Toen Alexis haar hand van Kids gezicht haalde, voelde hoe erg warm haar hand was en hoe het zweet in haar handen stond. Ze voelde een lichte blos over haar wang trekken toen ze een kus op haar hand voelde en glimlachte.
‘Wauw, een echte gentleman,’ zei ze, genietend van het feit dat er deze keer geen gedachten of beelden in haar hoofd schoten, maar dat het gewoon rustig bleef. Ze was blij dat ze zich bij Kid een beetje op haar gemak voelde. Ze voelde hoe de rug van haar hand tintelde en hoe daar de haartjes overeind gingen staan, maar negeerde het gevoel dat ze daarbij kreeg. Het zou wel niks zijn.
Rustig keek ze naar een jochie verderop die stond te praten en wilde gebaren stond te maken richting hun. Haar hoofd hield ze vragend schuin, maar haar ogen lieten een woedende nadruk na toen de jongen richting haar keek. Jeetje, wat konden sommigen kinderen ook verschrikkelijk irritant doen.
Glimlachend keek ze naar Kid en voelde zich nu wel meer op haar gemak. Ze deed een stap dichterbij en legde haar handen tegen zijn borstkas, waarna ze een korte aarzeling in haar hoofd had. Daarna trok ze hem aan zijn arm voorzichtig mee en ging zitten, waarna ze hem naast zich trok, om vervolgens haar hoofd neer te leggen tegen zijn schouder.
Zijn geur rook vredig, waardoor zij zichzelf ook wat meer vertrouwd voelde. Ze voelde hoe al haar gedachten de andere kant op begonnen te gaan en probeerde de gedachten die ze toen kreeg zoveel mogelijk te negeren.

- Sorry, volgende wordt langer! -

Een lichte grijns kwam om Alexis’ lippen toen ze Kids woorden hoorde. Ja, hij had wel gelijk. Ze kon bij hem gewoon zijn wie ze vroeger was en voor anderen haar muur gewoon omhooghouden, alhoewel het waarschijnlijk hoog tijd werd dat ze de muur ook voor de anderen gewoon liet vallen. Het was sowieso niet haar bedoeling om haar hele leven een snauwerig kreng te blijven, maar ze wou ook weer niet dat jongens dachten dat ze makkelijk was, ook al leek het bij Kid alsof dat juist wel zo was. Eerst was ze een bitch tegen hem geweest en nu lag ze zelfs zowat tegen hem aan. En het gekke was dat dat ook nog eens goed voelde.
‘Niemand is perfect, Kid. Jij niet, ik niet, niemand niet, ook al zijn er achterlijke mensen die denken dat ze het wel zijn. En het kan me niet schelen hoe je bent en wat je krijgt, als je maar gewoon jezelf blijft,’ mompelde ze en ze grinnikte even, waarna ze merkte hoe belangrijk die woorden opeens voor haar klonken. Vroeger zou ze die woorden waarschijnlijk niet eens gebruikt hebben en zou ze met haar ogen gedraaid hebben als iemand ze gebruikt zou hebben, maar nu merkte ze zelf pas echt hoe belangrijk de woorden waren.
De warme armen van Kid om zich heen lieten haar huid aangenaam tintelen en lieten alle haartjes die zich daar bevonden overeind komen. In plaats van dat ze de kenmerkende beelden zou krijgen die haar al heel haar leven lastigvielen, kreeg ze een heel ander beeld binnen. Eentje die ze niet echt kon plaatsen.
Met een oog open en een oog dichtgeknepen, keek Alexis naar haar lange benen, die fel afstaken tegen de zon. Dankzij haar nogal flatterende jurkje, vielen ze nogal op. Aandachtig begon ze naar haar jurkje te kijken en te kijken tot waar het stopte. Tot haar knieën, misschien nog een klein beetje eronder. Ergens voelde ze ook wel twijfels in zich opkomen. Niet die twijfels die elk meisje had, de vraag of ze er mooi uitzag in dat jurkje of zo, maar eerder of ze de jongens juist niet uitdaagde met haar kleding om aan haar te zitten.
Alexis slikte even. Nee, dat zou echt een te belachelijke reden zijn. Alsof elk meisje die iets moois aandeed erom vroeg om smerige aandacht van een jongen te krijgen. En trouwens, vroeger had ze zich er niet eens wat van aangetrokken. Misschien kon ze het KId vragen. Bij die gedachte stroomde het bloed al naar haar wangen, maar ze probeerde dat overweldigende gevoel vergeten.
‘Draag ik uitdagende kleding?’ vroeg ze schor en ze schraapte haar keel even, die door de verlamming van angst even dichtgeknepen leek te zijn. Ze keek naar haar benen en probeerde het gewoon te negeren. Misschien overdreef ze gewoon en was er helemaal niks aan de hand. Misschien daagde ze de mannen niet eens uit. Nee, vast niet. Een jurkje dat was toch gewoon heel normaal?
‘Shit, dat ik zelfs al aan mijn eigen kleding begin te twijfelen, hoe diep kan ik zakken?’ mompelde ze en treurig keek ze naar haar jurkje, die opeens in haar ogen veel te kort leek.

- Hopelijk kan je hier iets mee -

Grijnzend keek Alexis naar de blosjes van Kid. Normaal zou ze het niet kunnen hebben van een jongen die zo deed als zij zoiets vroeg, maar van Kid kon ze het wel hebben. Hij had een geheel andere uitwerking op haar dan al die andere jongens, maar het kon haar niet veel schelen welke werking dat was, als ze er maar van genoot.
‘Dankjewel,’ mompelde ze gemeend en ze keek even verlegen naar haar blote voeten. Zo slim als ze was, had ze namelijk geen schoenen aangetrokken. Nou ja, haar geheimpje was dat ze altijd op haar blote voeten rondliep, dus eigenlijk altijd haar lelijke schoenen vergat. Nou ja, ergens waren ze ook best cool, maar op haar jurkjes stond het gewoon niet.
‘Deal,’ fluisterde ze zachtjes en een aangename trilling ging door haar heen toen ze zijn handen bij haar haren voelde. Ze keek naar zijn vingers en volgde die, maar besloot om daarna haar aandacht ergens anders op te richten. Het was lief van Kid dat hij vol had gehouden en dat nu nog steeds deed. Ze keek even omhoog en keek een beetje zenuwachtig naar zijn goudkleurige ogen. Oké, nu mocht hij vooral niet bewegen. Of wat dan ook. Nu wou ze ruimte en tijd hebben om zich te bewegen en te doen wat ze al een tijd wilde doen.
Nou ja, al een tijd? Eerder vanaf dat ze gingen zitten. Langzaam liet Alexis haar hoofd een beetje zakken, terwijl ze ondertussen scherp in de gaten hield wat hij met zijn handen deed en waar hij met zijn handen bleef. Nee, het was Kid. Hoe kon ze nu zo’n wantrouwen hebben? Kid was niet zoals de anderen. Ze had vroeger wel iemand vertrouwd die het eerst niet leek te zijn, maar achteraf uiteindelijk wel en die persoon had ze heel goed vertrouwd. Ook die angst was er weer. Fijn.
Ondertussen was haar hoofd naar Kids borstkas verplaatst en rustte ze nu dus tegen zijn borstkas, waarna ze haar hand naast haar legde en haar benen in een makkelijke houding legde. Een tinteling ging door haar lichaam en verspreidde zich overal.
‘Beloof me gewoon dat je me nooit in de steek laat. Niet zoals… hem.’ Haar ogen waren nu meer gepijnigd, maar ze probeerde het gevoel zo ver mogelijk weg te drukken. Daarna wendde ze haar blik van zijn goudkleurige ogen af en sloot haar ogen, terwijl ze zich genietend dichter tegen Kid nestelde.

