PortalIndexEerste gesprek || Olivier Hewley HpD5UwnEerste gesprek || Olivier Hewley 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Eerste gesprek || Olivier Hewley

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Graham

Graham

Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Sansan
Posts : 331
Points : 0
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Water
Klas: I already graduated about eight years ago.
Partner: Can I borrow a kiss? I promise I'll give it back.

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitimeza mei 20 2017, 14:58

De zon scheen fel op zijn gebruinde gezicht, maar de temperatuur was tot dusver aangenaam. Graham moest even een hand boven zijn ogen houden om überhaupt rond te kunnen kijken en een geschikte plek te vinden. Het uitgestrekte grasveld lachte hem toe en leek nagenoeg verlaten door de grootte ervan en omdat de meeste leerlingen zich op dit tijdstip in de buurt van de school bevonden. Hij gokte dat het een uur of drie moest zijn, dus enkele lessen waren nog in volle gang, maar hij had er bewust op gelet het eerste “officiële” gesprek met Olivier niet tijdens één van zijn lessen te plannen.
Met zijn handen in de zakken van zijn lichte broek gestoken en zijn notitieblok en een thermoskan thee beschermend onder een arm geklemd, wandelde de doktersassistent, tevens kersverse schoolpsycholoog, verder door het zachte gras tot hij in de verte ergens een aangename rustplek dacht op te merken: Waar de rest van het landschap hel verlicht werd door de brandende zonnestralen, leidde de koele wind hem naar een eenzame boom te midden van de zee van groen. Onder diens beschermende takken was een poel van schaduw gecreëerd wat geruststellend aanvoelde zodra hij erin stapte. Het vormde de juiste balans tussen warmte en afkoeling. Met een goedkeurend knikje liet Graham zichzelf dan ook in het gras zakken, legde zijn spullen naast zich neer en maakte het zich gemakkelijk door met zijn rug tegen de boomstam te leunen. In tegenstelling tot zijn andere, “eerste” cliënten hoefde hij voor Olivier niet direct zijn aantekeningen erbij te pakken om weer even op te halen waarom hij zich had aangemeld. Hij had de jongen in feite al twee keer eerder gezien en gesproken, maar wel in een hele andere context. Toen had hij echter niet precies kunnen raden waarom het onderwerp “familie” en met name zijn vader gevoelig hadden gelegen bij de leerling en… wat de werkelijke oorzaak van zijn “wonden” was geweest die hij op de ziekenzaal behandeld had. Met een zweem van medeleven had hij daarom ook zijn plotselinge aanmelding doorgelezen, nog eens nagelezen en de woorden op zich laten inwerken: Zijn vader was dus overleden…
Het verklaarde enigszins de innige treurigheid die hij toen al in de doordringende, bruine ogen had opgemerkt. Graham was dan ook ergens opgelucht dat Olivier zelf de stap had genomen zich bij hem aan te melden, omdat hij zichzelf niet zodanig had willen opdringen, maar er wel voor hem wilde zijn waar hij kon. Bewust had hij daarbij een plek uitgekozen die enig licht en luchtigheid zou bieden om… allerlei onderwerpen te bespreken. Daarin zou hij zich door Olivier zelf laten leiden. Zoals bij al zijn cliënten deed Graham niet aan muffe kantoren of kleine, benauwde ruimtes om juist die onderwerpen te bespreken die het hart het zwaarst lagen. Zolang de omgeving maar vrij was van andere aanwezigen om dingen in vertrouwen te kunnen bespreken, maar daarbij ook ademruimte en openheid bood, was hij tevreden. En de serene plek onder de boom leek hier exact geschikt voor.
Per brief had hij Olivier eerder laten weten waar hij zich zou bevinden voor hun eerste gesprek en op welk tijdstip, maar aangezien “het grasveld” een nogal breed begrip was, zorgde hij ervoor dat zijn amberkleurige ogen om de zoveel tellen nauwkeurig het landschap afspeurden in afwachting van het bekende gezicht, zodat hij hem niet eindeloos hoefde te zoeken. In feite was het daarbij zijn eigen warrige, blonde haar wat hem al enigszins deed afsteken tegen de schaduwen rondom. Met iedere hint van het zonlicht leken zijn lokken bovendien als met gouddraad doorsponnen. Gepaard met zijn eveneens lichte kleren, zou hij een niet al te moeilijk te herkennen verschijning zijn.

@Olivier
Terug naar boven Ga naar beneden
Olivier
.
.
Olivier

Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Simone
Posts : 342
Points : 5
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Earth & Light
Klas: Miss Roxanne
Partner: Half the time we laugh a lot. The other half we cry for love. In secret

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Re: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitimeza mei 20 2017, 16:19

Het nieuws over dat de arts assistent genaamd Graham nu ook de positie van school psycholoog bekleedde, had iedereen bereikt. Zo ook Olivier. De jongen had na enig wikken en wegen de blondharige man een aanmelding gestuurd. Hijzelf wist dat hij hulp nodig had en ergens diep vanbinnen had hij dat al een langere tijd geweten. Maar er ook werkelijk aan toe geven was nog best lastig. Het hielp dat hij Graham onderhand al een beetje kende en dat hij had ondervonden dat tegen hem praten niet eens zo heel eng of erg was. Al snel had hij een antwoord terug gekregen met een datum, plaats en tijdstip. Dat was vandaag, en de plek was het grasveld. Vanuit het raampje op zijn kamer had hij een uitzicht over het groene veld.

Een gevoel van lichte zenuwen zwom door hem heen, terwijl hij naar buiten keek, bij het idee dat dit een officieel psychologisch gesprek zou worden. Zijn handen balde hij lichtjes waarna hij ze weer liet ontspannen. Zijn bruine ogen gingen hierna naar het klokje aan zijn muur. De tijd tikte steeds dichterbij. Met een zucht stond hij voorzichtig op van zijn bed, om daarna in zijn beige gekleurde sneakers te stappen. De veters hoefde hij niet eens los te maken. Over zijn rode T-shirt deed hij geen jas aan, het was vandaag warm genoeg om zonder jas naar buiten te gaan. Zijn schooltas liet hij naast zijn bureaustoel staan. Hij verwachtte niet dat hij iets van die spullen nodig zou hebben tijdens het gesprek, en lessen had hij deze middag niet meer. De laatste van vandaag was een uur geleden afgelopen, iets wat hem tijd had gegeven zich mentaal voor te bereiden. Hij had geen idee wat hij van zo een gesprek moest verwachten. Hij zou het zo meteen wel merken.

De deurklink duwde hij naar beneden waarna hij zijn kamertje uitliep. De gangen van de school waren aardig leeg, doordat er nog een aantal lessen aan de gang waren. Het maakte zijn trip naar het grasveld wel wat sneller, want dat wurmen door mensenmassa’s kostte hem altijd tijd. Eenmaal op het grasveld voelde hij de warmte van de zon en in reflex deed hij zijn hand omhoog en kneep zijn ogen lichtjes samen, om de meest felle stralen een beetje tegen te houden. Hij had een zonnebril mee moeten nemen, bedacht hij zich nu. Al zoekend liep hij over het grote en vrijwel verlaten grasveld, opzoek naar de school psycholoog. Al snel zag hij een bos blonde lokken en lichte kleding. Naarmate hij dichterbij de persoon kwam, herkende hij hem wel degelijk als Graham. En de nerveusiteit kwam weer op. In stilte liep de zwartharige (al leken sommige lokken soms bruin door de zon) naar hem toe. ‘Hi..’ sprak hij en ondertussen stak hij zijn hand ook op in begroeting. De spanning was in zijn stem te horen, en hij vervloekte het, maar hij toverde een vrolijke glimlach op zijn gezicht. Zoals hij veel deed. In stilte liet de jongen zich in het schaduwrijke en koele gras zakken. Groene vlekken in zijn spijkerbroek be damned. ‘Het weer is erg fijn vandaag.’ Waren de woorden die hij sprak toen hij zichzelf had neer geplant op de grond terwijl hij, wat onwennig, aan een draadje van zijn mouw pulkte. Hij wist niet waarom hij zich zo nerveus voelde. Of eigenlijk wist hij diep van binnen wel waarom. Als hij alles zou vertellen, zou de assistent hem.. anders zien. zoals zij toen hebben gedaan.. Zuchtend schudde hij de gedachtegang van zich af. Dit was Graham maar, de vriendelijke en zorgzame Graham uit de ziekenzaal, die een serieus gesprek wilde over zijn mentale staat, gevoelens en andere dingen waarop een psycholoog zich focuste.. ‘So uuh..’ Kort kauwde hij even op een los zittend velletje aan zijn lip om vervolgens zijn bruine ogen op die toch wel bekende amber kleurige te richten. ‘Hoe.. gaat dit in zijn werk? I’ve never had a.. conversation? Yeah, conversation like well.. this. In this context, you know? So.. What do you want to know? What should I talk about? Are you going to ask questions?’ Zelfs hij had door dat hij aan het ratelen was, dat de reden waarom hij een gesprek had aangevraagd bekend was, en een verontschuldigende grijns kwam om zijn lippen terwijl hij kort even stil viel. ‘Sorry.’ Plakte hij er zachtjes achteraan. Hij voelde zich een beetje stom, zelfs een beetje beschaamd, en voor eventjes haalde hij een hand door zijn warrige, donkere lokken. Hierna zette hij zijn handen net achter zijn heupen neer op de grond, zodat hij meer op zijn armen leunde. Hij ademde de warme buitenlucht in en luisterde naar de vele geluiden van de verschillende vogels in de omgeving. Het hielp hem vaker om wat te ontspannen. Zo nu ook. Niet alle zenuwen verdwenen maar zeker wel een deel. De rest zou hopelijk langzaam aan wegebben. ‘I almost didn’t write you.. But i knew i had to, sooner or later. And yeah… I had a sudden.. wave of courage, i guess?’ Een schouder ophaal later glimlachte hij welgemeend naar de blondharige man maar verder hield hij zich stil.

@Graham
Terug naar boven Ga naar beneden
Graham

Graham

Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Sansan
Posts : 331
Points : 0
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Water
Klas: I already graduated about eight years ago.
Partner: Can I borrow a kiss? I promise I'll give it back.

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Re: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitimeza jun 10 2017, 00:07

