Allereerste les.

Norwood kwam glimlachend het lokaal binnen. Hij zag dat het een erg belichte ruimte was en dat deed hem goed. Hij legde de boeken op tafel en begon al op het bord te schrijven waar ze het over zouden hebben. Hij had uitleg over 3 planten.

Duivelstrik: Deze plant leeft op donkere gebieden en wurgt zijn prooien tot deze dood zijn...Deze plant is te herkennen aan zijn lianen die als een wirwar door elkaar heen liggen. Deze plant houd niet van zonlicht en haat enorme hitte.

Gigantische vliegenval: Deze plant kom je gauw tegen op paden in moerassen. Het lijkt op het eerste gezicht op een grasveld in een ronde maar vergis je niet. Zodra je het midden bereikt klapt deze plant dicht en zit je als een vlieg in de val...Deze plant kan tegen veel dingen dus je kunt ze maar beter mijden.

Giftige bessenbos: Deze plant zie je vaak aan de rand van paden in moerassen. Het ziet er uit als een normale bramenstruik maar vergis je niet. Deze planten zorgen door midden van een bepaald gas dat je honger krijgt en de neiging om de bessen te eten. Als je er van eet en niet op tijd een tegengif hebt val je in een slaap die niet ophoud.

Hij ging zitten aan het bureau zitten en keek naar de deur van de kassen. Hij vond het fijn dat die er waren want dat zou handig zijn bij praktijk lessen.

Kori kwam rustig binnengevolgen. Meestal liep ze gewoon van les naar les. Maar vanwege de wond in haar knie deed lopen veel pijn. Vandaar dat ze rustig het lokaal binnen vloog. ''Goedendag'' zei ze opgewekt tegen de leraar. Ze kende hem niet maar hij zou waarschijnlijk nieuw zijn. Het laatste stukje naar haar tafeltje liep ze gewoon. Ze ging zitten en pakte direct haar tekenschrift. Ze was bezig met een vrolijke dino zoals gewoonlijk die midden in een bos stond.

Mitsu liep vrolijk naar zijn eerste woodsmagic les toe. Hij was benieuwd wie de leraar was en keek even rond de gangen. Hij zag uiteindelijk het lokaal waar ze les hadden en hij deed de deur open. Zijn mond viel open. "Norwood?" bracht hij uit. "Dat is lang geleden dat ik jou heb gezien..." zei hij. "Hoe is het met je studie?" zei hij. Ineens schoot hem iets te binnen. "Je bent toch niet onze leraar?" zei hij. Als hij dat was dan zou deze les nog eens veel leuker kunnen worden als die van Savandor. Hij keek rond en vond het hier beter dan andere lokalen hij zag Kori zitten en liep naar haar toe en ging naast haar zitten.

Keira kwam het klaslokaal ingeslenterd, ze bromde eventjes geïrriteerd toen het haar opviel dat het klaslokaal zo vreselijk licht was. Ze liep naar het bureau van Master Norwood, ze moest zich maar eens voorstellen.
"Keira." zei ze kortaf, waarna ze een kort knikje naar hem gaf en ergens achteraan ging zitten. Ze las alvast wat Master Norwoord op het bord had geschreven en staarde daarna met haar hoofd op haar handen naar buiten. Veel verwachtte ze niet van deze les, maar aangezien het wel handig was om over de Wood-magiërs te leren om hun zwakheden te kennen was ze toch gegaan. Ze keek even naar Kori, die aan het tekenen was in haar schrift. Aangezien ze zo vaak tekende; in elke les namelijk, zou ze er vast erg goed in geworden zijn. Er kwam nog iemand binnengelopen, een jongen die ze nog niet kende.

Niet veel later na Keira en Mitsu kwam ook Celedë het klaslokaal binnen wandelen. Ze keek zoals gewoonlijk eerst rond met haar felrode ogen wie er allemaal waren. Kennelijk was ze niet de eerste Shadra. Keira was er kennelijk al. Celedë knikte kort naar de leraar waarna ze helemaal achteraan in de klas ging zitten. Daar waar het minste licht kwam.

Norwood keek op toen Mitsu binnenkwam en hij glimlachtte. "Dat is inderdaad een tijd geweest...en die studie heb ik afgerond en Ja ik ben leraar." vertelde hij. Hij keek naar Kori en zag dat Mitsu naast haar ging zitten en hij kreeg een bredere glimlach. Hij wachtte op de rest van de klas en zag toen dat Keira binnenkwam. Hij hoorde dat ze zich voorstelde en glimlachtte "Aangenaam Keira.." zei hij. Hij zag dat Kori aan het tekenen was en hij liep er naar toe. "Dat ziet er goed uit.." complimenteerde hij haar. "Zolang je tijdens de les niet zonder toestemmig tekent heb ik er geen problemen mee" zei hij er achteraan. Hij zag toen dat er iemand binnen kwam. "Is dit de hele klas?" vroeg hij even in het algemeen. Hij ging weer naar zijn bureau en leunde er tegen aan.

''Tja we kunnen ook weer weg gaan hoor als U er niet blij mee bent'' zei Celedë wat bot. Ze keek even naar Kori en Mitsu. Die Mitsu kon nog wel eens heel fout uitpakken voor haar. Ze lette er nu niet op en keek weer naar de leraar. Haar felrode ogen leken in het half donker wel wat op te lichten.

"Nee Nee..integendeel zelfs." zei hij. "Een kleinere klas zorgt er voor dat er minder fout kan gaan op het tripje dat we volgende les gaan maken." zei hij en keek even op de klok. De les was inmiddels begonnen. "Mijn naam is Norwood" begon hij. "Maar ik heb liever dat jullie me aanspreken met Master of met U.." zei hij. Hij keek even naar Mistu om te zeggen; dat geld ook voor jou.. Hij keek verder in de klas. "We beginnen niet gelijk met praktijk lessen, sorry voor dat. Ik zou graag eerst de namen van de leerlingen weten. Daarna gaan we 3 planten behandelen." legde hij uit. "Deze planten komen jullie bij het tripje naar Gren tegen." zei hij. "Maar goed. Eerst even voorstellen. Je naam is genoeg je hoeft niet je hele levensverhaal te vertellen." vertelde hij met een lach.

Keira keek rustig de klas rond, ze gaf Master Norwood wel gelijk met dat hij de klas zo klein vond; maar hij moest blij zijn met wat hij had. Ze draaide met haar ogen toen Geledë reageerde, ze was het helemaal met haar eens; graag of niet. Ze sprak echter niet, ze was nooit iemand van vele woorden geweest. Ze vloekte even binnensmonds toen de zon haar verblindde. Met een simpele spreuk wist ze een zwarte wolk voor de zon te laten verschijnen, dankbaar richtte ze zich weer op de klas en keek ze Master Norwood aan. Ze zouden námen van planten behandelen, wat saai. Ze zou die stomme wortels het liefst laten krimpen om al het licht wat ze zo nodig hadden te laten verdwijnen.

''Celedë'' antwoorde ze kortaf. Die man ging toch niet echt menen dat ze die planten gingen behandelen? Dit zou een hele saaie les worden zo. En als Celedë zich ging vervelen dan ging ze klieren en dat kon ze nu even niet gebruiken. Ze liet haar ogen over het bord glijden. Haar blik bleef hangen bij de laatste plant. Ze liet haar ogen in topsnelheid over de regels gaan. Niet lang daarna verscheen een grote valse grijns op haar gezicht die niet veel goeds uitstraalde.

Toen Master Norwood begon met zijn verhaal ruimde Kori gauw haar tekenspullen op. Gelukkig was hij heel anders dan Master Savador. Ze keek even naar Celedë die zoals gewoonlijk weer eens een botte opmerking maakte. Zelf keek ze weer naar Master Norwood. ''Kori Master, Kori Misuzu Kamio'' zei ze haar voledige naam en haar achternaam.

Norwood zag hoe het licht minder werd en keek even naar Keira. "Volgende keer dat je last van het licht hebt zeg het even dan kan ik daar wat aan doen..." zei hij vriendelijk. Hij was niet bepaald iemand die snel boos werd. Hij keek naar de raam en liet met een zwaai met de hand het natuurlijk roluik zo rollen dat de twee Shadra's in de schaduw zaten. Hij keek even naar Keira. "Wil je je spreuk nu afbreken?" vroeg hij. "Ik zie jullie denken dat dit wel een saaie les zou gaan worden maar ik kan geen risico's nemen bij de survivaltocht die jullie gaan houden." zei hij. Hij knikte naar Celede en Kori toen ze zich voorstelde en glimlachte even.

Mitsu grinnikte bij het horen van zijn woorden. Survival was hij gek op en vooral op Gren. Hij merkte dat het donkerder werd maar lette er niet op. Mitsu keek naar de leraar. Voorstellen hoefde hij niet want hij kende zijn naam al. Hij keek naar Norwood en glimlachte. Hij ging rechter zitten en luisterde aandachtig.

Keira keek op naar Master Norwood, dat hij aan haar tafeltje was komen staan had ze niet eens opgemerkt.
"Goed." zei ze droog, waarna ze met wat gemompel en een draai van haar hand de wolk liet verdwijnen.
"Nou, mij kent u dus al. En voor degene die mij nog niet kennen, ik ben Keira." zei ze daarna, een beetje verveeld. Ze vouwde haar handen ineen en liet haar hoofd erop rusten, terwijl ze naar het bord staarde. Een gemeen grijnsje verscheen op haar gezicht terwijl ze een spreuk uitsprak en een wit krijtje liet zweven (als de school supermodern is, dan is het een viltstift xD). Ze begon met het tekenen van een mislukte versie van Master Norwood, en toen hij klaar was kuchtte ze droog en lag het krijtje/viltstift weer op zijn normale plek.
"Survivaltocht?" vroeg ze wat laat, daar wist ze niets van.

Celedë grinnikte zachtjes toen ze zag wat Keira gedaan had. Ze leune wat naar voren. ''Hij lijkt nog best goed'' fluisterde ze zo zacht dat Master Norwood het niet kon horen. Celedë was altijd wel in voor een goede grap. Vooral als andere er de dupe van waren. Daarna zuchtte Celedë even. Ze hoopte dat het maar vast lunch pauze was. Vooral toen haar maag een zacht knorgeluidje maakte. Ze haad die ochtend slecht ontbeten.

"Dank je wel..." zei Norwood vriendelijk. Hij kende nu de namen van de kals en zou ze niet vergeten. Hij draaide zich om en zag het krijtje vanzelf een tekening van hem maken. "Hmm...Interessante schets." zei hij plagend. "Ik hoop dat je gedrag op de survival wat beter is aangezien het anders goed mis kan gaan." zei hij. "Nu ik iedereens namen weet wil ik graag wat uitleggen over de planten die jullie tegen zullen komen. Ik leg het maar een keer uit en in je boek vind je de uitleg nog terug met eventuele verdere details." zei hij. Hij liet zijn blik door de klas gaan. "Als eerste wil ik het hebben over de duivelstrik..." Hij pakte een van de drie potten die op zijn bureau stond en legde het op een leeg tafeltje voor hem. Hij liet zijn hand over deze pot gaan. Langzaam kwam er een kleine duivelstik tevoorschijn. "Deze planten hebben nogal de nijging om mensen te wurgen. Hij pakte een muisje en dat niet meer leefde en hield deze boven de plant. Deze greep er naar en begon het te wurgen. "Deze muis was al dood en ik heb geen zin om dieren pijn te laten lijden in mijn les." legde hij uit. "Deze planten leven in donkere gebieden in het bos en zijn niet gek op licht of extreme hitte." legde hij uit.

Keira grinnikte en fluisterde zachtjes "Bedankt."
Hierna begon die plantenman weer te praten, ze grijnsde even omdat Master Norwood wel tegen een grapje kon. Haar gezicht verstarde toen hij begon met het praten over de planten, het was echt dodelijk saai. Maar daar kon Master Norwood ook niets aan doen, het interesseerde Keira gewoon niet zó. Ze leunde achterover en kouwde op haar pen, terwijl Master Norwood praatte over duivelsstrik. Het was een plant die haar bekend voorkwam, aangezien ze vaak in het donkere bos was. Zoals hij al zei hield de plant van donkere gebieden, en daar was het bos een perfect voorbeeld van.

Mitsu glimlachte. Hij kende de drie planten maar al te goed. Hij luisterde toch maar aandachtig want het kon altijd van pas komen. Hij keek even naar de tekening en had moeite zijn lach in te houden om de reactie van Norwood. Dat is nou typisch hem. Maakt van ieder plagerij een grap. Hij luisterde naar de verdere uitleg en keek even in zijn boek.

Hij keek door de klas en zag dat Keira het niet intereseerde. "Het spijt me als ik deze eerste les zo saai invul maar het betaald zich allemaal terug als we er eenmaal zijn." zei hij. "Nou...deze duivelstrik is klein maar in het echt is hij veel groter." vertelde hij. "Ga dus nooit een donker stuk in waar je niets kan zien zonder licht." zei hij. "De volgende plant is de grote vliegenval." hij pakte de volgende pot en herhaalde het volgende maar dan kwam er de plant uit hij had gezegd. "Deze plant is gevaarlijk en pas er dus goed op. Hij lijkt op een mooi grasveld met een mooie stuk fruit in het midden maar vergis je niet." De plant was nu opengekalpt en Norwood raakte het middelste stokje aan. Deze trok zich terug en in een snelle beweging klapte de plant dicht. Norwood had zijn vinger teruggetrokken en glimlachtte. Deze plant is groot genoeg om ons allemaal tegelijk te verteren en je kan je dus voorstellen hoe groot hij is." legde hij uit.

Die andere planten kon Celedë niet echt veel boeien. Maar die giftige bessenbos. Die trok haar aandacht wel. Celedë speelde een beetje met een stel scherpgeslepen potloden door ze omhoog in het plafon te gooien. Vanwege de scherpe punten bleven ze steken. Ja bla bla, leuke plantjes. Geef nou maar uitleg over die giftige bessenbos dan ben ik tevreden dacht Celedë geergerd.

Rose was opzoek gegaan naar het lokaal voor duistere magie, en ze kwam dan eindelijk aan bij het lokaal. Ze liep naar binnen, en ze keek de leraar aan. "Het spijt me zeer dat ik te laat ben, ik had me overslapen." Zei Rose dan tegen de leraar, en ze keek dan naar de grond. Even keek ze naar de anderen, en ze zag dan Mitsu zitten.

Master Norwood keek op toen de deur openging en er nog een leerling binnen kwam. "Maakt niet uit...ga maar zitten..euh..wat is je naam?" vroeg hij en glimlachtte. Hij keek naar de laatste plant en besefte dat het niet slim was om deze nu te laten zien. Hoe klein ze ook mogen zijn ze zijn even sterk. Hij keek haar aan. "Master Norwood.." stelde hij aan haar voor. Hij keek weer naar de rest van de klas. Hij wachtte tot de rest ging zitten en keek naar het bord. Het laatste was de giftige bessenbos. "De laatste plant die ik graag zou willen behandelen is de giftige bessenbos. Deze plant scheid een gas uit dat je honger maakt en dus lokt om van de bessen te eten. Als je dit doet en je krijgt niet op tijd een tegengif val je in een slaap waar alleen een hoge magier je uit kan redden." zei hij. Hij keek even door de klas. "Het spijt me ik ga deze niet laten zien." Hij keek naar het laatste potje en naar de klok ze hadden nog wel tijd om wat te proberen. Langzaam vermedigvuldigde de potjes zich en hij liep langs de tafels en zette op iedere tafel een potje. "In deze pot zit een zaadje. Jullie mogen proberen het te laten ontkiemen. Het heeft alleen niet besloten wat het wordt. Jullie mogen een bloem uitkiezen en deze goed in je gedachten opnemen. Als je het weet concentreer je je op de zaad en wat het gaat worden. Ik wil absoluut geen gevaarlijke bloemen zien, alleen bloemen." zei hij en zei de laatste zin wat strenger. Hij ging tegen de tafel leunen en glimlachtte. Ze hadden goed geluisterd en dat loont.

Rose keek hem aan, en ze knikt dan heel even kort. "Ik ben Rose meneer." Zei Rose dan vriendelijk tegen hem, en ze volgde de les dan ook gewoon mee. Dan knikt ze heel even kort bij het horen van zijn naam, en ze keek even in het rond. Ze probeerde aan een mooie rode roos te denken, en ze keek dan naar het zaadje.

Mitsu lette op de leraar en merkte dat Rose binnenkwam en glimlachte. Hij wist gelijk welke bloem hij wilde. Hij legde zijn hand boven de pot met aarde en dacht aan van alles en nog wat. Toen zijn gedachten stampvol zaten dacht hij vlug aan een blauwe roos en langzaam kwam er een groen puntje boven de aarde tevoorschijn. Hij keek er vol hoop naar en hield zijn hand niet van de pot vandaan. Hij glimlachte toen het langzaam begon te groeien.

Rose probeerde zich zo goed te concentreren, maar dan spookten de namen van Master Savador en Selavin door haar hoofd. Ze zag dan dat het mislukt was, en ze zucht heel even diep. Ze was wat teleurgesteld, aangezien het zaadje in brand was gevlogen. Ze stopte er dan ook gewoon mee, en ze keek naar het raam buiten.

PROFILE MAGICIAN

» Allereerste les.

Allereerste les.

Allereerste les.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen