Rustig liep Jadira over het wit besneeuwde veld. Ze zocht naar Yoza. Ze had haar al tijden niet meer gezien en ze hoopte dat ze niet boos op haar was. Ze begrepen elkaar en Jadira wist niet wat ze zonder haar jeugdvriendin moest. Zij heeft haar door alles heen gesleept. In de verte zag ze de zwarte merrie staan, wroetend met haar neus door de sneeuw op zoek naar een groen plukje gras. Jadira ging sneller lopen, hopend dat ze niet boos op haar was. Het hoofd van de merrie kwam met een ruk omhoog toen ze de voetstappen krakend in de sneeuw hoord. Ze draafde langzaam op haar baasje af. Ze duwdetegen haar schouder aan en brieste. Jadira streelde het hoofd. ''Ik heb je gemist schat...''fluisterde ze tegen haar merrie. ''Ík heb zo veel meegemaakt..''''ze praatte altijd tegen haar. Ze was een vriend die nooit iets zou doorvertellen. Je kon haar al je geheimen vertellen en ze luisterde echt naar je. Jadira ging in de sneeuw zitten warvan al een laagje bevroren was omdat het de laatste tijd erg koud was. Yoza boog haar nek en snuffelde even aan Jadira's haar. Jadira giechelde even en duwde haar neus zacht weg. Ze vertelde alles aan haar, hoe ze Kijito moest helpen en de leuke dingen met Torak.

Yoza briesde weer als een soort antwoord. Zij had niet veel spectaculair's meegemaakt. Alleen af en toe een paar vogels weg gejaagd en achter mensen aan gegaloppeerd. Met een ruk kwam Jadira's hoofd omhoog. Ze had het gekraak van voetstappen gehoord. Argwanend keek ze om haar heen. Ze stond langzaam op en streelde Yoza's nek. Haar hofd was ondertussen ook emt een ruk omhoog gekomen, goed lettend op haar baasje. Ze briesde even bedreigend en stampte in de sneeuw waardoor er nogal wat sneeuw omhoog vloog. Jadira haalde haar schouders even op, ze zag niks. Ze streelde de merrie weer om haar te kalmeren. Ze briesde nog even en duwde weer tegen Jadira's schouder aan waardoor ze in de sneeuw belandde. Yoza schudde een paar keer met haar hoofd en hinnikte alsof ze haar uitlachtte. Dit keer kwam Yoza's hoofd met een ruk omhoog. Ze hoordde weer wat, voetstappen. Yoza legde haar oren in haar nek en waarschuwde haar baasje. ''Er is niks...laat die persoon maar komen...dan ontmoeten we nog iemand nieuws..''''stelde ze de merrie gerust. Toch had Jadira ook wat gehoord. Ze richtte haar aandacht weer op de nerveuze merrie.

~ Voel je vrij om te reageren...van gedachten veranderd xD Jongens mogen ook reageren anders wordt Jadira wel erg vriendloos xD Meiden ook!! ~

Araguana was 's morgens chagrijnig, maar die bui was nu volledig verdwenen. Ze had even een dipje gehad. Misschien omdat de onvoldoende haar toch niet zo lekker in de keel geschoten was. Haar blik richtte zich naar een onbekend meisje toen ze het grasveld opkwam. Ze had een prachtig paard. Araguana voelde een windvlaag, stak haar hand op en voelde vervolgens de snavel van Ara. Ze aaide het beest, maar bleef aandachtig naar het beest kijken. Het was een mooi beest. Araguana liep een beetje meer het meisje haar richting in, haar ogen gefixeerd op de merrie. Die leek nogal aangedaan door iets te zijn. Was het door Ara, haar hippogrief? 'Hallo,' begroette ze het meisje vrolijk.

- OMG! Sorry! Nogal leeg -