~Luce Lior~

.Passport.

Naam: Luce Nessa Suniva Lior
Geslacht: Female
Planeet: Nova
Magie: Licht
Leeftijd: 236 jaar
Ouders: Lucius Lior x Shaya Lior
Broers&Zussen: één zusje, Deirdre Lior, May she rest in pease
Dier: Kater
Oriëntatie: Hetero
Partner: I just don’t..

.Uiterlijk.

Haarkleur: Zwart
Haarstijl: Half lang, sluik
Oogkleur: Helder blauw
Lengte: 1,74 m
Gewicht: 68 kg

.Innerlijk.

Geschiedenis:
Luce was geboren in een hecht gezin. Haar ouders waren zelf van jongs af aan bij elkaar geweest, haar opa’s en oma’s waren wederom van jongs af aan bij elkaar geweest en allen waren ze gelukkig. Ze hadden hun ware gevonden en ze zouden er mee oud worden. Als een jong stel dat haar ouders waren, toen Luce werd geboren, kregen zij slecht nieuws te verwerken. Een van de twee was niet vruchtbaar en kinderen was dus uitgesloten. De grootste verdriet hadden Lucius en Shaya. En ook bij de ouders van hen viel het zwaar. Zij hadden gehoopt op kleinkinderen. Ze hadden immers maar een kind, aan beide kanten van de ouders van Luce. Het was dan ook een grote verassing toen Shaya van de een op de andere dag toch zwanger raakte. Ze genoot van alles, dit was en moest een bijzonder kind zijn. Een wonder! Alles werd in de puntjes verzorgd om te zorgen dat het kind alles zou hebben. De ouders van Lucius en Shaya hielpen mee. De zwangerschap van Shaya was niet makkelijk, maar het kind zou gezond en gelukkig leven, dat moest wel, daar zouden ze alles voor doen. De dag van de bevalling brak aan. Shaya en Lucius kregen een dochter. Zij gaven haar de naam Luce Nessa Suniva. Wat betekende Licht, wonder, cadeau. Ze was een wonder, als een cadeau voor hen. Ziels gelukkig waren Lucius en Shaya. Ze hadden een dochter! Iets wat ze nooit zouden durven dromen nadat ze slecht nieuws hadden gehad.

0~20
Luce was een beeldige baby. Ze had alles wat haar hartje begeerde. Kreeg alle liefde van haar ouders. Ze was een leergierige kind. Als baby probeerde ze van alles na te doen. Al snel bleek ze voor te liggen op de meeste baby’s van haar leeftijd. Als tweejarig peutertje probeerde ze al netjes te kleuren, sprak haast foutloos de taal en probeerde haar naam te tekenen. Het kind ging met sprongen vooruit. Alles liep soepel. Echter toen ze naar school ging op 4 jarige leeftijd bleek ze een probleem te hebben. Naast het leren lezen en schrijven werd er in kleine mate gedaan aan magie vorming. Ze liep met alles voor. Ze was de eerste die las, die schreef die kon rekenen of wat dan ook. Maar een ding had ze niet.. Magie. De leerkrachten deden er alles aan om het kleine meisje te helpen in haar magievorming, Luce deed er alles aan en zelfs thuis gingen ze er op door. Het lukte Luce domweg niet. Jaren gingen voorbij, Luce was een intelligent en sociaal persoon. Het enige wat ze miste was haar aanleg voor magie. Ze had het wel, ja in zekere mate, alleen het was minimaal. Iets wat haar een makkelijk pest object maakte in de jaren die volgde. Kinderen werden ouder, Luce had een steeds grotere voorsprong in haar kennis, behalve haar magie. Iets wat de kinderen uitdaagde tot pesterijen jegens Luce. Maar Luce gaf niet op. Ze moest en zou haar magie op pijl krijgen en met de dag oefende ze meer en meer. Ze was leergierig, zoog alle informatie op. Bleef na school om met de juf te oefenen. Stap voor stap kwam er een beetje magie bij, Luce was inmiddels 12. Maar ondanks alle extra lessen, de extra aandacht thuis en het extra oefenen bleef ze de achterstand houden. Ze ontwikkelde wel, maar de andere kinderen in haar klas ook. En daarbij zat de eerste school er bijna op.
Haar ouders waren bezorgd. Het kind leek steeds ongelukkiger te worden. Het probeerde en probeerde maar. Maar wat een bijzondere kracht was voor Luce, ze had doorzettingsvermogen. De meeste kinderen zouden stoppen. Zouden het zat zijn, maar na al die jaren gaf Luce nog steeds ze moet niet op. Voor haar ouders was ze een heldin. Ze waren zo trots op Luce. En daarbij hield Luce van de aandacht van haar ouders. Ze was enigs kind en haar ouders hadden alles voor haar over. Maar op Luce’s 14e jaar kwam daar deels verandering in. Haar moeder raakte wonder boven wonder nog eens zwanger. Luce was oud genoeg om te beseffen dat ze dus alle aandacht moest delen. Iets wat haar niet geheel goed af ging. Tijdens de zwangerschap van haar moeder wist Luce dat het zou komen. Maar ze had het besef nog niet zo. Tot het kind werd geboren. Een meisje, Deirdre. Een leuk kind. Maar voor Luce was het een vreselijk kind. Het kind dat haar leven kapot maakte. Luce was 15 en begon zich meer te misdragen. Deed niks meer aan haar achterstand van haar magie, ging om met de verkeerde mensen en kreeg de meest verkeerde vriendjes. Luisterde niet meer, liet alles gewoon gaan. Het kon haar niet schelen. Dat kind had alles verpest. Ze keek altijd op tegen haar zusje, terwijl zij, zo leerde de tijd, juist op keek naar haar grote zus. Toen Luce 20 was verliet zij het huis.
20~30
Luce was op het totaal verkeerde pad gekomen. Een los geslagen twintiger die de normen en waarden links liet liggen. Die niks meer te maken wilde hebben met haar familie, die ooit zo hecht was. Haar ouders waren kapot. Hun dochter was verdwenen en ze waren bang haar nooit meer te zien. Dit waren wel de meest heftige jaren in het leven van Luce en in die van haar ouders en zusje. Luce bleek de verkeerde man te zijn tegen gekomen, werd mishandeld door hem en meerdere malen verkracht. Raakte zwanger, liet het kind gedwongen weg halen. Haar leven was een hel geworden en ze miste haar oude. De jaren sleten voor bij. Ze was als een slaaf voor hem. Tot Deirdre een avond ineens voor de stoep stond. Zomaar uit het niets had haar zusje haar gevonden. Luce was eind 20 en het meisje voor haar was een spiegelbeeld van Luce zelf. Alleen dan met de blonde haren van haar moeder, de groene ogen van haar vader en de zelfde lach als Luce. Luce smolt. Ze moest terug naar huis. En dit was dan ook het moment geweest dat ze er alles aan ging doen. Deirdre ging weer naar huis en Luce maakte een plan om weg te komen van deze plek. Wat haar uiteindelijk nog een jaar kostte. Op haar 30e stond Luce weer voor de deur. Viel huilend in de armen van haar ouders. Zonder ook maar een wordt te zeggen. Het meisje van toen was niet meer.

Luce in deze jaren:

30~50
Luce sprak niet. Ze besloot haar leer weer op te pakken. Besloot weer te proberen om haar lichtmagie op orde te krijgen. Ditmaal werd het haar dagtaak. Dag in dag uit was ze bezig met leren. Dag in dag uit werd ze rijker aan magie. Dag in dag uit werd ze beter. Zowel haar intellect als haar. Ze kreeg hulp van Deirdre, van haar vader en moeder, van haar opa’s en oma’s. Maar in de jaren besteedde ze alles aan haar magie, alles aan het licht, niets aan mannen, aan onbekende of aan wie dan ook. Ze ging een studie volgen voor haar magie. Was dagen lang te vinden in de schoolbanken. Dagen lang bezig. Zonder ook maar een woord uit te brengen van haar jaren waarin ze gepijnigd was. Dat was iets voor haar zelf. Ze deed veel met haar zusje. Deirdre werd een van de belangrijkste personen. Luce werd weer vrolijk, werd weer het meisje dat ze altijd was geweest. Sociaal en leergierig. Ze ging naar een school waar alleen de meiden zaten. Geen man meer voor haar. Luce werd weer spraakzaam over alles, behalve de tien jaren die ze was vergeten. Achter zich had gelaten en er nooit meer aan terug zou denken. In plaats daarvan maakte ze de verhalen mooi. Verzon ze zo dat ze er echt in geloofde. Ze geloofde dat ze een leuke zus was voor Deirdre, dat ze vaak oppaste en dat hun gezin altijd hecht is geweest, ze niks ergs in overkomen en ze simpel weg de ware nog niet had gevonden. Enkel haar familie wist de waarheid maar deels. Dat die 10 jaar een ware hel waren geweest. Alleen werd het voor de familie steeds moeilijker. Door een overval in een winkel, waar Deirdre werkte, werd Deirdre mee genomen. Ze was het slachtoffer van een gijzeling. Dagen hoorde ze niks van Deirdre, maanden gingen voor bij en zelfs na een aantal jaren was Deirdre nog steeds spoorloos. Tot ze op een dag, ergens in hun dorpje Atiya, een lijk werd gevonden. Het bleek om Deirdre te gaan, die met veel geweld om het leven was gebracht. Het leven van Luce brak nog meer. Ze ging in therapie naast haar studies, sprak over alles in haar leven en leerde het een plekje te geven.
Luce rondde de een na de andere opleiding af. Haar doorzettingsvermogen gaf haar de kracht om alles van haar magie te leren. Het ging niet gemakkelijk, dat niet. Maar het ging. Ze kreeg bewondering van de mensen die haar kende. Ze kreeg bewondering van onbekende, maar vooral van Clera. De toenmalige Legendarische Magician. Samen met een beperkt aantal ging ze in opleiding.
50~100
Luce ging in opleiding bij Clera. Ze leerde alle ins en outs van licht magie. Ze was misschien niet de beste, want dat was overduidelijk Eric, voor Luce. Hij had juist het talent voor magie. Het talent dat Luce juist ontbrak. Hij was jonger, maar vele malen beter. Luce gebruikte het om zichzelf aan op te trekken, Wellicht zou dat niet zo opvallend zijn voor Eric, maar elke keer als Eric iets fantastisch deed, deed Luce het voor haar doen goed. Maar ze bekeek hem en observeerde hem. Nam kleine trucjes over. Ze observeerde Clera en bracht alle kleine trucjes samen om het voor elkaar te kregen. Beetje bij beetje lukte het Luce steeds beter. De een na de ander viel af. Vanwege de druk, vanwege het vele werk of misschien wel omdat het te moeilijk was. Maar voor Luce was het niet moeilijk genoeg. Ze ging door tot het uiterste en kwam uiteindelijk persoonlijk in de leer bij Eric, die in de tussentijd Clera had over genomen.
100~236
Luce was nog alleen. Maar het was goed zo. Ze voelde dat haar ouders en zusje bij haar waren. Haar steunde in alles wat ze deed en haar hielpen om ook deze leer te halen. Eric was altijd geweldig geweest en leerde haar alle kneepjes van het vak. Alles wat ze moest weten om een Legendarische Megician te worden. En het zou haar lukken. Ze bekeek hoe hij alles bestuurde, hoe hij de laatste kneepjes van magie kon leren. Luce was dan wel niet de allerbeste geweest en ze kon nog zeker veel leren. Maar de basis was er. En misschien kon ze nog genoeg leren van de andere Legendarische Magicians. Want nu was ze er wel klaar voor, na alle moeite en alle momenten dat ze wilde stoppen, staat Luce nu voor een grote uitdaging. Ze was Legendarische Magician geworden. Het stokje was overgedragen aan haar.

Persoonlijkheid:

Luce is altijd leergierig geweest. Ze kan goed kritiek ontvangen en zal altijd proberen er iets mee te doen. Ze is vriendelijk naar andere toe, en zal proberen altijd te helpen. Zo veel mogelijk tijd vrij maken voor de dingen die belangrijk zijn. Om te helpen. Ze zal niet zo snel het niet doen omdat ze geen zin heeft. Voor Luce is dit de kans om te laten zien wat ze kan, waarvoor ze het doet. Ze heeft een taak gekregen die uiterst serieus genomen moet worden, Maar dat heeft ze er allemaal voor over. Dit was haar doel die ze niet kende als klein kind, maar wist sinds ze het had behaalt. En ze is nog niet klaar met leren, ze stelt zich telkens weer nieuwe doelen om naar uit te leven en te streven.
De gebeurtenissen in haar leven hebben natuurlijk zo zijn vruchten af geworpen. Ze zal zich niet snel aangetrokken voelen naar mannen, zelfs niet naar vrouwen. De tijd heeft haar geleerd, en dat is dat ze het niet wil. Niet alle mannen zijn het zelfde, zo heeft ze gezien bij Eric. Maar ze zal zich er niet aan over geven. Ze heeft er met haar 30 jaar afstand van gedaan en lijkt zich er niet op te herroepen. Tenzij het echt iets is om te veranderen.
Ze zal ook niet snel vertellen over haar verleden, over de gebeurtenissen. Ze hebben een plek gekregen en Luce is niet van plan om de uit de dozen te halen, het stof er van af te vegen en het opnieuw her te beleven. Echter brand ze elke nacht een kaarsje. Voor haar ouders en haar zusje. Omdat ze van hen houd.
Je moet Luce niet boos zien te krijgen. Ze heeft een aardig temperament wat ze soms niet eens onder controle kan houden. Niet het perfecte voorbeeld voor haar taak, maar niet iedereen is perfect.

.Extra.

~ Luce is nog even leergierig als altijd. Ze zal zich heus niet schamen om andere iets te vragen
~ Luce een bril draagt en daar trots op is
~ Luce van haar kat houd en dat ze het beestje nog maar een aantal jaren heeft.
~ Luce nog steeds bang is om gepest te worden.

Echt een mooi karakter :3
Je hebt een geweldige geschiedenis gemaakt, zeg!
Kan ik u spammen met Fealwen? >D

Ofcourse!
Mn topic is bijna af. Dus dan kan je daar op spammen (:

Thaaanks btw

PROFILE MAGICIAN