Schuilen

Shong was vanaf het stille meer door naar de ruïnes gelopen. Hij sloeg zijn sjaal dichter om zijn hals en bleef even staan om de brokstukken van een afstandje te bekijken. Alles was onderbedolven met een dikke pak sneeuw. Hij liep verder en besloot om onder een overhellend afgebroken stuk van de ruïnes voor de gure wind en sneeuw te schuilen. Wellicht kon hij nog inspiratie opdoen op deze oude plek. Shong keek zwijgend rond maar zag dat er door de sneeuw niet veel bijzonders te ontdekken was. Hij keek op toen hij krakende voetstappen in de sneeuw hoorde.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda liep rustig rond, en om eerlijk te zijn had ze het niet echt koud. Ze liep gewoon in haar diepgesneden shirtje en ook haar mini rokje in het zwart. Droogjes keek ze rond bij de ruïnes, en ze snoof heel even kort. Haar lichtroze ogen zagen in de verte een man zitten, en ze keek deze dan ook heel even kort aan. Daarna liep ze naar hem toe, en ze merkte dat hij iets kleiner was dan haar. Even kon ze een grijnsje niet bedwingen, waarna ze dan voorover buigt.

Shong schrok op toen hij opeens in het gezicht van een vrouw keek en gleed van de rots waar hij op zat. Met een doffe plof kwam hij in de sneeuw terecht. Hij knipperde een aantal keer met zijn ogen en keek verbaasd op naar de vrouw. Gauw kwam hij weer overeind en klopte de sneeuw van zijn blauwe wintermantel. 'Een goededag!' zei Shong opgewekt. Hij maakte een lichte buiging voor de vrouw. 'Shong, leraar in watermagie,' stelde hij zich vriendelijk voor. Hij ging weer recht staan en keek de vrouw glimlachend aan.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek de man grijnzend aan, en ze bleef gewoon zo staan. Daarna ging ze gewoon op zijn schoot zitten, en ze keek hem diep in de ogen aan. "Esmeralda, leraar lightmagie maar beheerst ook nog aardemagie en natuurlijk mijn eigen magie zwarte magie." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze streelde hem dan met een hand op zijn wang. Toch ging ze echt niet van zijn schoot gaan, en ze sloeg dan ook haar armen om zijn hals heen.

Shong slikte een brok in zijn keel door toen de vrouw opeens op zijn schoot ging zitten. Toen ze ook nog eens met een hand over zijn wang streelde en haar armen om zijn hals heensloeg kon hij een lichte verkleuring niet meer bedwingen. 'Aangenaam,' stamelde hij. 'U heeft een grote kennis aan verscheidende elementen in magie, hoor ik.'
Shong begon licht te stotteren en ontweek Esmeralda's blik.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek hem aan in de ogen, en ze grinnikt even bij zijn kleurtje. Toch bleef ze gewoon zo op zijn schoot zitten, en ze streelde nog zijn wang zachtjes. Daarna hoorde ze zijn woorden, en ze glimlacht heel even kort. "Ja mijn vader kwam van Erd en mijn moeder van Shadra, en ik heb daar bovenop ook een opleiding gevolgd voor light magie zodat ik hier kon lesgeven." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze zorgde ervoor dat hij haar moest aankijken. "Is meneer aan het blozen? Aah wat schattig." Zei ze dan zachtjes fluisterend in zijn oor, en ze ging nog wat dichter tegen hem aan zitten.

Shong leunde wat achteruit zodat hij niet te dicht op Esmeralda zat en keek haar met een rood hoofd aan. 'Aha,' bracht hij er stamelend uit. Hij kwam met zijn rug tegen een muur. Verder dan dat kon hij niet van Esmeralde wijken, vooral niet toen hij haar fluisterende woorden hoorde en ze dichter tegen hem aan ging zitten. 'Nee! Ik heb het enkel warm,' ontkende Shong vlug, al was het hopeloos om met een knalrood hoofd te gaan liegen.

Mèadraid liep zelf door het bos. Ze moest gewoon even weg van de ziekenzaal tot ze echt compleet zou doordraaien. Na een stuk gelopen te hebben kwam ze uit bij de ruines. Ze herkende van de twee figuren verderop direct Shong en dat deed haar een moment glimlachen. Toen zag ze pas dat er iemand bij hem op schoot zat en van waar Mèadraid het kon zien zag het eruit alsof ze een stelletje waren. Waarom dat Mèadraid zo raakte wist ze niet maar ze voelde hoe haar ogen zich met tranen vulde. Daarna rende ze keihard weg door de sneeuw. Na een tijdje rennen bleef ze even bij een boom staan. Natuurlijk zou Shong niet op zo iemand als zij vallen. Ze had niet die mooie vormen zoals die vrouw bij hem had gehad. Daarnaast had ze nog zo`n belachelijke bril ook. Ze trok hem van haar neus en smeet hem in de sneeuw. Daarna rende ze verder.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek hem grijnzend aan, en ze merkte dan zijn rode wangen op. Deze leken erger te worden, en ze zag dan in de verte iemand staan. Toch bleef ze gewoon nog op zijn schoot zitten, waarna ze dan hem kalm aankeek. Daarna snoof ze heel even kort, en ze keek dan in het rond. "Zoiets geloof ik niet voor een water magiër." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze grijnsde dan ook weer heel even breed. In haar ogen deed ze toch niets verkeerds dan alleen maar aan Shong plagen, en ze streelde zijn wang nog steeds.

Shong voelde een koude rilling over zijn ruggengraat lopen toen Esmeralde hem weer over zijn wang streelde. 'Juffrouw, ik denk nu toch echt dat u wat afstand moet nemen,' fluisterde hij hees. Hij drukte zijn rug zo dicht mogelijk tegen de muur en keek verbijsterd in Esmeralda's ogen. Zijn ogen volgden haar blik naar de persoon die hen op een afstandje leek te bekijken. Wie het was wist Shong niet, maar hij kreeg al erge hartkloppingen bij het idee dat het een leerling was geweest.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek hem aan, en ze bleef nog heel even op zijn schoot zitten. "Eerst wil ik informatie." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze snoof dan ook heel hard. Ze wilde weten wie de man was met wie ze moest trouwen, maargoed het kon zijn dat hij die persoon kende. Daarna stond ze gewoon weer op, waarna ze heel even diep begon te zuchten. Haar ogen sloot ze dan ook heel even kort, en ze keek dan naar haar pols. Daar stond enkel een vage letter op, maargoed ze wist niet van wie deze naam kon zijn.

Shong was opgelucht toen Esmeralde van zijn schoot afging en weer opstond. Hij leunde achterover en slaakte een zucht van verlichting. 'Waar wilt u informatie over?' vroeg hij zacht. Hij keek naar Esmeralda's rug en wachtte op haar antwoord. Shong vond het geen goed idee om hier nog langer te blijven. Die vrouw was in zijn ogen wat te handtastelijk. Bovendien wilde hij zo snel mogelijk naar de ziekenzaal om Mèadraid weer te bezoeken.

Gast PROFILE MAGICIAN

Esmeralda keek even om naar hem, en ze zucht heel even diep. Daarna toonde ze haar pols waar een vage letter op was te zien, maargoed zij zelf kon de letter niet goed lezen. Alweer slaakte ze een diepe zucht, waarna ze dan gewoon van hem weg wilde gaan. Ze zou duistere magie hier gebruiken, waarna ze dan degene zou oproepen die ze vroeger wel vaker had opgeroepen in tijden van nood. Even richt ze haar aandacht op hem, en ze snoof dan ook even hard. "Laat gewoon vallen je kan me toch niet helpen." Zei Esmeralda dan nors tegen hem, en ze verdween dan opeens naar de lerarenkamer.

Shong keek Esmeralda verbaasd aan en staarde met opgetrokken wenkbrauwen naar de plek waar ze plotseling verdween. Wat een onbeschofte vrouw! Hij kon het moeilijk accepteren dat ze eerst ongevraagd aan hem zat en hem vervolgens alleen achterliet. Shong stond zuchtend op en klopte de sneeuw van zijn mantel. Hij staarde glimlachend in de verte. Nu kon hij eindelijk naar Mèadraid gaan, daar had hij al zo lang op gewacht. Hij liep kalm bij de ruïnes weg en wandelde door de sneeuw terug naar de academie.

PROFILE MAGICIAN