Derde Les

Aigavlov had mee geluisterd met Master Shongs woorden toen Enma met hem ging praten terwijl hij met zijn armen over elkaar geslagen tegen zijn tafeltje leunde. Toen Enma weer terug kwam staarde Aigavlov haar een paar tellen zwijgend aan. Daarna legde hij zijn hand op haar schouder. Denk je echt dat het geen kwaad kan om het hem te vertellen? Hij komt op mij soms nogal angstig over. Zou geen moeilijk opdracht zijn in elk geval. Ik wil wel gewoon mijn lessen blijven volgen Enma zonder dat leraren vrezen voor hun leven stuurde Aigavlov in gedachten over door middel van lichamelijk contact. Na die onuitgesproken woorden tegen Enma te hebben gezegd liet hij haar schouder los en ging weer zitten. Hij pakte zijn boek en sloeg die open om aan het opstel te gaan beginnen. Zijn grijze ogen gingen nogmaals even naar de spiegel die hij via magnetisme naar de hoek van de tafel had moeten schuiven.

Mizore keek naar hoe Shong de spiegel "behandelde". Ze deed een klein mislukt glimlachtje uit beleeft heid naar Shong voor de kompliment. 'Nee, niet dat ik weet. het laatste wat ik tegen Kaya heb gezecht is "wil je nog iets van mij weten?" Ze zwom toen weg en is niet meer terug gekomen zoals u nu ziet. Ze zuchte even om zich te consentreren op de spreuk. 'Nox' zei ze, ze wachte even voordat ze opnieuw begon. Ze sneed weer een ijsblokje af met haar hand en liet het weer net boven de spiegel weer tot water komen, vreef er even mee over de spiegel en zei 'Exus'. Ze wachte even af. Toen er niks gebeurde draaide ze haar hoofd om naar Shong en keek hem vragend aan. 'En nu?'

Shong krabde zich nadenkend in zijn warrige haar terwijl zijn spleetogen met een al net zo'n bedenkelijke blik op Mizore's spiegel was gericht. Hij keek peinzend toe hoe Mizore zijn advies opvolgde en hoe er zelfs na de spreuk nog niets in de spiegel verscheen. In zijn hoofd zocht hij zwijgend naar een oplossing, maar tot nu was er niet veel uitgekomen. Daarom legde hij een hand op Mizore's schouder en kneep er even zacht in. 'Een momentje.' Shong liep naar Kara's tafel toe en bleef daar met een kleine glimlach staan. 'Snapt u het niet goed?' vroeg hij op een begrijpende toon. Hij ging voor haar tafel staan en hield de spiegel voor haar neus. 'Met het water in de kom bevochtigt u de spiegel, daarna concentreert u zich en spreekt u de bijbehorende spreuk 'Exus' hardop uit. Er zal dan een watergeest in uw waterspiegel verschijnen, altijd in een dierlijke vorm. Eenmaal opgeroepen kunt u een kort gesprek met uw watergeest voeren en het een kleine opdracht geven. Als u uw watergeest weer wilt laten verdwijnen gebruikt u de tegenbezwering 'Nox'. De watergeest zal dan verdwijnen en uw waterspiegel wordt weer een doodnormale spiegel,' legde Shong kort en vriendelijk uit. Hij legde de spiegel voor Kara's neus neer. 'Probeert u maar.' Shong liep even later weer terug naar Mizore's tafel en hield zijn vingertoppen tegen de spiegel gedrukt. Die zonken halverwege weg in het water waaruit het oppervlakte van de spiegel nu uit bestond. Wat hij deed bracht een hoop risico met zich mee; hij lokte de watergeest nu zogezegd naar hem toe. 'Vraag uw watergeest om te verschijnen, juffrouw. Dat moet nu ongetwijfeld lukken,' zei Shong zacht tegen Mizore om de concentratie niet te onderbreken.

Mizore voelde hoe Shong zachtjes in haar kneep. Hij liep even weg om haar klasgenootje Kara te helpen. Toen hij klaar was met uitleggen en weer terug kwam zag ze hoe zijn hand in de spiegel verdeween en hoorden zijn woorden. 'Oke, als u het zecht. Kaya kun je komen?' beter wist Mizore het ook even niet. Ze wachte met een wat shagerijnige blik naar de spiegel. Weer een ongehoorzaam dier dacht ze. Dat gaat nog iets worden als Kaya niet terug naar boven komt. Het duurde niet lang voordat er weer groene waas in het water kwam, maar al snel kwam er een groene kikker weer naar boven. Kaya zei helaas niks.

Enma was al begonnen met het opstel toen ze Aigavlovs hand op haar schouder voelde. Ze hoorde zijn woorden in haar gedachte weerklinken en keek even kalm opzij naar hem toen hij was gaan zitten. ''Als jij normaal je lessen wilt blijven volgen zijn we het hem verplicht Aigavlov. Hij moet weten waar hij mee te maken heeft en dat wij dus niet in staat zijn alle soorten magie die ze ons hier willen aanleren kunnen beoefenen'' zei ze zacht en nog altijd met toonloze stem en starende blik. Enma wist heel goed waarom ze hier zat. En Aigavlov moest dat ook weten, daar waren ze immers op getraind en dit was alleen maar ter afronding van hun progammering. Enma noemde het geen training. Zij waren nooit als menselijk behandeld maar als machine. Nieuwe dingen leren was voor haar dan ook progammering. Ze zat enkel op deze school tot die progammering voltooid was. Dus tot ze genoeg wist van magie.

Kataro had even omgekeken toen hij een hand op zijn hoofd had gevoeld en zag dat het Master Shong was geweest. Nu was hij bezig met een andere leerling dus Kataro richtte zich weer op de spiegel. Ineens bedacht hij zich iets. Deshas zou het vast niet goed keuren dat hij hier nu zat maar wat nou als Kataro kon zien waar hij was, dan kon hij hem ontlopen. Zovar was inmiddels weer verschenen in de spiegel. ''Zovar kun je me laten zien waar mijn broer is aan het einde van de les?'' vroeg Kataro bijna fluisterend en nieuwschierig aan de dolfijn. Zovar knikte even kalm. Kataro's glimlach verdween toen hij het lokaal herkende wat de spiegel toonde. Waarschijnlijk wist Deshas nu al dat hij deze les had meegevolgd. ''Niet eerlijk, hij gebruikt spreuken die ik niet ken'' mompelde Kataro zacht.

Shong bleef gefocust naar de spiegel kijken, bereid om zijn hand weer terug te trekken op het juiste moment. Dat was toen er langzaam maar zeker een groene waas verscheen en niet veel later de kikker weer tevoorschijn kwam. Hij haalde zijn vingers zo snel uit de oppervlakte, dat hij per ongeluk ook een paar waterdruppels met zich meenam. De druppels schoten vanzelf weer terug naar de spiegel alsof ze erdoor werden opgezogen en mengden zich weer met het andere water. Een waterspiegel kon zijn water niet verliezen, alleen als de spiegel kapot viel of als er een scheur in de oppervlakte kwam waardoor het water eruit kon lopen. Dat zou ook veel gevolgen hebben voor de watergeest die erin huisde. 'U moet niet wegzwemmen als uw oproeper u roept,' zei Shong wat streng tegen de kikker. Het volgende moment glimlachte hij weer en liep naar Kara's tafel toen ze hem riep. 'Zegt u het maar?' Hij bleef afwachtend bij haar tafel staan en wierp een blik op de spiegel, waarin nu niets dan leegte te zien was. Ondertussen keek hij controlerend de klas rond. Zijn blik bleef even hangen op Kataro. Er verscheen kort een glimlach op zijn gezicht toen hij zag dat hij zijn watergeest iets opdroeg. Shong keek al snel weer verder het klaslokaal rond, want hij had het gevoel dat er over hem werd gepraat. Hij bleef naar Enma kijken toen zijn blik toevallig op haar viel, maar zag dat ze gewoon met Aigavlov praatte. Eigenlijk wel vreemd, hij zag haar weinig contact met anderen maken.

Ineens ging de deur van het lokaal open. Phoenix duwde Viktor voor zich uit naar binnen. Hij was duidelijk zichtbaar niet blij met hem. Phoenix speurde het lokaal af tot hij Master Shong zag. Hij liep op hem af. ''Excuseer dat ik zomaar de les kom verstoren. Mijn naam is Phoenix, ik ben hier stagiaire vuur magie. Ik ben enkel hier om Viktor hier af te leveren omdat hij aan het spijbelen was terwijl hij eigenlijk nu les zou moeten hebben'' zei Phoenix kalm tegen Shong. Daarna liep hij terug naar Viktor en keek hem even aan. ''Dat we vrienden zijn en ik je hachje heb gered omdat jij zo stom was een vervloekt boek te openen betekend niet dat je kunt gaan spijbelen'' zei hij nogal boos tegen hem. Daarna vertrok Phoenix weer en deed de deur achter zich dicht.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor struikelde haast toen Phoenix hem ruw naar binnen duwde. Hij bleef met zijn handen in zijn zakken staan toen Phoenix naar Master Shong liep en hem de situatie uitlegde. Zijn groene slangenogen keken het lokaal even ongeintereseert rond. Het kon hem niks schelen of hij lessen wel of niet volgde. Wat hem betrefd volgde hij enkel lessen die hij interesant vond en waar hij iets aan had en dat was dit overduidelijk niet. Viktor streek even kort een zwarte lok haar achter zijn oor. Op zijn lippiercing en felgroene oogkleur na zou hij zo een jongere versie van Savador kunnen zijn. Hij keek Phoenix giftig aan toen die zich weer tot hem wende maar sprak zijn vriend niet tegen. In plaats daarvan stelde hij zich defensief op en ging aan een tafeltje zitten waarna hij kwaad uit het raam staarde.

Shong krabde zich met een wat afwezige blik op zijn halfkale hoofd. Het kostte een paar seconden voordat Kara's vraag tot hem doordrong. 'Ooh!' bracht hij er verbaasd uit, al wist hij niet precies waarom. Waarschijnlijk omdat hij in gedachten was verzonken en op slag terug naar de realiteit werd gebracht. 'Dat weet ik niet, juffrouw Lockhart,' zei hij met een kleine glimlach, zijn blik op de lege spiegel gericht. Hij vouwde zijn handen achter zijn rug. 'Iedere watergeest verschilt met elkaar. Er is maar één manier om daar achter te komen, en dat is als uw zuster zelf een watergeest oproept.' Shong draaide zich kalm om toen de deur van het lokaal openging en er een jongeman op hem afliep die hij nog niet eerder had gezien. Ondanks zijn nogal duistere blik, bleef hij hem vriendelijk aankijken en knikte hem begrijpelijk gedag zodra hij weer van hem wegliep. Er ging even een schok door hem heen toen hij Viktor zag. Allereerst dacht hij dat Savador er stond, maar later kwam hij erachter dat deze jongen als twee druppels water op hem leek. Op zijn lippiercing en gifgroene blik na. Shong bleef verstard bij Kara's tafel staan en keek even wanhopig om zich heen. Al was het Savador dan niet, Viktor leek er wel op en dat riep een ongemakkelijk gevoel bij hem op. Daarna besloot hij maar naar de kwaad uitziende jongen toe te gaan om de bedoeling van de les uit te leggen. Het was immers nog wel een leerling. 'Uhm.. Shong, uw voornamige leraar in watermagie,' stelde hij zich met een zachte, onzekere stem voor. Hij keek Viktor schichtig aan. 'Met het water in de kom bevochtigt u de spiegel en concentreert u zich. Met 'Exus' roept u een watergeest op, 'Nox' laat het weer verdwijnen,' legde hij kort uit. Shong bleef bij Viktors tafel staan, maar speelde verlegen met zijn vingers.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor keek met een ruk opzij toen de leraar bij zijn tafel stond om deze onnozele les uit te leggen. Zijn blik zei al veel over hem. In ieder geval dat hij niet bang was voor wat dan ook en de meeste mensen zelfs vrees voor hem toonde. Zijn blik stond ook alsof hij ieder dit moment nog kon omleggen zonder ook maar een gevoel voor schuld te hebben. Waar hij wel van op keek was dat Shong hem helemaal geen straf gaf of wat dan ook voor het spijbelen. ''U gaat me niet eens straf geven omdat ik spijbelde?'' vroeg Viktor ongelovig maar met spot in zijn stem. ''Hoe zwak ben je dan'' zei hij half tegen zichzelf terwijl hij zijn blik afwende. Hij mompelde nog wel meer dingen maar het enige wat echt te verstaan was was: ''Zelfs in de bak waren ze nog strenger dan hier''. Viktor pakte de kom water en goot een beetje over de spiegel. Hij pakte ding ding op en keek even naar zijn eigen spiegelbeeld. ''Excus'' zei hij op half verveelde, half bevelende toon. Niet veel later kwam er een sidderaal naar de oppervlakte gezwommen.

Shong wendde steeds zijn blik van Viktor af. Om de een of andere reden vond hij het moeilijk de jongen in de ogen aan te blijven kijken. En het onbehaaglijke gevoel in zijn maag hielp daar niet echt bij mee. Hij schrok even toen hij Viktors ongelovige woorden hoorde. Er schoten lichte tranen in zijn ogen zodra hij zijn opmerking die volgde hoorde, die kennelijk aan het gemompel te horen niet rechtstreeks op hem was gericht. 'Ik zou het kunnen waarderen als u uw opmerkingen voor u houdt,' zei Shong op een strenge toon, waar ergens ook iets van boosheid te horen was. Hij veegde ruw de opkomende tranen weg. Met iets meer zekerheid keek hij toe hoe Viktor de spiegel bevochtigde en een watergeest opriep. 'Uitstekend,' prees hij hem op een doodserieuze toon waarin zijn typische vriendelijkheid nauwelijks te horen was. 'Laat uw watergeest nu een bepaalde handeling uitvoeren. Denk eraan dat het een kleine moet zijn, want een grotere is niet weggelegd voor zelfgecreëerde watergeesten,' voegde Shong er op een zakelijke toon aan toe terwijl hij zijn handen achter zijn rug vouwde.

Vine kwam net binnenlopen toen ze het tafreel van Shong en en de jongen die verbazingwekkend veel op Savador leek zag. Ergens had ze het gevoel dat ze hierbij moest ingrijpen. Shong leek haar niet echt het type dat met dit soort mensen ervaring had. Ze liep met kalme passen op het tweetal af. ''Dus jij bent er zo een'' begon ze vrij kalm terwijl ze de jongen strak aankeek. ''Luister jochie, jij zit hier misschien niet voor de lol maar denk dat wij het leuk vinden les te geven aan iemand die denkt dat hij het beter kan. Weet je wat? Volgende keer ruilen we. Dan gaan wij hier vervelend doen en telkens opmerkingen over jou maken terwijl jij je daar staat uit te sloven voor leerlingen die toch niet naar je willen luisteren. Laat ik je even herinneren waarom je hier zit. Je bent hier om te leren, niet om leraren te beledigen. Ten tweede ben je hier omdat je leerplicht hebt, dus spijbelen is iets wat verleden tijd is. Ten slotte als jij nog eens een keer die grote mond van je durft open te trekken tegen een leraar dan kan ik ervoor zorgen dat je geschorst wordt. Ben ik duidelijk?'' vroeg Vine streng en keek de jongen even dodelijk aan. ''Nou!'' riep ze uit naar hem.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor keek Master Shong even minachtend aan. ''Of anders wat? Pas nu ik er iets van zeg gaat u boos worden?'' zei hij met lichte spot. Hij keek met een ruk op en zijn giftige blik boorde zich in de jonge vrouw die waarschijnlijk stagiaire was hier. En ondanks alles was er in Viktors ogen toch wel iets van ontzag te zien na haar woorden. Hij keek haar strak aan, zijn pupillen verkleint tot smalle verticale streepjes. ''Jij wint, voor deze keer'' siste hij zacht tegen haar. Hij was opgestaan en had maar op een paar centimeter afstand van haar gezicht gezeten. Nu ging Viktor weer zitten en ging verder met de opdracht.

Shong stond nog zwijgend bij Viktors tafel en had Vine's aanpak bijgestaan. Omdat hij zich extra focuste op Viktors eventuele opmerkingen die volgden, had hij niet gemerkt dat ze binnen was gekomen. Haar strenge woorden die Viktor motiveerden om op zijn hoede te wezen, waren een pak van zijn hart. Hij keek Vine aan en toonde haar een dankbare glimlach. Toch liep hij daarna met een hand bij zijn slapen en een geëmotioneerde uitdrukking op zijn gezicht weg. Het was niet prettig werken als je zo je best deed en je handelingen niet werden gewaardeerd. Gelukkig had Vine dat voor nu sterk verduidelijkt. Shong liep terug naar zijn bureau en klom op zijn stoel. Wat minder vrolijk bladerde hij stilletjes door een dik boek dat voor zijn neus lag.

Aigavlov keek Enma even kort aan. Ze had wel gelijk besefte hij. Hij keek even naar het tafereel tussen de jongen die Viktor scheen te heten, Shong en de stagiaire. Zijn grijze ogen lichtte langzaam aan blauw op. En hij had zijn magie gebruikt als er geen stekende pijn door zijn schouder was gegaan. In een klap waren Aigavlovs ogen weer grijs terwijl hij met een hand naar zijn rechter sleutelbeen greep. Hij keek even naar Enma. ''Waarom nou precies onder de les. We kunnen nu niet weg Enma'' zei hij zachtjes tegen haar. Ze zouden echter wel moeten.

Enma keek opzij naar Aigavlov. Ze zag zijn open blauw oplichten en legde direct een hand op zijn arm. ''Aigavlov, het is ons niet toegestaan buiten opdrachten om te werken. Geen stropop, geen opdracht. Geef niet toe aan je emoties'' zei ze zacht tegen hem. Haar emotieloze blik ging naar zijn schouder toen hij zijn hand daar op legde. Enma zelf voelde aan haar borstkas. Het brandende gevoel kende ze maar al te goed en hoewel ze nooit emoties liet zien was ze hier bang voor. ''We hebben geen keuze Aigavlov'' zei ze. Ze stond op en keek even naar Master Shong. ''Excuseer ons'' zei ze en rende daarna het lokaal uit.

Aigavlov keek strak voor zich uit terwijl hij naar Enma's woorden luisterde. ''Ik haat het als je gelijk hebt'' zei hij zacht maar die haat was in zijn blik en houding niet te zien. Hij stond direct op toen Enma dat deed. Ze hadden geen keus. Hij zag dat ze haar verontschuldigingen maakte naar Shong en toen weg liep. Nou eigenlijk weg rende. Hij keek nog even naar Viktor, daarna naar Shong en rende toen achter Enma aan het klaslokaal uit.

Mizore keek naar de hand van Shong die er uit ging, de kikker een paar strenge woorden toe zij en weg liep. Ze wende zich tot de kikker die naar boven was gekomen en zag meteen dat het niet Kaya was. Net toen ze iets wilde zeggen kwamen er twee mensen binnen, waarvan een naar binnen werd geduwd. Ze keek hem even ongeintereseerd aan en merkte dat hij dat ook deed alleen dan naar de hele klas. Ze vond hem wel wat weg hebben van haar neefje Savador. Ze keek even naar zijn lippiersing, een kleine glimlach kwam op haar gezicht. Ze werd echter gestoord door een stem uit de spiegel. hallo, ik ben er ook nog hoor. klonk een redelijk zware shacherijnige stem van de kikker. Mizore keek even vreemd naar de kikker. 'Wat?! Jij bent Kaya niet, waar is ze?' Ondanks dat ze deze wel beter vond omdat deze niet zo lief was. Mijn naam is Mela. Aan de naam te horen was dit ook een meisje maar dat wist ze niet zeker door de stem. 'Ben jij mannelijk of vrouwlijk?' Vroeg ze daarom maar voor de zekerheid. Naast haar hoorde ze de woorde die tegen Viktor gezecht werden. Ze keek er even met een scheef oog na en rolde met haar ogen toen de vrouw tegen hem half begon te schreeuwen. Ik ben een mannelijke maar ik heb helaas een vrouwlijke naam Mizore dacht iets van een mompeling te hoorden waar ze "stomme ouders" en "niet goed genoeg" uit dacht te horen. 'En Kaya wat is daar mee gebeurd?' Ze keek de kikker nors aan. Die vond jou eigenlijk een beetje eng. Ben ik niet goedgenoeg dan? Zei Mela met een ongeloofwaardige toon. 'Nee, ik vind het best.' Ze had nu geen zin meer in die kikkers gekregen en had ook geen zin om weer kennis met deze te maken. 'Nox' Zei ze met een iets ongeintereseerde stem. Ze lied de spiegel op de zelfgemaakte standaard staan en keek even wat dromerig gaan het aquarium wat bij Shong's bureau stond.

Shong sloeg afwezig enkele bladzijdes om maar keek verrukt op toen Enma zich excuseerde en niet lang daarna gevolgd door Aigavlov het lokaal uit rende. Hij staarde ze verward na en vroeg zich af wat die twee van plan waren. Ze zaten ook al een groot deel van de les met elkaar te roezemoezen, had hij scherpzinnig opgemerkt. Shong ging ze toch niet achterna om er het fijne van te weten. Hij moest nu immers bij de les blijven en een aantal leerlingen hier durfde hij niet alleen te laten, ook niet als Vine er nog bij was. 'Mag ik even uw aandacht?' riep hij de klas in. Hij tikte met zijn knokkels zacht op zijn bureau om de rumoerige sfeer tot orde te brengen. 'Aangezien het kamp eraan komt en de les er bijna op zit, geef ik jullie de opdracht mee een opstel te maken over het water op Gren of Shadra. De keuze mag u zelf bepalen. Minimaal twee pagina's en volgende week graag inleveren. Het laatste kwartier mag u daar nog mee beginnen als u dat wenst.' Shong ging even met een hand door zijn bleke hanenkam en leunde met een ietwat vermoeide zucht achterover. Deze les was niet geheel tot zijn wensen verlopen.

Kataro keek op toen hij Master Shong weer hoorde praten. Dat werd lastig inleveren als hij hier volgende week misschien niet meer was. Tenminste als Deshas hem dan niet naar huis had gestuurt. Hij keek even naar de spiegel. ''Nox'' zei hij zachtjes. Hij legde de spiegel weer neer en liep naar het bureau van Shong toe. ''Pardon maar ik weet niet of ik hier volgende week nog ben. Hoe moet ik het dan inleveren?'' vroeg hij met zijn altijd grote grijns. Het leek meestal wel of Kataro gewoon nooit boos of verdrietig kon zijn. Alsof die emoties voor hem onmogelijk waren.

Gast PROFILE MAGICIAN

Door het hele drama tussen Master Shong, Viktor en de stagiaire had Arthion niet meer gereageerd op Kara's vraag. Hij keek haar nu aan en glimlachte even naar haar. ''Is goed hoor'' zei hij kalm. Hij keek nog even naar de spiegel. ''Nox'' sprak hij toen kalm waarna de spiegel weer normaal werd. Hij keek op naar Master Shong toen die het huiswerk op gaf. Met een lichte vermoeide zucht pakte Arthion zijn boeken en begon maar vast met dat opstel.

PROFILE MAGICIAN

» Derde Les - Fire Magic

Derde Les

Derde Les

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen