Met kalme passen liep Finnegan door de gangen van de kerkers. Als hij zijn gele ogen die in het duister licht leken te geven sloot, dan kon hij het water horen druppelen. Hij moest Alwir spreken. Maar het was te gevaarlijk geweest om gewoon met hem contact te zoeken. Vooral nu moest hij geen aandacht trekken. Niet sinds Alwir zo stom was geweest om die kist van Master Savador te stelen. Ze werden in de gaten gehouden, Alwir dan. Voor zover Finnegan wist was er nog geen ziel op deze school die hem ook maar van iets verdacht. Hij was de lange slungelige jongen die haast nooit sprak en de rust zelf leek. Waarom zou iemand hem ook verdenken?
Maar ze moesten nu echt gaan handelen. Finnegan zou zijn verzet nog lang niet openbaar maken op deze school. Daar was het nog te vroeg voor. Eerst moest hij dit goed uit puzzelen met de stukken die hij had. En Alwir was hier een van. Hij was een essentieel stuk om de gehele puzzel te laten kloppen. En de Beweging moest maar een iets van zich laten horen om weer wat geloofwaardigheid te krijgen. Finnegan had al veel te lang gewacht. Hij had een brief voor Alwir achtergelaten. Uiteraard had hij die in een geheime code geschreven die Alwir wel zou begrijpen maar die elk ander voor een raadsel liet staan. Finnegan hoopte maar dat Alwir hem gekregen had en hierheen kwam zoals Finnegan hem in de brief had gevraagd. Hij draaide zich met een ruk om toen hij plotseling iets hoorde. Zijn felle gele ogen tuurde alert de duisternis in.
PROFILE
Onderwerp: Just speak. 
wo sep 08 2010, 20:18
