Meer en meer nachten zorgden ervoor dat ze vermoeid terug in haar kamer kwam en maar niet in slaap kan vallen. Gelukkig heeft ze iets waardoor je de wallen onder haar ogen niet kon zien, Light had dat gekregen. Ze is dankzij dat zalfje vergeraakt. haar rode haren lagen wat warrig om haar gezicht van weeral een slapeloze nacht. Ah Lightning leert er wel er mee te leven, ze kan toch niet anders. Vluchtig kamde Light haar haren waardoor die nu sierlijk haar gezicht omlijste. Nadat ze nog even goed in haar ogen had gewreven opende ze haar kamer deur en liep de gang op. De stemmen van anderen leken tegen haar op te botsen. Ze nam haar Ipod uit haar zakken deed de dopjes in haar oren en zette haar muziek of vollenbak gewoon om de stemmen van andere niet meteen te moeten horen, ze was maar half wakker, ook al was het al middag gepasseerd. Ze had ook nog wat koppijn en wreef daarom eerst even over haar slapen en daarna ook over haar voorhoofd. Voor het moment dwaalde Lightning nu gewoon door de gangen ze had nu toch niks te doen, en op de een of andere manier had ze niet echt heel veel zin om naar buiten te gaan, die koude wind zal haar hoofdpijn waarschijnlijk alleen maar verergeren. Niet dat Light dat zeker weet maar ze dacht toch, en het testen was ze nu ook weer niet van plan. Wat verderop zag ze enkele vrienden van haar staan, Lightning zwaaide even kort, iedereen kende haar als Erza en dat bleef ook zo. Een van haar oortjes deed ze uit en luisterde half naar het gerold van haar vrienden die dat maar al te graag deden. Maar Light deed daar nooit aanmee.Daarbij was het niet eerlijk tegenover anderen maar goed. Haar vrienden roddelde over ene Kanda, niet dat ze hem kende maar als ze al zag aan de gezichten van hen dat ze smulden over hem te roddelen zuchtte Lightning, iemand stapte hen woedend voorbij zijn Aura was gewoon duister. Dus hij was Kanda toen ze de bleke gezichten van haar vrienden zag. Een geamuseerde grijns sierde haar lippen, ze stak haar Ipod weg en volgde degene die Kanda noemde mee richting het muziek lokaal. Even bleef ze buiten staan maar toen ze hem hoorde spelen sloot ze even haar ogen en luisterde zwijgzaam, gevolgt dat ze onbewust de deur opendeed en het lokaal geruisloos binnensloop en zo bleef staan luisteren. Zijn ogen schoten oppeens open een geamuseerde grijns sierde haar lippen."Sorry dat ik je heb gestoord" Sprak ze rustig, maar ze meende niet wat ze zij want ze had helemaal geen geluid gemaakt dus hem gestoord hebben was het niet.

Hij had zijn ogen net geopend voordat hij merkte dat hij niet meer alleen was in het lokaal. Een meid, jonger dat dat hij was. En door de irritante grijns die ze op haar gezicht had wist Kanda dat dit geen niet leuk zou worden. 'Sorry dat ik je heb gestoord.' Kanda zuchte en liet zijn armen op zijn gitaar rusten die met een zwarte brede band om zijn linker schouder zat. 'Che' Hij keek zeer geërgerd naar de meid. 'Since you're here to watch, guess I'll need to play.' Zijn toon was geïrriteerd maar wel wat rustiger en ook nog met een evil grijns op zijn gezicht. Door het spelen van het eerste nummer, wat hij zelf geschreven had, was hij rustig geworden maar ook zeer gedreven om verder te zingen en te spelen. Dat gezegd begon hij weer te spelen op zijn gitaar. Dit keer was het meer metal style. Het intro was heftig en hard. Na een klein moment begon hij te zingen. In het begin was zijn stem een beetje achter het geluid van de gitaar doordat hij verder van de microfoon af stond. Zo hoorde het ook bij dit nummer. Bij het refrein bewoog hij dichter naar de microfoon en dus was zijn stem duidelijker te verstaan. Na het refrien volgde een korte gitaar solo gevolgd door het volgende couplet en weer het refrein. This feeling, it's so good. Een heftige gitaar solo gebruikte hij voor de brige wat uiteindelijk werd gevolgd door het laatste couplet en refrein. Het nummer werd afgesloten door een klein stukje op de gitaar. Al met al was het een heftig nummer. Het was een optreden en het gaf Kanda een kik. Het voelde zo good om al zijn gevoel kwijt te kunnen in de muziek. Kanda voelde zich goed dus besloot hij er maar weer mee te stoppen. Hij ontplugde zijn gitaar en deed die weer terug in zijn schaduw. Hij liep op de meid af en pinde haar tegen de muur. 'If you tell anybody 'bout this, you're dead.' Kanda liet haar weer los. Hij liep weer terug om de rest van alle apparatuur uit te schakelen. Als iemand hier van hoort dan weet morgen de hele school het nog. That's gonna be so irratating.

~Hier tha SONG, Oh en btw hij draagt een spijkerbroek met behoorlijk wat scheuren en kettingen, een donker grijs shirt met een skelet erop en zware laarzen...En hij heeft zijn haar los :3

Stil was ze, Light wist best wel hoe irritant het kon zijn als er teveel lawaai was en je niet ongestoord verder kon gaan, maar deze keer had ze geen lawaai gemaakt dus hij moest niet geirriteerd zijn omdat zij hier toevallig was. Ja toevallig. Ze vond het wel tof dat hij ook gitaar speelde, net als zij. Maar natuurlijk nam ze haar gitaar niet overal naartoe. Light was er nogal gehecht aan. En was dus niet van plan om het overal mee naartoe te sleuren. De enige plaats waar ze met haar gitaar speelde was in haar kamer, en af en toe wel nog eens buiten ook, maar het hangt van het weer ook deels af. Maar goed, ze mag nu niet in haar gedachten gaan want er was iemand waar ze naar aan het luisteren was. Hij keek naar haar waardoor ze hem ontspannen aankeek. 'Che' Hij keek zeer geërgerd naar de haar. 'Since you're here to watch, guess I'll need to play.' Zijn toon was geïrriteerd maar wel wat rustiger en ook nog met een evil grijns op zijn gezicht. Lightning keek hem koeltjes aan. Waarom zat die zo evil te grijnsen. Ze kreeg er wat van. Maar zoals hij al had gezegt speelde hij opnieuw, en de irritatie van zijn grijns ebde bij haar weg terwijl ze zwijgend luisterde, het was dan niet de zachte muziek, maar het was muziek. En dat was gewoon iets dat je hoe hard de muziek ook was, je kon kalmeren. Toen het toen toch gedaan was stond hij recht en kwam op haar af, vragend trok ze een wenkbrauw op. Oppeens pinde hij haar tegen de muur vast. 'If you tell anybody 'bout this, you're dead.' Lightning keek hem kwaad aan, hoe durfde hij haar gewoon voor zoiets stoms bedreigen.”Wel daar moet ik nog overnadenken” Sprak ze ijzig rustig maar In haar ogen was te lezen dat ze die bedreiging niet accepteerde. Als je wilt dat ik iets niet moet doen, dan vraag je dat.” Sprak ze op haar ijzige toon verder.”En waag het niet mij ooit nog eens te bedreigen” ze keek hem kwaad aan, ze was het type niet dat roddelde, dus dit hier aan iemand maar doorvertellen? Nee dat niet, daar verlaagde ze haar niveau niet voor.

PROFILE MAGICIAN

» Kuro Yuan

Shiro to Kuro

Shiro to Kuro

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen