|| Sen / Experimental Object No. 019 ||

GENERAL

Volledige naam: Sen aka Experimental Object No. 019
Voornaam: Sen
Betekenis: Blauwe Lotus [Hindoestaans]
Bijnamen: Shorty, Mister kitty
Achternaam: Unknown.
Leeftijd: 16 Jaar
Planeet | Magie: Shadra | Vuur
Geaardheid: Biseksueel
Lengte: 1.69
Gewicht: 54
Haarkleur: Donkerblauw
Oogkleur: Helderblauw

MIRROR

Looks: Sen is ietwat aan de kleine kant. Maar hij zit er niet echt mee, want hij zou altijd een grote mond hebben. Hij is een goed voorbeeld voor het spreekwoord: schijn bedriegt. Met zijn helderblauwe ogen, niet zo’n grote lengte en de manier waarop hij altijd kijkt naar mensen in het begin: zal iedereen hem zien als schattige jongen. Dit is hij echter niet, om bepaalde redenen.
Veel speciaals is er niet echt aan de jongen. Behalve dan het kleine feit dat hij een staart heeft. Op het eerste gezicht zal je hem als een normale doorsnee jongen zien – op zijn blauwe haar na dan – het is hem namelijk aangeleerd om zijn staart te verstoppen. Hoe doet hij dit dan? Nou, hij wikkelt hem heel simpel om zijn been. Maar het komt het vaakst voor dat hij deze om zijn torso wikkelt; Klik hier om te zien hoe dat eruit ziet.

Inner: Sen is het typische voorbeeld van iemand die niet tegen zijn verlies kan. Laat staan dat hij het pikt als iemand tegen hem zegt dat hij niet gelijk heeft. Dit probleem is nu zo groot geworden dat mensen hem meestal als agressief gaan zien, terwijl hij dit helemaal niet is. Hij heeft veel problemen door de eerste etappe in zijn leven, en is nooit echt normaal opgevoed.
Daarbij is zijn grootste probleem: sociaal contact. Hij kan wel normaal praten, maar doordat hij meer vanuit instinct handelt kan het nog wel eens gebeuren dat hij iets… ‘Stouts’ doet. Hij is erg vergelijkbaar met een wild dier. Een kat nog wel. Zo gromt hij soms, probeert hij iets of iemand te meppen en is hij snel gefascineerd door kleine dingen die bewegen – die hij dan vervolgens probeert te vangen en op te eten.
Ondanks dit alles is hij vrijwel nooit ongelukkig. Hij weet niet hoe een rooskleurig leven eruit had moeten zien, en pakt dingen maar zoals ze zijn. Happy go lucky is iets té, om hem mee te omschrijven. Maar hij probeert wel altijd het beste overal uit te halen. Ondanks dat hij nogal snel begint te schreeuwen omdat iets hem niet aanstaat; heeft snel de neiging om te vinden dat mensen hem niet serieus nemen.
[Learn more in RPG]

HISTORY

Veel over Sen zijn eerste levensjaar is niet bekend. Maar het was duidelijk dat de jongen gewoon verkocht is, aan een of andere professor. Hier begon de eerste etappe van zijn leven. Helaas voor hem was deze man niet helemaal honderdprocent, als je snapt wat ik bedoel. Hij had een kleine hobby: experimenteren op levende dingen en kijken wat er gebeurde. En in plaats van de kleine jongen een warm onderkomen te geven, gebruikte hij hem voor zijn experimenten. Hij kreeg niet eens een naam. Enkel een nummer: 019.
Hij kwam niet in contact met anderen, had een aparte kamer waar hij verbleef. Een helse kamer. Want het was dezelfde kamer waar de kleine experimentjes, zoals injecties, werden uitgevoerd. Het enige waarvoor hij werd gebruikt was dienen als een testobject. Hij heeft vreselijke dingen gezien daar; lijken ja. Soms nam men niet gelijk de moeite om het op de ruimen en pakten ze gewoon de volgende, en dan kon je het moeilijk niet zien liggen.
In totaal heeft de jongen er ongeveer elf jaar gezeten. Wist op een bepaalde manier alles te overleven. Alles wat hem werd aangedaan. Maar het had zo zijn prijs. Hij praatte niet, maakte nooit oogcontact of wat dan ook in de vorm van communicatie. Laat maar staan dat hij enige kennis had van letter- of rekenkunde. Alles werd ontdekt, en degenen die nog leefden werden meegenomen. Voor een ‘betere’ toekomst, een nieuwe start; maar mentaal waren ze al zover aangetast dat het niet echt veel zin zou hebben. Het was het begin van de tweede etappe in de jongen zijn leven.
In een weeshuis heeft hij nooit gezeten. Hij werd meteen in een pleeggezin gezet, mensen die zich vrijwillig hadden aangeboden. Ze waren verkocht bij het zien van zijn blauwe ogen. Maar ondanks dat zijn ogen een uitzonderlijk blauwe kleur hadden, waren ze leeg. Het was al snel duidelijk dat wat er ook precies was gebeurd, het grote littekens had achtergelaten. Die ze vreemd genoeg nergens konden vinden. Het enige wat liet zien dat hij een testobject was geweest: was zijn staart.
Maar het bleek echter al snel dat de jongen niet goed tegen sociaal contact kon. Eerst negeerde hij gewoon alles, of sterker nog; het leek niet tot hem door te dringen dat iemand tegen hem sprak. Later, men weet nog steeds niet wat er precies gebeurde waardoor het zo kwam, begon hij uiterst agressief te reageren. Net als een wild dier. Hij beet mensen, krabde ze. En als hij sterker was geweest, had hij vast wel iemand vermoord.
Het besluit dat ze hier iets aan moesten doen werd ook vrij snel genomen. Hij gedroeg zich als een dier, dus zouden ze hem ook zo behandelen. Ze gingen hem africhten. En toen hij eindelijk op het punt kwam waar hij rustig kon blijven in het bijzijn van anderen, toen pas behandelden ze hem weer als een mens. Ze leerden hem een paar dingen. Rekenen, lezen en schrijven. Hij pikte dingen erg snel op, en scheen het ergens ook leuk te vinden.
Toen hij eenmaal geleerd had om ook alles in de mengtaal te doen, besloten ze hem naar een school te sturen. De grootste proef die hij ooit zou krijgen in zijn gehele leven. Het begin van etappe drie. Ze hebben nooit echt geweten of hij het in zich had om magische dingen te doen, er überhaupt wel aanleg voor had. Maar het was van belang dat hij naar een goede school ging, een school waar meerderen rondliepen met problemen. En daarom pakten ze Starshine, enkel door die reputatie.

LEFTOVERS

Natuurlijk heeft de eerste etappe in Sen zijn leven ervoor gezorgd dat hij niet zo normaal is als hij had kunnen zijn. Hij heeft een paar bijzondere dingen die misschien wel handig zijn om te weten. Dus zal ik ze opsommen:
Om te beginnen heb je zijn staart. Het is niet dat het extra ledemaat een eigen leven heeft, nee integendeel zelfs; Sen kan er alles meedoen wat hij wilt. Hij heeft er volledige controle over. Wel is het zo dat het soms de neiging heeft om zijn emoties weer te geven. Niet dat hij zo’n meester is in het opzetten van een masker; maar toch is het soms wel vervelend. Hij verbergt hem echter zo goed als mogelijk omdat het hem is aangeleerd. Het zou vreemdelingen kunnen afschrikken, en dat is niet de bedoeling.
Door het feit dat men ook dierlijk gen heeft gebruikt in de experimenten is de jongen goed vergelijkbaar met een dier. Het waren voornamelijk die van katachtige, vandaar dat zijn gedrag het meest overeenkomt met dat van een kat. Maar het kan ook net zo goed zijn dat hij, zonder dat hij er enige controle over heeft, dingen gewoon apporteert. Je weet het maar nooit. Daarbij is zijn instinct zo groot dat hij meestal vanuit dat handelt.
Als je je als een dier gedraagt, moet je ook op zijn minst een beetje zo’n goede zintuigen hebben. Zo heeft hij een beter gehoor, kan hij uitzonderlijk scherp zien in het donker en ruikt hij beter dan de meesten. Met zijn gehoor kan hij af en toe nog wel problemen hebben. Als er ineens een onverwachts hard geluid komt, kan het zijn dat hij opspringt en bang wegrent. Hij kan er namelijk niet zo goed tegen.
Over angsten gesproken; hij heeft er een paar die nogal erg zijn. Zijn nummer één blijft toch echt water, ze hebben hem namelijk afgericht door hem steeds nat te spuiten als hij iets deed wat niet mocht. En daarom is hij er nu als de dood voor. Hoe houdt hij zichzelf dan zo schoon? Nou… Net zoals een kat likt hij zichzelf schoon. En dan enkel zijn staart, en zijn haar – dit doet hij door eerst zijn hand te likken en dan net zoals een kat deze over zijn haren te halen. Nummer twee is elektriciteit. Dit ligt nogal ingewikkeld, maar komt mede door de experimenten; want hierbij gebruikten ze soms ook elektriciteit. Dan heb je natuurlijk nummer drie: mannen in lab jassen en injectienaalden. Maar dat spreekt voor zich.
Ondanks dat hij een Shadraan is, kan hij geen duistere magie beheersen. Hij had namelijk eerst geen aanleg voor magie, deze heeft hij later pas gekregen door de experimenten. Vuur nog wel. En niet zomaar vuur, het bleek al snel dat de aanleg ervoor zo groot was geworden dat het gelijk blauw was. Jammer genoeg heeft hij nooit de kans gehad ermee te oefenen en gebruikt hij het ook zo min mogelijk, hij heeft het alles behalve onder controle. Bovendien is het ook nog blauw; water is ook blauw. En hij is bang voor water. Het doet hem eraan denken, en maakt hem dus bang. Vandaar dat het een nee is voor hem.
Dan heb je nog hetgeen wat het aller speciaals aan hem is, en wat je pas zult opmerken wanneer de jongen gewond raakt. Het is ook hetgeen wat ervoor heeft gezorgd dat hij alles wist te overleven, dat hij er nu nog is. Dit speciale ding begint met zijn bloed: het is niet rood zoals gewoonlijk, maar blauw. Figuurlijk zou hij nooit blauw bloed hebben gehad, maar figuurlijk dus wel. Dan is er het tweede gedeelte hiervan: zijn herstelperiode. Een wond die normaal maanden nodig zou hebben, herstelt bij hem binnen één enkele minuut. Alsof het niets is. Dit alles vergt wel veel moeite, en het gaat vrijwel automatisch. Natuurlijk gaat het steeds slomer als je hem te vaak achter elkaar verwond – en dan ernstige wonden die je dood kunnen betekenen, schrammen zijn appeltje eitje. Maar dit is allemaal met een belangrijke reden zo: hij heeft een lage weerstand. Als je een gapend gat in je huid hebt, raak je eerder besmet met bacteriën die je ziek kunnen maken, dan dat deze gewoon dicht is. Het komt ook vaak voor dat hij koorts heeft, maar hij is dit gewend. Dit is het eerste blijvende dat hij heeft overgehouden aan de experimenten, zelfs nog voor zijn staart.

Waarom. Is. Hij. Zo. Zielig.
*glompt* :smuch:

Omdat alles wat ik maak zielig is ;o
*staart naar Al collectie*

Ja echt hoor. Heb zwaar medelijden met hem :c

Komt Saito aan als dik verwend blaag.
Arme arme Sen Jump

Nou Sen kan niet echt sad zijn om alles;
Gewoon omdat hij niet weet hoe een normaal leven eruit had moeten zien.
Dus kan hij niets vergelijken ;}
En hij zou hem toch alleen maar ragen ._.

SEEEENNNN <3
Don komt je nog wel eens stalken >3

Ja maar Donnepon is gemeen D:
MAGNIET.

Ondanks zijn agressie blijft hij schattig.

Sen schreef:: Ja maar Donnepon is gemeen D:
MAGNIET.

Daarom dus >D

<3 So epic~

Hip. Stoer. Wiebelwenkbrauw.

@ Alysia; Cuteness factor is over 9000 >U

@ Ruuz; Ja maar hij is al zo zielig D:
Ikgajegewoonheelprofessioneelontwijken[À]

@ Jussels; I'm happy you like him c:

@ Sevalin; Is het niet wenkbrauwwiebel >o ?

wiebelwenkbrauw klinkt stoerder. Smile

PROFILE MAGICIAN