Pijn.

Diva was al een paar weken geleden terug naar Shadra gegaan. Toen ze haar steeds dikker wordende buik voor niemand meer kon verbergen. Hoewel tijdens de kerstvakantie enkel Johan en Julia in de villa waren gebleven was nu het complete personeel er en dat was ondanks alles toch nog best veel. De eerste twee weken had Diva nog normaal rond kunnen lopen maar daarna moest ze continu even rusten. Inmiddels had de dokter gezegd dat ze haar bed niet meer uit mocht behalve voor de hoog nodige dingen. Diva zat nu in haar bed een beetje verveeld uit het raam te staren totdat een vreselijke pijn haar overviel. Het was zover, dat voelde ze gewoon. Een paar personeelsleden kwamen binnengestormt toen ze Diva pijnkreet hadden gehoord. Diva greep de eerste de best bij zijn kraag en trok de man naar zich toe. ''Haal Savador'' fluisterde ze.

(Alleen even Savador en ik)

Savador was onmiddellijk naar Shadra gekomen toen hij gehaald werd. In zijn haast naar de villa van de familie Lenore had hij niets van benodigdheden meegenomen. Als Diva zoveel pijn scheen te hebben gokte hij dat ze of erge weeën had, of ze moest bevallen. Hij vermoedde dat laatste. Hij had als een wervelwind door het grote huis geraasd, want de weg vinden in het gangendoolhof kon hij nog steeds niet echt goed, maar toen hij uiteindelijk door één van de personeelsleden naar de juiste kamer werd gewezen stormde hij halsoverkop binnen. Savador nam nog niet eens de tijd de deur achter zich te sluiten. Hij beende naar het bed toe waar Diva inlag en staarde met een bezorgde uitdrukking op haar neer. Hij streek de lokken die tijdens zijn haast voor zijn gezicht gingen hangen achter zijn oren en tilde voorzichtig haar hoofd een stukje op, zodat hij haar goed kon aankijken. 'Diva, het komt goed,' zei Savador zacht in haar oor. Hij trok een stoel naar zich toe en ging erop zitten. Bij het zien van haar reusachtige buik beet hij even op zijn tong, al was dat deels verborgen door de dekens.

Diva keek op toen er iemand binnenstormde en probeerde zwak te glimlachen toen ze zag dat het Savador was. Het zag eruit als een pijnlijke grimas. Zijn zachte woorden stelde haar een beetje gerust. Diva haalde gajaagd en trillerig adem. Ze kromp een beetje ineen van een nieuwe pijnscheut door zich heen. Daarna kwam er een dokter binnenlopen. Hij keek Diva kalm aan. Zijn geruststellende stem liet haar een beetje kalmeren. De dokter legde uit wat er nu gebeurde en wat ze moest doen. Diva knikte licht en schokte een beetje. Ze keek even naar Savador. Haar klamme hand pakte even de zijne stevig beet.

(Ik spoel het bevallingsgedeelte maar even door aangezien dat niet zo fris is om te beschrijven xD)

Dik twee uur later zat Diva met haar hoofd in haar handen. haar hele voorhoofd was bezet en haar haren hingen futloos en slap langs haar gezicht. Diva schokte nog een beetje en haalde nog licht en trillend adem. Ze was half schor geworden maar het was nu tenminste eindelijk over. Nu wachtte ze angstvallig tot de dokter terug kwam. Het was, zoals ze al voorspeld had, een tweeling geworden. Een jongen en een meisje. De jongen was als eerst geweest. ''Denk je dat ze gezond zijn?'' vroeg Diva half schor en half fluisterend aan Savador zonder hem aan te kijken.

Savador was tijdens de hele sessie bij Diva gebleven terwijl hij haar hand stevig vasthield. Zijn eigen hand was al net zo klam als die van haar. Toen het uiteindelijk gebeurde had hij ernstig zijn gezicht afgewend; niet omdat hij er niet tegen kon, maar omdat hij Diva niet in zo'n erge pijn wilde zien. Op dit soort momenten was hij maar wat te blij dat hij een man was. Hij durfde pas weer te kijken toen het voorbij leek te zijn en de dokter de kamer verlaten had. Hij werd wakkergeschud uit zijn zorgelijke gedachten bij het horen van Diva's schorre stem. Savador glimlachte zwak en depte zachtjes het zweet van haar voorhoofd met zijn mouw. 'Natuurlijk, Diva. Ongetwijfeld. Jij bent gezond en ik ben gezond, daar kunnen alleen maar gezonden nakomelingen van komen,' zei hij op een zachte geruststellende toon terwijl hij haar haren uit haar gezicht streek. Savador boog zich voorover en gaf Diva voorzichtig een kus op haar wang. 'Je hebt het goed gedaan,' fluisterde hij in haar oor. Hij streelde zachtjes haar hand die hij nog niet los had gelaten.

Diva knikte even licht. Savador's woorden klonken zo logisch maar toch was ze bang dat het anders zou zijn. Ze merkte dat ze haar adem inhield toen de dokter terug kwam lopen. Met een brede glimlach vertelde hij dat beide kinderen gezond waren en over magie beschikte. Opgelucht liet Diva haar ingehouden adem ontsnappen. Voorzichtig nam ze de tweeling aan die dik ingepakte zaten in dekens. Het meisje leek sprekend op Diva. Dezelfde vorm van gezicht, haar neus, mond. Enkel haar ogen waren anders. Ze had overduidelijk Savador's ogen. Twee goudkleurige irissen keken van Diva naar Savador en weer terug naar Diva. Het jongetje had zijn ogen nog niet geopend. Bezorgd keek Diva naar hem. Na een aantal minuten opende ook de jongen zijn ogen. Twee felgroene ogen keken Diva recht aan. Diva sloeg haar ogen neer toen ze zag hoe wel de groene ogen wel niet waren. Dat kon maar een ding betekenen.

Savadors grip op Diva's hand werd steviger wanneer de dokter weer terugkwam. Hij voelde de spanning door de kamer snijden, maar liet net als Diva zijn adem ontsnappen. Hij ging achter Diva op het bed zitten toen haar de tweeling werd overhandigd en hield haar losjes vast om te voorkomen dat hij haar pijn deed. Over haar schouder keek Savador naar zijn kinderen. Zijn aandacht werd meteen getrokken door de gouden ogen van het meisje. Hij schrok er even van hoe erg ze wel niet op hem leek. Alleen haar gezicht had veel van Diva weg. Daarna ging zijn blik naar zijn zoon, waarbij het wat langer duurde voordat hij zijn ogen opende. Savador glimlachte zwak en wreef Diva zacht over haar armen. Dat waren typisch de ogen van zijn moeder, het enige verschil was de felgroene kleur.

Hoewel het meisje kwa gezicht meer op Diva leek had de jongen meer gelaatstrekken van Savador. Diva keek even om naar Savador. ''Hij lijkt veel op U'' zei ze zacht tegen hem. Op dat moment begonnen ze alletwee tegelijk alsof het gepland was te huilen. Diva probeerde ze alletwee te wiegen en suste ze zacht toe. Ze neuride zacht een liedje. Dat leek een beetje te helpen. Het schreeuwen stopte in elkar geval. ''Ze zijn prachtig hè'' fluisterde ze met nog een blik op de kinderen.

Savador glimlachte Diva breed toe. 'En zij lijkt veel op jou,' zei hij zacht terug, doelend op het meisje. Zijn gezicht leek even te betrekken toen de tweeling plotseling allebei begonnen te huilen. Normaal zou hij huilende baby's mollige mormels hebben gevonden, maar hij kon het niet over zijn hart krijgen om dat over zijn eigen kinderen te denken. Zijn glimlach was nog altijd breed toen Diva ze stil probeerde te krijgen. 'Ze zijn prachtig,' verduidelijkte Savador zacht. 'Wat verwacht je ook met dat schone uiterlijk van jou?' Terwijl hij zijn blik niet van zijn kinderen afwendde, streelde hij Diva zacht over haar haren.

Diva glimlachte zachtjes. Ze was behoorlijk trots op haar kinderen. Ze waren voor haar gewoonweg perfect. ''Hoe zullen we ze noemen?'' vroeg ze zacht aan Savador ook zonder haar blik van de tweeling af te wenden. Ze had de afgelopen weken steeds meer namen bedacht maar nu ze er echt een moest kiezen wist ze helemaal niks meer.

(Sorry voor die korte post)

Savador had zijn aandacht zo op zijn kinderen gericht dat hij Diva's vraag eerst niet eens hoorde. Het duurde een tijdje voor de vraag tot hem was doorgedrongen. Hij grinnikte zacht. 'Ik dacht dat jij al een hoop namen had?' vroeg hij zacht in haar oor. 'Leane, Malise, Riona, Treasa, Brasil, Dorran, Keiran, Nolen of Siridean, was het toch?' Hij noemde de namen op alsof ze zo eenvoudig waren als het alfabet. Savador beet plagend in Diva's oorlel terwijl hij zacht over haar buik wreef in de hoop haar naweeën te verminderen.

(Is niet erg)

Diva glimlachte even. ''Ik bedoel welk van die namen zullen we ze geven'' grijnsde ze zachtjes. Ze keek even over haar schouder naar Savador. Ze keek weer vertederd naar de kinderen in haar armen. Die pijn waren ze meer dan waard geweest. Het meisje was nu in slaap gevallen maar het jongetje had daar kennelijk nog geen behoefte aan. Hij keek met zijn felle groene ogen om zich heen en wou alles ontdekken.

Savador liet voorzichtig Diva's oorlel los en grijnsde breed. 'Diva, je bent toch nog niet vergeten welke twee namen ik het mooist vond?' vroeg hij met een gemaakte zielige toon. Zijn gouden ogen wilden zich weer op de al net zo gouden ogen van zijn dochter richten, toen hij zag dat ze in slaap was gevallen. Het jongetje daarentegen was nog klaarwakker. Savadors mondhoeken krulden zich om tot een kleine glimlach. Dat moest ongetwijfeld een goede opvolger van zijn vader worden.

PROFILE MAGICIAN

» Pijn.
» Ongelooflijke pijn

Pijn.

Pijn.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen