Nieuw hier

Lentell keek naar de grond en zuchte. Ze wou hier niet echt zijn maar ja. Ze speelde met kleine lichtballetjes die over haar vingers rolden. Ze nam haar tas uit haar shuttle en keek op toen ze voetstappen hoorde. Ze kende hier niemand of misschien ook wel maar ja.

Donovan liep met zijn handen in zijn zakken en met stevige passen over het lanceringsplatform. Hij dacht hier nog vaak terug aan zijn gevecht met Diva en voelde weer de wond in zijn been waar verband omheen zat branden. Hij keek even op toen hij een meisje uit een shuttle zag stappen. Waarschijnlijk van Nova gezien haar uiterlijk.

Het meisje zag dat het een jongen was en rolde met haar ogen. Ze had een klein mes in haar mouw moest hij wat proberen. Ergens herkende ze hem wel van. "Seg ben jij niet een Revas"vroeg ze aan hem. Ze fronste even en grijnsde kort. Maar haar blik stond vriendelijk maar oook waakzaam.

Donovan keek op toen het meisje tegen hem begon te praten. ''Ja, maar hoe weet jij dat?'' vroeg hij ergens verbaasd. Toch klonk zijn stem emotieloos. Hij herkende het meisje niet. Hij zou ook niet weten waar zij hem van zou moeten kennen.

"Ik ben verbaasd dat je me niet herkent,maar dat is omdat ik veranderd ben"zei ze tegen hem. Ze deed haar haar uit de staart en keek hem aan. "En nu dan"zei ze tegen hem en glimlachte. Ze had lange witte haren die haar heupen rijkten. Ze had blauwzilveren ogen.
En ze had een klein liteken in haar nek.

Ineens kwam alles bij Donovan terug. ''Lentell?'' vroeg hij verbaasd. Wat in godesnaam deed zij hier! Zijn donkere ogen veraadde dat hij verbaasd was Lentell hier te zien. ''Wat kom je hier doen?'' vroeg hij. Eigenlijk een onnodige vraag aangezien ze hier vrij waarschijnlijk gewoon op school kwam.

"Tegen mijn zin hierheen gestuurd,maar ja,nu ben ik hier zie ik dat jij hier rondloopt"zei ze.
Ze bekeek hem even en glimlachte even. Toen keek ze naar de grond en beet op haar lip.
"En waarom ben jij hier"zei ze dan tegen hem. Ze had wel wat gehoord maar geloofde het niet. Maar ja ze zou wel zien.

''Ik ben uitgehuwelijkt aan een meisje dat hier op school zit dus moest ik mijn laatste twee jaar hier verder afmaken om een band met haar op te bouwen'' zei Donovan verveeld en schouderophalend. Wat een band. We vliegen mekaar nu al in de haren dacht hij sarcastisch. Diva en hij kende elkaar nog niet eens een week en het was nu al uitgedraaid op een gevecht. Dat herinerde Donovan er weer aan dat hij zometeen het verband om z`n bovenbeen moest verschonen.

Dus het was toch waar hij was uitgehuwelijkt. Ze keek hem aan en zuchte eventjes kort.
"Nou,dat vind ik rot voor je echt waar"zei ze met enige wrok in haar stem. Ze bekeek hem even en merkte toen het verband op. "Wie deed dit met je"vroeg ze meteen bezorgd. En keek hem aan zoals ze altijd deed.

Donovan haalde zijn schouders opnieuw op. ''Om eerlijk te zijn laat het me koud. Ze mag me niet eens. Ze verliefd op...... op iemand anders hier. De enigste reden waarom ik nog met haar trouw is omdat ze bloedmooi is en omdat ik het dan van die ander win'' zei Donovan. Het leek hem toch wat verstandiger om de naam op wie Diva verliefd was even voor zichzelf te houden. Toen Lentell vroeg wie hem die wond had gegeven keek hij haar èèn moment aan. ''M`n verloofde'' zei hij droog.

"Kan die geheeld worden"vroeg ze aan hem. Ergens stiekem had ze vroeger altijd van hem gehouden maar dat wist hij niet. Ze beschikte over helende krachten net als de rest van haar familie. Dus missschien kon ze hem helpen. "Misschien moet je gewoon aardig tegen haar doen,maar dwingen moet je haar niet. Doe is aardig tegen haar misschien helpt het en zeg sorry van jullie vorige ontmoetingen moesten die fout gelopen zijn"zei ze.

''Al zou me been eraf gezaagd moeten worden nog dondert het me niets'' zei hij op Lentell`s vraag of het geheeld kon worden. Het zou vanzelf wel helen, daar had Donovan absoluut geen hulp bij nodig. Hij was zo iemand die iedereen altijd op afstand hield en net deed of hij harteloos was. Hij keek op toen Lentell voorstelde aardig tegen Diva te zijn. ''Lenteel, je kent me. Ik kan niet aardig zijn'' zei Donovan. Wat hij ook zei het kwam er altijd verrot uit bij hem.

"Donovan luister naar me,ik ben een meisje weet je best. Probeer het gewoon,ookal lukt het niet desnoods help ik je druilloor"zei ze tegen hem. Dat laatste was als een grap bedoelt maar ja. "Als je echt haar vertrouwen wint word dan gewoon vriendjes met haar"zei ze. Ze keek hem aan en gaf hem een lichte tik tegen zijn kop.

''Waarom wil je zo graag dat ik vriendjes met haar word. Zij mag mij niet en ik haar niet'' zei Donovan terwijl hij even over zijn achterhoofd wreef. De tik was niet heel hard geweest maar hij voelde hem wel. ''Wat is dat toch met Novanen en al die vriendelijkheid. Man je lijkt Aigaithis wel'' zei Donovan. Het was niet slecht bedoeld maar zoals gewoonlijk kwam het wel weer zo uit.

"Donovan ik ben aardig tegen de personen die ik lief heb,dat is gewoon zo bij mij"zei ze.
"Is die hier dan ook"zei ze verbaasd tegen hem. "En anders trouw niet met haar doe alles om die trouw te verzieken"zei ze. Ze wist wat uithuwelijking was haar zou het ook overkomen binnen een paar maand ofzo. Maar ze was een vrije vogel altijd al geweest. en dat zou niet veranderen.

''Ja hij is een paar dagen voor jou aangekomen'' zei Donovan toen Lentell verbaasd was over het feit dat Aigaithis hier ook was. ''Was het maar zo simpel, maar als ik niet met Diva trouw stel ik mijn familie weer teleur'' zei hij bitter. ''En mijn ouders zijn al zo fantastisch trots op me'' vervolgde hij sarcastisch.

"Komop je luistert nu naar je ouders. Donovan neem het initiatief,je wilt niet trouwen met haar en zij niet met jou"zei ze tegen hem. "Je weet dat ik vroeger ook zo was als jij nu maar ik ben verandert. En jij ook als je zelf al luistert"zei ze.

''Wat wil je nu helemaal van me Lentell?'' vroeg Donovan ineens zwaar geirriteerd. Haar vragen en conclusies verwarde hem en dat was iets waar hij absoluut niet tegen kon. ''Vroeger ja, toen kon ik nog nee zeggen. Nu heb ik verplichtingen aan mijn familie Lentell. Jij zou dat ook dondersgoed moeten weten'' zei hij fel.

"Niet te veel hé,waarom denk je dat ik hier ben ik liep weg van huis omdat men pa me sloeg"zei ze tegen hem en gromde kort. Ze wou haar mes trekken maar hield zich kalm.
"Ik ben weg gelopen van de verplichtingen en de pijn die mijn vader en zelf moeder me bezorgde"zei ze.

Donovan balde zijn vuist. Maar in plaats van Lentell te slaan sloeg hij met de onderkant van zijn vuist keihard tegen de muur terwijl hij zijn andere hand er plat tegenaan had gelegd om steun te bieden. Meteen vertoonde de muur een hele schroeiplek van de hitte van zijn hand. Donovan kon Lentell geen pijn doen. Om de een of andere manier kon hij gewoon niet. Hij probeerde te kalmeren tot hij ineens een hand op zijn schouder voelde. Of deze van Lentell was of iemand anders wist hij niet zeker.

Het was die van haar. "Sorry ik wou niet zo doen"zei ze tegen hem. Ze keek even naar de schroeiplek en zuchte kort. "Donovan hoe je je mag gedragen wat je mag doen tegen me,ik ben er voor je,dat weet je"zei ze. Ze liet haar hand weer naast zich vallen en keek naar de grond. "Nu weet je ook een geheim van mij"zei ze tegen hem. Ze ging zitten en keek voor haar uit.

''Nee Lentell, het is mijn schuld. Ik moet die verdomde woede van me onder controle houden'' zei Donovan veel zachter dan normaal. Hij haatte het om zich te moeten verontschuldigen. Donovan stond nog steeds met zijn rug naar Lentell toe en steunde met zijn voorhoofd tegen de muur.

"Donovan nee,ik weet waarvan je kwaad word ik had niet zo mogen doen"zei ze tegen hem.
Ze keek hem aan en stond toen weer op. Ze liep naar hem toe en gaf hem een kusje op zijn kaak. "Ik weet het het klinkt misschien raar,maar toch,ik hou zielsveel van je"zei ze.
Toen keek ze weg,ze keek naar die glazige grond.

Donovan reageerde in eerste instantie niet op de kus van Lentell. Tenminste zo zag het er van de buitenkant uit. Vanbinnen voelde hij des te meer al toonde hij dit niet. Zijn donkere ogen keken na een tijdje opzij naar haar. ''Waarom?'' vroeg hij enkel. Waarom zou Lentell zielsveel van hem houden? Donovan was een persoon om te haten, niet om van te houden. Waarom zou dat voor Lentell anders zijn.

"Omdat ik van je hou,ik kan het niet uitleggen maar het is zo Donovan al van vroeger"zei ze. Ze keek hem nog steeds niet aan en nog steeds was haar blik naar de grond gericht.
"Daarom wou ik het weten of je was uitgehuwelijkt,aangezien dat zo is,heb ik geen kansen meer"zei ze.

PROFILE MAGICIAN

» Dus ik ben nieuw hier...
» Nieuw hier.....
» Nieuw hier (Moest van Moon) ((We weten over wie we het hebben!))
» Nieuw vak, nieuw lokaal, nieuwe leraar
» Weg hier?

Nieuw hier

Nieuw hier

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen