PortalIndexAnd than you are there (Ryohei en Savador) HpD5UwnAnd than you are there (Ryohei en Savador) 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 And than you are there (Ryohei en Savador)

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Roselle
.
.
Roselle

And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Beamy
Posts : 136
Points : 19
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Vuur en Donker
Klas: Master Savador
Partner: Do you want to burn your hands?

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitimema jul 27 2015, 20:04

Net zoals Master Savador haar uit de grote hal had begeleid zo had hij haar terug naar binnen gebracht. De vermoeidheid was ondanks de overgebrachte energie van Savador toch duidelijk zichtbaar op haar gezicht. Ze kon het gewoon afdoen op het feit dat haar magie uit de hand was gelopen, in plaats van te vertellen over haar slechte nachtrust en nachtmerries. Eigenlijk lag het grootste probleem aan beide, maar sinds Master Savador eigenlijk al te veel wist, eigenlijk al te veel zwaktes had gezien, wou ze dat niet bekennen. Daarbij waren de wallen niet echt zichtbaar en was haar gezicht van nature al zo bleek. Door haar overactieve innerlijke vlam, was ze uitgeput geraakt en had Savador haar maar naar de ziekenzaal begeleid. 'Zo, verdwalen zult u niet snel meer nu,' klonk er op een wat spottende toon. Iets wat ze al een poosje niet gehoord had, maar ze wist wel zeker dat ze de wirwar van gangen die ze door waren gelopen niet onthouden had. Hopelijk hoefde ze dan ook niet al te snel weer terug te keren naar de ziekenzaal want dan had ze echt een probleem, ze kon altijd natuurlijk anderen de weg vragen, enkel hield ze er niet zo van dat te doen. Dan zou ze nog meer zwaktes bekennen aan onbekenden. Ze hield er al niet van op zwaktes te bekennen aan haar ouders en familie, laat staan aan een wildvreemde om de weg naar de ziekenzaal te vragen. Daarom gaf ze Savador ook expres geen antwoord op zijn spottende opmerking.
'Vraag naar Dokter Yvaine of Meneer Ryohei. Ik heb werk te doen en ik geloof dat 'Master' Norwood een heug en meug heeft om als een soort verwezenlijking van Creazione di Adamo te figureren en zijn mentorleerlingen in een krans van gefantaseerd, goddelijk licht een hand toe te reiken, de schat.' Zijn stem klonk vol walging en gif, waardoor het meisje haar wenkbrauwen even vermoeid ophaalde. Ze wist niets van de vijandigheid van Master Norwood en Savador af. Ze zat dan ook nog niet zo lang op deze school. Zelfs als ze het had geweten hield ze zich er afzijdig in. Roselle had wel betere dingen te doen dan zich met persoonlijke zaken van de leraren bezig te houden.

En dus stond Roselle voor de deur, haar ogen tot spleetjes geknepen en nadenkend over wat ze moest zeggen. Alsof ze tegen de eerste en beste vreemdeling zou vertellen wat er mis was. Ergens had het meisje wel verwacht dat Master Savador beter had geweten dan haar gewoon alleen proberen te laten met twee namen en de wens dat ze zich liet controleren voordat ze de lessen weer ging volgen. Hij had haar notabene gevonden terwijl ze aan het spijbelen was, nu was het met goede reden geweest en was de zwartharige man niet boos geworden, maar het bleef spijbelen. Hoe kon hij dan verwachten dat ze zich nu zou gaan gedragen, ook al was ze nog zo moe en bleekjes. Haar benen hadden haar gewicht lang genoeg gedragen, ze voelde dat ze stond te trillen op haar eigen benen alsof ze van pudding waren gemaakt. In tegenstelling tot het feit dat de man door had gehad dat ze nog niet op krachten was, leek hij nu niet door te hebben dat Roselle eigenlijk hier helemaal geen zin in had.

Moest ze nu echt naar een wildvreemde toe om hulp te vragen, om daarna af te wachten wat hun conclusies waren? Ze was vaak genoeg alleen geweest, en nee het had niet altijd goed afgelopen. Maar het voelde voor haar zeker onwennig om nu iemand over haar gezondheid te laten bepalen. Niet dat ze er iets op tegen had, ergens kwam de Rebelse kant van haar wel naar boven. Master Savador kende haar nu hooguit een uurtje, en toch was hij duidelijk en streng geweest. Hij had haar duidelijk gemaakt dat ze langs de ziekenzaal moest die dag, en sinds ze zeker wist dat hij er niet blij mee zou zijn als ze nu weg liep, nadat hij de moeite had gedaan haar hier praktisch naar toe te slepen. Zag ze dus geen andere keus dan op de deur te kloppen voordat ze die opende. Langzaam schraapte ze haar keel voordat ze rond keek. Ze zette expres geen stap, wetende dat ze haar benen op dit moment niet moest vertrouwen, en al helemaal niet haar evenwicht. Voor dat ze het wist kon ze op de grond liggen, misschien was ze er nu wel belabberder aan toe dan een dronken man of vrouw. 'Ehm,' begon ze toen maar, terwijl ze wanhopig naar de namen zocht van degene die ze moest hebben. Waarom was haar geheugen nog slechter dan die van een vis als ze moe was? Diep vanbinnen maakte ze zich zelf al af om het feit dat ze niet echt had opgelet. Niet dat ze dat kon, het koste haar al haar energie om te blijven staan. Heel even wierp Roselle een blik over haar schouder om te zien of Master Savador nog in de buurt was of dat hij al vertrokken was om verder te gaan met zijn werk. Daarna keek het meisje weer de ziekenzaal in. 'Ik moest mij van Master Savador hier melden.' Besloot ze uiteindelijk, terwijl ze nadenkend even met een vinger over haar kin wreef. 'Ik moest op zoek naar ene Dokter Yvaine of Meneer Ryohei?' Vervolgde ze uiteindelijk, met een soort vraag in haar stem. Voordat ze een beetje tegen de deur leunde, zichzelf nog niet genoeg vertrouwende om de zaal binnen te lopen.


Open voor Ryohei en Savador
Postvolgorde maakt niet uit.
Vervolg op: https://staracademy.forumtwilight.com/t6880-classes-and-teachers-ow-great-master-savador
Terug naar boven Ga naar beneden
iiiiiiiiiiiiiiiiiii

avatar

And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : i
Posts : 82
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic:
Klas:
Partner:

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: Re: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitimedi sep 15 2015, 22:24

HOVER FOR NOTES
Sorry for the lateness. ;c
WE STARTED OFF INCREDIBLE ,
CONNECTION UNDENIABLE
SAVADOR&ROSELLE | LATE
Ryohei zucht, daarmee een mengelmoesje van vermoeidheid en leniging ventilerend. Na 2 uur lang gewerkt te hebben aan een gecompliceerde ingreep, was het tijd voor een frisse bries, in plaats van de wervelwind die door zijn hoofd suisde. Sinds dat de 'geleerde' schooldokter 'tijdelijk' het pand verlaten had, was het aan Ryohei om de meest hopeloze gevallen te behandelen. Dat hield niets meer of minder in dan overuren, verantwoordelijkheid en vaker dan eens je handen wassen. Wát een plezier...

Ijskoude waterdruppels rollen langs Ryohei's kaken af, om aan het einde van zijn kin weer terug in de rood besmeurde wasbak te vallen. Vluchtig veegt Ryohei met zijn slanke vingers langs de randen van de anders smetteloze wasbak. Ryo's hemelblauwe ogen vestigen zich op de rood-witte water oplossing in de wasbak. Bloed is dikker dan water, zo is niet alleen het spreekwoord maar ook de werkelijkheid voor als je je rommel probeert op te ruimen van die eerdere moord die je gepleegd had bijvoorbeeld. Een korte flashback brengt Ryo terug naar zijn dagen in de huurmoordenaars gilde, waarbij hij altijd zo nauwkeurig was geweest met zijn sporen uitwissen. Water en bleek hadden iedere keer die klus voor hem geklaard. Helaas, waren de twee nooit genoeg geweest om de onzichtbare bloederige sporen op zijn ziel te wissen, hoe hard hij ook geschrobd had. If only he could erase those bloody memories... What a joke. Na zijn handen vrij te hebben gemaakt van enige lichamelijke vloeistof, droogt hij ze af en werpt hij een blik in de spiegel. Aan de buitenkant viel niets te zien van de wervelwind in zijn hoofd en hart, gelukkig. Niemand hoefde te weten wat er werkelijk school achter die honderden cellen en vloeistoffen, gemaakt uit leugens en toneelspel.

Vijf minuten passeren voordat hij weer over de gangen struint terug naar zijn werkplek; de ziekenzaal. In de verte kan hij de patiënten al horen kreunen en steunen, of waren dat zijn eigen gedachten die hem probeerde te vertellen dat hij nodig naar bed moest? Zijn benen brengen hem automatisch naar de ziekenzaal, terwijl het debat in zijn hoofd verder gaat. Vlak voordat hij bij de ziekenzaal is hoort hij zijn naam vallen. Ryo's oren spitsen zich naar het geluid, en zijn ogen volgen, waar ze blijven plakken op een studente in de deuropening. Ryohei wrijft door zijn haren terwijl zijn ogen schieten naar de lange man met ravenzwarte haren die schuin achter haar staat. Wel, wel. Wie hebben we daar, en on which occasion? Op Ryo's lippen verschijnt een glimlach; ''Ik hoorde mijn naam vallen?'' vraagt hij nieuwsgierig, zijn blauwe kijkers op de studente gericht. Ietwat onstabiel leunde ze tegen de deurpost aan, ojee... Zoals het er uit zag kwam ze niet om gewoon wat uren te verzuimen, en onder neerkijkend oog van de hoofdmeester was dat ook een slecht idee. ''Ryohei. Waar kan ik je mee helpen?'' vraagt hij haar galant, een glimlach op zijn gezicht toverend. Die glimlach ebt weer langzaam weg wanneer hij haar passeert en de ziekenzaal inloopt en halverwege glimlachend een sturend knikje gaf. ''Kom binnen en neem plaats'' voegt hij nog toe, kloppend op een van de witte bedden in de ziekenzaal. ''Laat me je helpen.'' zegt hij haast prinselijk charmant, de afstand naar de deur overbruggend en een ondersteunende hand aan haar aanbiedend.
BY RIMY ♥ OF BTN
Terug naar boven Ga naar beneden
Master Savador
 
 
Master Savador

And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Saf
Posts : 14626
Points : 0
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark // Fire
Klas: Teacher FireMagic
Partner: ♛ Seven Devils all around you

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: Re: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitimevr sep 18 2015, 14:29

And than you are there (Ryohei en Savador) M40DF8d

Het was gedurende de loop van de late middaglessen dat hij haar had gevonden, deinend als een foetus op de koude vochtige vloer. Een ongezond bleek, schrikachtig meisje dat constant op haar hoede leek te zijn. Beroerd ogend, maar met een heldere jeugdigheid en haar rode Raziaanse mantelkapje deed ze hem aan Roodkapje denken, eentje met een ondergeschikt en haast schrikbarend laag niveau van vuurmagie. Hij had niet veel van haar soort gevallen gezien. De maatregelen die hij die dag had genomen waren resoluut en standvastig geweest, ondanks dat ze in de mentorklas van Norwood zat en dus eigenlijk onder zijn hoede stond. Spijtige tegenslag dat de sul lang niet zo attent was als het beeld dat hij van zichzelf had; nergens was hij in de buurt te bekennen, en dus was de grimmige donkerharige man gedwongen geweest om zich over het hulpbehoevende meisje te moeten ontfermen. Er waren tig andere dingen waar hij beter zijn tijd aan had kunnen besteden, maar het mocht niet zo zijn. Haar doffe grijze ogen hadden hem meer verteld dan hij hoefde te weten; het waren lege poelen die haar zwakte op het moment sterk weerspiegelden, als een triestig meer waar de mist in de vorm van een dik gordijn laag over de oppervlakte hing. Hij had enkel zijn plichten gedaan. Roselle Hunter, zo luidde haar naam, had hij van haar lessen ontheven en mee naar buiten genomen, daar waar ze frisse lucht binnen kon krijgen en hij haar gebreken eens goed onder de loep kon nemen. Voor hij het goed en wel beseft had, overviel een grote duizeligheid haar en stond hij met het meisje in zijn armen om te voorkomen dat ze tegen de grond smakte. Dat was de cue dat hij haar op een ziekenbed wilde zien voor hij haar weer achter de schoolbanken zou treffen, en nergens anders. Yvaine was afwezig, wist hij, maar die vent van een Ryohei stiefelde ongetwijfeld nog wel rond op de ziekenzaal om aan pleisters te plukken en in bloedzakjes te knijpen. Of met klunzige onkunde voor zolang de degelijkere taken van Yvaine had overgenomen, zoals het een klunzige onkundige doktersassistent betrof. Of Ryohei daadwerkelijk zo'n kluns was met witte latexhandschoenen, daar zette hij in het diepste van zijn cynische benul de nodige vraagtekens bij, maar het moest anderzijds ook een algemeen bekend feit zijn dat niemand ontkwam aan Savadors bevooroordeelde, scherpe kritiek.

Zoals hij haar gevraagd had te doen, had hij Miss Hunter bij de gesloten deur van de ziekenzaal achtergelaten om haar op eigen houtje verder op weg te laten helpen. Het leek erop dat de overdracht van het minimum beetje vuurmagie dat hij haar geschonken had, het enige was dat ze van hem kon verwachten. Vrijgevig was hij immers nooit geweest - over soft nog maar te zwijgen. Het jonge meisje zou het in haar staat vast en zeker niet wagen om de brui te geven aan zijn opdrachten en haar gespijbel voort te zetten. Ze had al mogen beproeven hoe streng hij zijn handelingen verrichte en dat er iets zou zwaaien als ze zijn wensen straal negeerde. Met het halve vertrouwen in haar - het volle gaf hij niet zo vlug in de mens - liet hij haar achter bij de ziekenzaal. Hij zou terug naar zijn kantoor zijn gebeend om de deur met een klap achter de zwierende zoom van zijn mantel dicht te gooien en zijn zeer administratieve werk op te pakken waar hij gebleven was, als er niet de overdracht was geweest. Lang verhaal kort: Norwood was ontslagen (de laan uit gestuurd kuch) en dat liet enkele leerlingen klassenloos. Enkelen waren bij het juweeltje, licht van zijn leven, terecht gekomen - anderen bij hem, of bij de pas aangewezen klas van Miss Hange. Roselle Hunter werd onder zijn mentorklas toegewezen. Dat liet hem geen andere keus dan, hoewel met Savadorische tegenzin, rechtsomkeer te maken naar de ziekenzaal.

De lange Shadraan doemde als een grote zwarte roofvogel achter het meisje op, hachelijk en imponerend. Hij stond nog in de deuropening, zijn stugge blik onder zijn frons de ziekenzaal in gericht, en met name priemend in de rug van de jonge doktersassistent. Het was alsof hij gekomen was na een stille roeping, als een beschermengel van het meisje die er absoluut zeker van wilde zijn dat Yvaine's hulpje haar geen vingers afsneed met een scalpel of iets dergelijks. Nieuwsgierig keerde de doktersassistent zich naar hen toe bij het horen van zijn naam. Meteen werd Savador in het gezicht geworpen door een korte, maar vreselijke hoofdpijn, als een mes dat van slaap naar slaap zijn hoofd in tweeën spleet. Hij wist dat het kwam door de walgelijke lichtmagie die er in de kern van de jonge knul schuilde. Marvelous. Werd dat even een jolige fuif als hij eens een keer naar de ziekenzaal zou moeten. De blauwharige druif stelde zich voor als 'gewoon' Ryohei - niet eens Mr. Matsumoto, zoals hij juiste adresseringen onder zijn leerlingen en hoger personeel prefereerde, want stel je toch eens voor als men zich voor een keer aan de regels hield, jeminee - en vroeg vervolgens waar hij Hunter mee kon helpen. Lijkbleek meisje dat op haar benen stond te wiegen als een iel sprietje in de wind, maar het was kennelijk niet duidelijk voor de assistent wat er gaande was. Ladies and gentlemen, mijn schoolpersoneel. Als hij kon zou hij nu huilen uit ellende. De jonge kerel ging Miss Hunter voor en gebruikte één van de bedranden als djembé om haar te tonen waar ze plaats diende te nemen. Goh, hij dacht toch echt dat ze in een kringetje op de grond zouden zitten. De grimmige frons tussen Savadors wenkbrauwen viel dieper weg terwijl hij ze naging, als een perfect rechte spleet die als een streep was onder zijn nukkigheid. Hij kon er weinig aan veranderen, of irriteerde zich nu al aan de jonge assistent. Die galante ridderlijkheid met die sunbeam on top, en die veels, veels te sympathieke houding. Zwijgend bleef hij aan de rand van het bed staan, zijn armen voor zijn borst over elkaar heen geslagen, zijn ogen half toegesloten en zijn lippen wrang op elkaar geperst, maar hij kon zijn sarcasme niet meer beheersen toen Ryohei een nieuwe act van prinselijkheid over de brandschone lakens naar het meisje toewierp. 'Is het niet duidelijk?' sprak hij zacht op zijn fluweelzachte, tegelijkertijd vinnige toon, als antwoord op Ryohei's oppering om haar te helpen. 'Ze komt hier voor een kop thee en een pluchen teddybeer.' Ze kwam hier niet in doodzieke staat naar de ziekenzaal, en ze vroeg ook niet naar de hoofddokter ofwel haar assistent om geholpen te worden, ben je gek. Ze kwam hier de bedden even uittesten - want het was verder ook absoluut niet aan haar te zien dat ze misschien een heel klein beetje hulpbehoevend was, Ryohei, beste kerel.


- I hereby apologise for his XXXL-dose of sarcasm ;v;
Terug naar boven Ga naar beneden
http://staracademyrpg.deviantart.com/
Roselle
.
.
Roselle

And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Beamy
Posts : 136
Points : 19
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Vuur en Donker
Klas: Master Savador
Partner: Do you want to burn your hands?

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: Re: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitimeza sep 19 2015, 21:22

Het besef van tijd en plaats was zeker niet meer aanwezig bij het meisje. Ze had Meneer Savador niet eens horen verdwijnen. Nu had de beste man ook een zacht en soepel loopje, en was hij haast als een donkere schim, die door de gangen zwierf. Hij was gevaarlijk als de koning der dieren. De leeuw, hij leek overal ogen te hebben, en was bijna een kruising tussen een slang en een vleermuis. Toch had de man, ondanks en misschien zelfs door zijn gebreken, haar respect gekregen. Normaal gaf ze niet zo snel respect aan iemand af, want daar schoot ze toch niet zo veel mee op. Vaak ging het er bij haar om, dat de ander in staat was een soort van respect te tonen. Nu stond ze dus voor de deur, een deur waar ze nooit gedacht had vrijwillig door heen te lopen. Natuurlijk was Master Savador ook duidelijk geweest, eerst melden bij de ziekenzaal, dan zouden ze verder zien. De beste man leek een druk bestaan te hebben, maar net als de leeuw was hij vast niet van plan weg te lopen voor uitdagingen of gevechten. Waarschijnlijk was dat dan ook een van de redenen dat leeuwen als koningen werden gezien. Roselle leunde nog steeds woordloos tegen de deur aan. Hij was nog niet helemaal open, maar dat vond ze dan ook niet nodig. Ze stond prima zo, de deur gaf haar voldoende steun om op haar bibberige benen te blijven staan. Duizeligheid schoot door haar hoofd heen, alsof ze te lang rond had gedraaid. Zover ze wist was ze niet in een draaimolen geweest. Op sommige momenten voelde het alsof haar hoofd heel wat te verduren had gehad, eigenlijk haar hele lichaam wel. Het eeuwige gevecht, zoals een leeuwin eeuwig zou vechten voor haar welpjes, had haar uitgeput. Ze kon niet langer vechten tegen haarzelf, tegen haar innerlijke vlam. Het kostte te veel, veelte veel energie. Wat als de Headmaster haar niet gevonden had? Dan had ze misschien wel de halve school in lichtelaaie gezet. Hoe kon ze zichzelf überhaupt redden in een onbekende menigte? Ze had nu al op een veel beter niveau moeten zitten, zelfs met haar onrustige en on-gebalanceerde vlam. Ryohei nog Dokter Yvaine leken er op dit moment te zijn. In ieder geval niet in de ziekenzaal. Vanachteren kwam er een man aangelopen. Blauw haar en met een glimlach op zijn gezicht geplakt. Zijn blauwe ogen namen hoogstwaarschijnlijk alles in zich op, maar het meisje had niet genoeg energie om daar zeker van te zijn. Het enige wat ze nog wou was slapen. Met de seconde verbleekte haar gezicht, haar grijze poelen werden somberder en enigszins vermoeider; zover dat nog kon. Haar rode wenkbrauwen had ze even opgetrokken bij de eerste opmerking die de blauwharige kerel maakte. 'Ik hoorde mijn naam vallen?' Klonk er nieuwsgierig, waardoor het meisje een zachte zucht uit slaakte. Was het echt zo'n wonder dat iemand die hulp nodig had, zijn naam riep? Zover ze wist was het niet een van de wereldwonderen, dus negeerde ze die vraag. Daarbij leken haar benen non stop te trillen, en had ze al haar concentratie nodig om nog een beetje waardig over te komen. 'Ryohei. Waar kan ik je mee helpen?' Vervolgde dezelfde nieuwe stem, het meisje kon zich voorstellen dat er een glimlach om zijn lippen stond, maar keek niet op of om. Ze wou niet onbeleefd zijn, enkel wist ze zich geen houding aan te nemen. Hoe moest ze in hemelsnaam reageren op iemand die ze niet kende en blijkbaar wel in staat zou kunnen zijn haar te helpen? Nu had ze waarschijnlijk redelijk gereageerd op Master Savador; zijn manier van doen. Maar ze was dan ook Shadranen gewend, haar moeder was er een, en ze stonden niet bepaald bekend als gezellig, of lief. Een paar voetstappen passeren haar, waarna ze heel even vermoeid haar hoofd opricht. Haar grijze poelen staren de man even aan, terwijl ze vragend haar schouders op haalt. Verwachtte hij dat ze naar hem toe kon lopen, terwijl ze nauwelijks overeind bleef staan. Zelfs een Shadraan wist beter dan dat, en Shadranen dachten meestal niet aan anderen. Het was altijd eerst voor jezelf zorgen, dán pas voor een ander. Een zacht geklop klinkt, waarschijnlijk op een van de bedden, toch klinkt het hard en hol door in haar hoofd. Alsof alles echoed. 'Kom binnen en neem plaats.' Voegt de stem er aan toe, het meisje schud haar hoofd. Ze wist beter dan nu te bewegen. Zelfs de weg hier naar toe had ze begeleiding gehad, van niemand minder dan de Shadraan. 'Laat mij je helpen.' Klonk er ineens, waarna er abrupt een gestalte voor haar neus staat. Onwennig en lichtelijk geschrokken zet Roselle een stapje achteruit. Daarom hield ze zich dus afgescheiden van anderen, uit het omgaan met andere mensen kwam vaak geen goeds. 'Is het niet duidelijk?' Klinkt een bekendere stem vanachter haar. Het roodharige meisje wierp snel een blik over haar schouder heen, daar stond de lange man. Was hij dan niet naar zijn kantoor gegaan? Hij had als schoolhoofd vast niet alle tijd van de wereld. En zo te zien ging dit nog wel wat tijd kosten. De stem die de man gebruikte, kende Roselle maar al te goed. Er zat een soort van verborgen waarschuwing in, of Ryohei had in zijn ogen wat belachelijks gezegd of geopperd. De fluweelzachte stem, met een vinnige toon was duidelijk Savador. 'Ze komt hier voor een kopje thee en een pluchen teddybeer.' Vervolgde de man.

Roselle lette inmiddels niet meer op haar omgeving, haar duizeligheid werd erger met de seconde, en de mannen waren gezellig aan het kletsen. Vermoeid hang het meisje wat zwaarder tegen de deur aan, misschien was het wel een goed idee om te gaan zitten. Ze wou geen beroerde val maken, ook al twijfelde ze niet aan Master Savador zijn snelle reactievermogen. Ze ging hem zeker niet uittesten. Toch komt haar gedachten om te zitten iets te laat, ze valt letterlijk met de deur in huis, of beter gezegd in de ziekenzaal. Met een zacht plof beland het meisje languit op de grond, een geërgerde zucht verlaat haar keel al, waarna ze langzaam gaat zitten. Met een hand wrijft ze onbenullig over haar slaap heen. Waarna ze onwennig naar de mannen kijkt. Een beetje beschaamd blijft ze dan ook maar zitten, misschien was het een goed idee om gewoon op de grond te blijven. Dan kon ze tenminste niet weer zo'n smakkerd maken. Haar grijze poelen glijden langzaam naar Master Savador, waarna ze een keer slikt. 'Eh,' mompelde het meisje langzaam. 'Hoewel ik hier lekker zit, kan iemand er voor zorgen dat ik niet nog een keer omval, want ik zou toch liever staan?' Haar vraag komt er zachtjes en licht geërgerd uit. Ook al was ze meer boos op zichzelf dan op een ander. Waarom kon ze niet gewoon vijf minuutjes zelf rechtop blijven staan, maar moest ze in plaats daarvan met een plof op de grond belanden. Misschien was een muur toch beter geweest. Die hoofdpijn en duizeligheid maakte het denken duidelijk te moeilijk. Wel was ze slim genoeg om niet meteen weer op te staan.

Haar gedachten zijn inmiddels overal en nergens. Kilometers ver weg en toch dichtbij. Ze was eigenlijk al jaren niet meer naar een dokter of doktersassistent geweest. Ze had er vaak genoeg reden voor gehad, enkel nooit toestemming gekregen om te gaan. Daarbij waren de meeste Razianen niet zo gesteld op een Shadraan, laat staan een onzuivere Raziaan die bloed van een Shadraan in zich droeg. Als mensen als dachten dat het hebben van een Duistere kracht al erg was, tel er dan maar bij op dat een halfbloedje zijn het er zeker niet makkelijker op maakte. Zelfs haar vader durfde zijn mond niet open te trekken voor zijn dochter, die lafaard. Ze hoopte maar dat haar blauwe plekken van de laatste paar dagen voordat ze vertrok, inmiddels al weer vervaagd waren. Anders kreeg ze zeker wel wat vragen op haar afgevuurd. Ryohei leek toch niets anders te hebben gedaan in de eerste paar minuten van hun ontmoeting. Langzaam vouwde het meisje haar armen voor haar borstkas en sloot ze haar ogen weer, alles leek te fel, te veel. Ze wou nu gewoon slapen en hier niets meer mee te maken hebben. Zodra ze wakker werd, zou ze alles wel herinneren. Dat haar innerlijke vlam zo op hol was geslagen vergat ze niet snel. Al haar spieren deden zeer, alsof ze te hard gesport had. Ze voelde zich leeg en futloos, zelfs Savador zijn hoeveelheid energie had weinig uitgehaald. Uiteindelijk trok het meisje haar knieën op om zich af te sluiten van haar omgeving. Ze wist niet wat ze van Ryohei moest denken waardoor ze zich zo ver mogelijk opkrulde. Master Savador zou die onzekere, bange reactie wel van haar kennen. Ze zou eerst proberen een uitweg te vinden voor zo iets, zo'n nieuwe ervaring, voordat ze zichzelf er mee kon confronteren. Zelfs als ze zich er mee kon confronteren kon het nog lastig worden. Ze vertrouwde mensen niet zo snel, laat staan dat ze hen respecteerde. Misschien was het maar goed dat Master Savador er nog was, hij had genoeg aan haar kunnen zien om te weten hoe hij kon reageren. Daarbij zou ze doen wat hij van haar vroeg, dat was het nadeel van het respect dat ze naar hem voelde.
Terug naar boven Ga naar beneden
iiiiiiiiiiiiiiiiiii

avatar

And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : i
Posts : 82
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic:
Klas:
Partner:

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: Re: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitimewo okt 28 2015, 19:36

HOVER FOR NOTES
Sorry for the lateness. ;c
WE STARTED OFF INCREDIBLE ,
CONNECTION UNDENIABLE
SAVADOR&ROSELLE | LATE
Klaarblijkelijk,is het vandaag de wereld 'ik-ben-geirriteerd-dag' of 'laten-we-iemands-dag-verpesten-dag'. Of misschien was het wel heel specifiek 'gewoon' de 'laten-we-Ryohei-irriteren-dag.' Wat voor dag, buiten een dinsdag, het ook is; mensen lijken, vandaag in het bijzonder, snel op hun teentjes getrapt. Een fatsoenlijke hallo van het meisje kan er niet meer vanaf en ook een, normale, begroeting van de hoofdmeester lijkt te veel gevraagd. Ryohei zucht, wrijft door zijn korte blauwe haren heen en richt zijn blauwgroene ogen op het meisje en dan op Savador. De een stond op omvallen en de ander was... gewoon zichzelf waarschijnlijk. Ryohei kon hem niet veel anders herinneren dan als hij nu was; een sarcast met te veel tijd en macht in zijn slanke handjes. Ondanks dat het voor Ryohei voelt alsof hij rechtstreeks in een dramatische soap is gewandeld en het wit van zijn knokkels zichtbaar is, houdt hij zich in en houdt de vriendelijke glimlach op zijn lippen staande. ''Naam?'' vraagt Ryo aan een van de twee, het zou hem een worst wezen wie antwoordde, als hij maar aan de informatie kwam. Het is niet alsof je zomaar even kan komen binnen waltzen en eisen voor een of andere behandeling zonder enige achtergrond informatie. En hier wilde Ryohei aannemen dat een beetje basis-etiquette tijdens de opvoeding aangeleerd was, helaas, zo bleek maar weer.

Wat nare blikken en werkelijk verspilde, minuten verder lijken er een paar woorden uit Savador's mond te druppelen. Als gif verspreiden zijn woorden over de ziekenzaal heen, de anders lichte omgeving bevuilend met Shadraans gemompel. Ryohei's linker mondhoek krult omhoog waarna hij kort opkijkt van zijn memo in diens goudgele ogen. ''Niets is duidelijk zodra je het onduidelijke hebt uitgesloten.'' is Ryohei's iet-wat cryptische antwoord. Kort daarna kantelt hij zijn hoofd lichtelijk ''En voor een kop thee en teddybeer is ze bij u aan een veel beter adres.... onder andere.'' Ryohei glimlacht warmpjes, fake, en richt zich daarna op de patiënt die er naarmate de tijd verstrijkt niet beter begint uit te zien. Onderhandse opmerkingen maken en twijfelen aan iemands persoonlijkheid kon later ook nog, voor nu wilde hij de twee zo snel mogelijk weer uit zijn ziekenzaal hebben. En of dat nu is zodat er weer een bed vrij komt voor een ander, of voor Ryohei's persoonlijke mentale stabiliteit zal voor nu een vraag blijven.

Hoewel zijn omgeving lijkt te denken dat het meisje met een stap al in de hemel -of hel- staat is Ryohei van een andere mening. Ja, ze stond te wiebelen op haar benen en haar magie ging alle kanten uit, maar nee, haar vitale functies waren allen prima. Menen ze serieus dat hij tijd zou maken voor het beantwoorden van kinderachtige opmerkingen had hij dat niet eerst gecontroleerd? Hoe hij dat wist? Nou, door zijn eigen energie en magie te focussen op haar terwijl hij en mister sarcasm over there aan het 'praten' waren. Na enkele seconden ploft het meisje op de grond en, ondanks haar pogingen om aan Ryo te ontsnappen eerder, besluit hij nu om haar simpelweg overeind te helpen en met een arm over zijn hals te ondersteunen naar het bed waar hij eerder naast had gestaan. Serieus, ze had weinig keuze aangezien mister sarcasm waarschijnlijk niet van plan was om zijn handen uit zijn mouwen te steken, dus ook al vond ze het niet prettig, soms kan het gewoon niet anders. Zodra het meisje -nog steeds- zonder naam, 'veilig' het bed bereikt heeft(?), draait hij zich om naar een kastje met verschillende materialen. ''Ok, dus voordat we het gaan hebben over wat er precies gebeurd is en ik je verder kan helpen, wil ik je eerst aan een infuus leggen. Daar ga je je ook iets beter, sterker door voelen.'' zegt Ryo met een serieuze, doch gemeende glimlach. Zijn slanke vingers omvatten een van de infuusnaalden en hij geeft haar een ietwat sympathieke blik. ''Dit kan kort pijn doen.'' zegt hij systematisch, waarna hij naar haar hand reikt, klaar om het infuus aan te leggen. Tot noch toe had Ryohei het slecht-inelkaar-stekende protocol opgevolgd wat hem was opgedragen tijdens de studie en door de dokter hier. De tijd voor vragen kwam wanneer de patiënt in kwestie zich iets beter voelde, en zo niet dan zou hij het uit haar 'verzorger' moeten trekken. Nadat Ryohei voorzichtig maar met opzichtelijke eenvoud het infuus aangelegd heeft en verbonden heeft met een zak NaCl richt hij zijn blik op Savador. ''Nu klaar om me te vertellen wat er gebeurd is? Of zal ik mijn intuïtie gebruiken en gissen?'' vraagt Ryohei aan hen, meer aan de hoofdmeester dan aan haar. Zij was niet echt in staat om vragen te beantwoorden op het moment, bovendien maakte patiënten meestal niet de meest accurate beschrijvingen van wat er gebeurd was. Ryohei hoopt maar dat de drama-factor wat gedaald is nadat hij hopelijk, door zijn kalme postuur en manier van handelen, duidelijk heeft gemaakt dat ze niet levensgevaar is of is geweest. Wat er precies wel aan de hand is? Ryohei kan een aantal gokjes wagen, maar iets invullen voor de ander is nooit een goed idee mits diegene bewusteloos is en niet in staat is om te antwoorden. Beter om de patiënt of een aanwezige het verhaal te laten vertellen voordat je de lege gaten met eigen informatie vult. ''Heb je hier al eerder last van gehad? Denk je dat het in verband staat met je magie?'' Het waren de meest standaard vragen die hij zich kon bedenken na de eerste die hij gevraagd had. Eerst de situatie schetsen, dan de details invullen. ''Kun je me vertellen waar je momenteel het meest last van hebt?''

(Of Ryo of Saf haar uiteindelijk naar het bed tilt/draagt/sleept/tovert maakt me niet uit. xD Vandaar het vraagteken X'D
Sorry voor de laatheid. I try! :3)
BY RIMY ♥️ OF BTN
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA PROFILE
And than you are there (Ryohei en Savador) UTL8oxA MAGICIAN

And than you are there (Ryohei en Savador) Empty
BerichtOnderwerp: Re: And than you are there (Ryohei en Savador)   And than you are there (Ryohei en Savador) Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

And than you are there (Ryohei en Savador)

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» ✄ Matsumoto Ryohei
» Oh Doctorrrrr. [&RYOHEI]
» Savador!!!
» Say hello! [+Savador]
» Savador?

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Hospital Ward-