PortalIndexYou've changed the lock three times HpD5UwnYou've changed the lock three times 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 You've changed the lock three times

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimeza mei 07 2016, 20:25

The risk I took was calculated, but man, am I bad at math.
Als er wel één les was die hij met heel zijn hart haatte, dan was dat wel de wiskunde les. Hij had niets tegen de nerdjes die graag wiskunde deden en die er goede punten op haalden, maar zelf haatte hij het vak enorm veel. En eigenlijk was dat een leugen dat hij de nerds niet haatte. Hij haatte ze niet, maar hij vond ze wel ronduit belachelijk en kinderachtig. Zo kinderachtig omdat ze slimmer waren. Wat een schande. Het wiskunde uur was zijn tweede of derde uur, hij was het al vergeten (dat toonde ook aan hoe goed Kailee oplette in de lessen; hij had niet eens door wanneer welke les eindigde). Maar hij wist wel dat hij nu wiskunde had. het uur boeide hem toch niet, hij hunkerde enkel naar het laatste uur, of eigenlijk hunkerde hij enkel naar de laatste minuut van het laatste lesuur, omdat hij daarna vrij was van de vervelende lessen. De blauwharige jongen liep braafjes mee met zijn klasgenoten toen die zich naar het klaslokaal begaven, en om een afstandje te creëren begon hij tegen een blond meisje te praten, met het excuus dat hij haar herkende van ergens. Nadat ze antwoordde dat dat best wel eens mogelijk was, gezien ze op dezelfde school zaten, lachte hij schaapachtig en liep hij verder. Het meisje deed hem ook aan iemand denken, zeker nu, nu ze haar mond geopend had. Ze praatte net zo sarcastisch als Ziva. Ziva. Hij moest even lachen om de gedachte aan die brunette. Kai had nu wel een beetje afstand verkregen tussen zichzelf en zijn klasgenoten. Hij ging door zijn knieën om zijn veters te strikken, en dat zorgde voor meer afstand nu. Zodra ze uit het zicht verdwenen waren, stond hij op en lie hij hen weggaan zonder hem. Niemand wou och wiskunde lessen volgen. De kerel wachtte tot iedereen uit de gangen weg waren, en hij verschool zichzelf op de toiletten tot alle leerkrachten weg waren, waarna hij vervolgens weer naar de gangen liep. Er waren lockers in de gangen. En in lockers zaten boeken. En deo. En sportkleren. Maar ook geld. En hij had geld nodig. Voor drugs, voor eten, voor sigaretten, voor het eten in de refter. Kailee liep naar de eerste de beste locker toe en na even getwijfeld te hebben begon hij aan zijn klus. Hij wist hoe hij sloten moest forceren, dat was wel een voordeel aan een "crimineel" zijn.

Hij glimlachte tevreden toen het slot een klikje gaf. Hij glimlachte nog breder toen het kluisje open ging en toen hij het geld kon nemen, was hij al helemaal blij. Hij vond het wel grappig; hij had duidelijk het kluisje van een meisje geopend. Kailee grinnikte bij het zien van de spullen. Natuurlijk hield iedereen sportkledij bij in z'n locker, maar dit meisje hield er ook blijkbaar enkele reserveslipjes in bij. Hij nam ook van deze mee. Pervers? Misschien, maar hij deed het eerder om bij zijn vriend Carmen te kunnen opscheppen alsof hij "bitches kreeg" en dagelijks "zo veel meisjes deed dat hij ze niet op zijn vingers kon tellen". Natuurlijk kon hij de jongen genaamd Michael Carmen niet vertellen dat hij nog zo maagd als wat was. "Cute", mompelde hij bij zichzelf terwijl hij nog eens van het geld naar het slipje keek. Lichtroze. Aw. Zo liefelijk, zo vrouwelijk. Kailee haalde zijn vrije hand door zijn vaag afgeschoten blauwe haren en kreeg een lach op zijn gezicht. Zo, met wat geluk opende hij nog een vijftal lockers en dan had hij meer dan genoeg geld om spullen te kopen.

[OOC: voor Hanna. Jouw keuze of het haar locker was of niet]
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimeza mei 07 2016, 23:01

Hanna liep door de school gangen. Ze hoefde nog niet naar een les maar even rond lopen kon geen kwaad. Het is hier namelijk een doolhof als je niet bekent bent. Alle gangen lijken op elkaar, tenminste, als je op dezelfde etage bent. Zo heeft wel elke etage een eigen thema en is alles dus enig sinds aangepast op dat thema. Maar deze muren zijn vrij neutraal, het oogt allemaal leeg, rustig en serieus. Verdwalen is dus niet onmogelijk.
“Oefening baart kunst” met die gedachte verkend Hanna de gangen. Ze is wel opzoek naar iets, haar nieuwe kluisje. Vanochtend heeft ze haar nummer gekregen, ze had nog geen tijd gehad om haar spullen in het kluisje te leggen. Nu heeft ze 1 heel lesuur niks en dus genoeg tijd om even op zoek te gaan. Nummer 343, dat is haar kluisnummer. Al een aantal keer liep ze langs kluisjes. Sommige waren aan de voorkant versierd. Slim want dan kan je ze nog makkelijker herkennen en hoef je minder te zoeken. Ze zag al wel een aantal gekke dingen voorbij komen. Althans “gekke” in de zin van, zo zou Hanna hem nooit versieren. Doodshoofden, slangen, monsters, strikjes en zelfs pluche had ze voorbij zien komen. Hanna zou eerder iets kieren met planten of Hebreeuwse tekens. De keuze of ze hem zou bekleden ligt ook aan de omringende kluisjes, het moet natuurlijk niet op elkaar lijken, dat is onhandig en daarnaast stelt ze originaliteit er op prijs.
Terwijl het fantaseren over haar kluisje loopt ze door verschillende gangen. Soms komt ze mensen tegen en zegt ze “hoi” maar vaak is het niet meer dan een blik. Ze vind het fijn dat ze de ruimte krijgt om zelf te beslissen of ze met mensen communiceert of niet. Verlegen kan je het noemen maar Hanna geeft de voorkeur aan gereserveerd.
Op haar oude school was het saai, ze hadden daar geen kluisjes. Bij de gedachte dat ze straks een kluisje heeft krijgt ze de kriebels. Het gevoel van normaal zijn bekruipt haar. Kriebels in haar buik waarnaar ze lang gehunkerd heeft.

Hanna loopt langs een muur met kluisjes met de nummers 312, 313, 314 ect. als het goed is, is ze nu in de buurt. Haar gedachten stoppen even bij het onderwerp “versieren van kluisje” en focussen zich op de nummers. Het was immers al een zoektocht van twintig minuten. Nou loopt ze gewoonlijk niet zo hard dus ze staat er zelf niet zo van versteld.

Dan ziet ze in de verte iemand staan. Recht tegenover een muur met kluisjes. Hanna loopt er op af maar scant nog snel even de persoon die voor haar staat. Het is een man/jongen. Zijn houding is niet al te fleurig, hij oogt zelfs een beetje down. Hij heeft blauwe haren en hij is niet al te groot (ze is immers haar broer van 2 meter gewend).
Ze loopt een stuk verder en dat ziet ze haar kluisje, 343! Ze loopt er op af en op het moment dat ze dicht bij de jongen staat stuit haar oog op zijn rare houden en de spullen in zijn handen. Ze kijkt naar de spullen. Het is voornamelijk geld maar ook….. een roze slipje. Hanna schrikt en wend haar blik af. Ze opent haar kluis en plaatst een paar van haar spullen in het kluisje. 3 boeken, haar portemonnee, haar mobieltje, een ketting en een buideltje met haar totems/talismannen er in.
De jongen staat nog steeds naast haar en ze heeft de drang om nogmaals te kijken. Had ze het net wel goed gezien? Wanneer ze langzaam met haar ogen afglijd naar de handen van de jongen ziet ze dat hij door het geld aan het gaan is. Misschien aan het tellen??? Dan vangt ze zijn blik en vlak daarna stuit ze op meerdere open kluisjes. Vreemd dat ze die nog niet op gemerkt had. Ze kijkt nogmaals naar de jongen. Wat een rare situatie. Even twijfelt Hanna wat ze moet doen, weg lopen? Of de confrontatie aan gaan? Ze mag van zichzelf geen voorbarig conclusies trekken maar als ze eerlijk is maakt de jongen het er wel zelf naar…
Ze gaat wat dichterbij staan en dan fluistert ze “sorry… maar ehh… zijn die spullen… ehhh.. eigenlijke wel van jou?” op het moment dat de complete zin er uit is ontwijkt ze zijn blik. “dit was echt zo’n brutale vraag!” denkt ze bij zichzelf. Ze wil niet meteen ruzie maar als dit is wat ze denkt dat het is KAN ze ook niet weg lopen. Ze ademt diep uit en schraapt dan de moed weer bij elkaar en klimt met haar ogen langzaam op naar zijn ogen. Het voelt intens en Hanna voelt de adrenaline door haar hele lichaam lopen. Ze houd normaal gesproken niet van spanning maar wie A zegt moet ook B zeggen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimezo mei 08 2016, 13:12

The risk I took was calculated, but man, am I bad at math.
Andere kluisjes gingen bijna net zo makkelijk. Sommige waren lastiger. Eén enkel kluisje deed hem zich dood schrikken doordat er een pieptoon uit kwam zodra hij het deurtje opende. Met een rake, haast paniekerige vuistslag werd het apparaatje het zwijgen op gelegd. De pieptoon stierf en Kai was tevreden. Dit kluisje was het wel waard. Hij verzamelde dertig euro in het kluisje. Dertig euro in één kluisje. In het kluisje met het roze slipje had hij tien euro gevonden, in het kluisje daarna maar vijf, maar hij zat dus nu wel al met vijfenveertig euro. Hij was terug gelopen naar het kluisje waar hij het eerst geweest was (die met het zeer schattige, roze slipje). Toen hij vanuit zijn ooghoek een meisje zag komen, had hij eerst de neiging om alle spullen te verstoppen, maar hij bleef gewoon chill staan en deed alsof alles honderd procent oké en normaal was. Hij zag dat het meisje naar hem keek, naar de spullen in zijn handen en dat ze haar hoofd afwendde toen ze het slipje zag. Zo schattig, zo verlegen, zo puur. Hij grinnikte er om en probeerde haar blikken te negeren, want god, hij voelde dat ze hem enkele keren aankeek en hij wist ook dat ze ondertussen de andere openstaande kluisjes opgemerkt moest hebben. Hij had er maar drie geopend, maar misschien had hij beter op verschillende gangen kluisjes gekraakt, nu had hij drie kluisjes gekraakt tussen de nummers 315 en 341. 341 was het kluisje met het slipje, en het kluisje dat dus kort in de buurt was van het meisje met het witachtige haar. Welke kleur was het eigenlijk, ja? Iets tussen blond, wit en paarsig. Maar vooral witblond, als zijn ogen hem niet bedrogen. Kailee keek op van zijn spullen toen hij merkte dat het meisje korter was komen staan, en dat ze haar mond opende om te spreken. “Sorry… maar ehh… zijn die spullen… ehhh.. eigenlijke wel van jou?” vroeg ze, en de blauwharige jongen grijnsde kort in zichzelf omdat hij merkte dat ze haar blik weer afwendde. Na enkele tellen keek ze hem wel weer aan, en zijn blik kruiste de hare. Ze had blauwe, mooie ogen. "Sorry maar, ehh, je neus, ehh, steek je je neus wel vaker in andermans zaken?" kaatste hij een vraag terug, een beetje de zinsbouw van haar vraag imiterend, omdat hij het toch zo vreselijk leuk vond om neerbuigend en rot te doen. Maar ergens wist hij dat als hij niet aardig deed, hij in de problemen kon komen. "Ja, deze spullen zijn van mij," sprak Kai, en hij nam het slipje vast in zijn vrije hand. Hij hield het voor het meisje haar gezicht. Niet heel kort of zo, maar gewoon om het te tonen. "want dit slipje is van mijn vriendin en ze vroeg me om het te komen halen omdat we het vannacht nodig zullen hebben." Hij glimlachte breed, alsof hij ook echt geloofde in wat hij zei. "Niet dat we het lang nodig gaan hebben, als je me snapt", vervolgde hij, en hij knipoogde even. Ergens vond hij het zelfs jammer dat het een leugen was, maar ja, hij was zo single als het maar kon zijn sinds hij het uitgemaakt had met die douchebagkerel. Hij was wel een vrolijke single, nu kon hij tenminste doen wat hij wou. Wat nog steeds niets aan het feit veranderde dat hij het vreselijk vond dat hij maagd was, want hij wou zijn maagdelijkheid niet verliezen aan iemand van wie hij niet hield. Ach ja. De jongeman legde het slipje over het deurtje van het openstaande kluisje heen en keek naar het geld. "En dit moest ik ook van haar op komen halen, want we wouden nog wat gaan drinken na school." Zou ze het geloven? Als ze wat naïef was, misschien. En misschien zou ze geen opmerking maken over de andere openstaande kluisjes. Niet dat het wat uit zou maken, Kai verzon dan wel een nieuw leugentje wat hij overtuigend over deed komen. En als dit meisje hem naar de naam van zijn vriendin vroeg, dan kon hij nog steeds gewoon Carmen zeggen. Dat was het voordeel van een goede vriend hebben die zichzelf een vrouwennaam gegeven had omdat zijn achternaam toch een vrouwennaam was. Michael Carmen was wel niet écht een goede vriend, eerder gewoon zijn drugbuddy. "Zo goed of wil je nog wat weten, euhm, whatever je naam is." Hij haalde geamuseerd een mondhoek op en keek haar afwachtend aan. Dit kon nog fun worden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimezo mei 08 2016, 21:23

Nadat Hanna zich bemoeit had met de jongen merkte ze meteen dat hij er niet blij mee was. Hij keek fel en antwoorde direct. "Sorry maar, ehh, je neus, ehh, steek je je neus wel vaker in andermans zaken?” was wat hij zei. Hanna fronste. Dit was echt absurd onaardig. Ze had meteen door dat dit een verdediging was. Iemand die werkelijk niks te verbergen zou nooit zo reageren omdat die persoon zich zou kunnen wapenen met de waarheid. Zo’n reactie was dan niet nodig geweest. Ze moest hem mee geven hij wist goed haar zwakke plek te pakken. Haar onzekerheid. Ze wist van zichzelf dat ze sociaal onhandig is maar om daar op deze manier gebruik van te maken. Dat doen alleen maar bepaalde soort mensen… mensen die zelf ook onzeker zijn en niet sterk genoeg om er mee te leven omdat ze ooit daarvoor afgestraft zijn. Zo kende ze een jongen die kwetsbaar was, niet eens op een slecht manier maar dat vond zijn vader dus wel. Kwetsbaarheid, pff dat is voor watjes, je moet hard zijn en onaantastbaar. Het gevolg voor die jongen was dat hij een muur om zich heen bouwde. Ook hij pakte Hanna op haar zwakke punten. Hanna heeft geprobeerd hem te helpen om trouw te blijven aan zichzelf maar het was op een of andere manier was hij niet meer te redden. Hij zat te diep in de problemen. Hanna kon toen niet anders als hem de rug toe keren, bovendien kon ze het toen zelf ook niet hebben.

Natuurlijk gaat ze er niet vanuit dat dit het zelfde geval is bij de jongen tegenover haar. "Ja, deze spullen zijn van mij," klonk zijn stem opnieuw. Hanna keek opnieuw hem aan en dit maal slingerde hij met het slipje voor haar neus. Misschien om geloofwaardiger over te komen… misschien heeft ze het wel helemaal mis. Misschien is hij wel gewoon een show off. Alleen omdat Hanna niet zo is kan ze het zichzelf haast niet voorstellen. Hanna twijfelt even aan zichzelf. “niet doen!” klinkt de stem in haar hoofd. Hanna haar pupillen worden groter, ze schrok er van. De stem klonk hard en sterk en ze ging haast twijfelen of het enkel in haar hoofd was.
De jongen gaat door met praten, blijkbaar was de stem dus werkelijk in haar hoofd. "want dit slipje is van mijn vriendin en ze vroeg me om het te komen halen omdat we het vannacht nodig zullen hebben." Hanna keek hem opnieuw fronzend aan. Wat probeert hij te bewijzen? De jongen gooit er nog een schepje boven op. "Niet dat we het lang nodig gaan hebben, als je me snapt". Nadat hij dit zij trok Hanna haar wenkbrauwen omhoog. Ze snapt wat hij bedoelt, natuurlijk… Hanna vind dit soort personen werkelijk walgelijk. Het is moeilijk voor Hanna om walging voor iemand te hebben omdat ze van nature van het goede uitgaat in iemand. Soms is dat heel lastig omdat zijn eerdere opmerkingen als een serieuze belediging voelde. Ze probeert door zijn masker heen te kijken, iets wat heel moeilijk is bij hem, dat moet ze hem mee geven. Maar voor een seconde ziet ze even iemand heel anders voor zich staan, een schrijntje teleurstelling ontglipt hem. Voor heel even was hij kwetsbaar, al was het maar een seconde.

Tot slot eindigt zijn pleidooi met "En dit moest ik ook van haar op komen halen, want we wouden nog wat gaan drinken na school." Een korte stilte breekt aan. Hanna kijkt om zich heen, af en toe lopen mensen langs. Ze is geneigd zich ongemakkelijk te voelen, het voelt allemaal heel stiekem al gedraagt de persoon tegenover haar zich niet zo. "Zo goed of wil je nog wat weten, euhm, whatever je naam is." Zegt de jongen met een grijns op zijn gezicht.

Hanna knippert even. Natuurlijk wil ze nog van alles vragen maar haar gevoel zegt dat de jongen toch niet de waarheid gaat zeggen. Ze staat nog steeds versteld van zijn blufferij. Ze bolt even haar vuisten. Wat zou zij er van vinden als mensen zo met haar spullen om gaan, liegen alsof het gedrukt staat en geen berouw tonen.
“ik ben Hanna” zegt ze met een ferme stem. Ze kijkt om zich heen, even checken of er mensen mee staan te kijken of luisteren. Het lijkt er niet op. Mensen die voorbij komen passeren haar en de jongen gewoon. Hanna zucht even. Gaat ze het echt doen? ze gelooft zichzelf haast niet. Ondanks haar onzekerheid voelt ze ook boosheid, mededogen en barmhartigheid. Ze pakt haar portemonnee die ze zo net nog in haar kluisje heeft gelegd. Haar portemonnee is taupe met een zwarte namasté logo er op. Snel geeft ze een blik op het geld dat de jongen nog steeds in zijn hand heeft. Het is vijfenveertigeuro. Dat heeft Hanna niet gepast, wel vijftigeuro…. Ze pakt het geld uit haar portemonnee die hierna compleet leeg is en legt hem weer terug in haar kluisje. “als je dit van mij krijgt… leg je dan het andere geld terug in de kluisjes?” zegt ze vast beraden. Natuurlijk weet ze dat dit hem echt niet zal laten stoppen met stelen maar voor nu is het misschien een oplossing. “ik vertrouw er op dat je het nodig hebt” ze laat een stilte vallen en kijkt hem aan. Veel tijd heeft hij niet om te reageren want Hanna snoert hem meteen de mond, iets wat eigenlijk niets voor haar is. “bespaar me je leugens, het is niet oké wat je doet maar je hebt nu de kans om gratis geld te krijgen zonder te stelen…. Hoe heet je eigenlijk?”

Ondertussen pakt Hanna haar mobiel uit haar kluisje en stopt hem in haar kontzak. Ze vertrouwt hem voor geen meter, dierbare spullen houd ze in deze liever dicht bij haar. Haar zakje met totems laat ze liggen. De indruk dat hij bijgelovig is wekt hij niet, jammer want hij lijkt haar een goed persoon om tarot voor te leggen. Even dwaalt ze weg naar haar laatste legging. Die voorspelde weinig goeds voor haarzelf, er zou een moeilijke periode aanbreken maar ze zou er sterker uit komen. De derde kaart heeft ze niet kunnen lezen want op dat moment sprong Tommie op haar bed. Dat lomp konijn timed altijd zo goed. Alle kaarten door de war maar een legging voor het zelfde onderwerp direct op nieuw is tegen de ongeschreven spelregels. Misschien vanmiddag na school op nieuw proberen….
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimedi mei 10 2016, 20:52

Ze had zich eigenlijk redelijk stil gehouden tijdens zijn uitleg, zelfs toen hij het slipje voor haar liefelijke gezichtje hield en zelfs bij de rest van zijn leugens. Trapte ze er in? Als de andere kluisjes nou dicht geweest waren, had ze het waarschijnlijk makkelijk geloofd. Maar ja, shit happens. "Zo goed of wil je nog wat weten, euhm, whatever je naam is", eindigde Kailee zijn hele verhaal, met een grijnsje op zijn gelaat en een afwachtende houding. Dit kon zeer interessant worden. “Ik ben Hanna”, sprak het meisje met het witachtige haar. Haar stem klonk steviger, vaster en vooral fermer dan eerst, wat Kai gewoon deed vermoedden dat ze zich stoerder voor deed dan dat ze werkelijk was. Ze leek hem zo een verlegen type dat eigenlijk liever niet sprak, maar een te goed hart had. Daarom dat ze zich waarschijnlijk bemoeide met deze hele ervaring en 'diefstal'. De aanhalingstekens hoeven eigenlijk niet eens om dat woord heen, want het was gewoon regelrechte diefstal. Het kind keek om zich heen nadat ze zich voorgesteld had. Ze waren alleen, er passeerden amper andere studenten omdat bijna iedereen in de les zat, en die al passeerden, haastten zich om hun les te halen. Hij keek toe hoe het meisje een portefeuille uit haar kluisje nam. Hij fronste toen ze hem vijftig euro aanreikte. “Als je dit van mij krijgt… leg je dan het andere geld terug in de kluisjes?” Hij fronste, en zijn frons werd dieper bij haar volgende woorden; “Ik vertrouw er op dat je het nodig hebt.” Wat een schatje toch. Hij wou wat zeggen, weer iets liegen, maar ze opende haar mond alweer (dat was een serieus nadeel aan vrouwen, eerlijk gezegd). “Bespaar me je leugens, het is niet oké wat je doet maar je hebt nu de kans om gratis geld te krijgen zonder te stelen…. Hoe heet je eigenlijk?” De jongeman schoot in de lach en liet een hand door zijn blauwe haren gaan. Hij stak haar vijftig euro in zijn broekzak, en keek haar aan met een lieve glimlach. De vijfenveertig andere euros hield hij in zijn hand. "Kai is de naam." Hij rekte zich een beetje uit, kraakte zijn nek en keek toe hoe het kind - Hanna - haar mobiel in haar achterzak stak. Ze was afgeleid, merkte hij, dus besloot hij verder te spreken om haar aandacht te trekken. "Ik heb dit geld inderdaad heel erg nodig, bedankt Hanna, je hebt zonet mijn voorraad pot bijgevuld. Alleen voor medische redenen, natuurlijk." Hij schoot in de lach en stak de vijfenveertig euro in zijn andere achterzak. Nu had hij vijfennegentig euro. Daar kon hij wel wat mooi mee kopen. "En geld is altijd gratis, of ik het nu krijg, steel of er voor werk. Maar die eerste twee opties zijn leuker." Hij besloot te hervallen in zijn leugentje. "Al snap ik niet dat jij niet wilt geloven dat mijn vriendin en ik gewoon wat fun willen, hoor." Hij leunde tegen de kluisjes op en glimlachte onaangenaam douchy naar haar.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimedi mei 10 2016, 22:24

De jongen, genaamd Kai, had inmiddels het geld in zijn broekzak gedaan. Direct daarna ook het geld dat hij gestolen had. Hanna was verontwaardigd, het was onder de voorwaarde dat Kai het gestolen geld terug zou leggen. Het ziet er niet naar uit dat hij dat gaat doen en nou is ze ook nog eens al haar geld kwijt. Wat is ze stom geweest!
"Ik heb dit geld inderdaad heel erg nodig, bedankt Hanna, je hebt zonet mijn voorraad pot bijgevuld. Alleen voor medische redenen, natuurlijk." Zegt hij. Hanna voelt zichzelf bedrogen. Hoe kan ze zo goed gelovig zijn! Ze kijkt hem aan en ziet vrijwel alleen een lach. Hij vind het gewoon grappig wat hier gebeurt terwijl Hanna dat helemaal niet vind. Even later word haar gevoel bevestigd door dat hij het volgende zegt: "Ik heb dit geld inderdaad heel erg nodig, bedankt Hanna, je hebt zonet mijn voorraad pot bijgevuld. Alleen voor medische redenen, natuurlijk." Hanna gelooft hem voor geen meter. Hoe kan ze deze gesloten oester open krijgen? Ze denkt na over wat zijn motief is. Ze wil dol graag hem beter leren kennen ZONDER vooroordelen maar alle deuren die ze tot nu toe open heeft gezet gooit hij door middel van zijn leugens met één klap dicht.
Ze kijkt hem nogmaals aan, na zijn laatste leugen was het duidelijk. Hij ís een show off. Hanna vind het lastig om te bedenken wat ze het beste kan doen. Het liefste zou ze hem een preek geven van hier tot Tokio maar ze is bang dat hij dit toch niet serieus gaat nemen. Ze zou met hem de diepte in willen springen. Vragen zoals; waarom zit hij hier op school? Wat drijft hem om zulke dingen te doen? wat is zijn verhaal? Zijn vragen die door Hanna haar hoofd heen schieten. Ze heeft namelijk uit eigen ervaring geleerd dat iedereen een product van het verleden is.

In haar hoofd zijn er op dit moment verschillende wegen:
Weg 1: de preek. Zeggen dat het belachelijk is, haar geld terug vragen en zo nodig terug pakken en zeggen dat ze hem gaat “versnitzen”.
Weg 2: door vragen. Wat voor medicijnen? Gewoon drugs? Haar eigen medicijnen laten zien om een sociale cohesie te creeeren.
Weg 3: medeplichtige worden: vragen of ze eens een dat met hem mee mag lopen en op die manier hem beter proberen te begrijpen en hopen dat er dan een opening komt
Weg 4: de diepte in duiken. Vragen of ze voor hem tarrot mag leggen, even met hem gaan zitten en een gesprek aan knopen al is het maar over iets onbenulligs
Weg 5: weg lopen en hem nooit meer aankijken

Ze kan niet stoppen met denken… onder tussen blijft ze hem strak in de ogen aan te kijken. Ze voelt boosheid opkomen en dat is het laatste wat ze wilt. De laatste keer dat ze boos werd, heeft ze 2 mensen knok out geslagen. Ze is toen naar een psycholoog gestuurd omdat ze woede problemen zou hebben. Nou was dat volgens Hanna zelf niet het probleem. Mensen moeten gewoon niet aan haar gevoel komen, niet aan haar dieren of andere mensen die dierbaar zijn. Als ze terug denkt aan die periode word ze vuur rood. Ze bolt haar vuist en ziet alles weer als een flits voorbij komen. Ze voelt de onzichtbare tranen branden en bijt op haar onderlip zoals ze dat altijd doet als ze haar emoties in houd. Haar handen branden ook omdat ze met zo veel spanning haar vuisten bolt. Ze kijkt hem nog steeds strak aan maar eigenlijk ziet ze hem niet eens meer. De verdriet heeft zich nu voor haar gevormd en ze ziet een persoon die haar altijd zo veel pijn heeft gedaan. Even stroopt ze haar armwindsels op. Die heeft ze altijd aan (het zijn een soort sokken alleen dan om haar onderarm, looks pretty hard). Haar pupillen worden groter en langzaam ook vochtiger, Hanna denkt helemaal niet meer aan de situatie of aan de jongen tegenover haar. Het enigste wat ze denkt is “ik ben zooo boos”.
Dan bereikt haar boosheid een piek. Ze slaat met haar vuist tegen een kluisje en schreeuwt uit volle borst “whaaaaa!!!”

Op het moment dat dat gebeurt is zakt ze als een hoopje verdriet in elkaar. Ze zit nu op de grond met haar knieën omhoog, haar armen over elkaar op de knieën en haar hoofd leunt daar dan weer op. De tranen rollen over haar wangen. Dit gebeurt haar zo vaak, meestal als ze alleen is of als ze op deze manier een flashback krijgt. Ze heeft hier medicijnen voor maar deze vergeet ze meestal. Ook dit keer weer. Wel helpt het als ze ze nu in neemt. Deze realisatie geeft Hanna de moet om zich te vermannen. Ze staat op en opent haar kluisje al bibberend. In haar portemonnee zit een stripje met blauwe pilletjes en pillen die huidskleurig zijn. Van de huidskleurige pillen drukt ze er twee uit en neemt ze in, gewoon zonder water. Nadat ze dit heeft gedaan veegt ze haar tranen af en probeert ze in een ritme te ademen. Ze telt van 1 tot 4, in die tijd ademt ze in en dan heeft ze weer 4 tellen om uit te ademen. Na 10 keer zit ze weer in een normaal ritme. Ondertussen zijn haar toch weer tranen ontglipt, ook deze veegt ze af. Nu ze wat tot rust is gekomen heeft ze pas door dat haar hand zeer doet.
Ze schrikt en kijkt met grote ogen naar het kluisje waar ze tegen aan geslagen heeft. Er is gelukkig nauwelijks wat te zien maar dat kan je niet zeggen van haar hand. Haar knokkels ogen rood en blauw, nu al… ze trekt haar armwindsels over haar knokkels heen. Ze kijkt om zich heen. Wat is er gebeurt, hoe heeft dit zo ver kunnen komen en wie heeft dit allemaal gezien. Wanneer ze door de gangen kijkt ziet ze niemand opvallend raar kijken naar haar, ze lopen gewoon rustig door en blijven doen waarmee ze bezig waren. Dan kijkt ze naar de grond, ze schaamt zich en tot haar grote schrik ziet ze dat Kai er nog staat. Zonder naar zijn gezicht te kijken zegt ze “sorry” met een schore, temide stem.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimeza mei 14 2016, 20:33

Het meisje leek eigenlijk best boos te zijn over het feit dat hij het geld had genomen, maar het andere niet terug gelegd had. Dat moest hij ook niet, zij was zijn moeder niet, hoe hoefde niet naar Hanna te luisteren. Ze moest gewoon 'effe chillen', zoals hij het zo graag zei. Of nee, eerder hoe Carmen het zo graag zei. Carmen sprak altijd als dat. 'Maat, je moet effe chillen en ik meen je het, alles komt fix'. Hij hield van Carmen zijn lelijke manier van spreken.
Hanna keek hem strak aan, en ze leek kwaad, maar Kai wendde zijn blik niet af. Hij was niet bang van een meisje dat hem even lastig aankeek. Ze had waterige ogen. Ging ze nou serieus janken over iets zoals dit? Als ze haar eigen geld zou terug vragen, zou hij dat wel geven, maar het gestolen geld zou hij niet teruggeven. Ze stroopte haar mouwen op. Of nee, armwindsels. Oké. Vaag. Maar wat ging ze doen. Vechten? Kai zou winnen. Vermoedde hij. Het meisje sloeg plots luid met haar vuist op een kluisje en roept luid: “whaaaaa!!!” Nog geen paar tellen later zakt ze in elkaar. "Ben je dom", sist hij vervaarlijk en woedend naar het hoopje ongeluk dat op de grond zit. "Wil je dat er leerkrachten de gang op komen, sukkel?" Hij bleef gewoon naar haar kijken, bood geen hulp aan of niets. Dat vond hij niet nodig, eigenlijk. Kijk, ze ging vanzelf toch ook weer rechtstaan? Hij kijkt fronsend toe hoe ze pilletjes inneemt die ze uit haar kluisje genomen heeft. Eigenlijk uit de portefeuille die in haar kluisje lag. "The fuck doe je," mompelde hij stilletjes terwijl hij toekeek wat ze aan het doen was. Ze had staan bibberen toen ze jet kluisje open deed, dit kind hoorde helemaal thuis op Starshine, ja, iedereen hier was mentaal of fysiek wel fucked up. De jongeman zag haar kijken naar het kluisje dat ze aangevallen had. Hij fronst en haalt vervolgens een wenkbrauw op als hij ziet dat haar knokkels er slecht uit zien. Ze keek hem niet aan, maar plots hoorde hij wel een “sorry”. Hij zweeg even. Enkele minuten zelfs.

"Jij bent niet normaal vaag, Hanna." Hij veegde een lok van zijn haar uit zijn gezicht en keek haar aan. "Je moet naar een dokter voor die knokkels, smartass. Wat ga je nou ook kluisjes meppen? Als je lastig bent op mij, mep mij dan." Dat laatste klonk uitdagend. I dare you. I fucking dare you. Hij glimlachte schijnheilig naar het meisje en hield vervolgens zijn hoofd een beetje schuin. "Of wil je mee naar buiten, even afkoelen, even een peukje roken en wat meer lessen skippen?" Hij ging géén vrienden worden met dit meisje, maar als ze nog veel vage acties ging ondernemen, zou ze hem indirect snitchen, en dat wou hij niet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimema mei 16 2016, 17:28

Nadat Hanna sorry had gezegd bleef het pijnlijk stil.
Ze denkt terug aan wat er zojuist is gebeurd, de jongen had tussendoor wel proberen te reageren. Hanna had het echter niet gemerkt. Nu ze er aan terug denkt hoort ze in de verte nog zijn stem die opmerkingen maakt. De opmerkingen zijn niet echt heel aardig maar begrijpelijk gezien de situatie. Nu ze Kai wel weer aankijkt ziet ze dat hij niet echt blij is met wat er net allemaal is gebeurt.
Na de pijnlijke stilte die zeker een paar minuten heeft geduurd spreekt hij weer. "Jij bent niet normaal vaag, Hanna." Sprak hij. Hanna schaamde zich, jahoor nu heeft ze het al helemaal verpest, wat zal hij wel niet denken. Hanna kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Dit is zo typisch haar, het verpesten alleen al bij het eerste gesprek…
Hij vervolgede met "Je moet naar een dokter voor die knokkels, smartass. Wat ga je nou ook kluisjes meppen? Als je lastig bent op mij, mep mij dan." Terwijl hij het zegt kijkt Hanna nogmaals naar haar knokkels, ze zijn niet alleen blauw maar ook een beetje open. Dan kijkt ze weer naar Kai, daagt hij haar nou uit? Hanna kan haar oren niet geloven… hij denkt werkelijk alleen aan hoe hij is. Omdat Hanna boos is….was betekent niet dat ze hem meteen een klap wilt verkopen. Hanna wist sowieso dat ze het niet zou winnen tenzij het weer zo onverwachts zou komen. Ze kan hard slaan weet ze van zichzelf maar van een jongen winnen zou haast onmogelijk zijn. Bovendien is hij echt zo’n type die thuis oefent met vechten zodat hij zeker doet winnen als hij ooit een gevecht heeft.
Ze knijpt heel even met haar ogen. Zo zijn nou alle jongens die ze kent, die denken niet na over wat iemand voelt maar kijken alleen naar hoe iemand er uit ziet. Ze kunnen de dots vaak niet verbinden. Die gedachte geeft Hanna een verdrietig gevoel.
Even later zegt de jongen "Of wil je mee naar buiten, even afkoelen, even een peukje roken en wat meer lessen skippen?"
Hanna is even verstijfd, wat vraagt hij nou? Is dit nou werkelijk de eerste vriendelijke zin die hij uitbrengt? In hoeverre je het vriendelijk kan noemen als je zijn lichaamstaal en intonatie mee telt. Al snel verdwijnt het verstijfde en verschijnt er een glimlach op Hanna haar gezicht. Ze rookt helemaal niet en bovendien heeft ze nu helemaal geen les. De zin die de jongen zei vertelde zo veel over hem en dat gaf Hanna een geluksgevoel. Ze houd er van mensen beter te leren kennen. Mensen zijn bovendien intrigerende wezens. Als je niet goed bent in communicatie zou je denken dat ze heel open zijn, spraakzaam en recht voor zijn raap maar niets is minder waar. Met een beetje psychologie, lichamelijke interpretatie en empathie kom je het compleet tegenovergestelde tegen.
“ja is goed” antwoorde Hanna op het voorstel. Ze beet even op haar lip, het is moeilijk zijn mood in te schatten aangezien hij nogsteeds de eerder genoemde muur om zich heen had. Toch probeerde ze dicht bij zichzelf te blijven en deed ze wat er in haar op kwam. Ze graait even in haar eigen tas. Haar tas is in buidel vorm maar wel met schouderband. Hij heeft een beetje Indische kleuren en een ruwe stof wat precies bij elkaar past. Er zitten verschillende ritsjes en zakjes in die allemaal op hun beurt gevuld zitten met spulletjes waaronder normaal gesproken, haar tarotkaarten, bedeltjes, totems, medicijnen, eten voor haar en dieren en natuurlijk ook het geen wat ze zocht.
Na even rommelen had ze het gevonden. Ze haalde langzaam 2 blikjes drinken uit haar tas. 1 blikje was cola cherrie en de andere cola vanille. Ze houd de blikjes voor zich uit en zegt “you may choose if you want to”. Aan de ene kant maakte het haar niet uit, ze vond ze immers allebei lekker maar aan de andere kant had ze toch ook wel heel veel zin in cola vanille. Die had ze namelijk nog van thuis mee genomen voor ze op SSE kwam. Ze kon zichzelf niet uit staan toen ze dit dacht, wat is dat egoïstisch zeg! Het was maar cola, net alsof je daar je thuis in moest zoeken? Ze realiseerde zich dat heel deze gebeurtenis van veel grotere waarde was dan dat duffe blikje cola. Met dit gesprek vormde ze namelijk een nieuwe thuis. Natuurlijk wist ze dat ze nooit echt vrienden zou worden met hem maar bekenden is ook goed. Daarnaast is het altijd leuk om verschillende typen mensen te leren kennen. Zo’n badboy “had ze nog niet” in haar lijst bekenden.
“ik rook welliswaar niet maar cola drinken kan geen kwaad lijkt mij” zei ze met een lach op haar gezicht. Net alsof hij nog niet gezien had dat Hanna geen type is om te roken…. Wat ze daar in tegen wel leuk vind om te doen wat je ook niet van haar zou denken is waterpijp roken. Dat is veel gezonder dan gewoon roken en je hebt allerlei smaakjes. Sommige van haar vrienden deden dat ook met wiet er in maar dat vond Hanna zelf niet nodig. Ze vroeg vaak wat voor effect het gaf. En als haar vrienden dan uitgebreid vertelde wat ze mee maakte (lachen, in gedachten verzonken zijn, ontspannen zijn, de wereld gek ervaren ect.) dacht Hanna bij haar eigen “daar heb ik geen wiet voor nodig, dat heb ik gewoon zo al” ze moest lachen bij de gedachte. Mensen geloven haar vaak niet maar voor Hanna is de wereld al gek genoeg.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimedi mei 17 2016, 21:00

Hij voelde haar haast denken toen hij zei dat ze hem maar moest meppen. Hij zou het wel willen zien. Hij kon redelijk goed vechten, had zichzelf goed leren verdedigen. Hij vocht vroeger vaak, voor de lol, ook soms serieus. Hij vocht ook met zijn vader, om te spelen. En met zijn broertje Ricky, toen die nog leefde. Nu vocht Kailee soms nog. Ook voor de lol. Met Carmen. Om zijn skills op peil te houden. Hij had het wel willen zien, deze Hanna tegen hem. Hij was zeker dat hij wel wat tegen haar kon beginnen, maar hij schatte zijn tegenstander altijd hoger in dan ze werkelijk waren omdat hij niet onaangenaam verrast wou worden. Hij grinnikte even en luisterde naar Hanna. Of naar haar stilte, want ze was even stil toen hij gesproken had.

"Of wil je mee naar buiten, even afkoelen, even een peukje roken en wat meer lessen skippen?" Hij zag haar verstijven. Een echt abnormale vraag was het toch niet? Maar misschien wel als je tegen een abnormale kerel met blauw haar had staan praten die de heel tijd bitchy deed en je indirect bestolen had van je geld. Die dan ook plots vriendelijk doet. Maar eigenlijk, achter zijn aparte uiterlijk was hij wel vriendelijk hoor, soms. Het litteken aan zijn wenkbrauw en aan zijn lip was misschien was afschrikkend, en ook het feit dat er in zijn rechteroor een stukje miste doordat in een gevecht met een pester die zijn ringetje uit zijn bovenoor gescheurd had. Zolang dat maar niet gebeurde met zijn neuspiercing. Er verscheen een glimlach op het gelaat van het vage meisje. Dat was een goed teken, toch? “Ja is goed”, sprak ze toen, en Kailee knikte kort. Hij glimlachte niet, maar zijn lichaamshouding glimlachte wel een beetje. Hij keek toe hoe het meisje in een buidel graaide. Buidels waren niet zo extreem lastig om te bestelen, misschien lukte hem dat nog wel... Nee, hij zou zich wel braaf houden. Ze hield twee blikjes uit en sprak toen: “You may choose if you want to.” Hij had een vreselijke hekel aan cola vanille, dus nam hij de cola cherrie. "Bedankt", sprak hij en haalde geamuseerd een mondhoek op. “Ik rook welliswaar niet maar cola drinken kan geen kwaad lijkt mij.” Hij glimlachte - God, je kon echt wel spreken van een serieuze moodswing van zijn kant uit - en knikte. "Ach ja, shame, maar dan heb ik meer plezier van mijn peukje."

Hij opende de deur van de gangen die naar de voorkant van het schoolgebouw leidde. Hij hield de deur open voor Hanna, en liet de deur vervolgens dichtvallen. De kerel ging voor het gebouw op de grond zitten, trok zijn knieën op in kleermakerszit en opende het blikje. "Cheers", mompelde hij. Hij moest mompelen, want hij had een sigaret tussen zijn lippen gestoken en terwijl hij haar santé wenste, was hij op zoek naar een aansteker in zijn zakken. Na enkele telen vond hij er een, en stak zijn peuk aan. Hij inhaleerde en sloot zijn ogen kort terwijl hij de rook even opgesloten hield in zijn longen. Hij stak de sigaret tussen zijn vingers en dronk met zijn vrije hand van zijn blikje. "Wil je ook niet een trek nemen?" vroeg hij, naar haar opkijkend en knikkend van de peuk tussen zijn vingers naar haar.

OOC: Hoop dat je het niet erg vindt dat ik hen al naar buiten heb laten gaan~
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimevr mei 20 2016, 23:46

Na de ultra coole reactie van de jongen voelde Hanna zich opgelucht. Hij leek ineens vrolijk te zijn. Iets wat Hanna nog niet eerder zo duidelijk bij hem aanwezig had gezien. Wat had hem van mood laten veranderen? Zo veel anders deed ze toch niet? Hanna ging dit alles even bij zichzelf na terwijl ze richting buiten liepen. De jongen hield de deur voor Hanna open, uiterst galant. Iets wat ze niet bij hem had verwacht, ze was zelfs even verbaast er over geweest. Het deed haar denken aan haar broer. Een apart persoon… soms kon Hanna niet meer over hem zeggen dan dat. Ze kon dat gewoon weg niet. Diep van binnen voelde ze dan een bepaald vervelend gevoel maar aan de andere kant was haar schuldgevoel zo sterk aanwezig dat het negatieve gevoel direct uitgeblust werd. Als een vlammetje dat binnen in haar zit. Iedere keer als haar broer iets vervelends deed werd er spiritus en hout op het vuurtje gegooid. Het spiritus zorgde voor een oplaaiing van het vuur op korte termijn, het hout zorgde voor het groter worden van het vuur op langer termijn. Haar schuldgevoel zorgde er voor dat dit vuur in toom bleef en soms zelfs helemaal uitbluste. Het was een soort brandblusser. Wat er over bleef na het blussen van het vuurtje was een hoopje rommel die ze dan weer op moest ruimen. Soms zag Hanna haar schuld gevoel als iets positiefs. Ze vroeg zichzelf vaak af wat er zou gebeuren als ze haar blussende factor niet had. Wanneer ze daar aan dacht trok haar maag samen. Er zijn incidenten geweest in haar leven waarin haar blusser niet werkte zoals hij zou moeten doen. zowel dat het escaleerde en dat ze een woede aanval kreeg als dat het vlammetje implodeerde. Ook dat was nooit een goede oplossing. Die implodatie zorgde er voor dat het vlammetje zich tegen haar ging richten. Er is vaak tegen haar gezegd dat dat erg ongezond is maar Hanna kon het niet zo veel schelen. That’s just how she works and she don’t mind at all. Het was pijnlijk voor haar om dat te realiseren. Dat ze liever een Implodatie had ipv een explodatie.

Eenmaal buiten ging de jongen zitten op de grond in kleermakers zit. Hanna kijkt gefascineerd hoe hij het ultieme gevoel van vrijheid en verboden vrucht bij haar aanwakkert. Dat gevoel had ze voornamelijk wanneer ze in de hoofdstad van Gren was. Zelfs de natuur daar leek wilder. Iets wat ze werkelijk adoreerde. Zelf ging ze nu ook zitten, in de zelfde houding als wanneer ze haar uitbarsting had. Haar knieën opgetrokken en haar armen leunend op haar knieën. Ze zat op “veilige” afstand van de jongen. Precies op een manier waarbij ze hem goed kon bekijken en scannen. Dat deed ze graag, afstand bewaren en scannen. Hanna keek even naar de grond, het waren gladde stenen waar ze op zat, hier en daar een plukje gras en wat verdwaald zand op de tegels. Hanna besloot haar slippers uit te doen. Terwijl ze dat deed ademde ze diep in, niet zo fris als op Gren maar fris genoeg om een lichte tinteling door haar longen te voelen stromen.
Hanna keek weer richting de jongen die schuin langs haar op de grond zat, ze zag dat hij al wat beter gesetteld was. Hij had zelfs al een slok van zijn drinken genomen (cola cherrie) en inmiddels een sigaret in zijn mond. . "Wil je ook niet een trek nemen?" vroeg hij na zelf een flinke hijs te hebben genomen. Hanna schrok van de vraag. Vanalles schoot door haar hoofd. Natuurlijk wou ze geen trekje nemen maar ze wou ook geen spelbreker zijn. Wat moest ze doen? Even beet ze op haar lip. Een dubio leidde altijd tot deze uiting. Ze keek hem aan en zei: “nee dankjewel” terwijl ze ongemakkelijk met haar hand door haar haar ging. De stilte die daarna volgde voelde pijnlijk aan bij Hanna. Waarschijnlijk was de stilte niet eens zo abnormaal lang als dat zij ze deed ervaren. Ze keek rond en zocht naar iets om over te praten. Toen pakte ze haar blikje en opende hem, het prik zorgde er voor dat haar gezicht binnen de kortste keren onder de cola spetters zat. Typisch iets voor Hanna, onhandig als altijd.
“waar kom je vandaan?” vroeg ze met een schore stem aan de jongen. Zijn haar was een soort van blauw en hij had een behoorlijke harde uitstraling. In haar ogen was hij een typisch geval van “ergens en nergens”. Iets wat wel vaker gezegd werd door in Hanna haar ogen de zelfde soort mensen. Ze zuchtte diep en ze liet haar blik afgeleiden naar de jongen. “i know i’m socialy akward, sorry” zei ze vol geweten. Waarom lukte het haar nooit om dit soort situaties te vermijden? Ze wist het van zichzelf maar accepteren deed ze nooit. Ze liet haar hoofd hangen en zag toen een rups lopen. Haar hart maakte een sprongetje, ze legde haar hand voor de lopende rups en als vanzelfsprekend liep hij op haar hand. Hanna bekeek hem nauwkeurig. Hij had rare soort van noppen waarop hij zich deed voortbewegen. Hij was groen maar zijn buik leek meer geel, het liep vloeiend over in elkaar. Zijn segmenten waren duidelijk zichtbaar door de bobbelige structuur. Tot Hanna haar grote verbazing had hij een blauw wratje op zijn voorhoofd, dezelfde kleur blauw als zijn noppen. Hij leek wel een eenhoorn. Zo een had ze niet eerder gezien. hij bewoog zich langzaam voort op haar hand waar ze hem de ruimte bood om over te kruipen op haar andere hand. Ze kneep met haar ogen om dit alles nog mooier te laten lijken. Zo werd de zon feller en scheen hij mooi over de rups heen. Toen ze zo op hem focuste zag ze plots op de achtergrond iets zwarts verschijnen. Hanna keek op en zag dat het een merel was. Hij keek vragend naar Hanna en zijn gedachtes vlogen langzaam via de wind naar Hanna toe “wat doe je? Deze zijn zo lekker, je weet dat je niet met je eten moet spelen”. Hanna was ontzettend verontwaardigd door wat de merel tegen haar zei. Hij wou hem dus overduidelijk op eten maar zolang Hanna hier zat zou dat niet gebeuren. Hanna zei hard op “ik ga hem niet eten en jij dus ook niet” tegen de merel. Hij keek raar op en deed zijn kop schuin, alsof hij zo beter kon nadenken. “wacht even dan geef ik je ander eten” zei Hanna aansluitend tegen de merel. Vervolgens pakte ze uit haar tas een stuk brood en gooide het naar de merel toe. Tevreden vloog de merel weg en Hanna zwaaide hem nog net niet uit. Dit vond ze dus zo prachtig aan de natuur, met liefde viel hier haast alles op te lossen.

OOC: nee is prima hoor, had er al mee ingestemd Smile
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimedi mei 24 2016, 21:45

Hij had haar een trekje aangeboden, en bij nader inzien was dit misschien een beetje dom. Ze leek nu ook niet het type dat zomaar even een trekje wou nemen, en het voorstellen kon haar zich misschien awkward doen voelen. Maar je had toch ook ervaringen nodig in het leven, en als niemand je ooit aanbood een trekje van een sigaret te nemen, nou ja, wat voor mensen kende je dan. Hij keek haar aan, want ja, je keek toch wel iemand aan als je die een vraag stelde, toch? Ze beet op haar lip. Yep de vraag was niet goed aangekomen. “Nee dankjewel”, sprak het meisje, en ze haalde een hand door haar haar. Kai was vreselijk in lichaamstaal snappen, maar ooooh bij haar zag hij dat ze zich niet op haar gemak voelde. De stilte was kort, en helemaal niet pijnlijk, hij wist ook niet dat zij ze als pijnlijk zou bevinden. "Is goed, joh, snap ik", sprak hij.

Ze opende haar blikje. Het zijne was al open. Hij dronk weer en liet de sigaret tussen zijn vingers wachten. De peuk brandde verder, op haar gemak, en de as hoopte zich op, tot Kai een klein tikje gaf en het wat af dwarrelde. Hij dronk nog een slok van zijn cola en nam daarna weer een trek van zijn peuk. De rook prikkelde zijn longen, de rook bleef er even, en vervolgens werd de dodelijke damp weer uitgeblazen. Kai moest denken aan een tekstje dat hij ooit ergens gehoord of gelezen had, misschien in zijn vorige school. Over sigaretten. Uit een boek, The Fault In Our Stars. Hij had het zelf niet gelezen - te vrouwelijk, joh - maar de metafoor over sigaretten er in deed hem nu stilstaan bij de tekst; They don't kill you unless you light them," he said as Mom arrived at the curb. "And I've never lit one. It's a metaphor, see: You put the killing thing right between your teeth, but you don't give it the power to do its killing." Kai gaf het wel de power to do its killing. Kai rookte echt veel, te veel, maar het boeide hem niet. kai negeerde het feit dat Hanna haar blikje wat onhandig open gedaan had, hij wou haar zich niet awkward doen voelen. “Waar kom je vandaan?” Hij keek haar aan. Ze had een schorre stem, arm kind, Kai had haast medelijden met hoe ze moest spreken om zich rustig te houden. “I know I’m socially awkward, sorry.” Hij glimlachte naar haar. "'s Fine. Ik ben ook niet geweldig met mensen. Ik kom van de achterbuurten van Puffoon, de armere buurten, dus een beetje overal en nergens." Met die laatste drie woorden beantwoorde hij het onuitgesproken vermoeden van Hanna.

Hij keek haar wat vaag aan toen ze met de rups en alles bezig was. Ook toen ze de merel voedde. Hij fronste diep en rookte zijn peuk verder af voor hij zijn mond opende en de volgende woorden sprak, terwijl hij de rook uitblies; "Kan je praten met dieren of zo? Wat is je magiesoort? Ben je een Grenaan?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimedi mei 31 2016, 07:53

De jongen schuin tegenover Hanna had erg koel gereageerd op haar communicatie met de vogel. Dat had Hanna achteraf gezien niet verbaasd. Hij zou niet heel snel ergens van op kijken gezien zijn eerdere gedrag.
Toen Hanna gevraagd had waar hij vandaan kwam had hij een bruikbaar antwoord gegeven, de achterwijken van Puffoon. Het verklaarde wel het een en ander. Nou is Hanna niet een persoon die direct conclusies trekt, ofja, ze trekt wel conclusies maar ze houd er niet aan vast. Wanneer haar beeld veranderd door iets is ze absoluut niet bang om hem bij te stellen. Dit komt omdat ze vaak zelf een ook niet al te goede eerste indruk maakt. Meestal moeten mensen het later bij stellen bij haar. En dat is nou precies waar ze haar vrienden op selecteert. De mensen die niet bang zijn om hun beeld van haar bij te stellen. Als iemand dat niet kan, dat zijn ze niet geschikt voor Hanna want niet alleen haar eerste indruk kan vertekend zijn van haar werkelijkheid maar ook komen bij haar sommige acties ongemakkelijk uit. Dat bedoelde ze dus ook met de verontschuldiging voor haar ongemakkelijkheid. Gelukkig had Kai daar echt heel goed op gereageerd. Hij begreep het had hij gezegd. Nouja, dat zei hij niet letterlijk maar Hanna haar opvatting is dat wanneer iemand het zelf ook mee heeft gemaakt of er ervaring mee heeft, ze het begrijpen. Dat heeft ze geleerd uit ervaring. Ze vind dat snappen en begrijpen iets anders is. Snappen doe je als je logisch gezien kan bedenken waarom iets zo zou zijn. Begrijpen is het ook voelen en je voelt iets alleen wanneer je het zelf mee gemaakt hebt of je bent een ontzettende empaat. Echt empaten snappen dit verschil omdat zij het ook zo voelen. Hanna zou zichzelf niet bestempelen als empaat maar gevoelig zou wel tot zijn recht komen. Ze denkt nou eenmaal iets vaker na over dingen dat de meeste personen. Ze heeft wel het idee dat hier op SSE meer mensen zoals haar zijn.
Kai had gevraagd waar Hanna vandaan kwam. Hanna moest even slikken na deze vraag. Haar leven was niet één en al drama geweest maar toch had ze veel pijn diep in haar. Ze keek even weg naar de bomen die een stukje verderop staan. Ze waaiden me de wind mee. Het zag er bevrijdend en licht uit, een schril contrast met hoe Hanna zich op dit moment voelde. Na een pijnlijke stilte die Hanna had laten vallen besloot ze te spreken.
“ik ben geboren op Cassia maar opgegroeid op Gren” ze slikte even. Door Hanna haar gevoeligheid voelde ze de pijn van 10 jaar geleden even sterk als toen het net gebeurt was. Dit was iets wat ze niet wou laten merken aan de jongen en ze besloot verder te gaan met praten. Ze schraapte haar keel even. “als je van de achterwijken van Puffoon komt zal je het niet makkelijk gehad hebben” even schrok ze van haar eigen zin. Haar pupillen werden groot en ze kreeg een blos op haar wangen. Alsof ze net een heel stuk gerent had. Dat had ze niet want ze zat hier op de grond voor de school met een jongen die ze zojuist had ontmoet, ze betrapt had op stelen, die haar geld indirect had gestolen, waarbij ze al een woede aanval had gehad, drinken mee had gedeeld en zojuist zich persoonlijk had betrokken bij zijn verleden. Hanna bijt op haar lip maar kijkt gespannen naar hem, hopend dat hij niet boos zou worden en hopend dat hij niet ziet hoe erg Hanna vind dat ze dit gevraagd had.
“blijf ademen” werd haar in haar oor gefluisterd door de wind, die waarschijnlijk deze boodschap doorgaf uit naam van de bomen.

Dan voelt ze dat de rups die ze zojuist nog vast had weg is… ze schrikt, ze is weer eens een stuk kwijt. Ze kijkt opnieuw Kai aan en dan schiet haar te binnen dat hij nog iets gezegd had. “kan je praten met dieren of zo? Wat is je magiesoort? Ben je een Grenaan?”
Het meeste had ze inmiddels al bevestigd. Ze deed heel even haar ogen dicht en maakte een diepe zucht. Hoe gaat ze dit oplossen?
“sorry dat ik dat zei…. *stilte* Ik kan inderdaad met dieren praten en ook met planten, soms praten ze ook tegen mij en dan voel ik me heel vereerd! Ik kan ook water sturen, ofja, hoor dat te kunnen maar heb dat nooit geprobeerd… wat is jouw magie soort? Puffoon, dat is lucht toch?”

Ze kijkt hem vol spanning aan. Ze hoopt dat hij haar niet te brutaal vind, zo komt ze nogal eens over maar mensen die haar kennen bestempelen het liever als naïf en puur.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kailee
.
.
Kailee

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Ez
Posts : 1449
Points : 38
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Master Geralt - 6th
Partner: Broken memories consume me

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimevr jun 03 2016, 21:31

Kai had aan het meisje gevraagd waar ze vandaan kwam. Het was even stil. Kai was te dom en te simpel om te beseffen dat de stilte pijnlijk was. “Ik ben geboren op Cassia maar opgegroeid op Gren”, zei ze en ze slikte. Kai was nog steeds te dom om te merken dat de herinneringen haar ergens raakten. Hanan schraapte haar keel. “Als je van de achterwijken van Puffoon komt zal je het niet makkelijk gehad hebben.” Kai schoot in de lach, zeker om de blos om haar wangen. "Inderdaad. De achterbuurten zijn gevaarlijk. Je leert er wel goed voor jezelf zorgen. Vechten, stelen, overleven. Je leert er ook roken." Hij grijnsde. "Roken is haast noodzakelijk. Je kan niet dat criminele uiterlijk hebben zonder een siggie in je mondhoek. Dan word je niet geaccepteerd, gewoonweg." Hij strekte zich uit. En kreunde even. Zijn botten deden zeer. "Maar dat heeft ook wel positieve invloeden gehad op me, hoor. Ik ben een zeer zelfstandig persoon. Natuurlijk heeft 't ook zijn negatieve invloeden op me gehad, zoals je wel gemerkt hebt." Hij verwees niet direct naar het feit dat hij geld gestolen had. Want hij zou zijn leugentje toch vol blijven houden. Hij wist natuurlijk niet dat het meisje met het witte haar al lang conclusies en oordelen geveld had en gevormd had over hem, door het feit dat hij van de achterbuurten en het zuidelijke Puffoon kwam.

“Kan je praten met dieren of zo? Wat is je magiesoort? Ben je een Grenaan?” Ze sloot haar ogen. Hij kreeg meer en meer het gevoel dat hij Hanna ergerde met zijn vragen. Misschien moest hij het gewoon aftrappen. Hij duwde zijn peuk uit onder de zool van zijn combat boots. “Sorry dat ik dat zei…” Ze viel stil. “Ik kan inderdaad met dieren praten en ook met planten, soms praten ze ook tegen mij en dan voel ik me heel vereerd! Ik kan ook water sturen, ofja, hoor dat te kunnen maar heb dat nooit geprobeerd… wat is jouw magie soort? Puffoon, dat is lucht toch?” Hij fronste diep. "Je bent eeeeeecht een vaag kind, Hanna", sprak hij. "Beetje met dieren en plantjes praten." Hij lachte. Hij lachte haar niet uit, hij lachte gewoon. "Wat zeggen ze dan? Hoe het met hen gaat en shit? En mijn magiesoort is inderdaad air, best saai, als je er bij stilstaat, hoor."

OOC: sorry voor de laatheid en de kortheid, ohh.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hanna
.
.
Hanna

You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Lotta :3
Posts : 35
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Natuur
Klas: Miss Roxanne
Partner: None

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitimeza jun 04 2016, 20:07

Hanna staarde voor zich uit nadat ze na had gedacht over wat de jongen schuin tegen over haar allemaal had los gelaten over zichzelf. Ze zette voor zichzelf de conclusies even op een rij: hij heeft in zijn achterbuurten geleerd te vechten, stelen, overleven en naar zijn eigen zeggen het meest belangrijk, roken. Hij is er zelfstandig door geworden. Iets wat Hanna niet echt is, ofja, misschien wel maar voelde ze dat zelf niet zo. Ze heeft altijd het gevoel dat ze gesteund word door de natuur en de dieren. Als ze er zo over na denkt doet ze eigenlijk nooit iets HELEMAAL alleen. Ze heeft altijd een back up. Je zou het niet denken maar de natuur is wijzer dan wij.
Dat brengt haar meteen bij zijn volgende opmerkingen. "Je bent eeeeeecht een vaag kind, Hanna" zei hij. Terwijl hij het zei werd Hanna een beetje rood. Hij zegt dat wel heel vaak tegen haar. Dat illustreert heel goed het feit dat hij en Hanna precies anders zijn. Het is moeilijk elkaar dan goed te begrijpen. Dat snapt Hanna wel maar als zij zich in hem zou moeten inleven. Veel dingen begrijpt ze, zijn vechtlust, criminele gedrag. Het is allemaal begrijpelijk maar Hanna kan zich niet voor stellen hoe het is als ze dat zelf zou doen.
Alleen als ze vroeger al een snoepje pakte zonder te vragen kreeg ze hartkloppingen. Mensen zagen het ook meteen aan haar. Ze kan niet liegen en haar lichaam niet onder controle houden, kort gezegd, geen geboren crimineel.
Hij vervolgt "Beetje met dieren en plantjes praten." Na dit gezegd te hebben begon hij te lachen. "Wat zeggen ze dan? Hoe het met hen gaat en shit? En mijn magiesoort is inderdaad air, best saai, als je er bij stilstaat, hoor." Sprak hij nog eens. Hanna haar blik schoot richting hem. Hij was geïnteresseerd in haar gesprekken met dieren. Of was het beleefdheid. Hanna moest even na denken. Zou de jongen tegenover haar, die steelt, rookt en vecht, doen aan beleefdheid? Ze maakte een afweging en besloot uiteindelijk dat ze het echt niet wist. Een groot deel in haar zei van niet maar het andere deel in haar vond het belachelijk dat ze deze oordelen velde en vond het onrechtvaardig. Om beide stil te krijgen besloot ze dus dat ze het niet wist. Wat ze wel wist is dat ze haar stemmen in haar hoofd op deze manier niet echt te vriend deed houden. Zij wilden altijd een kant horen. Hanna schudde haar hoofd, in de hoop dat in haar hoofd werkelijk mensjes op een stoel zaten die er nu vanaf geschud werden. Maar dit was natuurlijk niet zo, dat wist ze eigenlijk wel.

Toen keek ze op en realiseerde zich dat ze moest antwoorden. Ze schraapte haar keel en sprak. “ze zeggen veel, ze zijn heel wijs en vriendelijk. Als je niet beter zou weten zou je denken dat ze god zijn, ze weten echt alles over je!” ze werd even stil, het klonk heel raar maar het was echt zo. Hanna had vaak genoeg dingen gevraagd aan de bomen om dat te checken. Ook vroeg ze vaak hoe ze dat wisten en dan bleven ze even stil en uiteindelijk naar herhaaldelijk vragen hebben ze haar het geheim verklapt. Het antwoord was vaag maar Hanna had haar conclusies eruit getrokken de bomen hadden gezegd “het zijn de golven”. Wat Hanna hier uit concludeerde als eerst was dat de natuur veel doet roddelen. Terwijl ze dit denkt verschijnt er een glimlacht op het dromerige gezicht van haar. Later had Hanna er beter over na gedacht en kwam ze tot een vriendelijkere, diepzinnigere en logischere conclusie. In de natuur had alles een connectie, ze zijn één. Als dus de ene boom het weet word het opgeslagen op het algemene netwerk en dus weet ieder minuscuul plantje het. Het is een geniaal netwerk waar Hanna regelmatig van baalt dat het niet in het mensen leven bestaat. Aan de andere kant zou het niet even fijn zijn want mensen zijn niet onbevooroordeeld. Mensen zijn gemeen en niet puur, ze zouden simpelweg niet goed om kunnen gaan met alle informatie. Deze korte stilte voelde voor Hanna alweer als een lange stilte en dus besloot ze verder te gaan. “ze zijn lief en puur, alles wat je aan ze verteld… laat ik het zo zeggen, bij hun is het veilig”

Hanna besefte dat alles wat ze nu zei eigenlijk voor hem helemaal niet van belang was. Stom van haar om zich zo mee te laten slepen in haar gedachten. “hier heb jij waarschijnlijk weinig boodschap aan, dat snap ik. Voor mij is de magie vorm natuur een droom die uit komt, ik zou niet anders willen. Naast dat ze zo lief en wijs zijn, zijn ze ook heel trouw. Als ik iets aan ze zou vragen zouden ze het zonder twijfel voor mij doen!” Hanna keek om zich heen om dit argument te ondersteunen. Ze pakte een slokje cola en besloot het hem te laten zien. Haar blikje was leeg en dus ideaal voorbeeld materiaal. “bij natuur is het niet zo dat je het stuurt of dat jij de baas bent, je bent een en je kan het beter zien als hele goede vrienden die alles voor je doen” zei Hanna. Direct verscheen er een glimlach op haar gezicht. “jongens willen jullie me helpen?” fluisterde Hanna en direct kwamen er vogeltjes aan gevlogen. Ze floten vrolijk en pakte Hanna haar blikje op en vlogen er mee weg. Een paar seconden later kwamen ze terug zonder blikje, ze hadden het blikje weg gegooid. Hanna graaide in haar tas en haalde een snee brood eruit. Ze aaide het voorste vogeltje, die overduidelijk de zorgelijke leider van de zwerm is, daarna gaf ze hem het brood. De vogels vlogen voldaan weer weg.

Hanna voelde zich erg ongemakkelijk en durfde niet naar Kai te kijken. Haar zelfvertrouwen was net zo snel vervlogen als de vogels zojuist. Hanna bleef naar de grond staren en voelde hoe haar antisociale zijde niet weet hoe ze zichzelf moest vervolgen. Ze was geen show-off en dit was duidelijk showen wat ze kan. Hanna haar verdriet nam het voor een moment over, éénmaal ontglipte haar een traan die ze razendsnel afvoog.
Even gaf ze Kai een blik waarmee ze duidelijk probeerde te zeggen dat ze het even niet wis. Of hij haar uit de brand zou helpen was voor Hanna niet zeker. Dit is hoe ze is, mensen dealen er maar mee maar Hanna voelt dat absoluut niet zo. Ze krimpt letterlijk ineen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



You've changed the lock three times UTL8oxA PROFILE
You've changed the lock three times UTL8oxA MAGICIAN

You've changed the lock three times Empty
BerichtOnderwerp: Re: You've changed the lock three times   You've changed the lock three times Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

You've changed the lock three times

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» we both have changed
» As if Everything has Changed [&Aubree]
» All these things that changed..all the memories..
» Lithium, don't want to lock me up inside
» Just like the old times...

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Classrooms-