Servatius klopte hard op de deur naar Dorchadas, het domein van Deshas. Hij had de arm van Neytiri nog steeds vast na haar te hebben meegesleurd hiernaartoe. Dit was dringend en kon niet wachten. ervatius was puur op geluk een demoon tegen het lijf gelopen genaamd Illiarné. Die had hem bedreigt, had geprobeerd van hem te eien dat hij leerlingen aan haar offerde en had een merkteken in Servatius' hals achter gelaten. Toen hij had proberen te stoppen had ze hem bijna letterlijk uitgelachen ondanks dat hij haar naam gebruikte in zijn spreuken waardoor normale kleine demonen waren gevlucht. Illiarné was echter rustig weer teruggetrokken in Neytiri die niks leek te weten van het bestaan van de demoon in haar. Daardoor kon Servatius verdomt weinig doen, maar dit was Deshas' vakgebied, hij was ten slotte heer van het duister en de meester over het rijk van de demonen. Servatius bonkte nogmaals op de deur, hopend op een snellere reactie vanDeshas terwijl hij ongeduldig wachtte, hij wou dit probleem zo snel mogelijk opgelot hebben.