The sky is blue

Araguana stond 's morgens op, met een zucht. Ze had niet zo'n zin om op te staan, maar blijkbaar was het de gewoonte van een of andere rotmeid hier om 's morgens haar vogel binnen te laten. Ze ging liever naar de Erd etage, want dit kon ze er niet bij hebben. Ergens vond ze de raaf wel leuk, maar toch. Ze had gisteren ook al heel lang gestudeerd en ze had vandaag wel een beetje rust nodig gehad. Niet dus. Niet zolang ze bij dat meisje op de etage lag. Ze ging naar haar kast toe, half struikelend en half lopend. Ze viel met haar hoofd tegen de kastdeur en vloekte zachtjes. Een witte jurk trok haar aandacht. Blote voeten eronder. Heerlijk. Nu was ze weer gereed voor de dag. Ze rende naar beneden, sprong de laatste zes trappen zomaar de trap af en kwam soepel neer. Ara, haar hippogrief, was blijkbaar aan het rondvliegen, want Araguana kon hem niet direct vinden. Ze legde zich met een zucht en een zachte 'plof' neer op de grond en haar haren zochten meteen een onderdeel van het gras om te rusten.

Vrij om te reageren ^_^

Ryan zat buiten, zijn arm nog steeds gespalkt. Helaas was het nog steeds niet genezen, dat maakte hem kwetsbaar voor die anderen. De anderen die hem dat gebroken arm hadden bezorgt. Niet dat Ryan hen ooit nog Avalana zou laten beledigen, dat zouden ze nooit meer hoeven proberen. Voorgoed einde oefening dan. Ryan leek meestal erg rustig maar kon in een keer ontploffen. Ryan hoorde iemand en ging overeind zitten. Een meisje, ongeveer even oud als Avalana. Hij bleef zitten en zweeg. Zijn wolfhond zou hier wel ergens rondzwerven, uren lang een spoor volgen zonder er ooit moe van te worden. Het was nog vroeg, de lessen waren nog niet begonnen. Eigenlijk was zijn plan geweest om naar de bibliotheek te gaan om te leren maar hij was toch hier weer onbewust beland. Huiswerk was nu niet bepaald zijn nummer 1 dingen-om-te-doen.

Araguana hoorde al vanaf een afstand dat er iemand aankwam. Araguana's zintuigen waren heel erg scherp en ze kon zelfs in lawaai het scherpste piepje horen. Vroeger was ze veel gepest met haar sterke zintuigen. Iedereen vond het irritant dat ze veel opmerkte of sneller een geur rook en moesten haar daarom ook uitdagen. Araguana was er nooit tevreden mee geweest, maar ja. Ara vloog op dat moment naar beneden en Araguana keek naar de hippogrief. Die landde sierlijk en hij ging achter Araguana liggen, met zijn vleugels beschermend om Araguana heen. Araguana volgde Ara's blik en zag een jongen, ongeveer haar leeftijd, misschien toch ietsje ouder. Ze keek de jongen aan en glimlachte even. Wat moest ze nu doen? Zich verplaatsen naar de jongen toe, of iets anders? Dadelijk praatte zij tegen hem en zei hij niks terug. Of hij zou haar misschien afsnauwen. Araguana keek naar de grond, niet wetend wat ze moest doen? Ze liet zich zachtjes neervallen tegen het grasveld en keek naar de hemel met de wolken.

Ryan hoorde iets ritselen, het was Desley, terug van het rondzwerven. Ryan's wolf kwam naar hem toegelopen maar schrok van de enorme hippogrief. Hij begon te grommen en bleef stokstijf staan. Toen de hippogrief naar het meisje toe liep, kwam die ook naar de wolf, Desley, toe. Desley zag dat als een bedreiging en gromde harder. Toen schoot hij op de hippogrief af. Ryan schoot overeind, een felle steek ging door zijn gebroken arm heen. ‘Desley!’ schreeuwde hij. Maar het was te laat, de wolf viel de hippogrief aan. Ryan liep naar de 2 vechtende dieren toe. Hij greep de wolf in zijn nekvel maar die trok zich los. Eigenlijk kon Ryan Desley’s reactie wel begrijpen, hij had gedacht dat de hippogrief hun probeerde aan te vallen. Desley beet in de veugel van de hippogrief.

Zowel Araguana, als Ara, schrokken toen een wolf grommend op Ara afkwam. Ara keek naar het beest. Die begon tegen hem te grommen en probeerde Ara te bijten. Araguana keek naar de jongen die de wolf, zo te horen was die zijn naam Desley, terug probeerde te trekken. Ara voelde een steek in zijn vleugel en had ondertussen Desley aangekeken. Araguana keek Ara even aan. Ze knikten licht naar elkaar en Ara deed niks. Hij bleef rustig en Araguana keek of ze toevallig nog een vleesje bij haar had. Die had ze gelukkig. Ze zette voor een nieuwe beet gauw haar arm tussen de kaken van het beest, wetend dat dit gevaarlijk was en smeet het vleesje toen naar een andere kant. Ara schudde even met zijn vleugel. De beet had hem gelukkig niet echt veel pijn gedaan. Araguana keek naar de jongen met zijn kap en glimlachte even vriendelijk naar die. 'Toch bedankt dat je ze hebt proberen te stoppen,' knikte ze de jongen vriendelijk toe. Daarna legde ze haar hoofd zachtjes op het gras neer, terwijl ze naar de wolken keek en er ondertussen een letter uit probeerde te halen. De 'A'.

Ryan greep de wolf nu goed vast en trok hem ruw naar achteren. Desley bleef na grommen en de hippogrief dreigend aanstaren. Desley was een stuk agressiever hier op school geworden, waarschijnlijk door de nieuwe omgeving. De hippogrief leek niet erg gewond te zijn, gelukkig. Ryan liet Desley los toen die iets gekalmeerd was. Meteen vloog de wolf op het meisje af en beet haar in haar arm. Ryan greep de wolf en trok hem meteen hard terug. Dat moest nu echt klaar zijn! ‘Desley!’brulde Ryan in zijn oor. Desley gromde zacht terug, nog steeds ervan overtuigd dat hij het goede had gedaan. ‘Ben je oke?’vroeg hij. Zijn stem klonk nog steeds rauw, al gebruikte hij wel steeds vaker zijn stem. Zolang je niets zei kon je ook niets verraden. En meestal verloren mensen al snel hun interesse als je niet praatte. Ryan wist niet waarom Desley nu zo abnormaal reageerde, zelfs nu op school had Desley nog niet zo raar gedaan. Zonder enige reden iemand aanvallen, dat was niets voor de wolf.

Araguana was rustig gebleven, ondanks de boze blik van de wolf. Ze schonk er geen aandacht aan en Ara ook niet. Araguana keek naar de jongen die de wolf goed vasthield en dat baarde haar meer gemak. Toen de wolf los werd gelaten, keek ze de jongen onzeker aan. De wolf schoot naar voren en Araguana voelde zijn tanden in haar arm. Er was een grens. En deze was bij Araguana flink overschreden. De jongen vroeg of alles oké ging, maar Araguana was te geschokt om te reageren. Woedend keek ze de wolf aan. Ara spande zijn spieren, klaar voor de aanval en Araguana voelde haar vuur omhoog komen. Ze had een driftbui, maar probeerde zichzelf te kalmeren. 'Jeetje, die wolf is net zo onopgevoed als die raaf van dat rare mens op de Razen etage,' sprak Araguana zachtjes, terwijl ze naar de wolf keek en gehypnotiseerd leek te worden door de ogen. Ze keek toen naar de jongen, maar iets in zijn blik leek veranderd te zijn. Wat was het?

Er waren kleine wondjes te zien in haar arm, er kwam wat bloed uit. 'Jeetje, die wolf is net zo onopgevoed als die raaf van dat rare mens op de Razen etage,' Ryan’s blik bevroor. Ze had het over Avalana. Niet dat hij het er niet mee eens was dat die raaf onopgevoed was maar zij hoefde Avalana niet te beledigen. Hij liet Desley iets losser, opeens vond Ryan het helemaal niet meer zo erg als de wolf toch weer zou aanvallen. Ook begreep hij nu waarom Desley zo agressief had gereageerd. De hippogrief stond ook op het punt om aan te vallen. ‘Wat…zei….jij?!’zei Ryan dreigend. ‘Waag het eens om dat te herhalen’ snauwde hij. Niemand zou ongestraft Avalana kunnen beledigen. Zeker niet als hij er bij was.

Araguana keek Ryan's richting in. Zijn blik leek alsmaar kouder te worden. Had ze iets verkeerds gezegd? Bij het horen van zijn dreigende stem, was Araguana's verstand sneller dan haar gevoel. 'Dat die raaf en dat mens raar opgevoed zijn, dat zei ik,' sprak ze rustig, terwijl ze keek hoe de jongen de wolf losliet. Ara zette zich schrap en kwam beschermend achter Araguana staan. Meteen besefte Araguana dat ze een grote fout had gemaakt. Deze jongen was misschien een vriendje van dat meisje of zo. Tenslotte kende Araguana dat meisje nauwelijks om er een vooroordeel over te hebben. 'Sorry. Ik heb mijn mening te snel klaar gehad. Vergeet dat maar over dat meisje, over die vogel trek ik niks terug,' zei ze scherp, terwijl ze de jongen kil aankeek. Ze voelde zich redelijk ongemakkelijk, vooral omdat ze geen zin had in vechten. Ze was tenslotte nog maar een paar dagen vers hier op school en meteen ruzie krijgen met een jongen zou echt om problemen vragen betekenen.

PROFILE MAGICIAN

» // Blue
» Blue, blue sky~
» Clear blue sky [art]
» Blue sky and new faces
» What these blue eyes had to see

The sky is blue

The sky is blue

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen