De bel rinkelde door het lokaal en de jongen liet zijn water-magie los. De draak viel uit elkaar en belandde met een
zachte plons terug in de emmer. Licht teleurgesteld keek de jongeman naar het water in de emmer. Op één of andere
manier duurden de lessen watersturen altijd veel te kort terwijl bepaalde lessen altijd te lang wisten te duren. Bepaalde
lessen zoals vuursturen. Met zijn mond vervormd in een geïrriteerde grimas gleden de grote handen van de jongen even
door zijn zwarte lokken. Hij kon niet tegen dingen die hij niet gelijk kon. Waarom zou hij moeite doen voor iets waar hij
toch geen talent voor had? Welke idioot had het sowieso bedacht om de vuur-lessen gelijk na de water-lessen in te
plannen? Die overstap was veel en veel te groot. Sowieso had hij zijn best gedaan in de afgelopen les, hij verdiende dus
wel een pauze. Skippen? Zijn ene hand gleed af naar zijn nek terwijl hij de andere weer liet vallen. De afgelopen dagen
had hij al drie lessen in gehaald en om een vuurles in te halen zou te 'troublesome' zijn. Maar hij had ook absoluut geen
zin om te gaan. Plots hoorde hij een groepje naast hem praten. “Ik heb zo'n zin in de vuur-les van vandaag.” “Ja,
eindelijk duels. Ik vraag me echt af wie er zal winnen.” Oké. Dat maakte zijn keuze een heel stuk makkelijker. Dat zou
skippen worden. De lange jongen smeet de donkere tas over zijn schouder en schuifelde rustig het lokaal uit. Terwijl het
grootste gedeelte van de klas linksaf sloeg, ging deze jongeman naar rechts. Richting buiten. Wat frisse lucht was altijd
wel welkom.

Rustig stond de jongen aan het rand van het grasveld terwijl zijn blik emotieloos op de groene sprieten was gericht. Hij
smeet zijn tas op het gras neer en hurkte. Met langzame bewegingen begon hij de veters van zijn kisten los te maken
om deze vervolgens, samen met zijn sokken, uit te doen. Met een zucht van genot stapte de jongen op het frisse gras.
Heerlijk dit: natuur. Een kleine windvlaag zorgde er voor dat zijn lange, zwarte haren voor zijn gezicht vielen. Damn, hij
miste zijn hoed. De eerste dag was het hem al gelijk duidelijk gemaakt dat het niet geaccepteerd werd als hij deze
droeg en als hij dat wel zou doen, hij problemen zou krijgen. En problemen waren vermoeiend...
De jongen pakte zijn tas en schoenen weer en liep verder het grasveld op, totdat hij op een willekeurige plek weer stil
stond en neer plofte. Vervolgens grabbelde hij wat in zijn tas en toverde zijn zonnebril en een pakje sigaretten eruit.
Terwijl hij de zonnebril op zijn neus schoof, keek de jongen vluchtig om zich heen. Roken was verboden op het
schoolterrein, maar als er niemand was die het zag. Voor een paar seconden klootte de jongen met z'n aansteker, maar
daarna kon hij tevreden de brandende sigaret tussen zijn lippen plaatsen.
Ah, dit was pas 'heaven'.