Onthoudt! Probeer alles in een zo'n klein mogelijk tasje te proppen. Mijn moeder kan wassen enzo, mocht dat nodig zijn. Een puffend geblaas zorgde ervoor dat de verwilderde haarstrengen uit Ephony's gezicht werden geblazen. Ze had de grootste rugzak gepakt die ze mee had genomen naar school, en had alles zo klein mogelijk opgevouwen om het erin te krijgen. Ook al had Laurens gezegd dat zijn moeder best wilde wassen, wilde ze de vrouw niet met onnodige dingen opzadelen. Naar de verhalen van Laurens over thuis, had ze zo'n idee dat die vrouw haar handen al vol had met hem en zijn broers. Nu sleepte ze het ding over haar ene schouder mee naar het lanceringsplatform. De stenen onder haar voeten had ze nog maar enkele keren belopen. De aller eerste keer toen ze hier was aangekomen, en waarbij de tintelingen van enthousiasme en spontaan ontstane liefde voor deze gehele plek door haar heen was gekronkeld. Nog maar enkele keren daarna had ze deze zelfde weg gelopen, de tijden dat ze voor een paar daagjes terug naar huis was gegaan om het thuisfront weer te zien, vergezeld door Ené. Ook nu liep de diepblauwe draak naast haar, vergezelde haar op het wandelingetje. Maar ondanks dat ze de weg nu wel kende, kriebelde nu het gevoel van zenuwachtigheid in haar maag, kriebelde de wanden ervan waarbij ze wist dat het ongelofelijk stom moest staan als ze nu in een zacht gelach zou uitbarsten. Dus vandaar dat ze de tik aanhield om haar blonde lokken telkens uit haar gezicht te vegen, te blazen of te slingeren. De elegante kop van de draak deinde rustig op en neer bij de soepele stappen van het dier. De gezelschap van haar vriendin gaf Ephony enigszins geruststelling bij het idee dat ze persoonlijk door Laurens' moeder was uitgenodigd om een keertje langs te komen. De ineengevouwen vleugels van de draak ritselde even toen ze ze verplaatste, en haar inktblauwe ogen op haar baasje richtte. Diens grijsblauwe ogen schoten naar die van haar, alsof ze zojuist betrapt was op het stelen van snoep uit de verboden pot op de bovenste plank. De onbegrijpelijke blik in de ogen van de draak gaven duidelijk aan dat ze de zenuwachtigheid van haar baasje alles behalve snapte. 'Hou je mond,' murmelde Ephony als verdediging tegen het dier, keek weg en blies nog een lok uit haar gezicht. De draak rolde enkel met haar ogen en tilde haar kop op om haar aandacht op het naderen platform te richten. De shuttle stond er al, en het grote moderne ding had er nog nooit zo zenuwachtigmakend uit gezien. 'Ené, we blijven hier wel wachten. Anders krijgt de portier het op z'n zenuwen,' mompelde ze naar de draak, die verbeten bleef staan en haar strakke blik op de zenuwachtige portier richtte. Die zag de grote draak al bijna instappen, en vond dat idee niet zo prettig in een gewone passagiers-shuttle. Leunend tegen de schouder van Ené zette Ephony haar ronde rugzak voor haar voeten op de grond. Afwezig staarde ze naar de grond voor haar, haar handen voor zich in elkaar geslagen. Ené had haar blik op het pad gericht waar ze vandaan waren gekomen, had duidelijk begrepen dat de zwartharige warhoofd ook hierheen zou komen. Het puntje van haar blauwe staart wipte ongeduldig en vrolijk op en neer, uitkijkend naar de jongen die haar standaard de verwende aandacht gaf waarmee hij haar enorme ego streelde en verzachtte. Over het zwaar dramatische moment na het kampvuur hadden ze eigenlijk nooit meer gesproken. En enkel en alleen schuldgevoel kwam in haar op als ze eraan terug dacht. Beter gezegd; als ze eraan dacht wat ze eigenlijk niet meer wist, als ze terugdacht aan de gaten in haar geheugen. Straks had ze dingen gedaan die haar zo belachelijk hadden gemaakt dat zijn kijk op haar geheel veranderd was - in negatieve manier. Straks waren er dingen gebeurd die belangrijk waren geweest voor hun, en kon ze die niet eens meer herinneren. Misschien voelde hij zich misbruikt, wie weet wat ze hem allemaal had laten doen. Wat ze allemaal had gezegd. Straks had ze hem al haar boeken laten verslepen, Ené laten poetsen, alles laten opruimen. Haar wenkbrauwen trokken gepijnigd naar elkaar toe, slaakte een diepe zucht en veegde voor de zoveelste keer haar verwaaide plukken uit haar gezicht.

AllergeweldigsteintelligenstesmexiesteenonweerstaanbaarsteLau <3