Kristh .
 PROFILE Real Name : Little pig Posts : 301 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: LightKlas: -Partner: You ain't nothing more then a distortion in a perfect taken photograph
 |  Onderwerp: No concentration, yet have to carry on. >_0  di mei 10 2011, 20:21 | |
| Potjes en pannetjes. Scalpels en andere materiaal lagen verspreid over een tafel. Met een strakke blik voor haar uit staarde ze naar een reageerbuisje. Een oog half dichtgeknepen. Ze zuchtte. Zette het reageerbuisje in een rek en draaide zich in haar bureaustoel om naar het raam. Ze keek even naar buiten waar een stel leerlingen aan het voetballen waren. Mealena glimlachte. Lichaamsbeweging was zeer goed, fijn dat er sommige leerlingen toch aan dachten. Mealena draaide zich terug pakte een boek op haar schoot en ging met haar hand snel over het boek. Het bladerde een paar bladzijdes om. Ze legde haar vinger op een punt en las kort. Ze legde het boek weer weg. "Wat voor onderzoek hebben die malloten uitgevoerd? Hij is zo vitaal, hij is een vechter. Iets voelt niet goed. Twintig dagen, Twintig dagen. Dat is niet mogelijk. Savador leeft langer, desnoods in mijn hart." sprak ze zacht maar nadenkend. Ze schudde haar hoofd. Ze had deze nacht geen slaap gehad en dat zorgde voor moeite om zich te focussen. Ze pakte een kop koffie en liep er mee terug naar de onderzoekstafel. Ze pakte een klein beetje bloed, deed het in reageerbuisje met water en keek er naar. Pakte een bepaald stofje en deed het er in. Niets gebeurde. "Er moet toch een reactie zijn?" sprak ze bedenkelijk. Ineens hoorde ze geklop op de deur. Haar hoofd wierp ze opzij zodat deze de ingang kon zien. Er stond iemand bij de deur. "Kan ik je helpen..." vroeg ze kalmpjes en wachte op een reactie van de persoon.
(iedereen welkom) |
|
Rin
PROFILEPosts : 173 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Razen, fire magic.Klas: Stagiaire fire magic.Partner: x
| | Onderwerp: Re: No concentration, yet have to carry on. >_0 wo mei 11 2011, 10:11 | |
| Het had lang geduurd voordat Rin zichzelf ertoe had kunnen zetten om richting de ziekenzaal te lopen, maar de pijn op haar ribben die een aantal dagen geleden teruggekomen was baarde haar zorgen, hoe hard zo ook probeerde het te negeren. Ze was niet het type om voor elk pijntje een bezoekje aan de dokter te brengen, integendeel, eigenlijk had ze er een enorme hekel aan om naar de dokter te gaan. Als ze een wond had die gehecht moest worden, deed ze het nog liever zelf. Al die onnodige heisa vermeed ze toch het liefst, het zorgde vaak alleen maar oponthoud. Maar ze was nu eenmaal geen arts en kon dus onmogelijk alles zelf oplossen, wat haar nu dus naar de ziekenzaal bracht. De operatie van een aantal jaar geleden resulteerde in een blijvende stekende pijn onder haar linkerborst, waar haar litteken over haar ribbenkast heen liep. Het was goed zichtbaar op haar bleke huid, zo'n zestien centimeter brede ontsiering was dan ook niet te missen, tot haar grote spijt.
Rin veegde een pluk haar uit haar gezicht, dat voor de verandering eens niet in twee hoge staarten zat en nu golvend langs haar bleke gezicht heen viel, en klopte toen op de deur. Ze wreef even met haar hand over de pijnlijke plek, waarna haar gezicht even vertrok. Ze beval zichzelf haar gezicht weer in de plooi te trekken, ze kon het zichzelf niet toestaan dat iemand anders haar pijn zou zien. Toen de deur eenmaal open ging, verscheen er een vrouw met prachtige zwarte haren in de opening, die haar kalmpjes aankeek. Rin deed een poging te glimlachen, maar haar situatie maakte dat ze de vrouw enkel krampachtig aan kon staren. 'Zou u misschien even willen kijken naar..' Ze stopte midden in haar zin, en wendde haar blik naar beneden. 'Naar dit.' Rin bracht haar hand naar haar shirt en bracht het net hoog genoeg, zodat het litteken zichtbaar werd. 'Ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar het doet echt ongelooflijk zeer,' zei ze, terwijl ze haar eigenwaarde met elk woord had voelen dalen. ''Toon geen zwakte,'' had haar vader haar sinds kleins af aan toegebeten, en eigenlijk was het altijd blijven hangen. |
|
