PortalIndexHeaven is overrated [LIGHTNING<'3] HpD5UwnHeaven is overrated [LIGHTNING<'3] 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
AuteurBericht
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimezo apr 07 2013, 22:37

Nacht na nacht had hij het slapen geweigerd. Zijn bed bleef netjes opgemaakt en ongebruikt, zijn medicijnen bleven onaangeroerd. Een nieuwe poging van deze koppige jongen om af te kicken. Tot nu toe ging dat prima. Dominic voelde zich vrij normaal. Voor zover je een bleke huid en hypnotisch starende ogen onder normaal vatte dan. De dagen waren rusteloos. Afwisselend de neiging om te blijven bewegen en de vastgeroeste motoriek van een robot. Telkens wanneer hij grotendeels van de hatelijke medicatie af was kwam er wel weer een onderzoeker die zijn bloedwaardes verdacht vond en meende dat hij toch maar een ander middel moest proberen. Hij was gewoonweg een goedkoop, misbruikt proefkonijn voor hun zieke middeltjes. De bijwerkingen verschilden van verminderde eetlust tot een trager reactievermogen, maar geen van allen deden ze echt wat ze beloofden: Zijn aggressie wegnemen. De doctoren dachten van wel, maar dat kwam omdat hij het verborg. Een masker, een toneelspel. Ja, natuurlijk was hij braaf en lief. Right..
Dominic stond op. De afgelopen nachten had hij zijn deur op slot gehad, was enkel binnen gebleven. Maar nu was de jongen ontwaakt en rustelozer dan tevoren. ''Moet.. naar.. buiten..'' mompelde zijn door slaap hees geworden stem. Op de automatische piloot deed hij de deur open. Sleutel was gauw gevonden, aangezien hij die zelf verborgen had. Zijn halfgeopende ogen hadden een gloed erover heen liggen die aangaf dat het niet helemaal goed ging met deze jongen. Gekleed in enkel een zwarte boxershort en een openhangend gekreukt overhemd wandelde zijn gedaante over de afdeling. Onopgemerkt door een schaduwtechniek die hem deed versmelten in de achtergrond. De weinige mensen die hij zag zagen de schim van hem nauwelijks of besteedden sowieso geen aandacht aan hun omgeving. Tja. Ze waren er te dom en kortzichtig voor, om op te letten. Wie dat wilde kon zo een mes in hun rug steken en weer verdwijnen, niemand die op tijd actie zou ondernemen. Stelletje slappelingen.

Zijn blote voeten sloften over het natte gras. De aarde, de steentjes. Ze prikten, maar hij negeerde de pijn. Kwam terecht in het bos. Op weg naar de ruïnes. Hoe? Door te lopen in deze zombietoestand. Dominic was niet aanspreekbaar. Anderen zouden dit bestempelen als slaapwandelen. Maar hij sliep niet. Het was een manier van bewustzijn die je hallucinatie's kon zien. Dominic bevond zich in de werkelijkheid, maar op een manier dat hij alles vervormd en duister waarnam. Kraaien fladderden weg in de verte, de volle maan streelde zijn marmeren huid. Wat was werkelijkheid, wat was droom? Fictie? Realiteit? Alles liep door elkaar, zoals twee kleuren inkt die langzaam mengen, totdat je het onderscheid niet meer maken kan. Hij zag gebouwen in de verte, al wist hij dat die daar niet konden zijn. Het kon niet, het mocht niet. Dat waren afgebrokkelde muurtjes, zielige troep. Geen bouwwerken. Toch bewoog hij zich erheen. Een pijnscheut joeg als bliksemschichten door zijn ruggegraat, de kracht was sterk genoeg om hem tot stilstaan te dwingen. Duizelend op zijn voeten probeerde de jongen zijn evenwicht te behouden. Maar de strijd tegen de zwaartekracht was een korte en hopeloze poging. Moeiteloos werd hij onderuit gehaald door de gecombineerde krachten van zowel een verradelijke windstoot als een zwaar gedrogeerd evenwichtsorgaan. Geknield zat de jongen op de grond. In zijn hand klemde hij iets vast. Maar traag verslapte zijn greep. Een donkerblauw notitieboekje gleed uit zijn vingers, op de grond. Het blanke potlood dat erbij zat was scherp geslepen. Toen hij dat na minutenlang verdoofd voor zich uit staren doorhad reikte hij onmiddelijk naar beneden. Zijn zicht was wazig, dubbel. Lijntjes vervaagden en vervloeiden, veertjes dwarrelden neer en verduisterden zijn zicht. Hij probeerde blind naar het blokje te grijpen, maar voelde enkel stenen. Waar was het? Gefrustreerd. Mislukt. Triest geval dat hij was. Zijn lippen knepen samen in een grimas vol zelfhaat. Waarom kon hij dit niet? Waarom wilde hij zo graag terug naar zijn kamer voor dat ene perfect ronde pilletje? Nee. Doorzetten. Innerlijk voerde hij een strijd om ook maar te kunnen bewegen. Blijven vechten. Hoofdpijn kwam op. Als een reusachtige golf stormde de verdoving op hem af. En hij.. Hij gaf het op. Slikte moeizaam. Liet de pijn over zich heen spoelen als golven. Vandaag mocht hij rusten. In het maanlicht. Wacht.. Waar was de maan gebleven? Een duistere wolk hing daar. Of.. De wolk loste op en de helderwitte maan liet zich weer zien. Aanschouwen. Hij kalmeerde. Zijn lichtblauwe ogen gleden onherroepelijk dicht. De dromen namen het over. Eén enkel woordje gleed nog over zijn lippen. ''Sophia...'' Voor zijn geestesoog speelden zich nachtmerries af. De beelden die hij nachtenlang had willen ontwijken kwamen nu in dubbele sterkte terug. En ze overweldigden de jongen. Terwijl de minuten traag voorbij kropen klauwden zijn handen zich vast in de aarde. En Dominic zette zich schrap voor een zware nacht.

[Prrr, beetje flut, maarja xD]
[Je mag zelf kiezen hoe laat Lighty komt c:]
[En zijn nachtmerrie's beschrijf ik dus hierna~ :3]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimema apr 08 2013, 12:18

Uren lang zat Lightning nu al naar het plafond te staren. Haar bruine haren zaten over heel haar kussen versprijd terwijl haar kristalblauwe ogen de hele tijd naar het het houd van het plafond zat te kijken. Geeuwend liet ze haar ogen naar het welpje naast haar glijden. Kiara, het cheetah welpje van Lucifer. Het enige wat ze nog van die brombeer over had. Aan het welpje had ze veel werk, maar dan had ze teminste nog iets te doen. Vaak had ze helemaal niks te doen. En dan was het alleen maar vervelen en nog eens vervelen. niks anders. Die dagen haatte Lightning het meest. Ze wou actie, iets te doen hebben. Kort draaide ze zich dan ook in haar bed om zodat ze Kiara beter zag en begon achter haar oortjes te krabben. Het diertje begon te spinnen en te ronken van genot. Kort grinnikte Lightning. Ging toen recht zitten en rekte zich even uit. Met een blik op de klok die op haar nachtkastje stond wist ze dat het nog een wel even gaat duren voordat het dag zou zijn. al geeuwend stond ze recht stapte naar haar bureau en nam daar enkele papieren met de allemaal zelf geschreven liedjes. Ze had er nu wel al een hoopje. Thuis had ze nooit zoveel vrije tijd gehad. Hier wel. En dan begon ze gewoon liedjes te schrijven. het hangde er van haar stemming af. Veel tijd, en genoeg inspiratie. Behendig bladerde ze door de verschillende liedjes met elk hun eigen stijl en stemming. Terwijl ze verder zocht stapte ze een beetje in haar kamer rond. Ze had wat beweging nodig. Haar kristalblauwe ogen bleven voor deze keer bij het raam gangen. Als automatisch stapte ze er naartoe en keek vanuit haar kamer naar buiten. Naar de maan die juist genoeg gloed gaf om dingen nog in het donker te kunnen zien. Naar de sterren die glinsterden in de donkere nacht. pas dan keek ze naar beneden, naar het terrein. het zag er doodstil en verlaten uit. Vanuit haar kamer kon ze alles perfect zien. Soms zag ze dingen dat niet moesten gezien worden. Best handig als je iemand zou wille bespioneren. Zonder dat die persoon het zou merken kon ze hem veilig vanaf een afstand in de gaten houden. Lightning wou zich dan ook juist van het raam wegdraaien toen ze oppeens vanuit haar kamer beneden op het plein van de school iets zag bewegen. Toen ze beter keek zag ze dat het een persoon was die richting de ruïnes ging. Verbaasd bleef ze staan kijken. Kneep haar ogen iets dichter bstudeerde de persoon. Hij zag er niet echt gezond uit moest lightning bekennen. Ach ze zal straks wel eens zien. Light was toch al van plan geweest om een wandeling in het donkere bos te gaan maken puur om wat energie kwijt te geraken, misschien zou ze daarna wel in slaap kunnen vallen. "Kiara, ga je mee?" Vroeg Lightning aan het al wakker geworden welpje. Kiara keek haar nieuwsgierig aan met die grote ogen van haar. Vervolgens sprong het van het bed af en ging afwachtend bij de deur staan. Nadat ze nog een trui aan had gedaan ging ze met de trap naar beneden aan voet gevolgt door Kiara. Maar in plaats van verder naar beneden te gaan ging ze door een deur dat achter een gordijn verborgen was. Zwijgend volgde ze de trap dat al snel aankwam bij het open plein van de school. Dichter bij de ruines dan bij het donkere bos. Dus het zal maar de ruines zijn voor nu. Al zuchttend stapte ze naar de plaats waar ze de onbekende zieke jongen naartoe had zien gaan. De cheetah die naast haar liep werd oppeens onrustig. Verbaasd ging Lightning dan door haar knieen, probeerde haar te kalmeren. Maar voordat ze het diertje kon aanraken ging het ervandooral keffend richting de ruines."Kiara!" riep Light gefrustreerd, het enige wat ze kon doen was erachter aan rennen. Hopend dat het beestje niet gek was geworden. Gelukkig vond ze Kiara al snel, maar bij het beestje lag..."Dominic!?" Sprak ze verbaasd. Hij was de zieke jongen die ze vanuit haar kamerraam had zien strompelen? Wat had hij. Licht bezorgt ging ze naast hem zitten. ''Sophia...'' Hoorde ze hem mompelen. Lichtjes mepte ze tegen zijn beide wangen."Dominic, ik ben het Lightning." Bezorgt keek ze hem aan. wist niet wat ze moest doen. Zelf kiara snuffelde hele tijd aan hem."Dominic" Sprak ze deze keer op een bevelende toon. Nam Dominic vast en sleurte hem met moeite naar een van de pilaren en liet hem ertegen aan zitten leunen. Opnieuw gaf ze hem een mep in het gezicht."Word wakker" Wat hij toch in vredesnaam. Ze voelde zich nu dan ook werkelijk hulpeloos.
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimedi apr 09 2013, 07:56

Een kleine kamer. Leeg, zo te zien. Spierwitte muren waar het licht zowat oogverblindend vanaf straalde. Ik staar ernaar, me ergens half boven die kamer bevindend. Gehypnotiseerd door de geruststellende leegte in deze gedachte. Ik probeer mijn ogen te sluiten, maar dat gaat niet, evenmin als enige andere beweging. Ik ben verlamd. En dan begint het. Achter mij krassen zwarte kraaien hun onheilspellende lied. Ik weet dat het kraaien zijn, zonder me om te draaien, zonder er ook maar een seconde over na te denken. Zoals je alles weet wanneer je in een droom bent, omdat het jouw hersenspinsels zijn. Ik voel een teder zacht veertje over mijn wang strijken. Zacht, maar onheilspellend. De volgende lichte veer komt sierlijk tegen me aan, met een krachtige impact waarover ik me stiekem kort verbaas. Maar pijn lijkt me niet te kunnen doordringen momenteel. Langzaam wordt de ruimte duisterder tot er een slechtverlichte slaapkamer overblijft... Te vroeg gejuigd. Ik zet me onbewust schrap, mijn lichaam verstijft en verkrampt zich. Een golf van misselijkheid komt over me heen. Wanneer ik een beweging voel terwijl ik naar mijn eigen idee alleen roerloos hang schrik ik. Wat gebeurt hier in godsnaam? De neiging om een fluistering in min achterhoofd te beantwoorden bevecht ik, de stem verdring ik. Hallucinaties. Ik ben eraan gewend. Kort vliegen mijn blauwe ogen open en ik aanschouw de volle maan, wanneer ik ze weer sluit bevind ik me onmiddellijk op de vloer die ik griezelig goed herken. Ik kan het warme tapijt nog onder mijn voeten voelen. De ervaring is levensecht, maar ik wéét dat het een droom is. De enige vraag die dan overblijft is of ik sterk genoeg ben om daartegen te vechten, me aan de illusie te onttrekken. Een zachte grom vol onderdrukte pijn verlaat mijn bleke lippen, wanneer het decor zich traag vervormd. Ik zie een bed met een schim erin. Naar de wand waartegen ik aanleun hoef ik niet eens meer te kijken, met één blik zal ik bebloede handafdrukken vinden van een kind zonder beheersing. Trillerig sta ik loodrecht. Mijn stappen voeren me naar achter het bed. Ik wil niet. Nee. Mijn vingers slaan in zich in de grond, ik werk tegen. Maar de onvermijdelijke kracht dwingt me verder, genadeloos. En daar is ze dan. Mijn zusje, die ik al zo veel jaren niet meer heb gezien. Maar ze ziet er ongeschonden uit, heel anders dan.. Ik slik moeizaam. Wat gebeurt er? Haar ogen zijn gesloten, ik weet dat daarachter hemelsblauwe poorten naar haar ziel verborgen zijn. Oh, wat verlang ik ernaar om die ogen nog een laatste keer te aanschouwen. Ik buk bij haar, schud aan haar bleke schouder. 'Wake up..' Fluister ik vriendelijk, maar lichtjes dwingend. 'Open your eyes, wake up.' Mijn stem trilt, de hese klanken vol angst. 'Please...' Komt er dan schokkerig uit. Geen reactie. Ruwer, steeds wilder wordt haar arm heen en weer geslingerd. Ze moet wakker worden, het moet. Ze leeft nog.. Toch? Maar er is geen hartslag merkbaar en wanneer ik opnieuw naar Sophia kijk zie ik een kijkje van een met bloed bezoedeld kind. Mijn handen. Ze zitten onder het bloed.. Heb ik dit gedaan? Weer haar leven genomen? Nee, dat kan niet. Met felle woede roep ik: 'Wake up! Now!' Machteloos zie ik echter hoe steeds meer bloed zich aan mijn voeten verzameld, langzaam omhoog komt alsof het door mij aangetrokken wordt. Ik... Ik zal in het bloed verdrinken, sterven. Dit is haar wraak. Ik voel kleine kinderhandjes die mijn benen omklemmen. Met hun klauwtjes trekken ze me naar beneden, op mijn knieën. Een tragisch beeld is het. Ik star met nietsziende ogen naar de helderblauwe hemel, tranen verzamelen zich in mijn ooghoeken. Ik hap naar adem. Nee. Nee. Nee, ik wil niet sterven. Niet zo. Nee. Niet nu. Maar mijn lichaam is bevroren en bewegen kan ik niet.

Een felle tik op mijn wang brengt me weer bij bewustzijn. Voor zover je de wazige blik in mijn ogen als alert kunt bestempelen ben ik er weer. Vocht vervaagd mijn visie tot een wazig geheel. Mijn handen klemmen zich tot vuisten van angst. Ik staar de verte in, trillerig en doodsbang. Waar is het bloed? Ben ik dood? Is dit haar wraak? Een meisje, ouder dan Sophia.. Maar met dezelfde blauwe ogen. Ik krimp ineen. 'Sorry...' Klinkt het vol angst, mijn armen slaan zich om mijn knieën en ik kruip tot een bolletje ineen. Bang voor onzichtbare krachten.. Bang zoals hij nooit was.

[die veren zijn Lights klappen ja Razz en zijn ogen gaan echt even open als hij knippert~]
[en dit alles is onbedoeld in 1e persoon, zeg t maar als je het heel vervelend vindt :3]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimedi apr 09 2013, 11:52



Het was eigenlijk niet echt de bedoeling geweest dat ze naar de ruines zou gaan. Nee eigenlijk wou ze naar het bos. Niet vanwege de transformatie, deze keer niet. Ze had haar pilletje ergens in de middag genomen. Maar vannacht zou ze gewoon naar het bos gaan om een wandeling. Puur voor de stilte en de rust die er daar te vinden zou zijn. De vogels die allemaal sliepen. Beesten die uit hun hollen kwamen op jacht naar hun prooi. Prooien die hun toevlucht zochten in hun goed verstopte hollen in de grond of in de boom, zo hopend dat de jagers hen niet zouden vinden. Alleen weet Lightning maar al te goed dat dat zinloos was. Duvessa was zelf een jager. En geen enkel wezen kon van haar ontsnappen, hoe goed je je ook verstopte. Met de neus van Duvessa kon je je prooien van vele meters afstand al het diertje ontdekken waar je op jacht voor was. Maar in plaats van naar het bos te gaan was haar nieuwsgierigheid gewekt door een zieke jongen die gestrompeld was naar de ruines. Het was dan ook op een of andere manier dat ze automatisch achter de jongen was gegaan. Het kwam dan ook aan als een shock om diezelfde jongen daar zo hulpeloos op de grond te zien liggen. Puur uit instinct was ze er meteen op af gerend. Het was nog erger dat het de jongen blijkbaar Dominic was. In eerste instantie zou ze hem gewoon hebben laten liggen. Hem laten lijden, en weg gaan hem achterlatend. Iets in haar hield haar jammer genoeg tegen haar. Waardoor ze naast hem ging zitten om hem vast te pakken en tegen een pilaar te leggen. Daarna probeerde ze hem wakker te slaan. Of het zou helpen wist Lightning niet. Ze wou hem dan juist ook weer opnieuw slaan toen ze oppeens een boekje op de grond zag liggen op de plaats waar Dominic daarstraks nog zo had gelegen. Zou het van hem zijn? Wel er is maar een manier om erachter te komen toch? Al kruipend ging ze naar het boekje en pakte het op. Bekeek het van alle kanten, toch kreeg ze het niet over het hart om het boekje te openen en kijken wat er in zat. Zo was Lightning niet. Het was iets prive's van Dominic, en zij mocht daar niet in kijken. Niet zonder toesteming. al was haar nieuwsgierigheid zo sterk geworden door dat boekje, toch deed ze het niet open, alhoewel ze er nog naar een tijdje bleef staren. Na een tijdje boog ze weer voor Dominic, en gaf hem weer een mep op het gezicht. Waarom wou die in godsnaam niet wakker worden? Wat was er aan de hand. Vooral, wat spookte er in zijn gedachten rond dat hij niet wakker kon komen. Meteen spoelde er een soort van opgeluchtheid toen ze zijn ogen deze keer helemaal zag open gaan al leek hij niet er helemaal met zijn gedachten bij te zijn. Verrast genoeg kromp hij ineen.'Sorry...' Zei hij vol angst. Meteen maakte hij een bolletje van zichzelf. Heel voorzichtig en langzaam legde Lightning een hand op zijn schouder."Het is goed Dominic, je bent veilig." Ze wist niet precies wat hij had, dus wist niet wat er precies was met hem."Ik ben het ... Lightning" Ging ze op een gerustellende toon verder. Al snel overhandigde ze het boekje aan hem. "Dominic...vertel me...wat is er gebeurd" Lightning wou weten hoe het kwam dat de Dominic die zij kende, sterk en kil oppeens zo zwak en angstig was. Wat voor droom...beter gezegt wat voor nachtmerrie heeft hij gehad.
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimezo apr 14 2013, 20:25


Im gonna live
I'm gonna fly
I'm gonna fail
I'm gonna die

De angst die hij voelde, de drukkende angst. Die nam hem weer terug naar alle dingen die hij liever vergeten wilde. Hij was sterk genoeg om het normaal gesproken perfect uit zijn hoofd te houden, een meester over zijn eigen gedachten met ijzeren tucht. Verdriet, pijn, angst. Het waren de onderdrukte emotie's die zodra ze een kans kregen om zichzelf te uiten uitbundig hun kans grepen. Zo lang was hij koud en emotieloos geweest, de laatste tranen die over zijn gezicht waren gelopen dateerden uit zijn vroegste jeugd. Toen Sophia er nog was. Toen Dominic's ziel nog vlekkeloos en zijn toekomst nog zonnig was geweest. Lang vervlogen tijden. Na een aantal omslagpunten die niemand aan had zien komen was deze jongen zoals hij nu was. Een medogenloze jager, een onvoorspelbare vijandige poppenspeler. De stralende oogjes vol levensvreugde waren verdwenen, de lieve jongen die met zijn zusje vliegers opliet eveneens. Dat was in elk geval de werkelijkheid waarin hij geloofde, met een kille en onverbiddelijke kracht die geen ruimte liet voor twijfel. Met ijzeren ketenen waren de emotie's en twijfels aan banden gelegd, de bewegingsruimte tot een minimum teruggebracht. Maar het was onmogelijk om die hatelijke emotie's helemaal uit te bannen. Ergens was dat zwakke, naïeve jongetje er nog. Ergens, maar wel onbereikbaar en onzichtbaar. Onvindbaar, tenzij je hem door en door kende. De diepste krochten van zijn ziel, daar school nog een piezeltje licht. Wachtend op de genadeklap die zijn menselijkheid geheel uit zou doven.
"Het is goed Dominic, je bent veilig." Veilig? Dat woord. Enkel een vage echo van de betekenis kon hij zich nog voor de geest halen. Wanneer was de laatste keer geweest dat hij werkelijk een gevoel van veiligheid ervaren had? Mensen zeiden het allemaal. Zijn pillen waren volkomen veilig en ook hij was veilig en geen gevaar voor de samenleving. Hoe kon iedereen er telkens zo naast zitten? Honderd procent onjuist, honderdtachtig graden de verkeerde kant op. Onbetrouwbaarder dan hijzelf waren wel de woorden die mensen uitspraken wanneer ze je gerust probeerden te stellen. Hij wierp een lichte blik opzij, nauwelijks merkbaar. Weer vielen alleen die ogen hem om. Blauw als doorzichtig kristal. Blauw en hemels. De hemel. Zou zijn zusje daar nu zijn? Was dit Sophia? Angst nam zijn ratio volkomen over. Hij verloor het gevecht. Degene die altijd de overwinnaar zou zijn werd door zijn eigen gedachten verslagen. Lightning. Die naam klopt niet. Dit was Sophia. Of niet? Nee. Want hoe kwam hij er dan? Was hij ook gestorven, had hij zijn laatste adem moederziel alleen onder invloed van geheel veilige medicatie uitgeblazen? Alsnog. Het was onmogelijk. Hij zou nooit op dezelfde plek terecht komen na de dood. Dat verdiende hij niet. Hij niet. Gabriël. De vervloekte vervloekte Gabriël. De engel, de aartsengel die hem zogenaamd moest beschermen en van fouten moest behoeden. Was die hele middag dan geen fout? De middag waarop alles rood kleurde? Waarom wist hij de antwoorden niet meer? Waarom was hij niet meer zeker, van niets meer? Waarom waarom... Waar was hij en wie was dat? Lightning, dat was wat ze had gezegd.. Maar klopte dat wel? Achterdocht overspoelde hem. Een boekje werd in zijn handen geduwd. HIj greep ernaar, omklemde het stevig met zijn vingers. Zo hard kneep hij dat er deukjes in de zijkant kwamen. Rustig. Blijf in godsnaam toch rustig. "Dominic...vertel me...wat is er gebeurd" Hij slikte, moeizaam. Kwam iets uit zijn ineengekrompen houding op en richtte zijn blauwe ogen kort op. In een fractie van een seconde brachten haar hemelse ogen hem weer van de wijs, van de kook, in de war en in de knoop. Hij wilde haar pijn doen, tot ze zou stoppen met op Sophia lijken. Hij wilde haar knuffelen en een mes tussen haar ribben steken. Twee tegengestelde gevoelens, twee drangen vochten met elkaar. Afwisselend overheerste de liefde en de haat. Zijn blik werd wazig, flikkerde zwart wit. Felle lichtsflitsen en wanneer hij dan wel iets zag waren dat kraaienvleugels die voor zijn gezicht wild heen en weer zwiepten. Hij knipperde verdwaasd, panisch, manisch met zijn oogleden. Open, dicht. Waarom hielp het niet? Open, dicht. De veren waren niet echt, dat wist hij. Ze moesten verdwijnen. Als hij knipperde moesten ze verdwijnen. Zijn hoofd kantelde zich iets omlaag, waardoor zijn blik nu op zijn handen lag. Een glimp van glinsterend rood drong door tot zijn netvlies. Onmiddelijk, in een reflex, liet hij los. Het aantekeningenboekje viel met een klap op de aarde. ''Ik-Ik maakte het vies.'' zei hij vol afschuw. Hij keek naar zijn vingers, bang en geïntrigeerd tegelijk. Bloed. Waarom zat deze rode substantie op zijn handen? Was er iemand dood? Ja. Blood.. Dat kwam niet zomaar overal terecht. En.. Hij had het gedaan. Hij voelde het. Een steek van duivelse brand ging door hem heen, kromde zijn ruggegraat, deed hem lichtjes voorover klappen. Hij herstelde zich vlug, dit meisje -wie het ook was- mocht niet denken dat hij pijn had. ''Wie is er dood..?'' mompelde hij dan zachtjes. Een fluistering, niet meer dan een windvlaag. Binnenmonds gepraat, zoals hij normaal nooit sprak. De zelfverzekerde, altijd licht spottende en uitdagende ondertoon was verdwenen. Als sneeuw voor de zon weggesmolten. ''Wie, wie.. Wie is er dood?'' Met zijn vingers maakte hij strepen in de grond. De modderige aarde had zijn handen omhuld. Maar hij zag enkel rood. En die kleur werd steeds overweldigender, nam zijn hele beeld over. Dominic kon er niet meer tegen, sloot zijn ogen. Maar de rode kleur, de vloeistof.. Het was op zijn netvlies gebrand. Een beeld wat hij niet kon vergeten, niet kon negeren. Niet niet kon zien. En hij was bang.


If I fail, I'll fall apart
Maybe it is all a test
Cause I feel like I'm the worst
So I always act like I'm the best…

[Yeps, bloed=aarde xD]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimewo apr 17 2013, 20:11


Waarom moest juist Lightning weer degene zijn die Dominic ziek richting de ruines zag stappen vanuit haar raam. Ze hield er niet van om mensen tegen te komen wanneer die op hun zwakst waren. Dat voelde ze iets naars over haar heen. Daar hield ze niet zo van, want wat nog erger was, was dat ze daardoor aan haar eigen verleden moest denken. Over de dagen waar ze verloren en kapot alleen was geweest. Eenzaam en achterdochtig. Vertrouwde niemand, en nu nog steeds niet. Nooit zal Lightning iemand volledig vertrouwen. Daar kwam alleen maar ellende van. En zij had al genoeg ellende om er nog meer bij te krijgen. maar zij moest weer de pech hebben om iemand tegen te komen die een zwak moment had, en nog erger het was Dominic. Nooit verwacht dat hij zelf ook zwakke momenten had. Maar voor de eerste keer dacht ze niet aan hoe ze daar misbruik van kon maken. Nee, daar was ze toch niet in de stemming voor. Onhandig probeerde ze hem dan ook gerust te stellen. maar dat was nu niet echt zo simpel als Mini zelf niet echt meewerkte. Het was even niet echt meteen te geloven dat de eerst zo kille sarcastische Dominic nu zo bang en hopeloos was. het was moeilijk te begrijpen. ''Ik-Ik maakte het vies.'' zei hij vol afschuw. Verbaaasd keek ze toe hoe hij het boekje op de grond smeet. De omslag was open gegaan toen hij het op de grond had gesmeten. De nieuwsgierigheid in haar borrelde weer op toen ze zijn naam op de eerste pagina zag staan. Dit zou ze niet moeten doen, het was verboden in andermans spullen te zitten neuzen. Met een iets wat schuld gevoel nam ze het boekje in haar handen en begon er gespannen iets wat in te bladeren en bleef geschrokken bij een van de pagina's stilstaan toen ze haar naam erin zag staan. Haar mond was zelf iets open gegaan. Nog steeds wat verbaasd keek ze verder, bleef verward kijken naar de steeds terug komende woord. Wat waren Dominic zijn gedachten toch zo verwarrend. Nog erger dan ze had gedacht. Snel ging ze wat verder bladeren toen ze geschokt naar een van de bijna laatste pagina's keek. Hoe...wanneer. Kort fronste ze naar het zelf portret van haar in haar...wanneer was ze gaan rondlopen in school met haar pyjama aan? ze kon het zich echt niet meer herinneren. daarna zag ze nog een tekening van een meisje met krullen. Beet even op haar onderlip en sloot het boekje weer. . ''Wie is er dood..?'' mompelde hij dan zachtjes. Verrast keek ze hem aan. Wat bedoelde hij nu? ''Wie, wie.. Wie is er dood? Herhaalde hij. Zijn handen waren vuil. Maar dat was ook al, waarom zou die denken dat er iemand dood was? Behalve...hallucineerde hij? Dacht hij dat de aarde bloed was? Iets geschokt nam ze zijn beide handen vast nadat ze het boekje aan de kant had gelegt, dat even proberen te vergeten al was dat niet zo simpel."Dominic....er is helemaal niemand dood." ze kneep even lichtjes in zijn beide handen."je handen zijn vuil van aarde. Er is niemand dood." Sprak ze zo kalm mogenlijk al was dat niet zo echt makkelijk. Hoe kon ze hem nu helpen als ze niet wist wat het probleem was. Met beide handen nam ze zijn gezicht snel maar op een of andere manier toch teder vast."Dominic, kom er weer met je verstand bij." Ze dwong hem haar recht aan te kijken. Haar kristal blauwe ogen die alleen maar kalmte en rust uitstraalden."Het is nu genoeg om triestig te doen. Zo ben jij niet, dus kalmeer. Zie wat dat jij nu ziet alleen maar verbeelding is." Sprak ze hem streng toe. Veel kon ze niet doen. Hem alleen maar in de juiste richting proberen te duwen. het meestendeel moest hij zelf weten te oplossen..
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimezo apr 21 2013, 14:49


I'm bulletproof, nothing to lose.

De hysterische gevoelens in zijn lichaam werden perfect verwoord in zijn chaotische gepraat. Onbegrijpelijk, vol vrees en verwarring. Niemand, maar dan ook niemand. Niemand wist wat hij doormaakte, aangezien Dominic over de bijwerkingen van zijn medicatie nooit openlijk sprak, zelfs niet met de psycholoog die hij eens in de zes maanden verplicht moest bezoeken. Een check-up, noemden ze dat, om te kijken of er wat in zijn behoeftes was veranderd. Wat het eigenlijk was: Een manier om te zien of hij A) nog niet dood was en B) nog niemand had vermoord. Oh, en als ze daartoe de kans hadden schoven ze hem nog wat experimentele, verslavende rotstofjes toe, die zijn hele lichaam vanbinnen vernietigden. Want die medicijnen moesten getest worden en hoe kon dat beter dan op een onopvallend joch op een of andere rotschool. Yeah. Maar hij zou er vanaf komen. Zodra hij achttien was. Zodra hij hier weg mocht. Zodra hij de kans zag.

"Dominic....er is helemaal niemand dood." Waarom waren zijn handen dan rood, was zijn vizie door bloed vertroebeld? Hij kon het ruiken, het proeven. De metalige smaak van bloed. Hij likte vluchtig over zijn lippen. Zie je wel? Bloed. Hij wist het zeker. Waarom loog ze. ''Waarom.. Niet liegen..'' verzuchtte hij doods. Te moe om nog werkelijk in discussie te gaan, haar te dwingen om de waarheid te vertellen.. "Je handen zijn vuil van aarde. Er is niemand dood." Het kneepje in zijn handen, haar lichaamswarmte. Het was genoeg om het beeld van deze verwrongen werkelijkheid kort te laten flikkeren. Van rood naar donkerbruin gingen de vlekken op zijn handen. Hij beet hard op zijn lip, iets meer bloed vloeide uit zijn aderen. Maar het besef dat de ijzeren, wrange smaak in zijn mond niet door een of ander doodgemaakt spelletje kwam drong langzaam door. Hij.. Hij had niemand vermoord. Kalmeer, kalmeer dan toch. In godsnaam. Hij wist wat er aan de hand was, de situatie was duidelijk. Maar zijn pupillen bleven groot, zijn handelingen aarzelend en trillerig. En zijn gedachten warrig en nogal wantrouwig. Want als je niet wist of iets wat je hoorde, zag, voelde.. Werkelijk daar was. Dan werd het argwanend waarnemen je enige mogelijkheid om enige houvast op de schijnwerkelijkheid te hebben.
Het meisje. Hij keek haar aan, diep in haar bloedrode ogen. Knipperde. Nee, ze waren blauw. Dit was Lighning. Ze had blauwe ogen. Toch? Ja. Hij maakte onwillekeurig een beweging opzij met zijn hoofd, toen Dominic terugkeek zag hij weer de vertrouwde blauwe irissen. Een zachte zucht van opluchting werd gestaakt zodra een pijnscheut door zijn ruggegraat trok. ''Het is nu genoeg om triestig te doen. Zo ben jij niet, dus kalmeer. Zie wat dat jij nu ziet alleen maar verbeelding is." Een felle blik ontstond plots bij die woorden. Triest doen? Hij gromde, ontblootte zijn witte tanden naar Lightning. ''Jij..'' Een vinger wees naar haar. ''J-jij hebt werkelijk geen idee waar je het over hebt.'' grauwde hij met hese stem naar haar. Maar de woede eiste zijn tol nog voordat hij Lightning goed en wel de les had kunnen lezen. Hij zakte ineen, omklemde met een hand Lightnings arm, om te voorkomen dat hij helemaal op de grond zakte. Het overhemd werd door de wind volkomen opengeblazen, maar de koele lucht voelde hij niet op zijn gloeiend hete huid. ''Help me...'' fluisterde hij. De hand die zich hard om haar arm had geklemd dwaalde naar beneden en blindelings greep hij haar hand vast. Kreunde zachtjes toen de pijn zich verdubbelde. Bewegen, niet bewegen. Alles deed zeer, een eindeloze spiraal van pijn.



I'm bleeding out, so if the last thing that I do is bring you down, I'll bleed out for you.


Laatst aangepast door Dominic op do apr 25 2013, 20:41; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimedi apr 23 2013, 17:23

Lightning voelde zich hopeloos. Dit wou ze niet voelen. Niet wetend wat ze moest doen. Alleen maar kunnen staan toekijken hoe hij pijn leed. Mentaal o fysiek dat maakte geen verschil ze bleef er even hopeloos bij. Daarom Lightning er niet tegen kon? Het herinnerde haar aan vroeger. Het straat leven, waar ze echt voor haar leven had moeten vechten. Gelukkig had ze enkele jongens ontmoet die haar af en toe toch hadden geholpen wanneer ze het echt nodig had. Zonder hen zou het haar waarschijnlijk niet zijn gelukt om het straatleven te hebben overleeft. Toch wist lightning hoe zwak en eenzaam ze zich toen had gevoeld. Vol met wanhoop om het te overleven en niet worden opgepakt door de politie. Die waren eenmaal niet makkelijk om kwijt te geraken. Bezorgder dan lightning zelf wou keek ze naar Dominic ”waarom…Niet liegen…” Verzuchtte hi doods. Lightning wou hem tegenspreken maar hield slim genoeg haar mond. Hij zag er zo moe uit, leek niks meer te kunnen doen. Lightning probeerde hem te laten herinneren dat hi dit nu allemaal verbeeld, kneep dan ook lichtjes troostend in zijn handen die ze vast hield. Daarna zorgde ze ervoor dat ze hem irriteerde om zo weer proberen de kille Dominic terug te krijgen. Misschien was dat niet meteen haar beste plan ooit maar goed. ”Jij’ een vinger wees naar haar “j-jij hebt werkelijk geen idee waar je het over hebt” Grauwde hij met een hese stem naar haar. Daar had Dominic helemaal gelijk in. Ze wist helemaal niks omdat hij het haar niet wou vertellen, dus taste lightning maar in het duister, al wist light maar al te goed hoe gevaarlijk dat kon zijn. Geschrokken keek ze op toen ze voelde hoe Dominic haar arm vastgreep als houvast. “Dominic” Sprak ze teder en bezorgt. Meteen nam ze hem beet ”Help me” fluisterde hi. Kort keek ze hem geschokt aan. Dominic…Die haar om hulp vroeg. Behendig verplaatste lightning zich waardoor Dominic helemaal tegen haar aanlag. Haar armen had ze om hem heen geslagen als vorm van bescherming en fluisterde hem geruststellende woorden toe. Opeens kreeg ze een idee. Haar beide handen legde ze elk op een slaap van Dominic. Daarna sloot ze haar ogen en dwong Duvessa’s hulp al was dat heel gevaarlijk. Haar handen werden pikzwart. De duistere magie begon de wanorde, al de negativiteit in het hoofd van Dominic te absorberen. Nadat ze huigend haar ogen weer opende velde ze hoe een straaltje bloed uit haar neus kwam, dat ze dan ook meteen maet haar hand wegveegde. Hopend dat Dominic snel weer beter zou worden nam ze zijn ene hand vast en wachtte vermoeid a. Duvessa’s magie gebruiken koste Lightning veel te veel energie, daarom gebruikte ze het bijna nooit. Want als de wonde te groot was fysiek of mentaal dan was de kans groot dat het lightning haar dood zou worde als ze wou helpen healen"Word weer beter Dominic" Fluisterde ze, meer tegen zichzelf dan tegen de jongen in haar armen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimedo apr 25 2013, 20:40


I'm bulletproof, nothing to lose.


Pijn werd gevolgd door meer pijn, andere pijn, extra pijn. Het was een hopeloos gebeuren. Meestal ebte die gevoelens weg, de angst kwam op en verdween weer als golven van de zee. Nu niet. Nu was hij ermee gevuld. Zo diep, tot op het been beinvloed door de vreselijke stoffen die door zijn aderen raasden, zijn bloedbaan vervuilden. Zo intens vergiftigd met dingen die een mens beter zouden moeten maken. Was dat dan niet het doel van medicijnen? Blijkbaar gold dat niet meer zodra onwetende doktoren besloten dat je gek was, ze hadden allemaal zo'n hoge pet van zichzelf op. Maar hem werkelijk begrijpen deden ze geen van allen, hem doeltreffend behandelen was iets waarin nog niemand geslaagd was. “Dominic” ZIjn naam klonk als een onbekend woord, een magisch woord. Zijn oren verdraaiden het, vervaagden de betekenis die hem als kind geleerd was, namelijk dat het was waarmee anderen hem als persoon bestempelden. Enkel een klank bleef over. Do-mi-nic. Met een licht zangerig stapje in het midden van het woord. Als een wals, kort maar krachtig. Dit was.. Ze moest hem helpen. Dominic Gabriël Fedelmid. Hij. Hij vroeg om hulp. Werkelijk. Dit was ongekend. En het zou door hem worden ontkend, glashard en ijskoud zou hij liegen wanneer Lightning hem hiermee confronteerde. Want hoe kon een jongen, die altijd sterk was, altijd anderen zwak maakte, accepteren dat hij een gehaat speeltje om hulp moest smeken. Als twee warme tikjes voelde hij hoe haar handen op zijn hoofd neerdaalden. Zachte veertjes streken over zijn slapen, of waren het haar vingers? Haar huid was koud, satijnzacht op zijn snikhete huid. Hij had koortsachtige neigingen om het lichaamscontact te doorbreken, zo intens kwam het aan bij zijn door ijlfantasieën versterkte zintuigen. En nu.. Een zacht kaarsje doorbrak de duisternis die zijn gesloten oogleden uiteraard hadden veroorzaakt. Hij voelde zijn nek tintelen. Het leek alsof hij gevuld werd met warmte. Maar toen deze sensatie een kort moment had voortgeduurd voelde hij hoe het stopte, traag. De duisternis absorbeerde de energie. Wat gebeurde hier? Was dit een droom? Of was dit Lightning's werk? Het was in elk geval.. Mislukkend. Hopeloos. Een gevecht tegen oneindige duisternis kon je niet winnen. Een ijskap kon je niet smelten. Een hart gewikkeld in metalen ketenen die elk gevoel verhinderden was niet te bevrijden met een zonnestraaltje. Hij gromde van de pijn, de pijn die haar warmte hem gaf. ''N...'' Zijn mond vertrok tot een smalle streep, zijn ogen waren samengeknepen van de frustratie. Hij wilde hieruit. Uitbreken, los, vrij zijn. Het licht doofde als een kaarslichtje overspoeld door een vloedgolf. Een zwart gat, in de vorm van een levendig kloppend hart had alle positieve energie weggenomen. "Word weer beter Dominic" Hij opende één oog, zocht kort oogcontact, likte woedend over zijn droge lippen. Niet zo zeer boos op haar. Nee, dat was het niet. De boosheid was gericht tegen iets anders. Waartegen, daar was hij nog niet helemaal uit. ''It's no use. I'm not sick, so I won't ever get better.'' Hij duwde zichzelf overeind, moest stiekem toegeven dat haar trucje wel zin had gehad voor de oppervlakkige effecten van de medicatie. Zijn zicht was helder, zijn temperatuur daalde langzaamaan weer tot een normaal niveau. Met trillerige vingers begon hij een knoopje van zijn overhemd dicht te maken, wat hij opgaf toen de opening te klein bleek voor zijn onhandige hand-oog coördinatie momenteel. ''Don't you ever dare to do that again..'' siste hij boos, haar observerend. Ja, hoe daas en verzwakt hij ook was, Dominic had een talent voor gevoelens van anderen herkennen. En dit gedoe had Lightning duidelijk geen goed gedaan.


I'm bleeding out, so if the last thing that I do is bring you down, I'll bleed out for you.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimevr apr 26 2013, 18:22

dat hij maar snel zijn oude ik weer werd. het voelde niet goed om hem zo zwak te zien. het was zo...niet hem. Deze zwakke Dominic kende ze niet, wist niet wat ze ervan moest denken. lightning had altijd wel geweten dat ook hij een zwakke kant had, en puur door nieuwsgierigheid wou ze het ook te weten komen, maar het was nooit de bedoeling geweest dat ze er bij zou zijn wanneer hij een zwak moment zou krijgen Ze voelde zich nu machteloos. een gevoel dat light haatte. Dat was iets vreselijks dat ze zoveel mogenlijk wou ontwijken als dat kon. hier bij Dominic was dat blijkbaar mislukt. Dit moest stoppen, het gevoel zorgde ervoor dat lightning er niet echt goed over nadacht. het idee was er dan ook zomaar volkome onverwacht. Meteen legde light haar handen op zijn slapen en begon al zijn egativiteit van hem te absorberen; natuurlijk zou het voor hem vast zien alsof eht niks hielp, dat kwam omdat zijn hersens het nog niet meteen begrijpen, het niet konden volgen. Zoveel negativeit..teveel. Lightning kon het bijna niet verdragen. Maar ze wou en zal Dominic helpen. Waar die gedachten vandaan kwamen wist Light niet. Al bijtend op haar onderlip hield ze het stug vol tot er toch al een groot deel duisternis uit zijn hoofd verdwenen was. Pas toen gaf ze het al huigend op. Voor haar was dit slecht. de duisternis voedde Duvessa. Lightning verborg haar opgeluchteid nadat Dominic recht was gaan staan. Zij had ondertussen het bloed dat vanuit haar neus kwam snel weggeveegt."its no use. I'm not sick.I won't ever get better."Hoorde ze hem zeggen waar lightning niet op reageerde."Don't you ever dare to do that again;" en dominic was weer terug..soort van. Lightning wou ook recht gaan staan maar wist dat ze haar evenwicht zou verliezen dus bleef ze zitten alsof ze goed zat."Ja, ook graag gedaan Dominic" Sprak Lightning sarcastisch nadat ze weer op adem was gekomen. Nonchalant begon ze een plukje haar rond haar wijsvinger te draaien. Haar kristal blauwe ogen keken hem doordringend aan. "heb je dat vaker? " Vroeg ze zo neutraal mogenlijk alleen haar ogen verraden haar nieuwsgierigheid en bezorgtheid tegenlijk. Waarom was ze bezorgt? Ze moest hem haatten. Toch was ze bezorgt...dat was niet logisch. Nadat Lightning even goed haar ogen had gesloten en zeker wist dat ze weer goed genoeg voelde stond ze iets te moeizaam naar haar zin recht en keek naar de lucht. Naar de donkere lucht, naar de maan die een lichte schijn gaf waarbij haar Kristalblauwe ogen lichtjes feller werden door de manenschijn. Afwachtend op Dominic zijn antwoord verstevigde ze de trui om haar heen toen ze kort rilde. Hm, misschien is het maar beter dat ze niet al te lang buiten bleef of ze zal nog verkouden worden.
.

(sorry flutje, heb nog wat buikpijn Dx)
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimema apr 29 2013, 23:30

Hij moest het doen. Boos worden. Ze zag er zwak uit, moe. Bebloed. Het waren kleine spoortjes rode vloeistof, de rest had ze overduidelijk weggeveegd. Maar hij herkende het. Dit was een van de dingen die hem zo ongelofelijk goed maakten in mensen doorzien. Zijn oog voor details. Ze had gezegd dat er geen bloed was, dat het aarde was, dat er niemand dood was. Leugens. See? You see? Blood, blood everywhere. Somebody has been killed. A heart has stopped beating, a life has ended. The last breath is the longest. The last drip of blood is the sweetest. Drip, drip down. Slowly following the dead skin, dripping on the ground, making my hands all red. Oh yes, the sweet smell of blood, you can almost taste it in the air, the iron. Dearest dead body. My victory. I won. I won again. And I will never lose. Everything goes as I plan, death and life.Even flikkerde het beeld voor zijn ogen. Nee. Zijn gezicht vertrok kort. Dominic weigerde te vervallen in de oude situatie. Zwakte, nee. Lightning om hulp smeken, nooit. Nooit meer. Ze had hem op de een of andere manier op zijn zwakst getroffen, zo'n aanval had hij in maanden niet gehad. Waarom ging het ook telkens mis wanneer hij net zo ver was? Overextended, zo noemde men dat. Te ver had hij het medicijnengebruik afgezwakt, wat zijn lichaam niet aankon.

Het was waar, toch? Hij was niet ziek. Hij was niet ziek en wie niet ziek was werd ook niet beter. Dat was pure logica. Niets tegenin te brengen. Behalve mensen die zouden beweren dat hij gek was. Gek, hij? Hij was niet gek. Nee, het enige wat hen in die waan bracht was het feit dat hij geen zwakzinnige emotie's vertoonde. Dat hij wist wat hij moest doen om te bereiken wat hij bereiken wilde. Naïef zijn stond blijkbaar gelijk aan normaal zijn, gezond zijn, een healthy mind. Maar juist die naïviteit was zo lastig te faken, omdat het in je ogen zat, die schemering van spot kreeg hij er met moeite uit. "Ja, ook graag gedaan Dominic" Hij rolde met zijn ogen. Wat een irritant kind was ze eigenlijk toch. Ach, in deze situatie blijkbaar een heel klein beetje nuttig. Fijn hoor. Wat verwachtte ze nou? Dat hij haar op zijn blote knieën zou bedanken? Bij nader inzien... Was hij al in die positie, enkel de bedankwoorden ontbraken nog. Zijn blote huid tegen de koele aarde gaf een verkoelend gevoel, de miniscule grassprietjes en windvlagen die langs zijn lichaam streken.. hij ervaarde het allemaal versterkt. ''Shut up, idiot. I didn't ask for your so-called help..'' mompelde hij zachtjes. De gemeenheid die erin zou moeten liggen.. Als je zijn stem vaker had gehoord merkte je het wellicht. Die harde spottende gemeenheid was verzwakt en verflauwd. En dat maakte hem enkel bozer. Niet echt een fijn gezelschap nu, qua gebabbel dan.

"Heb je dat vaker?" Hij zuchtte geërgerd. ''Hmpf.'' Met een duidelijk boos gebaar gooide hij zijn haar uit zijn gezicht. Warmte vloog over hem heen, zijn huid leek wel in de fik te staan. De neiging om de laatste kleding af te gooien groeide. Dat overhemd.. Dat openhangende overhemd. Die ruwe stof op zijn huid, het deed zeer. Dominic zat nu vlak naast Lightning, liet het witte overhemd iets over zijn schouders naar beneden glijden, haar met blauwe ogen kort aankijkend. ''Nope.. Meestal niet.'' was het luchtige -late- antwoord. Hij trok zijn hele overhemd uit, rilde kort nu de koude wind zijn gehele lichaam beroerde. Met trillende vingers reikte hij naar de zoom aan de onder kant en met een scherpe nagel scheurde hij iets open. Een rood pilletje viel op zijn hand en traag bracht hij het omhoog. Dominic nam het medicijn in en likte loom over zijn lippen. ''What?'' vroeg hij lichtelijk geamuseerd toen hij haar blik ving. Alsof dit alles niet was gebeurd en hij gewoon normaal met haar zat te babbelen, als een normaal spelletje.

[Post, y u so random et crappy Oh Noes!?!]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimewo mei 01 2013, 14:57



haar kristal blauwe ogen, staarden naar de lucht. De lucht die nu stillaan donker grijs kleurde in plaats van zwart. Binnenkort zal de zon opkomen. De kleur oranje die het dan over de horizon liet schijnen was altijd prachtig om te zien. Vaak wanneer Lightning om dat tijdstip ongeveer niet kon slapen ging ze gewoon zonder enige aarzeling naar buiten. naar hier de ruines. Om dan op een van de afgebrokkelde pilaren te gaan zitten en afwachtend kijken hoe de zon stillaan opkwam vanachter de horizon vandaan. Vroeg in de ochtend en laat in de avond kon je met gemak kijken naar de zon zonder dat je ogen er van pijn deden. Dat waren de momenten dat je toch wel even stil bleef. Genietend van het uitzicht dan. Binnenkort zal ze het weer meemaken. De laatste paar dagen sliep ze nog redelijk slecht. Hoe het kwam wist lightning niet, niet dat het veel uitmaakte. Je kon slapen of je kon juist niet slapen. En slaappillen ervoor nemen zag Light niet echt zitten. Eenmaal genomen was de verleiding sterker om het de volgende keer nog eens te nemen. En nog eens tot je er een gewoonte van maakt om iedere keer naar die pilletjes te grijpen wanneer je weer niet eens in slaap kunt vallen. Pillen waren gevaarlijke dingen. hoort wie dat het zei, Lightning moest er ook nemen, al gaat ze die niet zo snel van nemen. Alleen wanneer ze iets moet doen tot laat in de nacht. pas dan gebruikte ze haar pilletjes, anders niet. Of als ze in de buurt is van veel mensen; Dan ook.

Lightning had het meteen gevoeld toen er een straaltje bloed vanuit haar neus kwam. Meteen gevolgt door het gevoel van vermoeidheid terwijl ze enkele minuten gleden zo actief was dat ze niet in slaap kon vallen, nu was het helemaal omgedraaid doordat ze de magie van Duvessa had gebruikt. Iets dat ze alleen maar in noodgevallen gebruikte, want kijk wat voor effect het op haar eigen had. Snel en behendig veegde ze het meeste bloed weg, al kon ze niet voorkomen dat Dominic wist dat ze had gebloed, en daarstraks had ze nog zo gezegt dat er geen bloed was. Onbewust was het een leugen geworden. geweldig. Ze had niet eens gewild dat haar neus zou bloeden. maar hoe ze hem anders had moeten helpen wist Lightning niet. Light was gewoon bezweken toen hij haar smeekte. Dominic zou nooit om hulp smeken, behalve als hij het zelf maar amper door heeft en zoveel pijnleed. Dat zorgde ervoor dat Lightning snel te werk was gegaan. Niet had nagedacht bij de gevolgen ervan. En kijk wat er van is gekomen. Dominic had gezien dat haar neus had gebloed en zij kon nog niet meteen recht staan van vermoeidheid. Gelukkig zal ze snel genoeg haar energie weer terug krijgen. Daar hoefde ze niet zozeer ''Shut up, idiot. I didn't ask for your so-called help..'' mompelde hij zachtjes. Vermoeid zuchtte Lightning op zijn overdreven reactie. Zou ze erop reageren of niet? "Goed, de volgende keer laat ik je wel liggen, kreunen van de pijn." Sprak ze bot terug. Om eerlijk te zijn zou ze dat niet doen. maar gelukkig had ze het zo serieus gezegt dat je niet zou weten of het nu een leugen was of niet. Na de woorden kon ze eindelijk weer rechtstaan.

Toch was ze nog lichtjes bezorgt om Dominic, al zou Lightning dat nooit van haar leven toegeven. wel kon je het merken aan haar handelingen, en vooral aan de vraag die ze vervolgens had gesteld of hij wel vaker die...uitbarstingen? Kreeg. ''Hmpf.'' Kreeg ze als antwoord. Ach wat maakte het uit. Ze was het al gewend geworden dat hij zo reageerde al begreep ze nog steeds niet waarom. Haatte hij haar? Was het daarom dat hij zo bot deed tegen haar? Toch twijfelde Lightning, want waarom stond haar naam in zijn boekje? En nog belangrijker, waarom heeft hij haar getekend? Het verwarde haar. Wat moest ze daar toch van denken? Dominic was gewoon de ingewikkelste persoon die ze ooit heeft onmoet, en het begon haar stillaan te vermoeien. Het was lastig om toe te zien hoe hij van het ene moment naar het andere moment een heel andere persoon werd. ''Nope.. Meestal niet.'' Sprak hij dan luchtig. wel..Beter laat dan nooit, toch? Langzaam draaide ze zich naar hem om."Hoe...." Kort beet ze even op haar onderlip."Laat maar." Ze moest zich niet met zijn zaken bemoeien. Gewoon een vraag is al genoeg. Nonchalant draaide ze van hem weg, kijkend naar de horizon. Kort keek Lightning nadat ze Dominic zag bewegen. Blijkbaar deed hij zijn shirt uit...Mooi uitzicht was het wel. Het verraste haar volkomen. Dit had ze dus niet zien aankomen. Kort geamuseerd trok ze een wenkbrauw op die ze al snel weer liet verdwijnen. Nadat hij zijn shirt had uitgedaan slikte hij een pilletje. ''What?'' vroeg hij lichtelijk geamuseerd, nadat hij haar had betrapt hem aan te staren. Kort bevochtigde ze haar lippen. "Dacht even dat je striptease ging doen." Mompelde ze zo luchtig mogenlijk. Het lukte Lightning niet meteen haar ogen van zijn lichaam weg te kijken."Wel, het zal me niet verbazen als je nu verkouden zal worden."uiteindelijk lukte Lightning het om van hem weg te kijken. Waarom deed hij nu eigenlijk zijn shirt uit. En waarom sprak hij zo geamuseerd? Eerst snauwde hij haar af en nu dit. Alles wat hij deed verwarde Lightning wel uiteindelijk."en ik zal je niet weer helpen. Dan moet je maar niezen en trillen tot je erbij neervalt." Mopperde ze, hield haar blik zo stug mogenlijk naar de horizon gericht..
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimedo mei 02 2013, 23:31

No one knows what it's like
To be the bad man
To be the sad man
Behind blue eyes
And no one knows
What it's like to be hated
To be faded to telling only lies
De zon kwam traag naar boven, geen haast, nee hoor. Langzaamaan werd de duisternis verdreven en zijn contouren werden steeds beter zichtbaar. Hoe laat zou het nu zijn? Een uur of.. vier, vijf misschien? Heerlijk, weer een slapeloze nacht, deze keer ook nog eens in de kou doorgebracht. Niet dat hij daar nu last van had, nee. Zijn huid leek wel in vlammen te vergaan, zo heet voelde hij zich bij vlagen. Hitte danste over zijn huid, die meestal juist een tikje koeler was dan bij normale mensen. Dat resulteerde dan in aanrakingen die tegelijk verwarmend, verhittend en verkoelend waren.
Waarom hij zo kwaad was dat hij geholpen was wist hij niet. Of eigenlijk wel. Wanneer mensen zo lang in je omgeving waren wisten ze dat je sterk was of zwak. En aangezien hij alles altijd volkomen in de hand had was hij ervan overtuigd dat Lightning hem als sterk had gezien. Dat moest wel. Iedereen deed dat, overzag de miniscule breukjes in zijn masker en aanbad de leugenachtige mist die om zijn ware ik heen spookte. Maar nu.. twee keer op rij was hij niet in staat geweest de act vol te houden. En daarvoor haatte hij niet alleen zichzelf, maar ook haar. Waarom was ze altijd in de buurt als het slechter ging? Zodra Dominic een mindere dag had was deze trut er als de kippen bij om er gebruik van te maken. Of.. dat dacht hij in elk geval eerst. Het feit dat ze hem hielp was weer lekker verwarrend. Iets wat hem irriteerde en intrigeerde tegelijk. "Goed, de volgende keer laat ik je wel liggen, kreunen van de pijn." Pff. Alsof hij haar hulp nodig had. Zijn blik zei in dit geval al genoeg. Wat dacht ze nou, dat hij niet voorbereid was?
Luchtig sprekend wuifde hij langzaam haar bezorgde vraag weg. Stom kind. Interessant kind. Vervelend. Boeiend. Saai. Merkwaardig. Zo kon hij nog wel uren doorgaan met de tegengestelde gedachten op te sommen, die ze in hem opbracht. Dominic was altijd veel bezig geweest met woorden, ze uittesten, ze gebruiken om mensen te bespelen. Maar om Lightning te beschrijven schoten woorden haast tekort. Ze was de schaduwzijde van een medaille, de achterkant... Ze was de volgende morgen, ongrijpbaar, onaantastelijk maar altijd aanwezig. Een begrip wat er altijd was, maar hoe dichtbij je het ook naderde, de achterkant van iets aanschouwen kon niet op natuurlijke wijze, de volgende morgen verschoof steeds als je er net aankwam. "Hoe.... Laat maar." Ze leerde het wel. Maat houden. Zich aan zijn regels aanpassen. Hij was immers de leider van dit spelletje, hoe anders dat soms ook mocht lijken.
''What?'' Hmm, die blik.. Kom nou, meende ze dat? Lightning toch. Bad, bád girl. Zelfs in deze toestand keek ze zo naar hem? Een kort gegrinnik gleed over zijn lippen, wat zijn keel lichtelijk pijn deed, maar dat zou zij niet merken. "Dacht even dat je striptease ging doen." Verbaasd gleed zijn tong over zijn lippen, bevochtigde de droge huid. ''Met enkel dit aan kan ik niet veel verder gaan.. Tenzij je erop staat...'' fluisterde hij zachtjes, een veelbetekenende blik op haar gezichtje. Tja.. Zijn overhemd hing om zijn armen heen, voor de rest was zijn bovenlijf ontbloot. Ook zijn benen waren redelijk onbedekt.. Enkel een boxershort. "Wel, het zal me niet verbazen als je nu verkouden zal worden." Goh, eindelijk een logische opmerkingen. ''Misschien wel.'' was zijn enige commentaar. "En ik zal je niet weer helpen. Dan moet je maar niezen en trillen tot je erbij neervalt." Hij gaapte zachtjes, onderdrukt en gedempt in zijn hand. Nee, hij kon niet moe zijn. Zijn lichaam was slapeloze nachten gewend, kom op. ''Zou je dat echt doen, Lightylight?'' vroeg hij fluisterend. ''Me in de steek laten, bedoel ik. Ik weet dat ik niet altijd even.. Goed voldoe aan het beeld van een.. een.. ehm.. Ja. Maar.. Lightning. Ik... '' Zijn stem zwierf de paden van stopwoordjes af, wetend dat dat uiting zou geven aan de dingen die hij niet zei, maar insinueerde. Een rilling liep over zijn lijf en hij trok afwezig zijn overhemd weer op, knoopte een van de parelmoeren rondjes dicht. Inwendig vocht hij een strijd. zo doorgaan, Lightning bespelen? Of.. of zijn gevoel volgen.. niet wetend wat daaruit voort zou komen?

[aaahhh ik wilde kort posten Oh Noes! *gromt* xD]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimeza mei 04 2013, 16:55


Nog steeds begreep Lightning hem niet. Zijn gedachtengang. De ene keer was het dit en de andere keer was het dat. Hoe moest ze hem nu ooit begrijpen als hij bleef veranderen van gedachten. Voorzover Lightning het kon herinneren kende ze niemand die zo verwarrend was als Dominic. En wat nog erger was dat het haar irriteerde. Dat irriteerde hem aan haar. Iedereen had wel ergens een zwakte voor, zelf Dominic. Wat hij trouwens nu al twee keer had bewezen. In het begin, de eerste keer was het Lightning echt haar bedoeling geweest om het te misbruiken. Maar daar was helemaal niks van gekomen. Wat nog erger was, was dat ze dit helemaal niet tegen hem zou gebruiken. Dat zou gewoon laf zijn. Maar Lightning had vooral geen zin om er misbruik van te maken. Waarom dat ze dat niet wou wist Light zelf nog niet helemaal. Alles was zo vaag. Lightning hield niet van vaag. Daar kwamen alleen maar slechte dingen van. Daar kon alles door fout lopen. gewoon omdat je het niet begreep. Dat was het gevaarlijke eraan. Dominic, was op zijn eigen merkwaardige manier gevaarlijk. Zeer gevaarlijk. Was dat de reden waarom ze niet bij hem weg kon blijven? Neah dat kon het niet zijn. Toch? Lightning stond natuurlijk bekend om het type dat uitdaging zocht, maar ze ging nooit zo ver dat ze er zelf in de war zou van kunnen geraken. Ze had hem pissig gezien. Ze had hem in een speelse bui gezien. Maar wat haar het meest verwarde was deze zwakke bui. Lightning wist niet wat ze hiermee moest doen. Het verwarde haar gedachten over hem. Wie was hij nu echt? Kort beet ze even verward op haar onderlip, maar stopte meteen zodat Dominic het niet zou hebben gezien. Ze beet altijd op haar lip als ze te veel in de war is, iets wat ze altijd heeft geprobeerd te verleren, maar het is haar nog nooit eerder gelukt. Kwam ook omdat ze maar zelden echt in de war geraakt. Lightning had ook wel verwacht dat er geen bedankje van Dominic zijn kant zou komen. Dus het maakte niet echt zozeer wat uit. De volgende keer zal ze hem gewoon laten liggen. Als hij zo wilt doen, dan doet gaat Lightning ook zo doen. Ze begreep het niet, toch was ze lichtjes bezorgt om hem. Vroeg dan ook of hij wel vaker die...aanvallen had, maar hij wuifde haar vraag weg. Ach dan niet. Ze was zo verstandig om er niet verder op in te gaan. Lightning zag het helemaal niet aankomen dat hij oppeens zijn shirt uit deed. Waarom zegt die what? het was toch best logisch als een knappe gast zijn shirt uit doet een meisje ernaar gaat kijken? Hij zou toch ook even verrast zijn als ze oppeens haar eigen topje random zou uitdoen? Niet dat ze dat ging doen, maar het ging om de gedachten. ''Met enkel dit aan kan ik niet veel verder gaan.. Tenzij je erop staat...'' fluisterde hij zachtjes. Snel keek ze verward weg. "laat maar" Mompelde ze. Het waren wel leuke gedachten..nee toch niet. Ze moet echt eens stoppen met denken. Het maakte het er alleen maar erger op. Van haar part mocht Dominic nu gewoon ziek worden. Waardoor hij in zijn bent alleen maar zou gaan zitten trillen van de koude en niezen tegenlijk. Het zou Lightning niks doen...toch? ''Zou je dat echt doen, Lightylight?'' vroeg hij fluisterend waarbij Light verbaasd een wenkbrauw op trok....lighty...light? Dat klonk meer een koosnaampje voor zo'n schattig hopeloos kindje. En lightning was zeker niet hopenloos en vooral geen klein kind. . ''Me in de steek laten, bedoel ik. Ik weet dat ik niet altijd even.. Goed voldoe aan het beeld van een.. een.. ehm.. Ja. Maar.. Lightning. Ik... '' Verward beet ze weer op haar onderlip als ze naar hem keek. Wat was er toch mis met haar?"Nee...waarschijnlijk zou ik je niet in de steek hebben gelaten." Mopperde ze de waarheid en keek weer van hem weg."En je bent wie je bent Dominic, dat maakt je speciaal" God, wat zei zij nu in hemelsnaam Waarom had ze dat gezegt? Ze had kunnen liegen maar toch had ze het niet gedaan. Wat irritant zeg. Waarom bracht hij haar toch zo in verwarring met alles wat hij deed? Deed hij het expres of beseft hij het zelf nog niet?
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimema mei 06 2013, 01:15

Zelfs nu had hij de kracht om haar te plagen, haar te verwarren. Die kracht haalde hij uit het niets, de rest van zijn lichaam voelde zo moe. Geen zin meer om ook maar iets te doen. Zijn hand optillen. Het was zo veel moeite. Kon hij niet gewoon zijn ogen sluiten? Inslapen? Wegdrijven op wolken van dromen? Zonder bloed, zonder pijn. Geen nachtmerrie's. Oh god, alsjeblieft geen nachtmerrie's. HIj was doodop.
Nee. Nee, Lightning zou merken dat hij zwak was. Beseffend dat hij dat niet aankon, dat dat een marteling zou zijn, bracht hij de kracht wederom op. Om te spreken, te acteren. De fluisteringen in zijn hoofd, die hem smeekten om in slaap te vallen, negeerde hij standvastig. Ja. Hij was standvastig. Geen slappeling, geen opgever. De realisatie dat het meisje naast hem hem allang had gezien op zwakke momenten moest hij wel verdringen. ''Zou je dat echt doen, Lightylight?'' Toneel. Toneel zou hem redden. LIghtning zwak maken. Zij was zwak, niet hij. Zij was het, de zwakkeling hier. MIsselijkmakende naïeveling. Zwakkeling. Coward. ''Me in de steek laten, bedoel ik. Ik weet dat ik niet altijd even.. Goed voldoe aan het beeld van een.. een.. ehm.. Ja. Maar.. Lightning. Ik... '' Eens zien. Dit moest wel werken. Alsof hij haar ooit werkelijk een gevoelig verhaaltje zou vertellen. Bah. Maar het leek wel echt. En daar ging het om. Immers was Light te kortzichtig om ook maar iets door te hebben, de stomme slappe idioot.
"Nee...waarschijnlijk zou ik je niet in de steek hebben gelaten." Hmm ''Good to know.'' mompelde hij grijnzend. Ja. Zie je wel. Hij kon het. Haar zwak maken. Ja ja ja. "En je bent wie je bent Dominic, dat maakt je speciaal" Woorden dwaalden door zijn hoofd, maar alles wat hij kon doen was haar aanstaren. ''Oh.'' klonk het kort. De jongen sloot zijn ogen kort. Opende ze weer, knipperde vlug en verdwaasd. ''Ik ben zo moe, Lightning...'' fluisterde hij. ''Ik- ik moet volhouden. Sterker zijn dan... Nee..'' Bij elke keer dat hij knipperde bleven zijn ogen langer dicht.

[prutpost is prut<3]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimevr mei 10 2013, 12:31




Dit moest ophouden. ze zou hem moeten links laten liggen aangezien hij dat ook mij haar zou doen. Hij probeerde haar weer te bespelen zelf nadat ze hem had geholpen. Maar hij kon haar niet bespelen, ze was niemand zijn speeltje. En niemand zijn bezit. Niet nu, niet morgen, nooit niet. En als Dominic zo door doet zal ze da them duidelijk maken ook. Ze is geen ding, dat je kunt gebruiken wanneer het je past. Lightning was niet het type datnvan Dominic wegblijven. Het irriteerde haar zwaar. Hoe kon ze dit het beste oplossen? Ach ze zal wel zien zeker? Kort zuchtte ze. Was ze maar in haar bed gebleven, dan had ze dit niet. Ze hield niet van de verwarring in haar hoofd. Lightning wou alles in de hand hebben. Kunnen voorspellen wat er ging gebeuren. Dominic was iemand waar dat niet lukte, ze zou uit zijn buurt moeten bllijven. Gemakkelijker gezegt dan gedaan, maar misschien zou ze dat inderdaad beter moeten doen. Het zou het beste voor haar zijn. Waarom maakte hij haar toch zo in de war. Dat was toch nergens voor nodig. had hij dan neit door dat ze echt zijn zwakte niet tegen hem zou gebruiken? Lightning gaat echt niet haar niveau verlagen op zijn hoogte. Het was zielig eigenlijk, zelf nu hij zwak was probeerde hij nog steeds duidelijk te maken dat zij de zwakke was, probeerde nog steeds te acteren. Maar waarom deed hij dat? Natuurlijk zou Lightning hem niet echt in de steek laten, ze was geen monster dat genoot van andermans pijn zoals Dominic hier. En dat wist hij maar al te goed. Het maakte niet uit of hij het tegen haar zou gebruiken want dat was geen zwakte van haar, verre van. ''Good to know.'' mompelde hij grijnzend. Kort draaide Lightning overdreven met haar ogen. Wat maakte het uit. Ze had het gezegt en haar woorden terug nemen waren onmogenlijk, het was geen misdaad wat ze had gedaan. Voor lightning het maar al te goed besefte kwamen haar woorden eruit rollen. hij was wie hij was...en dat maakte hem speciaal. ''Oh.'' klonk het kort. Langzaam keek ze Dominic weer aan. Hij zag er zo moe uit, waarom ging die gewoon neit gaan slapen. ''Oh.'' klonk het kort. daar gaf hij het bewijs, ga slapen dan. ''Ik- ik moet volhouden. Sterker zijn dan... Nee..'' Kort beet ze op haar onderlip. Nam Dominic bij de schouders en duwde hem met ligte dwang op de grond zodat hij tegen haar kon gaan aanleunen."Ga dan slapen...ik blijf hier, of ik ga weg maar je gaat slapen." Sprak ze stilletjes, kon het niet laten door even een zacht teder kusje op zijn voorhoofd te geven." Go to sleep Gabriel...i will watch over you" Normaal zou ze hem nu achter moeten laten, toch kon ze dat niet over haar hart krijgen, waarom? Wel dat wist ze zelf nog niet, het was allemaal nu een warboel in haar hoofd.
.



Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimezo mei 12 2013, 21:48


I'm bulletproof, nothing to lose.

''Oh.'' Geen spitsvondigheid. Even niet. Even.. Heel even.. Kort.. Moest hij gewoon rusten. Ja. Dat was misschien niet zo handig nu, maar wel verlokkelijk. Zo ontzettend aantrekkelijk was de grond nog nooit geweest, de zwaartekracht leek wel te verdubbelen. Nee. vecht ertegen. Vecht tegen de aantrekkingskracht. Vallen. Zou het pijn doen als hij zichzelf nu niet meer omhoog zou houden, maar gewoon neer zou vallen? Dat vroeg hij zich af. Om blauwe plekken en zulke narigheid te vermijden teste hij het maar niet uit. Al bleef het verleidelijk.
''Ik- ik moet volhouden. Sterker zijn dan... Nee..'' Te moe om tegen te stribbelen kantelde zijn lichaam naar achteren. Raakte met een zachte plof de grond, een steentje duwde pijnlijk in zijn spieren. Hij bewoog lichtjes tot het ongemak verdween en zijn houding ontspande traag.
''Ga dan slapen...ik blijf hier, of ik ga weg maar je gaat slapen." Ze mocht niet weggaan... Willoos verscheen er iets van een wrange lach, omdat hij zich realiseerde dat het niet vol te houden was en de jongen knikte door zijn gezicht enkel een tikje op en neer te bewegen. Ja. Slapen. Hij zou.. Heel even maar. Gewoon, kort en dan weer wakker worden. "Go to sleep Gabriel...i will watch over you" Zijn ogen waren dicht, zijn armen lagen ontspannen langs zijn lijf. Maar de jongen kon nog niet wegdoezelen. ''Je denkt nu vast..'' begon het. ''Dat ik zwak en zielig ben. Dat ik iemand nodig heb om te knuffelen en me te beschermen. Dat ik...'' Zachtjes gleed er een kreun door de stille ochtend lucht. Hij haalde adem, langzaam en met moeite. Maar zoals altijd hield hij vol, ondanks de pijn die af en toe zijn hele denken beheerste. Lightnings idiote poging hem te 'helpen', zijn lichaam te zuiveren.. De effecten waren wellicht anders dan ze had kunnen verwachten. Het had gevoelens opgezweept die vast hoorden te zitten, opgesloten. Die nu tegen de door hem opgelegde dammen van wilskracht beukten en aan zijn vastberadenheid knaagden. Niet handig. Een ontsnapping van minstens tien jaar aan opgesloten gevoelens, geweldig. Wie zat daar niet op te wachten? Ervaren hoe een gefrustreerde liefdeloze jongen zich gedroeg met allerlei emotie's waaraan hij niet gewend was in zijn lijf. Heerlijk, klinkt leuk. Niet echt dus..

''Misschien denk je zelfs dat ik diep van binnen héus wel lief, goedaardig en oprecht ben, my dearest Lightylight..'' sprak hij smalend. Even schoten zijn helblauwe ogen nog open, enkele seconden. Voor ze weer dichtvielen, duidelijk uitgeput. ''But I warn you, I won't stay like this, nor will I have mercy on you.'' Uitgeput ademde hij in en uit, liet zijn zorgen door de slaap wegwassen. Dat was in elk geval het plan. Slapen. Rusten. Vrede.


I'm bleeding out, so if the last thing that I do is bring you down, I'll bleed out for you.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimewo mei 15 2013, 19:20


Even sloot ze haar ogen, probeerde alles in haar hoofd weer op orde te krijgen. Ze haatte dit soort momenten. neit wetend wat er nu eigenlijk allemaal in haar hoofd omging vanwege al die drukte. als ze even haar ogen zou sluiten en weer tot haar rust kwam zouden haar gedachten dat ook horen te doen. Lightning moest hier gewoon niet meer over nadenken. Gewoon het met rust laten, er niet meer over piekeren. Dat hielp altijd, en nu zal dat ook helpen. Ze had dominic lichtjes gedwongen om op de grond te gaan liggen tegen haar aan. Hij was te koppig om te gaan slapen, dus lightning zei hem dat hij moest gaan slapen. Wat was hij toch koppig, misschien zelf koppiger dan zij. En dat zegt al veel aangezien lightning op zich al heel koppig kan zijn. Hij leek te vechten tegen zijn slaap. maar waarom? Waarvoor, of beter gezegt voor wie wil hij sterker zijn? Dominic was op sommige momenten zo verwarrend. Niet te begrijpen. En als ze denk dat ze hem eindelijk snapt dan doet hij iets totaal onverwacht. Fluisterend vertelde Lightning dat ze bij hem zou blijven als hij zou gaan slapen, of als hij liever wou dat ze wegging was het ook goed, maar aangezien hij niets zei, moest het wel zijn dat ze mocht blijven. Al wist je met Dominic nooit zeker wat hij nu echt wou. ''Je denkt nu vast..'' begon het. ''Dat ik zwak en zielig ben. Dat ik iemand nodig heb om te knuffelen en me te beschermen. Dat ik...'' En daar ging hij weer. Wat probeerde hij nu toch te bewijzen? Hoe kan hij nu weten wat zij dacht? Hij kan geen gedachten lezen. ''Misschien denk je zelfs dat ik diep van binnen héus wel lief, goedaardig en oprecht ben, my dearest Lightylight..'' Ging hij na een tijdje verder."Nee dominic, dat denk ik helemaal niet aangezien ik je nu wel beter ken...Dus stop met denken in mijn plaats" Verzuchtte ze."Ga gewoon slapen." Beval ze hem lichtjes aangezien hij dat niet meteen vanzelf zou doen. haar ene arm hield ze stil aangezien Dominic daar tegen leunde, maar met de andere ging ze toch wel even vluchtig door haar bruine haren waarbij enkele plukjes irritant voor haar ogen hadden gelegen. ''But I warn you, I won't stay like this, nor will I have mercy on you.'' Verbaasd keek ze hem zijdelings aan, waar had hij het toch over? Even beet ze denken over zijn woorden na. maar omdat ze er toch niet veel wijzer van werd schoof ze zijn woorden van haar af en keek naar de zon, die meer en meer van zich liet zien nu het toch stillaan licht werd.
.


(flutter dan gedacht Stare )
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimevr mei 17 2013, 09:42

Haar woorden echoden door zijn hoofd. Maar de betekenis werd nauwelijks duidelijk. Het was een antwoord op zijn woorden geweest, dat was duidelijk. Maar was het ontkennend of bevestigend... Instemmend of juist afwijzend? Hij wist het niet. Wanneer hij zich op haar probeerde te concentreren golfde enkel een onbegrijpelijke brij van woorden over hem heen. Stuiterde door zijn hoofd en verliet hem weer zonder uitleg. "Ga gewoon slapen." Een bevel. Dit keer kon hij het aan de toon van haar stem aflezen. Soms was ze zo voorspelbaar. Oh. Hou je mond, stop met onzin praten, doe je ogen dicht. Zulke dingen.. Ga slapen. Dat woord had zo'n aantrekkelijke ondertoon. Maar hij was nog niet klaar. Nog even. Dan mocht het. ''But I warn you, I won't stay like this, nor will I have mercy on you.'' Het was vrij onnatuurlijk voor hem om iemand zo te waarschuwen. Maar toch deed hij het. Stel maar geen vragen, vandaag was niet zijn dag. Al was alles beter dan een Lightning die aan werkelijk alle andere mensen zou verkondigen hoe lief hij wel niet was. Bah. Stelletje idioten. Tegen wie hij het had... Zucht. I'm losing my mind, realiseerde hij zich. Liet alles los,'ontspande zijn spieren. Heel traag gleed hij weg. In slaap.
_______________________________
Zonnestralen gleden over zijn huid. Hoe laat was het? Ergens vroeg in de ochtend. Met zijn ogen nog gesloten bewoog hij onopvallend de vingers van zijn rechterhand. Aarde. Hij was buiten. Goed. Waarom? En met wie? Want hij voelde het wel, de warmte van een tweede persoon.. Was het een willekeurig persoon die hij had overgehaald voor hem als kussen te dienen? Of stelde het meer voor dan dat.. Hij pijnigde zijn hersenen, terwijl zijn gezicht nog steeds de serene uitdrukking van een slapende jongen droeg. In een flits was alles duidelijk. Gelijktijdig met het terugveroveren van de herinneringen van vannacht kwam hij overeind. 'Morning, dearest. How are you today?' Sprak hij nog voor zijn helderblauwe ogen openschoten. 'I must say, I really enjoyed your company as my pillow.' Plaagde hij haar, met een had zachtjes over haar arm strijkend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimevr mei 17 2013, 17:02


Dominic had haar gewaarschuwd. maar waar was die waarschuwing voor nodig? Dacht hij nog steeds dat ze zijn zwakheden tegen hem zou gebruiken? Even zuchtte ze. Dominic mag dan wel verklaren dat hij haar nu wel kende, maar klaarblijkelijk heeft hij het verkeerd want Lightning had daar op een of andere manier geen zin meer in. Ze had geen zin meer om hem te chanteren, zijn zwakheden aan anderen door te spelen. In het begin ging het daar inderdaad wel daar allemaal op. Maar nu was dat saai geworden. Het was de moeite waard niet meer, het werd eentoonig. Maar vooral, was het gevaar groter dat hij van Duvessa zou ontdekken. En aangezien ze dat niet wou stopte ze ermee. Wat kon haar het schelen dat hij nu een zwak moment had, iedereen heeft dat. Niemand is perfect, zelfs hij niet. Al zou hij daar nog zo goed zijn best voordoen. Toen hij eindelijk in slaap was gevallen ademde Lightning eens goed in. Zijdelings keek ze naar de slapende Dominic. Daar leek hij helemaal geen kil, arrogant en irritenerend mens. Nee, nu leek hij zo vredelievend. Een jongen die heel normaal was en met iedereen bevriend kon raken en graag gezien was zonder te acteren. Alleen was dit alles maar een schijn, in het echt was hij niet zo. In het echt bespeelde hij iedereen, ook lightning. Maar dat wou ze niet. Ze was niemands speeltje, niemands bezit en zou dat ook nooit worden. Ze was van haarzelf. Langzaam sloot ze nu ook haar eigen ogen, gewoon even een dutje doen. meteen schoot light wel weer wakker vanaf dat ze het kleinste beweging voelde van Dominic, net als zijn ademhaling die niet meer zo diep was als daarstraks. 'Morning, dearest. How are you today?' hoorde ze Dominic zeggen terwijl zijn ogen nog gesloten waren. Kort trok ze haar wenkbrauw op. "Goed, ik hoop dat je beter hebt kunnen..slapen dan daarstraks" Sprak ze koeltjes. Het was geen belediging, of uitdaging alsof ze wou zeggen dat ze hem zwak had gezien. Nee, dit keer was het gewoon een simpele vraag, niets meer en niets minder. . 'I must say, I really enjoyed your company as my pillow.' plaagde hij haar. Een huivering ging door Lightning heen toen ze zijn hand over haar arm voelde gaan. Kort beet ze op haar onderlip. Domme huivering..."Gelukkig, anders had ik hier maar voor niets gezeten." Sprak ze zo rustig mogenlijk, op een of andere manier bezorgte hij haar een raar gevoel wanneer hij haar niet irriteerde. Het was...Verwarrend, en daar hield ze niet van. Nu hij wel eindelijk van haar schouder was liet ze die even bewegen aangezien het even weer enkele seconden effe wennen was nu er geen gewicht meer daar op leunde en haar schouder heel even stijf aanvoelde. Al zal dat na enkele minuten wel weer voorbij zijn.Kort keek ze naar haar horloge en stond vervolgens op."De lessen gaan straks beginnen, ik moet maar eens gaan." Dat mocht dan wel waar zijn, maar toeval of niet, haar eerste twee lessen waren weggevallen aangezien de docent afwezig was. Dus had ze de eerste twee uren niks te doen, maar alles was beter dan Dominic die haar zenuwen aantaste.
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimema mei 20 2013, 17:06

Not really sure how to feel about it. Something in the way you move. Makes me feel like I can't live without you. It takes me all the way. I want you to stay
"Goed, ik hoop dat je beter hebt kunnen..slapen dan daarstraks" Hmm. Als hij eerlijk was.. Ja. Een stuk minder onrustig. Alsof haar trieste trucje om hem te zuiveren of te verlichten zowaar effect had gehad. Niet op zijn ziel, zijn bevroren hart. Nee, die waren even koud als tevoren. Maar in elk geval waren de hallicunatie’s verdwenen, voor nu. Hij was weer normaal. Hij was niet meer bang. Niet meer zwak. En ergens voelde hij een opluchting dat Lightning écht gebleven was. Dat ze niet gelogen had. Ze was bij hem gebleven. Maar zeggen dat hij dat zeer gewaardeerd had kon natuurlijk niet. Hij niet. Nooit zouden die woorden over zijn lippen komen. Dat hij het fijn vond dat ze echt gebleven was, omdat het hem een veilig gevoel had gegeven. Dat nam niet weg dat hij.. iets kon zeggen. Iets, op zijn eigen manier. Het was een compliment in een plagerige verpakking. En daaronder, als je goed zocht. Zat een klein beetje kwetsbaarheid. Hij, die iets zei waarvan hij zich realiseerde dat het voor zijn doen vrij oprecht was. Het was vreemd. Vreemd, maar hij wijtte dat aan het slaapgebrek, aan het net wakker worden. Zijn brein moest nog opstarten. Yeah... 'I must say, I really enjoyed your company as my pillow.’ Hij kon het niet laten om haar zachte huid aan te raken. Haar reactie amuseerde hem, stelde hem gerust. "Gelukkig, anders had ik hier maar voor niets gezeten." Hij grinnikte zachtjes. Ok, het was officeel. Lightning was amusant genoeg om hem eventjes bezig te kunnen houden. Haar schouder was zo te zien niet heelhuids van de nacht afgekomen. Oeps. Daar moest hij later nog wat aan doen. Toen het meisje opstond keek hij ietwat teleurgesteld op. Wat was dit nou? "De lessen gaan straks beginnen, ik moet maar eens gaan." Hij stond eveneens op, aarzelde. I want her to stay, besefte hij. ‘Ik.. blijf liever niet alleen geloof ik.’ Hij haalde een hand door zijn warrige haren heen om de viezigheid eruit te schudden. ‘Als je het niet erg vind, Lightning.. Zullen we samen gaan ontbijten?’ stelde hij dan zachtjes voor. [Pfff, te veel geluid om me heen Dood ]
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimema mei 20 2013, 21:14


Een slapende Dominic...het was zo lief om hem zo rustig te zien slapen. Zo stil, zonder enige sarcastische of bespottende opmerkingen. Iets dat ze niet echt gewoon was van hem. Maar he, er aan wennen deed ze ook niet aangezien dit waarschijnlijk maar de laatste keer zal zijn dat ze hem ooit zo stil en liefelijk gaat zien slapen. De hele tijd had ze naar hem staan kijken. Bewoog zich af en toe zo weinig mogenlijk om hem niet wakker te maken. Straks had hij dan zo'n ochtend humeur en daar stond Lightning nou niet echt op te wachten. Stillaan begon ze de krampen in haar schouder te voelen, maar dat negeerde ze aangezien ze dominic wou laten verder slapen. Daarstraks had hij niet kunnen slapen, nu mocht ze zijn enige rust voor vandaag niet gaan verstoren. Meteen voelde Lightning dat dominic wakker was aangezien ze hem lichtjes begon te voelen bewegen. De tintelingen dat dat in haar verkrampte schouder veroorzaakte negeerde ze simpelweg. 'I must say, I really enjoyed your company as my pillow.’ zei hij tegen haar. Zij verklaarde dan simpel weg dat ze daar blij om was dat ze neit voor niets zo de hele tijd had gezeten. De huivering die Dominic haar had bezorgt was iets dat ze nog zo had proberen tegen te houden. Maar huiveringen zijn blijkbaar niet zo goed tegen te houden.... Kort keek ze dan op haar horloge en zag dat normaal gezien de eerste les nu zou beginnen al had ze twee uren vrijaf, dat hoefde dominic heus niet te weten. Lightning stond dan ook recht om te gaan vertrekken. ‘Ik.. blijf liever niet alleen geloof ik.’ Verbaasd keek ze hem aan. Die had ze neit zien aankomen. ‘Als je het niet erg vind, Lightning.. Zullen we samen gaan ontbijten?’ stelde hij dan zachtjes voor. Kort aarzelend beet ze zachtjes op haar onderlip. Ze zou moeten weigeren. Dit kon alleen maar slecht aflopen. alleen kon ze op een of andere manier geen nee zeggen."Ach waarom ook niet" Sprak ze schouder ophalend. De meesten zouden nu al gedaan hebben met eten en naar de lessen gaan. Zwijgend stapte ze verder richting school. "Vergeet dat boekje van jou trouwens niet" deelde ze hem mee. Vroeg helemaal niks over de portreten van haar in dat boekje of het gedichtje dat zo...lief was...en waar haar naam in stond. Bij de eetzaal aangekomen nam ze aan plateau en legde daar wat van het school eten op. Een croisant, wat fruitsap en wat kaas als beleg. Ging vervolgens aan een willekeurige tafel zitten aangezien ze bijna allemaal leeg waren, en ging daar zitten." Mag ik je vragen...waar je nachtmerrie over ging?" Vroeg ze iets nieuwsgierig nadat Dominic bij haar was komen zitten. Het gesprek moest gewoon zo luchtig mogenlijk blijven, en ze bleef mooi wat uit zijn buurt aangezien ze een volgende huivering wou voorkomen.
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimewo mei 22 2013, 20:36


Hij wilde niet nu al weer alleen zijn. Ze was fijn gezelschap. Amusant, bijvoorbeeld wanneer ze dacht haar verwarring te kunnen verbergen, terwijl hij het uiteraard opmerkte. Kleine gebaren waren genoeg voor hem. Lichaamstaal was iets wat hij uitstekend beheerste, zowel om bij zichzelf te faken als om bij anderen af te lezen. Haar ticks waren voor de hand liggend en vrij opvallend, als je erop lette. Kleine onwillekeurige handelingetjes. Allereerst had je natuurlijk haar blik. De aarzeling daarin, die hij ook nu weer opmerkte. Ze wilde van hem wegvluchten, angstig voor wat ze voelde. Oh nee, zo gemakkelijk ontsnapte Lightning niet.
‘Als je het niet erg vind, Lightning.. Zullen we samen gaan ontbijten?’ Haar tanden lieten zich even zien, toen ze op haar lip beet. Ze leek even naar een afwijzing te neigen, vreesde hij. "Ach waarom ook niet" Opgelucht straalden zijn ogen. ''Mooi. Je ontbijt is immers de belangrijkste maaltijd van de dag.'' Dat was toch wat leraren en andere voedingsdeskundige betweters altijd zeiden? Hij bracht het echter zo overdreven, grijnzend, blij. Blij dat ze ja zei.''En een goed begin is het halve werk.'' Lightning kwam al in beweging, waarop ook hij aarzelend een pas achter haar aan zette. "Vergeet dat boekje van jou trouwens niet" Verstomd bleef hij staan, verstijfde geheel. Had hij het bij zich gehad? Natuurlijk.. Hij had het bijna altijd bij zich. 'O-ohja..'' mompelde hij warrig, haastte zich terug en pakte het ietwat vochtige aantekeningenboekje op.
Met haastige bewegingen veegde hij de aarde ervan af, terwijl hij ondertussen het meisje probeerde in te halen. Algauw liepen ze naast elkaar over het betegelde pad naar de school. Het was slechts een kort stukje, dus veel tijd om alles te overdenken was er niet. De grote deuren van de zaal verschenen in zicht en Dominic versnelde zijn pas. Hij opende de deur en glimlachte scheef. Met een ietwat verlegen gebaar maakte hij duidelijk dat ze binnen moest gaan. Achter Lightning volgde de jongen algauw. Zijn ogen volgden al haar bewegingen. Hoe ze eten verzamelde voor een simpel, maar voedzaam ontbijt. Het was nuttig om te weten wat zij lekker vond om in de ochtend te eten.. Hoopte hij dan toch. Voor later. Hij zou er wel voor zorgen dat die kennis ooit van pas kwam. That's for sure. En dan nu eten. Hij pakte een bord, want zo hoorde het. Dacht even na. Eindelijk lieten zijn ogen Lightnings silhouet even met rust, om de etenswaren die hier uitgestald waren te bekijken. Hij pakte een rond broodje, op de bovenkant bezaaid met kleine pitjes. En een appel. Onmiddelijk ging zijn aandacht terug naar wat Lightning deed. Hij glimlachte toen ze oogcontact maakten. Volgde dan het meisje, in zijn ene hand de felrode appel, in de andere het bord, met enkel een eenzaam broodje. ''Mag ik je vragen...waar je nachtmerrie over ging?" Op de automatische piloot poetste hij met zijn mouw over de appel, om hem te laten glanzen. Haalde dan even diep adem. ''Het was geen nachtmerrie, het was een illusie, een waanbeeld. En die zijn zo mogelijk nog erger, projecteren je angst op de echte wereld, tot je niet meer weet wat echt is en niet.'' Hij haalde zijn schouders op. ''En jij, waarom was je midden in de nacht buiten, my dear? Nachtwandelingetje, frisse neus aan het halen?'' Zijn blik gleed naar beneden, naar de appel. Zacht vervolgde hij: ''Wil je me vertellen wat er allemaal precies is gebeurd gisteren?'' Zijn ogen bleven op het stuk fruit gefixeerd. Met zijn tanden beet hij er een perfecte hap uit, wachtend op haar antwoorden.


Laatst aangepast door Dominic op za jun 01 2013, 13:21; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightning
.
.
Lightning

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Noelani
Posts : 4399
Points : 10
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire|Darkness
Klas: Master Savador
Partner: I know everything happens for a reason, but sometimes i wish i knew what that reason was...

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimevr mei 24 2013, 18:32

waarom had ze nu eigenlijk precies zijn uitnodiging om samen te gaan eten aanvaard? Er was helemaal geen reden. Nu ze er beter over nadacht. Dat gedoe van misschien toch nee te zeggen puur om veiligheid was zinloos geweest aangezien lightning op een of andere reden toch geen nee zou hebben kunnen zeggen. Niet dat Dominic dat hoefde te weten natuurlijk. Niemand hoefde dat te weten, dat was nergens voor nodig. Nu ze had toegeven kon ze zich niet meer terug trekken al zou ze dat willen. De opgeluchtheid dat ze in zijn ogen had gezien had haar verbaasd. Wou hij zo graag dat ze bleef? ''Mooi. Je ontbijt is immers de belangrijkste maaltijd van de dag.'' Lightning haar glimlach verbreedte lichtjes ''En een goed begin is het halve werk.'' Kort grinnikte ze dan ook even, begon dan richting de school te stappen en waarschuwde ze hem dat hij zijn boekje niet mag vergeten. Want wie weet als er toevallig iemand dat zou vinden....het kon tegen hem worden gebruikt. Niet dat ze dat zo erg zou vinden aangezien hij dat zelf bij anderen doet. 'O-ohja..'' mompelde hij warrig. Lichtjes plagend keek ze even achterom toen hij erachter gritste. Hij haalde haar al snel genoeg in waarbij ze dan samen naar de eetzaal stapte.Gelukkig was het niet zo ver, want om eerlijk te zijn rammelde haar maag wel lichtjes van de honger. Verbaasd keek ze van de grond op toen Dominic de eetzaal deur voor haar op. Zo attent van hem."Dankje" Glimlachte ze en gaf een kusje op zijn wang om vervolgens verder te stappen richting het eten. Ze nam iets simpels gewoon om haar honger te stillen voor een tijdje. Vervolgens ging ze bij het dichtsbijzijnde tafel gaan zitten nadat ze weer kort naar Dominic keek en moest glimlachen. ''Het was geen nachtmerrie, het was een illusie, een waanbeeld. En die zijn zo mogelijk nog erger, projecteren je angst op de echte wereld, tot je niet meer weet wat echt is en niet.'' Legde hij haar schouder ophalend uit. Even zweeg ze, wist niet wat erop te zeggen."o..." Sprak ze verward."Heb je dat wel vaker?" Vroeg ze zo gewoontjes mogenlijk. Haar nieuwsgierigheid was namenlijk gewekt. ''En jij, waarom was je midden in de nacht buiten, my dear? Nachtwandelingetje, frisse neus aan het halen?'' Vroeg hij haar waarbij ze kort lachtte."Eigenlijk wel ja, ik kon niet slapen, en een wandelen in de frisse lucht kan altijd wonderen doen." Sprak ze naar waarheid."En blijkbaar was het maar goed ook dat ik ben gaan wandelen." Voor heel even glimlachte ze echt gemeend waarbij die haar kristalblauwe ogen liet glinsteren, al was dat zo snel weer verdwenen als sneeuw voor de zon. ''Wil je me vertellen wat er allemaal precies is gebeurd gisteren?'' Waarom leek hij zo...van zijn doen? Dominic zal altijd iemand zijn die ze nooit compleet gaat kunnen doorgronden. En misschien is dat wel de reden waarom ze neit van hem weg kan blijven. Nu keek Lightning zelf naar haar eigen eten en speelde er wat mee." Wel, ik ga altijd gaan wandelen met Kiara, blijkbaar voelde ze dat je hulp nodig had aangezien ze me naar de ruines liet rennen." Begon ze twijfelend." Daar zag ik jou liegen, je leek daar een nachtmerrie te hebben...en je noemde de naam...Sophie? Wie is dat meisje?" Vroeg Lightning nieuwsgierig, wachtte even op zijn uitleg maar vervolgde vervolgens de gebeurtenissen."Je leek niet wakker te worden dus dacht ik inderdaad dat je een nachtmerrie had, maar eenmaal je wakker was...dacht je dat je iemand had gedood?" Vragend keek ze hem aan, ging dan weer verder."Je dacht dat de aarde op je handen bloed was...Je gaf me de shock van men leven dominic" Mopperde ze. "Daarna probeerde ik te helpen, al weet ik niet precies hoe het nu eigenlijk heeft geholpen, maar laten we zeggen....je hebt heel veel negativiteit in je, dat is zeer gevaarlijk" Verzuchtte ze en nam dan een hap van haar croisent met kaas.
.
Terug naar boven Ga naar beneden
Dominic

Dominic

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Emma
Posts : 4478
Points : 15
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark-x-Light
Klas: Master Savador
Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitimeza mei 25 2013, 17:40

Hoe moest je zoiets uitleggen aan een naïef persoon als Lightning? Een meisje zonder enige kennis, zonder enig verstand. Enkel een onstilbare neiging om honderdduizend ongemakkelijke vragen te stellen en vervolgens met het antwoord ontevreden te zijn. Zucht.. Here we go. Hij besloot maar gewoon iets simpels te vertellen, zonder echt belangrijke zaken te onthullen.''Het was geen nachtmerrie, het was een illusie, een waanbeeld. En die zijn zo mogelijk nog erger, projecteren je angst op de echte wereld, tot je niet meer weet wat echt is en niet.'' Goh, was zelfs dat al te verwarrend voor mevrouw? Er zaten geen lastige woordkronkels in, geen vage vergelijkingen. Niet eens één zinsdeel was spottend bedoeld of had een dubbele betekenis. Een heus wereldwonder voor zijn doen. En toch verbaasde ze zich, was ze eventjes sprakeloos. ... Hoe makkelijk moest hij het maken? The dear idiotic girl had to ask another obvious question. How stupid could one be, really. "Heb je dat wel vaker?" Afwezig gaf hij haar een halfbevestigend knikje. Een woordeloze 'soms' was dat. Als ze dat in elk geval kon begrijpen. Dat mocht hij toch wel hopen. Dat dit alles gevoelig lag was aan zijn gedrag nauwelijks merkbaar. Kaarsrechte witte tanden beten een flink stuk uit de bloedrode appel en vermaalden vervolgens het fruit in kleine stukjes. Het leste de dorst die hij voelde slechts lichtjes.
Terug naar haar, het was zijn recht om nu wat te weten te komen, nietwaar? Waarom was ze buiten, precies op dat toevallige tijdstip op dezelfde plek als hij? "Eigenlijk wel ja, ik kon niet slapen, en een wandelen in de frisse lucht kan altijd wonderen doen. En blijkbaar was het maar goed ook dat ik ben gaan wandelen." Zachtjes zuchtte hij. ''Hmpf, fine.'' De lichtelijk geamuseerde lach die algauw door zijn chagrijnige hmpf-geluidje heen brak maakte echter al duidelijk dat hij eigenlijk in een verbazingwekkend goed humeur was. Alsof de zon scheen en alles mooi en vrolijk was. Bah, hij walgde haast van zichzelf. Als afleiding gooide hij er nog maar een vraag bij. "Wel, ik ga altijd wandelen met Kiara, blijkbaar voelde ze dat je hulp nodig had aangezien ze me naar de ruines liet rennen. Daar zag ik jou liggen, je leek daar een nachtmerrie te hebben...en je noemde de naam...Sophie? Wie is dat meisje?" Hij schrok hevig, wat enkel te zien was aan de lichte trilling in zijn lip. '"Sophia.. Het is Sophiá, met een a.'' fluisterde hij, haar instinctmatig verbeterend. "Je leek niet wakker te worden dus dacht ik inderdaad dat je een nachtmerrie had, maar eenmaal je wakker was...dacht je dat je iemand had gedood? Je dacht dat de aarde op je handen bloed was...Je gaf me de shock van men leven, Dominic" Ietwat beschaamd grijnsde hij. Dit klonk allemaal nogal bekend, de beangstigende gevoelens leken haast terug te komen in een beklemmend gevoel van verstikking. Maar hij negeerde het. Nu lukte dat. Nu hij energie had. Zijn lichaam was aardig afgekoeld, in de lente was een broek geen overbodige luxe, zo bleek maar weer eens. "Daarna probeerde ik te helpen, al weet ik niet precies hoe het nu eigenlijk heeft geholpen, maar laten we zeggen.... Je hebt heel veel negativiteit in je, dat is zeer gevaarlijk" Dominic scheurde een klein stukje van het brood en kauwde er bedachtzaam op. ''Sophia is mijn zusje. Heb jij broers of zussen, Lightylight?'' vroeg hij kalmpjes, nog wat brood etend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA PROFILE
Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] UTL8oxA MAGICIAN

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]   Heaven is overrated [LIGHTNING<'3] Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Heaven is overrated [LIGHTNING<'3]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 2Ga naar pagina : 1, 2  Volgende

 Soortgelijke onderwerpen

-
» War in heaven
» Son of Heaven
» I keep heaven||Open
» [story] Between Heaven and Hell
» Just don't interrupt me. {Lightning}

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Old Ruins-