PortalIndexhmn. HpD5Uwnhmn. 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 hmn.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: hmn.   hmn. Icon_minitimeza nov 26 2011, 18:39

Al een tijd lang, had ze niets van Dimitri gehoord. Nadat ze hem in het bos gezien was. Was hij als het ware een soort van verdwenen. Liet niets meer van zich horen. Hij had niet eens doei gezegd. Mocht hij ergens heen zijn gegaan. En dus, omdat ze vond dat ze elkaar weer eens moesten zien. Besloot ze dat ze maar eens langs moest gaan in d ziekenzaal. Kijken of alles nog wel goed ging. Misschien zat hij in een dip. Of was er iets met zijn zusje gebeurd. Hij was altijd nogal, beschermend voor zijn zusje. Dus iemand om mee te praten kon hij misschien wel gebruiken.
Met haar handen ging ze langs haar roze plukken haar. Ze had haar haar los hangen, en het kwam tot ongeveer haar heupen. Bij elke stap die ze zette maakte haar haar een soort van golvende beweging. Wanneer ze bij de ziekenzaal aankwam, bleef ze even staan bij de deur. Met grote letters was het woord ZIEKENZAAL afgebeeld op de deur. Ze haalde nog een keer diep adem en legde vervolgens haar hand op de deurklink. Drukte die naar beneden en liep de zaal binnen. Er was niemand te zien. He-le-maal niemand, ze keek om zich heen en liep de zaal verder in. Haar hang gleed langs de muur terwijl ze rustig naar het bed liep. Ze ging op het bed zitten, het matras zakte even in. Weer keek ze om zich heen. Ergens achterin was een blauw harige jongen te zien. Rustig ging ze van het bed af. En liep naar de jongen toe.
Eenmaal bij de jongen aangekomen tikte ze voorzichtig op zijn schouder. Hij was groter dan dat zij was. Hij was zo ongeveer 1.85, misschien nog wel langer. Haar handen legde ze in haar zij, want ze had geen zakken. Want voor zover zij wist, had een jurkje geen zakken. ‘Heb je misschien de schooldokter gezien? Bruin haar groen vest. Groene ogen…’ ze stopte, wachtte tot de jongen zich omdraaide. Rustig speelde ze met haar haren. Draaide een vinger om een plukje en liet hem vervolgens meer los.
Het was de laatste nacht erg druk voor haar geweest. Ze had weer zitten leren tot de laatste uurtjes. En haar magie werd ook steeds beter. Maar dat terzijde, ze had geleerd. Voor de aankomende toetsen. Ze wist bijna alles uit haar kop. De begrippen lijst die ze moest kennen voor een begrippen toets, kende ze dan ook helemaal uit haar hoofd. Ze had zo’n hekel aan Economie, die man gaf keek streng na, wat haar weer stress gaf, want ze wou haar cijfer verbeteren. Wat niet lukt. Haar gemiddelde bleef hangen op een 7. En wat ze ook deed een 8 kreeg ze niet. Rustig keek ze weg van de jongen, en wachtte tot hij antwoord gaf op zijn vraag.

David
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimeza nov 26 2011, 21:07

Hij zou deze dag wel weer doorkomen zoals al de anderen: koptelefoon op, volume zo hard als maar kon en ogen dicht. Slapen kon hij niet, dat deed hij al genoeg. Hij had hier geen zin in, hij wilde dit alles niet. En toch moest het. Hij studeerde niet, deed niet zijn best en als hij al een toets, examen, of iets in die trans moest maken vulde hij altijd maar wat in. Maar wat hij ook deed, hij scheen gewoon goed te zijn in meerkeuze vragen. Hij kwam er altijd vanaf met een magere voldoende en haatte zichzelf daarvoor. Hij wilde dit niet. Hij wist ook nog steeds niet hoe zijn ouders het klaar hadden gekregen dat hij op deze studie was gekomen. Hij was niet eens cum laude afgestuurd van school, het hoogste punt wat hij had gehad was een zeven. Omdat hij werkelijk nooit ergens zijn best voor deed, hij wist toch al wat hij wilde gaan doen met zijn leven. Maar zijn ouders hadden hier wel een andere mening over. Hij had helemaal geen diploma nodig gehad van de hoogste graad, eentje lager voldeed ook om zijn droom te bereiken. Maar het was onmogelijk geweest om tegen zijn ouders in te gaan, die zouden hem pas serieus nemen zodra hij met een certificaat thuiskwam als afgestudeerde arts. En anders niet.
En boven alles was hij ook nog eens overgeplaatst. Zijn ouders hadden aangedrongen dat hij op een van de beste plaatsen in het hele sterrenstelsel stage kon lopen. Hem had het werkelijk niets geïnteresseerd. Maar wetende dat er mensen waren die het meer verdienden dan hij, en hij toch een rechtvaardig persoon bleef, had hij aangedrongen om gewisseld te worden. Hij wilde weg van die plek waar alles gecontroleerd werd, waar hij geen vrijheid had. Hij mocht er geen muziek luisteren, en als er een ding was wat hem wanhopig kon maken – was het zijn lichte verslaving aan muziek luisteren. Verslaving was wel beetje erg extreem, maar hij werd altijd een beetje chagrijnig als hij een dag geen muziek had geluisterd, zong desnoods zelf wat. Maar het was dan ook zijn droom om ooit iets te gaan doen met muziek in zijn leven, als baan. Als alles. Maar zijn ouders moest het weer verpesten.
Zijn gedachtes werden onderbroken, de neus van zijn schoen stopte met tikken op de grond. Hij legde zijn potlood neer, liet het opschrijven van simpele nootjes op het papier maar voor wat het was. Hij zette zijn koptelefoon af, legde hem in zijn nek. Hij hield zich meer bezig met muziek dan zijn studie, maar als je verplicht werd om een studie te volgen… Je kon niet ontkennen dat mensen hem niet na zouden doen. Hij keek over zijn schouder. Meisje, kleiner dan hem, lange roze haren. Ze begon een persoon te omschrijven, mogelijke schooldokter. Kwam er echter al snel achter dat het niet de schooldokter was die ze bedoelde. Hij wist over welk persoon ze het had, de persoon die hij nu aan het vervangen was. Hij draaide zich om, stopte zijn handen in zijn zakken en keek op haar neer. ‘Om te beginnen is Dimitri hier nooit schooldokter geweest,’ begon hij rustig, ‘Hij was assistent, in opleiding. Stageplek. Je kent het verhaal. Hij is overgeplaatst, naar een betere plek omdat zijn resultaten er niet om liegen, en ik heb zijn plaats ingenomen. Kortom: hij is er niet meer.’ Hij kon het niet laten om te fronsen. Ze had niets, en toch kwam ze voor die jonge volwassene. Kon het misschien dat… Nee. Dat was gewoon vreemd en ongepast.

» Bla bla, moet eventjes inkomen ;}
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 00:36

Wanneer de jongen zich omdraaide, en zijn koptelefoon van zijn oren afdeed stond hij op. Ze keek hem verbaasd aan wanneer hij groter bleek te zijn dan dat zij was. Alhoewel, daar hoefde ze niet zo verbaasd over te zijn. Want half SSA is groter dan dat zij is. Ze rechtte haar schouders en zette vlug een stapje naar achteren. Hij stond nogal dicht bij. Vond ze. Rustig keek ze de jongen aan. Blauw haar. Ze grinnikte zachtjes. Waarom moest ze nu toch zo aan Dimitri denken. Puur omdat hij altijd naar haar roze haren staarde. Weer wikkelde ze voorzichtig een plukje rondom haar vinger terwijl ze de jongen aankeek. Zijn blauwe ogen paste goed bij zijn blauwe haren.
Wanneer hij begon te praten luisterde ze aandachtig. Hij verbeterde haar, zij zei immers dat hij een schooldokter was. En dat was hij niet. Wat kon haar het schelen. Hij had haar geholpen toen ze onder die boekenkast lag. Dus voor haar is hij nou eenmaal een dokter. Maar algauw sloeg haar vrolijke humeur om. Wanneer hij haar vertelde dat Dimitri was verdwenen. En dat hij zijn plek had overgenomen. Een jongen, die ze niet kende. Had zijn plek overgenomen!? Dit kan niet waar zijn. Langzaam balde ze haar handen tot vuisten. En haar ogen leken wel te vlammen. Waarom, waarom in vredesnaam moest hij hier langskomen. Dimitri had het hier goed. Wie moet haar nou helpen met haar studie. Hij was de enigste waar ze mee praten kon. Langzaam kneep ze haar ogen tot spleetjes en keek de jongen aan.
‘Je hebt wat!?’ vroeg ze aan hem. Wanneer blikken konden doden, dan konden zijn ouders vast een begrafenis regelen. Maar helaas voor haar konden blikken niet doden. Vlug zette ze zich af van de grond en klemde haar benen zich om zijn heupen. Haar handen rustte even op zijn schouders, maar al gauw ging dat over tot slaan op zijn borstkast. Waarom moest hij Dimitri vervangen. Ze kneep haar ogen dicht, en met gebalde vuisten bleef ze slaan op zijn borstkast.
‘Jij, jij stommeling.’ Mompelde ze in alle razernij die ze nu bezat. De jongen die ze had besprongen deed een paar stappen naar achteren. Waarschijnlijk kwamen zijn benen tegen de rand van het bed aan, waardoor hij op het bed viel. Zij zat nu als het ware boven op hem. Haar benen nog steeds om zijn hepen geklemd. ‘Jij kan nooit een dokter assistent zijn. Dat kan gewoon niet. Waar heb je Dimitri gelaten.’ Zei ze waarna ze hem nog een klap gaf op zijn borst. Met haar vuisten leunde ze op hem terwijl ze de jongen aan bleef staren. Zolang ze maar lang genoeg vol hield zal hij het haar wel vertellen. Dat dit allemaal een grap was, en dat Dimitri zometeen de ziekenzaal binnen kwam lopen. Hij was immers haar enigste vriend. Iemand waarmee ze praten kon, en dat kon ze niet met een of andere jongen die een dokter assistent moest voorstellen. Wie moest haar nu redden, wanneer ze ooit weer een keer vast komt te zitten tussen een boekenkast. En wie gaat haar helpen met die woodmagic. Hij zou haar nog wat dingetjes bijleren. De sukkel.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 01:01

Haar ietwat te blije houding bleef voor een bepaalde tijd tot stand, tot zijn uitleg kwam over het hele verdwijnings gedoe van Dimitri. Haar glimlach verdween, houding veranderde. Alles. Niet dat het ervoor zorgde dat de zijne veranderde, hij interesseerde zich nog steeds niet in het meisje. Enkel dat ze dan toevallig roze haar had, maar hij was hier de persoon met blauw haar, dus was hij wel de laatste die er iets over mocht zeggen. Vooral toen ze een paar stappen achteruit had gezet toen hij zich omdraaide had duidelijk gemaakt dat ze niet interessant was. Ze was braaf, hield zich aan de regeltjes en symboliseerde de alledaagse… Puber. Kortom: ze was oer, maar dan ook echt oer, saai in zijn ogen. Het liefst zou hij zijn koptelefoon weer opzetten en verder gaan met waar hij mee bezig was. Alles was interessanter dan haar. Maar zijn manieren weerhielden hem hiervan.
‘Ik heb niets,’ beantwoordde hij haar nogal domme vraag terwijl hij zijn wenkbrauw optrok. Vreemde meid, helemaal opgefokt raken doordat een doktersassistent was verdwenen. Hij liet zijn wenkbrauw weer zakken, keek haar enkel aan. Haar dodelijke blik, zijn blik die aangaf dat het hem werkelijk niets interesseerde hoe ze naar hem keek. Hoe boos ze er ook om zou worden. Het was zijn schuld niet, dus voelde hij zich ook niet schuldig. Oké, hij had aangedrongen om overgeplaatst te worden, maar wist hij veel dat uit alle personen waarmee hij gewisseld zou worden, het Dimitri Fahey Steinbusch moest zijn. Hij kende de gast amper, kreeg pas later dingen over hem te horen. Over wie wel nerd genoeg was om zijn stageplek eer aan te doen. Niet dat hij ook echt alles door had gelezen, enkel de dingen die hem interessant leken. Maar hij verloor al snel interesse.
Druk. Iets oefende druk uit op zijn heupen, en het was niet fijn. Uiteindelijk kwam het zover dat er zinloze klappen op zijn borst werden uitgeoefend. De spieren in zijn handen spanden zich aan, zijn ogen werden groter. Maar zijn gezichtsuitdrukking liet zien dat hij het met de seconde irritanter begon te vinden. Zijn handen balden zich niet tot vuisten, enkel zijn vingers kromden zich een beetje door de hoeveel hij kracht die hij uitoefende op ze door zijn spieren erin aan te spannen. Hij dreigde zijn evenwicht te verliezen, kon enkel een paar passen naar achter zetten. Hij voelde al snel hoe zijn kuiten de rand van… Iets raakten. Hij hield zich in om geen zucht te slaken, maar daar gingen ze weer. Boos meisje, besprong hem en hij viel. Typisch, niet?
Hij deed ook geen moeite om te blijven staan, leek zelfs te willen vallen. Maar de klap was minder hard dan verwacht, ergens zelfs wel zacht. Drie seconden tot de realisatie dat meneer op een bed was gevallen, met matras. Hij had weer eens het geluk aan zijn kant. Toen ze klaar was met het zinloos proberen te bewerken van zijn borstkas, wat geen zin had gehad omdat haar klappen niet meer aanvoelden dan een irritante por, kwam hij een beetje overeind. ‘Eigenlijk zou je nu moeten huilen,’ merkte hij op, ‘Dan is deze scene compleet, denk je niet? Net zoals in de o zo voorspelbare series.’ Hij wist dat ze uiteindelijk wel moest gaan huilen, zo ging het altijd. Alles in het leven was voorspelbaar, en dat maakte het zo saai. ‘Maar,’ ging hij uiteindelijk verder, ‘Zoals ik al zei: Dimitri is overgeplaatst, heeft van plek geruild met mij. Uit vrije wil, dus er is hem niets overkomen, maak je nu maar geen zorgen.’ Hij hield op, fronste. ‘Zou je nu alsjeblieft van me af kunnen gaan? Je doet mij rug pijn.’ Haar benen zaten nog steeds geheel om zijn heupen geklemd, zorgde ervoor dat hij gedwongen werd om een niet zo fijne positie aan te nemen. Die zijn onderrug enorme pijn deed. Dus dat kind kon maar beter van hem afgaan, of hij zorgde ervoor dat ze van hem afging.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 10:50

Voorzichtig trok ze haar voeten onder zijn onderrug vandaan en legde die als het ware achter zich neer. Voorzichtig schoof ze iets verder naar achteren op zijn schoot, maar raakte zijn knieën nog net niet. Dit kon toch niet waar zijn. Hij had de plaats overgenomen van een jongen, of ja hij was al volwassen, waarmee ze geweldig mee kon praten. Hij liet zijn dat het niet verkeerd was om alsmaar te gaan studeren, maar dat het ook goed kon zijn. Dat je dan dingen kon doen als dokter worden. En later niet zou eindigen in de goot. Haar ogen zochten zijn gezicht, eenmaal zijn gezicht gevonden sloot ze haar ogen weer.
Hoe in vredesnaam had deze gozer een dokter kunnen worden. Hij was zo koel, zo non charmant zo “Ik ben dokter en de rest kan me niets schelen’’ Een diepe zucht verliet haar mond. Had er geen benul van dat dit zo verkeerd over had kunnen komen. Wanneer er mensen voorbij kwamen lopen. Maar het kon haar dan ook eventjes helemaal niets schelen. Het was anders wel zijn schuld dat Dimitri weg was gegaan. Of nouja, ook die van Dimitri zelf. Hij liet haar alleen, in de steek. En niet eens liet hij een nummer achter? Ze grinnikte opende haar ogen weer en luisterde naar zijn woorden. Ze maakte zich ook geen zorgen. Hij kon zich prima redden waarschijnlijk. Het was gewoon het gevoel dat je iets mist wat er altijd was. Ze kon nooit met haar ouders praten over dingen waarmee ze met hem wel kon praten.
Met haar voorhoofd leunde ze tegen zijn schouder. Huilen hu. Echt niet. ‘Jij bent zo waardeloos. Hoe in vredesnaam ben jij een dokter geworden?’ ze haalde haar hoofd weer van zijn schouder af en gleed vervolgens van zijn schoot af. Kwam het misschien lullig over? Misschien ja maar dat maakte haar niet zoveel uit. Want ze kende hem niet. EN tot zover had hij geen goede indruk op haar achtergelaten. En zij waarschijnlijk ook niet op hem. Met al die waardeloze klappen die ze hem gegeven had. Daarbij was hij vele malen groter dan zij, en mocht ze iets verkeerd doen of zeggen dan was zij degene die kon wegrennen en zal hij haar eens laten zen wat echt slaan is. Ze moest eens ophouden met vooroordelen. Vermoeiend keek ze de jongen weer aan.
‘Oké, mijn naam is Satoko Houjou.’ Dat was al beter. Hoewel haar hoofd er niet echt naar toe stond om deze nieuwe jongen te leren kennen. Hij leek ongeveer even oud als Dimitri alleen was zoveel anders. Nu al.

Zoooo kort hopelijk kun je er wat mee. ;x
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 15:00

Gek. Dat kind was gewoon gek. Hem zomaar bespringen, zinloos tegen zijn borst slaan zonder enige kracht in haar armen. Misschien kwam ze daarom wel hiernaartoe, had ze een of andere vreemde ziekte in haar hoofd. Niet dat het hem interesseerde, het irriteerde hooguit. Maar het voelde wel al beter wanneer ze eindelijk haar benen onder zijn onderrug uit had gehaald. De spanning die hij uitoefende door een beetje overeind te komen, en haar benen niet te pletten, was niet aangenaam. Vervelend zelfs, en pijnlijk op lange termijn. Maar waar was hij? O ja, kind dat gek was. Daarom kwam ze vast hier, had ze haar medicijnen niet ingenomen. Waren ze op of iets dergelijks. Maar wat ze ook had, het interesseerde hem alsnog niet. Niets op medisch gebied interesseerde hem. Hij wilde het niet, en zou ook laten zien dat hij het niet wilde. Hij had eerst overwogen wel zijn best te doen, zijn ouders het certificaat te laten zien en dan zijn eigen weg te gaan. Maar dan zou hij ze toch hun zin geven, en dat was zijn bedoeling niet. Dus had hij maar besloten maar niets te doen aan zijn studie, kijken hoelang zijn ouders al het gezeur over zijn houding nog konden verdragen. Ooit zouden ze moeten toegeven.
Wanneer hij de kans kreeg ging hij rechtop zitten, kon jammer genoeg niets met zijn benen omdat het meisje nog op zijn schoot zat. Voorhoofd op zijn schouder. Aha, nu ging je het krijgen. Deed ze ook nog eens precies zoals het hoorde, zielig huilen. Maar ja, wat doe je eraan. Alles in het leven is voorspelbaar als je gedwongen wordt om iets te doen wat herhaalbaar is. Opnieuw en opnieuw. Daarom wilde hij ook geen arts worden, of dokter, of chirurg. Het was altijd hetzelfde. Het enige verschil was leven en dood, en zelfs dat werd na verloop van tijd voorspelbaar in sommige opzichten. Hij wilde meer spanning, meer avontuur. Het moest niet allemaal zo voorspelbaar zijn. Maar misschien was het ook te danken aan het feit dat zijn vrijheid was ontnomen dat hij niet meer echt iets spannend vond in zijn hele leven. Alsof al zijn wil erin was verdwenen.
‘Ik ben geen dokter,’ corrigeerde hij haar opnieuw, ‘Ik ben een simpele assistent, en ik hoop ook niet om meer te worden ook. Bovendien heeft iedereen wel zijn functie in deze maatschappij, dus moet ik je helaas mededelen dat zelfs die woorden niet kloppen.’ Kil en emotieloos zoals altijd. Het was niet dat hij een afkeer had tegen mensen om zich heen, het was meer dat hij er geen behoefte voor voelde om tegen ze te praten, ze waren toch niet interessant. Zelfs het uiterlijk van dit meisje, dat nog vrij apart was, interesseerde hem werkelijk niets.
Wanneer ze van zijn schoot af was gegaan en eventjes stil was geweest stelde ze zich vervolgens maar voor. Hij schoof iets naar voren, zodat hij zijn knieën kon buigen. Hij wreef met een hand in zijn nek, keek naar het meisje dat zich had voorgesteld als Satoko. Zelfs haar naam, die ook wel apart was, deed hem niets. ‘David is de naam,‘ stelde hij zichzelf voor, ‘David Curtis. Mijn doopnamen zijn niet interessant. Eveneens als mijn achternaam, maar ik dacht dat aangezien jij hem er ook maar bij vermeldde, ik dat ook beter kon doen. Heb je van me te goed qua informatie. Alhoewel ik meer van jou te goed heb aangezien je me zo nodig als een of andere gek moest bespringen.’

» Flutje n_n
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 18:57

Hij had gelijk, ze was gek. Iemand bespringen die ze niet kende. Wie deed dat nou? Een gek blijkbaar. En hij had weer gelijk, hij had iets te goed van haar. Wat zal ze doen? Misschien, misschien is het maar beter als ze eventjes helemaal niets doet. En enkel zwijgt. Om te voorkomen dat er nog meer ongelukken komen. Als hij iets nodig zal hebben, moest hij maar roepen. Ze zal er no snel mogelijk aankomen om hem te helpen. Of in ieder geval. Bij wijs van spreken. Haar handen gleden naar beneden naar de onderkant van haar rokje. Voorzichtig begon ze eraan te pulken. Dit was zo’n embarrassing moment. Een vage glimlach was te zien op haar gezicht.
Het liefst had ze nu een boek voor haar gezicht, zodat ze haar niet zien kon. Of wou ze dat ze een tijdmachine kon toveren. Dan was ze nu terug gegaan in de tijd, en konden ze opnieuw beginnen. Kon ze zich voorbereiden op het nieuws dat Dimitri was verdwenen. Of misschien nog beter, nog verder in de tijd terug. Dan kon ze misschien voorkomen dat hij wegging. Had ze hem misschien over kunnen halen om hier te blijven. Maar dat kan allemaal niet. Helaas pindakaas. En wat kon het haar nou schelen of iemand een dokter of een dokter assistente of een stagiaire was. Het was voor haal allemaal hetzelfde. Zodra ze gips konden maken en een verbandje om konden leggen waren het voor haal allemaal dokters. Misschien dacht ze daar veel te makkelijk over, maar het kon haar niet zoveel schelen. Want, er keek toch nooit iemand naar haar om. En wanneer er iemand naar haar omkeek moest hij hem weer vervangen. Leuk, het zat ook nooit eens mee.
De jongen voor haar had zich voorgesteld als David. Hmm beide namen begonnen met een D. Waarschijnlijk kon ze zijn naam wel onthouden. Aangezien ze toch niemand kende die toevallig ook David heette. Eitje dus. Achter haar stond ook een bed. Rustig ging ze op het bed zitten, ze zat nu recht tegenover hem. Voorzichtig legde ze haar ene been boven op haar andere been. Op haar bovenbeen rustte haar handen. Ze staarde naar de grond, en een rode blush was alweer te zien op haar gezicht. Ze moest altijd blozen als ze iets gedaan had waar ze zich voor schaamde. Met een glimlach keek ze op naar de jongen. Zijn woorden klonken nou niet echt vrolijk. Misschien moest hij opgevrolijkt worden. ‘Oké, sorry mijn fout.’ Begon ze terwijl ze rustig weer aan haar een draadje van haar rokje begon te pulken. ‘Je hebt inderdaad wat van mij te goed. Wat had je in gedachten?’ ze maakte het wel goed. Hoopte ze. Want ze kon hem moeilijk zo achterlaten. Tenzij hij graag wou dat ze weggaan. Misschien dat het dan beter was als ze wegging. Ze grinnikte zachtjes en keek David aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimezo nov 27 2011, 23:37

Het was duidelijk dat ze zich schaamde. Hij hield zich niet zoveel bezig met de mensen om zich heen, maar dat betekende niet dat hij blind was qua houdingen et cetera. Het feit dat ze aan haar rokje pulkte, hem niet aankeek. De blos op haar wangen gaf voornamelijk de doorslag. En ook dat hij groter was dan haar zorgde er automatisch voor dat ze een nietig beeld bij hem kreeg. En dan ook die glimlach, die hem deed fronsen. Waarom zou ze glimlachen op een moment op dit? Het was al gebleken dat hij haar irritant vond, gek zelfs. En alsnog glimlachte ze naar hem? Hij snapte niets van de mensen om zich heen, was niet zo sociaal ingesteld. Niet meer. Alles was al verpest voor hem op sociaal gebied. Niet dat hij dit zelf nog doorhad, hij had gewoon niemand in zijn omgeving gemogen en had het daarna maar opgegeven. Het moest immers van twee kanten komen.
Ze was voor hem gaan zitten, niet dat het hem wat interesseerde. Nu zou hij waarschijnlijk nog minder zin hebben om zijn gedachtes bij haar te houden. Het liefst zou hij nu lekker uitgebreid op het bed gaan liggen, zijn ogen sluiten, koptelefoon op en op negeer stand. Hij had hier geen zin in, had wel wat beters te doen. Van de vrienden die hij nog had, had hij gehoord dat de studies qua muziek moeilijk waren, het conservatorium. Dat was de plek waar hij naartoe wilde, maar waar hij niet naartoe mocht. Dus bereidde hij zich alvast voor. Mentaal en fysiek. Hij kwam dan wel lui over, hij was het eigenlijk niet. Hij deed wel iets, maar niet voor zijn studie. Zo simpel was het. En niemand zou het ook echt merken dat hij iets deed, meestal hield hij het voor zichzelf. Wat had de buitenwereld eraan om het te weten?
Hij keek op wanneer ze weer wat zij, weer die eeuwige ongeïnteresseerde blik. ‘Ach,’ begon hij terwijl hij zijn schouder ophaalde, ‘Iedereen heeft zo zijn of haar problemen. Jij kunt er niets aan doen dat jouw probleem nou eenmaal ligt bij het bespringen van mensen. Je moet er enkel rekening meer houden dat je het niet bij vreemden doet. Zo heb je ook tig meisjes die iedere keer als ze een kennis of goede vriend zien deze vrijwel gelijk een knuffel geven. Tot de irritatie van anderen, en zelf zijn ze te blind om het te zien. Dus zeg ik je bij deze: zorg voor een beetje zelf kennis.’ Zo zo, begon hij nou werkelijk raad te geven aan iemand? Uitgerekend hij, de gast die werkelijk niets uitvoerde qua zijn studie. Enkel omdat hij hier de behoefte niet voor voelde. Ach, zij besprong mensen. Hij was de laatste persoon die iemand raad moest geven, maar deed dit toch. Zoals hij eerder al had gezegd: iedereen heeft wel zijn of haar ding.
Hij slaakte een zucht, sloot zijn ogen eventjes. Hij wreef eventjes in zijn traanbuisjes met de duim en wijsvinger van een hand, waarna hij deze liet zakken en haar weer aankeek. ‘Nou, het liefste zou ik gewoon willen dat je -’ Hij kapte zijn zin af, leek net alsof hij zich iets heel ergs realiseerde. Maar in feite was het helemaal niet erg. Het was juist goed. Hij dacht eventjes na, keek haar met een bedenkelijke blik aan. Toonde eindelijk eens wat interesse in haar. ‘Zeg, Satoko, kun jij bij enig toeval een beetje zingen?’ Als ze wist wat hij van plan was, zou ze waarschijnlijk nee hebben gezegd. Stond haar antwoord al vast. Maar ze kende hem niet, dus kon het antwoord nog val alles zijn. Van nee, tot misschien, tot ja. En dan had je ook nog de weet ik niet variant, maar daar hield hij geen rekening mee.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 09:19

Zijn ongeïnteresseerde houding deed haar eigenlijk niet zo heel veel. Je kon aan bijna alles zien dat het hem allemaal niet zoveel interesseerde maar nog steeds kon het haar niet zoveel schelen. Daarbij, vond zij hem wel interessant. Puur omdat hij geen interesse toonde deed zij dat wel. Hij was anders het tegenovergestelde van de meeste jongens die ze kende. Al waren dat er niet veel. Zou hij het wel leuk vinden om hier te zitten? Misschien zat hij hier wel tegen zijn zin in. Dat hij dit enkel deed omdat iemand vond dat hij het moest doen. Ze liet haar schouders hangen en een niet horende zucht verliet haar mond. Nee vast niet. Dat was bijna onwaarschijnlijk.
Whut, oké wat zat hij nou allemaal weer te zeggen. Het was voor haar echt geen gewoonte om mensen te bespringen. Dit was de eerste keer dat ze zoiets deed. Of iets in die trans. Misschien had ze beter wel door kunnen vooroordelen. Maar dan zat zij ook fout, hoewel ze dat nu ook nog steeds zat. Want het was gek om zomaar een wild vreemde te bespringen dat deed een gewoon kind niet. Nouja jammer dan, dan was zij maar geen gewoon kind. Wanneer hij uitgepraat was zuchtte ze even. Dit keer wel hoorbaar. Wat vragend keek ze weer op. Wat vroeg hij haar? Of ze kon zingen. Zij en zingen. Eigen had ze geen idee of ze kon zingen. Ze deed het nooit. Of ja ze deed het wel. Onder de douche waar niemand het horen kan. Hoopte ze. Ze grinnikte zachtjes. Het zou nog eens wat zijn als iemand haar kon horen onder de douche. Ze blèrde altijd mee met de liedjes van dat moment. Maar of ze nou zo werkelijk ook echt goed kon zingen. Geen idee. ‘Of ik zingen kan?’ vroeg ze verontwaardigt, en licht verbaasd. ‘Nou, om eerlijk te zin zing ik alleen onder de douche. Ik heb geen idee. Ik let daar niet zo op.’ Rustig trok ze een wenkbrauw op en keek de jongen aan.
‘Je was toch zeker niet van plan om mij te laten zingen hé?’ vlug hing ze nar voren en met grote ogen keek ze hem aan. Zingen nooit. Ze ging niet voor hem zingen, of voor iemand anders. Als hij haar wilt horen zingen moet hij maar wachten tot ze doucht. No way dat ze gaat zingen. Dat was niets voor haar. Zelfs niet voor hem. Ze kende hem niet, wist enkel zijn naam David. Mee hoefde ze ook niet te weten. ‘No way dat ik ga zingen.’ Zei ze eigenwijs. Nouja misschien als hij erom vroeg, want hij had nog steeds wat van haar te goed. En liever zingen dan deze hele kamer schoon te maken. Misschien dat ze hem kon helpen met studeren. Ze had Dimitri anders vaak genoeg zien studeren dus wist ze nu ongeveer wel wat een dokters opleiding in moest houden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 18:02

Ze had geen reactie gehad op zijn eerdere woorden. Maar aan haar blik te zien leek ze het niet helemaal te snappen, pas na een paar tellen kwam de realisatie. Misschien was ze in gedachtes afgedwaald, hij was daar zelf ook schuldig van. Deed het misschien meer dan goed was voor zijn doen. Maar wat wilde je van iemand die bijna vierentwintigzeven muziek luisterde en nogal zinloos voor zich uitstaarde. Tenzij hij wat kon opschrijven, dan was hij daarmee bezig. Niet dat wat hij opschreef veel zin had. Probeerde enkel wat te bedenken qua notenbeeld, was er nieuwsgierig naar. En dan altijd in de neutrale versie op de G-sleutel, omdat hij die het beste beheerste. F ging ook nog wel, maar C moest je hem niet vragen. Daar moest hij altijd heel kinderachtig van nootje tot nootje gaan tellen tot hij wist welke er nou precies stond.
Ze herhaalde zijn vraag, of ja variant ervan. Het kwam op hetzelfde neer. De manier waarop ze het zei liet hem koud, het was niet zijn probleem. Hij had immers nog wat van haar te goed, en zelfs als hij dat niet had – dan zou hij zijn zin toch wel krijgen. Gewoon voor een keer eens aardig doen en hij wist mensen wel te motiveren tot het gebruiken van hun zangstem. ‘Dus je zingt wel,’ trok hij de conclusie, keek haar aan. Oké, dan was ze weer typisch zo’n meisje dat iedereen gek maakte door te hard te zingen onder de douche. Was niets mis mee. Iedereen kon wel zingen, want zover hij wist was het onmogelijk om geen zangstem te hebben. Maar het lag eraan of je deze zuiver kon houden of niet. En hij vond dus dat het zijn taak was om uit te vinden of Satoko dat kon, en hij zou er achteraf wel voor zorgen dat ze het kon.
Hij trok een mondhoek omhoog, kreeg een scheve grijns op zijn gelaat. Ergens had hij iets onheilspellends, alsof hij haar ieder moment mee kon sleuren, onder een douche kon duwen en haar zou dwingen te zingen. Maar dat was ook weer zo extreem, hij had geduld. Uiteindelijk zou ze toch haar mond open moeten doen en hem laten horen wat ze kon, ze kon niet anders. Anders zou hij waarschijnlijk iets heel flauws en gemeens gaan verzinnen als tegenbod. ‘Yes way,’ haalde de grijns eerst van zijn gelaat af waarna hij verder ging, ‘You’re going to sing, wether you like it or not.’ Hij stond op, haalde de koptelefoon uit zijn nek en ging voor haar staan. Hij ging door zijn knieën. ‘Gewoon je ogen dichtdoen en proberen de tekst mee te zingen, ik ben er bij deze niet.’ Zonder nog te wachten op antwoord zette hij gewoon de koptelefoon bij haar op, keek haar enkel aan. Hij had nog steeds iets van haar te goed, en dit was wat hij wilde. En als zij weigerde, tja… Dan zou hij wat anders moeten verzinnen, iets ondragelijks. Maar daar dacht hij op het moment nog niet over na. Maar zelfs al moest hij iets anders verzinnen, het zou waarschijnlijk zo erg zijn dat ze toch maar eventjes zachtjes zou gaan zinnen voor hem, achteraf. Daarvan was hij overtuigd.

» Flut Stare
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 19:10

Oke, ze zong. 2-0, hij was dan misschien slimmer dan dat hij eruit zag, of dan dat hij zich gedroeg. Maar onder de douche zingen is niet echt zingen, dan kon ze gewoon niet meetellen. Het was niet zingen in het openbaar, nee het was zingen onder een douche, dus voor haar niet echt zingen. Er kwam geluid uit haar mond en het klonken als noten maar het was geen zingen. Dat kon gewoon niet. Wanneer David een mondhoek omhoog trok begon ze zich zorgen te maken. In de tijd dat ze hier zat had hij nog niet gelachen, of iets wat daar op leek. Dit had ze niet verwacht. Het was spontaan, niet gepast voor het moment. Als hij hiermee hoopte dat ze ging zingen kon hij maar beter stoppen. Want dat deed ze toch niet. Terwijl hij nog steeds zo keek probeerde ze zijn blik te ontwijken. Het voelde ongemakkelijk voor haar. Voor hem waarschijnlijk niet.
Rustig probeerde ze hem weer aan te kijken. Wat was hij van plan. Sowieso zat hij op iets te broeden. En ieder moment kon het uitkomen. Wanneer David naar haar toe kwam, leunde naar achteren. Wat wou hij doen. Voorzichtig haalde hij zijn koptelefoon van zijn nek af en zette die op haar oren. De muziek klonk door haar hoofd heen. Het liedje dat op stond kende ze wel, het was redelijk bekend en ze kon de tekst dan ook simpel weg meezingen. Dat was niet zo moeilijk. Wanneer hij haar vertelde dat ze gewoon zingen moest en moest doen dat hij er niet was keek ze hem verbaasd aan. Hoe kon ze nou weer zingen wanneer hij er wel was. Kon ze misschien de koptelefoon meenemen naar een douche ofzo, dan was het een stuk makkelijker geweest.
Ze weigerde in de eerste plaats. Ze wou niet zingen waar hij bij was. Maar als snel realiseerde ze zich dat hij nog wat van haar te goed had. En als dit is wat hij wou dan kon hij het krijgen. Voorzichtig bracht ze haar handen naar haar ogen en legde die erop. Zo was het donker en zag ze niemand. Dus ook David niet. Ze opende haar mond, wachtte nog eventjes tot de het refrein afgelopen was en begon daarna te zingen. In het begin zachtjes en een beetje trillend. Maar al gauw ging de trilling weg. Zacht zingen bleef ze doen.

And my mates are all there trying to calm me down
'Cause I'm shouting your name all over town
I'm swearing if I go there now
I can change your mind turn it all around


Ze zweeg, haalde haar handen voor haar ogen vandaan en keek David aan. Moest ze nu verder zingen? Ze haalde met haar handen de koptelefoon van haar oren af en legde die in haar nek neer. ‘Moet ik, verder zingen?’ ze keek hem twijfelend aan. Waarom moest ze voor hem zingen?

Hmm zingende Satoko?
Officiële nummer: klikkie
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 20:06

Haar ietwat nerveuze en bange gedrag, zo kwam het dan op hem over, amuseerde hem ergens. Enkel omdat hij het wel grappig vond haar zo te zien, normaal zou hij zich er nooit om bekommeren. Zou hem wat uitmaken of iemand bang was voor hem, opnieuw niet zijn probleem. Hij kon er niets aan doen dat mensen een verkeerd beeld van hem hadden, was hun probleem en niet het zijne. Ze moesten het maar aanpassen en positief maken, want een monster was hij niet. Enkel wat ongeïnteresseerd, kwam hierdoor snel emotieloos of kil over. Niet dat het zijn bedoeling was, maar hij voelde er niet echt behoefte voor om zich bezig te houden met hoe hij over kwam op anderen. Hij had wel betere dingen te doen, net zoals die hele doktersstudie. De hele reden dat hij hier was… Hij haatte het, wilde gewoon weg en zijn vrijheid terug. Hij was tweeëntwintig, en alsnog werd hij gedwongen om naar zijn ouders te luisteren, had geen eigen wil. Het was zowel gênant als irritant, en er was jammer genoeg niets wat hij eraan kon doen.
Het was duidelijk dat ze het nog steeds niet scheen te willen, maar al snel kwam er verandering. Handen voor haar ogen, opende ze haar mond en begon ze te zingen. Hij zweeg eventjes, herkende het liedje uit eindelijk. Hij haalde de iPod uit zijn zak, wilde eventjes checken of dat hij het goed had. En ja, hij had het ook nog eens goed. Dat kreeg je ervan als je teveel muziek luisterde, wist je werkelijk alle lyrcisen uit je hoofd en kon je zo de titel en de artist noemen. Kende de tekst ook uit zijn hoofd, hoorde haar trillende stem eventjes aan – waarna hij de draad oppakte en zachtjes meezong. Ze zou het waarschijnlijk niet horen, maar het was aanmoedigend bedoeld. Haar stem trilde momenteel, meer niet. Vals kon je hem niet noemen, tot geluk van zijn oren. Ze stopte een gegeven moment, maar hij ging rustig door.

’ And I know that I'm drunk but I'll say the words
And she'll listen this time even though they're slurred
Dialed her number and confessed to her
I'm still in love but all I heard
Was nothing’

Hij maakte een soort van draai gebaartje met zijn hand wanneer ze hem vroeg of ze door moest gaan, gaf daarmee aan dat ze verder moest gaan, knikte er ook nog bij om het nog duidelijk te maken. Ze moest harder zingen, duidelijk. Maar hij ging haar nu niet op fouten wijzen, dan was het zeker dat ze niet meer wilde. Kon ze flauw gaan doen en zeggen dat ze had gezongen en hem zijn zin had gegeven en nu geen zin meer had erin. Hij wist wel hoe sommige mensen konden zijn op dit gebied, hoopte dat Satoko niet zo flauw zou zijn. Want zo onaangenaam was haar stem nog niet eens. Ergens had het wel iets aparts, iets eigens. En dat vond hij er zo mooi aan, wilde maar al te graag meer ervan horen.

» Korte post is kort. En flauwe lyrics is flauw.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 20:35

Ze glimlachte, hoorde hem nog een beetje meezingen. De laatste woorden van het couplet. Voorzichtig haalde pakte ze de koptelefoon weer op. Bleef naar de muziek luisteren en zei eventjes niets. Ook zong ze niet. Het liedje herhaalde zich, dit was alweer de 2e keer dat het zich afspeelde. En dat vond ze niet erg. Want ze vond dit een pracht nummer. Kende het goed. Zong het ook vaak onder de douche. Voorzichtig perste ze haar lippen op elkaar. Neuriede een beetje mee. Met haar voet maakte ze een ritme. Ze bleef David aankijken. Om de een of andere reden leek hij nu anders. Niet vrolijk, maar meer geïnteresseerd. Alsof hij zich meer op zijn gemak voelde. Misschien wou hij helemaal geen dokter worden. Maar iets met muziek doen. Nee vast niet, zo’n grote opleiding, daar moet je gewoon zelf voor kiezen. Want het was niet niets om dokter te studeren. Je moest veel weten over wonden ziektes en medicijnen. Dat had ze enkel gehoord van Dimitri. Anders had ze er werkelijk geen steek van geweten. En zat ze nu waarschijnlijk over heel andere dingen na te denken. Ze glimlachte, bracht haar hand naar haar haren. En bracht een plukje rondom haar vinger. Rustig draaide ze ermee rond. Nog steeds luisterde ze naar de muziek die op stond. Elke noot elke drum elk woordje kwam bij haar binnen. Ze wist waar de tekst overging. Het refrein kwam eraan, rustig haalde ze adem en bracht voorzichtig haar handen weer naar haar ogen. Ze vond het fijner om te zingen wanneer ze niets zag. Wanneer haar ogen bedenkt waren door haar handen opende ze haar mond weer en begon zachtjes te zingen. Dit keer in een keer. Zonder enige trilling of stottering in haar stem.

'She said nothing
Oh I wanted words but all I heard was nothing
Oh I got nothing
Nothing
I got nothing
Nothing
Oh I wanted words but all I heard was nothing
'

Ze zweeg, en spreidde haar vingers voor haar ogen. Niet dat het zin had, want ze had ook haar ogen gesloten. Haar voet ging nog steeds mee met het ritme van het nummer. En rustig begon ze verder te zingen.

'Oh sometimes love is intoxicating
Oh you're coming down your hands are shaking
When you realize there's no one waiting
'

Weer opende ze haar ogen en haalde haar handen voor haar ogen vandaan. Voorzichtig glimlachte ze naar hem, maar keek al snel weer serieus. Het ritme dat ze maakte met haar voeten was gestopt, maar nog steeds ging ze met haar vinger rond haar plukje haar. Misschien dat hij een duet wou zingen. Met haar? Nee vast niet. Hij wou dat ze door zong. Dat ze verder ging met het liedje. Maar ze was al verder gegaan, wist dus niet zeker of ze nu nog steeds verder moest gaan.

Flutterdeflut.
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimema nov 28 2011, 23:18

Ze snapte de hint, gelukkig. Hij had op het moment geen zin om dingen uit te leggen, maar zo dom schatte hij haar ook niet in. Op het feit na dat ze wellicht gek was, in zijn ogen. Maar dat je gek was hoefde dat nog niet te betekenen dat je niet slim was. Hij had genoeg mensen gezien die niet helemaal honderdprocent waren, zoals hij het o zo subtiel noemde, maar hun mentaal vermogen en de informatie die ze bezaten verbaasde hem keer op keer. Hij kon niet ontkennen dat de studie hem werkelijk niets interesseerde, gedroeg zich enkel zo, wilde een statement maken bij zijn ouders. Maar het kwam nog steeds niet aan. Hij had wel degelijk gevoelens, was weldegelijk nieuwsgierig tegenover al de dingen die hij nog niet kende. Maar het sloeg niet voldoende aan om ervoor te zorgen dat hij zijn studie serieus zou nemen, zich er voor de volle honderd en tien procent voor zou gaan. Met liefde een boek zou openslaan over geneeskunde en het globaal door zou lezen tot hij het goed kende. Nee, dat zou er niet van komen. Daarvoor interesseerde hij zich nou net niet genoeg in het vak, wat zijn ouders maar jammer genoeg niet wilden inzien.
Hij had simpelweg op het knopje gedrukt dat ervoor zorgde dat het nummer zich keer op keer opnieuw zou afspelen totdat hij weer instelde dat het niet moest. Hij hoorde haar getik met haar voet wel, had gevoel voor ritme dus. Aangezien hij de melodie uit zijn hoofd kende, had het misschien iets te vaak geluisterd. Misschien moest hij maar eens nieuwe muziek aanschaffen, want wanneer was het de laatste keer dat hij wat nieuws had toegevoegd? Te lang geleden. De warme glim in zijn ogen was niet te missen, gaf aan dat er wel degelijk iets qua gevoel door de adolescent heenging. Maar een glimlach kon er nog steeds niet vanaf, zou wel lang duren voordat die zich eindelijk zou ontplooien rond zijn lippen. Maar geduld was een schone zaak, en de wereld om hem heen moest maar geduld hebben. Hij ging zichzelf niet haasten voor anderen, had wel betere dingen te doen.
Maar het was duidelijk dat ze liever met haar ogen gesloten zong, misschien zenuwachtig? Als ze daadwerkelijk echt alleen maar onder de douche zong kon hij het ergens wel begrijpen. Op een plek als dat ging je er niet vanuit dat iemand je zou horen, of zou gaan afluisteren. En omdat je het idee had dat er niemand was, wat soms helemaal niet zo was, voelde je geen zenuwen. Hij was die hele etappe van zenuwen voelen al gepasseerd, had genoeg voor mensen gezongen in zijn leven. Hij zong altijd met liefde voor anderen, hoewel hij het nooit echt voor de persoon zelf zou zingen. Ook niet voor zichzelf, deed het gewoon omdat stembanden het wilden. Meer niet, hij had het nooit echt geweten. De onbewuste drang en passie was er altijd geweest, maar voor wie hij nou precies zong was altijd onbekend geweest. Vandaar dat als hij zong je er ook geen gevoel bij voelde. Hij zong emotieloos, hoewel hij het fijn vond. De technieken die hij beheerste kon hij perfect toepassen, maar het gevoel ontbrak. En dat was het grootste probleem dat je kon hebben wilde je muzikant worden.
Wanneer ze klaar was pakte hij de koptelefoon vast, haalde hem van haar hoofd af en deed hem weer om zijn nek. Ongegeneerd duwde hij met zijn wijsvinger op de plek net boven haar navel. ‘Je moet meer door je buik inademen,’ merkte hij op, ‘Je zingt nu door je keel, maar als je echt hoog gaat zingen… Geloof me, dan krijg je keelpijn. En niet zo’n klein beetje als je te lang doorgaat. Het moet geheel gaan doormiddel van de lucht in je longen. Span je buik de gehele tijd aan, het moet een vloeiende uitademing zijn.’ Hij trok zijn hand op, ging rechtstaan. ‘Kijk maar wat je ermee doet,’ zei hij tot slot, ‘Het is aan jou of je je zang kunsten wilt verbeteren, want vals is je stem niet. En dat is het beste begin waarvoor je kunt wensen.’

» Hopelijk kunt U er wat mee c:
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimedi nov 29 2011, 14:08

Ze haalde haar handen voor haar ogen vandaan. En trok voorzichtig een mondhoek op. Was dit het. Stonden ze dan nu quitte, vast wel. Als dit was wat hij wou dat zij deed. Dan stonden ze nu inderdaad quitte. De grote handen van David kwamen dichterbij, gingen richting haar hoofd. Hij pakte zijn koptelefoon en legde die om zijn eigen nek neer. Met haar vingers pulkte ze weer aan haar rokje. Trok er een klein draadje uit en legde die naast haar neer op de witte deken naast haar. Weer een draadje minder aan haar rokje. Ze had er al vele uitgehaald. Ze plukte dat hele rokje nog eens kaal als ze zo doorging. Vlug liet ze haar rokje weer los en verplaatste haar handen naar het bed en leunde er een beetje op.
Ze luisterde naar de woorden die hij zei. Dat ze vanuit haar buik moest zingen. Die dus aanspannen. Een van haar handen gleden onder het witte overhemd dat ze aanhad, en drukte voorzichtig in haar buik. Spieren aanspannen hé. Voorzichtig spande ze haar buik aan. De eerst zachte buik veranderde langzaam in een harde plank. Met haar vingers drukte ze er zachtjes in. Wanneer ze zich realiseerde dat het er heel stom uit kon zien haalde ze snel haar hand weg uit haar shirt en legde die weer op haar rokje. Wat was ze weer stom aan het doen. Wanneer hij vertelde dat ze zelf moest beslissen wat ze ermee deed, haar zang, trok ze verbaasd haar wenkbrauwen op. Maar al snel glimlachte ze weer. Hij complimenteerde haar. Of hij het zelf ook zo zag wist ze niet. Maar dit kwam bij haar aan als een compliment. Ze kon zingen, en het klonk niet vals. Yay. Met een hulpje sprong ze als het ware van het bed af en liep naar David toe. Ze ging voor hem staan en grinnikte zachtjes.
‘Was dat zojuist een compliment?’ vroeg ze aan hem, en hield haar hoofd iets schuin. Hij leek zich wel meer te ontplooien dan toen ze hem voor het eerst zag. Niet dat dat zo heel lang geleden was. Maar het was al beter zo. Een gesprek ging makkelijker af wanneer beide personen goed konden praten. En zij was misschien verkeerd begonnen met alles maar dat maakte nu niet meer uit. Want ze stonden quitte. ‘Maar, dit is alles wat je wou, nadat ik jou had aangevallen of hoe jij het dan ook noemde. Had ik eigenlijk iets anders verwacht..’ voorzichtig leunde ze weer naar achteren en keek hem weer recht aan. Ze zette een klein stapje naar achteren en trok haar shirt weer recht. ‘Hmm zing jij zelf ook?’ vroeg ze vervolgens uit nieuwsgierigheid. Zoja, dan zou ze hem graag willen horen zingen. En dan maar hopen dat hij dat voor haar wilt doen. Dat zou geweldig zijn!
Terug naar boven Ga naar beneden
Hero
.
.
Hero

hmn. UTL8oxA PROFILERecruit
Real Name : Henk.
Posts : 425
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Lots of Light and a pinch of Air
Klas: //
Partner: it's such an Ignorant bliss, when the whole Fucking world wants to be like Me.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimedi nov 29 2011, 17:53

Hij had zijn hand teruggetrokken, keek met half open ogen toe hoe ze een beetje aan haar eigen buik begon te voelen na zijn woorden. Vreemd kind. Misschien was ze echt wel gek, had ze een mentale achterstand of iets dergelijks. Gemene gedachtes, moest hij mee stoppen. Ze had hem toch zijn zin gegeven? Hij was nu wel de laatste die gemeen mocht doen tegen haar, stond uiteindelijk maar op. Hij had hier geen behoefte aan, nu was ze namelijk weer een vreemd oninteressant meisje met de naam Satoko, in zijn ogen. En hij had betere dingen te doen op het moment, had al genoeg van zijn tijd verspild aan haar. Hij draaide zich om, liep gewoon rustig weg. Kind zou uiteindelijk ook wel weggaan, zo ging het altijd. Je gaf ze geen aandacht weer en poef, ze verdwenen als sneeuw voor de zon.
Hij werd tegengehouden. Ze ging voor hem staan. Hij keek op haar neer, maar vertrok geen spier. Fronste naarmate van zijn een beetje. ‘Ligt eraan hoe je het bekijkt,’ was zijn enige antwoord, dat weer te serieus was voor de situatie, ‘Het was wat wijze raad in mijn ogen. Mocht je verder willen gaan met muziek in je leven, anders was het vrij zinloos en kun je het vergeten. Doe ermee wat je wilt, het is niet mijn beslissing. En ik heb betere dingen te doen dan jou dwingen mijn advies op te volgen.’ Hij wist lieve dingetjes altijd om te draaien, maakte ze serieus en onprettig. Wanneer ze zong was hij aardig, wanneer ze dit niet deed vond hij haar weer niets. Was ze gewoon weer een van de vele meisjes die hij kende. En meer zou het ook niet worden, was het maar enkele keren geweest. Dus waarom zou hij uitgerekend haar een uitzondering maken? Hij vond haar gek, remember?
‘Wees blij dat het alles is,’ lichte irritatie schemerde door in zijn toon, ‘Ik had je ook een zinloos klusje op kunnen leggen. Dat weet je toch ook wel? Dit is alles. Dus zeur er niet over.’ Hij wilde dat ze gewoon wegging. Hij wilde verder met waar hij was gebleven. Waar hij een onbedoelde pauze had genomen, hij had geen pauze willen houden. Nu kon hij weer helemaal opnieuw in die bepaalde sfeer komen die nodig was wilde hij een notenbeeld fatsoenlijk opschrijven, zonder iedere keer maten helemaal uit te gummen, door te krabbelen en noem het maar op. Want hij maakte altijd wel fouten, dat was nou eenmaal zo. Hij legde zich er ook wel bij neer, maar het was fijner als hij ze zo minmogelijk maakte.
Hij keek haar aan, neutraal. Man, dat kind was ook wel traag van begrip. ‘Nee, ik weet per toeval wat zangtechnieken. Het lijkt maar zo,’ beantwoordde hij haar vraag, de sarcasme die van zijn woorden afdroop. Natuurlijk zong hij. Anders had hij haar niet willen horen zingen, anders zou hij zich niet bezig hebben gehouden met muziek. Zingen en muziek waren zijn alles. Meer had hij niet meer. En nog steeds wilde ze niet inzien dat hij zong? Hij had zelfs gezongen daarnet, had het niet kunnen weerstaan om mee te zingen met haar. En alsnog had ze het niet door. Of ze moest heel erg blind zijn, of traag van begrip. Of zijn eerste beeld van haar scheen stiekem toch te kloppen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aimee
.
.
Aimee

hmn. UTL8oxA PROFILEPosts : 363
hmn. UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Shadra. [Duisternis] ;>
Klas: 3th
Partner: ~Love has nothing to do with what you are expecting to get, it’s what you are expected to give — which is everything.

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitimedi nov 29 2011, 21:49

Ze grinnikte zachtjes. Wat was hij toch weer lekker naïef. Ongeïnteresseerd en weer heerlijk vrolijk. Tijdens het zingen vond ze het fijner om met hem te praten. Hoewel, hij maakte bijna elke vraag die ze stelde belachelijk. Alsof ze dom was. Tuurlijk kon je het zo ook zien maar misschien kon hij het beter zien als nieuwsgierigheid, of geïnteresseerd in de dingen die hij deed. Maar goed. Ze had er zelf persoonlijk niet zoveel last van. Misschien had hij er last van. Weer glimlachte ze. Maar David was ondertussen van gedachtes veranderd en liep weg. Ze had hem al tegengehouden. En nu liet ze hem maar lopen. Ze kon moeilijk de hele tijd achter hem aan lopen. Dat kwam zo vervelend over. Ze kende het gevoel wanneer er iemand achter je aanloopt. Telkens die persoon die over je nekt meekijkt aan wat je aan het doen bent. ‘Ik zal je wel met rust laten.’ Concludeerde ze later nadat hij uitgesproken was.
Het was voor haar maar al te duidelijk dat hij het niet fijn vond dat ze hier nog was. Ergens kon ze het begrijpen. Wie wilt er nou met een meisje in een kamer zitten dat je aanvalt, vervolgens zingt en dan ook nog eens de domste vragen stelde. ‘Ik begrijp wel dat je me vervelend vind.’ Mompelde ze er nog achteraan. Onhoorbaar hoopte ze. Ze leunde nog tegen het bed aan en keek toe hoe hij wegliep. Achja wanneer hij hier vrolijk van word dan deed hij dat toch lekker. Stiekem had ze nog veel meer vragen voor hem. Waarom hij deze opleiding deed, en niet die van de muziek. Waar hij vandaan kwam, welke magie hij beheersde en waarom hij al de hele tijd no negatief was. Nouja, negatief was misschien niet het goede woord. Want hij gaf haar complimentjes. Maar misschien was haar eerste voordeel wel juist. Dat hij heel anders was dan hij. Zij was vooral vrolijk, stil leergierig en ga zo maar door. Hij haar kwam hij meer over als chagrijnig, meer bezig met andere dingen dan zijn studie en naïef.
Met een vage glimlach liep ze richting de deur. Haar hand reek naar de deurklink en drukte die naar beneden. Nog een keer werkte ze naar het bureau waar ooit Dimitri aan zat. Ze zuchtte zachtjes en liep toen de deur uit. Wat een verschil was dat tussen Dimitri en David. Het leken haast tegenpolen. Ze grinnikte nog zachtjes en liep toen de gang uit. Ze zal hem nooit meer zien, Dimitri.

FAAAL+TOPICUIT
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



hmn. UTL8oxA PROFILE
hmn. UTL8oxA MAGICIAN

hmn. Empty
BerichtOnderwerp: Re: hmn.   hmn. Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

hmn.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Hospital Ward-