Hij keek glimlachend op toen hij de ravenzwarte lokken en bruine ogen herkende en zwaaide even naar hem voor het geval Olivier hem nog niet had opgemerkt. Een bepaalde rust hing om de jongeman heen terwijl hij toekeek hoe de leerling bij hem kwam zitten. De nervositeit in zijn stem en houding was hem niet ontgaan, wat er voor zorgde dat hij erop lette extra kalmte uit te stralen. Hij wachtte geduldig tot de ander de stilte zou doorbreken en knikte bevestigend bij zijn uiteindelijke opmerking. “Zeker. Prachtig weer om buiten te zitten.” beaamde hij opgewekt om alvast wat van de spanning weg te nemen. Hij reikte ondertussen naar de thermoskan, terwijl Olivier weer begon te spreken. Vanuit zijn ooghoeken had hij hem daarom nauwlettend in de gaten gehouden, maar hem daarbij de ruimte gegund in alle rust naar zijn woorden te zoeken. Een antwoord van zijn kant liet nog even op zich wachten toen Olivier had gesproken met de vraag wat hij kon verwachten. Het was een logische vraag die hij wel vaker te horen kreeg. Het vroeg immers aardig wat van een persoon om je tegen een volslagen vreemde of, in zijn geval, bijna vreemde zodanig open te stellen en al je problemen op tafel te gooien, althans… zo voelde het vaak voor patiënten. Wat Graham werkelijk van hen vroeg was echter iets geheel anders, waar hij zo dadelijk op in zou gaan. Maar alvorens hij daarop zou komen, nam hij eerst de tijd twee koppen thee in te schenken. Normaal gesproken zou hij eerst hebben gevraagd of de ander hier trek in had, maar aangezien de zenuwen zo duidelijk merkbaar waren, had hij het heft in eigen hand genomen hem in ieder geval een kop vol te schenken tegen de spanning en het uitnodigend voor hem neer in het gras te zetten, zodat hij zelf zou kunnen besluiten of hij hier behoefte aan had. Pas bij de “Sorry” keek Graham hem weer aan, die onuitwisbare glimlach nog steeds om zijn lippen. “No need to apologize.” sprak hij rustig en vriendelijk, waarbij hij zelf van zijn thee nipte.
Hij knikte wederom bij de laatste opmerking van de jongen en greep hier de gelegenheid aan in te haken op de conversatie en wat meer duidelijkheid te scheppen. Olivier oogde daarbij zelf wat meer ontspannen, dus was dit wellicht een mooie kans het gesprek aan te gaan. “Om antwoord te geven op je vragen…” begon hij op dezelfde toon weer te spreken, waarbij hij zijn kop thee met beide handen omklemden, van de warmte genietend ondanks de zomerse temperaturen om hen heen. “Hoe dit in zijn werk gaat, is geheel aan jou. Jij hebt de dappere stap gezet mij te schrijven, dus laat ik het ook aan jou over wat jij wil bespreken en hoe. Ik ben er enkel om je te helpen waar ik kan. Mijn vragen zijn daarom ook vooral bedoeld om meer duidelijkheid te scheppen en eigenlijk… gewoon met je mee te denken, maar welke onderwerpen aan bod komen en hoe diep we daarop ingaan, is aan jou om te bepalen. Als je iets niet fijn vindt, kan je dat ten alle tijden aangeven. Ik volg jou.” legde hij geduldig uit. Ondanks dat het een geruststelling was waar hij vrijwel iedere sessie mee wenste te beginnen, klonk het allerminst alsof het een standaard praatje was wat hij ophing.
Het feit dat hij Olivier volledig de regie gaf over hun gesprek, was Graham’s kenmerkende manier van werken, waarmee hij vooral beoogde zoveel mogelijk bij hém aan te sluiten, bij zijn behoeften en om zo ook mogelijk tot resultaten te komen die het beste bij Olivier zelf pasten. “Je hoeft niet eens te praten, als je dat niet wilt.” voegde hij er nog aan toe met een luchtige schouderophaal om nog een deel van de spanning weg te nemen. “Het enige wat vaststaat, is dat we ongeveer een uur de tijd hebben, maar hoe dat precies wordt ingevuld, laat ik geheel aan jou over.” besloot hij uiteindelijk, waarbij hij het kopje weer aan zijn lippen zette en het zich weer gemakkelijk maakte tegen de boomstam aan, zonder dat hij hierbij een ongeïnteresseerde houding aannam, integendeel.
De stilte die volgde duidde erop dat hij na deze uitleg het verdere verloop van het uur aan Olivier overliet.

@Olivier
Terug naar boven Ga naar beneden
Olivier
.
.
Olivier

Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Simone
Posts : 342
Points : 5
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Earth & Light
Klas: Miss Roxanne
Partner: Half the time we laugh a lot. The other half we cry for love. In secret

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Re: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitimedo aug 17 2017, 17:59

Een automatische maar kleine glimlach sierde zijn lippen bij de opmerking van Graham over het weer. Hierna namen de zenuwen het weer over en ratelde Olivier wat voort, waarna hij vroeg wat er van hem te verwachten viel. Toen hij eenmaal merkte dat hij zo aan het.. ja, ratelen was, mompelde hij een sorry. Het was blijkbaar een gewoonte rondom de dokters assistent. Vorige keer, toen ze elkaar in de gang zagen, was hij ook al zo lekker sorry’s aan het rondstrooien. Zijn bruine ogen gleden daarna naar de kop thee die er was neergezet in het gras en voorzichtig pakte hij de warme mok op, en blies in de warme drank waarna hij even kort knikte op de woorden die gesproken werden. ‘Apologizing is apparently a new habit of mine.’ Sprak hij, lichtelijk geamuseerd en met een kleine grijns. Wel degelijk gemeend, maar ook deels om de tinteling van stromende zenuwen te maskeren. Olivier nam een slok van de warme thee, na er nogmaals in te blazen. Zijn tong verbranden stond niet op de planning. De jongen zijn blik gleed weer naar de dokters assistent, toen hij begon met spreken. Aandachtig luisterde hij naar de toch wel geruststellende woorden van de blonde man. ‘Oké’ antwoordde de jongen hem dan ook, al knikkend. Olivier wilde net zijn mond openen om weer wat te zeggen, toen Graham nog wat woorden toevoegde aan de eerder gesproken zinnen. Weer luisterde Olivier naar hem. ‘So I could just sit here, enjoying the tea and the sun and everything else in silence?’ Een zacht lachje kwam tussen zijn lippen door, verbaasd en geamuseerd. ‘Dat is veilig, stil zijn. Maar…’ Hij viel even stil, kauwde op zijn lip terwijl de jongen nadacht over zijn volgende woorden. ‘I’ve been silent for a long time, about.. Multiple things. Breaking some part of the silence could do me good. I’ve written you for a reason and you know a small part already anyways.’ Vervolgde hij. ‘je weet dat ik mijn vader ben verloren toch? Well, I kind of.. found him. Dunno if i told you that already but yeah.. Anyways I found him. In the kitchen, on the floor with a pool of milk next and around him.’ De beelden flitsten op zijn netvlies, zoals ze altijd deden. De bruine ogen stonden lichtelijk afwezig, ver weg, voordat ze zich weer naar het heden keerden en Graham aankeken. ‘Ik ben naar mijn buren gerend, ik was tien dus.. ja. De buurvrouw belde de arts terwijl zij mij bij zich hield. Mijn buurman is mijn vader gaan reanimeren, begreep ik later.’ Kort haalde de jongen zijn schouders op. ‘Erover praten.. het gaat. Het ergste is nog dat ik hem in vlagen mis en soms zomaar weer alles voor me zie, dat die gevoelens van toen in een harde golf terugkomen. Vaak als ik bijna in slaap val of als iets me aan hem doet denken. Zoals bijvoorbeeld de geur van pannenkoeken. Hij maakte ze altijd.. ook toen.. toen hij een hartstilstand kreeg.’ De jonge zuchtte eventjes, waarna hij een grote slok van zijn thee nam. ‘Ik heb heel lang niet naar een foto van hem kunnen of willen kijken. Stom toch?’ vroeg hij half, kleine waterige glimlach op zijn gelaat en een half hartige grinnik borrelde op vanuit zijn keel. Weer zuchtte hij, het vertellen ging zeker maar het liet hem alles behalve koud. ‘I’m glad I’ve still got my uncle and nephew tough, some of the best and most kind people I know’ Murmelde hij er stilletjes achteraan.

@Graham
Terug naar boven Ga naar beneden
Graham

Graham

Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Sansan
Posts : 331
Points : 0
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Water
Klas: I already graduated about eight years ago.
Partner: Can I borrow a kiss? I promise I'll give it back.

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Re: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitimema okt 09 2017, 16:47

Hij lachte zacht bij de conclusie die Olivier trok dat hij net zo goed in stilte van het weer kon genieten en zijn thee kon drinken het komende uur. “Yeah, you could, if that’s what you want.” antwoordde hij luchtig, zijn ogen even in de zijne borend. Hierna zweeg hij weer om de jongen de kans te geven te spreken. Aandachtig luisterend zette hij de mok weer aan zijn lippen om een grote slok te nemen en wachtte af wat hij wilde vertellen. Hij knikte even begrijpend bij zijn gedachtes rond de stilte, maar leek hem verder niet te willen onderbreken. Het was te merken dat Olivier hier goed over na had gedacht. Opnieuw had hij kort geknikt ter bevestiging dat hij zich kon herinneren dat hij zijn vader was verloren en ging direct iets rechterop zitten. Hij had net een nieuwe slok willen nemen, toen zijn handen onderweg naar zijn mond stilvielen zodra de jongen verder sprak. Olivier had zijn vader gevonden nadat hij al overleden was… Ja, hij meende zich inderdaad te herinneren dat het hem eerder verteld was, maar zijn blik toonde dat het Graham alsnog raakte. Dat moest verschrikkelijk zijn geweest…
“Tien…” herhaalde hij zachtjes. “Zo jong ook nog.” Het was hem min of meer ontglipt, maar zo zacht gesproken dat hij zijn verhaal hopelijk niet zou onderbreken. Zo jong… Hij wachtte tot hij het gehele verhaal verteld had, voor hij een korte stilte liet vallen en uiteindelijk zijn eigen lippen weer iets van elkaar sperden. “Het lijkt me vreselijk om zoiets mee te maken. Je bent niet alleen je vader verloren, maar je bent ook nog eens degene die hem heeft gevonden. En je was nog maar tien. Ik vind het niet meer dan logisch dat je het daar erg moeilijk mee hebt gehad en er nu nog steeds last van kan hebben.” En daar was het weer… Die grinnik. Die eeuwige lach die de donkerharige jongen hem al vanaf het begin toonde en waar hij steeds meer vraagtekens bij begon te hebben. “Stom?” herhaalde hij een woord. “Nee, ik vind het helemaal niet stom dat je het heel moeilijk vond om naar een foto van hem te kijken als ik net hoorde wat je allemaal hebt meegemaakt. Maar belangrijker: Waarom vind jij het wel stom?” Het klonk niet veroordelend. Integendeel. Er zat meer een gezonde interesse in verborgen. Hij wachtte even voor hij er nog iets aan toevoegde: “Ik ben blij dat je je oom en neef nog hebt en dat is zeker belangrijk, ook om het positieve te blijven zien, maar ik hoor je het “stom” noemen dat je niet naar een foto van je vader kon kijken, je vindt het erg als je merkt dat je hem mist en ik zie je vaker juist lachen als je het over hem hebt, terwijl het je duidelijk pijn doet…” Zijn ogen vonden de zijne. Hij liet het hierbij. Het was zijn manier om te vragen waarom Olivier zich positief en vrolijk toonde en daarbij zijn werkelijke, achterliggende pijn weg leek te vegen alsof het niet belangrijk was of zelfs verkeerd was… Het was zeker een goed teken dat de jongen direct zo open en eerlijk durfde te zijn, maar iets aan die lach en woorden deed Graham vermoeden dat er meer school achter die stralende glimlach op dit moment…

@Olivier
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA PROFILE
Eerste gesprek || Olivier Hewley UTL8oxA MAGICIAN

Eerste gesprek || Olivier Hewley Empty
BerichtOnderwerp: Re: Eerste gesprek || Olivier Hewley   Eerste gesprek || Olivier Hewley Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Eerste gesprek || Olivier Hewley

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Olivier Sean Hewley
» GOM Les { Olivier}
» [Closed] Eerste gesprek || Hayden de Payens
» Een gesprek.
» Plak het in je msn-gesprek!

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Grass Field-