‘Daar zou ik zelf ook graag antwoord op willen. Volgens mij heb ik gevoelens bij jou die ik zelf ook niet helemaal kan plaatsen. Zenuwachtigheid en verlegenheid, ik? Dat mag in de krant komen,’ mompelde ze zachtjes, terwijl zijn geur haar langzaam maar zeker rustiger begon te maken. Ze sloot haar ogen en zonk zelf ook even weg met haar gedachten.
‘Dat is in elk geval al een hele geruststelling,’ mompelde ze op zijn woorden. Ze was wel blij dat ze meer zekerheid had dat hij haar nooit alleen zou laten. Het leek net alsof ze in een of andere droom beland was. Ze had eindelijk iemand gevonden die ze kon vertrouwen, iemand die haar begreep en uit de sleur kon halen als dat nodig was en voelde voor het eerst sinds lange tijd weer dat gevoel van vriendschap en acceptatie.
Misschien was het daarom ook gewoon zo dat ze mensen sneller accepteerde nu als die respecteerde, omdat ze zelf pas ook weer dat gevoel had van acceptatie. Ze had dan ook niet erg lang over Kids aanval nagedacht en besloot dat ook niet te gaan doen. Over dingen panikeren die niet eens belangrijk waren voor hun vriendschap, daar had ze niks aan.
‘Nee, ik laat jou ook nooit in de steek,’ fluisterde ze zachtjes en ergens had ze een lichte hekel dat ze zo verschrikkelijk dramatisch en meisjesachtig overkwam. Het leek net alsof ze weer de persoon aan het worden was die ze eigenlijk zou moeten worden. Ze voelde ook hoe haar wang tintelde onder de pasgeleden aanraking van Kid. Echt waar, wat had die jongen dat andere jongens niet hadden? Waarom had hij die werking die andere jongens niet op haar hadden? Nou ja, dat kon ook gewoon door haar eigen opgezette muur komen.
Kalm keek ze omhoog en schoof haar been wat dichter naar hem toe, waarna ze haar lichaam langzaam tegen de zijne begon te leggen. Voorzichtig probeerde ze haar been een beetje naar de zijne te schuiven, maar een schok ging door haar heen toen ze met haar knie zijn been raakte en een raspende ademhaling was voor een paar seconden te horen. Zachtjes ademde ze de lucht uit. Misschien waren een paar aanrakingen nog goed, maar teveel waren er dus gewoon echt teveel.
‘Sorry,’ mompelde ze zachtjes, terwijl ze met een rood hoofd naar haar eigen been keek, die nu half over de zijne lag. Ze probeerde een paar beelden uit haar hoofd te mijden en probeerde de tintelingen en de zenuwachtige trekjes in haar lichaam te vergeten. Ze slikte even en keek toen weer naar beneden.
‘Waarom ben ik zo fucking verlegen?’ mompelde ze en ze voelde hoe ze weer blosjes op haar wangen kreeg. Nee! Ze wou niet schattig overkomen! Dat vooral niet!

Gelijk dat Kid zuchtte, zuchtte Alexis ook. Het was zo verschrikkelijk om allemaal gevoelens tegelijk te hebben. Ze legde haar hoofd ook weer op zijn borstkas neer en wou net iets zeggen, toen ze plots voelde dat haar hoofd het zachte gras aanraakte en dat haar ogen op de goudkleurige ogen van Kid gericht waren.
‘Huh,’ mompelde ze zachtjes en ze keek verbaasd naar zijn ligging. Ze grinnikte zachtjes toen ze merkte dat hij op haar lag. Het was eigenlijk best komisch om hem zo te zien. Ze keek naar de rode vlekjes in zijn nek en wou daar net een vraag over stellen, toen ze plots twee lippen op de hare voelde.
Een warm gevoel verspreidde zich door haar lichaam en zwak liet Alexis haar hoofd liggen tegen de grond. Eerst kwam er een terughouding in haar op. Die terughouding wou dat ze Kid van zich afduwde, hem een klap in zijn gezicht gaf en hem daarna achterliet, om vervolgens niet meer te spreken. Haar verstand zei niks en haar hart zei dat ze hem terug moest zoenen en dat het goed was.
Kid was niet zoals al die andere mannen. Hij was anders en ze vertrouwde hem. Het weke en het warme gevoel in haar binnenste liet haar genieten van de kus, maar ergens kwam er ook een soort angst in haar op. Hopelijk deed hij het niet om… Nee, zo was hij niet!
De warme en intense gevoelens gingen zo erg omhoog en namen zo’n krachtig punt aan, dat ze het niet meer kon weerhouden. Haar armen leken zich ritmisch om zijn nek te slaan en ze tilde haar hoofd op, waarna ze haar eigen lippen steviger op de zijne drukte. Haar ogen waren genietend gesloten en ze moest moeite doen om een genietende kreun te onderdrukken.
Ze onderdrukte het niet omdat ze zich schaamde, eerder om hem niet de verkeerde gedachten te geven. Haar hart leek wel een paar octaven omhoog geschoten te zijn, ook al kon dat normaal alleen maar met je stem.
Ze voelde hoe haar hart onrustig tegen haar borstkas bonsde en hoe haar ogen genietend gesloten waren, maar ook hoe erg ze zich naar Kid hunkerde en die gevoelens nu pas begreep. Ze voelde iets in haar onderbuik dat haar nerveus, bang en nieuwsgierig maakte naar wat er meer was.
Het was niet de eerste keer dat ze lippen op zich had. Nou ja, op haar mond was het de eerste keer. Ze konden het geloven of niet, maar nog nooit had een man haar op haar mond gezoend toen hij zijn zaakje deed. Altijd in de nek of op de wang.
Misschien was dat daarom ook wel de reden waarom ze niet wist hoe ze zo’n zoen moest doen. Zo eentje die meestal in films voorkwam. Bah, dit was niet eens een film. Dit was de harde realiteit en zij was erin aan het zoenen met iemand die ze zo erg vertrouwde en waar ze langzaam…. verliefd op was?
Alexis loste haar lippen van die van Kid en ademde zachtjes. ‘Ademnood,’ zei ze hijgend en ze keek hem toen aan met een zachte blik. ‘Waarom deed je dat?’ vroeg ze zachtjes en ze liet tevreden haar hoofd zakken op de grond, waarna ze hem glimlachend aankeek en voelde hoe erg haar hart aan het kloppen was. Voor hem.

Grappig. Als Kid hier zo op haar lag, kon ze gewoon alle kleine donshaartjes op zijn bovenlip ontdekken, maar ook daar rond. Het was haar al eerder opgevallen dat Kid echt een glad gezicht had, voor een jongen dan. Maar dat kon ook gewoon komen omdat ze die ervaringen met andere mannen had en dat het gewoon veel ruwer voelde toen dan nu. Nu was het gewoon een intense kus geweest. Nee, niet eens gewoon. Het was speciaal, de gevoel voor hem. Iets wat ze voor andere jongens nog niet had gehad, zo’n gevoel was het.
Verlegen sloeg Alexis haar ogen neer toen ze de woorden van Kid hoorde. ‘Dat lieg je,’ mompelde ze zwak, maar het klonk zelfs zo zwak dat ze zelf niet eens geloofde dat ze vond dat hij loog. Ze vond het fijn om van hem te horen. Het zorgde voor een warm gevoel in haar binnenste die alleen hij haar kon schenken. ‘Nee, oké, ik ben gewoon onzeker dan,’ zei ze en ze grinnikte even, waarna ze naar de lucht keek en haar ogen even sloot.
Wat was liefde eigenlijk? Het was raar. Heel raar. Ze had het gevoel dat ze nu de rest van de dag bij Kid wou zijn en ook al die dagen erna. Dat had ze nog nooit meegemaakt. Het was een overweldigend, heerlijk gevoel die alleen hij haar kon schenken en waar ze zoveel van hield. Haar hart leek wel uit haar borstkas te bonzen. En haar hart zou breken als…
‘Wat heb je gedaan,’ fluisterde ze zachtjes en ze keek met grote ogen opzij, waarna ze die weer wat smaller liet worden en breed grijnsde. ‘Ik voel me raar. Maar het voelt ook wel fijn, ergens. Heel onverklaarbaar.’
Grijzend liet ze haar hoofd opnieuw zakken en genoot stilletjes van het samenzijn met hem. Haar lippen voelde branderig en in haar binnenste was een heerlijk gevoel, vooral meer naar haar onderbuik toe.
Zachtjes zuchtte ze en haalde ze diep adem, waarna ze met haar haren begon te spelen. Haar perfect vallende haar. Ze grijnsde even. Nee, daar zat veel te veel egoïsme in. Haar fijne haar dan maar? Ja, zoiets.
‘Mislukte hormonen,’ gromde ze, iets wat ze vaker zei als ze teveel gekke gevoelens tegelijk had. Ze grinnikte even en keek toen op naar de jochies die daarnet daar nog stonden. Ze waren weg, maar er was wel iemand. Een nogal ruig uitziend persoon. Ach ja, boeiend. Ze liet haar hoofd weer achterover zakken en liet haar benen plat in de grond.
Fijn, dankzij een jurk was het als vrouw onmogelijk om in een liggende positie je benen op te tillen. Dat haatte ze dus wel aan een jurk of aan een rokje, maar daarmee viel in elk geval te leven.
‘En ik die dacht dat ik een ijskoud hart had,’ mompelde ze en ze keek opzij naar Kid.
‘Fuck that,’ mompelde ze en ze kreeg een speels glimlachje rond haar lippen, waarna haar blik iets ondeugender werd, maar ze zei lekker niks. En van ondeugend naar schattig. En weer terug. Zonder iets te zeggen. Zalig!

Een lichte blos kwam op Alexis’ wangen toen ze opzij keek naar Kid. Hij was ook zo verschrikkelijk knap. Ze kon er niks aan doen dat ze zulke gedachten kreeg in zijn buurt. Zijn goudkleurige ogen, die elke keer opnieuw leken te blinken. Of als hij diep in gedachte was, dan waren zijn goudkleurige ogen wat afwezig.
Een warm gevoel schoot door haar heen toen ze zijn lippen voelde op de hare. Haar ogen sloten zich en haar armen bleven levenloos naast haar liggen. Ze voelde hoe haar ademhaling langzaam maar zeker sneller ging en hoe haar hart veel sneller klopte. Glimlachend opende ze haar ogen en keek naar hem, waarna ze haar hand in zijn nek legde en zachtjes haar lippen van de zijne haalde.
Haar adem sloeg tegen zijn lippen en ze glimlachte. ‘Wauw, Kid,’ fluisterde ze zachtjes en ze glimlachte opnieuw toen ze een warm gevoel door zich heen voelde gaan, maar ook dat haar vingers klam waren. Hij zorgde gewoon voor van die gevoelens waarvan ze elf niet echt wist wat ze waren. Maar ze vond het verschrikkelijk fijn om ze te hebben. Het voelde alsof ze eindelijk rust had gevonden. In haar hart, maar ook in haar gevoel.
Vier woorden lagen op haar lippen, alleen durfde zij ze niet uit te spreken. Ze had ze nog nooit uitgesproken, dus waarom zou ze ze nu wel uitspreken? Hoe zou zij ze trouwens kunnen uitspreken? Het zou moeilijk zijn, maar ze kon altijd een poging wagen.
Zachtjes ging ze omhoog met haar hoofd en haar lippen zochten de zijne, waarna ze een kus begon. Ze voelde opnieuw een warm gevoel door zich heen gaan en de drang om de woorden te zeggen, werd groter en groter.
‘Hmm, lekker warm,’ mompelde ze en ze grinnikte even, waarna ze haar hoofd tegen zijn schouder legde. Haar ogen waren aan het blinken en glimlachend keek ze omhoog naar Kid. Ergens schuilde er nog onzekerheid in haar blik, maar de ging langzaam weg.
‘Kid?’ vroeg ze zachtjes en ze haalde diep adem. Ja, ze was er klaar voor.
‘Ik hou van je.’

- :3 -

‘Dat meen je niet, echt?’ mompelde ze sarcastisch en ze grijnsde even. Toen ze de woorden daarna hoorde, viel haar mond open. Nee, echt. Een klein stukje. Er zou een vliegje in kunnen vliegen, zo ver stond haar mond open. Oké, nu kon er een hommel in vliegen. Oh oh, pas op! Nu kon er een lijster in vliegen! En nu moest ze ophouden.
‘Wauw, Kid,’ mompelde ze en ze grijnsde even. ‘Dat was heel… mooi,’ grinnikte ze even. ‘What the hell, zeg ik daarop,’ besloot ze uiteindelijk en ze grinnikte opnieuw, waarna ze haar hoofd liet zakken en hem onder haar lange wimpers grijnzend aankeek. Ze voelde de verleiding om een klein beetje verder te gaan opduiken, maar probeerde deze te negeren.
Ja, als ze beelden terug wou hebben van haar verleden, moest ze dat vooral doen. Maar aan de andere kant moest ze het ook leren te vergeten. En Kid kon ze wel vertrouwen, dat was nu wel duidelijk. Zuchtend liet ze zich achterover zakken, zodat haar rug contact maakte met de grond en ze Kid recht kon aankijken in zijn prachtige, betoverende, goudkleurige ogen.
‘Hmm, eigenlijk wil ik je wel eens uitnodigen om mee te gaan trainen met me, maar daar zitten voorwaarden aan,’ zei ze plagend, terwijl ze Kid omduwde en bovenop hem ging liggen. Speels ging ze met haar vinger langs zijn lip af en plagend duwde ze even op zijn onderlip.
‘Om zes uur opstaan, urenlang trainen en je klep houden als je spierpijn hebt,’ grinnikte ze en ze grijnsde even. Als Kid zou nodig alle kanten van haar wou zien, dan zou hij moeten beginnen met haar harde en speelse kant. De harde doemde nog sneller op dan de speelse. Het zou leuk zijn als hij ’s morgens eens meekwam, maar het zou ook verschrikkelijk afleidend werken.
‘En je zult de kleding ook leuk vinden die ik dan aanheb,’ grinnikte ze en ze trok twee keer haar wenkbrauwen achter elkaar op. ‘Als je tenminste begrijpt wat ik bedoel,’ fluisterde ze in zijn oor, waarna ze een speels kusje op zijn onderlip gaf.
Oké, het was inderdaad wel leuk om naar te kijken, dat rokje wat ze dan aanhad – zijzelf vond het namelijk enig – zat lekker en ze had de ruimte om erin te bewegen. Plus Kid zou een hele andere kant van haar ontdekken. De speelse kant. En die wou ze juist ook weer hebben, aangezien die zo’n beetje verdoemd was.
‘Tenzij je korte rokjes niet leuk vindt natuurlijk,’ fluisterde ze plagend in zijn oor, waarna ze zachtjes kusjes in zijn hals drukte en hem daarna speels aankeek. Ach, het was een begin! En tot nu toe ging het nog goed, dus so what?

Glimlachend keek Alexis naar Kid en voelde weer een warm gevoel toen ze zijn lippen op de hare voelde. Voorzichtig sloot ze haar ogen en een schrok ging door haar heen toen ze plots een tong tegen haar onderlip voelde. Oh oh, jeetjemina, heilige hallelujah, Jezus Christus, Heilige God! Hoe moest ze dit aanpakken? Gewoon rustig blijven!
Op goed geluk opende Alexis haar mond een beetje en liet haar tong toen langzaam in Kids mond glijden. Ze begon een soort verkenningstocht en voelde ondertussen het zweet in haar handen. Het was een verschrikkelijke afgang als ze nu iets verkeerds zou doen. Ze had dan ook nog nooit op deze manier met iemand gezoend.
Alexis’ armen sloegen zich ondertussen om Kids hals en Alexis trok hem dichter tegen zich aan, waarna ze wat meer op hem ging liggen en ondertussen het spel gewoon door liet gaan. Ze voelde hoe haar klamme handen langzaam weggingen en hoe het haar steeds makkelijker afging om Kid te zoenen. Ondertussen verspreidde zich een ontzettend heerlijk, warm gevoel door haar binnenste en zachtjes haalde ze door haar neus adem. Moest dat? Tja, hoe kon ze anders ademhalen?
Het duurde even, maar Alexis verbrak met tegenzin het magisch moment. Ze liet haar hoofd zakken, zodat haar neusje tegen het neusje van Kid leunde.
Haar ogen waren gesloten en een glimlach speelde om haar lippen, waarna ze opkeek en een schrok kreeg toen ze zijn prachtige, goudkleurige ogen zag. ‘Wauw,’ mompelde ze zachtjes en ze grijnsde breed, waarna ze liefkozend over zijn wang aaide. Al de haat in haar ogen was verdwenen en had plaats gemaakt voor een nieuwe blik: liefdevol.
‘Dat was eng,’ mompelde ze en ze grinnikte even, waarna ze hem opnieuw liefdevol aankeek. Die liefdevolle blik zou er waarschijnlijk wel een tijdje blijven zitten. Nou ja, zolang de meiden in haar zaal het niet doorhadden. Ze wou zich voor Kid namelijk helemaal openstellen, maar voor de anderen niet. Die moesten haar vertrouwen maar winnen, dan spraken ze later.
‘Dus....’ zei ze met haar melodieuze stem en ze ging langzaam naar Kids oor, waar ze zachtjes een kusje drukte. ‘Kom je morgenvroeg met me mee?’ vroeg ze en ze grijnsde breed, waarna ze overeind ging zitten en haar handen op zijn buik plaatste.
‘Oh, kom op, please, please, please!’ zei ze met een zeurderig stemmetje en in haar ogen blonken pretlichtjes, terwijl ze als een klein kind heen en weer begon te bewegen. Ze had het gevoel alsof haar hart met elke kleine seconde dat ze bij Kid was meer openging.
‘Oh, sorry,’ zei ze lachend, toen ze heen en weer aan het springen was op haar kont – wat voor omstanders vast een raar en onaangenaam beeld zou geven, maar waar zij zich geen shit om bekommerde – en doorhad dat dit voor Kid nogal pijnlijk zou zijn.
‘Hmm?’ vroeg ze en schattige blosjes verzamelden zich op haar wangen, waarna ze voorover ging hangen, zodat haar gezicht nog maar een paar centimeter van zijn gezicht verwijderd was.
‘Toe?’ piepte ze en ze grijnsde breed, waarna ze blozend een kusje op zijn neus drukte en haar knieën aan weerszijden van zijn lichaam liet zakken.
Ondertussen waren er een hoop blosjes naar haar wang gekropen. Nee hè! Niet weer! Oh, jeetje, als ze er nu maar niet stom uitzag!

- De boze Alexis, de snauwende Alexis, de onzekere Alexis, de ondeugende Alexis en dan hier... de hyperactieve, baby-achtige, blozende, smekende Alexis! :3
Sorry, ik vind dat gedrag bij haar nieuwe avatar passen :3 -