C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ

M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ
ɪ ғ . ᴛ ᴇ ᴀ ʀ s . ᴄ ᴏ ᴜ ʟ ᴅ . ʙ ᴜ ɪ ʟ ᴅ . ᴀ . s ᴛ ᴀ ɪ ʀ ᴡ ᴀ ʏ . ᴏ ɴ . ᴍ ᴇ ᴍ ᴏ ʀ ɪ ᴇ s . ᴀ ʟ ᴏ ɴ ᴇ ,
ɪ ' ᴅ . ᴡ ᴀ ʟ ᴋ . ʀ ɪ ɢ ʜ ᴛ . ᴜ ᴘ . ᴛ ᴏ . ʜ ᴇ ᴀ ᴠ ᴇ ɴ . ᴀ ɴ ᴅ . ʙ ʀ ɪ ɴ ɢ . ʏ ᴏ ᴜ . ʜ ᴏ ᴍ ᴇ . ᴀ ɢ ᴀ ɪ ɴ

General

ɴ ᴀ ᴀ ᴍ // M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ
ʀ ᴏ ᴇ ᴘ ɴ ᴀ ᴀ ᴍ // M ᴀ ᴠ ɪ s
ʙ ᴇ ᴛ ᴇ ᴋ ᴇ ɴ ɪ s // ʙ ɪ ᴛ ᴛ ᴇ ʀ . ʙ ʟ ɪ ɴ ᴅ . s ᴏ ɴ ɢ ʙ ɪ ʀ ᴅ
ɢ ᴇ s ʟ ᴀ ᴄ ʜ ᴛ // ғ ᴇ ᴍ ᴀ ʟ ᴇ
ʟ ᴇ ᴇ ғ ᴛ ɪ ᴊ ᴅ // 15 ʏʀ.
ɢ ᴇ ʙ ᴏ ᴏ ʀ ᴛ ᴇ ᴅ ᴀ ɢ // 3 s ᴇ ᴘ ᴛ ᴇ ᴍ ʙ ᴇ ʀ
ᴀ ғ ᴋ ᴏ ᴍ s ᴛ // N ᴏ ᴠ ᴀ
ʟ ᴇ ᴇ ʀ ᴊ ᴀ ᴀ ʀ // ᴛ ᴡ ᴇ ᴅ ᴇ ᴊ ᴀ ᴀ ʀ s
s ᴇ ᴋ s ᴜ ᴀ ʟ ɪ ᴛ ᴇ ɪ ᴛ // ʙ ɪ

Outside

ғ ᴀ ᴄ ᴇ ᴄ ʟ ᴀ ɪ ᴍ // I ʀ ɪ s ᴠ ɪ ᴇ ʟ . V ᴏ ɴ . E ɪ ɴ ᴢ ʙ ᴇ ʀ ɴ
ʟ ᴇ ɴ ɢ ᴛ ᴇ // 1.61 ᴍ
ʙ ᴏ ᴜ ᴡ // s ʟ ᴀ ɴ ᴋ
ᴏ ᴏ ɢ ᴋ ʟ ᴇ ᴜ ʀ // ʀ ᴏ ʙ ɪ ᴊ ɴ ʀ ᴏ ᴏ ᴅ
ʜ ᴀ ᴀ ʀ ᴋ ʟ ᴇ ᴜ ʀ // ᴡ ɪ ᴛ ʙ ʟ ᴏ ɴ ᴅ

Inside

ʜ ᴏ ʙ ʙ ʏ ' s // ʟ ᴇ ᴢ ᴇ ɴ . ᴅ ᴀ ɢ ᴅ ʀ ᴏ ᴍ ᴇ ɴ . ʀ ᴏ ɴ ᴅ ᴅ ᴡ ᴀ ʟ ᴇ ɴ
ʟ ɪ ᴋ ᴇ s // ʙ ʟ ᴏ ᴇ ᴍ ᴇ ɴ . ᴡ ᴀ ᴛ ᴇ ʀ . ᴡ ᴏ ʟ ᴋ ᴇ ɴ . ᴢ ɪ ɴ ɢ ᴇ ɴ
ᴅ ɪ s ʟ ɪ ᴋ ᴇ s // ᴋ ᴏ ᴜ . ɪ ɴ s ᴇ ᴄ ᴛ ᴇ ɴ . s ᴄ ʜ ᴏ ᴏ ʟ
ᴘ ᴏ s ɪ ᴛ ɪ ᴇ ғ // ᴅ ᴏ ᴏ ʀ ᴢ ᴇ ᴛ ᴛ ɪ ɴ ɢ s ᴠ ᴇ ʀ ᴍ ᴏ ɢ ᴇ ɴ . ᴠ ʀ ɪ ᴇ ɴ ᴅ ᴇ ʟ ɪ ᴊ ᴋ
ɴ ᴇ ɢ ᴀ ᴛ ɪ ᴇ ғ // ɢ ᴏ ᴇ ᴅ ɢ ᴇ ʟ ᴏ ᴠ ɪ ɢ

Overig

- Mavis is geen maagd meer.
- Ze heeft twee mensen vermoord.
- Ze heeft een zwak voor katten en konijnen.
- Haar lievelingseten is Dango.
- Haar favoriete lied is Sayonara Daisuki na Hito.

History

I. Het begin
3 September werd de dochter van Maria en Augustine geboren. Hun dochter werd vernoemd naar haar moeder, Maria, Maria Cecile Mavis Vermillion. Ze was de dochter van een rijke familie en werd opgevoed als een prinses. Ze vond het niet erg, zolang haar moeder er was. Een krans van bloemetjes maken, zingen, spelen, ze vond het allemaal heerlijk. Ze mocht eerst ook niet naar school, wegens haar zwakke lichaam. Later mocht ze wel gaan, ze vond het geweldig. Ineens werd haar leven op zijn kop gezet, haar al zwakke moeder werd ziek. Steeds zieker en zieker, tot ze stierf. Toen waren enkele zij en haar vader over. Toen brak de hel los, haar vader was gestresst door haar moeders dood, ze werd geslagen, opgesloten, hij schreeuwde vreselijke worden. Ze probeerde er mee te leven, de pure Maria werd toen Cecile genoemd. Omdat haar vader vond dat ze niets begreep en dus 'blind' was. Niemand op school wist ervan, ze zagen enkel haar wonden, ze vroeger er naar maar ze hield haar mond. Ze had geen vrienden, ze was alleen. Het was een vreselijke tijd en het was moeilijk om ermee te leven.

II. Genoeg
Ze werd ouder en de puurheid die ze ooit had was bijna helemaal verdwenen. Ze lachte nooit en zei niets. Tot haar vader een opmerking maakte, ze werd woest en alles kwam naar buiten, tranen stroomde over haar wangen. Het was pure wanhoop. Alles ging verkeerd. Niks ging goed. Boos was haar vader, het was erger dan normaal en ze kreeg vijf dagen geen eten of drinken. Gelukkig lekte het dak, waardoor ze toch nog wat vocht binnenkreeg. Toen ze op school was kwam er iemand naar haar toe, Emely. Ze zei een hele lap tekst, grotendeels over mishandeling en een deel over Maria. Het was haar beste vriendin, ze vertelde haar alles en ze hielp haar. Het gaf haar kracht en motivatie, maar een glimlach, die was er nog steeds niet. Ze was jaloers op Emely, ze was mooi, sportief en kon goed met iedereen omgaan. Dus waarom benaderde ze haar?
Ze nam een besluit, ze wou nooit meer terug naar dat afschuwelijke huis. Alleen rondzwerven was een veel beter idee, ze wou hem nooit meer zien. Ze bleef wel naar school gaan, maar vertelde Emely niet over het feit dat ze was weggelopen. Op een dag kwam iedereen naar haar toe, met Emely voorop. ,,Goed gedaan, Emely" ze zag de schuldige blik in haar ogen, toch was ze bang terwijl haar blik over de grote groep gleed. ,,Je denkt zeker dat je alles voor elkaar krijgt met zo'n rijke vader en daarom zo zielig loopt te doen." een pijnscheut ging door haar hart. Ze keek boos en angstig, de gevoelens van haat kwamen nogmaals naar boven glijden. Voor Emely. Ze werd in elkaar geramt en zat onder de schaafwonden, maar ze had geen thuis om naar toe te gaan of een moeder om bij te huilen.

III. De Ontmoeting
Mompelend schopte ze een blikje weg, te hard. Met samengeknepen ogen keek ze hoe het blikje een jongen raakte, hij was - gelukkig - alleen en liep naar haar toe. Boos kijkend en drukte haar op de grond. Ze keek verschrikt naar hem ,,S-sorry" was het enigste wat haar mond verliet. Hij lachte en hielp haar overeind. Ze snapte het niet, maar was zeker opgelucht. Hij stelde zich voor als Lukas, ze was blij en voelde zich veilig. Maar misschien was het enkel omdat ze een hele tijd alleen geweest was. Hij stelde voor om haar te verbergen op zijn kamer, toen ze hem haar verhaal had verteld. Ze twijfelde, vooral omdat hij een jongen was. Desondanks dat, accepteerde ze zijn voorstel. Ze sliep in zijn kast en hij zorgde voor kleren, die hij van zijn zus stal. Het was een avontuur en ze vond het leuk. Ze ging redelijk vaak met hem op stap, zelden ging ze alleen. Een keer - toen ze alleen ging - kwam ze haar vader tegen. Hij was woest en sleurde haar mee naar een steeg, sloeg haar en vertelde over haar leven als een misbaksel. Ze wist uiteindelijk te ontsnappen, ze wachtte op de trein. Ze ging op de rails staan, wachtend op de trein. Toen de trein haar bijna raakte werd er aan haar arm getrokken, ze viel, iets brak haar val. ,,Lukas!" ze wist niet waarom hij er was, maar ze was blij. Ze moest huilen, hij was boos, maar ook heel erg opgelucht. Voor het eerst sinds haar moeders dood glimlachte ze, ze wou voor altijd bij hem blijven. En hij dacht er hetzelfde over. Het was te verwachten, zijn ouders kwamen erachter dat er een meisje op zijn kamer sliep en kregen dus verkeerde gedachte's. Wat overigens begrijpbaar is. Lukas besloot samen met haar te vertrekken, hij wou haar niet alleen achterlaten. En zo erg was het niet, tenslotte was hij er. Lachen deed ze steeds vaker, ze was blij dat ze hem heeft leren kennen.

IV. De Dood
Haar vader was paronoide geworden, ze kon gelukkig op tijd vluchten dankzij Lukas' hulp. Ze kwamen een andere jongen tegen, Mavis' zo goedgelovig als ze was werd bevriend met hem. Xavier heette hij. Hij dronk veel alcohol, gaf haar complimenten en streelde haar. Ze was er blij mee, ze voelde zich veilig met nog iemand die haar beschermde, ookal probeerde Lukas haar bij hem uit de buurt te houden. Op een begeven moment werd het steeds erger, de woorden, de voorstellen als Lukas er niet was was ze verkracht geweest. Ze was bang, doodsbang en durfde niet meer met andere om te gaan. Lukas was de enigste die ze vertrouwde. Op een dag kwamen ze haar vader tegen, het was vreselijk. Daarbij was hij gewapend. Lukas probeerde haar te beschermen, maar struikelde en kwam verkeerd neer en stierf. Haar vader vertrok snel. Haar leven was verwoest, haar alles was verdwenen. Ze huilde en huilde, ze ging iedere dag naar zijn graf. Het huilen wou niet stoppen, ze was uiterst depriessief. Ze slenterde door een steeg, toen zag ze Xavier. Ze wou vluchten maar was te laat, die nacht was de vreselijkste nacht van haar leven. Wat eerder niet gebeurt was, was gebeurt, omdat Lukas haar beschermde. Die ochtend, toen ze eindelijk wakker was had ze een steen gevonden. Een scherpe, ze werkte op instinct en sloeg Xavier tot hij levenloos op de grond was. Ze kon het niet geloven, ze wou het niet geloven. Dit had nooit moeten gebeuren, ze vluchtte nogmaals weg. Denken kon ze niet meer en ze nam enkel actie's gebasseerd op gevoel. Ze was gestoord geworden, het geen wat niet mocht gebeuren, het laatste wat je verwacht van iemand van familie Vermillion. Ze naderde haar oude huis en slenterde naar binnen. Eerst naar de keuken, waar ze een bijl-achtig mes vond. Toen ze haar vader vond rende ze op hem af..maar ze kreeg het niet voor elkaar om hem met het wapen te vermoorden. Hij was bang en liep naar achteren, de deur was open en hij liep het balkon op. Hij bleef lopen en lopen, tot hij een stap, de fatale stap wat te hard zette en daardoor achterover viel. De tuin in, van het balkon af en kwam op zijn hoofd terecht. Ze rende weg, de bijl achterlatend en bleef doorrennen.

V. De Redding
Ze stal dingen, eten, kleren en wist telkens te ontsnappen. Op een dag stal ze een boek, ze wist niet wat het was omdat ze redelijk bekend was in de buurt. Wegens diefstal, daarbij dacht de familie van Lukas dat zij Lukas had vermoord. Ergens in het bos, op haar vaste plek las ze de titel pas. 'Licht Magie' stond op de kaft. Ze had ervan gehoord, van magie dat is. Ze opende het boek en las, ze vond het interessant en experimenteerde al snel met het mysterieuze gedoe genaamd magie. Het ging haar goed af, voor een beginner. Misschien was het omdat ze een zwak lichaam had? Ze wist het niet. Ze probeerde steeds meer, en oefende op een begeven moment op een open veld. Ze kon mensen makkelijker van haar afschudden nu ze van magie afwist. Er was één iemand waarbij dat niet lukte, een oude vrouw, Minerva. Ze leerde haar over Licht Magie, ze keek naar haar op, zij was haar voorbeeld. Toen ze volgens haar leraar goed genoeg was werd ze naar Starshine Academy gestuurd om verder te leren over de mysterie's van magie. Ze accepteerde en trok naar SSA.

Relaties

C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletblack

C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletblack

= Kennis

C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletblue

= Vriend

C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletgreen

= Goede vriend
C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletyellow

= Verliefd op -
C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletpink

= Geliefde
C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletred

= Veracht/Verafschuwen

C ᴇ ᴄ ɪ ʟ ᴇ . M ᴀ ᴠ ɪ s . M ᴀ ʀ ɪ ᴀ . V ᴇ ʀ ᴍ ɪ ʟ ʟ ɪ ᴏ ɴ Bulletred

Augustine:

"Hij is afschuwelijk...mijn vader, de persoon die mijn leven verwoest heeft. Gelukkig is hij nu van deze planeet, maar zijn dood..ik weet niet wat ik ervan moet denken. Ik was iniedergeval doodsbang."

/

Emely:

"Ik weet niet wat ik van haar moet denken, ik dacht over haar als mijn beste vriendin en mijn enigste hoop..maar ze verraadde me. Het was gezellig toen we samen waren, ze heeft me echt geholpen."

Lukas:

"Ik houd van hem, hij heeft me geholpen en nooit veraden...hij is dood, en dat kan ik niet geloven en bijna niet verdragen. Ik zal hem nooit vergeten, hij is en blijft mijn alles."

Xavier:

"Ik vond hem aardig en vertrouwde hem, maar dat alles veranderde zeer snel. Ik ben blij dat ik hem nooit meer zal zien, hij heeft me verraden. Net als vele andere."

Minerva:

"Ik ben haar dankbaar en kijk naar haar op, dankzij haar ben ik nu op Starshine Academy. Het lijkt me een geweldige plek, als ik haar ooit tegenkom bedank ik haar.