PortalIndexTrying to forget who I was HpD5UwnTrying to forget who I was 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Trying to forget who I was

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Eden
.
.
Eden

Trying to forget who I was UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Ame
Posts : 24
Trying to forget who I was UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Duistere Magie
Klas:
Partner: Why bother...

Trying to forget who I was Empty
BerichtOnderwerp: Trying to forget who I was   Trying to forget who I was Icon_minitimema okt 12 2015, 22:23

Ik had nog nooit zoveel mensen op dezelfde plek gezien. Ze waren allemaal zo anders van elkaar. Sommigen waren jong, met die kinderlijke uitdrukking op hun gezicht van iemand die de wereld nog moest ontdekken. Anderen waren al wat ouder. Hun gezichten werden getekend door de ervaringen die ze in hun leven hadden meegemaakt, hoe kort dat leven dan ook was. Ik was wel eens naar de nabij gelegen stad geweest die in de buurt van mijn dorp lag. Maar mensen daar waren altijd in beweging. Alles en iedereen raasde aan je voorbij. Hun leven was te druk om elkaar op te merken. Die gehaaste sfeer leek hier niet te hangen. Al was de drukte er wel. Ik voelde me niet op mijn plaats tussen al die mensen. Ik was niet verlegen aangelegd, al kon mijn natuurlijke zelfstandigheid en drang om de eenzaamheid op te zoeken dat soms wel doen lijken. Maar soms heb je gewoon het gevoel dat je ergens buiten valt. Al was ik net als de meeste mensen hier een leerling op de academie. Ik kwam hier, net als hen, om magie te studeren. Om mezelf te ontwikkelen. En misschien een beetje om aan thuis te ontsnappen. Maar ook daar zouden er ongetwijfeld meer van rondlopen op deze enorme school. Mijn blik ging omhoog naar het eindeloos verre plafond. Deze school leek je op te willen slokken. De hoge gewelven deden denken aan een kerk. Ik hees mijn tas wat beter over mijn schouder en ging op zoek naar een vrij tafeltje. Een bijna hopeloze zoektocht op dit uur van de dag. Misschien was het beter als ik later terug kwam, wanneer het iets rustiger zou zijn. Ik kon altijd eerst op zoek gaan naar de slaapzalen. Dan zou ik mijn spullen tenminste kwijt kunnen. Niet dat ik erg veel mee had. Dit zou maar voor een paar jaar zijn. Geen eeuwigheid. Ik moest beter opletten. Een jongen botste tegen me aan en gromde iets naar me. Ik gromde terug, zacht en dierlijk zoals ik in mijn wolvenvorm zou doen. Een vorm waar ik me zo vertrouwd in voelde. Ik keek de onbeleefde schoft na en blies een lok donkerblauw haar weg uit mijn zichtveld. Mijn zoektocht ging verder. Ik wilde het eigenlijk al bijna opgeven. Praktisch elk tafeltje was bezet. Maar toen zag ik er een in de hoek staan waar slechts een persoon aan zat. Ik twijfelde. De gedachte dat ik uiteindelijk met iemand moest gaan praten gaf de doorslag en ik liep doelgericht op het tafeltje af. De kleine, tengere gestalte die ik was in de zwart broek en het witte shirt met lange mouwen waar ik zo overduidelijk nog in moest groeien. Nee, ik was niet erg lang. Maar ik was ook nog jong. Ik hield mezelf maar voor dat mijn groeispurt nog wel zou komen. 'Pardon,' zei ik kalm en beleefd. 'Is deze plek bezet?' vroeg ik daarna wijzend op de lege plek aan de tafel waar de persoon tot dan toe in afgesloten eenzaamheid had gezeten. Voor hetzelfde geld was deze leerling met een reden helemaal achterin gaan zitten. Maar ik hoopte eigenlijk dat de medestudent ook wel in kon zien dat de eetzaal erg vol was op het moment.

- Voor Sareth. Ik hoop dat het wat is.
Terug naar boven Ga naar beneden
Sareth
.
.
Sareth

Trying to forget who I was UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Rosa
Posts : 128
Points : 3
Trying to forget who I was UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Duister
Klas:
Partner: Deep down we both knew it was trouble by design

Trying to forget who I was Empty
BerichtOnderwerp: Re: Trying to forget who I was   Trying to forget who I was Icon_minitimedo okt 15 2015, 22:58

Witte lokken vielen in haar blikveld. Sareth was, om het zacht uit te drukken, een beetje moe. Er was altijd een dag in de week waarop Sareth haar lichaam er klaar mee was. Besloot dat het wel even goed was zo. Dat ze weer even rustig aan moest doen. Meestal kwam deze dag ergens halverwege de week. Misselijkheid, vermoeidheid en een humeur op U tegen te zeggen, deden op dergelijke dagen de kop op en ook vandaag was zo'n dag. Vrijdag tot en met het breekpunt waren de dagen waarop ze weinig zou slapen. Haar minstens vier dagen tellende weekend begon op vrijdag. Ze vertrok uit school naar Oak's Field en keerde niet terug tot in de vroege uren van de daarop volgende dag. Vaker stomdronken dan uitgeput sleepte ze zichzelf het bed in, om te slapen tot haar lichaam besloot dat ze er weer even tegenaan zou kunnen. De rest van de dag, als er nog een resterende dag was, spendeerde ze in de gangen van de school of buiten, vaker wel dan niet op zoek naar iemand die haar gezelschap wilde houden. Interpretatie van deze zin geheel aan jou. En als het dan weer tijd was om richting Oak's Field te vertrekken, deed ze dit samen met de stoet andere studenten die uit zouden gaan. Waar hun feestweekend eindigde na zondag, ging Sareth door tot woensdag. Vandaag, dus.
Voor de gelegenheid had ze haar diep ingesneden shirtjes ingewisseld voor een grote, comfortabele trui. Wel droeg ze nog altijd haar rokje, want hè, zelfs op een slechte dag was het noodzaak dat haar vrouwelijkheid aan de wereld getoond werd. Inmiddels was dit haar vaste plek geworden in de eetzaal. Steevast was ze hier woensdag en anders donderdag te vinden, met een gezicht dat op hetzelfde standje stond als de naam van de tweede dag. Ze was het dan ook niet gewend dat er mensen waren die haar op dagen als deze durfden aan te spreken. Verrast keek ze op toen ze een stem hoorde. Ofwel, wellicht was het eerder een stemmetje. Tussen haar lokken door ving ze de blik van een jongetje. Ze schatte hem 11, hoogstens 12. Zijn schattige gezichtje werd omlijst door blauwe haren. Als vanzelf verscheen er een glimlach rond Sareth haar lippen. Hij mocht dan absoluut en zeker te jong zijn voor haar smaak, dat betekende toch zeker niet dat ze geen gesprek met hem mocht voeren? Zelfs als het jongetje nog te veel kind was voor Sareth om haar klauwen in te zetten, kon hij prima dienen als vermaak op deze moeizame dag. Ze rechtte haar rug, streek haar haren uit haar gezicht en zette haar glimlach op. "Nu wel, liefje," sprak ze op haar zoetste toon terwijl ze gebaarde naar de vrije stoel tegenover haar.
Terug naar boven Ga naar beneden
Eden
.
.
Eden

Trying to forget who I was UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Ame
Posts : 24
Trying to forget who I was UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Duistere Magie
Klas:
Partner: Why bother...

Trying to forget who I was Empty
BerichtOnderwerp: Re: Trying to forget who I was   Trying to forget who I was Icon_minitimewo nov 04 2015, 22:27

De persoon die ik had aangesproken was een jonge vrouw. Ze was overduidelijk ouder dan ik, maar ja, wie hier was dat niet? Als ik zo naar haar gezicht keek zou ik haar schatten op achttien jaar. Of een erg oud lijkende zestienjarige. Maar dat laatste leek me erg onwaarschijnlijk. Ze gedroeg, sprak en zelfs bewoog als een persoon die al bijna de stap had gemaakt van de laatste restjes kindertijd naar volwassen zijn. Ze had lichte haren en een glimlach op haar gezicht. Toch leek ze niet oprecht. Ik kreeg het gevoel bij haar dat ze zich anders voor probeerde te doen. Meer om van zichzelf te ontsnappen dan om de buitenwereld een sociaal acceptabel beeld te geven. Ze leek me het type dat hele nachten weg kon zijn. Drinken en feesten. Niet bepaald een levensstijl die me de moeite waard leek om te leven. Maar ze zou er wel een reden, of een nut voor hebben. Nu echter, leek ze helder genoeg om een gesprek mee aan te gaan. Ze had het enige tafeltje die niet volgepakt zat met andere leerlingen, dus zij had me de beste optie geleken om te benaderen. Haar stem was onder gesmeerd met bittere honing. Maar ze vond het in elk geval niet erg dat ik tegenover haar kwam zetten. Ik liet mijn schooltas die nog erg magertjes was van mijn smalle schouders glijden en zette hem naast de stoel op de grond nadat ik er een appel uit opgedoken had. Daarna schoof ik mezelf aan de tafel aan. 'Is de zaal altijd zo druk, of heeft iedereen gewoon toevallig een vrij uur?' Het was nutteloze conversatie. Het voegde niks toe aan deze wereld en was eigenlijk niks meer dan een schaamteloze verspilling van zuurstof. Maar ik wilde niet dat het stil bleef tussen ons. Ik kon niet tegen stilte. Al zou het niet echt stil zijn als je je zou concentreren op alle achtergrond geluiden die deze echoënde zaal produceerde. Ik hapte van mijn appel en proefde de zoete smaak van het ietwat melige vruchtvlees. Hij begon een beetje oud te worden. 'Eden Willows,' stelde ik mezelf voor nadat ik de hap had doorgeslikt. Je moest ergens beginnen toch?
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Trying to forget who I was UTL8oxA PROFILE
Trying to forget who I was UTL8oxA MAGICIAN

Trying to forget who I was Empty
BerichtOnderwerp: Re: Trying to forget who I was   Trying to forget who I was Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Trying to forget who I was

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Forget it!
» I will never forget it, though..
» [❤] Let's drink and forget.
» forget the things
» I never forget you ║ Yosh

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: The Great Hall-