Tomari schokte wakker en viel bijna uit bed waarvoor hij zichzelf op het laatste moment wist te behoeden. Weer dezelfde nachtmerrie dacht Tomari zachtjes in zichzelf vloekend. Hij wist van zichzelf dat hij nu niet meer goed in slaap zou kunnen komen en dus stond hij maar op uit bed. Dezelfde nachtmerrie achtervolgde hem nu al een tijdje en ondanks dat Tomari wist waarom wist hij niet hoe hij die zou kunnen verhelpen, hij had antwoorden nodig, het soort dat je niet zomaar kon vragen of tegen kwam. Tomari trok een extra shirt over zijn hoofd tegen de kou en overwoog om nog te gaan trainen, maar besloot uiteindelijk dat toch niet te doen vanwege de kou en de mogelijkheid de razernij van een leraar over zich uit te roepen. Tomari bleef even voor de spiegel staan en vouwde een moment zijn vleugels uit om ze beter te bekijken. Ze waren een behoorlijk stuk gevorderd voor Tomari's gevoel sinds hij zijn magie in balans trainde. Tomari zou die middag wel langs gaan bij Master Akito om te vragen om hem er nog verder mee te helpen, maar voor het moment verborg hij ze weer en liep door naar de woonkamer van de aarde-etage. Daar aangekomen zag hij in eerste instantie niemand, maar hij hoorde wel iets, toen Tomari verder liep zag hij tot zijn blijdschap Lynn die aan het snotteren was. Tomari sloop stilletjes dichterbij zodat ze hem niet zou zien of horen en fluisterde haar toen toe "Jij kan dus ook niet slapen?". Tomari verwachtte een zware schrikreactie, maar wist niet helemaal zeker of het hem gelukt was helemaal onopgemerkt bij haar te komen. Dat zou hij ook niet echt erg vinden want hij was al blij genoeg dat hij nu in elk geval iets van afleiding had terwijl hij niet kon slapen. Zijn blauw-harige godin lag onder een van de dons dekens op de bank in een nachtjapon wat weliswaar heel mooi was -zeker bij Lynn- maar niet echt geschikt leek bij deze temperatuur. Glimlachend bleef hij haar aan kijken en keek hoe het maanlicht haar nog mooier deed lijken dan dat ze normaal al was

Tomari had Lynn haar schrikreactie verwacht en kreeg bij het zien ervan een glimlach op zijn gezicht. Meestal was hij juist heel lief voor Lynn, in elk geval voor zijn gevoel, maar haar plagen, of in dit geval laten schrikken, was ook heel erg leuk. De reactie die Lynn erna gaf had hij echter niet verwacht en dus werd hij zelf overvallen. Lynn had namelijk na hem herkent te hebben en zacht zijn naam te zeggen hem gegrepen en naar zich toe getrokken waardoor hij over de leuning van de bank was gevallen en boven Lynn was beland met zijn gezicht net boven dat van haar zwevend. Daar nam Lynn optimaal gebruik van want ze begon meteen met hem te kussen en gaf hem daarna een knuffel. "Ik heb jou ook gemist" gaf Tomari as reactie tegen Lynn waarna hij nog dichter tegen haar aan getrokken werd en ze zijn zwakke plek begon te plagen waardoor Tomari's hart al meteen harder begon te werken. Daarna bevestigde ze dat ze niet kon slapen en toen ze naar haar voet wees snapte hij waarom. Daarna vleide ze hem nog een beetje en knuffelde hem. Tomari was erg blij met jou de situatie nu was maar de positie waarin hij nu lag maakte dat de rest van zijn lichaam hem tegen sprak, bovendien lag hij liever dicht tegen haar aan onder de donsdeken die Lynn nog steeds over zich heen had, dan zouden ze het ook meteen allebei een stukje warmer hebben. "Mag ik naast je onder die deken komen liggen?" vroeg Tomari dan ook terwijl hij Lynn terug knuffelde waarna hij ook in Lynn haar nek kusjes begon te geven en voor de lol een klein likje gaf.

Tomari viel naast Lynn neer en kon nu zijn armen ontspannen om haar heen leggen om haar te omhelzen. Lynn klonk tevreden en dat was ook hoe Tomari zich voelde, hij was nergens liever dan dicht bij Lynn. Tomari reageerde op diens opmerking met "oh? En ik maar denken dat ik een lief mooi meisje gezelschap hield". Tomari ging dicht tegen Lynn aan liggen en legde zijn armen zo om haar heen dat zijn handen nu bij haar kont zaten. Hij trok een kleine grijns en beantwoorde de zoen van Lynn met meer dan alle plezier. Tomari staarde in Lynn haar heldere blauwe ogen en bedacht zich dat hij haar nooit los zou laten. "Ik hou ook van jou" reageerde Tomari waarna hij zacht haar voorhoofd kuste. Lynn kriebelde achter in zijn nek waardoor hij bijna hardop kreunde, hij weerstond echter die drang en kreeg toen een kusje. Tomari glimlachte waarna Lynn hem totaal verraste, ze duwde zichzelf plots omhoog en trok hem in een zoen zo vol passie dat Tomari zichzelf er bijna in verloor. Tomari deed zelf wat Lynn meestal deed in plaats van hem, hij kreunde tijdens het zoenen. Het schaamrood stond op zijn wangen maar hij kon gewoon niet die zoen verbreken, hij hield te veel van het intieme contact tussen hem en Lynn. Tomari wou haar nog dichter bij zich en verstevigde de omhelzing waarin hij Lynn nog steeds vast hield. Tijdens die bewegen bezefde hij echter ook dat zijn handen nog steeds op haar kont lagen, Tomari kneep zachtjes, benieuwd naar de reactie van Lynn, hopend nog meer van dit soort acties bij haar uit te lokken.

Het kneepje van Tomari bij haar kont was niet ongepast voor Lynn. Integendeel. Ze sloot haar ogen en liet haar hoofd in haar nek zakken. Een zachte kreun kon ze niet weerstaan. Ze keek hem aan. Hij was te veel aan het uitlokken om te weerstaan. Ze wou hem. Nu. Ze keek hem aan en speelde met zijn t-shirt. Ze liet haar had onder zijn shirt glijden en ging naar de twee gevoelige punten toe, waarmee ze Tomari tot nu toe nog het meest had uitgedaagd. Ze dacht aan haar eerste - fatsoenlijke, mocht ze die andere van in het donkere steegje niet meetellen, van die man - keer, samen met hem. Dat was heel erg leuk geweest en ook een nieuwe ervaring had ze toen achter de rug. Ze wou wel vaker zo'n ervaringen. Ze keek hem ondeugend aan en liet zich nog dichter dan al kon tegen hem aan glijden, zodat ze hem aankeek. Ze gleed met haar hand tot tussen zijn benen en gaf daar een heel zacht kneepje, om hem terug te pakken voor dat kneepje in haar kont. Alleen was deze plek wel een stuk heiliger. Ze boog zich voorover en gaf een paar kussen in zijn nek. Om Tomari duidelijk te maken wat ze op dit moment wou, rechtte ze haar rug en deed grijnzend langzaam de twee bandjes van haar topje los. Ze keek hem uitdagend aan. Toen boog ze zich voorover, zodat ze bij zijn oor was en gaf daar een plagerig beetje in. 'Pak me dan, als je kan,' zei ze met een kinderstemmetje, zachtjes. Als nu iemand binnenkwam, hadden ze wel pech. Lynn grijnsde. Ze liet haar voet op de grond glijden en bewoog een paar tenen. Meteen kwam er een groot blok opzetten voor de deur. Het raam liet ze gewoon voor wat het was. Het maanlicht gaf een romantisch schijnsel. Ze trok haar been expres op, zodat de stof langzaam naar beneden gleed, tot vlakbij haar onderkant van de bovenbeen. Ze keek hem aan en liet haar wenkbrauwen op en neer gaan. Ze aaide zin wang.

De reactie die Lynn terug van van het kleine kneepje was veel meer dan hij ooit ook maar had kunnen dromen. Een zachte kreun en ze toonde overduidelijk dat ze het leuk vond, ze begon hem daarna zelfs meteen weer te plagen al deed de blik die zij hem gaf hem meer dan wat voor fysieke stimulatie ook maar zou kunnen. Al kwam dat kneepje dat Lynn hem daarna gaf als 'wraak' en wel verdomd dicht bij in de buurt. Toen ze hem daarbij ook nog in zijn nek kuste en in zijn oor fluisterde brokkelde zijn logische redenering en zijn verdediging wel heel erg snel af tot het punt waar hij enkel nog maar aan Lynn kon denken. Tomari keek Lynn aan, zijn ogen vol verlangen. Hij voelde de aardemagie van Lynn door de kamer gaan om de deuren af te sluiten, maar dat kon hem al niet meer schelen, zelfs niet als er iemand al de kamer in was gekomen kon hij enkel zijn gedachten op Lynn zetten, hij weigerde om ook maar iets anders dan dat toe te laten in zijn hoofd. Zijn ogen werden groter toen Lynn de stof van de nachtjapon naar beneden liet glijden en in zijn gedachtes kon hij maar twee dingen denken, ten eerste dat ze er nog mooier uit zag in dit licht en elke keer dat hij haar zag, ten tweede heel kort; VAN MIJ!!!! Tomari liet zijn handen zacht langs Lynn heen glijden en trokken haar daarna zachtzinnig dicht tegen hemzelf aan. Tomari kon het daarbij ook niet laten om Lynn innig en vol passie een zoen te geven waar hij al zijn gevoel voor haar in legde, een waar hij ook zelf zo van genoot dat hij er van moest kreunen zoals Lynn al vaak gedaan had. Het lag echter al ver voorbij zijn huidige geestelijke status om ook maar schaamte te voelen. Toen Tomari Lynn haar lippen uiteindelijk weer los liet komen van de zijne fluisterde hij flauwtjes "Nog een voorkeur voor hoe ik je pak?" vroeg hij met een glimlach op zijn gezicht en een glinstering in zijn ogen. Hij wou haar nu zo graag, maar hij zou zichzelf niet op Lynn forceren en rustig doen, hij wou niet dat het voor Lynn niet minstens even goed voelde als voor hem.

Met een geamuseerde grijns keek Lynn naar Tomari. Het was leuk hoe hij het uitsprak. Het genot was in haar ogen te lezen. 'Hoe je me pakt?' zei ze lachend en ze gaf hem een klein kusje op zijn voorhoofd. Ze keek hem aan en probeerde zich toen een voorkeur te bedenken. De raderen in haar hoofd sloegen aan en Lynn dacht snel maar rechtvaardig na. Alsof dat in zo'n situatie kon en alsof je over zoiets diep ging nadenken. Het rode gevaar op haar wangen sloeg toe en Lynn keek Tomari zo lief mogelijk aan. 'Doe het lief, voorzichtig en veilig,' zei ze zachtjes, terwijl ze hem aankeek en hem een knipoog gaf. Hier had ze zin in. In het genot dat zou plaatsvinden had ze ook zin. Dit kon nog eens leuk worden. Geamuseerd keek Lynn naar Tomari en boog zich voorover, waarna ze hem zachtjes begon te zoenen. Haar vingers gleden ondertussen naar beneden en bleven hangen bij het randje van zijn broek, waar ze speels aan trok. Ze bleef onafgebroken naar Tomari staren, terwijl haar vingers ondertussen handig naar zijn knoop gleden en die losmaakte. Ze liet de bandjes van halverwege haar arm zakken, zodat ze slap rond haar lichaam hingen. Nu kon haar nachtjapon met een gemakkelijke beweging van haar lijf glijden, maar die gunst liet ze aan Tomari over. Geamuseerd trok ze zijn shirt uit en begon met haar vingers een soort 'loopje' naar zijn borstkas toe, vanaf zijn buik. Haar vinger en haar middelvinger gebruikte ze hierbij. Omdat haar nagels toch redelijk lang, maar mooi, waren, twijfelde ze er niet aan of Tomari het zou voelen. Ze keek hem liefdevol aan. Haar hand gleed naar een kastje, dat gevaarlijk dichtbij stond. Ze opende het laatje ervan en haalde er vervolgens een verpakking uit. Ze hoefde hopelijk niet duidelijk te maken wat er in de verpakking zat. 'Ik wil mijn buik nog graag plat houden,' was haar argument en ze draaide de verpakking naar Tomari toe. Het feit dat, als ze de verpakking gewoon liet liggen in het laatje, ze met een dikke buik zou rondlopen, was helaas waar. Ze keek hem aan. Hopelijk begreep hij het nu wel. Ze liet de verpakking tussen hun in vallen en begon Tomari hongerig te zoenen, terwijl haar vingers ongeduldig naar beneden zakten. Ze stond op, hield met een hand expres haar nachtjapon vast en trok met de andere hand zo goed en zo kwaad als het kon Tomari's broek verder naar beneden. God, als iemand hun nu zou zien. Het was ook erg lachwekkend dat ze hier op het bankje zo intiem waren.

Ergens was het ook wel te verwachten geweest. In plaats van er alleen om te lachen ging Lynn serieus over zijn vraag na denken wat voornamelijk leek te zorgen in haar eigen, al was het schattige, schaamte. De lieve blik in haar ogen deed hem bijna smelten terwijl ze antwoord gaf. Lief, voorzichtig en veilig, klonk als geen enkel probleem op het laatste punt na, hij had niks bij zich, had dan ook totaal niet verwacht dat er ook maar iets in de richting van dit zou gebeuren en om nu te gaan halen zou de bui zwaar verpesten. Zijn hoofd stond er nu echter niet naar om er heel diep over na te gaan denken en liet gewoon het heerlijke gevoel dat Lynn met zich mee bracht over zich heen spoelen. Hij kuste Lynn teder terug en liet haar zijn broek los maken waarna hij mocht genieten van het zicht dat Lynn bood terwijl ze de bandjes van haar nachtjapon zo liet zakken dat het hele ding bijna van haar af gleed, iets waar Tomari eigenlijk wel heel erg graag naar verlangde. Hij was zelf echter eerder aan de beurt waarbij zijn shirt uit ging en Lynn zijn blote bovenlichaam toonde. Tomari keek toe hoe Lynn naar het kastje reikte haar ze iets uit haalde. Dat zei Tomari al genoeg en ergens in zijn lichaam voelde hij een zucht van opluchting vrij komen. Lynn liet de verpakking tussen hen in vallen waarna ze hem begerig zoende. Tomari volgde haar voorbeeld maar al te graag. Tomari liet Lynn bewegen zoals ze wenste waarbij ze op stond om zijn broek naar beneden te krijgen. Tomari hielp haar zo goed als hij kon terwijl hij zelf met zijn handen haar nachtjapon van haar af probeerde te laten glijden waarmee hij nog meer van haar prachtige blote huid kon genieten dat nog mooier was dan normaal in dit romantische maanlicht. Zijn hart bonsde in zijn keel terwijl hij steeds meer wou, steeds meer naar Lynn verlangde. Hij kon zich dan ook niet helemaal meer in houden en begon snel hun rollen om te draaien zodat hij dit keer boven Lynn was nog voordat ze door zou hebben wat hij aan het doen was. Zacht kuste hij haar terwijl de laatste kledingstukken het schouwspel voor enkel hun tweën verlieten. Hij kuste Lynn teder terwijl hij snel met zijn handig naar de verpakking van Lynn greep om er voor te zorgen dat ze, zoals gewenst, liet over een tijdje rondt zou lopen met een dikke buik. "Voldoet dit aan uw wensen mijn prinses?" fluisterde hij nog heel zachtjes in haar oor voordat hij hun lichamen verenigde in de ultieme uiting van intimiteit.

~ik denk niet dat ik verder dan dit mag gaan >.> ~

'Zeker,' zei Lynn fluisterend terug en ze kreunde zachtjes toen het allerfijnste van dit moment ging gebeuren. Zo snel als het moment begon, zo snel was het ook weer voorbij. Uitgeput lag Lynn onder Tomari. Haar haren waren bezweet en het deed binnen een beetje pijn, maar Lynn besloot Tomari niet ongerust te maken. Ze keek hem aan en glimlachte. Als er nu iemand binnenkwam - wat bijna onmogelijk leek - dan zaten ze wel erg gepiept. Ze keek hem aan en streelde zijn blote borstkas. Ze grijnsde. 'En dan te bedenken dat ik het nooit meer zou durven. Dat was toch wat ik vroeger dacht,' zei ze en ze kuste Tomari zachtjes op zijn lippen. Ze grijnsde naar hem. De pijn begon langzaam weg te gaan. Het genot had al het geen overgenomen en ze sloot haar ogen terwijl ze zachtjes kreunde. Uitgeput liet ze haar lichaam sterker tegen de bank zakken. Ze was helemaal bezweet, maar het was het waard geweest. Ze keek hem aan en wreef zachtjes over zijn wang. 'Hoe voel je je?' vroeg ze en ze glimlachte lief naar hem. Het maanlicht verlichtte nog altijd hun lichamen, wat een prachtige gloed gaf in de kamer en zorgde voor een erg romantische sfeer onder hun. Ze kon de maan wel eeuwig dankbaar zijn. Haar voet klopte een beetje, maar dat was dan ook alles. Ze had meer pijn verwacht, maar die was gelukkig weggebleven. Het zweet begon ook weg te gaan. 'Ik wil het liefst bij jou blijven slapen,' zei ze zachtjes en ze gaf hem een kus op zijn wang.

Voorzichtig ging ze omhoog, waarmee ze Tomari meenam en stond op. Ze liet haar lange lichaam naar hem toedraaien en stond volledig in het maanlicht. Ze gaf hem een paar kusjes op zijn wang. Nu moest ze ophouden. Dadelijk ging het nog een keer gebeuren. Ze glimlachte. Onder die benauwde stenen in de ruïnes was de eerste keer geweest. Ze trok haar slip aan en liet haar nachtjapon over haar heen glijden. Het stof danste verleidelijk rond haar benen en ze keek naar Tomari. Ze ging zitten in de bank en probeerde ondertussen haar haren uit de klit te krijgen. Ze had makkelijk haar, dus dat ging nog wel. Ze keek naar Tomari. De glimlach was niet meer van haar gezicht te krijgen.

- De eerste post van Lynns come back -

Tomari keek Lynn met een liefdevolle blik aan, mijn hoofd bijna leeg in de witte roes die de intimiteit en het lichamelijke genot met zich mee bracht. Hij wist dat hij net zo bezweet moest zijn als Lynn nu was, maar kon het niet helpen dat er een glimlach op zijn lippen kroop terwijl hij naar haar keek. Tomari kon de glimlach maar niet van zijn gezicht krijgen terwijl hij de blik van Lynn ving en de streling over zijn borstkas voelde. De glimlach verbreedde enkel bij haar woorden die toonde hoe speciaal Lynn wel niet over hem dacht. Hij sloot zijn ogen toen hij de zachte lippen van Lynn op de zijne voelde, zijn genot nog meer versterkend en aan de kreunen van Lynn te horen die erna kwamen ook dat van haar.
Toen Tomari door zijn energie heen was legde hij zichzelf uitgeput haast Lynn neer, zwaar bezweet, maar toch had hij zich nog nooit zo blij en tevreden gevoelt, zeker omdat hij in deze positie ook nog een het prachtige lichaam van Lynn kon bekijkken dat er nog mooier uit zag in het maanlicht dan het ooit had gedaan "Zelfs moe en bezweet zie je er nog mooier uit dan wat dan ook" fluisterde hij zacht tegen Lynn waarna hij haar nog zacht een kus op haar lippen schonk. Lynn keek hem aan met die prachtige ogen van haar en streek met haar vingers langs zijn wang terwijl haar stem en lach wel die van een engel leken "Moe, maar beter dan ik me ooit eerder gevoelt heb" antwoordde hij haar waarna hij zijn arm om haar heen legde en hetzelfde aan haar vroeg "En jij?". Bij haar opmerking en zachte kus kon hij niet anders dan zeggen "Doe dat dan ook alsjeblieft, Ik zou nu niets liever willen dan wakker worden naast het meisje van mijn dromen.".
Toen Lynn zich omhoog bewoog ging Tomari automatisch mee, deels omdat zijn arm nog om haar heen lag, maar toch nog voor het grootste deel omdat hij nog dicht bij haar wilde blijven, zo dicht mogelijk om precies te zijn. Hij voelde de kussen op zijn wang, maar reageerde er bijna niet op, te veel in de ban van haar schoonheid zoals ze zo in het maanlicht stond. Er kwam een lichte blos op zijn wangen toen hij besefte dat hij keek hoe ze zich weer kleedde en besloot in plaats van te staren maar haar voorbeeld te volgen voordat zijn hoofd zo rood was als een tomaat. Hij was echter sneller klaar dan Lynn en kon nog zien hoe Lynn haar blik weer richting zijn persoon verstelde en hoe de stof van het nachtjapon om haar heen danste . Hij bleef haar aan kijken terwijl ze naast hem weer op de bank ging zitten en met haar hand door haar haren heen ging, waarschijnlijk om het weer iets normaal te krijgen na die 'stoeipartij' van net. De glimlach van Lynn stak hem ook aan waardoor hij al net zo'n grootte glimlach kreeg. Daarna schoof Tomari tegen Lynn aan en liet zijn armen om haar middel heen glijden, zijn lichaam schijn achter dat van Lynn. Tomari kuste Lynn zachtjes op haar wang en fluisterde toen zachtjes in haar oor "Je bent echt onweerstaanbaar weet je" waarna de glimlach op zijn gezicht nog breder werd en hij zijn hoofd op haar schouder niet rusten terwijl hij langzaam zijn ogen sloot en van haar warmte genoot die door de slaapkleding van hen beide heen drong "Blijf bij me vanavond" zei hij zachtjes tegen Lynn maar half als een vraag terwijl hij zijn verlangen uit sprak.

'Ik voel me heerlijk,' zei ze en dat was ook echt zo. Ze was blij dat ze - ook al zou dat het moment bijna verpest hebben - toch nog iets genomen had uit dat kastje. Ze zag zich al lopen. Tomari zou flippen. En zij ook. Ze keek naar Tomari en drong de gedachten naar de andere kant van haar hoofd. Ze kon een glimlach niet verbergen. Tomari had zo zijn opmerkingen waarvan ze echt kon blozen en waarvan ze automatisch een glimlach kreeg. Ze keek naar hem en draaide haar hoofd een stukje opzij toen hij achter haar stond. Ze legde haar handen op zijn armen en streelde zijn armen zachtjes. 'Natuurlijk blijf ik bij je,' zei ze en ze genoot van het moment, van hoe ze daar stonden en van het maanlicht dat rustig op hun scheen. Ze sloot haar ogen en liet haar hoofd naar achteren zakken, tegen Tomari aan. Toen draaide zij zich om en sloeg haar armen verliefd op zijn nek. 'En waar slapen we dan?' vroeg ze zachtjes. Ze zag zichzelf niet liggen op de jongensslaapzaal en Tomari ook niet op de meisjesslaapzaal. Het maakte haar niet uit wie hun zo zag, maar er moest maar een lollige bij zijn die hun momenten samen flink zou kunnen verpesten. Nee, dat wou ze Tomari én zichzelf niet aandoen. Ze keek naar Tomari en grijnsde vrolijk naar hem. Ze aaide zachtjes over zijn schouder. Nu ze zo tegenover Tomari stond, merkte ze dat ze wel wat kleiner was dan hem. Hij stak een kop boven haar uit, maar dat maakte het er niet minder leuk op om samen te zijn. Hoe lang waren ze nu toch al samen? Al best lang. Meer dan een halfjaar in elk geval wel.

Ze liet haar hoofd zakken tegen zijn borst, verplaatste haar armen rond zijn rug en knuffelde hem. Ze sloot haar ogen en liet ondertussen een schattig geluidje horen dat iets weg had van 'Aaah'. Maar dan veel meisjesachtiger en meer de kant naar Lynn toe. Lynn kon er niks aan doen dat ze moest blozen van haar eigen. Ze keek toen weer op naar Tomari. Ze drukte een kus op zijn borstkas. 'Je bent echt perfect,' zei ze zachtjes en ze glimlachte naar hem. Hoe zou het morgen zijn als ze, zoals Tomari al zei, naast elkaar wakker werden? Ze grijnsde breed. Dat zou erg leuk worden in elk geval!

- Hopeloze post -