PortalIndexSearching for you || Miss Roxanne HpD5UwnSearching for you || Miss Roxanne 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Searching for you || Miss Roxanne

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Alaric
.....
.....
Alaric

Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA PROFILEElite
Real Name : Sansan
Posts : 622
Points : 898
Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Water
Klas: That doesn't apply to me, but... one is never too old to learn, right?
Partner: Awake me..

Searching for you || Miss Roxanne Empty
BerichtOnderwerp: Searching for you || Miss Roxanne   Searching for you || Miss Roxanne Icon_minitimeza mei 27 2017, 19:09

Hm… Nee, het lukte niet meer. Hij kon zich niet meer goed concentreren. De letters dansten werkelijk voor zijn ogen en begonnen een heel eigen leven te leiden als hij niet oppaste, dus keek Alaric tenslotte maar op van zijn papieren en slaakte een diepe zucht. Het was ergens midden op de dag aan de stand van de zon te zien, al had hij zelf de tijd al eerder uit het oog verloren, zoals wel vaker gebeurde als hij volledig opging in zijn werk. Het moest waarschijnlijk rond lunchtijd zijn als hij de vele, opgewekte stemmen buiten mocht geloven. Zijn ijsblauwe ogen gleden naar de plek waar hij de geluiden vandaan hoorde komen, naar het open raam in zijn vertrekken waar een koele lentebries de lichtgrijze gordijnen speels liet bewegen bij elke zucht.
Op lange dagen als deze vergat hij soms haast waar hij zich bevond en hoe deze plek in werkelijkheid bruiste van leven. Hij hield van zijn baan, meer dan hij van tevoren had gedacht toen hij meer uit nood de taak als Beschermer van Cassia op zich had genomen, maar soms vergden de verantwoordelijkheden en verplichtingen die erbij kwamen kijken veel tijd, aandacht en concentratie dan hij voorheen gewend was. Met uiterste zorgvuldigheid probeerde Alec daarom te voorkomen dat zijn werk zijn leven geheel ging bepalen, ook al was het voor hem zijn eerste prioriteit. En de aanwezigheid van zijn collega’s, diens adviseurs, leraren, stagiairs en natuurlijk leerlingen op de school zorgde ervoor dat hij daarnaast nog voldoende met beide benen op de grond kon blijven staan en zichzelf als persoon ook niet volledig uit het oog zou verliezen.
Met daarom een zekere berustende glimlach om zijn lippen, stond de man uiteindelijk op uit zijn stoel, rekte zich eens uitgebreid uit om zijn verstijfde ledematen te doen ontwaken en wandelde in een kalme pas naar het raam, welke hij uitnodigend wat verder opentrok om een blik naar buiten te kunnen werpen. Direct lachte een menigte mensen hem toe, allen bezig met hun eigen, drukke levens op de school, het leven van alledag wat hij al vele eeuwen geleden achter zich had gelaten. Met zijn onderarmen steunend op het venster, keek Alaric naar hen, met interesse, met… een zekere nieuwsgierigheid en ook… verlangen. Hij kon zich niet heugen dat hij zich voor het laatst zo… vrij en onbezorgd had gevoeld…
Hoe zou het zijn om nu tussen hen te kunnen staan en voor even verlost te zijn van de lasten van een eeuwig leven, van een rijke geschiedenis en een rol wat hem altijd op de voorgrond plaatste, al had dat niet altijd zijn voorkeur…?
Langer dan gepland bleef hij daarom kijken, aandachtig observeren, alsof hij op het buitenterrein van deze magische school het antwoord hoopte te vinden op al zijn vragen…
Het waren uiteindelijk de aangename zonnestralen die plots achter de wolken tevoorschijn kwamen en zijn gelaat verwarmden die hem daarbij het laatste zetje gaven om het niet enkel bij kijken vanaf een afstand te laten blijven. Hij had best een pauze verdiend, dacht hij zo. Het meeste werk was gedaan en hij liep in ieder geval op schema en met sommige dingen juist voor. Het zou hem goed doen een frisse neus te halen en de Toren voor even te verruilen voor een ander landschap en mensen om hem heen. Alaric bleef tenslotte een “mensenmens”, iemand die niet gemaakt was om al zijn dagen in eenzaamheid in zijn vertrekken te slijten, zoals… sommige van zijn collega’s soms leken te prefereren…
Met zijn kenmerkende goede moed, trok hij zich daarom tenslotte terug van het venster, draaide zich om en vertrok uit Ilma.

Eenmaal buiten aangekomen begon hij aan een lange wandeling over het terrein, de omgeving nauwkeurig in zich opnemend en leraren, stagiairs en leerlingen begroetend. Aangezien hij nu langer op Starshine Academy verbleef en hij het niet meer dan gepast vond om zijn aanwezigheid kenbaar te maken, om zo enige verbondenheid te creëren met zijn huidige woon- en werkplek, was Alec voor velen inmiddels een bekend gezicht en werd hij zelfs in de meeste gevallen met zijn kortere, familiaire roepnaam aangesproken. Het zorgde ervoor dat hij nu in een allerbest humeur zijn weg vervolgde naar een nog onbekende bestemming.
Hm… Als hij zich niet vergiste, zou hij hier links moeten als hij uiteindelijk bij het grasveld wilde komen en rechts dan- Oh. Hij hield zijn pas abrupt iets in bij het opmerken van een bekende plek, waar hij echter nooit eerder daadwerkelijk heen was gelopen, hij had het enkel gepasseerd: de stallen.
Direct kroop een idee zijn gedachten binnen: Ah ja… Hij had Roxanne nog beloofd haar eens op te zoeken of een afspraak met haar te plannen om het één en ander voor de aankomende excursie die ze organiseerde te bespreken, aangezien hij hier graag als begeleider bij aan wilde sluiten, en daarbij… om gewoon in persoon kennis te maken. Wie weet zou zelfs de situatie rond Shyvana, waar Evelynn hem op geattendeerd had, ter sprake komen, maar… daar was hij voor nu nog voorzichtig meer richting haar, omdat de lerares waarschijnlijk al genoeg aan haar hoofd had. Hij kende de zwartharige vrouw met de indringende, blauwe ogen wel van gezicht en was haar vast weleens in en rond de school tegengekomen, maar echt daadwerkelijk voor langere tijd met haar gesproken, had hij niet. Om zich daarom gelijk maar van zijn beste kant te laten zien nu hij toch in de buurt was en om zijn afspraak na te komen, begaf Alec zich zonder twijfel richting de stallen, op zoek naar haar. Onderweg kon hij nog net een iets te enthousiaste stalhulp met roodbruine lokken en grote, groene ogen ontwijken die luid neuriënd toevallig zijn richting op was gesneld na haar klusjes te hebben afgerond.
Net voor hij bij de ingang aankwam, bemerkte hij tegelijkertijd al vele energieën waarvan sommigen hem glimlachend deden opkijken. Hm, er waren blijkbaar ook Cassiaanse dieren aanwezig, al kon hij niet direct zeggen welke… Interessant. Het fascineerde hem zoals zoveel dingen dat deden met zijn leergierige aard, waardoor de Heer van het Water zich onwillekeurig afvroeg waarom hij niet eerder even stiekem een kijkje had genomen op deze plek. Dat de dieren daarbij ook zijn aanwezigheid op leken te merken, was enigszins hoorbaar aan het geluid wat hij hen hoorde produceren binnen in de ruimte. Oeps…
Om hen daarom niet al te plotseling te overweldigen met zijn komst, bleef Alec tenslotte op enige afstand bij de ingang staan en liet zijn onderzoekende blik in het rond gaan om wellicht Roxanne te vinden, als ze op dit moment in of rond de stallen aan het werk was.
He did hope so…

@Miss Roxanne
Terug naar boven Ga naar beneden
Miss Jackson
...
...
Miss Jackson

Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Sergeant Pepper Puppycat
Posts : 1162
Points : 86
Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light & Wood
Klas: Verzorging van Fabeldieren
Partner: A woman is like and open book that doesn't want to be read... until she does...

Searching for you || Miss Roxanne Empty
BerichtOnderwerp: Re: Searching for you || Miss Roxanne   Searching for you || Miss Roxanne Icon_minitimewo jun 07 2017, 19:55

Ze had de droom weer gehad. De droom die haar maanden geleden al had geprikkeld. Zij, in een vreemde maar compleet vertrouwde omgeving. Een huis. Met de meest zoete tuin die ze ooit had gezien. Gyp die langs haar voeten glipte en een fotolijstje dat stuk viel op de grond. De foto die erin zat was een foto van haar en Richard. Maanden geleden had dat moment in de droom haar al verward. Want ze werd toen overvallen door een gevoel van verdriet. Die toen nog erg misplaatst was. Ze had toen geen reden om zo verdrietig te worden. De droom eindige altijd in de silhouet van een man. Zijn gezicht kon ze nooit zien. Maar hij verjoeg wel het intens verdrietige gevoel. Maanden geleden was het enkele een verwarrende droom geweest. Iets waar ze niets mee kon, want het was maar een droom...
Waarom had ze deze droom dan weer gedroomd? Hij voelde identiek aan de eerste droom. Als een hele specifieke gedetailleerde de ja vu. Een herinnering.. of misschien.. een visioen? Roxanne wist niet of ze daarin moest geloven... en misschien was het een goed idee om eens bij Oriël aan te kloppen... Het riep zoveel vragen op..
De droom had pijn gedaan. Ze was huilend wakker geworden door het overweldigende gevoel van verdriet. Had ze het verlies van Richard aan moeten zien komen?..
Ze schudde onwillekeurig haar hoofd bij die gedachte, waardoor een inkt zwarte lok wist te ontsnappen aan haar loszittende knot. Niemand had dit voor haar kunnen voorspellen..

Ze slaakte een zucht en probeerde zich weer te focussen op haar omgeving. Haar hemelsblauwe ogen namen voor een kort moment haar omgeving in haar op. Het was rustig in de stallen. Zoals altijd aan het einde van een verzorgingsdienst, gezien alles dan lekker aan het eten was of al bezig waren met hun after dinner nap. Zoals de luid snurkende Errol.
Rinn, haar stalhulp voor die dag was nog druk bezig in het verblijf van Mara. Roxanne keek toe hoe het dier voorzichtig op het meisje afliep en aan haar been rook. Roxanne kon niet anders dan innemend glimlachen. Mara begon gesteld te raken op de leerlinge en dat was een goed teken. "Ga maar pauze nemen Rinn. Je hebt goed gewerkt vandaag. Ik maak het wel af," sprak ze met een glimlach naar het meisje, terwijl ze de bezem uit de hoek vandaan pakte. "Volgende keer wil ik je graag zien bij mijn lokaal, dan gaan we eens beginnen met het voorstellen aan onze nieuwkomers."

Sinds ze het stalhulp team had aangesteld was er veel werk uit handen genomen en Roxanne was nog steeds erg blij met dat gerealiseerde idee. Toch vond ze het altijd erg prettig om alleen in de stallen te zijn. De simpele klusjes doen, zoals het aanvegen van het gang pad en de materialen opruimen. Controleren of alle dieren hadden gehad en of alles er goed bij zat. Ze opende het hok van  Cornelius die meteen naar haar toe kwam hupsen, zodat hij zijn dagelijkse kroelsessie kon ontvangen.  Het was fijn tussen de dieren. Ze kon haar gedachten altijd even uitzetten hier. Gewoon zijn wat ze was, zonder de stress en moeite van het dagelijkse leven. Een plek om daar van te vluchten...
Verbaast keek ze op toen ze iemand de stallen in hoorde komen rennen. "Ah! Nardo, je bent net te laat! Ik heb haar al vrij gegeven. Je moet haar net gemist hebben. Als je snel bent kun je haar misschien nog inhalen." grinnikte ze triomfantelijk bij het zien van de gehaaste blik in de frivole knul. Enkel met een dankbare grijns en zonder een woord draaide de Raziaanse knul zich weer om en rende weer even hard naar buiten als toen hij binnen kwam. Hoofdschuddend keek ze hem grinnikend na, om toen samen met de bezem helemaal naar achteren te lopen. Daar zette ze de laatste stal deur, die open gezet kon worden richting het terrein, open zodat de eenhoorn jaarlingen naar binnen konden komen wanneer ze wilde. Vanuit die deur liep ze het gras op, zoekend naar een levend teken van de kleine kudde, maar ze waren nog niet te zien.

De wind streek spelend met de inktzwarte lokken zacht langs haar gezicht toen ze kort werd gegrepen in een moment van pure rust.. het uitzicht over het grasveld en de rand van het bos... de geluiden van de natuur... de vogels.. de wind..
Roxanne slaakte een zucht. Het was voor het eerst sinds tijden dat ze dit meemaakte.. of beter gezegd.. kon voelen..
Ondanks het verdriet merkte ze dat haar zicht steeds minder werd vertroebeld door haar emoties. Wellicht stond ze aan het begin van het einde van haar rouw proces...
Die gedachte werd echter ruw verstoord door een sensatie die ze nooit meer verwacht had te kunnen voelen. Een bepaalde energie die ze alleen herkende in één persoon.. een persoon die niet meer leefde.. Alleen was deze energie duizenden malen sterker...
Het overviel haar.
En zo te horen was ze niet de enige. Een rumoerig geluid klonk vanuit de stallen waar verschillende dieren onrustig leken te worden van iets.. of iemand..
Roxanne wilde gaan kijken, maar dwong zichzelf even een momentje te nemen om te herstellen van de sensatie. Dus ze nam de bril van haar neus af, die ze al zelden droeg, en kneep zacht in de brug van haar neus. Haal je niks in je hoofd Roxanne.. Het is Richard niet.. stop asjeblieft met die gedachte..


Na enkele seconde leek het kloppende gevoel bij haar slaap weer wat af te nemen. Ze plaatste haar bril weer op haar neus en besloot toen om maar eens te gaan kijken wie of wat de veroorzaker was van de zware energie... al had ze wel haar vermoeden..
Haar zwarte werklaarzen maakte haast geen geluid in het zachte gras naast de stallen toen ze kalm maar met een snelle pas buiten om naar de ingang liep. Voor ze de hoek om kwam hield ze echter haar pas in en keek voorzichtig om het hoekje. Een verraste glimlach verscheen op haar lippen. Haar vermoedens werden bevestigd toen ze de asblonde lokken zag. Het kon ook niet anders.
"Geen zorgen Alec. Ze zullen je niet opeten," Glimlachend kwam ze tevoorschijn en bleef leunend naast de ingang staan. "Daar ben je iets te taai voor vermoed ik." Haar warme en tikkeltje nieuwsgierige blauwe kijkers vonden zijn al net zo blauwe en oh zo kalme blik. "Kan ik iets voor je betekenen? Of ben je enkel opzoek naar een knuffelsessie met een van onze schooldieren? In dat geval zou ik je Mara aanraden. Ik denk dat je het wel goed kan vinden met haar." De warme glimlach op Roxanne's lippen werd voor een moment iets breder.

@Alaric
Terug naar boven Ga naar beneden
Alaric
.....
.....
Alaric

Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA PROFILEElite
Real Name : Sansan
Posts : 622
Points : 898
Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Water
Klas: That doesn't apply to me, but... one is never too old to learn, right?
Partner: Awake me..

Searching for you || Miss Roxanne Empty
BerichtOnderwerp: Re: Searching for you || Miss Roxanne   Searching for you || Miss Roxanne Icon_minitimeza jun 10 2017, 00:15

Hij had haar niet daadwerkelijk horen aankomen, maar ondanks dat had hij geweten dat.. iemand onderweg was naar hem. Het was één van de vele uitingen van zijn getrainde magie dat hij eveneens de magische energieën in anderen kon bemerken, al kon hij niet van een dergelijke afstand bepalen welke elementen daarbij overheersten. Daarmee bleef de ware identiteit van de persoon nog voor hem verzwegen. Het was daarom alsnog enigszins een verrassing wie er uiteindelijk om de hoek van het gebouw verscheen. Haar lange, inktzwarte lokken vielen hem als eerste op, gevolgd door de gelijkend blauwe ogen die zich zonder twijfel in de zijne boorden. Haar glimlach werd door hem beantwoord met één van hemzelf, een gemeende, aangename. “Roxanne.” sprak hij haar naam zodra hij haar herkende, doordrenkt van gemeende hartelijkheid en een licht accent, bij wijze van begroeten. Haar opmerking over de dieren liet bij hem even een aanstekelijke lach ontsnappen, welke naadloos leek aan te sluiten bij zijn vriendelijke, heldere ogen en charmante uitstraling. Zijn blik dwaalde voor enkele tellen af toen ze verder sprak, maar ieder gesproken woord bereikte hem wel degelijk.
Een korte stilte viel toen het laatste woord van haar kant gezegd was, alsof Alaric eerst zijn gedachten verder wenste te ordenen voor hij zou reageren. Het was een kenmerkende gedraging bij hem wat toonde dat hij doordacht handelde. Zeker uit professioneel oogpunt kwam dit naar boven, al had hij er zichtbaar geen moeite mee om daarnaast iets van zijn spontanere, onderliggende karakter aan haar te tonen, toen hij vervolgens kalm naar haar toe wandelde om één van haar handen in zijn ruwe, grotere handen te nemen en er vluchtig een kus op te drukken. Het was puur een beleefde wijze van ontmoeting, zoals hij dit lange tijd geleden had meegekregen. In sommige situaties wilde het nog weleens boven komen dwarrelen. “Het is goed je te zien.” benadrukte hij daarbij glimlachend, alvorens hij over zou gaan tot het verklaren van zijn komst. Voorzichtig liet hij haar hand weer los om zijn eigen handen in elkaar op zijn rug te vouwen, zijn borst iets vooruit, en zo zijn gewoonlijk statige, serene houding weer te herstellen. “Ik meende dat ik je nog de belofte had gemaakt je eens op te zoeken voor een gesprek rond de excursie die je aan het plannen bent.” begon hij vervolgens aan zijn uitleg. Alaric sprak dan wel degelijk vloeiend Kovomakaans, maar zijn haast plechtige manier van spreken, gepaard met het lichte, (voor velen) onbekende accent, verrieden dat er meer schuilging achter hem dan wellicht op het eerste oog zichtbaar werd. Het waren dit soort kleine details die weggaven dat hij in werkelijkheid uit een tijd ver van deze stamde, ook al liet zijn uiterlijk doorschemeren dat hij haast niet ouder dan 32 jaar zou kunnen zijn. “En daarbij…” ging hij nog verder, waarbij hij haar kort observeerde vanuit zijn ooghoeken. “..wilde ik ook graag weten hoe het nu met je gaat.” Alec was uiteraard niet vergeten wat Roxanne de laatste tijd had doorgemaakt, dus vond hij het niet meer dan gepast hier ook een opmerking over te plaatsen, naast dat hij oprecht geïnteresseerd was in haar welzijn. It was just who he was.
Onderwijl toch ook zichtbaar nieuwsgierig geworden naar de dieren in de stal, begon hij zich in een beheerste pas richting de stallen te verplaatsen, op een wijze waarin hij nog wel in gesprek bleef met Roxanne en hij eveneens teruggefloten kon worden als het toch niet de bedoeling was dat hij zich deze kant op begaf. Maar hij moest gewoon… even kijken, als ze het toeliet. Vooral het aanwezige Cassiaanse dier leek zijn interesse nog meer te prikkelen, dus liep hij bedachtzaam verder tot hem verteld zou worden dit niet te doen.

@Miss Roxanne
Terug naar boven Ga naar beneden
Miss Jackson
...
...
Miss Jackson

Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Sergeant Pepper Puppycat
Posts : 1162
Points : 86
Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light & Wood
Klas: Verzorging van Fabeldieren
Partner: A woman is like and open book that doesn't want to be read... until she does...

Searching for you || Miss Roxanne Empty
BerichtOnderwerp: Re: Searching for you || Miss Roxanne   Searching for you || Miss Roxanne Icon_minitimeza nov 11 2017, 22:31

Haar donkere welgevormde wenkbrouwen trokken in een lichte verbazing op toen de heer van het water haar hand pakte en daar een zachte kus op drukte. "Nee maar, wat een ridderlijke begroeting," grinnikte ze zacht en geamuseerd. Ze erkende het gebaar en haar waardering ervoor was terug te lezen in haar hemelsblauwe ogen, die opkeken naar de goedlachse man. "En jouw ook," beaamde ze zijn worden. Het was werkelijk goed hem te zien. Ondanks dat ze weinig contact hadden gehad in het verleden had Roxanne altijd het gevoel gehad dat Alaric en zijzelf een mooie vriendschap op konden bouwen. Dat hoopte ze tenminste wel. Wellicht had het feit dat ze bepaalde aspecten van Richard in hem herkende er ook wel mee te maken...
Toch voelde ze zich sneller op haar gemak bij deze man en vermoedelijk was het daarom ook niet zonder reden dat hij nu de hoog aanziende titels droeg.
Ze wist van zijn verleden. Richard had er genoeg over verteld. Zeker toen Alaric net de titel van Heer van het water had ontvangen. Ze kwamen immers uit hetzelfde gebied op Cassia.

Alaric kwam direct ter zake over zijn komst. Oh ja... de excursie. De uitdrukking op haar gelaat sprak al boekdelen. Niet zo enthousiast als ze zelf gehoopt had. Ze gaf hem voor een moment een veelbetekende blik, maar liet hem uitspreken toen hij verder sprak. Meteen was er te merken dat er iets in haar ogen veranderde. Er trok een schaduw over haar gezicht. Alsof een zombere geest zich weer van haar meester maakte bij zijn herinnerende woorden. Haar blik viel naar de grond. "Well...
whats to say.."
sprak ze zacht en een stuk meer timide dan daarvoor. Het was duidelijk te zien dat het verlies van haar man nog steeds veel met haar deed. Wat natuurlijk niet gek was. Ondanks alles had ze zielsveel van Richard gehouden. Ze kwam ook langzaam in beweging toen Alaric richting de stal bewoog. Om hem bij te houden kwam ze naast hem lopen en keek weer op van de grond. "Ik.. Het gaat goed.. voor zover dat kan. Ik heb mijn dieren, ik heb mijn werk en familie. Het gaat.." knikte ze toen resoluut. Roxanne wist gewoon niet hoe ze het uit moest leggen. Want het ging niet. Niet daadwerkelijk zoals mensen zouden denken. Ze wist dat haar gezonde verstand achteruit ging, dat het fysiek ook zwaar van haar mentale af leek te hangen. Het was misschien niet direct te zien.. maar de weegschaal was al aanzienlijk lagere cijfers gaan tonen. En ze wist dat er verandering in moest komen, maar hoe wist ze nog niet. Ze wilde het zelf op lossen. Dat was altijd al een koppigheid van haar geweest. Zoveel mensen hadden geliefdes verloren, vaak op een ergere manier ook nog en die mensen  hadden het ook zonder hulp gedaan. Waarom zou zij dat wel hulp vragen..

Ze besloot het onderwerp verder daarbij te laten. Inmiddels waren ze de stallen in gewandeld en merkte ze dat de dieren meer op de man naast haar reageerde. Een kleine glimlach verscheen op haar mooie lippen terwijl ze naar hem opkeek. "Je kunt zeggen dat ze niet gewend zijn aan je aanwezigheid. Kijk ze eens nieuwsgierig zijn." Ze wees even richting Jillai, de jongste Puffdragon van de groep, die nieuwsgierig naar de deur kwam en zijn neus tussen een opening stak richting Alaric.  Terwijl ze daar grinnikt naar keek merkte ze plots een beweging op vanuit haar ooghoeken. "Oei!"
verschrikt wist ze nog net op tijd de zwart punt oryct op te vangen die half uit zijn verblijf hing. Door de plotselinge verschijning van Nardo en de afwezigheid van Roxanne had ze helemaal vergeten zijn verblijf goed af te sluiten. Gelukkig was het dier dol op Roxanne, dus inplaats dat hij zijn scherpe staaftanden in haar vingers zette, liet hij zich opvangen en drukte hij snel zijn snoetje in haar hals. "Wat ben ik toch ook een kluns," verzuchte ze met een gegeneerd glimlach op naar Alaric. Haar slanke handen zochten meer grip rond het lichaam van het konijnachtige gevleugelde dier. "Momentje, ik zet deze meneer even terug," meteen toen ze dat zei sloeg hij onwillekeurig zijn vleugels uit. "Kalm maar kereltje, we gaan zo weer vliegen, maak je geen zorgen." Roxanne liet haar slanke vingers zacht en liefkozend over het snoetje en de lange oren van het dier gaan. Je kon meteen zien dat het effect had, want Cornelius kalmeerde onder haar aanraking en liet zachte geluidjes van genot klinken. Roxanne greep meteen haar kans om het dier weer rustig in zijn verblijf terug te zetten en dit keer wel goed af te sluiten. Maar niet voordat ze hem nog een verse wortel had gegeven. Toen ze zich vervolgens omdraaide naar de man bij haar in de stallen, streken haar vingers langs haar hals naar het ketting horloge die ze altijd droeg. Ze keek hoe laat het was en keek toen verschrikt op. "Het spijt me Alaric, maar ik moet helaas ons gesprek hier afkappen. Ik heb over 5 minuten een afspraak. Ik stel voor dat ik je binnenkort zelf even kom opzoeken. Dan hebben we het er verder over goed?" ze plaatste, haar worden bekrachtigd, een hand op zijn bovenarm en schonk hem een lieflijke glimlach. Ze draaide zich om haar tas te pakken en voor ze de staldeur uit keek ze nog even naar de Cassiaan op.
"Zou je de deur achter je willen sluitel als je klaar bent met diertjes knuffelen? Alvast bedankt!" en Roxanne liep haastig de stal uit richting het kasteel.


dit bericht is ge-eddit

Roxanne left topic
Topic is Closed

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA PROFILE
Searching for you || Miss Roxanne UTL8oxA MAGICIAN

Searching for you || Miss Roxanne Empty
BerichtOnderwerp: Re: Searching for you || Miss Roxanne   Searching for you || Miss Roxanne Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Searching for you || Miss Roxanne

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» :Class Miss Roxanne:
» Nieuw Teamlid: Miss Roxanne
» Miss Roxanne Gloria Sarah Jackson // Vvf teacher
» Catching up || Roxanne
» Searching

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Grass Field :: Stables-