The Beginning

Op 1 December kwam Aislinn in de wereld, maar niet alleen. Haar broer Cyndric was haar een paar seconde voor. Voordat tranen van blijdschap gelost konden worden werd Aislinn meegenomen door de artsen. Ze was, anders dan Cyndric, erg zwak. Na een week mocht het babytje terug naar haar ouders. Hun ouders werkte hard om de ziekenhuis kosten en medicijnen te betalen. Drain, de beste vriend van hun ouders, kunstenaar en gerespecteerd Novaan. Ondanks het reizen kwam Drain vaak in Razen op bezoek om op de tweeling te passen wanneer de ouders werkten. Aislinn en Cyndric leefde dit leven als een normaal kind met een soort tweede vader en liefhebbende ouders.
9 Januari, Aislinn krijgt op de peuterspeelzaal een aanval. Met spoed word ze naar een ziekenhuis gebracht om in de intensive-care te komen liggen. Het hele huishouden + Drain komt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Aislinn verbonden met slangetjes en apparaatjes zal altijd zwaar aan de medicijnen moeten, en zelfs dan was het niet zeker dat ze een lang leven had. De klap viel zwaar maar tijd om te rusten was er niet. Cyndric moest naar school, hun moesten werken en ze wilde Aislinn niet alleen in het ziekenhuis laten. Uiteindelijk bleef Drain bij haar. De ziekenkosten stapelde zich op, dure medicijnen moesten aangeschaft worden en de vader van Aislinn nam een tweede baan om alle kosten te kunnen betalen. De stress lag hoog en voor ontspanning was er geen ruimte voor.

Twee jaar gaat voorbij, de druk op de ketel staat op ontploffen. Cyndric op school, de moeder van Aislinn op het werk en haar vader thuis met Aislinn die ziek op bed lag.
Het jonge meisje strompelde haar bed uit, de deur van haar vaders kamer was half open. Vluchtig gluurde ze de kamer in, de flitsende lichten van de tv verlichtte de donkere kamer. 'Papa? Vroeg Aislinn zachtjes naar de kamer. 'Papa ik heb honger.' Kort wachtte het meisje op antwoord voordat ze naar de trap liep. Vijf minuten, tien minuten stond ze bij de trap. 'Paaaap?!' Jammerde ze uiteindelijk ongeduldig. Ze zag haar vader aanstormen, een kaak vol met stoppels. Rode ogen van vermoeidheid en warrig bruin haar. 'Wat!' Snauwde hij ongeduldig. 'Ik heb honger,' mompelde het meisje nauwelijks verstaanbaar, te geschrokken van haar vaders uitval. Was ze stout geweest? 'Roep papa niet voor onnodige dingen,' kwam er met trillende stem uit. 'Ja maar..' pruilde Aislinn verdrietig, haar maag rommelde echt. 'Ik zei NEE!' Een ongeloofelijke klap recht in haar gezicht. Wankeled van de kracht deed ze een stap naar achter, waar haar voet belanden in niets meer dan lucht.

Aislinn viel van de trap af, om niet meer te bewegen. Drain die een paar minuten later binnen kwam zag haar bewusteloos op de grond liggen met een verstarde vader boven op de trap. Zonder aarzelen belde hij het ziekenhuis op. Binnen de kortste keren stonden de zwaailichten weer voor de deur. Aislinn lag in een diepe coma.

After that

Alle spanning kwam als een bom tot ontploffing. Woede, bezorgdheid en verwijten werden naar elkaars hoofd geslingerd. Uiteindelijk besloten ze tijdelijk uit elkaar te gaan. De moeder van Aislinn wilde in het ziekenhuis blijven, wat niet kon volgens vader want er moest geld in het laatje komen. Nadat 4 jaar verstreken en Drain en Aislinn's moeder in zijn woning huisde is de relatie stuk gelopen. Hij had alle contact verbroken en met Cyndric verhuisd naar wie weet waar.
Aislinn is bijgekomen maar is alles vergeten van de afgelopen jaren. Ze moest opnieuw leren praten en lopen, eigenlijk alles was ze ooit had geleerd moest opnieuw geleerd worden.

Until now

Aislinn weet niet beter dat ze dochter is van Drain en zijn achternaam draagt. Haar moeder doet nu vrijwilligerswerk op een basisschool. Het meisje is erg verlegen en schuw tegenover mensen en bang voor mannen. [Een van de dingen die ze heeft overgehouden van het ongeluk] Aislinn heeft een muziekaal talent, ze denkt dat ze hem van Drain geerfd heeft, ze zingt, speelt meerdere instrumenten en kan erg goed tekenen. Wel is ze een beetje klunzig en heeft moeite met vrienden maken.