Onderuitgezakt, zijn hoofd steunend op zijn hand en zijn andere arm losjes over de stoelleuning hangend gleden Bellingars groengele ogen over de aula. Zijn jachtgebied, zijn terrein. Het loslopende wild in korte rokjes en giechelende stemmen waren in volle ornaat aanwezig, in grote getallen verdeelt in kleine kuddes van een stuk of vier bijeen. Zachtjes snoof hij, krulde zijn mondhoeken wat genietend omhoog en blikte tussen een paar blonde lokken naar zijn prooien. Valentijnsdag, een dag waarop de meeste meisjes een moord zouden doen voor wat aandacht van een jongen. Vaak maakte het niet uit wie, als het er maar eentje waar waarmee ze konden laten zien; Kijk, ik ben wél geliefd. Een grote populariteit wedstrijd, en voor hem een opperdag. Soms bleven zijn ogen hangen op een stel schitterende ogen die terugblikte, glimlachte zijn veelbesproken glimlachje om misschien wat geïnteresseerd omhoog te komen. Zodra de ogen verlegen weg schoten bleef hij kijken, wachtend of ze terug zouden kijken of niet. De enkele keren dat dit gebeurde werd zijn glimlach breder, hier en daar een knipoog om dan het oogcontact weer verbroken te zien worden. Meerdere uitnodigingen om langs de feestjes of 'bijeenkomsten van vriendinnen' te komen waren hem al vanaf deze ochtend in de schoot geworpen, en de dagen daarvoor ook al. Heerlijk al die aandacht, niets beters. Doordat zijn ogen weer op een nieuwe prooi waren gericht merkte hij niet dat Sheena binnen was gekomen.

Kom op tijger van me!
Sheenaaa *doet een dansje*

Sheena liep al de hele dag na te denken over hoe ze dit het best kon aanpakken, maar ze had in ieder geval haar outfit klaar. En aan, inmiddels, en ze keek glimlachend in de spiegel. 'Die gaat gék worden.' Rode pumps, een kort wit strak rokje met een rood randje, daarboven een tanktopje met een open rug die duidelijk liet zien dat ze géén beha droeg. Verder ook geen ondergoed, trouwens, maar dat zou hij snel genoeg te weten komen. Op het witte topje stonden op haar borst twee rode plus-tekens, je kan wel raden waar. No way, dat Sheena Fujibayashi, die sinds haar 9e geen Valentijn meer alleen had doorgebracht, vandaag alleen zou zijn. En wie kon haar nou op deze dag beter plezieren dan haar oude vriend, Bellingar. Ze zag het al helemaal voor zich, hoe hij met een rood hoofd in de aula zou zitten zodra hij haar geheimpje wist. Het was tenslotte Valentijn, dus mocht ze hem best verwennen, niet? Ze plukte nog even aan haar haren dat losjes aan de voorkant over haar schouders heen viel, waarna ze met haar vrouwelijke loopje de wateretage verliet. Ze hoorde al dat ze nagefloten werd op de trap, iets wat de verleidelijke glimlach en sexy blik in haar ogen alleen maar erger maakte. Eenmaal bij de aula liep Sheena zonder twijfelen op haar doel af, onbeschaamd als ze was. Iedereen kon wel bedenken dat hij zich de rest van me middag niet meer zou vervelen. Eenmaal bij haar doel aangekomen, ze was van achter aan komen lopen en Bellingar kennende was hij veel te veel gefocust op knappe gezichtjes en lekkere kontjes, want hij had haar nog niet door. In éénzelfde beweging leunde ze met haar borst van achter tegen hem aan, liet haar handen over zijn bovenbenen glijden en schraapte zachtjes met haar tanden over zijn oor. 'Goedemiddag.' Fluisterde ze er daarna in. Ze liet haar handen strelend weer van zijn bovenbenen glijden waarna ze naast hem op een stoel ging zitten, een hand op zijn been en een elleboog op de tafel. 'Zou ik jou een voorstel mogen doen?' Ze trok kort en speels haar wenkbrauwen op, haar stem zacht en sexy, terwijl ze nu zeker wist dat ze zijn aandacht wel had.

Door zijn gefocuste aandacht op zijn mogelijke toekomstige prooi merkte hij pas op het laatste moment Sheena op. De gehele handeling, haar borst tegen zijn rug en haar plotselinge handen op zijn bovenbenen deed hem omhoog schieten van schrik. Als hij haar aan had zien komen had hij anders gereageerd. 'Jézus,' mompelde hij zachtjes, kon het er niet harder uitkrijgen door haar zachte stem in zijn oor en het voelen van haar tanden. 'Middag,' mompelde hij al even afwezig en uit het veld geslagen terwijl zijn ogen van het groepje meisjes afdwaalde toen Sheena naast hem kwam zitten. Je zag hem duidelijk slikken terwijl zijn groengele ogen zonder schaamte over haar lichaam gleden, voelde haar hand eigenlijk niet op zijn bovenbeen. Het was Valentijn, iets wat Sheena duidelijk nog eens aandikte. Met moeite kreeg hij zijn ogen van haar lichaam af, verborg nooit wat voor haar. Waarom zou hij? Pas toen ze sprak kropen zijn ogen omhoog naar die van haar. 'Voorstel?' verhaalde hij zachtjes haar vraag, zijn wenkbrauwen wat omhoog waarna ze weer terug zakte en zijn ene mondhoek om krulde. 'Hm, waarom zou je dat willen doen op een dag als deze,' murmelde hij, totaal afgeleid doordat zijn blik weer naar beneden gleed. Hij was overeind gekomen op zijn stoel, zijn ene arm op de tafel en zijn andere nu over de rugleuning terwijl hij naar Sheena toe was gedraaid. Als die andere huppelgeitjes waren niet meer interessant, hadden veel te veel aan nu Sheena in het jachtgebied waren gekomen. Prooien die veel te moeilijk waren in tegenstelling tot zíj. Hoezeer hij zichzelf in controle kon houden merkte hij de prikkelingen door zijn maag omhoog kruipen, wachtend totdat Sheena doorsprak.

Haar glimlach was iets breder geworden bij zijn reactie, hij had echt niet doorgehad dat zij eraan kwam. Toen hij haar vraag herhaalde knikte ze vrolijk, wachtend op zijn antwoord. Zijn ogen die over haar lichaam streelden waren een compliment, ze had weer eens zijn aandacht weten te trekken boven alle andere meisjes. Zijn antwoord was positief, haar glimlach werd iets uitdagend en haar ogen twinkelden. Ze boog zich lichtjes naar hem toe, haar stem heel zacht. 'Kijk... het zit zo...' Ze streelde zachtjes met haar hand heen en weer over zijn bovenbeen, en na enkele keren heen en weer liet ze zachtjes haar bloedrood gelakte nagels over zijn buik en borst omhoog strelen, hem bij zijn kraag pakkend, dichter naar haar toe brengend. Haar ogen waren vlakbij de zijne, zo dat ze hem nog net scherp kon zien. 'Ik ben al jaren niet meer alleen geweest op Valentijn en ik ging natuurlijk ook niet laten gebeuren dat ik dat vandaag wel zou zijn. Maar het zeker wel zo, dat jij, de o-zo-populaire Bellingar, niet zomaar mijn Valentijn wilt zijn.' Ze trok hem nog iets dichterbij aan zijn kraag en bevochtigde snel haar lippen, waarna ze zachtjes met haar lippen over de zijne heen hapte en daarbij met haar tanden over zijn lip schraapte. 'Daarom heb ik een verassing voor je.' Fluisterde ze met haar lippen tegen de zijne, het kon haar echt geen fuck schelen wat ze rest van de aula van haar dacht, en Bellingar wist waarschijnlijk al helemaal niet meer dat hij in de aula was. Ze nam sexy lachend weer ietsje afstand van hem, keek hem speels aan en wiebelde met haar wenkbrauwen. Ze pakte zijn hand en bracht die naar de open rug van haar shirtje, precies op de plek waar normaal de sluiting van haar beha zou moeten zitten. Ze beet op haar lip en gaf hem een knipoog, waarna haar blik heel onschuldig werd. 'Dus, liefste Bellingar, wil jij mijn Valentijn zijn?' Ze boog iets naar voorover en keek van onder haar lange donkere wimpers naar hem op, terwijl haar shirtje iets naar beneden zakte, wat een mooier uitzicht dan met beha gaf.

De rest van het jachtgebied - de aula - was niet meer interessant. Zijn ogen op Sheena vastgelijmd, zijn mannelijke, luie instinct ging voor de makkelijkste prooi deze keer. Algauw had hij zich van de verbazing hersteld, zijn ene mondhoek omgekruld in een charmerende glimlach hoewel deze trucjes niet nodig waren bij haar. Voelde hoe haar hand over zijn bovenbeen ging, zijn eigen ogen iets kleiner in die van haar gericht vanaf het moment dat hij zijn blik omhoog had geslagen en Sheena was begonnen met praten. Zijn mondhoeken trokken omhoog in een grijns bij haar vraag, vond het hoogst amuserend dat zo'n vraag uit háár mond kwam voor hém. 'Hmm,' klonk het bijna verheerlijkend, zijn grijns weerspiegelend in zijn ogen. 'Was niemand anders in de buurt of geïnspireerd door je... outfit?' vroeg hij zachtjes, was wat naar haar toe gekomen en drukte zijn vinger tegen de onderkant van haar kin toen ze hem aan zijn kraag naar haar toe trok. Zonder enige acht te slaan op de jaloerse, vuile en wat voor soort blikken in de aula dan ook hield hij zijn ogen op haar gezicht gericht toen haar lippen over die van hem gleden. Hierbij deed hij zelf niets, bleef uiterst rustig zitten alsof zojuist iemand hem een normale handdruk gaf. Zijn ene wenkbrauw kwam omhoog in een arrogante, vragende blik bij Sheena's woorden. Een verrassing, hoogst interessant. Toch kon hij merken dat zijn lichaam al de hoognodige reacties gaf op het aanblik en haar handelingen, wilde dolgraag naar het eindpunt toe rennen. Maar hij zou hiervan genieten, zou zorgen dat ze haar uiterste best zou doen voor hém. Gewillig ging zijn hand mee, was in zijn gedachtes al bij het vormen van zijn eigen plan en had niet meer door wáár hij was en waarom. Zijn vingertoppen streelde de zachte, blote huid van haar rug, zijn glimlach trilde voor een moment zodra hij tot het besef kwam die Sheena hem had willen geven. Bij haar vraag bleef hij stil, zijn groengele ogen licht getint met de grijns er nog in, aan de andere kant het dierlijke instinct dat het weer overnam. 'Ik weet het niet hoor,' klonk zijn zachte stem al even onschuldig, hield zijn hand op haar rug waarbij zijn vingertoppen ontspannen haar huid streelde tussen de draden. 'Je zal me moeten overtuigen voordat ik je een antwoord kan geven,' zijn gezicht dichtbij, doelend op maar één ding waaruit hun 'vriendschap' bestond. Ze zou haar best moeten gaan doen.

Ze lachte zachtjes op zijn woorden. 'Niemand die ik vandaag zou willen.' Toen hij zo makkelijk mee ging in haar handelingen twinkelden haar ogen vrolijk, haar borst nog iets verder naar voren. Ze sloot haar ogen onder zijn strelingen, hij had ze echt geperfectioneerd. Hij wist precíés hoe een meisje het wilde hebben, hoe hij op ze in moest spelen. Zelfs Sheena, onbeschaamd mannenverslindster, kon nog versteld zijn van zijn perfectie in de aanrakingen, in zijn woorden. Ze leunde nog iets verder voorover, haar handen legde ze aan de voorkant op zijn heupen, zat nu half bij hem op schoot, zo dicht zaten ze tegen elkaar aan. Ze zette zachtjes een kusje in zijn nek, wachtte op zijn antwoord. Toen hij haar antwoord gaf keek ze even op, keek hem recht in zijn ogen die inmiddels héél dichtbij waren. Haar ogen waren licht sarcastisch, maar het sexy zelfvertrouwen erin verdween niet. 'Je kan geen beter meisje krijgen op deze hele school, en nog wil je dat ik mijn best voor je doe? Moet ik een grotere voorsprong krijgen op iedereen?' Ze wiebelde even met haar wenkbrauwen, waarna ze haar lippen op de zijne drukte voor een zachte, sensuele zoen. Haar lippen gleden happend over de zijne, haar tong speelde een spelletje met hem, terwijl haar ene hand van zijn heup onder zijn shirt gleed en zachtjes over zijn heerlijk getrainde buik gleed. Ze kreunde zachtjes onder het zoenen, toen ze voelde hoe lekker zijn lichaam ook alweer was. Voor de afgelopen weken had ze hem vrij weinig gezien, hij had het erg druk gehad met onervaren meisjes verleiden. Ze liet speels haar tong langs zijn hals glijden tot vlak onder zijn oor, waar ze met haar lippen tegenaan fluisterde. 'Ik snap dat het leuk is om meisjes het hoofd op hol te brengen... maar wat is nou leuker, dát, of precies krijgen hoe je lekkere lichaam het hebben wil?' In haar woorden was een glimlach te horen, terwijl ze haar borst tegen de zijne aanduwde, slechts twee dunne laagjes stof die hun blote huid scheidde, daar moest hij zich ook wel bewust van zijn. Het kon haar dan wel niet veel schelen wat de mensen in de aula dachten, maar puur voor hun geestelijke gezondheid zou ze in de aula niet veel verder gaan dan dit geflikflooi. Ze bracht haar hand weer terug naar zijn heupen. 'Dus waar gaat het worden, mijnheer, als u 'ja' zegt? Beter niet de bezemkast, ik heb me niet voor niets zo leuk verkleed. Verzin maar iets spannends, ik ben overal voor in. Het ís tenslotte Valentijn...' Haar woorden klonken heel suggestief, maar Bellingar was dit waarschijnlijk gewend van Sheena. Hoewel ze vandaag wel in een bui was dat hij een beetje lief voor haar moest zijn, ze wilde, al was het van een vriend, wel het gevoel krijgen dat er ook maar een beetje van haar gehouden werd.


Sorry, beter dan dit wordt 't niet vandaag.

Bijna uitnodigend leunde Bellingar wat naar achter toen Sheena dichterbij kwam, bijna op zijn schoot kroop en nog dichterbij kwam. Niet eens meer wetend dat er meerdere mensen in de aula zaten kantelde zijn hoofd wat naar achter bij het voelen haar lippen, had later antwoord gegeven. Een grijns kwam op zijn lippen, waarbij hij zijn gezicht weer naar beneden bracht en Sheena vermakelijk aankeek. 'Kom nou, hoe weet je dat er niet meer meiden zijn die zich in mijn armen werpen om de warmte te voelen? En misschien niet alleen leerlingen,' zijn opschepperij kwamen zo serieus over dat de meeste mensen het als de zuivere waarheid hadden genomen. Zijn ego had weer opgespeeld, maar was in de afgelopen jaren ook behoorlijk opgebouwd door de gelukte avontuurtjes. Ondanks haar lippen op de zijne bleef hij in de 'ontspanen' en nonchalante houding zitten, zijn elleboog leunend op zijn rugleuning. Genietend van haar aanraking die hij zo goed kende, maar altijd weer uiterst vermakelijk was. Meegaand in haar bewegingen, gaf zich niet over aan haar spelletjes. Haar hand die onder zijn shirt kroop deed hem alleen van binnen opvlammen, maar zijn handelingen bleven getrained rustig. 'Je bent wel heel wanhopig om zo iemand te overvallen, midden in de aula,' zijn stem zachtjes, alleen hoorbaar voor haar toen hun lippen van elkaar kwamen en die van haar doorgleden naar zijn hals. 'Misschien voor een keertje jou diensten inroepen dan maar,' beantwoorde hij haar woorden zonder werkelijk antwoord te geven wat hij fijner vond. Onervaren meisjes zo gek maken dat ze als was in zijn handen waren, of eens een Sheena los te laten gaan en zelf eens te ontspannen. Zijn blik gleed naar beneden, zag de delen van haar rug en de kleine stukjes naakte huid die hier doorheen zichtbaar waren. Hoezeer zijn lichaam rustig oogte, zijn binnenste brande nu al een tijdje hevig voort. Haar hand gleed weer terug, iets wat hem toch meer onzichtbare denkruimte gaf. 'Maar die is het dichtste bij,' mompelde hij zachtjes na haar woorden, zijn rustige lichaam was een tegenhang met de blik die in zijn ogen als vuur brande. Zijn hand omhooggehaald, streelde nu haar gezicht waarbij zijn afwezige blik de lust uitstraalde die alleen Sheena omhoog kon krijgen. De instinctieve hardheid van zijn begeerte, de mannelijke lust naar haar. 'Mee komen,' mompelde hij uiteindelijk, stond op waarbij hij haar hand pakte en haar half mee sleurde, geen rekening houdend dat ze naar hem toegebogen had gezeten. Hij leidde haar de aula uit onder de starende blikken van enkele meisjes, heimelijk en jaloers zoals sommige keken, die op hun waren gericht. Zijn ogen schoten om zich heen, sleurde Sheena bijna door de gang mee. Vanuit het niets greep zijn hand een deurklink vast in een verlaten gang, drukte deze in waarna de deur mee gaf. Niet op slot, het geluk was aan zijn kant. Terwijl hij binnen stapte trok hij Sheena aan haar hand langs zich heen het lokaal binnen, liet haar los en draaide zich naar de deur toe. Zijn andere hand greep een stoel, schraapte deze naar zich toe om de rugleuning onder de deurklink te zetten en zo de deur te blokkeren. Niemand kwam binnen totdat hij geheel klaar was met haar. Even hadden zijn groengele ogen tevreden naar de geblokkeerde deur gekeken, waarna hij zich langzaam omdraaide en Sheena zocht.

'Hmhm.' Mompelde ze droogjes terug toen hij haar vertelde dat de bezemkast het dichtst bij was. Ja, dat wist ze inmiddels ook wel. Zijn lichaam hield hij helemaal kalm terwijl zijn ogen lustig brandden, iets wat toch verraadde dat ze het goed deed. Ze sloot langzaam haar ogen terwijl hij haar gezicht streelde, een hele onschuldige aanraking, hoewel ze wist dat hij eigenlijk anders wilde. Toen hij plots opstond en tegen haar mompelde opende ze in een ruk haar ogen, maar kon zo snel nog niet bewegen terwijl hij op stond. Gelukkig had ze zijn hand vast, hing aan zijn arm terwijl ze half van de stoel af tuimelde. Maar snel herstelde ze zich, haalde een hand door haar haren en liep nonchalant en vrouwelijk achter hem aan, er helemaal geen moeite mee hebbend dat ze als een slaafje door hem meegesleurd was. Ze had wel door dat ze nagekeken werden door verschillende mensen, sommigen verbaasd, sommigen ongemakkelijk, sommigen jaloers. Het kon haar eigenlijk geen f*ck schelen. Zodra hij de eerste de beste deur pakte en opende, had ze al gelijk door waar ze waren. Het vuurmagie lokaal... toepasselijk. Ze grinnikte zachtjes terwijl ze door hem naar binnen gesleurd werd. Terwijl hij het nodige werk deed om te zorgen dat ze niet gestoord zouden worden, liep Sheena rustig door het lokaal heen, liet haar handen over de tafels glijden terwijl haar ogen over willekeurige voorwerpen gleden. 'Best toepasselijk, Savadors lokaal.' Ze draaide zich naar hem om en wiebelde met haar wenkbrauwen, wat waarschijnlijk voor hem al genoeg moest zeggen, het was in ieder geval veelbetekenend genoeg. 'De arme man.' Murmelde ze grijnzend, terwijl ze langzaam terugliep naar het bureau in het lokaal. Gemakkelijk ging ze erop zitten aan de kant van het lokaal. Haar benen waren iets gespreid, haar handen ertussen op de tafel. Haar ogen hingen in die van Bellingar. 'En, veel Valentijnskaarten gekregen?' Ze tuitte lichtjes haar lippen, meestal had ze wel van die aanbidders die nooit iets durfde te laten merken behalve een kaartje op Valentijn, of gewoon mensen die met haar dolden. Dit jaar had ze alles linea recta de prullebak ingeschoven, zo interessant was het nou ook weer niet. Zodra Bellingar haar naderde leunde ze achterover, sloeg ze haar benen over elkaar en leunde op haar handen achterover. Ze keek hem uitdagend aan, trok één wenkbrauw op en liet haar ogen onschuldig door het lokaal schieten, alsof ze helemaal geen kort rokje aan had waar haar benen verdomd goed in uit kwamen. 'Best een mooi lokaal, dit. Hoewel het best donker is. Maar dat zal Savadors voorkeur wel hebben, niet?'

Hij had na een tijdje lopen het eerste en beste lokaal geopend, had niet eens rondgekeken of hij de details herkende. Alleen maar een vlugge blik om te zien of er geen levende zielen toevallig het zelfde dachten op valentijn te doen. Daarna had hij Sheena langs zich heen meegesleurd, om vervolgens op geheel creatieve cartoon manier - wat trouwens wél effectief is - de deur te vergrendelen. Over zijn schouder blikte hij eerst, om vervolgens zijn lichaam mee te draaien toen Sheena's stem door het stille lokaal heen ging. De harde geluiden in de rest van de school zouden ervoor zorgen dat ze niet gehoord zouden worden, en anders hadden de mensen op de gang pecht. Deze gang werd toch weinig belopen, aangezien het Savadors lokaal was waar ze in beland waren. 'Shit man,' klonk het droogjes, waarbij zijn ogen voor een moment niet op Sheena bleven hangen en het lokaal door ging. Hij moest ervoor zorgen dat er geen sporen achter bleven, anders kon hij de grote lijnen van zijn leven plots gaan uitleggen aan het schoolhoofd en zijn ouders. Geen prettig verhaal als je het hem vroeg, hoezeer hij ook vond dat er niets mis was met zijn levenswijzen. Sheena was er toch ook blij mee? Waarom zou hij iemand pret weghalen door zelf te veranderen, noop; perfecte reden om zo te blijven. Hij zelf bleef doodstil in de kamer staan, genoot voor het moment alleen maar van het bewegende lichaam van Sheena die rustig naar het bureau liep. Al gauw had ze erop plaats genomen, blikte ze weer in zijn ogen die al enkele minuten op haar lichaam - en daarbij niet haar gezicht, dat was niet interessant op dat moment - waren gelijmd. 'Eigenlijk wel ja. Heb de chocolaatjes gehouden, die kan ik dan weer uitdelen aan de langslopende objecten,' glimlachte hij doodserieus antwoordend op haar vraag, hoewel je zag dat dit alleen maar was omdat zijn hoofd met iets anders bezig was. De jolige kant van hem was verdwenen, zijn lichaam was te veel bezig om zichzelf in bedwang te houden. Hij zou genieten van haar outfit, zo lang het mocht duren. Uiteindelijk kreeg hij zijn benen in beweging, liep met een nonchalante pas rustig naar haar toe. Haar houding veranderde, de uitdagende blik weerspiegelde in haar ogen. Zijn pas versnelde maar een klein tikje, hield zijn onverschillige houding. Dit waren gewoonweg oefeningen voor hem, kijken hoelang hij elk toneelstukje op kon houden. Sheena wist toch al alles van hem, dus ze zou het niet erg vinden als hij haar als oefenpop zou gebruiken. 'Waarom praat je nog?' glimlachte hij, lette totaal niet op de dingen die ze zei. Alleen maar op het feit dat ze haar lippen en tong gebruikte voor onbenullige zaken, ze kon die dingen veel beter benutten als je het hem vroeg. Voor haar bleef hij stil staan, zette zijn hand naast haar heup op de tafel waardoor hij wat naar voren boog. Zijn andere hand was op haar knie komen te liggen, gleed mee met zijn voorover buigende beweging waarbij hij zijn lippen zachtjes op die van haar drukte. Teder bijna, lievelijk kuste hij haar. Zijn hand gleed over haar been heen, langzaam en rustig alsof ze de tijd van de wereld hadden, om in dat zelfde lage tempo onder de stof van het rokje te glijden. Doordat ze haar ene been over de ander had geslagen was er iets meer ruimte gekomen, ruimte waar zijn hand gebruik van maakte. Deze gleed om de rondingen van haar acherste, genietend opmerkend dat er behoorlijk weinig stof zat. En de stukje stof díe er zaten waren uitdagend genoeg om voor hem te wachten en alleen maar te kijken. Later te kijken als zij haar kunsten zou vertonen. 'Leraressen mogen niet op de meubelen zitten,' fluisterde hij zachtjes toen zijn lippen even loskwamen van die van haar. De hand gleed weer terug op haar bovenbeen, kwam los van haar huid om zijn vingers in haar nek te leggen en zijn duim op haar wang. Tergend langzaam nam hij wat afstand tussen haar gezichten, sloeg zijn blik op in haar ogen om vervolgens zelf langzaam zijn rug weer te rechtten. 'Miss Fujibayashi,' sprak hij haar naam op de hoger geplaatse manier zacht en vleiend uit als vervolg op zijn woorden daarvoor. Hij stapte weer naar achter, verbrak elk contact met haar lichaam om rustig naar het eerste tafeltje achteruit te lopen zonder zijn ogen los te maken uit die van Sheena. Zijn hand schoof de stoel naar achter, om daar op een nonchalante en onderuitgezakte manier op te gaan zitten.

Ze hield abrupt haar mond toen hij glimlachend vroeg waarom ze nog praatte, de glimlach die zich op haar gezicht vormde had een heel fout tintje. Ze volgde met haar ogen zijn handen, eerst die naast haar heup, daarna die op haar knie. Meteen voelde haar been al warmer aan, waarna haar ogen weer naar zijn gezicht schoten. Toen zijn lippen op de hare belandden sloot ze haar ogen, voelde zijn langzame tempo, zijn lieflijke lippen op de hare, en probeerde mee te gaan in zijn langzame tempo. Haar ademhaling versnelde iets, werd iets oppervlakkiger toen zijn hand over haar been gleed, onder haar rokje verdween en zich zachtjes om haar achterste vormde, haar achterste dat eigenlijk niet bedekt was, het minuscule valentijnsstringetje bedekte niet bijster veel. Toen zijn lippen los kwamen van de hare, maar hij nog niet echt ver weg bewoog, hield ze haar ogen gesloten. Een korte lach kwam over haar lippen toen ze zijn woorden hoorde, haar ogen gingen langzaam en verleidelijk open. Toen zijn hand langzaam van haar been af gleed en naar haar hals toe bewoog leunde ze nog iets dichter naar hem toe, maar hij nam afstand. Dus bleef ze stil zitten, kijken naar zijn gestalte. Het klonk haar eigenlijk wel goed in de oren, Miss Fujibayashi. Vooral de manier waarom zijn stem om het woord heen boog, bijna vleiend. ‘Leraressen mogen alles, mijn jongen. Leraressen maken hun eigen regels.’ Mompelde ze vrolijk terug tegen hem, terwijl zijn hand haar lichaam verliet en naar het dichtstbijzijnde tafeltje toe liep. Toen hij op het stoeltje ging zitten beet ze speels op haar lip, ineens kwamen er hele leuke plannen in haar hoofd op zetten. Heel langzaam en uiterst vrouwelijk liep ze naar de zijkant van het lokaal toe, richting de ramen. Zo boog zich langzaam voorover, net ver genoeg om hem een mooi uitzicht te bieden onder haar rokje. Ze pakte ze stok om de hoge ramen mee te openen van de grond, en draaide zich daarna sierlijk om, haar ogen sexy en speels over zijn lichaam glijdend. Langzaam liep ze naar hem toe, ging ze op het hoekje van zijn tafel zitten. Ze liet de haak van de stok langzaam naar zijn lichaam toe komen, klemde het om de kraag van zijn shirt en trok hem iets naar haar lichaam toe. [God ik zie echt dat stukje uit Charlie’s Angels voor me :’D] Haar stem was net iets meer dan een fluistering. ‘We beginnen vandaag met theorie. Vertel me eens, Bellingar Cruentus. Hoe maken we een vrouw het zo erg naar haar zin, dat ze uiteindelijk alles doet wat een man wil? Als het mij goed in de oren klinkt, mag je je hypothese uitproberen. Dan merk je meteen of hij klopt of niet.’ Ze liet de haak weer uit zijn shirt glijden en haalde de stok weer iets naar achter. Met een soepele beweging tussen haar vingers draaide ze hem om, zodat nu de kant van het stompe hout naar Bell toe stak. Zacht plaatste ze deze midden op zijn borst, en liet hem naar beneden glijden. Over zijn buik, zijn riem, helemaal tot het stukje stoel tussen zijn benen, en daarna ook héél langzaam weer omhoog.

Kalmpjes was hij achteruit gelopen, had plaats genomen op de plek van de leerling zonder zijn ogen van Sheena af te halen. 'Autsj,' klonk zijn stem zacht en vleigend, waarna de kleine grijns op zijn lippen omhoog kwam bij het horen van haar tegen antwoord op zijn woorden. Leraressen mogen alles, hun eigen regels maken. Een toepasselijk zinnetje in het lokaal van Savador, een man die uiterst eens zou zijn met die zin. Maar nu niets meer dan een trigger voor zijn lichaam en geest waar nog bij kwam hoe ze eruit zag. Zijn ogen volgde haar ongenant terwijl hij op zijn leerlingen plaats zat achter het bureau en wat onderuitgezakt op de stoel. Zodra ze van hem weg liep gleden zijn ogen van haar achterhoofd naar haar kuiten, om op bepaalde plaatsen te blijven hangen. 'Ooeh,' klonk zijn stem zacht en goedkeurend toen ze voorover boog, totaal geen respect om het feit dat ze zich de leraresrol had aangegeven. Zijn hoofd kantelde schuin om zijn blik onder de laatste stukjes stof door te laten kijken [ dear god ik zie het voor me xD ] om daarna verheerlijkt zijn ene mondhoek omhoog te krullen bij het zien van... wéinig. Onschuldig kwam hij met een ruk weer omhoog toen Sheena zich omdraaide, alsof ze totaal niet had kunnen zien dat hij van het uitzicht genoten had. Alleen al bij het zien van haar blik gleed de glimlach van zijn lippen af, speelde de hoogst onschuldige en nette blik in zijn ogen omhoog terwijl hij haar aan bleef kijken. Als een nette leerling bleef hij doodstil zitten, kreeg opeens het beeld van een strip club voor zich en hoopte dat Sheena die gedachtes zou vervullen. Een ideale Valentijn als je het hem vroeg. Zijn ogen kropen weg van haar blik, bleven hangen op de stok die ze in haar handen had. Gespeeld sleekte hij ongemakkelijk toen de haak zich om zijn overhempt haakte en hem een stukje naar voren trok. 'Theorie zeg je,' mompelde hij al even zacht, zijn ogen weer in die van haar gericht waarbij hij wat naar voren gebogen zat en naar haar luisterde. Toen ze weer stil viel zakte hij weer terug naar achter, ruimte gekregen doordat de stok weer los kwam van zijn kleding. Rustig zakte hij naar achter, hield de stok goed in de gaten. In Sheena's handen kon dat ding in alles veranderen, dus opletten was wel iets wat hij moest blijven doen. Ondanks dat hij dit deed werkte zijn brein meteen toen hij haar woorden had gehoord. Het antwoord wist hij maar al te goed, het was meer een retorische vraag geweest als je het hem vroeg. Zijn ogen schoten naar die van haar toen de punt van de stok zich tegen zijn borst aan zette en daarna langzaam naar beneden gleed. Hij wist waar ze naar toe ging, en hij wist wat voor resultaat ze zou zien. Hoezeer hij zijn toneelstukjes op kon houden, soms reageerde zijn lichaam sneller dan hij wilde. Hij was en bleef een man. Zodra de stok bij de gevoelige delen kwam zag je de snelle flits op zijn lippen waarbij hij een glimlach onderdrukte, om daarna zachtjes uit te snuiven. Zodra de stok weer naar boven kwam haalde hij rustig en diep adem. 'Mijn hypothese...' begon hij rustig, waarbij zijn hand de stok pakte op de helft om daarna zelf op te staan. Hij liep soepel om haar heen zonder veel te verplaatsen, zette haar klem tegen de zijkant van de tafel om de stok uit haar handen te trekken. 'Is dat deze Miss Fujibayashi al veel te lang de school heeft geterroriseerd en eens haar lesje moet leren,' zijn lichaam zette haar klem tussen het tafelblad en hem, blikte nu zonder emotie op zijn gezicht op haar neer alsof hij dit alles bloedserieus meende. 'En ze zal veel moeten doen om al die halsmisdaden goed te maken. Ík bepaal of het genoeg is, heeft u dat begrepen Miss Fujibayashi? Je kan geen kant op, er zijn geen uitwegen meer. U heeft uzelf in het nauw gedreven,' zijn gezicht was langzaam dichterbij gekomen, had zijn lippen naar haar oor gebracht om nu deze zonder ze te bewegen langs haar hals te bewegen. Zonder er acht op te slaan gooide hij de stok naast de tafel, mocht Sheena deze nog nodig hebben voor haar 'goed maak rondje'. Zijn handen verplaatste zich naar de tafelrand waardoor Sheena gedwongen was wat naar achter te leunen doordat zijn lichaam tegen die van haar aan drukte. 'En het oog wilt ook wat,' fluisterde hij haar als tip toe, zijn gedachtes bij de stripclub en de kleding die ze aanhad. 'Het zou afschruwelijk zijn om je weer een vijf te geven, niet?' doelend op een tijdje hiervoor, nonchalant uitdagend dat ze zich tot het uiterste zou werken om die tien weer te halen.

Ze bleef naar zijn gezicht kijken terwijl de stok langzaam naar beneden zakte, zag de onderdrukte glimlach op zijn gezicht, iets wat haar glimlach alleen maar verbreedde. Het nonchalante snuiven wat hij daarna deed was zeer vermakelijk, hij hield zich overduidelijk in. Haar ogen twinkelden vrolijk toen hij daadwerkelijk antwoord begon te geven op haar vraag, hoewel het feit dat hij de stok ook vastpakte haar niet beviel. Toen hij rustig om haar heen liep werden haar ogen steeds argwanender. Toen hij de stok uit haar handen trok, trok ze uitdagend één wenkbrauw op. Ging hij nou spelletjes met haar spelen? Nieuwsgierig luisterde naar zijn woorden, hoewel haar ogen steeds groter werden naarmate hij meer sprak. Ze leunde iets achterover toen hij vlak voor haar ging staan, voelde het tafelblad in haar rug drukken. Ze zat klem tussen hem en de tafel, maar eigenlijk had ze er niet zo veel moeite mee. Het feit dat hij fantastisch acteerde hielp wel mee, zo kon zij ook beter haar rol behouden. Ze luisterde dan ook zonder te lachen met goed geacteerde licht beledigde ogen naar zijn woorden, wat dacht hij wel niet? Zij was hier de lerares, hij kon het uitzoeken. Hoe heerlijk zijn lippen op haar hals ook voelden, ze werd er niet genoeg door afgeleid om het geluid van de stok niet op te merken. Met een ruk schoot haar hoofd opzij, de triomfantelijke glimlach terug op haar gezicht. Ze wilde net gaan opmerken dat zij hier toch echt de lerares was, dat zij hier toch echt de regels maakte, dat leerlingen die zo handelden gestraft werden en dat ze daar wel leuke ideeën voor had, toen hij zijn handen naast haar lichaam op het tafelblad plaatste en met zijn bovenlichaam tegen het hare aanleunde. Ze murmelde iets onverstaanbaars toen hij haar vertelde dat het oog ook wat wilde, een beetje onwillig. Had ze niet al genoeg gedaan vandaag, voor het oog? Toen hij met nog steeds zijn lippen in haar nek haar toefluisterde hoe afschuwelijk het zou zijn om haar weer een vijf te moeten geven, tuitte arrogant haar lippen iets. Ten eerste had ze geen vijf gekregen, en ten tweede pakte hij haar op haar zwakke punt. Haar onzekerheid, haar behoefte aan bevestiging dat ze goed genoeg was. En hij zat hier heel leuk te zeggen dat hij haar niet goed vond. En hij wíst het nota bene. Ze zette zacht haar tanden in zijn oor waarna ze half grommend half fluisterend sprak. 'Valsspeler. Hoewel het een goede tactiek is, doen alsof jij hier de baas bent. Maar helaas, het werkt niet. Je zult iets anders moeten proberen. Misschien moet ik je meer inspireren, niet?' Waarna ze heen nonchalant achteroverboog, haar handen om de tafelrand heen klemde en zich achteruit schoof over de tafel. Ze zwierde sierlijk haar benen aan een kant waarna ze eraf sprong, bevrijd van de klem waarin hij haar gezet had. 'Hoe inspireer je Bellingar Cruentus... eens zien.' Ze boog voorover en pakte de stok van de grond, waarna ze de haak naar hem toe richtte. Ze duwde hem zacht in zijn borst, zo dat het geen pijn deed maar hij het wel voelde. Langzaam duwde ze hem om hem tafeltjes heen, terug zijn stoel in. 'Eerst zitten waar je hoort, Cruentus.' Haar stem klonk licht triomfantelijk en ook wel machtig, hoewel het alleen voor nu was. Daarna zette ze nonchalant de stok tegen zijn tafel aan en liep heupwiegend terug naar het bureau van Savador. Ze liep eromheen, met haar hand over het tafelblad strelend. In een simpele beweging trok ze de stoel naar achter en ging erop zitten, waarna ze haar ellebogen op de tafel neerzette en ver voorover leunde, compleet schaamteloos over het behoorlijke uitzicht dat ze hem nu bood. 'Dus, wat kan ik doen om je te inspireren? Of ben je al met een nieuwe hypothese gekomen, mijn leerling?' Ze trok speels haar wenkbrauwen omhoog, wachtend op zijn antwoord.

Haar lichamelijke reacties had hij maar half doorgekregen, de veranderingen op haar gezicht al geheel niet doordat zijn lippen zich bij haar oor bevonden en hij ze niet zo ver kon tuiten dat hij zijn ogen op haar gezicht kon houden. Toch speelde de grijns op zijn lippen die gepaard ging met een zachte lach die maar voor kort te horen was toen haar tanden zich in zijn oor vastzette en hij haar stem hoorde. 'Hm?' klonk het onschuldig toen ze hem een valsspeler noemde, alsof hij totaal niet doorhad waar ze het over had. Hij was toch een goede leerling geweest, alleen haar even gewezen op het feit dat ze geen zegje over hem had. Voor hij het doorhad met zijn nu wat verstofde brein die alleen maar zijn mannelijkheid op dit moment achterna liep was Sheena in beweging gekomen en via de tafel weg gegleden. Hij had er totaal niet aan gedacht om haar tegen te houden, had met zijn ogen alleen maar naar haar lichaam gekeken die zich in volle glorie bewoog. 'Náh...' klonk het droogjes als enige ophef dat ze er opeens vandoor was gegaan, draaide zich naar haar toe waarbij zijn ogen voor een moment naar de stok gingen. Gewillig liep hij naar achter, liet zich in zijn stoel zakken om naar haar op te kijken. 'Yes ma'am,' zijn stem zacht en zowat overmeesterd, waarbij de grijns terug was gekomen op zijn lichaam. 'Alles voor zo'n...,' sprak hij geamuseerd toen ze heupwiegend van hem weg liep, haperde even in zijn zin. 'Miss,' maakte hij hem netjes af, slikte de werkelijke afronding van die zin maar eventjes in. Ongegeneerd bleef hij eerst naar haar lichaam kijken toen ze ging zitten, om pas zijn ogen in die van haar te richtten toen ze begon te spreken. 'Hmm,' klonk het geamuseerd, bijna verheerlijkt door het feit dat ze hem de touwtjes in handen gaf. 'Gebruik je lichaam, Miss Fujibayashi,' begon hij nonchalant, zat nog half onderuitgezakt op zijn stoel zoals ze hem neergezet had. 'Die kleren mogen van mij best wel langzamerhand uit, langzaam,' zijn ogen gleden weer bijna bedachtzaam over de delen van haar lichaam die te zien waren alsof hij zich probeerde voor te stellen hoe het zou gaan. 'Mij te laten genieten, vaak komt dan de inspiratie pas een béétje op. Ik weet dat je je kunsten hebt, toon ze maar aan me. Laat me genieten, gebruik je lippen, je tong, je handen en je stem om mij gelukkig te maken. Neem de touwtjes in handen, wees eens wild,' zin stem was naar een zachter volume gezakt, was lichtjes overeind gekomen om zijn arm ontspannen op zijn tafel te laten liggen. Voor hem zat er een veel te grote afstand tussen hun, wilde hij haar warmte en reagerende lichaam op zijn handen tegen zich aan voelen. Wilde haar hijgende ademhaling in zijn nek voelen op de momenten waarop ze het niet meer hield. 'Misschien wil de inspiratie dan komen,' beëindigde hij zijn beurd om haar met opgetrokken wenkbrauwen en een schuine glimlach aan te kijken.

‘Back at school on a teacher’s desk, we can do it.’ Toch Eloo? *denkt dat ene liedje*

Ze luisterde naar zijn antwoord, de grijns duidelijk in zijn stem te horen. Toen hij licht haperde in zijn vervolgende zin werd de speelsheid in haar ogen groter, evenals het aantal tanden dat haar brede glimlach liet zien. Toen ze zich omdraaide zag ze dat hij naar haar lichaam keek, het verbaasde haar dan ook absoluut niet. Met een normale jongen of man zou het haar al niet verbaasd hebben, maar bij Bellingar al helemaal niet. Die wond er geen doekjes omheen dat hij graag naar haar keek, alleen al om haar lichaam. De rest was leuk erbij, maar zonder iets te doen kon ze zijn aandacht vaak al vast houden. Haar ogen bleven in de zijne hangen terwijl ze zijn genietende geluid hoorde, vervolgd door de woorden die haar zouden vertellen wat ze moest doen. Haar glimlach werd héél fout terwijl ze luisterde naar wat hij haar te vertellen had, vooral de nonchalante manier waarop hij het haar vertelde. De nonchalante onbeschaamde toon in zijn stem was aanstekelijk. Toen hij haar vertelde wat ze allemaal moest doen, moest gebruiken, werd haar blik niet verbaasd. Eerder enthousiast, onder het speelse, de sexy verleiding die zich altijd in haar ogen verschool. Haar wenkbrauwen gingen lichtjes omhoog, uitdagend. Heel langzaam liet ze zich van het bureau af glijden. Haar stem was zacht, zo warm dat het bijna vloeibaar klonk. ‘Maar daar kan je toch nooit gemakkelijk zitten. Ik help je wel.’ Ze liep recht op zijn tafeltje af, maar vlak ervoor liep er eromheen, naar zijn stoeltje toe. Gemakkelijk, alsof het haar geen kracht kostte, schoof ze zijn stoel naar achter. Ze haakte twee vingers in zijn riem, trok hem hieraan omhoog en draaide zich om, sleepte hem achter haar aan. Vlak voor Savador’s veel zachtere bureaustoel draaide ze zich om, legde haar handen op zijn heupen en duwde hem zacht de stoel in. Ze leunde mee voorover en liet zachtjes haar lippen over zijn oorlel glijden. ‘Zo beter?’ Fluisterde ze. Daarna rechtte ze haar rug weer, kwam weer overeind. Haar hand gleed hierbij strelend over zijn borst, haar ogen gingen automatisch weer naar de zijne. Haar andere hand ging naar achter, naar het tweede laatje in zijn bureau. Een grote, zwarte schrijfveer met Shadraanse symbolen lag in haar hand zodra ze het laatje weer sloot. Ze spreidde haar benen en ging op het puntje van zijn knieën zitten. Niet erg comfortabel, maar zo was er nog ruimte tussen hun lichamen. Met haar ene hand opende ze het onderste knoopje van zijn overhemd. Haar ogen bleven in de zijne gericht terwijl ze zachtjes met de veer over zijn onderbuik streelde, terwijl haar hand alweer het volgende knoopje opende. Zo streelde ze langzaam over zijn bovenlichaam met de veer omhoog, kietelend, plagerig, uitdagend. Toen zijn hele overhemd open was legde ze de veer op Savador’s bureau, waarna ze naar hem toe leunde, haar lippen vlak onder zijn hals plaatste. Ze streelde zonder hem echt te kussen met haar lippen over zijn lichaam naar beneden, tot vlak boven zijn broekrand. Plagerig speelde ze met haar tong daarlangs waarna ze zijn riem openmaakte met haar handen. Ze gleed met haar tanden van zijn navel naar beneden om vervolgens daarmee zijn knoop en gulp te openen, waarna ze met haar hoofd nog in die positie naar hem op keek. Daarna kwam ze weer omhoog, legde zijn riem om zijn nek en trok hem naar haar toe. Met haar lippen tegen de zijne aan sprak ze net iets meer dan een fluistering. ‘Ohja, mijn kleren moesten uit hè?’ Haar toon was heel onschuldig, waarna ze haar lippen over de zijne liet happen tot hij haar terugzoende. Ze schoof verder over zijn schot zodat ze met haar kruis op het uiteinde van zijn bovenbenen zat, bijna tegen zijn kruis aan. Haar handen gleden strelend over zijn armen om vervolgens zijn handen te pakken. Deze bracht ze naar haar dijen, waar ze met haar handen op de zijne omhoog gleed, naar haar achterste. Hier liet heel even zijn handen liggen, liet hem even genieten voor ze zijn handen verder langs haar figuur omhoog bewoog, hem duidelijk makend dat hij zo in één keer zowel haar rokje als haar topje over haar hoofd uit kon trekken.

'Hmm?' klonk het geïnteresseerd en zachtjes vanaf zijn kant toen ze met een Sheena blik langzaam en rustig opstond om haar weg naar hem te maken. Zijn hoofd wat schuin gekanteld, nog geheel onschuldig ondanks de dingen die hij zojuist had gezegd. Ze had ernaar gevraagd, nu maar hopen dat ze het ook echt ging doen ook. Hoewel hij het eigenlijk een stuk fijner vond om verrast te worden. Een zachte lach kwam uit zijn keel toen hij naar achter werd geschoven, om daarna met de grijns nog op zijn lippen en de foute genieting in zijn begerige ogen zijn heupen als eerste omhoog te brengen aangezien er aan zijn riem getrokken werd. Nonchalant liep hij achter haar aan, hield zijn handen netjes bij zit en hield zich in om de bandjes op haar rug niet razendsnel open te knopen. Haast sneller dan hij werd meegetrokken volgde zijn benen Sheena, om daarna nonchalant in de stoel van Savador geduwt te worden. 'Hmhmm,' na zijn verhaaltje was het duidelijk dat er uit verwachting en geest dat maar op een bepaald iets was gefocust er waarschijnlijk geen zinnig woord meer uit kwam. Het was niet hoorbaar hoe hij zachtjes zuchtte, alleen voelbaar onder haar handen dat zijn borst even iets dieper op en neer ging. Zijn ogen hadden geen vast punt, gleden rustig van haar handen naar haar gezicht, over haar lichaam om weer het rondje opnieuw te beginnen. Zijn ogen vernauwde maar een klein beetje bij het zien van de veer die ze tevoorschijn had getoverd, hoopte wel dat hij heel zou blijven. De woede van Savador had hij na horen zeggen liever niet over zich heen. Zijn ene mondhoek was lichtjes omhoog gekruld, genietend van elke beweging die haar lichaam maakte en van elke verwachtingsvolle handeling die er bij haar af kwam. 'Juf toch,' klonk het zachtjes, merkte dat zijn prettoon wat afgezwakt was door de opbouwende spanning toen ze op zijn schoot plaatsgenomen had en ze nu langzaam zijn overhempt los knoopte. Het kietelende gevoel van de veer deed zijn onderbuik samen trekken, had zijn handen op haar bovenbenen te rusten gelegd. Zijn ademhaling versnelde bijna onmerkzaam aangezien hij het niet echt liet zien, waarbij zijn ogen weer naar die van Sheena schoten toen zijn blouse geheel open was. Zijn ogen sloten zich waarbij zijn hoofd wat naar achter kantelde toen ze zich naar voren boog en haar lippen naar zijn huid bracht. Een lichte zucht dreef over zijn lippen naarmaten ze verder naar beneden kwam, hield zijn handen die nu niet echt meer stil lagen op de armleuningen van de stoel. Zijn ogen opende zich toen ze bij zijn knoop aankwam, bekeek hoe ze hem plaagde. Voelde de rillingen door zijn lichaam gaan, de begeerte die met elke streling aannam. 'He, die's van mij,' klonk het opstandig, waarbij de pretlichtjes in zijn ogen voor een moment terug kwamen totdat de riem om zijn nek werd geslagen en naar haar toe werd getrokken. Zijn losse broek gaf hem wat meer ruimte, zijn lichaam begon te reageren op haar handelingen. Uit pure verlangen grepen zijn lippen de kans aan om deze op die van haar te drukken, zat naar voren toe geleund om haar niet te verliezen mocht ze naar achter willen stappen. Zijn zoen werd niet geheel beantwoord, maar betere dingen kwamen ervoor in de plaats. Zijn handen lagen als begerige grijpers in haar handen toen ze deze op haar lichaam legde. Voelde haar lichaam tegen die van hem drukken, voelde de gevoelige plaatsen die reageerde. Zijn bovenlichaam kwam wat naar voren, drukte zijn lippen in haar nek. Bewoog naar beneden, proefde haar huid waarbij zijn handen gretig langs haar vrouwelijke lichaam streelde. Hij voelde hoe alles los van elkaar zat, nam de leiding over zijn handen over om deze uit die van haar te werken en de touwtjes op haar rug wat losser te maken. Zijn handen gleden terug naar haar bovenbenen, haakte rond de onderkant van de stof van haar rokje om daarna in een soepele beweging naar boven alles uit te trekken. Zijn ogen gleden emotieloos over haar lichaam, hoewel zijn hoofd als een gek werkte en zijn lichaam reageerde hield hij zijn ogen op haar vrouwelijke delen gericht. Haar string was nog aan, net zoals de kousjes. De rest was verleden tijd, lag nu ergens op de grond. Zijn handen gleden over haar heupen naar haar buik om begerig haar vrouwelijke rondingen in zijn handen te nemen. Hij boog naar voren, streelde met zijn lippen haar huid, liet zijn tong mee gaan om zijn handen weer naar haar rug te verplaatsen. Voor hem was nu alleen de vraag - waar hij zich nu nog niet mee bezig hield - hoe hij straks zijn broek van zijn reet af zou krijgen. Zijn lippen werkte zich een weg omhoog, vonden blind die van haar om zijn gretigheid los te laten. Zijn handen lagen niet stil, gleden langzaam over haar rug naar haar billen, om eentje weer terug te bewegen en de ander via haar been weer naar haar voorgevel te laten glijden. Hij wist niet of ze het doorhad, maar zijn lichaam was bijna geheel gereageerd - klinkt net als een evaluatie. OOH MIJN GOOD, PIKACHU VERANDERD IN EEN RAICHU *gespetter, vel licht, glittertjes* :la: - en drukte nu tegen de stof van zijn kleding.