PortalIndexFear me...if you dare || Closed HpD5UwnFear me...if you dare || Closed 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Fear me...if you dare || Closed

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Demise

Demise

Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : SuperWaffles
Posts : 43
Points : 0
Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic:
Klas:
Partner:

Fear me...if you dare || Closed Empty
BerichtOnderwerp: Fear me...if you dare || Closed   Fear me...if you dare || Closed Icon_minitimema jan 30 2017, 20:50

De laatste les had eeuwig geduurd en Demise was langzaam steeds  verder onderuit gezakt in haar stoel, haar ogen steeds verder en verder sluitend totdat ze met haar hoofd op haar armen op haar tafeltje lag. Ze schrok wakker door een luide klap en schoot overeind als door een beest gestoken om in de boze ogen van de docent te kijken. 'Ik was wel aan het opletten. Ik was gewoon aan het luisteren,' verdedigde ze zichzelf terwijl ze een gaap probeerde te onderdrukken. Niet erg overtuigd ging de docent toch verder met de les en liet Demise haar hoofd weer vallen. Ze miste bijna de zin die haar voor de rest van de dag zou verlossen van lessen. Zo slaperig als ze was geweest tijdens de les, zo bruisend en vol energie stoof ze als eerste het lokaal uit.

Haar korte beentjes hadden haar meteen naar de grote zaal gestuurd waar de geuren van het avondeten haar al tegemoet kwamen zweven. Zowaar nog sneller dan eerst wrong ze zich tussen de grote logge lijven van haar veel grotere medestudenten door om een plekje in de grote zaal te bemachtigen. Soms was het handig om klein te zijn. Ze schoof zichzelf makkelijk overal tussendoor en zag al gauw een vrij plekje tussen de studenten die allemaal met dezelfde honger naar de grote zaal waren gekomen als zij. Ze dook onder iemand door met een dienblad vol eten, doelbewust op de vrije plek voordat hij ingenomen zou worden. Maar toen hoorde ze ergens achter zich haar naam. Ze draaide zich om al had ze dat misschien beter niet kunnen doen. Struikelend over iemand die achter haar liep botste ze tegen twee mensen aan om vervolgens voorover te tuimelen en bij iemand op schoot te belanden. Haar hand had om zich heen gegrepen en de pan aardappelpurree gevonden en mee omgetrokken over zichzelf en de andere persoon heen. Haar violette ogen keken naar de plek waar ze had willen gaan zitten om te ontdekken dat iemand anders die had ingenomen. Daarna keek ze voorzichtig naar de persoon bij wie ze op schoot was beland. 'Euhh..sorry,' verontschuldigde ze zich voorzichtig met een kleine glimlach.

(Voor Pommeke)
Terug naar boven Ga naar beneden
ii

avatar

Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : .
Posts : 530
Points : 57
Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic:
Klas:
Partner:

Fear me...if you dare || Closed Empty
BerichtOnderwerp: Re: Fear me...if you dare || Closed   Fear me...if you dare || Closed Icon_minitimeza feb 11 2017, 23:04

{
kissed by moon and stars
}
De klok staat twee wanneer Teren zijn pennenveer definitief naast het perkament neer legt. Tevreden werpt hij een blik op de schets die hij gemaakt had van de tuinen bij La Fortunata, de pleasure house op Nova waar hij jaren gewoond, geleefd en gewerkt had. Al met al was het een zeer degelijke representatie geworden van het origineel. Hoe de druivenstruiken langs het hek naar beneden dwaalden en hoe het zonlicht speelde met de bladeren van de beukenbomen die centraal stonden in de tuin. Zelfs de gordijnen van koninklijk blauw en lavendel paars satijn die de kleine 'ruimtes' afbakenden waar cliënten werden ontvangen, stonden nauwkeurig op papier. Teren bijt zachtjes op zijn onderlip, een nare gewoonte die er zelfs daar nooit helemaal was uitgesleten. Bovendien zag je de wondjes op zijn lippen toch niet meer nadat sommige cliënten hun weg met hem hadden gekregen. Een rilling glijd langs Teren's ruggengraat terwijl hij de schets van zich wegschuift en een blik op de klok werpt. Kwart over 2. Normaal zouden ze nu afscheid nemen van hun ochtend clientèle en zich oplappen voordat zijn avondgasten weer zouden komen. Bovendien was er eten, thee en andere alcoholische fruitsappen om voor te bereiden. En zelfs nadat hij alle klusjes had gedaan was er nog altijd de zware training waar zijn 'eigenaar' en 'oude vlam' verantwoordelijk voor was. Een glimlach kruipt langzaam op Teren's lippen terwijl hij zijn ogen nogmaals op de schets richt.

Niet alles was slecht geweest, hij had ook goede herinneringen aan die plek. Zoals, inderdaad, de tuinen die in het zon geblakerde licht werkelijk onbeschrijfelijk prachtig waren. In de zomer, als hij geen klanten had, was het zijn gewoonte om zich op een van de ligbanken neer te leggen met een glas rode wijn in zijn hand en op te blijven tot zijn oogleden zelfs het sterrenlicht niet meer aankonden en dicht vielen.

De blonde Teren komt overeind uit zijn fauteuil, een ietwat mysterieuze glimlach sierde zijn lippen. Wat daar kon, kon hier ook beseft Teren zich vrolijk. Starshine was in de afgelopen weken, sinds zijn terugkeer, als een warm bad geweest. Als een perfect warm bad maar op een andere locatie dan thuis. Het was fijn, het voelde goed maar echt thuis voelde hij zich er nog niet. Nog altijd vond hij het moeilijk om op één plek te slapen in plaats van telkens van herberg naar herberg te verhuizen. Zijn nachtrust was de afgelopen dagen dan ook niet echt van bijzonder hoge kwaliteit geweest daar deze telkens door nachtmerries getreiterd werd.  Misschien zou een avondje onder de sterren zijn gemoed weer neutraliseren, bovendien was de koele avondlucht een welkome afwisseling. Met zijn lichtmagie zou hij het toch nooit écht koud hebben. Teren is al druk bezig met de benodigde spullen pakken wanneer hij word gestoord door een onverwachts geluid: zijn buik die rommelt. Ok, first things first...

Op een drafje holt hij de trappen af die uitgestrekt lagen voor zijn kamer, een vrolijk deuntje neuriënd. Teren draait de hoek om waar hij enkele studenten passeert en begroet. Een van hen wilde een praatje maken maar daar had Teren nu even geen interesse in. Hij was een man met een missie, een missie om zijn nachtrust te verbeteren en... misschien wel een missie om dronken te raken en te verdwalen in hersenspinsels over het verleden.

Teren bereikt de grote zaal in een oogwenk; hoewel het heerlijk geurende buffet zijn perceptie eerder had bereikt dan de grote houten deuren die er toe zouden leiden. Aangezien het rond etenstijd is, is het zo ongelofelijk druk in de grote hal dat hij om hordes en hordes van studenten moet heen manoeuvreren. Zijn honing-groene ogen glijden even over de bankjes en tafels die haast allemaal bezet leken te zijn met smakkende, lachende snoetjes. Zou hij gewoon wat eten pakken en het meeslepen terug naar zijn kamer? Teren's ogen landen in die van een andere stagiaire die hij met een knik van zijn hoofd begroet. Misschien was een beetje socialiseren ook geen slecht idee voor de verandering, bedenkt Teren zich; haast schuldig voor zijn eigen gedrag de afgelopen weken. Voordat Teren het doorheeft is hij aan de beurt met het bestellen en pakken van eten en pikt hij snel het laatste broodje en een lauwwarme salade; dat zal voor de komende nacht wel voldoende zijn.

Teren rekent af en verplaatst zich vervolgens met zijn dienblad door de zaal heen. Meteen verschuiven duizenden ogen zich naar hem, allemaal geïnteresseerd waar deze vreemdeling plaats ging nemen. Sommige van die etter-, studenten, legde preventief hun tas op de stoel naast hen terwijl ze Teren een blik stuurde die kon doden. Alsof bij donderslag loopt hij dan ineens tegen een tafeltje aan waarvan de studenten hun kont letterlijk nét van de bank gehesen hadden. Met een grijns op zijn lippen neemt hij gretig plaats, zich extra breed makend net zoals de rest van die asociale studenten dat deden. Zíjn tafel.

Niet voor lang... In een wirwar van opeenvolgende acties ligt er uiteindelijk een meisje met blond haar op zijn schoot en verkeerd zijn sweater in een... puree-achtige situatie. Teren's wenkbrauw was onmiddellijk omhoog geschoten en hij had even geaarzeld om haar van zich af te duwen. In een awkward positie om haar gezicht zover mogelijk bij zijn kruis vandaan te krijgen, zoekt hij haar violette ogen op. Woorden schieten Teren even te kort terwijl het meisje zich verontschuldigd. Teren's gouden ogen strelen langs haar gezicht waar ze landen op een klodder puree die op haar wang zat. Zonder twijfel veegt hij het met een vinger van haar gezicht af, de vinger daarna in zijn mond stekend. "Misschien..." zegt hij langzaam. "is het beter dat je eerst van me af gaat." zegt hij in alle eerlijkheid; een lichte blos op de appels van zijn wangen. In een waas van bewegingen veegt hij de puree van zijn sweater af, de puree dumpend op het dienblad naast zijn eigen eten. "Weet je wel hoe duur deze sweater is?" vraagt hij haar, semi-kwaad; speels om eerlijk te zijn. "Ik maak me meer zorgen om jouw reputatie..." zegt Teren met een knipoog duidend om alle priemende ogen in hun richting. Hij kon de roddel van morgen al door de wandelgangen horen gaan; 'Stagiaire waarzeggerij is intiem met een minderjarige student in een openbare ruimte.' Goede binnenkomer Teren...

Niet mijn beste werk, maar hoop dat lieve schattige Demise er mee weg komt ;D :3
Terug naar boven Ga naar beneden
Demise

Demise

Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : SuperWaffles
Posts : 43
Points : 0
Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic:
Klas:
Partner:

Fear me...if you dare || Closed Empty
BerichtOnderwerp: Re: Fear me...if you dare || Closed   Fear me...if you dare || Closed Icon_minitimedo maa 30 2017, 22:23

Uiteraard, natuurlijk, waarom ook niet. Had ze dan echt twee linkervoeten? Ze zou naar het schoolhoofd gestuurd worden voor het beginnen van een voedselgevecht. Ze zouden haar de hele nacht in de kerker gooien. Elke leraar zou te weten komen wat voor een rotte appel ze wel niet was. Ho, ademhalen Demi. Het is een school, geen gevangenis. Het was een ongelukje. Dat kon iedereen overkomen toch? Niks om je voor te schamen. Allhoewel, je lag in een wel heel ongemakkelijke positie over iemands schoot gedrappeerd. Niet zomaar iemand. Een volwassene.

Ze voelde het aan haar gezicht. Ze voelde zich koortsig en warm worden toen de man, want het was geen student, een klodder aardappelpuree van haar gezicht veegde en zei dat ze misschien beter van hem af kon gaan. Haar hoofd moet eruit gezien hebben als de knalrode lipstick van de oudere meiden in de school terwijl ze haastig en klunzig van hem af rolde. Ze voelde zich aangestaard door de mensen in hun nabije omgeving die ongetwijfeld gezien hadden wat er was voorgevallen. Oh, hoe graag ze zich nu onder de tafel wilde verschuilen. Ze kon nog wel verder door de grond zakken en staarde ongemakkelijk naar haar afgetrapte schoenen toen ze ook zijn kleding nog eens verpest had. 'Ik..het spijt me. Ik beloof dat ik het was en…,' voorzichtig keek ze op naar hem om aan zijn blik te zien dat hij er helemaal niet zo kwaad over was. Oh wat voelde ze zich stom.

Maar nu ze hem aankeek kon ze hem wel iets beter in zich opnemen. Hij had blond haar en intense ogen waarvan ze nou niet precies kon onderscheiden of ze groen met een zweem goud of goud met een zweem van groen waren. Als hij een leraar was, dan had ze nog nooit les van hem gehad. Als hij een stagiaire was, dan zou ze niet kunnen achterhalen voor welk vak. Er hing een aura van mysterie rond hem en Demise wist niet echt goed wat ze ermee aanmoest. Zijn kleding zat, net als de hare trouwens, onder de viezigheid. Ze had niet alleen haar eten verspilt, maar kennelijk ook het zijne. Ze kon maar beter weggaan voordat ze alles nog erger zou maken.

Ze keek weer naar de grond toen hij verder ging. Oh ja, de anderen. Alsof het nog niet erg genoeg was dat hij nu dit beeld van haar had. Nu was ze voor de rest van haar schoolcarrière het aardappelpuree meisje. Om nog maar te zwijgen over de oh zo foute landing die ze had gemaakt. 'Ik...euh...ik ga me maar gewoon in de schoonmaakkast verstoppen denk ik. Voor de rest van de week of zo,' zuchtte ze zachtjes zonder de moed te kunnen vinden om hem nog een keer aan te kijken. Ze raapte de borden en bekers op die ze in haar vreemde capriolen had laten vallen en wilde zo snel en ongezien als mogelijk was weer in de menigte verdwijnen om ergens een gat in de grond te vinden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA PROFILE
Fear me...if you dare || Closed UTL8oxA MAGICIAN

Fear me...if you dare || Closed Empty
BerichtOnderwerp: Re: Fear me...if you dare || Closed   Fear me...if you dare || Closed Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Fear me...if you dare || Closed

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» >>The only thing to fear is the fear itself, right?
» Don't you dare steal from me
» To Truth, is to Dare // Open
» PRISONCAMP.. walk in.. if you dare ~
» The earth has music for those who dare listen. | Tom.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: The Great Hall-