"Ja, maar ik wil creatief zijn, you know?" zei Nogee, terwijl hij aan zijn achterhoofd krabde. Kyuubi keek heel geconcentreerd naar de twee schommels die er stonden. Ze zwaaide enkele centimeters heen en weer in verband met de wind, maar meer dan ook niet. Hoe werd je nou weer creatief met schommels? Enkele ideeën die ze maar beter niet kon uitvoeren kwamen in haar op, maar al gauw wist ze er op een te focussen.
"M'kay. 'T is simpel. Gewoon, alsof je gaat duiken." merkte ze op. Helemaal vrolijk nam ze een aanloop en sprong ze - met een duikbeweging dus - met haar buik op de schommel. Het ding schoot naar voren en voor een moment had ze het idee dat haar plan was gelukt. "Wieeeeeee." Toen ze het uiterste punt raakte in de hoogte, sloeg het ding achterover door haar faal sprong en kwam ze met haar gezicht op de aarde neer. Plof. Er klonk gelach achter haar, waarna ze omhoog kwam. Nogee toch. Ze draaide zich om en vernauwde haar ogen tot spleten, terwijl de lachende jongen haar nauwelijks nog aan kon kijken. Zomaar, he. "Nee, vraagt niet eens of 't wel gaat, he?" zei ze dood serieus, waarna Nogee grinnikend naar haar toe liep. "I could've been dead, man!" riep ze uit. Haar ellebogen zaten op dezelfde hoogte als haar navel, hoewel haar armen omhoog krulde en haar handen scherp samen krulde, zo van 'noes!'. Nogee vertelde haar dat hij niet moest overdrijven en hij vond dat ze naar de glijbaan moesten gaan. Dat deden ze dan ook maar.
"Wacht, ik ga op m'n rug." zei Nogee, waarna hij wat begon te kantelen. Kyuubi pakte de jongen zijn been vast. Ze fronste en trok haar lippen in haar mond, waardoor ze gewoon een streep als bek had.
"Nee, niet waar. Ik ga op mijn rug.. en achteruit." zei ze en trok Nogee compleet van de glijbaan. Die begon te lachen en voorzichtig probeerde Kyuubi in positie te komen. Eenmaal gelukt deed zij haar hoofd in haar nek en keek ze naar beneden, hoe ze moest glijden. Woah, het was toch best ver. Zo gezien dan. "Nee, wacht! Changed my mind, this is a baaaaad idea. Help me, man!" zei ze, de laatste zinnen op zijn Engels uitsprekend. Dat ging automatisch bij Nogee, aangezien ze gewoon rage comic verslaafd waren. Nogee begon te proesten en te pfffft-en om zijn lach in te houden en gaf Kyuubi een schop tegen haar kont, waardoor ze met vaart van de glijbaan gleed. "Holy shit du~de!" riep ze met zo'n stem alsof ze in een ventilator aan het praten was, aangezien het een nogal bobbelige rit was en er trilling in haar stem door ontstonden. Uiteindelijk gleed ze met haar rug over de grond. Ze had ook geen wit T-shirt moeten dragen. "Auhauw. Nogee. You dick." was het eerste wat ze zei toen ze omhoog keek. Nogee zat natuurlijk helemaal te lachen, ze had niet anders mogen verwachten. Al gaf ze toe dat 't wel grappig was. "Only the dickiest." riep Nogee door zijn gelach terug.

edit//woaaaaaaaah genderbend

Hij kon Anton moeilijk meenemen naar zijn reis hierheen. Dat zou gewoon heel zijn. Aangezien hij een enorme kletser was en Anton juist het tegenovergestelde was. Daarbij was er ook het verschil nog dat hij zich prima op zijn gemak voelde wanneer hij bij Anton was. Maar hij zich niet bij hem. Hij had Anton zo min of meer dan ook de liefde verklaard wat bij hem niet helemaal goed overkwam. Helaas anders was hij hier nooit gaan studeren. Dan zat hij nu samen knus bij Anton. Maar goed er zwemmen hier genoeg vissen in het water dus niets om zich zorgen om te maken.
Met zijn hand ging hij door zijn haar dat al snel weer terug veerde naar zijn oude vorm. Hij kneep zijn oogjes tot spleetjes en zag in de verte een speeltuin staan, midden in het grasveld. Hij was hier nog niet eerder geweest enkel in het donkere woud wat niet zo donker was overdag. Een mondhoek schoot omhoog terwijl hij zich in zijn nek krapte. Zette zijn voeten weer in gang en voelde het gras tegen zijn broek aan schuren. Elke keer wanneer hij dichterbij kwam werd het duidelijker. De glijbanen werden groter en schommels gingen langzaam heen en weer. En een klein groepje jongeren zaten wat rond te hangen en lol te maken. Eerst dondert er een op zijn bek bij het bespringen van een schommel. Diezelfde persoon haastte zich vervolgens naar de glijbaan om daar op der rug achterstevoren eraf te glijden. Een zacht gegrinnik verliet zijn mond terwijl hij nog iets dichterbij kwam.
De jongen die achter het meisje zat gaf een trap tegen der kont aan waardoor ze naar beneden gleed en met een doffe klap op de grond terecht kwam. Weer schoot er een mondhoek omhoog terwijl hij met zijn hand langs zijn haar ging. Hij liep nog een stukje door het gras heen en liep naar het meisje toe dat nog op de grond lag. Hij stak zijn hand uit richting het meisje en trok vervolgens ook zijn andere mondhoek omhoog.
Nieuwe mensen leren kennen was nooit verkeerd. Wanneer hij haar hand om de zijne voelde trok hij haar omhoog. Hij was niet sterk maar kracht had hij wel. En ze was zeker niet zwaar. Het meisje had bruin haar tot ongeveer haar schouders ietsje langer. Hij keek naar de andere jongeren die er rond hingen die tevens ook nog dubbel lagen van wat er net gebeurde. ''Gaat het?'' zei hij wat lachend. Hij keek haar aan en verstopte zijn handen weer in zijn zakken waar ze weer een beetje warm aan voelde. Hij liet zijn blik afdwalen van de jongeren naar de grond en weer naar het meisje voor hem. ''Ik ben Elijah, en hoe mag ik deze dame noemen?'' Weer trok hij een mondhoek omhoog en leunde op een van zijn benen. Hij probeerde de ander meestal zo comfortabel mogelijk te maken aangezien hij er zelf er nooit zo goed tegen kon wanneer een jongen of meisje lastig deed. En daarbij probeerde hij zich ook een beetje groot te houden bij die jongeren om hem heen.
Kunt ge er wat mee? c:

Er klonk gelach om Kyuubi heen, maar ze vond het niet zo erg. Ze mochten haar best uitlachen, aangezien 't er ook wel behoorlijk stom uit zag. Het enige waar ze niet tegen kon was wanneer ze gewoon door de gang liep en er mensen lachte. Dan was ze niet eens grappig bezig. Er doemde een schaduw over haar heen, waardoor ze wat omhoog ging zitten en haar blik als eerste op de hand voor haar gezicht viel. Ze keek automatisch wat verder omhoog en ontdekte een jongen met paarsachtige ogen. Haar hand vouwde zich in de zijne, waarna ze zich omhoog liet helpen. Ze droeg wit met zwart geblokte handschoenen zonder vingers eraan, een wit T-shirt met een rood deadmau5 print erop, zwarte skinny jeans met een rode riem en zwarte vans. Haar sjaal lag half over de glijbaan uitgevallen, omdat ze die mee had getrokken in haar tegenstribbelingen.
"Gaat het?" vroeg de jongen lachend, terwijl hij zijn handen weer in zijn zakken deed. "Ja, ja, 't gaat," zei ze hoestend en klopte zichzelf een beetje af. "'T is dat ik gewoon fucking invincible ben, of ik was al lang dood geweest." merkte ze vervolgens op. Dan ging het eigenlijk nog niet eens alleen over die glijbaan, maar over d'r hele leven. Maar gelukkig was ze gewoon zo enorm pro dat ze 't wel aan kon. "Ik ben Elijah, en hoe mag ik deze dame noemen?" Deze dame? Woah, die gozer zou wel rijk zijn of zo. Miljoen-gozer-ding. Miljonair. Omnom. "Deze dame? Doe maar chique hoor," zei ze met een kleine grijns rond haar mond. Ze trok de de pluimen aan de zijkant van haar muts naar beneden, omdat hij door de val nogal omhoog geschoven was. Niet zo'n beetje ook. "Well my Lord, my name is Kyuubi Hohle, duchess of Moustache World and founder of Llama's United, those who don't have voices, pip pip, cheerio," zei ze met een heel duidelijk nep Brits accent. Het klonk echt nergens naar, maar je kon er wel Brits in herkennen.

De zwart wit geblokte hand schoentjes die ze aanhad voelde zacht aan, maar al snel voelde hij de onderkant van zijn jaszak. Achja dat was ook lekker warm. Niet dat het koud was het viel nog redelijk mee voor dit jaar. Het was niet koud maar al vele blaadjes waren gevallen en lagen nu op de grond. ''Oh.. Mooizo.'' aren zijn woorden terwijl hij zachtjes grinnikte. Toen hij jonger was, een jaartje of 14 zat hij hele dagen lang te kloten met zijn vrienden. Ze gooide steentjes naar mensen toe en verstopte zich vervolgens achter een struik. Bang om gesnapt te worden en dan straf te krijgen. Maar goed die oudere mensen kwamen er toch wel achter dat zij dat deden maar lieten hun gewoon hun gang gaan. Wanneer hij ietsje ouder was, was dat kloten overgegaan in flirten met meisjes. Hij durfte zijn geaardheid niet te tonen aan zijn vrienden. Om hen te laten weten dat hij zowel op meisjes als jongens viel. Dus kwam hij altijd maar aan met een meisje. Hoewel hij stiekem een oogje op Anton had. Maar verborg dat goed. Want hij mocht er sowieso niet achter komen. Maar hij was er wel achter gekomen. Hij zuchtte eventjes en keek het meisje weer aan.
''Jah, opgevoed in een net gezin. Dan krijg je dat soort dingen.'' Zei hij grijnzend en deed er plagend een knipoog achteraan. Hij haalde zijn handen uit zijn jas en verstopte die vervolgens in zijn donkerblauwe spijkerbroek. Een windvlaag bracht zijn coupe in de war. En met zijn handen probeerde hij het weer een beetje in model te krijgen. ''Oh, well my dear, that's a really nice name you have. Come with me, hanging on the swings?'' Zei hij. Zijn Britste accent verduidelijkt en elke klank extra goed uitgesproken. Met een knikje naar de schommels keek hij haar aan. Een gebaar van, 'Hej laten we naar de schommels gaan' zonder ook maar op te letten op de meeliep begon hij zijn voeten al te verplaatsen in het mulle zand. De kleine korreltjes vestigde zich in zijn schoenen en sokken en kriebelde erg.Hij grinnikte zachtjes en stak zijn hand uit naar de schommels.
Wanneer hij de schommels te pakken kreeg maakte hij een sprongetje en viel er met zijn kont boven op. De schommel ging een paar keer heen en weer maar stond al gauw weer tot stilstand. ''Dus, Kyuubi, wat kom jij hier zowel doen?'' Hij liet zijn oog vallen op de jongeren die bij elkaar gekomen waren en wat zaten te praten. Vervolgens draaide hij zijn hoofd zijdelings om, om het meisje beter aan de kunnen kijken. Zijn handen waren als het ware om de ijzeren ringen gevouwen. Alsof hij bang was eraf te vallen. Een vage glimlach was te bekennen op zijn gezicht.

"Aha, vandaar," zei Kyuubi toen de jongen zei dat hij was opgevoed in een net gezin. Dat was zeker code voor rijk? Ze trok snel conclusies, wat waarschijnlijk wel een nare eigenschap te noemen was. Ze wou dat haar ouders rijk waren. Had ze meer videogames. Yay. "Nah mijn familie was arm als de cholera, dus 'k ben niet zo netjes." Videogaming teenage dirtbag, dat was ze zeker. Ze wekte nooit een goede eerste indruk door haar drukke gedraag
"Oh, well my dear, that's a really nice name you have. Come with me, hanging on the swings?" vroeg de jongen. Kyuubi begon automatisch te lachen, omdat 't zo grappig klonk. 'Hanging on the swings'. Hangen aan de schommels. Awesome. Maar ze hield haar mond omdat ze ook niet precies wist wat zij allemaal zei of dacht en het zou niet lang duren of ze zette zichzelf alweer helemaal voor schut. "M'kay. You win," zei ze. "You're the lord of Britisch accents, I'll admit." Toen hij naar de schommels liep, hupte ze vrolijk mee. Ze hoorde Nogee nog roepen dat ze niet zomaar weg kon gaan, maar negeerde het. Het was niet alsof ze zo ver was was en bovendien zaten ze haar alleen uit te lachen. Gnagna, payback. Ze sprong op een schommel en deed haar handen in haar schoot, in plaats van de ijzeren ringen vast te pakken. Ja ja, ze was een echte avonturier. Kuch kuch.
"Niet veel. De droogkloot uithangen met Nogee en een paar anderen. Herp-derpen. Niks bijzonders dus." zei ze met een brede grijns rond d'r mond. Ze herp derpte altijd met dat groepje. Als ze ergens heen gingen, dan was het altijd met z'n allen. Ze deed niet zoveel meer alleen, eigenlijk.

Zijn voet gleed door het zand heen en zette de schommel langzaam in beweging. Met zijn voet schoof hij telkens een beetje zand weg dat zich steeds meer ophoopte tot een klein bergje. Vervolgens gooide hij het weer om met zijn andere voet en begon het weer van voor af aan. Met zijn handen probeerde hij de ijzeren kettingen nog steviger vast te pakken. Alsof hij het vermorzelen wou, wat toch echt niet kon. Hij ontspande zijn handen weer en glimlachte wat vaagjes, draaide zijn hoofd zijdelings om en grinnikte bij haar woorden. Arm als cholera. Dat is inderdaad ook een reden om niet netjes te zijn. Moestie onthouden. Had hij ook eer keer een excuus om niet netjes te zijn. ''Nouja, mijn ouders zijn anders ook niet zo heel rijk hoor.'' Bij die woorden liet hij de kettingen los en legde net als het meisje zijn handen op zijn schoot en begon een beetje te pulken aan zijn broek.
Weer grinnikte hij zachtjes bij mijn woorden. ''Jij bent anders ook niet slecht hoor!'' Hij fronste met zijn wenkbrauwen en glimlachte haar kant op. De schommel ging weer een beetje heen en weer en het stapeltje zand begon zich weer op de hopen. Het was een ritme geworden in de tijd dat hij op de schommel zat. Hij richtte zijn ogen weer naar beneden terwijl hij de jongeren nog hoorde lachen. Allemaal van zijn leeftijd maar toch voelde hij zich zo anders. Dat had hij altijd. Hij had dan ook geen idee hoe dat kwam. Misschien omdat hij nooit de waarheid had kunnen vertellen. Het altijd voor zichzelf gehouden had. Of misschien omdat hij Anton miste. De jongen die hem altijd zo veel geluk bracht in zijn ogen. Ach. Hij zuchtte eventjes en ging met zijn handen door zijn haren.

''Ah nice.'' Hij zweeg eventjes en draaide zijn hoofd weer zijdelings om, om haar te kunnen zien. ''Eigenlijk wat iedereen hier komt doen dus. Mooi mooi.'' Je kon niet zeggen dat er mensen hier kwamen om even te mediteren, of om hun huiswerk te maken. Wat hij overigens nog in zijn kamer heeft liggen. Achja het was zoals het was en je kon er moeilijk wat aan veranderen. ''Zeg, mag ik je wat vragen?'' Begon hij. ''Welke magie soort beheers je?'' Hij was altijd erg nieuwsgierig naar dat soort dingen. En dan vooral om te gokken. Hij zag haar wel aan voor iemand met vuur, of natuur. Maar natuur kon erg voor de hand liggen aangezien er hier veel mensen rondliepen de die magiesoort beheersen dus zal het hem ook niet zoveel verbazen. Wat hem echtel wel verbazen zal is wanneer ze de magie soort duister of water zou beheersen. Hij schudde niet zichtbaar met zijn hoofd heen en weer en glimlachte wat vaagjes. Hij moest zich niet zo met andermans dingen bemoeien.