Aan het meer.

'Des te meer ruimte we voor onszelf hebben,' antwoordde Savador glimlachend. 'Al moet ik inderdaad wel toegeven dat ik grote huizen van rijke families niet gewend ben, sinds de straat voor een lange tijd mijn thuis was.'
Hij was eigenlijk wel benieuwd hoe het vakantiehuis van de familie Lenore er van binnen uitzag. Sinds dat hij, na de moord op zijn oom en nadat zijn ouders in een psychiatische inrichting terecht kwamen, voor zichzelf een apartement van een erg slechte kwaliteit gehuurd had, had hij niet echt meer een fatsoenlijk dak boven zijn hoofd gehad. Savador mocht van geluk spreken dat hij een baan op de Academy kon krijgen.

''Ruimte zal geen probleem zijn geloof me'' lachte Diva zachtjes. Ze voelde zich ineens behoorlijk verwend. Zij was niet anders gewend dan kasten van huizen, dure kleren en sieraden en op je wenken bediend worden. Savador had natuurlijk heel lang op de straat geleefd. Een beetje ongemakkelijk keek Diva nu naar de grond. Haar glimlach was verdwenen.

Savador keek grijnzend op Diva neer, maar trok zijn wenkbrauwen op toen hij zag dat haar glimlach was verdwenen. Hij nam haar gezicht in zijn handen en richtte haar hoofd op zodat ze hem wel moest aankijken. 'Voel je vooral niet beschaamd voor het fortuin dat je ouders achterlieten, Diva,' zei hij zacht in de hoop haar weer te doen opvrolijken.

Een zwakke glimlach kwam weer terug op Diva`s gezicht. ''Het spijt me, maar naast U voel ik me zo verwend'' zei ze zacht. Ineens voelde ze iets kouds in haar nek. Ze voelde even en haar vingertoppen voelde water. Ze keek omhoog en zag dat het begon te sneeuwen. De kou kroop weer terug in haar botten en liet haar huid bleker zien dan het al was.

Savador keek Diva peinzend aan. Hij richtte zijn hoofd op toen het begon te sneeuwen en haalde een lange zwarte wintermantel met cape tevoorschijn. 'Dat hoef je je niet te voelen, Diva,' zei hij terwijl hij zijn mantel over zijn kleding heen aantrok. 'We kunnen het niet veranderen dat ik een stuk minder luxe om me heen heb en jij meer in je bezit hebt. Zo gaat het nu eenmaal.'
Savador knoopte zijn mantel dicht. Terwijl de gure wind met zijn haren speelde keek hij zwak glimlachend op Diva neer.

''Nou weet U, als U ooit met me trouwt dan wordt dat bezit ook automatisch van U'' zei Diva even nadenkend en een beetje mompelend. Het was meer een gedachte die ze uitsprak dan eigenlijk echt bedoeld als weetje. Zelf begon ze het inmiddels ook wel koud te krijgen. Ze knoopte de omslagdoek om haar heup los en sloeg die om haar schouders.

Savador glimlachte zwak. 'Dat bezit is van jou en je zus, Diva. Ik heet geen Savador Lenore. Een lange tijd heb ik in armoede geleefd, maar ik kan niet aan het fortuin van je ouders zitten,' zei hij zacht. Hij streek wat sneeuwvlokken uit zijn haar en knoopte de cape van zijn mantel los. Die sloeg Savador over Diva's schouders heen. De omslagdoek zag eruit alsof het niet genoeg warmte bood.

Diva keek even op toen Savador zijn cape om haar schouders heen sloeg. ''Krijgt U het dan niet koud?'' vroeg ze aan hem. Ze kon zijn cape niet aannemen als hij het ijskoud zou krijgen. Zij had tenminste nog een omslagdoek. Oke die was ook niet het warmste ter wereld maar he was beter dan niets.

Savador keek zwak glimlachend op haar neer. 'Nee, Diva. Ik ben een man,' zei hij alleen. 'Daarom hoor ik je te beschermen.' Hij knoopte zwijgend de cape vast om haar hals en streek Diva vervolgens zacht door haar haren. Zonder cape en alleen in zijn mantel was misschien wat koud, maar Diva moest het vast nog veel kouder hebben.

PROFILE MAGICIAN

» 8.00 Bij het meer
» bij het meer....
» bij het stille meer
» HELP ! Kan niet meer op SSA
» Geen last meer.

Aan het meer.

Aan het meer.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen