PortalIndexCold winter, warm heart. HpD5UwnCold winter, warm heart. 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Cold winter, warm heart.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Miss Sugar

Miss Sugar

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Suikerklontje
Posts : 387
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air en Dark
Klas: -
Partner: I'll take you away deep into my heart so no person in the world can ever get you back.

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimezo feb 10 2013, 08:45

Een koude winter met sneeuw dat naar de grond dwarrelde werd elke minuut mooier en mooier. Athans, dat vond zij. Kijkend door het raam wachtte ze op haar compagnion van de avond. Ze zouden even een frisse neus halen om even weg te zijn van de drukte in de grote zaal door het bal. Een witte bontestola kwam uit haar magische tasje en ging over haar nek en een deel van haar schouders. Warm genoeg. Kou deed haar niet zo veel dus was een enkele stola over haar schouders ruim voldoende. Bovendien was die jurk ook niet bepaald koud. Een korset, een onder rok, een onderjurkje daar weer overheen en dan eindelijk de werkelijke jurk. Het was niet gemakkelijk maar zeker nog wel te doen. De zware jurs draaide langzaam met haar mee toen ze zich wegdraaide en half op het kozijn ging zitten. Ze sloot haar ogen. Mother in heaven, laat deze man een goede keus zijn en niet zo zijn als vader. Haar ogen opende en ze keek schuin naar de sterrenlucht die verbazingwekkend nog te zijn was door de kleine sneeuwbui. Een enkele traan vond zich een weg over haar gezicht. Alle sneeuw liet haar weer denken aan de ijskoude winters op Noord-Shadra. Het enige wat ze toen aan had was een flodder jurkje wat bij de eerst volgende windzucht uit elkaar kon vallen. Luchtig in de zomer maar ijskoud in de winter. En dan was het ding ook nog eens vies en zat vol met vlekken. Vlekken van het nooit een fatsoenlijk een bad gehad te hebben, van de modder die door vele koetsen haar weer doorweekt maakten en de gaten van de stenen van de mensen in het dorp waarin ze verafschuwd werd. Geen enkel kind wou met haar spelen, al vonden ze het wel leuk om stenen naar haar te werpen en haar een dief te noemen. Misschien daarom mag ze kinderen niet zo zeer. Het is hun nu wel vergeven en vergeten. Ze is volwassen nu en heeft een degelijke baan. Vandaag zelfs al een date! Haar lichtelijke hekel aan mensen was ze al bijna voorgoed vergeten.

Het was een van de eerste keren dat ze kest onder de mensen had gevierd. Normaal was het alleen zij met haar honden, katten, konijn en hagedis. Ook gezellig, maar obsoluut anders en op een rare mannier begon het eenzaam te worden. Het was niet het probleem dat ze hun niet kon verstaan maar er was te veel verschil tussen mens en dier. De band tussen hun was sterk maar er miste iets. En laat dat nou net het gevoel zijn wat ze deze avond voelde. Gewoon gepraat tussen twee mensen. Niets bijzonders maar toch zeer belangrijk. Nouja, gewoon was het ook weer niet. Bij haar zat er meer achter. Ze addoreerde de man. Hij was alles wat zij had willen zijn op het man zijn gedeelte na. Ze voelde zich op haar gemak bij hem, een soort thuis gevoel. Een thuis die ze nooit echt heeft gehad. Een thuis met iemand die voor haar kan zorgen. Een iemand zoals Savador?
Terug naar boven Ga naar beneden
https://www.facebook.com/dcasteleijn
Master Savador
 
 
Master Savador

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Saf
Posts : 14626
Points : 0
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark // Fire
Klas: Teacher FireMagic
Partner: ♛ Seven Devils all around you

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimewo feb 20 2013, 19:43

Keurend stond hij voor de spiegel. Hij stopte zijn stropdas orderlijk weg onder de knopen van zijn coat, trok deze even aan de kraag recht en liet nagaand op overige oneffenheden zijn hand langs de knopen naar beneden gaan. Gracieus, zoals gewoonlijk. Als laatste plaatste hij een effen zwarte hoed op zijn hoofd, want deze mocht er uiteraard niet aan ontbreken. Een brim hat, de lagere variant van de top hat. Het sneeuwde, en of het nu regen was, ijzel, harde wind of zweet dat zijn lokken bij zijn haargrens bevochtigde; hij hield er niet van als zijn op en top verzorgde uiterlijk in één rukwind verfomfaaid werd. Tuurlijk, het gaf hem een verwilderde look wat hem er niet eens zo verkeerd uit liet zien en er waren vrouwen die daar een voorkeur voor hadden, maar toch - het was niet naar zijn behoren. Zo on-Shadraans. Het was al erg genoeg dat zijn haar hier en daar eigenwijs een eigen wil leek te hebben sinds hij het in een halflang model droeg. Peinzend hield hij één zoom van zijn kraag op en snoof kort tussen hals en schouder, maar een paar nieuwe deppen aftershave waren zo te ruiken niet noodzakelijk. Good. Hij deed er liever ook zuinig mee. Zijn kin hield hij iets opgeheven terwijl hij nog een das van donkere grijspaarse stof om zijn hals wikkelde, de uiteinden losjes over zijn borst hangend. Hij was gereed.
Lang hoefde Elisabeth niet te wachten, want dit alles was in een klein ogenblik gedaan. Meestal was het ook de man die op de vrouw moest wachten, en dan was het de kunst om vooral niet te klagen hoelang het nog ging duren. Maar kennelijk leek Elisabeth het niet zozeer nodig te vinden om hier en daar wat kleding te verwisselen voor warmere, want toen hij zachtjes de deur van zijn vertrek achter zich dichttrok en zijn aandacht op haar vestigde, zag hij dat ze zichzelf tegoed had gedaan met een enkele stola. 'Je weet zeker dat je zo warm genoeg bent aangekleed?'
Hij trok zijn wenkbrauwen lichtjes op. Niet uit laatdunkigheid deze keer. Eerder uit nadruk op zijn vraag. Alleen in stola met dat jurkje, dat was toch veel te koud? Het vroor bovendien. Dat zat daar maar op de vensterbank bij de kasteelramen, waar de sneeuw zich buiten op de randen van de ruiten had opgehoopt. Juist één van de koudste plekken om te zitten, recht in de tocht. Die vrouw kreeg nog een fikse longontsteking als ze niet oppaste.
'Ik heb er geen bezwaar tegen om even te moeten wachten, mocht je nog snel iets willen pakken. Maar zo niet, dan ben ik gereed.' Een klein zuinig glimlachje vond zijn weg op zijn smalle lippen terwijl hij de daad bij de woorden voegde door met een kleine veelzeggende beweging van zijn arm deze voor haar beschikbaar te stellen.

[ Sorry dat het even duurde Oh Noes! ]
Terug naar boven Ga naar beneden
http://staracademyrpg.deviantart.com/
Miss Sugar

Miss Sugar

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Suikerklontje
Posts : 387
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air en Dark
Klas: -
Partner: I'll take you away deep into my heart so no person in the world can ever get you back.

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimedo feb 21 2013, 22:02

Ze keek door de grote ruiten naar de dwarrelende, witte vlokken die met een langzame snelheid de grond raakte. In een snelle gedachte zat ze even te denken over haar moeder die zoveel van sneeuw hield. De enige manier dat Elisa dat wist was door het dagboek van haar moeder wat ze eens had gevonden voordat de schuldeisers kwamen. Daar stond werkelijk van alles in, behalve wat ze zou willen weten. Of ze nog levende familieleden had. Het was nooit verteld en waarschijnlijk zou ze er ook nooit achter komen. Ze heeft het nu goed en daar ging het om, toch? Nu ze aan haar moeder dacht zat ze ook gelijk een vlucht te plannen naar Puffoon waar haar moeder was begraven. Begraven op de planeet waar ze was geboren. Elisa voelde zich nog steeds schuldig om geboren te zijn. Haar moeder Annabeth stierf bij de geboorte van Elisa. Niet alleen voelde ze zich schuldig voor het veroorzaken van haar moeders dood maar ook voor het feit dat haar vader Owen begon te drinken en voor grootse schulden zorgde. Ze beschuldigde zichzelf voor alles. Maarja, ze gaf wel toe dat ze er toch nog een goed leven van heeft gemaakt. En ze was nog maar aan het begin van het midden.
De date van haar leven zou er zo wel moeten aankomen. Ze keek nog even in de weerspiegeling van de ruit om te kijken of alle nog wel op zijn plek zat. Haar, goed. Make-up, prima. Inkijk, verleidelijk maar niet te ver. Geen kreukels op haar jurk. Ja, alles was nog perfect. Ze hield wel van wat perfectie. Het moest zitten zoals het hoorde. Perfect dus.
Ze hoorde de voetstappen van Savador en draaide langzaam bij en bekeek de man even heel goed om alles in haar op te kunnen nemen en het nooit te kunnen vergeten. 'Je weet zeker dat je zo warm genoeg bent aangekleed?' Ze knikte rustig. ‘Hn.’ Ze keek de man recht in de prachtig gouden ogen aan. De saffier gekleurde ogen richtte zich vervolgens op de grond zodat ze kon zien waar ze op de grond landde. Een sprong van wellicht heel misschien een halve naar beneden vanaf het venster. Verleidelijk opende ze haar ogen en draaide die tegelijkertijd bij naar Savador. ‘Ik kan heel goed tegen kou. Maakt u daar maar geen zorgen over.’ Ze lachte naar de man terwijl ze op langzaam tempo naar hem toe liep. Ze negeerde haar tot in haar keel bonkende hart zodat ze geen fouten zou maken.
'Ik heb er geen bezwaar tegen om even te moeten wachten, mocht je nog snel iets willen pakken. Maar zo niet, dan ben ik gereed.' Ze keek naar de armzalige glimlach op het gezicht van Savador. Allemaal lief en aardig maar het kwam niet uit zijn hart. Ze wist het natuurlijk niet zeker, het was gewoon een knagend gevoel in haar achterhoofd. ‘Als het mogelijk is om met deze hoeveelheid jurken die hieronder zitten, het koud te krijgen. Het is echt niet nodig, ik kan goed tegen een stootje.’ Ze klemde haar arm zacht om die van Savador als antwoord op de woordeloze veelzeggende uitnodiging. Ze lachte met haar zielsmeltende zachte glimlach vanuit het hart om het meer gevoel van vertrouwen geven. ‘Zullen we dan maar gaan?’ Ze voelde zich nu op haar plek, een thuis gevoel. Ze vond dat ze bij deze man hoorde.

She’ll make it true by hard work, not by wishing.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://www.facebook.com/dcasteleijn
Master Savador
 
 
Master Savador

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Saf
Posts : 14626
Points : 0
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark // Fire
Klas: Teacher FireMagic
Partner: ♛ Seven Devils all around you

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimeza feb 23 2013, 18:42

Zijn aandacht was vooral even bij de das om zijn hals die hij nog gauw even schikte toen hij zich weer met Elisabeth herenigd had. Daardoor zag hij niet echt dat haar aandacht blijkbaar volledig op hem en zijn voorkomen vanavond was gericht. Hoe hij van top tot teen bekeken werd, hoogstwaarschijnlijk ook voldoenend aan het beeld dat de vrouw van haar perfecte date moest hebben. Voldaan over zijn verschijning en eigenlijk gewoon over zichzelf was hij zeker, maar hij wist nog half niet hoe perfect hij daadwerkelijk door haar werd gevonden. Daarvoor was alle haat en nijd jegens hem hem te gewend geworden. Er waren maar weinig die hem nog als mens behandelden in plaats van een monster door zijn harde onacceptabele manier van aanpak. Voornamelijk daarom had deze date nog niet bepaald veel betekenis voor hem. Nog niet, althans. Waarom Elisabeth hém had gevraagd - persoonlijk, nog wel - het was waarschijnlijk alleen omdat hij niet de lelijkste was, maar de vrouw destijds nog niet had geweten wat voor persoon hij op de school voorstelde. Een beetje in de zin als 'zolang ik maar op tijd een date heb en niet in m'n zielige eentje hoef te gaan'. Dat was eigenlijk het idee dat hij ervan had, en dat de vrouw iets in hem zag was nog wel het laatste dat hij waarschijnlijk zou beseffen. Wat hij vanavond precies kon verwachten wist hij dus ook niet, maar hij besloot dat het het beste was als hij alles gewoon maar over zich heen liet komen. Hij had het idee om even een frisse neus te halen ook geopperd om maar even weg te zijn uit die zaal, de bedrukkende sfeer. Ze zouden daar maar ongemakkelijk op het podiumpje blijven zitten of af en toe elkaar toelachend wat doelloos bij de dranktafels staan. Hij kende de vrouw niet, zij kende hem niet en het ijs moest allereerst worden gebroken.
Hij kreeg een kort antwoord op zijn vraag uit voorzorg. Dat ze het niet koud had verwonderde hem ergens, maar ze zal wel een goede doorbloeding hebben of iets dergelijks. Koud had hij het zelf ook niet erg snel - hij had immers zijn vuurmagie om zich warm te houden. Maar hij vond het toch wel belangrijk om je degelijk aan te kleden tijdens de wintermaanden. Haar forceren zou hij aan de andere kant ook niet. Het was maar wat je fijn vond. Bovendien werd het in de zaal na een tijdje snikheet, dus kon hij het anderzijds ook wel begrijpen. Hij keek de vrouw aan toen ze aanstalten maakte om van de vensterbank te komen en hief zijn armen al half op om haar op te vangen, maar dat was niet zozeer nodig. Het ging haar blijkbaar goed genoeg zelf af. Hij bleef kalmpjes op zijn plek staan en keek op haar neer toen ze haar ogen bijna verleidelijk naar hem opsloeg.
'Ik kan heel goed tegen kou. Maakt u daar maar geen zorgen over.' Langzaam krulden zijn mondhoeken om tot een zuinig glimlachje. 'Mooi,' was het enige dat hij zei. Moest hij een dubbele betekenis achter haar woorden zoeken of was ze niet bezig hem te overwelmen met verborgen hintjes? Elisabeth was een vrouw die hem nog niet erg bekend was qua persoonlijkheid. Hij wist niet wat hij van haar kon verwachten. En op momenten als deze wenste hij dat hij dat wel wist. Hij was nog gewoon een beetje onzeker over de hele situatie.
Ze beaamde haar eigen woorden en dat een jas of extra vest écht niet nodig leek te zijn nogmaals terwijl ze zijn aanreikende arm in een zachte greep aannam. 'Als jij het zegt,' klonken zijn woorden zacht waarbij hij even schuin op haar neerkeek. Weer datzelfde glimlachje. Zwakjes, maar ergens toch warm. Ze was - zoals hij normaliter boven iedereen een stuk hoger uitstak - waarschijnlijk iets kleiner. Niet dat het deerde; hij kon zo in ieder geval de meeste wind voor haar vangen. 'We kunnen altijd even terugkeren als je het wel koud krijgt,' voegde hij er op een warme toon aan toe. In dat geval kon hij ook zijn vuurmagie gebruiken, maar het zou vrij awkward zijn om een vrouw op te warmen in een halve omhelzing als je deze eigenlijk nog maar een avond een beetje beter kende. Hij dwong zichzelf zijn glimlach op zijn beurt ook iets te verbreden bij haar stralende lach. Duidelijk was ze bereid ook enige inspanning te leveren om het ijs te breken. Dat was goed. Het werd niets als het niet van twee kanten kwam. 'Laten we gaan,' gaf hij glimlachend bevestiging op haar vragende voorstel. Zijn pas was kalm zoals hij de vrouw aan zijn arm door de gangen, de trappen af, hoeken om en door nieuwe gangen naar de grote hal van het kasteel escorteerde. Zijn typische Savador-loopje, alle gratie en trots mogelijk uitstralend. Nu met een vrouw aan zijn arm. Normaal gesproken een pronkstuk dat zijn voorkomen in alle elegantie zou versterken, maar er waren maar bar weinig mensen op de buitengangen die hij het directe bewijs kon leveren door ze enkel hooghartig te passeren dat hij overliep van vrouwenlokkende charmes. De grote voordeuren van het kasteel stonden wagenwijd open, speciaal voor de gasten van het feest om in- en uit te kunnen lopen met eenzelfde doel als zij. Het halen van een frisse neus, bijkletsen op het door vuurkorven verwarmde bordes of voor een directe passage voor de aanwezige Legendarische Magiërs, terug naar hun Toren. Dat alles deed er nu niet toe, want het ging nu om hem en Elisabeth. 'Just a moment..,' sprak hij zacht in zijn moedertaal toen zijn blik de vallende sneeuw registreerde, dat nu eenmaal buiten eerder de vorm van koud neerdalend ijzel leek, en hij voorzichtig zijn arm uit die van Elisabeth loshaakte. Hij liep een stukje terug, het kasteel binnen, en kwam terug met een zwarte paraplu die hij na enige moeite door de stroeve stang opensloeg. 'Zo - ' Hij voegde zich weer bij Elisabeth en hield de paraplu hoog genoeg dat ze er beide onder konden staan. 'Nu zijn we helemaal bereid.'
Een klein glimlachje sierde zijn smalle lippen terwijl hij even op haar neer bleef kijken voor hij in langzame pas verderliep, en haar een klein handje hielp bij het afdalen van de gladde trappen van het bordes.
'Waar zijn je honden?' De glimlach stond nog in een kleinere variant op zijn gelaat terwijl hij Elisabeth de laatste trede afhielp en zijn blik weer op haar vestigde. Het zou niets worden vanavond als hij zelf ook niet wat belangstelling toonde, dus kon hij voor nu maar beter wat sympathie blijven tonen.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://staracademyrpg.deviantart.com/
Miss Sugar

Miss Sugar

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Suikerklontje
Posts : 387
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air en Dark
Klas: -
Partner: I'll take you away deep into my heart so no person in the world can ever get you back.

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimedi maa 05 2013, 09:28

Even ging haar aandacht naar haar korset die een beetje scheef ging zitten na de sprong van de vensterbank. Snel kon ze het tijdens het lopen in de richting van Savador het weer goed trekken achter haar rug, maar perfect zitten? Ho maar. Dat ging het pas weer als ze dat ding uit deed en weer aan. En daar had ze nu dus even geen tijd voor. Nu had ze alleen tijd voor hém. De man die zij als perfect beschouwde stond daar voor haar neus. Volgens haar mening was het puur een wonder dat hij “ja” zei toen ze hem naar het bal had gevraagd. Er stonden vast veel meer te wachten op een kans om hem mee uit te vragen. Volgens haar dus bijna alle vrouwelijke mensen aanwezig op deze school. Zelfs leerlingen, dacht ze. Maar blijkbaar was zij de eerste geweest en had zijn hand voor het bal. Het bal waar ze niet al te lang waren geweest. Als ze nog langer waren gebleven was de avond niet zo leuk geworden. Niet zo leuk zoals ze het nu ervaarde. Haar hart klopte snel door de opwinding en de spanningen eromheen.

Ze zat te twijfelen of ze het hem duidelijk zou moeten maken over haar gevoelens of dat ze haar mond nog maar even hield. Nee, vandaag nog niet. Dat zou te snel zijn, dus nu was het enkel en alleen meer over de man te weten te komen. Ze wou alles van hem weten maar alles op zijn tijd. Zij zou haar zin wel krijgen. Het ging alleen wat tijd kosten en waarschijnlijk behoorlijk wat koppen thee of glazen rode wijn. Niet te veel wijn, want anders kon je niet goed in de hand houden waar het alles ging stranden. Waarschijnlijk op plekken waar het niet zou horen. Maar daarvoor moest eerst nog wat meer gepraat en geklets komen. En daar moesten geen zorgen bij komen. Zoals ze nu met dit weer met enkel een stola over haar jurk voer straat ging, was al een zorg op zich.

Ach, koud zou ze het toch niet krijgen en als dat wel zou gebeuren had ze een heel goed excuus om dicht tegen Savador aan te foezelen. Dat zou eens wat zijn. De man zou zich nog de pleures schrikken. Een vrouw die je zomaar aanraakt zonder enige waarschuwing, was niet erg netjes. Ze was dat misschien zelf ook niet altijd, maar daar was ze dan weer menselijk genoeg om fouten te kunnen maken. Ze was zowaar normaal daarin. Net zo normaal als het tempo dat haar hart ging bij elke stap die ze dichter in de buurt zette van de man voor haar. Voorzichtig pakte ze zijn arm en liep mee door alle gangen naar buiten. De buiten deuren waren zoals altijd weer intens groot. Groot en majestueus. Passend bij haar date? Hij was langer dan dat zij was en hij had iets adellijks. Het kon. 'We kunnen altijd even terugkeren als je het wel koud krijgt.' Zie? Echt zeer attent en aardig.

Toen ze buiten waren keek ze omhoog naar waar de sneeuw vandaan kwam. 'Just a moment..,' Ze knipperde even nadat ze iets hoorde in haar eigen moedertaal. Noord-Shadraans dus. ‘But of course’ zei ze in diezelfde taal terug. Ze kon echter alleen met een lichtelijk opgetrokken wenkbrauw naar de man kijken toen hij haar los liet en terug het kasteel in liep. Die kwam wel terug. Ondertussen keek ze weer de lucht in en hield haar arm omhoog om de sneeuw te vangen. Het deed haar denken aan haar moeder die ze nooit had ontmoet. Ze wist door de foto in haar hanger hoe haar moeder eruit zag en dat was dan ook het enige. Ze wist niets van haar en toch hield ze van haar. Mother in heaven, I’m doing fine. Please continue to watch over me. Thank you. Dat was het enige wat ze nu kon doen.

Voordat ze het wist stond Savador al weer naast haar met een paraplu in de lucht. ‘Zo-’ Ze keek hem even aan met lege ogen die al snel weer veranderde en kregen weer de prachtige glans. ‘Nu zijn we helemaal bereid.’ Ze lachte weer. ‘Inderdaad.’ Hij had het misschien over de paraplu maar zij meer over dat hij weer naast haar stond. Hij had werkelijk geen idee hoe geweldig hij voor haar was. Ze was er zeker in dat hij de enige man was die aan haar “man eisen” voldeed.

Ze pakte zijn hand om de glibberige treden af te lopen waardoor ze gefocust was op haar voeten zodat ze niet zou vallen. Eindelijk de laatste trede. ‘Waar zijn je honden?’ Ze keek op naar de man en ontmoette zijn ogen halverwege. ‘Vijf seconden van ons af. Ze komen alleen op commando.’ Dat zeggende haalde ze een ring met een paar hondenfluitjes eraan tevoorschijn. De ring telde acht fluitjes. Een voor elke hond en een voor allen samen. Ze pakte er vier: een zilveren, een rode met een kruisje, een zwarte en een blauwe. Ze blies rustig op de fluitjes en al gauw waren er rennende viervoeters te horen. Het waren de vier honden die zeer goed getraind waren en tegen de koude wintertemperaturen konden. In enkele seconden stonden de viervoeters netjes op een rij voor haar in de sneeuw. Een Duiste herder die Savador al eerder had gezien, een Sint-Bernard, een Dobermann en een Siberische huskey. ‘Savador, dit zijn mijn vier best getrainde honden: Oliver, Tucker, Nike en Apache.’ De honden gingen braaf zitten toen Elisa haar vinger hief en liet dalen. Ze lachte lief en onschuldig naar Savador. Hopelijk vond hij dit niet al te erg…


Sorry voor de latigheid ^^
Terug naar boven Ga naar beneden
https://www.facebook.com/dcasteleijn
Master Savador
 
 
Master Savador

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Saf
Posts : 14626
Points : 0
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark // Fire
Klas: Teacher FireMagic
Partner: ♛ Seven Devils all around you

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimeza maa 09 2013, 03:29

Cold winter, warm heart. Raw1vd

Buiten was het zoals naar verwachting guur en - nu de rustige sneeuwval over was gegaan in ijzel - ook nat. Savador hoopte diep van binnen dat de vrouw er goed aan had gedaan om zo de kille buitenwereld in te gaan, waar het weer de nadruk op het winterseizoen legde door een ijzige wind in je gezicht te slaan. Met het besef dat hij zich daar nu al druk over begon te maken, excuseerde hij zich en haalde er een paraplu bij. Als ze niet beter op haarzelf wilde passen was het minste wat hij kon doen op haar passen vanavond. Welzijn inbegrepen. Hij wilde immers niet dat ze ziek zou worden omdat ze eigenwijs was geweest en hij niet beter op haar had gelet. Ook al was het niet echt zijn taak - hij vond het over het algemeen gewoon fijner om een paraplu boven zijn hoofd te hebben met dit soort weeromstandigheden. Noord-Shadraans instinct. Daar liep geen mens zonder paraplu of op z'n minst een krant boven zijn hoofd als het in het typische Shadraanse klimaat weer regende dat het giet. Heel even keek hij Elisabeth met lichte ontsteltenis aan toen ze terugreageerde in zijn thuistaal voor hij zich terug naar het kasteel begaf, en niet veel later terugkwam met de paraplu. Ze was ook Noord-Shadraanse? Hij had het tot nu toe niet echt geweten, en als hij het al wist was het feit onbewust langs hem heen geglipt. Toch besloot hij er voor nu geen vragen over te stellen. Ze keek immers alsof iets haar dwars zat toen hij zich weer bij haar herenigde en de absente blik in haar ogen opmerkte. Die verdween trouwens weer als bij donderslag. Voor een fractie van een seconde trokken zijn wenkbrauwen zich zorgelijk naar elkaar toe, maar dat gevoel ebde weer weg toen ze hem net zo stralend als voorheen aankeek.
Met beleid hielp hij haar de gladde treden af en glimlachte nu ze de laatste had gehad en weer veilig bij hem op de grond stond. Hij zocht het terrein even af, maar haar honden waren nergens te zien. ‘Vijf seconden van ons af,' verklaarde ze toen hij haar ernaar vroeg. 'Ze komen alleen op commando.' Elisabeth had het nog nauwelijks gezegd, of haalde een aantal bijzonder ogende fluitjes tevoorschijn die aan een ring bevestigd zaten. Verbluft trok hij zijn wenkbrauwen even op. Ze waren ieder apart gekleurd, alsof ieder fluitje voor een andere hond bedoeld was, en ergens vroeg hij zich af waarom. Zover hij wist over de dieren luisterden ze naar ieder hondenfluitje en zou het enkel verwarrend voor ze zijn als je probeerde om ze allemaal samen te trainen, maar met een apart fluitje voor iedere hond. Hij kon er zijn hoofd niet lang genoeg over breken, want al gauw werd de losse sneeuw opgestoofd door roffelende voetstappen en snelden Elisabeths honden na een signaal dat hij waarschijnlijk niet had kunnen horen al naar hen toe. Het waren er - één, twee, drie.. vier. Vier statige viervoeters die als de stormwind naar hun bazin waren toegesneld en nu als makke lammetjes op een perfect recht rijtje voor haar neerzegen. Een Sint-Bernard die volledig paste in het scenario van een besneeuwd terrein - hij vermoedde direct dat het fluitje met het rode kruis voor deze hond zou moeten zijn - een Dobermann met zijn spitse snuit en oren, een husky die meer weghad van een wolf dan de andere honden en een Duitse Herder. Die had hij als hij het zich goed herinnerde al eerder gezien vanavond, toen hij halsoverkop de zaal was binnengestormd en hij niet wist wat hij er toen van moest vinden. Maar nu ze hier zo loyaal en roerloos in de sneeuw bleven zitten, wachtend op een commando, kon hij niet anders doen dan andere gedachten over de beesten toe te laten. Tuurlijk; het waren slobberende vlooienfabrieken die rabiës en andere ziektes met zich meedroegen, en 'de beste vriend van de mens' had diezelfde mens in een aantal fatale gevallen al eens doodgebeten - maar dit.. het was bijna alsof hij neerkeek op het rolmodel van de perfecte leerling die hij zo wanhopig probeerde te kneden op deze school. Een beetje ongemakkelijk keek hij op de honden neer terwijl hij zich een houding aan probeerde te nemen, want werkelijk; hij wist nu even niet wat hij moest voelen of denken. Hij had ieder beest met vacht en haren altijd al gehaat, voelde zich ook vrij ongemakkelijk bij zulke onvoorspelbare dieren. Het was alleen dat hij nooit had gedacht dat een schurftig beest als een hond zo trouw kon lijken. Bijna als één van zijn slangen, die hem dienden en eren. Voor Elisabeth moesten deze honden ongetwijfeld op eenzelfde lijn zitten. 'Savador, dit zijn mijn vier best getrainde honden: Oliver, Tucker, Nike en Apache.' Ze leek het met trots te zeggen, en even kwam het hem tot het besef dat hij ondanks dat hij jaren het tegenovergestelde had gedacht, hij niet de enige was met een liefde voor een bepaald dier die alleen hém begrepen en andersom. Je enige vrienden. En vierde ze kerst sinds jaren al niet alleen, met enkel deze viervoeters al gezelschap? Eigenlijk was ze net als hij. Ze zat in hetzelfde schuitje. Hij begreep het nu.
Er kwam een korte zachte lach omhoog uit zijn keel.
'Je hebt ze bijzonder goed afgericht, Elisabeth. Het kost vast veel tijd en moeite om veel met een dier bezig te zijn dat ze je zoveel trouw en toeverlaat schenken, maar dat gezegd te hebben weet ik nu ook meteen wat je hobby is,' zei hij glimlachend en hij keek haar voor het eerst met oprechte vriendelijkheid aan. 'Ik ben er zeker van dat ze een goede daad zullen verrichten om ons vanavond in veiligheid te houden - dus ik denk dat we het er zelfs op kunnen wagen om het pad in het duistere bos te volgen. Tenzij -' Zijn blik was weer naar de vier honden afgedwaald, maar hij richtte zich al gauw weer op de vrouw naast hem. Er was een bepaalde warmte in zijn goudkleurige ogen te zien. 'Tenzij je natuurlijk liever hier blijft?' maakte hij zacht zijn zin af.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://staracademyrpg.deviantart.com/
Miss Sugar

Miss Sugar

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Suikerklontje
Posts : 387
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Air en Dark
Klas: -
Partner: I'll take you away deep into my heart so no person in the world can ever get you back.

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimedi apr 09 2013, 21:52

Koud zou ze het niet krijgen maar met dit weer zou ze wel nat kunnen worden en dan was het moeilijker om haar mannetje te staan in de kou. De sneeuw was overgegaan in ijzel en kon dus ook daadwerkelijk gevaarlijk zijn als je nog ver van huis was. Ze maakte zich op een of andere manier zorgen. Niet voor zichzelf, maar voor de kinderen in het weeshuis waar zij was opgegroeid. De daken van het oude vervallen weeshuis konden de hoeveelheid regen niet tegen houden. Het was zeer typerend dat het regende dat het goot op Noord-Shadra dus lekte het altijd en tochtte het ook. Al met al een niet erg aangename plek om te verblijven. Juist om die reden had Elisa een tweede baan om elke maand geld naar het weeshuis te sturen als een hulpmiddel om van rond te komen en de kinderen van eten te kunnen voorzien.

Onder de paraplu was het wel degelijk een stuk aangenamer in de ijzelachtige bui. Maar het meest comfortabele gevoel kwam waarschijnlijk eerder van de man met wie ze de avond deelde. Een man vol mysteries volgens haar. Waarvan een al was opgelost door zijn woorden in het Noord-Shadraans. Veel mysteries waren eigenlijk al opgelost doordat ze hield van het doorspitten van dossiers, maar toch kon een zo’n dossier niet alle informatie bevatten over hoe iemand was.

Dus kon ze de avond niet hier laten eindigen. Haar honden stonden voor haar maar die konden zichzelf toch wel redden? Toch? Het is niet de eerste keer dat ze een avond niet “thuis” is, maar er was altijd wel iets om je zorgen over te maken wat haar honden betreft. Zelfs na intensieve trainingen vond ze het nog lichtelijk zorgwekkend over het alleen achterblijven van haar honden. Voor nu was het alleen nodig. Ze moest en zal deze avond zo goed mogelijk houden. Er moest niets mis gaan. 'Je hebt ze bijzonder goed afgericht, Elisabeth. Het kost vast veel tijd en moeite om veel met een dier bezig te zijn dat ze je zoveel trouw en toeverlaat schenken, maar dat gezegd te hebben weet ik nu ook meteen wat je hobby is,' Ze kon het niet helpen om even licht te lachen, al klonk het meer als een korte giechel. ‘Het kost aanzienlijk minder tijd als er een begrijpelijke communicatie is. Het is immers wel mijn vakgebied. Maar eerlijk gezegd is dit niet een hobby maar mijn tweede baan.’ Het geld van de twee banen werd zeer zeker goed besteed. Ten eerste had ze genoeg nodig om haar huisdieren van eten te voorzien en ten tweede doneerde ze elke maand een behoorlijk bedrag aan het weeshuis op Noord-Shadra waar ze was opgegroeid.

Na even aandacht gegeven te hebben aan haar honden keek ze weer omhoog naar Savador. Iets in zijn blik op het moment liet haar hart een slag over. Wat er anders aan was, had ze nog geen idee van. Maar het voelde heel anders dan eerst. 'Ik ben er zeker van dat ze een goede daad zullen verrichten om ons vanavond in veiligheid te houden - dus ik denk dat we het er zelfs op kunnen wagen om het pad in het duistere bos te volgen. Tenzij -' Ze zag hem even wegkijken naar haar viervoeters en weer terug terwijl zij hem met een vragende blik volgde met haar ogen. En wederom sloeg haar hart een slag over en ging het sneller kloppen. Was ze nerveus? Nee. Het kwam door zijn ogen. Ja, dat moest het zijn. 'Tenzij je natuurlijk liever hier blijft?' Haar gedachtes schreeuwde zowat nee, maar ze bleef rustig. Enkel een rustig glimlachje op haar gezicht wat al de hele avond bleef hangen op haar gezicht. Als schudde ze wel even lichtelijk haar hoofd. ‘Een wandeling wagen door het donkere bos? Een goed plan. Maar in dat geval wil ik alleen Nike ons laten “beschermen”. Dan is er in ieder geval minder overlast op de bewoners van het bos.’ Ze keek haar honden aan en maakte enkele handgebaren waardoor drie van de vier vertrokken en Nike alleen overbleef. ‘Zullen we dan maar een wandeling wagen door het bos?’ Ze keek Savador wederom aan met haar vriendelijke en verwelkomende lach.


{{Ok....Ik voel me echt heel schuldig om je zo lang te moeten laten wachten... DX }}
Terug naar boven Ga naar beneden
https://www.facebook.com/dcasteleijn
Master Savador
 
 
Master Savador

Cold winter, warm heart. UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Saf
Posts : 14626
Points : 0
Cold winter, warm heart. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Dark // Fire
Klas: Teacher FireMagic
Partner: ♛ Seven Devils all around you

Cold winter, warm heart. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Cold winter, warm heart.   Cold winter, warm heart. Icon_minitimezo jun 16 2013, 00:40

Words; 1372 || Mood; Calm || OOC Notes; xxx  

» Voice