B A S I C

Naam: "Leya Araceli Dore Lefkothea." Haar eerste naam; "Leya," betekent Trouw. Haar tweede naam; "Araceli," betekent Hemels Altaar. Haar derde naam; "Dore," betekent Geschenk. Haar achternaam "Lefkothea," betekent Witte Godin. Dus al haar namen hebben een betekenis, aan de ene kant passen ze alleen niet bij elkaar. Maar aan de andere kant ook wel.
Leeftijd: Vijftien.
Geboortedag: 15 oktober.
Afkomst: Gren.
Geslacht: Vrouwelijk.
Magie: Woud.
Moeder: Echte moeder is Manuela Ceceli Yhoto/Lefkothea en haar voogd moeder is Katherine Demi Zenn/Paline.
Vader: Echte vader is Xander Marco Lefkothea en haar voogd vader is Christian Maurice Paline.
Broers: Kian.
Zussen: Geen.

I N S I D E

Karakter: Vriendelijk | Nieuwsgierig | Zorgzaam | Natuurliefhebster | Te hard voor zichzelf.
Relaties: Leya is hetero.
Hobby's: Rennen door de bossen | Dieren spotten | Tekenen | Dansen.
Houdt van: De natuur | Kian - haar broer. -
Houdt niet van: Mensen die haar gebruiken | Mensen die arrogant zijn | Haar ouders.

O U T S I D E

Bouw: Eigenlijk is Leya niet zo heel lang, maar ze is er tevreden mee in verband met dat haar moeder nog kleiner dan zij was en haar vader ook niet bepaald lang was.. Maar ze zit nog in de groei en heeft dus nog kans om te groeien. Haar bouw was normaal, ze had normale borsten voor een 15jarig meisje en ze had een mooi slank postuur.
Lengte: 1 meter 64.
Gewicht: 54 kg.
Gezicht: Het meisje heeft een leuk klein neusje, maar grote indrukwekkende ogen. Iets waar vele haar aan herkennen. Als ze lacht ontstaan haar schattige appelwangetjes, waar haar broer vroeger maar al te graag in kneep.
Ogen:Daarnaast heeft ze gras groene ogen die bijna altijd lachen, maar ze heeft vaak ook gewoon kleurlenzen in.
Haar: Het haar van Araceli is niet heel lang, maar lang haar vindt ze ook alleen maar lastig. Haar haarkleur is momenteel groen en dat is dan ook haar natuurlijke kleur, maar of haar haarkleur nog lang groen zal blijven? Geen idee.
Stem: Link.

T H E P A S T

0-5:
Haar ouders waren in het begin liefhebbende mensen, die erg veel van elkaar en haar en haar broer hielden. Ze gingen vele dingen doen, zoals op padMaar de tijden veranderde net zoals de mensen veranderde. Haar ouders werden mensen die je niet als ouder zou willen hebben. Ze sloegen hen in elkaar en ze moesten met grote truien naar school, zodat niemand maar dan ook niemand het nog zou merken. Zij en haar broertje moesten aan elkaar vastgrijpen en dus deden ze dat ook, ze waren samen vaak dingen aan het doen en waren vaak samen te vinden op bepaalde plekken.

6-11:
Ook waren ze op een warme zomeravond gezellig met z’n tweeën in de bossen aan het wandelen, maar het werd donker en ze verdwaalde. Plots kwam er een vreemd man op hen af en zij herinnerde het zich nog als de dag van gister; ‘Verdwaald?’ Beide knikte ze met hun hoofd en de man vertelde ze dat hij wist hoe ze het bos uit konden komen. Ze liepen met hem mee, maar hij stuurde ze dieper het bos in en er kwamen meerdere mensen tevoorschijn. Ze was bang.. Heel bang. Haar broer kon zich nog verweren en zorgde ervoor dat zij weg kon rennen voor dit alles. Dat deed ze dus ook maar, rennen voor haar leven. Zij had geen idee. Ze rende totdat ze niet meer kon rennen, toen is ze in elkaar gestort en in slaap gevallen onder een boom. Toen het daglicht verscheen, opende ze langzaam haar ogen en zag ineens een grote man met heldere blauwe ogen voor haar staan. ‘Kom mijn kind. Ik breng je naar waar je thuishoort.’ Deze man bracht haar naar zijn huis, waar hij voor haar zorgde.

12-15:
Haar broer heeft ze nooit meer gezien en of hij überhaupt nog in leven was? Dat wist ze allemaal niet. Die man heeft een lange tijd voor haar gezorgd, maar na een aantal jaren lukte dat het oudere stel niet meer. Wat moesten ze nou met dit nét vijftienjarige meisje? Op staat gooien en aan haar lot overlaten? Nee.. Dat konden ze haar niet aandoen, maar wat moesten ze dan? Ze hadden gehoord van SSA en gingen toen op zoek naar iets waar ze contact met SSA konden opnemen, maar nergens wat te vinden. Net toen ze de hoop wilde opgeven, net zoals ze Leya wilde opgeven kregen ze een brief op de deurmat. Fronsend opende het meisje de brief en daar stond het ‘Geachte Leya Araceli Dore Lefkothea, we willen u graag verwelkomen om op onze school: SSA.’ Zij en haar voogden konden hun geluk niet op. Een aantal maanden later vertrok ze op weg naar SSA.

E X T R A

Faceclaim: Kochiya Sanae - Touhou.
Opvallende kenmerken: Soms draagt ze wel eens een bril, maar eigenlijk bijna nooit.