Between the lessons

De ochtend zat we weer op. Emily had nu pauze en twijfelde eigenlijk of ze wel naar de andere lessen zou gaan. Met een zwaar geirriteerd gezicht liep Emily de aula binnen. De lessen waren weer eens theorie en dus uber saai. Het piefst had ze de lessen waar ze gingen werken met hun magie. Maar vandaag was het niet zo. Nog bij geen enkele les. Met woeste stappen liep ze naar de kantine waar ze wat eten haalde. MEt het dienblad in haar hand liep ze richting wat tafeltjes. Allemaal vol. Tsja dat heb je wel eens als het pauze is.. Toch?! Met een zucht ging ze bij een aantal mensen zitten. Sommige die haar bekend voor kwamen, misschien van een half jaar geleden.. Maar ook mensen die volledig onbekend waren. Zonder er aandacht aan te schenken begon ze aan een broodje te kauwen. Maar na een paar kleine hapjes stopte ze al. De hele ochtend ging mis. Alles. Toen ze opstond ontdekte ze een pukkeltje in haar nek, Iets wat opviel. Met tegen zin heeft Em dus haar aren los laten hangen.. Welkom klitten! Daarna had ze haar hoofd gestoten. Hoe het kon gebeuren wist ze niet. vervolgens was ze vergeten eten mee te nemen en uiteindelijk was ze nog gestruikeld over haar eigen haren. Een zware zucht verliet haar mond terwijl ze naar het dienblad staarde.
Je had wel eens van die dagen, toch. Gewoon van die dagen waar je niks goed gaat. Waar alles mis gaat, Niks kon goed gaan. De dag was gedoemd tot falen. En als je dan 's avonds in je bed lag hoopte je maar dat het voorbij was.
Nou zo'n dag had Emily dus vandaag. Nogmaals nam ze een hapje van haar brood die ze maar met moeite weg kreeg. Ze zuchtte nogmaals terwijl ze nogmaals haar ogen langs de mensen aan de tafel liet glijden.

(reageer maar als je je aangesproken voelt om aan de tafel te zitten Wink

)

Kijito liep met een zucht naar de aula. Ze had geen zin gehad om uit bed te komen, geen zin gehad om te denken.. en al helemaal niet om ook maar een stap te verzetten. Jammer genoeg moest dat wel. Twee toetsen had ze al gehad. Gelukkig zat het er dan voor deze week op, maar goed... Kijito keek met een vermoeide blik naar twee jongens voor haar die elkaar zaten te duwen. Als dat maar goed ging.. Zonder echt op te letten wat ze pakte deed ze een graai naar wat te drinken. Zodra ze zag wat ze had vertrok haar gezicht. Gatver.. een glas vol water met prik. Misschien met minder calorieën, maar nog steeds goor. Ze wilde het terugzetten, maar mensen achter haar begonnen al te protesteren. Kijito keek even snel achterom en liep toen door. Plots wankelde een van de jongens voor haar achteruit en stootte het dienblad om. De melk vloog langs Kijito, maakte een grote plas op de grond en op iemand achter haar. Snel inspecteerde ze haar jurk. Nee! Laat het niet waar zijn! Er zat een vlek op, op de zijkant van haar been. Boos keek Kijito de jongens aan. Ze legde snel wat eten op het dienblad en beende weg. Mochten ze zelf opruimen ook. Het kon haar voor een keer niet schelen waar ze ging zitten. Met de zoveelste diepe zucht plofte Kijito neer naast een meisje met blauw haar. Was ze nieuw? Kijito bekeek haar even, had ze haar ergens zien lopen? Toen zag ze de vlek weer. Die moest weg. Met haar vingers bewoog ze er wat boven en liet het water oplossen. Dat was dan weer wel handig, dat ze van Cassia kwam. Halleluja, Amen en nog meer; er was iets dat niet mis ging vandaag!

Met een opgetrokken wenkbrauw keek Em hoe er een bruggertje bij kwam zitten. Ze zuchtte. Ging dan echt alles fout vandaag? Emily bekeek het meisje dat er ook bij zat alsof bij haar ook alles mis ging. Een klein geniepig lachje kwam op haar gezicht. Hierdoor lette ze niet op wat ze deed en voor Emily het wist gleed haar bekertje onder haar handen vandaan en schoot de inhoud over haar heen. Met een dwaze beweging en een gil schoot ze naar achter, waardoor haar stoel om kletterde. Hierdoor keek ineens de hele aula naar haar. Ze maakte een beweging dat er niks aan de hand was en gebruikte wat magie om het ergste te verwijderen. Met een diepe zucht ging ze zitten nadat ze de stoel recht had gezet. Verplaatste met haar magie haar drinken terug in het bekertje dat ze naar het midden van de tafel schoof. Haar broodje was inmiddels ook alweer klets nat geworden en Emily sloeg haar ogen neer. Alles ging fout. Ze kon zelfs niet eens een bekertje gewoon in normale staat bewaren. Er moest gewoon bij elke handeling iets mis gaan. Weer verliet een diepe zucht haar mond.

Meer mensen mogen hoor Razz

Het meisje naast haar, met blauwe haren, leek ook niet echt een geweldige dag te hebben vandaag. Kijito vond het toch enigszins geruststellend dat zij niet de enige was. Het kon ook niet slechter. Alleen de blik die het meisje op haar wierp was wat minder.. vriendelijk. Ach, wat. Het was maar voor één pauze dat ze naast haar zat, niet? Kijito pakte haar broodje. Ow, wat had ze gepakt? Het zag eruit als filet americaine of iets dergelijks, in ieder geval iets wat al heel lang over de datum was. Kijito legde net met een vies gezicht haar broodje terug op het dienblad toen het meisje naast haar water over zich heen gooide. Op de een of andere manier zag Kijito zichzelf al zitten, en ze was blij dat ze verder geen drinken meer bij zich had. Dat zou vandaag toch maar door de lucht vliegen. Het broodje van het meisje naast haar was ook helemaal doorweekt. Kijito stond op om zelf een nieuwe te gaan halen, toen ze zich iets bedacht. 'Ik ga een ander broodje halen,' begon ze. 'Zal ik er ook één voor jou meenemen?' Het was misschien raar dat een bruggertje al tegen een hogere klasser ging praten.. maar toch, Kijito deed vandaag allerlei dingen die niet goed af liepen of niet in haar normale gedragspatroon pasten.

- Sorry voor de late reactie! School had besloten dat ik nog wel wat toetsen mocht op maandag -

Verbaasd keek Emily op naar het meisje naast haar. Emily glimlachte vriendelijk. Dat had ze gelukkig wel mee. "Graag, Dankje." Emily glimlachte. en gooide haar doorweekte broodje in de prullenbak. Ze Zuchtte even en bekeek de handelingen van het meisje. Ze glimlachte toen ze terug kwam met een nieuw broodje. "Hartelijk bedankt."
Emily lachte even. Ze was meestal minder netjes als nu. Ze glimlachte en nam een hap van haar broodje. Dat was beter.

Weinig inspi.. I'm sorry

'Graag, dankje,' antwoordde het meisje. Kijito glimlachte terug en liep naar terug. De plas van het water was inmiddels weer opgeruimd, hoewel de kantinejuffrouw haar giftig aankeek. Blijkbaar had zij het op moeten ruimen.. Kijito pakte zomaar een broodje, hoewel ze eerst checkte of er geen filet americaine op zat. Dat hoefde ze niet nog een keer! Toen liep ze terug, met twee broodjes. 'Hartelijk bedankt,' zei het meisje zodra ze haar het broodje gaf. Kijito ging ook zitten en begon te eten. Eigenlijk had ze best trek gekregen van al dat gedoe!
Het broodje was al snel op. Kijito was blij dat dat zonder gedoe ging. Het servetje dat ze eromheen gedaan had was wel wat vies geworden van het spul dat er altijd op zulke broodjes zat. Kijito had niet het idee dat ze dat soort dingen wilde weten. Kijito stond op om het ding weg te gooien, maar het viel voor de prullenbak op haar schoen. Vieze vlek was het resultaat. Met een zucht boog ze voorover om met de schone kant van het ding alles van haar schoen af te vegen. 'Alles gaat ook mis vandaag!' mompelde Kijito gefrustreerd.

Emily glimlachte. Na wat er gebeurde bij het meisje. "Je bent niet de enige hoor. Bij mij gaat ook al alles mis. Volgens mij hangt het in de lucht." Emily draaide even met haar ogen. Ze nam nog een hap en na nog een paar happen was ook haar broodje op. Ze staarde naar haar halfvolle beker voor zich dat niet heel veel eerder over haar heen was gevallen. Ineens moest Emily niezen. Zomaar uit het niks. Met rode wangen sloeg Emily haar ogen neer. Wat was dit nou weer. Ze zuchtte en haalde nog een flesje, bijna leeg, uit haar tas waarna ze het naar achter sloeg.. Druppels liepen langs haar gezicht. Hard wreef Emily het weg. "Ik wou echt dat deze dag zo snel voorbij ging.. maar het tegendeel bewijst.. blijkbaar." Mompelde Emily. "Ik ben mede pechvogel. Em." Emily glimlachte.

Kijito moest wel lachen om de opmerking van het meisje. 'Het is in ieder geval besmettelijk,' lachte ze. Gelukkig, weten dat je niet de enige was gaf toch een.. fijner gevoel. Kijito ging weer zitten, met een lichte glimlach om haar lippen. Haar eten was op, haar drinken lag op de grond. Daar kon niets meer mee gebeuren, dat stond vast. Ze hoopte dat het morgen een betere dag werd! Geschrokken keek Kijito op toen het meisje opeens nieste. Ze sloeg haar ogen neer. Toen besloot het meisje nog een slokje te drinken. Opnieuw hapten het ongeluk en de pech toe; het water liep over haar gezicht. Kijito moest wel een beetje glimlachen. Het zag er wel grappig uit.. Kijito pakte haar mp3 uit haar zak en begon er wat mee te rommelen. Kijito lette weer totaal niet op, waardoor het ding op de grond viel. Kijito trok een moeilijk gezicht en schudde met het ding. 'Ik ben medepechvogel, Em,' stelde het meisje zich toen voor. 'Die is kapot,' zuchtte Kijito. 'Ik ben Kijito, trouwens. Voor de pechvogelwedstrijd van vandaag zullen wij wel een gedeelde eerste plaats hebben,' voegde Kijito er lachend aan toe. Ze gooide haar mp3 in haar tas. Nu kon ze misschien een nieuwe krijgen voor kerst..

Emily glimlachte naar Kijito. Ze vond het sneu dat bij Kijito ook alles fout ging. Ze dacht dat ze echt de enige was. Iedereen zal d'r wel hebben uitgelachen toen ze plat op de grond ging. Al is ze er van overtuigd dat iemand haar had laten struikelen in de gang. Emily boog zich naar haar tas toe waar ze een briefje uit haalde. Bekeek het zorgvuldig en kreunde jammerlijk. Haar hele rooster stond nog vol met lessen. Hier een les, daar een les. En ze was pas halverwege de dag. "Heb jij ook zo'n lange dag vandaag?" Vroeg ze met een jammerlijke ondertoon. Emily zuchtte. Pff. De dag kon eigenlijk niet slechter gaan.

D'r mogen meer pechvogels komen hoor.. Maar ook geluksvogeltjes, of gewoon als je zin hebt! Anders wordt dit zo'n depri topic.. En die is er al (A)

- Geen andere pechvogeltjes die willen reageren! -

Kijito knikte en zuchtte nogmaals diep. Ze haatte het. 'Ja, de hélé dag. Ze doen het expres,' klaagde ze met een pruillipje. Kijito trok haar gezicht weer in de plooi en probeerde zonder problemen te gaan zitten. Toen schopte ze haar tas per ongeluk om en moest weer opstaan. Ze draaide met haar ogen, raapte haar tas en haar boeken op en ging zitten. Dit keer wilde het lukken. Het lukte! Kijito leunde achterover in de stoel en probeerde zich te ontspannen. 'Heb jij vandaag nog watermagie?' vroeg Kijito nieuwsgierig. Zij had het als laatste uur, maar ze wist niet zeker of Master Shong ziek was. Sommigen zeiden van wel.. dan had ze uitval. Anders zou ze ernaartoe moeten. Misschien wist Emily het?

Ryuu was gitaar spelend door de gangen aan het lopen toen hij 2 meiden herkende in de aula. 1 had hij ontmoet door zijn vriendin, en de ander had hij onlangs ontmoet, in een sneeuwballen gevecht. Hij liep, nog steeds spelend, richting de tafel van de meiden. Hij draaide de gitaar naar zijn rug en legde zijn handen op de hoofden van Kijito en Emily. "Hey meiden." Hij liet een warme glimlach zien. Hij liep langs de tafel en ging aan de andere kant zitten. Hij wees naar het blond-harige meisje en kneep zijn ogen ietwat samen. "Kijito, toch? Ik weet niet of je me nog herkent. Ik ben Ryuu..." Hij keek vervolgens naar het blauw-harige meisje en glimlachte weer warm. "En ook leuk om jou weer te zien."

-Altijd leuk als iemand kwa uiterlijk TOTAAL verandert is, en ze iemand tegen komen die ze lang niet hebben gezien.-

- Yay! ja, dat is grappig ^^ -

Kijito hoorde wat gitaarmuziek door de aula heen galmen. De muziek klonk gelukkig goed; ze had een hekel aan valse muziek. 'Hey meiden,' klonk er even later achter hen. Kijito keek om. Hè? Wie was dat? Hij leek hen te kennen.. De jongen ging aan de andere kant van de tafel zitten. Ze had het idee dat ze hem kende.. vaag.. Van stem? Hij bleek haar wel te kennen. Ze knikte als antwoord. Wacht. Ja! Toen hij het zei, wist ze het weer. 'O, Ryuu! Ik herkende je niet meer! Leuk dat ik je nog eens tegen kom,' groette ze hem vrolijk, zodra ze over haar verbazing heen was. Het vriendje van Sapphire! Lekker slim van haar.. maar hij was best veranderd.

Emily glimlachte bij de acties van Kijito. "Ik had vanochtend. Maar die les ging niet door, helaas." Emily keek even sipjes. Maar daarna glimlachte ze. Ineens voelde ze een hand op haar hoofd. Een warme hand en aan zijn stem te horen was het Ryuu. Die ze onlangs buiten had ontmoet. Ze glimlachte terwijl ze hem aan keek. "Heey" Daarna bleek dus dat Ryuu Kijito ook kende, ze had geen idee hoe, en vroeg er verder ook niet naar. Bij de opmerking van Kijito keek Emily even verbaasd op. Veranderd? Ze haalde lichtjes haar schouders op en glimlachte. "Wat leuk dat jullie elkaar ook kennen." Glimlachte ze even waarna ze haar broodje in haar mond propte.

PROFILE MAGICIAN

» Lessons from the Master!

Between the lessons

Between the lessons

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen