Let's dance my dear (Roakes)

Het was avond, een rustige mooie avond waarop je zou denken dat er niets zou gebeuren. Geen kat te zien buiten Starshine, ook al was het weekend en hadden alle studenten vrij, de meesten prefereerden de leerlingenkamer, tussen de leerboeken. Saaie mensen dat het ook waren, ik zat natuurlijk ook in de leerlingenkamer, de laatste hand leggende aan het werkstuk voor dierencommunicatie en ik rolde het op en deed er een zegel aan met een lintje. Ik was ook weer in orde voor de rest. Een kleine zucht slaakte ik terwijl ik mijn hemd een knoopje opener zette, ik had het immers tot aan mijn nek dichtgemaakt, het deed me een soort van beter concentreren. Maar nu had dat geen nut meer, dus mocht ik weer wat losser maken. Ik stond op, stak het perkament in mijn tas en wandelde de leerlingenkamer uit, tijd voor ontspanning. Op naar de Jolly Jester.

Op een stevig tempo wandelde ik voor de velden, zag hoe stil en verlaten het hier was en ik schudde mijn hoofd. Uit mijn zak nam ik een sigaret en ik stak die op met behulp van mijn vinger. En inhaleerde de rook en blies deze weer uit, de ontspanning nam me helemaal mee en eindelijk wandelde ik ontspannen richting de discotheek, het was laat genoeg en wie weet ging ik wel de tijd van mijn leven er hebben en misschien wel wat meer dan dat, wie weet. Een grijns sierde mijn gezicht en mijn sigaret bungelde in mijn mond.

Ik stond voor de Jolly Jester en ik deed mijn sigaret uit, ging het gebouw binnen. Het was nu tien uur en de hel barstte los. Er werd luide muziek gespeeld en mensen dansten in het midden van de zaal wat een dansvloer moest voorstellen. Ik daarintegen, ging gewoon ergens afzijdig zitten en bestelde een biertje, ik zou vast later op de nacht tipsy genoeg zijn om naar het midden te gaan en een willekeurige mooie dame ten dans te vragen. Ik kreeg mijn bier en meteen dronk ik ervan, de bittere smaak deed me haast glimlachen. Ja, dit ging een prima nacht worden. Ik keek even rond, zag hoe alleen mijn tafel nog plek had en meteen begon ik te grijnzen, misschien had ik wel geluk en ging er een mooie dame over me zitten die ik meteen kon trakteren op een drankje om de avond mee te beginnen?

(Roakesje <3)

Let's dance my dear (Roakes) Tumblr_mu9mn2idfl1qioyqpo2_500

Words 653
Mood Okay
Notes -

Ah. Lente. De temperaturen konden nog niet tippen aan de hete zomer maar het was beter dan het nóg lagere getal dat je kon aflezen op de thermometers als het winter was. Ik was blij dat die periode over was - voor even toch, want over enkele maanden zou het toch weer zo koud worden. Het was niet eerlijk: waarom leken de koude maanden zo lang te duren en de warme zo kort?
Gelukkig voor mij en de anderen die hier liepen was geen koude dag geweest. Niet het zomerse soort warm, maar toch was het al een mooie dag geweest. Het leek een jaar geleden dat ik de zon nog had gevoeld op mijn huid.
Het was nu half 10 's avonds. Ik stond voor de spiegel in de badkamer op de Academy, mezelf inspecterend. De zwart-wit gestreepte jeans spande strak om mijn slanke benen, het tegenovergestelde van het losse rode shirt dat een maat of twee te groot was, met een leren vestje erover. Ik had stevige zwarte laarzen aan. Het was een ideale outfit voor een avondje uitgaan: het zat lekker en toch zag ik er nog goed uit. Want kom op, wie gaat nu naar een disco zonder er goed uit te zien?
Correct: enkel domme mensen!
Met mijn portefeuille in een schoudertas begon ik naar the Jolly Jester te stappen. Het was ongeveer tien uur en er begon al een frisse avondlucht te waaien. Mijn met zorg goed gelegde haar werd volledig in de war geblazen en bleef plakken in de lipgloss die ik opgesmeerd had, die ik er verwoed afveegde. Goed dan. Geen lipgloss.
Met een diepe zucht wandelde ik verder, de vertrouwde route door. Ik was de tel kwijt van hoe vaak ik hier al gekomen was, met het logische gevolg dat ik tipsy wegging natuurlijk. Ik begon te vermoeden dat ze me al herkenden.
Vlak voordat ik de deur openduwde zette ik mijn typische glimlachje op. Niet te breed, niet te flauw, een beetje scheef. Je wist maar nooit of er nieuwe mensen kwamen, en dan was een eerste indruk altijd het belangrijkste. Met deze glimlach slaagde ik er vaak in om een redelijke eerste indruk te maken.
De deur vloog open, iets te hard, zoals gepland. Ik stapte binnen, de rest van de dansende mensen negerend. Eerst een drankje halen, de rest boeide me even nog niet.
Aan de bar bestelde ik een cocktail zoals ik vaak als eerste drankje bestelde. Daarna, met het glas in mijn handen, scanden mijn ogen de omgeving. De muziek stond heerlijk luid en in het midden, op de dansvloer, stonden mensen te dansen. Het gebruikelijke, een paar meisjes met te diep ingesneden topjes, zoekend naar een jongen om lekker dicht tegen te schuren, jongens die hetzelfde deden, een koppeltje dat met elkaar aan het dansen was. Af en toe eens een geïrriteerde uitroep als een voet geplet werd onder een sneaker, of nog een nog pijnlijkere stilettohak. Nadeel één van hakken in de disco, als je hak op iemands voet landde, was er veel kans dat er daarna een vuist in je gezicht belandde. Nadeel twee, hoe konden mensen dáárop dansen? Inderdaad, niet dus. Het was misschien allemaal wel verleidelijker en mooier, maar hey, jongens vallen niet op een meisje dat bijna valt over haar eigen voeten.
Mijn ogen zochten verder naar een tafeltje met enkel een jongen er nog aan zodat ik de tegenoverstaande stoel kon nemen. Het begon óf zo, óf als je al dan niet per ongeluk tegen iemand aanbotste op de dansvloer.
Uiteindelijk vond ik zo'n tafel, met een grijnzende blonde jongen aan de ene stoel. De eerste de beste, waarom niet dus?
Ik plakte de scheve glimlach weer op mijn gezicht en wandelde relaxed naar het tafeltje. Glimlachend zette ik mijn hand op de stoel. 'Zo, zit hier iemand of kan ik hier zitten?' vroeg ik, meteen met de deur in huis vallend.

Het was eindelijk lente en toch had ik het gevoel dat het nog niet warm genoeg was naar mijn zin. Dus ik had een vest aan tijdens mijn tocht naar de Jolly Jester. Het was nu al wat later en al de leerlingen van mijn toren waren druk in de weer te leren voor nutteloze vakken en dat terwijl ze tijd en de energie aan iets veel leukers konden besteden. Soms kon de wereld soms zo saai en vervelend zijn, ik leek de vreemde eend in de horde, de averrechtse steek in een breiwerk, het zwarte schaap in de kudde van allemaal brave witte schaapjes. Natuurlijk was ik vast niet alleen, daar was ik eigenlijk al van overtuigd dat ik niet de enige was. En dat vond ik prima, de vreemde persoon zijn die geen uren vertoefde in de boeken, in de hoop dat ik er nog meer ging inkrijgen dan anders. Ik wist al te veel naar mijn zin eigenlijk, dat verpestte het eigenlijk een beetje. Misschien moest ik eens maar wat minder gaan lezen, misschien zou dat helpen.

Eigenlijk had ik een supersimpel pak aan, een das en een bijpassend hemd. Natuurlijk ook de prima geklede schoenen die ik mee had kunnen graaien in mijn koffer toen ik naar hier vertrok. Het was een prima keuze geweest al zei ik het zelf, de schoenen stonden me geweldig. Ik wandelde verder, richting mijn bestemming, keek naar het gras, lette niet op de mensen, ze konden me eigenlijk geen barst schelen, zolang ik maar iets scoorde vanavond. Dat was toch hetgeen waar ik op uit was, een soort van doelstelling, zo kon ik het wel noemen.

Ik deed de deur open, de muziek fleurde de half verlaten straat helemaal op. Een grijns verscheen op mijn gelaat omdat dit precies de muziek was die ik nodig had en deels ook omdat ik hier toch eens een avondje me onder de toog kon drinken en misschien zoals iedere jongen hier, een meisje kon versieren. Stiekem was ik gewoon nieuwsgierig, omdat dit allemaal eigenlijk echt nieuw voor me was en ik wel een poging wilde wagen. Ook omdat er hier genoeg leuke meisjes waren, ik grijnsde en ging zitten, bestelde een biertje. Ik keek eens rond, alle plaatsen waren volzet, buiten de mijne over me, misschien ging er wel een leuke meid zitten, wie weet. Na een tijdje had ik dat geluk ook, een zwartharig meisje met een frou stond voor me, met een cocktail in haar hand. Ze zette haar hand op de stoel en vroeg, meteen met de deur in huis vallende: . 'Zo, zit hier iemand of kan ik hier zitten?'
Ik was natuurlijk al een beetje minder nuchter, dus de antwoorden kwamen er vlotter uit dan dat ik had gedacht: “De stoel is nog niet bezet, wees vrij om te zitten.” Mijn glimlach beantwoordde de hare en ik bleef haar kort aankijken. “Mijn naam is Adrian, aangenaam, en wat is de naam van deze schone dame die hier voor me staat?” een beetje té beleefd maar so what? Misschien sloeg die beleefdheid wel aan, wie weet en misschien vond ze me geeneens zo mis. Het waren allemaal gedachten, maar het zorgde er wel voor dat die glimlach van me bleef en er ook natuurlijk uitzag. Zo zou ik vast een betere indruk maken.
Dit voelde meteen goed aan, dit ging een geweldige nacht worden.

Words 382
Mood Partymood
Notes MEH SORRY DAT HIJ ZO SUPERKORT IS

Een antwoord op mijn vraag rolde makkelijk uit de mond van de jongen. Had duidelijk al gedronken. Ik wist hoe mensen die gedronken hadden zich gedragen. Ik was vaak in hun buurt en had alles geleerd over hoe ze praatten en deden. 'De stoel is nog niet bezet, wees vrij om te zitten.' Hij glimlachte en bleef me kort aankijken. 'Mijn naam is Adrian, aangenaam, en wat is de naam van deze schone dame die hier voor me staat?' vroeg hij, misschien iets te beleefd, maar goed dan.
Ik schoof de stoel met de hand die er al opstond naar achter en ging zitten. Eerst dronk ik nog een slokje van de cocktail die ik daarna op de tafel zette. 'Roakes is de naam,' zei ik glimlachend. Lichtjes moeizaam door de strakke jeans sloeg ik mijn benen over elkaar. Nog wat drinken. Door de alcohol zou ik losser worden? Ik wist dat als ik één drankje op had, ik minder slechtgehumeurd werd, vrolijker, en ook eerlijker, maar op een goede manier. Twee drankjes betekende een nog vrolijkere ik. Drie was hyper. En zo ging het trapje maar verder. Ook had ik de neiging om door alcohol nog harder te beginnen flirten met jongens die ik nét kende. Grappig toch, wat drinken allemaal met mensen kon doen.
Dan had je natuurlijk ook de sukkels die het zo ver lieten komen dat ze verslaafd waren. Niks anders deden dan drinken en uitgaan. True, ik kwam hier ook vaak, maar het was niet alsof ik een zombie was als ik hier niet was. Ik was nog net intelligent genoeg om mezelf niet om zeep te helpen door elke dag mezelf dood te drinken. Feesten was fijn, mezelf doodfeesten niet. Want kom op, ik deed het graag en zou het graag nog vaker doen, niet doodgaan omdat ik zo dom was geweest om te veel te drinken. Als je dood was kon je niet meer feesten.
Grijnzend zette ik mijn hand onder mijn schouder en draaide met de andere hand een lokje haar om mijn vingers. Werd door veel jongens als ontzettend schattig gezien. Ik was dan wel niet schattig, maar soms moest je een rolletje opzetten om een jongen voor je te winnen. 'Dus, wat brengt jou hier vanavond?' vroeg ik, gevolgd door een lachje.

Dronken zijn, domme dingen doen, leuke dingen doen, je niets meer herinneren de volgende dag, barstende hoofdpijn, zo zag het leven van een feestganger er uit. Natuurlijk had ik dit nog niet echt eerder gedaan buiten thuis eens af en toe een biertje jatten uit de koelkast, ja zo deed ik het, stiekem en achter de rug. Zo werd er ook geleefd bij mijn ouders, we hadden allerlei geheimen voor elkaar en we leken wel vreemden voor elkander. Zo was het wel overduidelijk dat we amper tijd met elkaar spendeerden. Daarmee had ik dus geen sociaal contact en had ik dus geen idee hoe ik moest communiceren met andere mensen, maar het boek dat ik had gevonden thuis in de bibliotheek had me al aardig verdergeholpen en nu zat ik hier, stond er een meisje voor me die vroeg of de stoel over me nog bezet was. Ik had het voor elkaar gekregen, dit ging het worden, het was nu of nooit. Stiekem had ik nog nooit een meisje gezien van ongeveer mijn leeftijd en dit was best wel spannend voor me, ook al gaf ik dat niet toe. Het kwam misschien wat vreemd over, maar dat boeide me eigenlijk niet, ik was hier nu voor de ontspanning en ik dronk een biertje en vast wel wat meer deze avond.

'De stoel is nog niet bezet, wees vrij om te zitten.' Zei ik met een soort van charmante glimlach die haar glimlach perfect aansluitte, mijn ogen zochten kort contact met de hare. “Mijn naam is Adrian, aangenaam, en wat is de naam van deze schone dame die hier voor me staat?” misschien wat te beleefd, maar wat kon het me nu schelen? Ik had vast al geweldige aandacht van een stoot van een meid en ze had zeker ook een prachtig figuur. Ze zei dat haar naam Roakes was, oh ja, geweldige naam die prima pastte bij haar uiterlijk. “Prachtige naam voor zo’n prachtige meid zoals jij” vleien, dat kon ik goed, misschien vond ze dat geweldig of ze keurde het af, het was het proberen waard om haar ego wat te paaien. Dat had ik ooit eens gelezen, een vrouw haar ego paaien was de weg naar haar hart. Als ze nu gelijk hadden, dan was ik binnen. Een lichte grijns ontstond op mijn gezicht en ik nam nog een slok van het glas vloeistof voor me dat een bittere nasmaak achterliet in mijn mond.

Ondertussen was ze gaan zitten, en ik had zin in een lekkere sigaret, maar hier kon ik niet roken, dus dan zou ik het buiten moeten gaan doen, maar ik wilde dit geweldig lekkere gezelschap ook weer niet achterlaten, dus ik begon op een stokje te knabbelen van het kommetje snacks dat ik bij het bier had bijgekregen. 'Dus, wat brengt jou hier vanavond?' vroeg ze en ik wist dat dit een moeilijke vraag was die ik moest beantwoorden, het was er op of er onder, hopelijk was mijn antwoord naar haar genoegen: “Ik had nood aan wat ontspanning en deze heb ik nu zeker, met zo’n mooi en schattig gezelschap voor me.” lichte blosjes verschenen op mijn wangen, vast onzichtbaar genoeg om niet opgemerkt te kunnen worden. Ze frunnikte met haar haren en glimlachte, ja, als ik nu niet aangeschoten was geweest door dat bier, was ik er vast niet voor gevallen, had ik het eerder gewoon genegeerd, maar nu kon ik dat niet en mijn ogen volgde elke beweging van haar vingers die met haar haren speelden, de verleiding was groot om mijn hand door haar haren te halen, vreemd genoeg.
“En wat brengt jou hier op deze mooie avond” nog steeds volgden mijn ogen haar vinger, ze weken er geen moment van af, ik vond het inderdaad schattig en dat had ik ook al vermeld. Ugh, wat was er met mijn brein aan de hand?

Words 522
Mood Flirty
Notes Derp

'Prachtige naam voor zo’n prachtige meid zoals jij.' Ik glimlachte even en leunde op mijn rechterhand, terwijl ik in zijn ogen keek. De glimlach veranderde in iets dat meer op een grijns leek. 'Hetzelfde kan ik wel over jou zeggen, geloof ik. Nou ja - zonder het woord 'meid', dan wel.' Ik lachte kort. De halve cocktail had me al lekker los gemaakt in mijn hoofd. Ik trok me niet meer aan van wat belachelijk klonk of wat niet, Adrian was toch ook al wat aangeschoten, wie weet zou hij zich morgen niet eens meer herinneren welke domme woorden ik er allemaal uitgegooid had.
Adrian begon op een van de snacks uit het kommetje te knabbelen, waarna hij antwoordde op mijn vraag. 'Ik had nood aan wat ontspanning en deze heb ik nu zeker, met zo’n mooi en schattig gezelschap voor me.' Ik keek glimlachend naar beneden, gespeeld gevleid. Ach, hij had gedronken. Hij was niet de enige die dan dingen zij die ze niet echt meenden. Hij was duidelijk het dronken flirttype. Leuk, leuk. Des te handig voor mij, het was ook altijd eens leuk om een jongen te verleiden. Korte romance, fun fun, bla bla. Tot ik er genoeg van had. Sorry, lieverd.
'En wat brengt jou hier op deze mooie avond?' zijn ogen volgden mijn vingers die nog altijd zachtjes speelden met de haarlok. Ik had zin om me eens lekker plat te drinken en te flirten met een jongen die ik nog maar net kende, gewoon omdat ik dat leuk vond. Jep, dat was het echte antwoord. Maar helaas, dat was niet echt een antwoord dat mensen motiveerde om nog even bij je te blijven zitten.
Ik was niet altijd zó geweest. Eerst ging ik nog gewoon vaak naar bars en clubs en cafés en meer van die zaken waar ze alcohol verkochten omdat ik het leuk vond. Het was fantastisch om de luide muziek te horen en enthousiast mee te springen tussen de rest, met misschien 1 of 2 of 3 drankjes te veel op. Gewoon, gezellig met vrienden lol hebben.
Nu is het wel anders. Ja, ik geniet nog altijd van de luide muziek en het dansen tussen de mensen, maar ik kom vaker alleen hier, om dan iemand te nieuw te leren kennen, vaak een jongen. Waarom? Gewoon. Het was leuk. Een geweldige ego-boost als ik aan het einde van de avond een naam meer op de lijst van jongens die ik al gekust had tussen de vele mensen op de dansvloer kon zetten. De gevolgen, als bonkende hoofdpijn en gezoem in mijn oren nam ik er vaak maar bij. Dat was maar een een klein zij-effect waar ik mee kon leven.
Oh ja. Antwoord geven op de vraag. Snel nam ik een slokje van de cocktail. 'Gewoon. Ik had even genoeg van het leren.' Oh. Leugens. Ik leerde niet. Maar goed, het was bijlange niet mijn eerste leugen, dus wat maakte eentje meer of minder uit? 'En wat is een betere oplossing daarvoor dan eens lekker uitgaan?' Ik lachte weer eventjes. Er waren nog een hoop oplossingen, maar deze was zonder twijfel de leukste.

PROFILE MAGICIAN

» oh dear...
» Excuse me, miss? [Queralena]
» GZ: a dear Friend
» dear people...
» My dear - Requille

Let's dance my dear (Roakes)

Let's dance my dear (Roakes)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen