PortalIndexTime for thoughts [&ZACK] HpD5UwnTime for thoughts [&ZACK] 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Time for thoughts [&ZACK]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Thayeline
.
.
Thayeline

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Talita ~
Posts : 452
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Miss Nannete
Partner: If people were like rain, I'd be drizzle and you'd be a hurricane

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimevr apr 11 2014, 17:16

Time for thoughts [&ZACK] Thay_postplaatje

Words 687
Mood Hoping
Notes -
Meant for Zacky~
De bel van de laatste les ging eindelijk af. De leerkracht legde het krijtje terug en draaide zich naar de klas. 'Goed, ruim maar op.' Zijn woorden werden gevolgd door het geluid van pennenzakken die aan sneltempo dichtgeritst werden en in een tas gegooid werden, en daarna voetstappen die haastig het lokaal uitliepen. Duidelijk had iedereen iets te doen na de les. Ik niet, dus ik ruimde op mijn gemak op.
Een laatste keer knikte ik naar de leerkracht die ook zijn spullen aan het opruimen was en wandelde dan kalmpjes het lokaal uit. Waar zou ik heengaan? Ik kon wel wat rust gebruiken... Welke plek was rustig, niet donker en niet te ver hier vandaan?
Plotseling sloop het idee in me binnen om in de gymzaal te zitten. De lessen waren voor iedereen afgelopen dus er zou vast niemand meer zijn. Naar mijn weten was er vandaag geen gymles op het laatste uur, dus er zou ook geen opruimende leerkracht zijn of een groepje leerlingen die na de les nog wat rondhing in het lokaal. Er stonden banken tegen de muren, en in het materiaalhok stonden vast wel matten, dus comfortabel zitten was daar zeker geen probleem.
Zonder verder aarzelen stapte ik richting de gymzaal, oppassend dat een kleintje als ik niet omvergelopen werd door het groepje meisjes dat druk aan het praten was over lipgloss en leuke jongens, of die ene lange dude die niet echt lette op wat er dichter aan de grond gebeurde. Ik had inmiddels al een beetje geleerd hoe ik moest overleven in de gangen, dus ik bleef rechtstaan. Op het nippertje, ja, maar het lukte.
De gang waar de gymzaal zich bevond was verlaten, op een aan elkaar plakkend koppeltje die dacht dat ze alleen waren na. Bijna automatisch gleden mijn gedachten naar Zack, en ik merkte dat ik zelf jáloers aan het worden was. Ik? Jaloers? Dat was zeldzaam.
Hahaha. Oké, nee. Ik werd snel jaloers. Zeker om dit soort zaken. Maar niet het openlijke soort jaloers, met dreigingen van 'als je haar nog één keer ziet is het voorbij' of 'stop ermee want anders snij ik je keel open', eerder het soort jaloers dat diep verscholen zat tussen mijn andere gedachten, veilig afgeschermd voor iedereen. Mijn jaloezie hield ik liever geheim.
Het koppeltje keek even op, richting de plek waar ik stond. Het vrolijke gezicht van de jongen viel snel weg als hij me zag en maakte plaats voor een vernederd gezicht. Een schuldgevoel zo groot als de hele school viel op mijn schouders en dwong me blozend naar beneden te kijken, waardoor ik enkel hoorde hoe ze haastig wegliepen, op zoek naar een andere 'verlaten' plek om klef te gaan doen. Daar hadden ze toch wel een fout gemaakt: het was een school, niks hier was echt verlaten. Logisch ook, met de vele leerlingen hier. Alleen zijn was moeilijk.
Met mijn ogen nog steeds op de grauw gekleurde vloer gericht, wandelde ik naar de deur, die openstond. Ik tuurde voorzichtig binnen langs het randje en spitste mijn oren. Nope, niemand. Perfect.
Zachtjes sloop ik binnen, sloot de deur en ging het materiaalhok binnen. Deze deur liet ik op een kiertje staan, zodat ik hoorde als er iemand binnen zou komen. Rustig nestelde ik me tussen de zachte matten. Ze waren duidelijk een tijdje niet gebruikt, want ik voelde hun aangename koelte zo door de stof van mijn shirt naar mijn huid gaan.
Wel, wat wou ik nu eigenlijk doen? Ik kon lezen, schrijven, tekenen, huiswerk maken of gewoon denken, maar eigenlijk had ik geen zin in één van die dingen. Het idee om hier te komen leek plots een beetje nutteloos, en zeker dubbel zo nutteloos als ik voetstappen hoorde. Even bestond de hoop dat de voetstappen ergens anders heengingen, maar toen de deur van de gymzaal openging, vervloog die hoop weer.
Ik besloot maar te blijven zitten: ik denk niet dat ik hier hoorde te zijn en als het dus een leerkracht was, zat ik in de problemen. Het enige wat ik nu kon doen, was hopen dat er niemand nu in het materiaalhok moest zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimevr apr 11 2014, 20:12

Liefste Zack
 
 
Als je deze brief leest, ben ik al weg.
Met een beetje geluk kom ik bij mijn familie terecht, alhoewel ik daar sterk aan twijfel. Ik vrees dat ik teveel zonden heb begaan om me bij hun te kunnen voegen. Maar ach, wie weet. Ik schrijf je deze brief omdat ik het niet over mijn hart kon krijgen om jou achter te laten zonder je mijn laatste woorden te schenken. Het spijt me voor alles wat ik je heb aangedaan, allerliefste Zack. Dat spijt me echt, uit de grond van mijn hart. Ik hoop dat je nog een lang en gelukkig leven mag leiden, dat gun ik je echt. Ik weet dat ik je pijn ga doen met mijn laatste daad, ook dat spijt me. Maar ik kon niet anders, het is beter als je me voor eens en altijd uit je leven band. Jijzelf bent veel te goedhartig om dit te doen, daarom dat ik het makkelijk voor je maak en uit mezelf verdwijn.  Ik zal altijd van je blijven houden Zack, ook al kan je dat misschien niet geloven, toch is het de waarheid.
 
Veel liefs
 
Rhine LaFee
 
Ik leesde de brief nu al haast elke dag, terwijl ik keek naar haar doodskaartje dat naast me op het nachtkastje stond, elke dag had ik deze brief wel vast, al las ik hem of niet. Ik kon het werkelijk gewoon niet laten om de brief vast te nemen zodat ik haar handen nog voelden, die deze brief zorgvuldig hadden geschreven, haar afscheid aankondigend. Mijn bed kraakte zachtjes toen ik me verzette en ik hield mijn hand voor mijn mond toen de tranen kwamen. Ik kon ze niet meer tegenhouden, me verzetten tegen het verdriet van de dood van Rhine kon ik niet meer, het drong tot me door, haar glimlach zou ik nooit meer zien. Elke dag zag ik voor me hoe ik haar aders vrij liet, zodat ze kon sterven, zoals ze het wou. Ik voelde het warme bloed van haar wonde nog op mijn gezicht. Ook dacht ik elke dag aan haar begrafenis, hoe prachtig de ceremonie wel niet was geweest. Op dit moment was ze nu al een week gestorven, ik was al een week niet meer naar de lessen geweest, ik kon het gewoon niet meer aan. Als ik dan al eens in een les zat, keek ik afwezig naar buiten, huilde ik of had ik ruzie met een van de leerlingen. Mijn ogen gingen over de korsten van wonden die ik had opgelopen tijdens een gevecht van een paar dagen geleden. Zo had ik wonden op mijn knokkels gehad, een snee die door mijn wenkbrauw liep en een doodse blik die op mijn gezicht stond. Het leven was zeker niet gemakkelijk, zeker niet door de recente evenementen.
 
Ik begaf me naar de gymzaal, had een bal vast, een basketbal. Op een of andere manier moest ik de gedachte aan de gestorven Rhine uit mijn gedachten bannen. Ik deed de deuren van de gymzaal open, en gooide meteen een bal ruw in de ring. Je zag hoe gebroken, gefrustreerd ik was. Met een hand hield ik de bal tegen en liep op tempo naar de ring en dunkte, bleef luttele seconden aan de ring hangen en belandde daarna toen ik losliet, met beide voeten op de grond. Herinneringen verschenen voor me, ik zakte door mijn knieën terwijl ik alles nog eens herbeleefde...
 
Ze had door de raam gegluurd, we speelden samen basketbal, we amuseerden ons. Ze vroeg of ik gay was en ik kustte haar als bewijs, van dat moment wist ik meteen hoe ik me voelde, ik was verliefd op Rhine. Het was wederzijds, ze bekende het, ging uit pure schaamte onder de douche, ik vroeg haar uit en onze relatie startte niet zoveel daarna.
 
Tranen maakten de vloer nat, ik huilde, geluidloos, nam haar doodskaartje uit mijn broekzak en keek ernaar. Zachtjes beet ik op mijn lip, deed een poging de tranen te verbijten. Na dit alles stond ik op en wandelde ik richting de douche, ik liet het water stromen en ging er gewoon onder zitten met mijn kleren aan, op de exacte plek waar Rhine had gezeten toen ik naar haar was gekomen. Het doodskaartje had ik op een bank veilig gelegd zodat het niet nat zou worden voor ik hier was komen zitten. Mijn rood omrande ogen staarden voor zich uit. Ik voelde me verloren en futloos.
 

(Oh Noes!)
Terug naar boven Ga naar beneden
Thayeline
.
.
Thayeline

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Talita ~
Posts : 452
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Miss Nannete
Partner: If people were like rain, I'd be drizzle and you'd be a hurricane

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimevr apr 11 2014, 23:24

Time for thoughts [&ZACK] Thay_postplaatje

Words 912
Mood Sad
Notes Wow.. Inspiboost cx Don't ask me where that came from
Ik hoorde het botsen van een bal op de plankenvloer. Ik had zin om weg te gaan. Hoe zou ik kunnen ontsnappen zonder gezien te worden? Mijn kruip-over-de-grond-als-een-worm-skills waren niet de beste, dus zo wegglippen was geen optie. Sluipen? Ook geen goed idee, ik was niet bepaald lichtvoetig. Ik ramde nogal graag mijn voeten tegen de grond. De zwaartekracht leek een voorkeur voor mij te hebben: ik werd nogal vaak en hard tegen de grond getrokken. Gewild én ongewild.
Uiteindelijk besloot ik dat sluipen wel moest lukken. Ik liet voorzichtig de deur van het materiaalhok opengaan - de deur was nog niet dicht dus het slot verpestte het plan om stil te blijven niet.
En toen kwam nogal een heuse verrassing.
Hij.
Zack.

Het trillen van mijn benen kon ik niet vermijden. Wacht, was hij nu aan het huilen? Waarom huilde hij? Ik voelde de tranen ook in mijn eigen ogen springen. Ik haatte het om iemand te zien huilen en bij hem was dit gevoel dubbel zo sterk. Ik herinnerde me de eerste keer dat hij huilde, toen had ik hem zonder twijfelen geknuffeld en had ik beseft dat ik verliefd op hem was. Maar nu, nu voelde het anders.
Hij haalde een doodskaartje uit zijn zak. En toen herinnerde ik het me. Ik had haar naam horen vallen. Wie ze was en hoe ze gestorven was had ik maar vaag opgevangen. Rhine. Zelfmoord. Ik had haar niet gekend, maar ik zag dat Zack haar wél kende. Zijn tranen terwijl hij keek naar het kaartje met haar foto erop. Ja, tuurlijk herkende ik haar foto, ze zat ook op deze school en ik kende wel een paar mensen bij naam, maar het verhaal achter de namen en gezichten bleef vaak een raadsel. Wel, nu was één van de raadsels opgelost, maar volgens mij iets te laat.
Mijn armen verlangden ernaar om zich om zijn schouders te slaan en hem opnieuw te troosten maar mijn benen weigerden te bewegen. Het was pas toen hij opstond en begon te wandelen richting de douches dat ze ook besloten weer te werken.
In een tempo trager dan het zijne volgde ik hem. Hij ging met zijn kleren onder de douche zitten, zijn ogen rood omrand van de tranen. Bij mij stroomden ze ook al over mijn wangen, ik kon het nog altijd niet aan om hem te zien huilen.
Elk ander moment had ik geweigerd met mijn kleren onder een douche te stappen, maar nu leek het me niet te deren, zei elke cel in mijn lichaam dat ik naast hem moest gaan zitten.
Zachtjes stapte ik binnen om hem niet te laten schrikken. Mijn keel leek dichtgesnoerd waardoor ik enkel een licht, hoog geluid kon produceren. 'Zack?' Wel, nee, domme koe. Natúúrlijk was het Zack. Wie anders had die prachtige blauwe ogen waar je in kon blijven staren voor uren, die nu rood omrand waren door het huilen?
Zonder een verder woord te zeggen ging ik naast hem zitten. Het koude water van de douche stroomde over mijn hoofd en koude rillingen trokken door mijn ruggengraat. Mijn haren werden doorweekt en hingen slapjes om mijn schouders. Mijn make-up begon uit te lopen over mijn wangen, als dat nog meer kon door de tranen die het al open gesmeerd hadden. Ik had een wit shirt aan dat bij het nat worden een beetje doorzichtig werd en mijn ballerina's liepen ook vol water, maar ik trok me van al deze dingen niks aan. Het was niet zo belangrijk als er nu zijn voor hem.
Ik wist niet veel over de relatie tussen Zack en Rhine. Ik had wel hier en daar horen vallen dat ze samen geweest waren. Ik begreep ook dat dit betekende dat ik nu vast geen kans meer maakte om ooit iets met hem te maken, want ik snapte dat het moeilijk was om je aan iemand anders te binden als zo iets gebeurde, al had ik er zelf geen ervaring mee. Maar dat kon me niks schelen. Ik gaf om hem en zijn emoties en nu wou ik gewoon dat hij zich minder slecht voelde. Het zou zeker verknald worden tussen ons als ik hem in zijn eigen ellende liet.
Rustig zette ik me neer naast hem, mijn ogen op hem gericht. En wat moest ik nu zeggen? Ik was nooit goed geweest in communiceren. Vriendinnen klaagden tegen andere mensen over hun problemen en ik had nooit veel kans gehad om mijn adviesvaardigheden te trainen. 'Het spijt me,' mompelde ik dus maar.
Ik was bang. Bang dat ik verkeerde dingen zou zeggen of doen. Bang om een te kleine of te grote afstand te houden. Bang dat het mij niet zou lukken om hem beter te laten voelen, maar dat het iemand anders wel zou lukken zodat ik algauw weer links lag en wéér alleen was.
Bang voor iets waarvan ik wist dat het toch zou gebeuren omdat ik een ontzettende sukkel was.
Ik schoof ietsje dichter naar hem en sloeg mijn arm om hem heen. Dit had vorige keer gewerkt.
Maar toen was het er niemand dood waarvan hij gehouden had!
Er vlogen zo veel gedachten en woorden door mijn hoofd maar niks leek geschikt om te zeggen, dus ik bleef stil met mijn armen om hem heen. Misschien hield hij wel meer van deze stilte dan dat ik hem vulde met tevergeefse woorden om hem te troosten. Hij moest maar zeggen wat ik moest doen en ik zou het proberen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimevr apr 25 2014, 20:09

Rhine, ze was nu al een paar weken dood, ik was op haar begrafenis aanwezig geweest, ik had op dat moment niet eens gehuild, vast vanwege het feit dat het niet echt tot me doordrong. Maar nu, nu dat die weken voorbij waren gegaan, werd het besef dat ze voor altijd afwezig zou zijn groter. De gevoelens die ik destijds tijdens de begrafenis had opgekropt, die kwamen allemaal nu naar boven, als één grote vloedgolf aan emoties die ik niet verbergen kon. Het was gewoon onmogelijk geworden, dus ik moest wel een afleiding zoeken, en die afleiding had ik gevonden. Basketbal zou altijd helpen, alleszins dat dacht ik toch toen ik de bal vastnam en richting het gymlokaal liep.

De bal botste op de vloer, ik dribbelde de bal, dunkte hem in de ring. De herinneringen speelden weer op en ik zakte op mijn knieën. Zo bleef ik zitten, er kwamen geluidloos tranen uit mijn ogen terwijl ik alles weer eens mooi herbeleefde, alles wat ik en Rhine samen hadden meegemaakt. Ik voelde me gebroken, gefrusteerd en daarbovenop ook nog eens schuldig. Als ik haar ader niet had losgelaten, had ze nog geleefd, dan hadden ze me uiteindelijk wel gevonden, waren ze hulp gaan halen, lag ze nu mooi in de ziekenzaal, te herstellen van haar zelfmoordpoging. Ik had dit alles kunnen voorkomen en toch had ik haar losgelaten, had het bloed rijkelijk uit haar aders gestroomd, zag ik haar sterven, zag ik hoe ze gelukkig werd, hoe haar ouders haar met open armen hadden ontvangen. Misschien had ik daarom losgelaten, dat was vast de rede geweest, hetgene wat er in mijn hoofd omging. Ze was gelukkig de moment dat ze het leven liet, ze had geglimlacht, de dood omarmd met beide armen en zich zonder tegenspruttelen laten meenemen naar een betere plek, een plek die haar vast veel gelukkiger ging maken. Misschien moest ik daar maar aan denken, maar nee. Ik nam het doodskaartje vast, staarde naar haar foto en weer begon ik te huilen, al deed ik wel een poging de tranen te verbijten. Maar na een tijdje besloot ik dan toch maar op te staan, de vloer kraakte zachtjes en ik wandelde met een gebogen rug richting de douches, met mijn hoofd op de vloer gericht.

Ik legde het doodskaartje veilig op de bank en zette vervolgens de douches aan, met mijn kleren aan ging ik er onder zitten, ik voelde me doods, moe, uitgeput, futloos. Alles wat je maar negatief kon noemen. Dat voelde ik toch wel, elke dag werd een sleur voor me en ik was al een tijd niet meer naar de les geweest, maar de leerkrachten wisten de reden wel, dus hij zou er geen straf voor krijgen, voorlopig toch nog niet.

Ik had de aanwezigheid van Thayeline niet opgemerkt tot ze opeens haar handen om me heen sloeg, alsof ze wist wat er aan de hand was. Natuurlijk barstte ik weer in huilen uit, maar tijdens het huilen luisterde ik ook naar mijn gevoelens, gevoelens die zeiden dat ik haar moest kussen. Op zo’n zwakke momenten kon ik niet anders dan luisteren naar mijn hart. Mijn ogen richtte ik naar haar, mijn handen gingen door haar haren, al ging het wel wat moeizaam en ik beet zachtjes op mijn lip tot ik weer zo’n vloedgolf aan vlinders voelde en daarbij een hele hoop verdriet. Je kon het gemengde gevoelens noemen, die ervoor zorgden dat je domme dingen deed, zoals ik nu een dom ding zou doen, iets wat ze me vast nooit zou vergeven. Geen woord kwam er over mijn lippen toen ik ze op de hare drukte, zacht en passioneel.

(hij zegt geen enkel woord, alleen maar gedachten en één actie xD)
Terug naar boven Ga naar beneden
Thayeline
.
.
Thayeline

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Talita ~
Posts : 452
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Miss Nannete
Partner: If people were like rain, I'd be drizzle and you'd be a hurricane

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimeza apr 26 2014, 18:11

Time for thoughts [&ZACK] Thay_postplaatje

Words 525
Mood Happy
Notes Korter dan ik eigenlijk wou maar oke :'x
Zack barstte weer in huilen uit toen ik mijn arm om hem heen had geslagen, wat mij ook weer zachtjes deed huilen. Ik haatte het gewoon écht om hem te horen huilen. Alsof mijn hersenen zijn verdriet ook meteen als zijn verdriet zagen.
Plots voelde ik zijn ogen op mij gericht en ik keek terug in die prachtige, blauwe ogen. Zijn handen gingen moeizaam door mijn haren en ik voelde weer mijn eeuwige, belachelijke blos opkomen. Tot ik plots iets anders voelde.
Op mijn lippen.
Zijn lippen namelijk.
Wow.
Droom ik?
De nog natte tranen op mijn wangen leken meteen te drogen. Ik voelde een hele storm aan rupsen ontpoppen tot vlinders in mijn buik. Ze fladderden nerveus heen en weer, botsten tegen de wanden, wouden eruit. Ze kwamen eruit, in de vorm van een kus. De eerste keer dat ze eruit kwamen. Al altijd hadden ze zich verscholen, veilig en rustig, bang om naar buiten te komen. ze wouden niet dat iemand ze zag. Maar nu was de eerste keer dat ze het aandurfden om naar buiten te komen en ik kon het nog altijd niet geloven.
Ik had het gevoel dat ik droomde, maar alles voelde gewoon zo écht, zo levendig aan, dat het bijna onmogelijk was dat dit een droom was.
De paniek begon plotseling toe te slaan. Ik wist eigenlijk níks over kussen of relaties of die andere dingen. Hoe lang moest zo iets duren? Wat moest je daarna doen? Wat moest je zeggen? God, ik was zo onervaren. Ik was zo'n sukkel. Waarom koos hij eigenlijk mij? Ik was een loser op dit vlak. Een absolute loser.
Die paniek zorgde ervoor dat ik mijn gezicht zachtjes een centimeter naar achter trok. Oké, wat moest ik nu doen? Was het de bedoeling dat we nu nog eens kusten of zoiets? Maar help, dat durfde ik helemaal niet.
Ik was ervan overtuigd dat mijn wangen nog nooit zo rood hadden gezien als nu. Toch probeerde ik mezelf zo normaal mogelijk te gedragen. Glimlachend keek ik in zijn ogen, met in de mijne een onzekere blik. Om mijn lippen speelde een even onzekere glimlach, alsof ik niet zeker was van wat er net gebeurd was. In feite was ik gewoon niet zeker van of ik iets fout gedaan had.
Was het nu de bedoeling dat ik iets zei? Ik wou iets zeggen, maar ik leek nog te hard van mijn sokken geblazen om te weten wat ik moest zeggen. Ik was slecht met woorden. Ik was slecht met praten. In het algemeen was ik gewoon slecht met communiceren en alle andere soorten sociale situaties.
Dus ik bleef gewoon stil, sloot mijn ogen glimlachend en legde mijn voorhoofd op zijn schouder, terwijl ik mijn armen om hem heen sloeg.
Ik had geen zin meer om iets te zeggen. Voor mij hoefde praten niet altijd, soms voelde ik me comfortabeler met enkel de stilte. Vooral als ik niet wist wat ik wou zeggen of wat ik moest zeggen. Dit was al genoeg voor me. Dit was alles waar ik nu zin in had, gewoon zo van de stilte genieten, met zijn armen om me heen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimema apr 28 2014, 17:24

Ik huilde, natuurlijk huilde ik, ik was verdrietig, miste iemand die me erg dierbaar was en nu al een paar weken van me gescheiden was. Hierbij dacht ik ook kort aan Aressuka, maar die gedachte verdween en Rhine’s dode levenloze lichaampje schoot weer naar boven in mijn gedachten. De gedachte dat ik haar ooit zou vergeten was voor mij onbestaande op dit moment. Ik had veel te veel herinneringen aan haar, zowel positief als negatief, ik kon het niet meer aan. Het werd me te veel eigenlijk, misschien was het ook mijn tijd om alles los te laten, wie weet. Maar ik had nog één ding om voor te leven en die persoon zou me vast niet zo snel laten gaan, Thayeline. Mijn Thayeline, help me... Alstjeblieft...

Emoties, ze waren aanwezig, nu meer dan ooit, als je ze kon zien, waren ze allang uit elke opening van mijn lichaam gekomen, zoals er ketchup uit een fles kwam. Thayeline had haar handen om me heen geslagen en een hoop vlinders raasden van de ene kant naar de andere kant, ik keek op, zag haar prachtige gezicht, haar betraande ogen, haar natte haren. Ik liet mijn hand door haar haren gaan, het ging wat moeizamer, maar dat deerde me niet, zachtjes beet ik op mijn lip terwijl mijn ogen zich fixeerden op haar lippen. Liefde en een hoop verdriet, dit zorgde ervoor dat ik impulsief werd, niet nadacht en dus mijn lippen zachtjes op de hare drukte, passioneel.

Ik droomde, dit kon ik nooit uit mezelf doen zonder dat ik wel zeker wist of het wederzijds was, ze trok terug, lichtjes, ik stopte, wachtte af. Nog steeds stroomden de tranen geruisloos over mijn gezicht, niet dat je het zou zien sinds we onder de douche zaten. Ik trok mijn shirt uit, ze was doornat, maar misschien kon ze in de tussentijd drogen. Eigenlijk dacht ik er niet echt bepaald bij na en ik gooide het naar ergens waar het sowieso zou kunnen drogen. Ik keek haar aan, niet echt wetende wat ik nog moest zeggen, ze glimlachte, maar hoe wist ik zeker dat het niet uit medelijden voor me was. Misschien zou ik het ook nooit te weten komen, nu dacht ik alleen maar aan haar lippen, vreemd genoeg waren de gedachten van Rhine even uit mijn hoofd verdwenen, misschien was het beter zo dat ik er even niet aan dacht, dan kon ik weer even tot rust komen.

Ze legde haar voorhoofd op mijn schouder, ik zette de douche af en ik bleef zo zitten, aaiende met mijn hand over haar rug, zachtjes. Mijn tranen waren ondertussen verdwenen maar nog steeds had ik de neiging om haar nog eens te kussen, voor het te laat was, voor ze voor altijd van me zou walgen. Zachtjes tilde ik haar hoofd op en keek ik haar aan, mijn wangen bloosden lichtjes maar toch kreeg ik het niet over mijn hart haar het nog eens aan te doen. “Het spijt me, dat ik je kustte, ik...” even bleef ik haperen, alsof ik de juiste woorden zocht. Ik wendde mijn blik af en liet haar los, ze voelde niet hetzelfde voor me, anders had ze niet weggetrokken. Ik stond op en wandelde richting de bank en nam het doodskaartje vast en stak het weg in de tas waar ik normaal zometeen de basketbal in zou doen. Ik keek niet naar haar, ik wilde niet dat ze me zo zag. “Nu weet je wat ik voor je voel. En nu weet ik ook je tegenreactie, het spijt me van de kus... Ik wil niks van onze vriendschap verpesten ofzo...” tranen welden zich weer op en ik wandelde de douches buiten om dan in een hoekje te gaan zitten huilen. Best een afgang, ik werd compleet afgewezen en het ging al zo slecht met me, maar ik was dan ook dom geweest, enorm dom...
Terug naar boven Ga naar beneden
Thayeline
.
.
Thayeline

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Talita ~
Posts : 452
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Miss Nannete
Partner: If people were like rain, I'd be drizzle and you'd be a hurricane

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimedo mei 01 2014, 18:01

Time for thoughts [&ZACK] Thay_postplaatje

Words 476
Mood Happy
Notes Derppp
Zacks shirt ging uit. Ik herhaal, Zacks shirt ging uit. Oh god, Thayeline, REALLY? Nu was niet echt het moment om op zijn - oh mijn god - spieren te letten.
Mijn hoofd lag op zijn schouders en ik voelde zijn hand zachtjes over mijn rug aaien. Het voelde alsof ik in een érg levendige droom was beland, al hoopte ik hevig dat dit geen droom was. Dat het echt was. Alsjeblief.
Plots werd mijn hoofd zachtjes opgetild en keek hij naar me, zachtjes blozend. Ja, ja. Ik wou het gevoel van zijn lippen op de mijne nog eens, al bakte ik er niks van. Maar het kwam niet. 'Het spijt me, dat ik je kustte, ik...' Hij bleef even haperen, liet me los en wandelde richting de bank, mij verbouwereerd op de vloer achterlatend. Waarom? Wat dacht hij, dat hij een verkeerde beslissing had gemaakt? Ja, misschien in persoon, er waren zo veel meisjes beter dan ik. Maar als dat niet de fout was, wat was het dan? 'Nu weet je wat ik voor je voel. En nu weet ik ook je tegenreactie, het spijt me van de kus... Ik wil niks van onze vriendschap verpesten ofzo..' zei hij toen. Wacht, was dat het probleem? Dacht hij dat ik niks meer van hem zou willen weten omdat ik niet hetzelfde voor hem voelde? Ja, hij zat inderdaad fout. Helemaal fout. Ik krabbelde moeizaam recht, druppels water vielen uit de topjes van mijn haar en mijn kleding, lieten een spoor achter op de vloer van de gymzaal.
Ik ging naast hem zitten en zocht zijn blik op, waarna ik mijn hand voorzichtig op de zijne legde. 'Zack,' begon ik stilletjes, verlegen om te spreken. Dit was altijd al iets geweest waar ik slecht in was, liefde, één van de vele dingen op het lijstje. Nog zo'n reden waarom het onbegrijpelijk was dat hij me net gekust had. 'Ik geloof dat je er volledig naast zit.' ging ik nog altijd even stil verder. Er verscheen een lieve glimlach op mijn gezicht waarna ik zachtjes mijn hoofd heen en weer schudde.
Goed, dit was vast een domme beslissing, maar het voelde op dit moment ook als de enige juiste. Ik leunde voorzichtig naar voren zodat onze lippen elkaar weer raakten. God, nee, het was geen domme beslissing. Het was het enige wat ik op dit moment nodig had. Alle herinneringen van momenten dat ik me ooit verdrietig had gevoeld verdwenen als sneeuw voor de zon.
Ik trok mezelf weer zachtjes terug naar achter. Ik had zo veel woorden liggen maar mijn keel leek dichtgeknepen, mijn hart sloeg veel te veel slagen per minuut, de kriebels in mijn maag hielden niet op. Ik was bang, bang voor als ik iets fout had gedaan. Maar ik kon alleen maar hopen dat dat niet het geval was, en dat alles goed ging zijn. Eindelijk.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimedo mei 01 2014, 20:37

Ik deed mijn shirt uit, misschien op een onmogelijk moment, maar toch deed ik het en legde ik het op een plek waar het ding op zijn minst kon drogen. Het deerde me even niet dat ze het zag, ze was toch mijn beste vriendin, right? Dus ze kon hier vast wel tegen. Haar hoofd lag op mijn schouders en mijn hand ging over haar rug terwijl ik brainstormde.

De kus, ik had haar gekust, puur vanwege alles wat er was gebeurd en de dingen die ik voor haar voelde. Ze trok weg, dus ze voelde niets voor me, ik voelde me zo dom, het genantste moment dat er ooit was gebeurd in mijn leven was nu dit echt wel het toppunt van meest genante momenten. Nu kon ik me doodsteken met een mes omdat ik zo’n blunder had begaan. Nu moest ik alles weer rechttrekken, een onmogelijke fout moest ik rechttrekken en ze zou me vast nooit meer willen zien. Wat had ik gedaan... Ik had dit nooit mogen doen. 'Het spijt me, dat ik je kustte, ik...' nee, dit was geen doede zin, nee, dit ging niet lukken. Ik was haar aan het kwijtraken, daar was ik zeker van. Mijn zin onderbrak ik in het midden en ik liet haar los. Meteen ging ik naar de bank, stak het doodskaartje in mijn zak, het had een beschermlaagje op zich, dus het zou niet vervagen. Oh, ik had zo’n zin om naar haar kamer te gaan en te gaan rouwen. Want ik besefte het maar al te goed, Rhine kwam niet terug en ik was gedoemd Thayeline kwijt te raken door die blunder van daarnet.

'Nu weet je wat ik voor je voel. En nu weet ik ook je tegenreactie, het spijt me van de kus... Ik wil niks van onze vriendschap verpesten ofzo..' stamelde ik zachtjes, haar niet aankijkend, ik wilde niet dat ze zag hoe ik onder deze blunder lijdde. De schaamte drupte van mijn gezicht af en ik wandelde naar de gymzaal en ging in een hoekje zitten. Ze kwam haast meteen achter me, ging naast me zitten en ik keek haar aan, met betraande ogen “Zack..” begon ze op haar lieve zachte toon die ik elke dag wel wilde horen. ‘Ik geloof dat je er volledig naast zit.’ Ging ze verder en ik keek haar vragend aan, kijkend naar haar hoofdschuddende schattige gezicht. Ik zat helemaal niet fout, ik had gelijk, natuurlijk had ze geen interesse in me. Ze leunde naar voor en kuste me, ik verstijfde, had dit helemaal niet verwacht en langzaamaan kuste ik haar terug, maar ik wist dat ze dit vast deed uit medelijden, maar ik wilde er genieten van zolang ik kon.

Het stond zo goed als vast dat dit een actie was uit medelijden in mijn ogen maar ik wilde ervan genieten, dus ik kuste haar terug, nam haar vast en sloot mijn ogen. Na een tijdje onderbrak ik de kus en stond ik op. “Ik weet dat je dit doet uit medelijden omdat ik net iemand dierbaar ben verloren recent. Ik wil niet dat je dit doet, Ik... Ik...” ik maakte mijn woorden niet af en uit pure stress en verdriet zakte ik in elkaar en werd het zwart voor mijn ogen...

(DRAMAAAAAAHH)
Terug naar boven Ga naar beneden
Thayeline
.
.
Thayeline

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Talita ~
Posts : 452
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air
Klas: Miss Nannete
Partner: If people were like rain, I'd be drizzle and you'd be a hurricane

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimema mei 05 2014, 20:24

Time for thoughts [&ZACK] Thay_postplaatje

Words 541
Mood Slightly hopeless
Notes Meh
Zack kuste terug, maar onderbrak hem dan en stond op. 'Ik weet dat je dit doet uit medelijden omdat ik net iemand dierbaar ben verloren recent. Ik wil niet dat je dit doet, Ik... Ik...' Plots zakte hij in elkaar. Mijn mond viel open. Tijd om na te denken had ik niet, de paniek nam mijn hele brein over en ik kon niet meer helder nadenken.
Eén, hij was volledig fout. Hoe kon hij ooit denken dat ik iets uit medelijden zou doen, en al zeker als het om zo iets ging? Hij kende me nog niet goed genoeg om te weten dat ik het meende. Dat ik niet loog als het over gevoelens ging, want ik wist hoe het voelde om daarover voorgelogen te worden.
Twee, wat moest ik nu doen? Ik had nog nooit meegemaakt dat iemand flauwviel, en ik kon niemand roepen. We mochten hier vast niet zijn en we waren allebei doornat, wat er niet bepaald uitzag. Ik moest het dus zelf fixen, nam ik aan. Het zou vast volledig fout lopen omdat ik zo'n vreselijke loser was op alle vlakken van leven, maar ik kon proberen, en dat was het beste om te doen.
Ik merkte dat mijn hartslag en ademhaling plots enorm versneld was. Goed, eerst rustig worden. Daarna probeerde ik helder na te denken. Hoe hielp je iemand die flauwgevallen was? Oké, oké, niet panikeren. Niet panikeren. Goed leggen en een nat doekje op zijn voorhoofd, was het zoiets niet?
Zo snel mogelijk stond ik op, legde hem voorzichtig goed, met handen die zo hard trilden als een aardbeving. Uit mijn boekentas viste ik een zakdoek uit het pakje dat erin zat, hield het even snel onder de kraan in de badkamer en rende dan terug naar Zack, waar ik het doekje op zijn voorhoofd legde.
Ik voelde weer hoe er een traan langs mijn wang gleed door het panikeren. Even dacht ik echt dat er iets mis was gegaan, maar hij was vast alleen flauw gevallen. Ik had het weer, meteen het ergste van alles denken. Niets nieuw voor me. Ik was het type dat elke seconde aan de slechte afloop van het verhaal dacht.
Beverig haalde ik adem en liet mijn hand zachtjes op dezijne rusten. Het leek alsof hij sliep en het zag er zo schattig uit. Ik zou hem wel kunnen knuffelen, maar het beste idee was om te wachten tot hij wakker werd - of wat moest je doen? Hm, het zou wel helpen.
Met mijn hand nog steeds boven op de zijne ging ik naast hem op de vloer liggen. Mijn ogen keken met een bezorgde blik naar het plafond. Eerlijk? Ik was een beetje bang. Niet alleen om het feit dat Zack bewusteloos op de grond lag en ik de slechtste verpleegster ooit was, maar gewoon om alles in het algemeen met Zack. Hij geloofde niet dat ik hetzelfde voor hem voelde als ik, nam ik aan, al was hij het enige waar ik aan kon denken. Ik wist niet hoe ik er ooit voor zou kunnen zorgen dat hij mij geloofde. Hem terug kussen was al geen manier, en dat leek de enige te zijn waar ik op kwam. Ik was lichtjes hopeloos aan het worden...
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitimema mei 12 2014, 17:13

Ik kuste terug, maar ik onderbrak hem en stond op. Ik wilde het nog een keer meemaken, dat ik haar kuste, haar zachte lippen op de mijne kon voelen voor nog één laatste keer. Vanaf nu zou ik het moeten missen, ze deed dit immers uit medelijden, omdat ik net iemand dierbaar was verloren, ik begreep het wel haar actie, ze deed het om me te troosten. 'Ik weet dat je dit doet uit medelijden omdat ik net iemand dierbaar ben verloren recent. Ik wil niet dat je dit doet, Ik... Ik...' zei ik voor ik inzakte en mijn grip op de wereld verloor, het werd me allemaal wat veel, alle stress, al het verdriet, dan deze stunt dat Thayeline me kuste in de hoop dat ik me daardoor beter voelde terwijl ik maar goed genoeg wist dat dit alles wat ze deed was uit medelijden. Maar ik kon niet boos op haar blijven, dat kon ik niet, ik begon te veel van haar te houden, ik zou haar nooit pijn willen doen. Dus ik zou het haar vergeven, alles wat ze verkeerd deed, ook deze actie, want het deed me pijn, wetende dat ze niet het zelfde voelde voor me.

Ik droomde, dat ik door een bloemenveld liep met Thayeline, hand in hand. we leken gelukkig te zijn en zo voelde ik me ook,  ook bekroop een vredig gevoel me en het begon te regenen, druppels vielen op mijn voorhoofd, maakten het koel en ik bleef glimlachen, dit was de beste droom die ik eeuwen had gehad.

Langzaamaan deed ik mijn ogen open, voelde ik hoe vochtig mijn voorhoofd was en ik keek naast me. Daar lag ze dan, mijn lichtpuntje en ik glimlachtte naar haar, mijn liefste. Al had ik geen idee hoe ik haar hart ging veroveren, maar het zou me lukken, daar was ik zeker van, ik had opeens een soort van wilskracht gekregen, vast door die droom. Ik ging recht zitten, speurde naar mijn shirt maar toen besefte ik dat ik het had achtergelaten. Ook keek ik naar beneden, besefte wat er aan de hand was en natuurlijk viel het harder op omdat mijn broek doornat was. Mijn ogen werden groter, mijn wangen werden vuurrood en ik kruiste mijn benen, zodat het niet meer zichtbaar was. Natuurlijk kneep ik mijn ogen uit schaamte dicht en wendde ik mijn blik af, zodat ze niet zou zien hoe hard ik me schaamde. Waarom nu op dit moment waar ik net wakker word en er meteen al wat gebeurde? Zucht.. Natuurlijk durfde ik niet meer naar haar te kijken, besefte ik zelfs niet dat ze mijn hand vast had... Wacht.. Had ze mijn hand vast? Trillerig en in schokken draaide ik mijn blozende hoofd naar haar en beefde ik haast de botten uit mijn lijf. Ze. Had. Mijn. Hand. Vast.

Oh mijn god, wat moest ik nu doen? Haar hand ook vastnemen? Maar dan zou ik vast mijn benen weer rechtzetten en zou ze het zien. Ugh, dus ik bleef gewoon zitten, trillen en blozend. De schaamte voor wat er aan de hand was druipte haast van mijn gezicht. Ik was niet in staat wat te zeggen, mijn gezicht gleed naar haar lichaam, wat niet bepaald hielp met het kalmeren.

(Arm ding xD)
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA PROFILE
Time for thoughts [&ZACK] UTL8oxA MAGICIAN

Time for thoughts [&ZACK] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Time for thoughts [&ZACK]   Time for thoughts [&ZACK] Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Time for thoughts [&ZACK]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Thoughts of a spotless mind. [ZACK]
» Being here for the second time. [&ZACK]
» Nightmares and lost thoughts
» Sleep untill the end of time||Zack
» Thoughts

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Gymnasium-